Leśne Rozlewiska

[Kakizashi]

https://www.youtube.com/watch?v=_bSEfx6D8mA Po krótkiej podróży Kaki dotarł na miejsce zdarzenia. Płonący dom, przerażeni wieśniacy, bandyci - taki widok zastał siedząc na drzewie, w bezpiecznej odległości od wioski. Cóż, miał obowiązek ratować bezbronnych w potrzebie, jednak potrzebował planu. Dlatego też ruszył przed siebie, wybierając taką trasę, aby czasem nie zaryzykował wykrycia przez oprychów, którzy mieli nad nim przewagę liczebną. Za cel obrał sobie tył jednego z budynków, który zapewni mu zarówno ukrycie, jak i dach odpowiednie miejsce do wyprowadzenia ataku. Pierwszym jego krokiem było stworzenie za domkiem niewielkiej kłody - ot, takiej, aby móc się z nią spokojnie podmienić, na wypadek gdyby nie było w tym miejscu niczego innego zdatnego do takiej techniki. Kiedy już to zrobi, wskoczy na dach po czym bez wstępnego powitania, skoczy w górę i sięgnie do kieszonki swojej torby, aby wycelować czwórką shurikenów w najbliższe cele. To wprowadzi sporo zamieszania i przy okazji wykluczy cześć przeciwników z walki, jeśli uda mu się trafić w punkty witalne. Kiedy już wyląduje, przygotuje się do walki w zwarciu - dobierze kunaia i zaatakuje pierwszego przeciwnika z brzegu, próbując wykonać proste cięcie równoległe do klatki piersiowej - jego wyszkolenie powinno mu zapewnić sukces. Zdając sobie sprawę, że reszta przeciwników zechce mu się dobrać do tyłka, ustawi się w pozycji obronnej w oczekiwaniu na ich ruchy.

Nazwa

Mokuton: Kawarimi no Jutsu

Pieczęci

Tygrys → Świnia → Wół → Pies → Wąż

Zasięg Max.

15 metrów

Koszt

E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Pokrewna techniki Kawariami no Jutsu, która polega na pozostawieniu po sobie w obłokach dymu drewnianej kukły ubranej w nasze ubrania tuż po zadaniu nam ciosu. Dzięki temu, że władamy elementem drewna, nie potrzebujemy szukać kłody do podmiany, gdyż sami tworzymy ją w procesie wykorzystania podmiany.

[Teien]

5/30
Misja Rangi C Kaki Zaczynajmy więc Twój taniec mordoru, który zacząłeś szerzyć w tej małej wiosce! Pierwszą rzeczą, którą udało Ci się zrobić to przygotować do podmiany kłodę, na wszelki wypadek gdybyś został zaatakowany. Dobry plan! Kłoda szybko wysunęła się z ziemi, zaś Ty przygotowałeś się w pełni do ewentualnej podmiany, by to zaraz przejść do ataku. Wyskoczywszy w górę, wyciągnąłeś cztery metalowe gwiazdki, następnie zamachnąłeś się i cisnąłeś prosto w przeciwników. One zaczęły mknąć z Twą siłą, by to penetrować coraz to kolejne warstwy powietrza. Niczego niespodziewani bandyci nie mieli szczęścia, że trafili na kogoś kto zna się na swoim fachu. Jednak nie było aż tak kolorowo jakby można było sobie wyobrazić! Umiejętności Ci nie brakowało, jednak nie były one dostatecznie wyszlifowane by idealnie wcelować wszystkimi gwiazdkami w odpowiednie miejsca! Kolejno, pierwszy trafiłw szyję praktycznie zabijając cel na miejscu, gdyż nikt nie będzie w stanie opatrzyć mu takiej rany. Drugi już niestety w oko kolejnego napastnika! Choć ten mimo bólu i krzyku dalej będzie mógł żyć gdy w jakiś sposób uda mu się wyleczyć ranę. Trzeci nie miał tyle szczęścia, gdyż otrzymał również prawidłowy rzut w czoło, gwiazda wbiła się wystarczająco głęboko by uszkodzić mózg. Ostatnia drasnęła niestety tylko ramie napastnika. Wtedy rozległy się już krzyki. -Ktoś nas atakuje! -krzyknął jeden ze zbirów. W tym momencie Ty wylądowałeś na ziemi. Kurz podskoczył pod wpływem nacisku, a wszyscy obecni dostrzegli postać, która wprowadziła zamęt w szeregach gangu. -Zabić skurwysyna! -dobrałeś kunai i czekałeś na pierwszego, który niezwykle narwanie podbiegł do Ciebie, co skończyło się pokaźnymi ranami ciętymi na jego klatce piersiowej. Mimo ran oddalił się trochę od Ciebie, reszta była już blisko. Bowiem dzieliło Cie od nich jakieś 10 metrów. Za sobą miałeś poszkodowaną rodzinę i płonący dom. Przed sobą zaś całą pozostałą grupę bandziorów! Którzy cały czas zbliżali się powolnym krokiem. Nie chcieli widocznie reagować tak pochopnie widząc co zrobiłeś z jednym, który to zrobił. Lecz co teraz? -Kim jesteś? -zapytał mężczyzna za Tobą, którego dom stał w płomieniach.

[Kakizashi]

Nie ma to jak rozlać trochę ciepłej juchy po nieudanej randce, jak to mawiał Kukuro z jego ulubionej serii "Saga Cyckozorda", którą w końcu czytał przynajmniej pięć razy. W przeciwieństwie jednak do literackich wyczynów bohatera, śmierć kilku oprychów była jak najbardziej na poważnie, w przeciwieństwie do żartobliwego klimatu tego kawałka epickie literatury. Zwłoki radośnie się wylęgiwały na słoneczku, cała banda wciąż żywych oprychów czekała na swoją kolejkę.
#Łatwo
Jednak bohater tej walki, samozwańczy obrońca niewiast, dzieci i starców (ale przede wszystkim niewiast) miał przed sobą jeszcze sporo do zrobienia.
- Nie ktoś, tylko ja, imbecylu - odpowiedział Kakuzashi, kręcąc głową z lekkim niesmakiem. Bandytom brakowało stylu i fantazji. Atakować bezbronnych wieśniaków? To nie o to w tym biznesie chodziło, jednak jak w innej bliskiej mu sercu książce "Złotousty Ronin" uratowane wieśniaczki z wielką ochotą oddają swoją cnotę swojemu zbawcy w nabliższym, nierzucającym się w oczy stogu siana. Gra była więc warta świeczki, bandyci zapewniali mu sprzyjające okoliczności do realizacji swojego wielkiego marzenia.
- No dobra, panowie, jak widzicie na załączonym obrazku, paru z waszych kolegów już wącha kwiatki od spodu. Ponieważ jestem wspaniałomyślny i jednocześnie chce oszczędzić wieśniakom sprzątania waszych zwłok, daje wam JEDNĄ szansę na to, aby wziąć dupy w troku i zjeżdzać stąd zanim skończy się moja cierpliwość. W przeciwnym razie... e, że co? - z jego groźnej mowy wybiło go pytanie wieśniaka zza pleców, które unicestwiło całą epickość jego groźnej, rzucającej na kolana
przemowy.
- Moje imię to Wpierdol. Czysty Wpierdol.
kappa Kakizashi dał swojemu przeciwnikowi czas na reakcję, jednocześnie jego zakrwawiony kunai wirował w jego dłoniach, żądny kolejnej porcji krwi. Pytanie brzmi, czy wróg pójdzie do rozum do głowy, czy niebezpiecznie zaufa swojej przewadze liczebnej w obliczu walki z silniejszym.

[Teien]

7/30
Misja Rangi C Kaki Zgrywałeś się? Czy może rzeczywiście byłeś wielkim bohaterem, który przybywał do wioski by oswobodzić ją spod objęć bandytów, by później w nagrodę otrzymać dziewicę, lecz Ty zacny bohaterze odmówiłbyś tego zaszczytu pozbawienia jej cząstki boskości. Stałeś naprzeciw pozostałej zgrai robiąc sobie z nich typowe jaja. Na Twoje oko zostało ich jedenastu ustawionych w kordonie, który zamyka Cie praktycznie z każdej strony. Jedyne wyjście to chyba nad nimi lub pozostawiony za domem pień do kawarimi. Lecz czy nie postawiłeś go zbyt blisko? Przecież może się podpalić i wtedy Twoja ostatnia deska ratunku po prostu pójdzie z dymem, a Ty zapewne zginiesz. Twoje słowa niespecjalnie wpłynęły na nich, choć może w pewnym sensie tak. Byli jeszcze bardziej rozjuszeni niż przed chwilą, jeden z nich krzyknął. -Zabić go kurwa wreszcie! -ruszyli czym prędzej wszyscy w Twoją stronę. Wszyscy uzbrojeni w przeróżne bronie, od mieczy po przedziwne inne metalowe czy żelazne rzeczy. Ty sam, oni coraz bliżej. Masz 4-5 sekund na reakcję! Co się stanie teraz, zaraz kiedy to minie? Zginiesz czy wyjdziesz z tego zwycięsko. Mieli przewagę liczebną, co sprowadzało się do siłowej, lecz czy cała grupa miała równie pokaźnej wielkości mózg taktyczny co Ty? Tupot jedenastu mężczyzn uderzył Cię w uszy, zabawa może się czasem skończyć tragicznie...

[Kakizashi]

Jedenastu chłopa ustawiło się ładnie w półokręgu, zupełnie jakby każdy ubiegał się o pierwszeństwo w spuszczeniu łomotu. Oczywiście, jeśli takie było ich życzenie, Kakizashi nie miał wyboru, jak tylko je spełnić. Narazie jednak potrzebował planu. W zasadzie był on dosyć prosty. Nie czekać na ich ruch, lecz uderzyć. Sięgnął drugą ręką do torby, dobywając drugiego kunaia, w ten sposób uzbrajając obydwie swoje dłonie. Za cel obrał przeciwnika po swojej lewej, będącego najbardziej wysunięty i do którego dostęp miało najmniej jego kompanów. Co dalej? Użyć jednego kunaia do zablokowania dzierżonego przez niego żelastwa po to, aby drugim wbić mu kunai w szyje, tym samym uwalniając z niej mnóstwo nie będącej mu już potrzebne krwi. Naturalnie, zaraz potem przyjdzie mu walczyć z następnymi. Używając chakry do pomocy, pchnie kopniakiem w nacierający motłoch zwłokami, wprowadzając chaos pozwalający mu dobrać się do następnego przeciwnika. Taktyka tym razem będzie inna - kopniakiem w dłoń wytrąci mu broń pozbawiając możliwości obrony, aby następnie podłużnym cięciem wzdłuż tułowia rozpłatać go jak wieprza. W ten sposób powinien pozbyć się kolejnych dwóch zawodników, a jeśli czas mu pozwoli, dodatkowo przemieści się tak, aby mieć za sobą trochę wolnej przestrzeni. Tłum będzie na niego nacierał, dlatego skupi się dalej na obronie jednocześnie nie pozwalając się otoczyć. W krytycznym wypadku wskoczy na dach jednego z budynków, aby uzyskać przewagę wysokości. Będąc świadom, że wszystko jest tak jak zaplanował plus cały czas ma aktywną podmianę, postara się zwyciężyć przeciwnika bez używania bardziej destruktywnych technik które mogłyby narazić na utratę mienia i życia wieśniaków.

[Teien]

9/30
Misja Rangi C Kaki Postanowiłeś zająć się pierwszym przeciwnikiem z lewej strony, dobrałeś kunai do drugiej dłoni i byłeś już gotowy, ugiąłeś delikatnie nogi w kolanach i wystartowałeś jak strzała prosto na swojego przeciwnika. Dobrze przewidziałeś jego chaotycznie niemające żadnego wdzięku ruchy. Zamachnął się on bowiem od góry, co zablokowałeś za pomocą jednej ręki, odczuwając lekkie jej drgnięcie, gdyż jedna ręka przeciw parze ledwo wystarczyła, następnym razem może nie być już tak łatwo! Druga dłoń będąc wolnym strzelcem, pomknęła prosto w szyje celu, krew trysnęła na wszystkie strony świata, krople zalały Ci twarz, a za Tobą był już przeciwnik. W tym momencie musiałeś zostawić wbity w szyję nóż i wykręcić rękę jeszcze bardziej do tyłu by to zablokować nadciągający atak. Wyszłoby! Gdyby nie to, że nie masz oczu z tyłu głowy, lecz to nic. Ten ruch zmienił lekko tor morderczego ostrza przeciwnika, bowiem drasnął Cie jedynie w ramie. Nie jest to głęboka rana, tak więc nie ma się czym martwić, możesz spokojnie walczyć, choć po takowej potyczce trzeba pamiętać by ranę oczyścić, kto wie ile krwi zaschniętej było na jego ostrzu. Odskoczyłeś zaraz po tym ataku, odwracając się machinalnie do swoich przeciwników. Miałeś ich naprzeciw siebie, lecz tym razem za plecami miałeś więcej wolnej przestrzeni. Jakieś 50 metrów do tyłu by spotkać się z pierwszą przeszkodą czyli następnym domem. Naprzeciw Ciebie biegła już reszta ekipy, lecz naliczyłeś ich tym razem ośmiu, a powinno być ich przecież więcej. Coś tutaj nie gra, widok biegnących w linii bandytów zasłaniał Ci widok za ich pleców. Toteż nie mogłeś określić gdzie podziali się Ci pozostali. Zaraz będą przy Tobie, 3-4 sekundy. Trzymasz jednego kunaia w dłoni.

[Kakizashi]

Kakizashi w toku walki poczuł, jak zimne żelazo przecina jego skórę. Niewiele brakowało! Jednak to o wiele za mało, aby powalić go na kolana. Na jego szczęście wciąż udawało mu się kontrolować pole walki. Teraz, kiedy udało mu się odwieść przeciwników z dala od bezbronnych wieśniaków, mógł podejść do tematu poważnie. Grupa wroga nacierała na niego, nieświadoma, co ten przygotował dla niej specjalnego. Kaki wyskoczył w górę na wysokość około czterech metrów, chcąc wykorzystać istniejące zamieszane, aby w locie sięgnąć ręką do kabury i wyciągnąć kunai uzbrojony w notkę wybuchową, którą posłał w samo centrum biegnącego w jego stronę zbiorowiska w tylko jednym celu - wysadzenia jej w powietrze razem z całą zgrają otaczającego ją towarzystwa. Przy tym dystansie siła wybuchu nie będzie w stanie go sięgnąć, a wirujące w powietrzu ciało znacznie utrudni odczytanie jego ruchu przez pospolitych bandziorów a tym samym udaremnić próbę uniku - co wynikało z pechowej formacji, jaką w tym momencie bandyci utrzymywali. Zdawał sobie przy tym sprawę, że ktoś z grupki się wyłamał i może próbować zajść go z innej strony, jednak najbliższe domostwo było daleko więc trudno byłoby zaatakować go z ukrycia. Dlatego też pozostawał w stanie skoncentrowania, czekając na wynik swojego uderzenia notką, które w zamierzeniu miało powalić całą ósemkę na kolana.

[Teien]

11/30
Misja Rangi C Kaki Twój plan był perfekcyjny, więc czemu miał się nie udać. Wyskoczyłeś w powietrze, dość wysoko na tyle aby jego taktyka nie miała również wpływu na jego ciało! Czym prędzej wykonałeś zamach, a kunai wraz z notką do niego przyczepioną pofrunął prosto do celu, między szarżujących bandytów! Zaraz dym zasłonił Ci widok, przynajmniej jego część gdyż widziałeś jak krew tryska na wszystkie strony świata, dodatkowo z kulki dymu wylatywały coraz to kolejne części ciała. Czy to ręka cała, noga, kawałek dłoni, stopa, między tym znalazła się też głowa, która przez chwilę szybowała na tym samym poziomie co Ty. Opadłeś na ziemię, po raz kolejny w przeciągu kilkunastu minut, chyba uwielbiałeś skakać. Dym dalej się unosił, palące się ciała chyba niezbyt szybko pozwolą się mu rozwiać, lecz to nie był Twój problem, gdyż aktualnie był nim widok przed Twymi ślepiami. Bowiem dwójka która odłączyła się od grupy stał z zakładnikami. Kobietą i jej dzieckiem. Byli to Ci sami ludzie, których ochroniłeś przy pierwszym ruchu w tej potyczce.
-Co teraz pieprzony bohaterze? Rusz się choć o krok, drgnij palcem, a zabijemy tą jedną sukę. -zacisnął mocniej żelastwo na szyi matki. Był to zwykły nóż, jednak spokojnie mógł pozbawić jej życia jednym sprawnym, a nawet nie ruchem. -Teraz tak! My się oddalimy, weźmiemy obie i jeśli zobaczę, że nas gonisz, również zabijemy! Rozumiemy się! -drugi również trzymał swego rodzaju maczetę przy szyi dziewczynki. Oddalali się oni powoli w stronę lasu, spoglądając cały czas na Ciebie.

[Kakizashi]

I tak oto kolejnych osiem istot ludzkich pożegnało się z życiem się w iście wybuchowym stylu. Było to całkiem przykre, jednak nieuniknione. Z drugiej strony kto by żałował jakiś pospolitych śmieci-bandytów napadających wioski? Pewnie niektórzy stwierdziliby, że ninja są niewiele więcej warci, tak samo jak te ich klanowe konflikty. Kakizashi jednak przyświecał w walce szczytny cel obrony tych, którzy sami obronić się nie potrafią. Jego oczom ukazały się dwie kobiety które w rękach dwóch zbirów stały się zakładnikami. Kobieta i dziecko, a ich los spoczywał w jego rękach. Powoli oddalali się ze swoją zdobyczą, grożąc shinobiemu i ograniczając jego pole manewru. Cały czas mieli go na oku a każdy ruch mógł sprowadzić na dwójkę niewinnych jego śmierć.
Ich plan był całkiem niezły, jednak opierał się błędnym założeniu - Kakizashi musiał się ruszyć, aby ukarać zbrodniarzy za swoje złe występki. Tkwił w bezruchu, skupiony na tym, co zamierzał zrobić.
Jaka szkoda, że nie patrzą przed siebie. To ich będzie trochę kosztować. - pomyślał, po czym użył chakry aby stworzyć dwa ostre, drewniane kolce tuż za polem widzenia oprychów tak, aby ostre zwieńczenia drewnianych kolców sięgnęły ich szyi, co w zamierzeniu miało ich pozbawić życia zanim przyjdzie im do głowy, że śmierć jest tak blisko. Tylko błyskawiczne uderzenie mogło ocalić dwójkę cywilów przed przykrym losem. A nie chciał większej ilości ofiar niż to konieczne.

[Teien]

13/30
Misja Rangi C Kaki Stałeś w bezruchu lustrując przenikliwie zakładniczki, jaki i samych bandytów. Miałeś w głowie plan, który był bardzo dobry, lecz posiadał malutkie luki, który równie dobrze mogły by zaważyć o wszystkim. Jednym z nich jest to, że technika troszkę robi charakterystycznego hałasu, pękającej ziemi, ale... Drewniane pale powstały, obydwoje odwrócili się natychmiastowo. Lecz jeden odwrócił głowę, co spowodowało przebicie się pala przez jego szyję, kolec przeszedł na wylot, a dziewczynka od razu poczuła luz w uścisku i wyrwała się z niego by zacząć uciekać do swojego taty. Dokładnie w tym samym czasie co działo się przebicie szyi, drugi bandyta odwrócił się natomiast całym ciałem, wraz z zakładnikiem... Co niestety sprawiło dość niechciany widok. Pal wbił się w szyję szyję kobiety tak samo jak to stało się tuż obok. Wszyscy ludzie spoglądali na to zajście z iście zdziwieniem i żalem w oczach. Ślepia kobiet zaszkliły się, a Ty mogłeś dostrzec jak dziecko, które uwolniło się uroniło łzę, ta zaś zatańczyła chwilę na wietrze, by to zaraz uderzyć o ziemię niczym martwe ciało jej matki. Krew trysnęła tu i tam... Ostatni członek ganku zostawił ciało i ruszył prosto do lasu, chyba nie chciał już z Tobą walczyć, choć może Ty chciałeś go zabić.
Łzy, krzyki, smutek, żal, płacz. To wszystko ogarnęło tą przestrzeń, a Ty byłeś chyba właśnie tym, który to wywołał. Pytanie teraz może być jasne, czy będą mieli Ci to za złe. Kto wie. Lecz czy masz czas się na tym rozwodzić? Może chcesz ruszyć w pogoń za uciekającym już ocalałym?

[Kakizashi]

Zawiódłem. - ta jedna myśl przejęła całą jego jaźn, dobitnie przypominając mu wydarzenie sprzed paru sekund. Drewniany pal zabił niewinną kobietę a on nie mógł nic zrobić. Nie udało mu się uratować wszystkich. Nie był jak superbohater ze swoich książek, który zawsze zjawia się w krytycznym momencie i wyciąga wszystkich, z odrobiną dramaturgii, ale jednak wszystkich, z opresji.
Martwe ciało kobiety leżało na ziemi, z otwartej rany sączyła się krew, wsiąkając w wiecznie spragnioną ziemię. Zastanawiał się, dlaczego łotry nie dali za wygraną na początku. Po co tyle śmierci? Zdawał sobie sprawę, że własnoręcznie zabił piętnastu ludzi. Ciało i ubranie miał umazane we krwi.
Upadł na kolana, zaciskając dłonie w brudnej ziemi, próbując zebrać się do kupy. Nie interesował go pościg za ostatnim złamanym bandytą. Zwyczajnie nie mógł zrobić kolejnego kroku naprzód. Wolał nawet nie patrzeć na widok pobojowiska, które stworzył.
Zrobiłeś wszystko, co mogłeś, aby ich ocalić. Znaj swoje ograniczenia, Kakizashi. - ta myśl niczym światło uchyliła przed nim zasłonę mroku, pozwalając wrócić ze świata umarłych do świata żywych.
Powstał na nogi i obejrzał się wokół, odruchowo zasłaniając twarz na widok śmierci, która panoszyła się wokół niego. Dziecko było bezpieczne razem z ojcem, reszta wieśniaków równiez. Bieżącym problemem był teraz ogień.
- Ludzie, potrzebujemy wody! Trzeba zgasić ten ogień szybko!
Na lament i płacz przyjdzie czas, kiedy opadnie bitewny kurz.

[Teien]

15/30
Misja Rangi C Kaki Uratowałeś istnienie jednostki czy też większości, jednak poświecenie jednej osoby musiało być. Dobro jednej osoby nie może być przełożone na dobro grupy. Żelazna zasada, której ludzie trzymają się cały czas. Od najstarszych lat, aż po dziś dzień. Wydałeś rozkaz, który trafił do uszu wszystkich obecnych. Wyrwali się oni bowiem z czeluści smutki i żalu, by go nie pogłębić a ugasić płonący w nich ogień. Czym prędzej większa część rozbiegła się na boki, pobiegli do swych domów, szukali wiader, czegokolwiek jak najszybciej by trzymać w tym wodę. Nieopodal była studnia, woda w niej była przeznaczona do gaszenia pragnienia, nie płonącego drewna, lecz tym razem musieli zrobić wyjątek. Wszyscy zebrali się tuż przy źródle, położyli co mieli, napełniali tak szybko jak się da, by to zaraz podbiec do ognia i chlusnąć go zimnym strumieniem. Wszak nie było to coś specjalnego, to ogień syczał głośno z bólu, powoli zastygając. Mimo tego, że latali w te i we wte, to prędkość nabieranej wody nie była odpowiednia, do czasu kiedy ugaszą wszystko, po prostu dom spłonie cały. -Nie damy rady. -mówił jeden z drugim. -To nie ma sensu... -powiedział ktoś z biegających. Dzieci wyszły przed swe domy, spoglądały przez okna czy za progu drzwi, jak to ich rodzice targają wiadra, by pomóc jednemu z nich. Może Ty masz jakiś plan? Może coś wymyślisz... Odległość od studni do domu wynosiła 50 metrów. Ty stałeś w miejscu między obiema punktami docelowymi.

[Kakizashi]

Kakzashi spoglądał na heroiczny trud jakiego podjęli się wieśniacy - nie udało się ugasić ognia, a on sam nie był w stanie zrobić nic, co mogłoby w jakikolwiek sposób uratować cały dobytek który objął ogień. Są rzeczy, których nie da się przeskoczyć.
- Dobra, ludzie, to wszystko co możemy zrobić. Ale mam jeszcze jeden plan - odpowiedział chłopak, chcąc dodać ludziom trochę wiary.
Shinobi rozejrzał się wokół, patrząc na zebranych ludzi, którzy pewnie byli zaciekawieniu, co też ów człowiek miał na myśli. W końcu miał on pewne unikalne zdolności, które mogły się w tym momencie przydać.
- Czy jest wśród was jakiś cieśla? Jeśli tak, mogę pomóc wam odbudować ten dom z waszą pomocą. Posiadam zdolność tworzenia i kształtowania drewna w dowolny sposób. Jest to trochę meczące na dłuższą metę ale... chyba nie będzie trzeba się z tym tak bardzo śpieszyć. Niestety... - w tym momencie na chwilę zatrzymał się, próbując sformułować swoją prośbę do mieszkańców wioski - będę potrzebował pomocy kogoś, kto zna się na budowie domów, aby pomógł mi właściwie kształtować drewno. Jeszcze nigdy nie próbowałem czegoś takiego więc będę potrzebował pomocy kogoś, kto zna się na takiej robocie.
Nic lepszego w tej chwili nie przychodziło mu do głowy. Zdawał sobie sprawę, że ta praca będzie wymagała od niego sporych nakładów sił, jednak nie jest to przeszkoda nie do przeskoczenia. Wszystko zależało od inicjatywy mieszkańców, którzy i tak już ponieśli spore straty, będąc ofiarą napadu nikczemnych bandytów.
- Więc jak? To najlepszy plan jaki mam.

[Teien]

17/30
Misja Rangi C Kaki Raz po raz nosili wiadra i rzucali strumieniami, by to chociaż cokolwiek w tym miejscu ocalić, oczywiście chodzi tutaj o część domu i jego zawartość, oni widzieli w tym jakiś sens, ty jednak wyciągnąłeś poprawne wnioski, co doprowadziło Cie do ciekawego rozwiązania, mianowicie planu by stworzyć nowy dom. Ciekawe... lecz czy starczy Ci na tyle chakry by wytworzyć odpowiednią ilość potrzebnych do tego drewnianych filarów czy też desek? Choć to najlepsze co mogłeś im zaproponować, to lekko chyba przeceniłeś swoje pokłady niebieskiej energii. Wtedy praktycznie wszyscy zaniechali bezsensownej pracy, dwójka mężczyzn podeszła do Ciebie. -My wiemy jak wszystko rozplanować, a także jakie będą nam potrzebne elementy. Jednak to i tka wszystko może potrwać, co i tak nie zrobi różnicy... Oni mogą w każdej chwili wrócić i zrobić to samo. To była tylko część ich ekipy i przychodzą tutaj co trzy tygodnie zbierać haracz. Rozune, tak nazywa się poszkodowany. Nie miał tym razem pieniędzy, ponieważ zachorował i nie mógł pracować w polu. -powiedział mężczyzna o czarnych dłuższych za uszy włosach. Ubrany w krótsze spodnie, o barwie zielonej, koszulce czarnej i na nią narzucona kamizelka. Zaraz dodał stojący obok, starszy od was mężczyzna. Wyglądał na 70 lat, a przynajmniej z twarzy, na głowie tam gdzie miał jeszcze włosy były one siwe, ubrany jak typowy starczy człowiek. Luźne długie spodnie, długa koszula, zaś na nią nałożony sweter. -Wybudowanie domu to jedno, lecz potrzebujemy też rozprawić się z nimi. Za to co im zrobiłeś raczej nie odpuszczą nam. Przyjdą znów, większą gromadką popaprańców i zrobią wszystko byśmy zapłacili za śmierć ich kompanów. Zgwałcą kobiety i dziewczynki, mężczyzn i chłopców poobijają do granicy śmierci z życiem. To nie jest takie proste jak Ci się wydaje. Oczywiście dziękujemy Ci za to co zrobiłeś, lecz pogoniłeś tylko na chwilę to stado wilków. -starszy odwrócił się i zaczął odchodzić. Na co drugi mężczyzna powiedział. -Wybacz mu, ma już swoje lata. Ale stary Waruni wie co mówi. Mam na imię Tarunzo. Można by że ma rację. Twój plan odbudowy domu jest dobry, jednak musisz pomóc nam w obronie tego miejsca później jeszcze raz. Nim wrócą minie pewnie kilka dni, również i budowa domu zajmie chwilę, trzeba wszystko dobrze porozmieszczać i zaplanować, żeby dom nie padł przy pierwszej lepszej burzy. Rozumiesz? -płonąca już rudera była praktycznie w popiołach, resztki wypalały się aktualnie. Pozostało może pół godziny nim dym zniknie równie szybko co chata. A Ty miałeś niezły kawałek gówna do wywiezienia...

[Kakizashi]

Sytuacja wieśniaków wydaje się być nie do pozazdroszczenia. Problem w tym, że skala problemu, z jakim miał się zmierzyć Kakizashi, zdecydowanie go przerastała. Ta grupa była jeszcze niewielkim problemem, jednak w starciu z silniejszym nie miałby większych szans. Wieśniacy mieli naprawdę ciężkie życie. Chłopak podrapał się po skroni, próbując coś wymyśleć.
- Rozumiem. Więc to nie był pierwszy raz. Cóż, powinniście nająć kogoś, kto będzie was chronił. Mam na myśli shinobi, takich jak ja. Zdaje sobie sprawę, że tamci wrócą za jakiś czas prawda? Ten uciekinier zapewne doniesie, że wynajęliście właśnie jednego, jednak jak wszyscy wiemy, moje przybycie tutaj to była spontaniczna akcja. Oczywiście, ich kontratak to będzie jedna wielka głupota, gdyż czeka ich zagłada. Tak czy inaczej, mamy kilka wyjść z tej sytuacji.
Kakizashi miał pewien plan, którego realizacja mogła się udać. Najbardziej bezpiecznym wyjściem było wrócić do wioski i prosić o pomoc, jednak było jeszcze jedno dobre rozwiązanie.
- Skoro mamy kilka dni aby się przygotować, proponuję, aby uciec się do najsilniejszej broni słabszego - podstępu. Odbudowa domu może poczekać do chwili, kiedy sobie poradzimy z tymi draniami. Potem przyjdzie czas na odbudowę i opłakiwanie śmierci tej biednej kobiety. Naprawdę nie mogłem zrobić nic więcej, aby jej pomóc. Przykro mi.
Kakizashi zaczął się rozglądać po terenie. Pułapka wydawała się być dobrym rozwiązaniem.
- Przede wszystkim, chciałbym wiedzieć, czy jest jakieś konkretne miejsce, gdzie bandyci odbierają swój haracz? Możemy zagrać na ich chciwość, lub nieuwagę. W pierwszym wypadku, wykorzystamy plony, w których umieszczę notki wybuchowe. Kiedy się do nich zbliżą, wybuch powinien zdziesiątkować ich szeregi. Jest to jednak dość ryzykowne. Drugim wariantem jest użyciu dołu z zapadnią. Jestem w stanie z niewielką pomocą przygotować taką pułapkę. Chcę jednak wiedzieć, czy z waszego punktu widzenia takie zagrania mają szansę powodzenia. W przeciwnym razie, udam się do mojej osady aby wezwać wsparcie. Od razu jednak uprzedzam, że shinobi nie ryzykują swojego życia za darmo. Cokolwiek uczynicie, musicie zapłacić tego cenę. Nie chciałbym jednak, aby scenariusz z dzisiaj się powtórzył raz jeszcze. Chyba nikt z nas nie chce.
Po tych słowach zastygł w oczekiwaniu na odpowiedź wieśniaków, którzy teraz musieli zadecydować o losie swojej wioski.