Szpital

[Hayabusa Jin]

Misja dla: Ayumi
Ranga: D
Post 7/?

---

Ile jeszcze razy nasza bohaterka stanie w obliczu sytuacji, gdy będzie musiała udowadniać swoją wartość zatwardziałym konserwatystą? Cóż, fakt, że wykształciła w sobie swoistą odporność na podobne sytuacje pozwalał mieć nadzieję, że nie zostanie złamana, a w przyszłości może nawet jej trud zostanie nagrodzony?
No cóż, przechodząc do meritum, zagaszenie paleniska nie było aż tak prostym zadaniem - płomień który miał za zadanie rozgrzewać stal do czerwoności nie chętnie poddawał się próbom stłamszenia, ale na szczęście dla naszej bohaterki, wody nie brakowało. Tylko, no właśnie - każda dodatkowa porcja wody wylana na płomienie wzniecała kurz i ogromne ilości pary, ostatecznie więc strój Żurawinki nieco się okopcił, ale przynajmniej udało się jej pokonać płomienie, dzięki czemu mogła następnie zabezpieczyć pracownie i udać się w stronę szpitala...
Dotarcie do szpitala nie stanowiło żadnego problemu - miejsce to było dobrze znane wszystkim mieszkańcom Watarimono, wszak nie jeden adept kenjutsu trafił tutaj po treningu, tudzież walce na tyle mało "poważnej" że odniesione w niej rany nie posyłały go do "niebiańskiego dojo".
Na przeciw wojowniczce wyszła jedna z sanitariuszek, która skierowała ją do odpowiedniej sali, a w zasadzie, odpowiedniego korytarza.
- Panienka Ayumi! - zawołał Shinichi widząc dziewczynę, podnosząc się z zajmowanego przed jedną z sal krzesła. Drzwi do wspomnianej sali były zamknięte i nie dobiegały z nich żadne dźwięki, aż do momentu, w którym drzwi się otworzyły i wyszedł z niego odziany w szpitalny strój mężczyzna, któremu młody płatnerz nisko się ukłonił, po czym ten przemówił.
- Ucieszy was wieść, że wasz mistrz wyzdrowieje. - zaczął sanitariusz, najpewniej uznając, że Ayumi również jest w jakiś sposób związana z całą sytuacją, po czym kontynuował Na razie jednak musi pozostać tutaj. Jego rany wymagają dłuższego opatrzenia, zwłaszcza, jeśli ma wykonać kiedyś jakiś miecz. Na chwilę obecną, podaliśmy mu specyfik, dzięki któremu zasnął i nie czuje bólu. Nie przeszkadzajcie mu na razie. - zakończył po czym wykonał ukłon i udał się do swoich spraw, pozostawiając dwójkę samych.
- Czy, w pracowni wszystko w porządku? - przemówił pierwszy młody płatnerz, po czym podrapał się po włosach i nagle mocno spoważniał. Coś zdecydowanie nie dawało mu spokoju.
- Ayumi-san, czy... mogę mieć do pani jeszcze jedną prośbę? - zapytał spoglądając poważno/proszącym wzrokiem...

Lista NPC
Głos - asystent płatnerza, Shinichi
Głos - Masamune, starszy płatnerz.

[Ayumi]

Pomimo pewnych trudności jakie napotkałam podczas wygaszania sporego paleniska, udało mi się wreszcie pozbyć wszystkich płomieni oraz żaru, dzięki czemu mogłam następnie zamknąć zakład płatnerski aby udać się w drogę do szpitala, gdzie powinni już na mnie czekać Musamune oraz Shinichi. Nim jednak wyruszyłam, spróbowałam chociaż w pewnym stopniu pozbyć się całego tego pyłu, którym zostałam umorusana podczas wylewania kolejnych wiader wody do paleniska. Kiedy stwierdziłam że na obecne warunki to najlepsze co uda mi się osiągnąć, ruszyłam szybkim i energicznym krokiem w stronę dobrze mi znanego budynku szpitala, gdzie już niejednokrotnie zdażyło mi się pojawić, czy to w sprawie własnych problemów, których napytałam się podczas ciężkich treningów kenjutsu, czy to z czystej chęci pomocy potrzebującym, którą starałam się nieść innym, kiedy tylko miałam ku temu okazję.
Po dotarciu na miejsce, od razu zostałam przejęta przez jedną z sanitariuszek z którą udałam się do miejsca gdzie znajdowali się płatnerz ze swoim czeladnikiem. Jak się okazało, mistrz swojego fachu był w jednej sali szpitalnych, jednak jego uczeń nie został tam wpuszczony i oczekiwał na informacje na korytarzu. Powitałam go skinieniem głowy i podeszłam bliżej. Krótką chwilę po moim przyjściu, z sali w której przebywał Masamune wyszedł jeden z lekarzy aby poinformować nas o sytuacji. Słysząc że mężczyzna wyjdzie z tego i będzie mógł później znowu wrócić do swojego zawodu, uśmiechnęłam się promiennie i podziękowałam w duchu całej Siódemce Bogów Szczęścia oraz patronowi kowali oraz płatnerzy, Hinokagatsuchi, którzy musieli czuwać nad mężczyzną. Miałam tylko nadzieję że Masamune z pokorą przyjmie informację o tym że będzie musiał chwilę odczekać nim ponownie weźmie narzędzia do rąk, jednak wierzyłam że Shinichi będzie z pewnością dbał o szybki powrót do zdrowia swojego mentora.
- Tak, oczywiście, trochę to zajęło i mocno się przy tym ubabrałam w pyle, jednak udało mi się całkowicie wygasić palenisko i zamknąć pracownię. - odpowiedziałam z uśmiehcem chłopakowi po czym również spoważniałam, widząc jego minę. - Jeżeli tylko mogę jakkolwiek pomóc, to proszę, powiedz, Shinichi-kun. - odpowiedziałam spokojnie.

[Hayabusa Jin]

Misja dla: Ayumi
Ranga: D
Post 9/?

---

Słysząc, że pracowania jest zabezpieczona, młody płatnerz wyraźnie odetchnął. Ten dzień miał dla niego zdecydowanie za dużo atrakcji - wypadek jego nauczyciela był wystarczającym problemem, który najpewniej kosztować go będzie kilka siwych włosów zdecydowanie prędzej, niż w podeszłym wieku. Gdyby się jeszcze coś stało z pracownią, przykładowo pożar, to już w ogóle chyba musiałby popełnić seppuku...
- Bardzo panience dziękuje, naprawdę. - odpowiedział momentalnie zginając się nisko i pozostając w ukłonie nieco dłużej, niż przewidywała to etykieta, po czym wyprostował się i na jego twarzy pojawił się na nowo poważny wyraz.
- Wiem, że zrobiła panienka już dla nas wiele, ale chciałbym ją prosić o jeszcze jedną przysługę. Chodzi o dostarczenie jednego z mieczy. - zaczął poprawiając swoje kimono, po czym kontynuował.
- Zamówienie zostało złożone z okazji ceremonii gempuku w jednej z samurajskich rodzin mieszkającej w Watarimono, z tego co pamiętam, chodzi o dom Natsumori, wchodzący w skład rodzin rodu Żurawia. Zamawiającym pan Natsumori, hatamoto, a ostrze ma być dla jego syna. W normalnej sytuacji, sam bym się tym zajął, ale, z powodu wypadku mistrza, muszę dokończyć prostrze projekty... - wyjaśnił dokładnie cel zlecenia, które nie wydawało się trudne, ale tak... no właśnie, będzie to oznaczało znów bieganinę, tym razem ze szpitala do pracowni kowalskiej, ale... no właśnie. Młoda samurajka w zasadzie sama już zgodziła się podjąć się dalszej pomocy rzemieślnikowi, więc w zasadzie, byli już po słowie, prawda?
- Jeśli to nie problem, to moglibyśmy udać się tam od razu... - dodał trochę niepewnie płatnerz, badawczo spoglądając z nutką nadziei na dziewoję. Jeśli się zgodzi, to cóż, pozostaje udać się do pracowni i odebrać rzeczony miecz, prawda?

Lista NPC
Głos - asystent płatnerza, Shinichi
Głos - Masamune, starszy płatnerz.

[Ayumi]

Po przybyciu do szpitala zbliżyłam się do Shinichiego, którego ujrzałam na korytarzu, który na informację że pracownia została bezpiecznie zamknięta, odetchnął z wyraźną ulgą. Przyjęłam jego podziękowania i już miałam się z nim pożegnać, jednak jego ukłon zdawał się trwać nieco dłużej niż to zwyczajowo przyjęte, więc już spodziewałam się że to jeszcze nie koniec moich atrakcji na dzisiaj. Wysłuchałam prośbę jaką skierował do mnie czeladnik po czym skinęłam głową. Jak się okazało, sytuacja w jakiej znalazła się pracownia mistrza Musamune była o wiele mniej ciekawa niż by mogło się wydawać. Terminy na kolejne dzieła mężczyzny zbliżały się nieuchronnie a sam Shinichi nie był na tyle wprawiony aby zająć się wszystkim co trzeba było zrobić. Widząc zestresowanego chłopaka rzuciłam mu lekki, pokrzepiający uśmiech.
- Nie musisz się martwić, pomogę ci i dostarczę ten miecz do Natsumoriego-sama, powiedz tylko gdzie znajdę to ostrze. - powiedziałam do chłopaka, zastanawiając się czemu od razu nie poprosił mnie o wzięcie ze sobą miecza, skoro teraz pewnie muszę nadłożyć nieco drogi aby zabrać stamtąd ostrze. Chyba że nie było ono w samej pracowni... Cóż, za chwilę pewnie się okaże.

[Haruzen]

Ayumi Misja D
11/14 (przejęte po Kakicie)
Wypadki w pracy się zdarzają, jednak gdy chodzi o obsługę klienta, to zwykle pojawia się dodatkowy problem. Naturalnie trzeba zająć się rannym, ale co z klientami? Ci często nie są wyrozumiali i zniesmaczeni przedłużającym oczekiwaniem na usługę, są tak niezadowoleni, że później rezygnują z usług danej osoby. Żaden rzemieślnik, czy kupiec zwykle natomiast nie może sobie pozwolić na stratę stałego klienta. Zgoda Ayumi na pomoc była więc wysoce potrzebna. Dziewczyna wraz z czeladnikiem szybko wróciła po miecz, który należało niezwłocznie dostarczyć, po czym czeladnik wskazał jej adres i dziewczyna mogła ruszać do klienta.

z/t