Karczma "U gospodarzy"

[Tamaki Hyūga]

Blondyn najwyraźniej nie dawał za wygraną i jedynie zmienił front na który atakował, ale na szczęście wszyscy już zdecydowali się po prostu go ignorować. Okularnik natomiast dalej szedł w konkrety, jednak nie podobała mi się jego postawa i zachowanie względem Sashiko oraz Hoshi, jednak wiedziałam że nie jest to ważnym elementem tej rozmowy, więc jedynie się skrzywiłam.
- Rzeczywiście, jest to dość problematyczna sprawa i przydałoby się dostać więcej informacji na ten temat, skoro zadaniem jest wyeliminowanie osoby chronionej przez władze. Kto to jest, czym się zajmuje, w jakim stopniu jest chroniony, dlaczego ma zostać wyeliminowany. Nie chcielibyśmy również skończyć w księdze Bingo, więc myślę że tu dziewczyny się ze mną zgodzą i nie będziemy wskakiwać na łeb na szyję, bez zapewnienia naszego bezpieczeństwa po wykonaniu tego zadania. - powiedziałam zerkając na Sashiko i Hoshi, wierząc że się w pełni ze mną zgadzają w tej kwestii.

[Yuki Hoshi]

Yuki Hoshi
Lato, Rok 390

---

Hoshi zmarszczyła brwi i skrzyżowała ręce na piersi, patrząc nieco wyzywająco na młodzieńca, którego wcześniej zignorowała. Nie podobało jej się to. Wcale a wcale. Nie to, że została nazwana podrzędną doko. To był dla niej tytuł idealny, pławiła się w swojej podrzędności i tym, że zajmowała się nieistotnymi sprawami. Nie podobała jej się perspektywa pracy przeciwko miejscu, gdzie została wychowana. To był jej dom. Cesarstwo cesarstwem, ale obracanie się przeciwko swojej ojczyźnie, potencjalnie swojemu klanowi - no to nie brzmiało dobrze.
Musiała wiedzieć więcej.
Jednocześnie zdając sobie sprawę z tego, że nie dano jej wyboru. Czy zgodzi się czy się nie zgodzi, ta osoba i tak zostanie wyeliminowana. Jednak jeżeli miałaby wziąć w tym udział, była szansa, że wyeliminowanie nie musiało być letalne. Może wystarczyło polityka zrzucić ze stołka w ten czy inny sposób.
Tak czy owak - potrzebowała informacji.
- Nie sądzicie pewnie, że to jest dobre miejsce do roztrząsania tego typu spraw - powiedziała, biorąc łyżkę z powrotem do ręki, żeby dojeść zupę. Pewnie nie będzie miała na to większej szansy w niedalekiej przyszłości. - Pójście do pokoju, jak owy… pan - wskazała na blondyna - proponuje w tym momencie nie wydaje się aż tak złym pomysłem. Nie chciałabym, żeby którakolwiek z nas, szczególnie na Hyuo, znalazła się w takiej sytuacji, o której mówi Tamaki-san.
Następnie szybko zjadła zupę, aby być gotowa podążyć za mężczyznami do ustronnego miejsca, aby usłyszeć szczegóły.

[Harikotto]

Tamaki Hyūga, Yuki Hoshi, Sashiko Misja C
Kolejka 4/15 Miałyście wiele wątpliwości. Czy Cesarstwo miało zamiar wystąpić przeciw Hyuo? Tylko czy skoro sam Cesarz pochodzi ze szczepu Ranmaru, który jak wszyscy wiedzą, w zdecydowanej większości zamieszkuje właśnie Hyuo, to czy nie powinien występować przeciw komukolwiek innemu, niż przeciwko własnym ludziom? Własnym rodakom? Wiele rzeczy się tutaj nie zgadzało i miałyście wiele wątpliwości.
- Ha! Spójrz jakie głupiutkie i naiwne... Ach, jak to pięknie podkreśla ich urodę. Te niechętne spojrzenia, te oburzone miny... Ach... Tak, tak wiem, już idę. Po prostu nie mogłem się powstrzymać. Chroń dalej Cesarstwo. - powiedział blondyn, do swojego towarzysza delikatnie uderzając pięścią w klatkę piersiową w ramach pożegnania, po czym szybko odszedł od stolika i opuścił karczmę.
- Tak... Zaszły tutaj pewne błędy w komunikacji. Panie wybaczą, dokonałem pewnych oczywistych dla mnie skrótów myślowych. Nie każdy jednak ma wgląd w tyle tajnych akt, co ja. Z pewnością wy ich nie macie. Po kolei zatem... Znam wasze imiona, ponieważ cesarz wymaga ode mnie, abym je znał. Cesarstwo uważnie przygląda się wszystkim swoim ninja, niezależnie od płci i siły. Ba, jestem przekonany, że każdy shirei-kan ma takich ludzi jak ja. Sądziłem, że to właśnie takie rzeczy zraziły panią Tamaki do swoich rodaków w Kyuzo... To jednak teraz nieistotne, chociaż nie ukrywam, że chętnie bym na ten temat kiedyś porozmawiał. Na czym to jednak ja... ach tak. Pragnę podkreślić z całą mocą, na jaką mnie stać. Cesarstwo i Hyuo to jedność. Nie ma mowy o żadnych ruchach separatystycznych i wszystkim klanom i szczepom żyje się dobrze pod wspaniałomyślnymi rządami Waneko Satoshiego. Cesarstwo, tak jak i każda jego prowincja i każda inna prowincja w gruncie rzeczy gwarantuje swoim obywatelom i osobom odwiedzającym ich dziedziny bezpieczeństwo. Czasami jednak bywa, że... Hmmm... Czasami zachodzi potrzeba usunięcia osób, które nie zrobiły nic złego. Jeszcze... Czasami zachodzi potrzeba usunięcia ludzi, którzy jeszcze nie stali się zagrożeniem dla monarchii... Jeszcze... Nawet jeśli takie niewinne i nie stwarzające zagrożenia osoby są mile widzianymi przez Cesarstwo przyjezdnymi. Dlatego też bardzo proszę panie Yuki i Asami, aby powstrzymały się w trakcie tej misji z korzystaniem ze swoich klanowych technik. W przeciwnym wypadku, eliminacja wskazanego celu zostanie potraktowana przez Cesarstwo, jako próba zabójstwa cesarskiego gościa. Jeśli jednak wszystko pójdzie zgodnie z planem i nikt nie skojarzy tego z naszą działalnością, to gwarantuję, że śledztwo w tej sprawie zostanie umorzone kilka dni po rozpoczęciu. Wszelkie dowody okażą się niejednoznaczne, lub nieistniejące. Cesarstwo natomiast zapamięta przysługę, jaką dokonały panie Yuki i Asami, a pani Hyuga otrzyma natomiast adekwatne wynagrodzenie, jako najemniczka. - powiedział okularnik, nawet nie obracając się wokół siebie, aby sprawdzić, czy nikt nie słucha. Z jakiegoś powodu wiedział, że nikt tego nie robi i rzeczywiście nikt tego nie robił. W karczmie panował wesoły gwar i nikt nie zwracał na nikogo z was uwagi. Siedziałyście w końcu teraz w towarzystwie mężczyzny! Nie potrzebowałyście więc opieki.

[Tamaki Hyūga]

Wysłuchałam uważnie słów okularnika, dokładnie analizując przekazywane przez niego informacje. Było to zrozumiałe że czasami trzeba było przyjąć gościa, który niekoniecznie musiał być gdzieś mile widziany, choćby ze względu na politykę. To co się później dzieje z owym gościem to już była kompletnie odrębna kwestia i tutaj także w grę wchodziły knowania, intrygi i inne polityczne zagrywki a ktoś musiał zrobić brudną robotę "ku chwale ojczyźnie".
- Cóż, sprawa rysuje się dość jasno, zabić i nie dać się przy tym zauważyć czy rozpoznać. Będziemy jeszcze oczywiście potrzebowały więcej informacji o samym celu aby nie było żadnej nieprzyjemnej wpadki. Sashiko-san, Hoshi-san, macie jeszcze jakiekolwiek pytania do naszego zleceniodawcy? - powiedziałam po czym zwróciłam się z pytaniem do moich nowych kompanek.

[Yuki Hoshi]

Yuki Hoshi
Lato, Rok 390

---

- Nic, poza tym, że wszystko. W sensie kto i gdzie, a także na jakie rzeczy możemy być narażone w czasie zadania. Bo tak, jak Tamaki-san mówi, chciałybyśmy zminimalizować potencjalne wypadki.
Hoshi ostatecznie przyjęła to, co mówił mężczyzna i wiedziała, że nie ma co stawać okoniem, ale wykonać misję. W końcu ojczyzna wzywa, a jeżeli ojczyzną było Cesarstwo, to i jeżeli niekoniecznie zależało ci na patriotyzmie, należało jednak się trochę podłożyć i z nim zgodzić. Ruszyć, tak, jak trzeba. Nie generowac sobie więcej problemów, niż to wszystko było warte.
Trochę pieniędzy, odnotowanie w dokumentacji zrobienie misji. Wszystko się zgadzało. Wszystko było w porządku.
Swoją zupę już skończyła, miskę i łyżkę odepchnęła lekko od siebie. Może powinna być trochę bardziej podekscytowana stojącą przed nią perspektywą, ale jakoś tak... meh. Za to ciekawym było to, że Sashiko była z Hyuo również. Ciekawa informacja.
Z drugiej strony mogła pracować z Tamaki. Może warto było się ekscytować? Hoshi nie wiedziała.

[Sashiko]

Słowa wypowiedziane przez normalniejszego z dwójki mężczyzn nie tylko nie rozwiały jej wątpliwości, ale jeszcze bardziej je pogłębiły. Gdy ten jeszcze mówił, a następnie gdy wypowiadała się Tamaki oraz Hoshi, Sashiko przeprowadziła krótki monolog wewnętrzny.
- Podsumujmy. Dwóch dziwnych typów wpada do karczmy i znają moje imię. To, że służą Cesarzowi jest więc pewne. Zlecają mord na jakimś dziwnym gościu, który jest gościem Cesarza, ale nie wynajmują do tego nikogo zaufanego, tylko przypadkowe kunoichi. To już nie wygląda tak dobrze. Cóż... chyba i ta za daleko zabrnęłam, żeby się w tym momencie wycofywać - konkluzja nie była zatem pocieszająca. Przegryzła lekko wargę i zwróciła się do szarowłosego:
- Dobrze, myślę że spokojnie poradzimy sobie z eliminacją celu tak, by nie dać się rozpoznać - powiedziała, po czym zmarszczyła lekko brwi - moim zdaniem powinnyśmy jednak dostać jakieś dobre, wymierne i weryfikowalne zapewnienie, żeby później nie zostać na lodzie. Mało razy różni szpiedzy i agenci kończyli na stryczku, bo zleceniodawcy się na nich wypięli, gdy nie byli już im potrzebni? - zapytała, po czym dodała - jeśli będziemy... to znaczy jeśli ja będę miała jakąś gwarancję, to też w to wchodzę.

[Harikotto]

Tamaki Hyūga, Yuki Hoshi, Sashiko Misja C
Kolejka 5/15 To zadziwiające jak łatwo i swobodnie shinobi i kunoichi zgadzają się na odebranie komuś życia. Gdyby ktokolwiek z boku was obserwował, mógłby pomyśleć, że rozmawiacie o pogodzie, czy może polityce. Wyglądało, jakbyście zastanawiali się, kto ma szanse na zostanie kolejnym Kōteiem, gdy zakończy się kadencja Sabaku Jou. Wy tymczasem decydowaliście i ustalaliście szczegóły morderstwa. Wyglądało na to, że jedynie Sashiko ma jakieś wątpliwości, jednak nie były one natury moralnej.
- Szczerze mówiąc, jeśli zrobicie to wszystko z rozgłosem, to nie będę miał z tym problemu. Dobrze, żeby ludzie usłyszeli o eliminacji waszego celu. Zależy mi jedynie, aby nikt nie powiązał tego z Cesarstwem. Świat musi być pewien, że jesteśmy gościnni i chętnie przyjmujemy innych pod swoje dachy, a nie pozbywamy się ich. Dlatego właśnie mój towarzysz słysząc, że pani Tamaki przynyła do Hyuo zaproponował ją do tej misji. Po poprzednim zadaniu mamy do pani zaufanie, a jednocześnie nikt nie powinien pani Hyugi połączyć z Cesarstwem. Co się zaś tyczy celu... Nazywa się Miziwa. Jego poplecznicy nazywają go błogosławionym. Przybył tutaj, zdaje się z Yinzin. Twierdzi, że był tam prześladowany za wiarę. Nic nas nie obchodził do czasu, gdy okazało się, że jego kult nie ma nic wspólnego z naszym kultem Hachimana. Nazywa on Boga Ośmiu Chorągwi kobietą i mamy potwierdzone trzy przypadki zaginięć osób, które z całą pewnością zostały złożone w ofierze krwawej bogini Miziwy. Na pozór jednak wszystkim wydaje się, że Miziwa i jego poplecznicy to wierni Hachimana, a Cesarstwo nie chce siać niezadowolenia wśród wiernych tego boga. Miziwa wraz ze swoimi ludźmi zwykle przebywa w obozie, który rozbili w górach dwa kwadranse na wschód od Fuyuhany. Powinnyście łatwo trafić.

[Tamaki Hyūga]

W momencie kiedy tylko okularnik wspomniał o pochodzeniu i wierze naszego celu, zacisnęłam mocno pięść. Wiedziałam że młody Yosuke ruszył aby wyeliminować kultystów Hachiman i tylko mogłam się domyślić, tego że skoro nie żyje to najpewniej stał się on ofiarą tych złoczyńców. Zacisnęłam mocno zęby, zdeterminowana aby wykorzystać to zrządzenie losu do pomszczenia Rekinka.
- Z wielką przyjemnością wyeliminuję tego okultystycznego łajdaka. Wyznawcy bogini Hachiman są niebezpieczną i odrażającą sektą, która nie ma kompletnie nic wspólnego z wyznawaniem honoru i a jej wyznawcy uciekają się do różnych niegodnych i złych czynów. Nie możemy pozwolić żeby taki człowiek spokojnie sobie przebywał w Hyuo czy gdziekolwiek indziej, ich wiara przynosi jedynie ból i cierpienie o czym sama się przekonałam, podczas tropienia tego kultu zginął mój bliski przyjaciel pochodzący z Cesarstwa, więc możecie być pewni że nie będzie ode mnie miał żadnej taryfy ulgowej. - powiedziałam zarówno do naszego zleceniodawcy jak i kunoichi z Hyuo.

[Yuki Hoshi]

Yuki Hoshi
Lato, Rok 390

---

Z całą pewnością z minuty na minutę, Hoshi coraz bardziej przekonywała się do słuszności misji, którą zlecał im osobnik z Cesarstwa. Nie była może jakąś szczególnie religijną osobą, ale w gruncie rzeczy dobrze było mieć Hachimana czczonego normalnie, a nie przez jakieś niebezpieczne odłamy, które w sumie pewnie i tak nie miały zbyt wiele wspólnego z prawdziwym kultem boga czczonego na Hyuo. Szczególnie zaniepokoiła ja wieść na temat zaginięć. Musiało być to jeszcze nienagłaśniane, ale niedługo pewnie więcej osób zniknie i będą wieksze problemy. O siebie i swojego brata się nie martwiła. Ale dzieci, którymi się zajmowała...
Skrzywiła się lekko i wygladała dość wojowniczo. Nie mogła pozwolić, żeby takie rzeczy działy się w jej okolicy. Kto to widział, żeby w ogóle na to pozwalać!
No, szczęśliwie nie Cesarstwo. Było jakie było, ale o poddanych w miarę dbało.
- Tak, myślę, że to wytłumaczenie mi wystarczy. Szczególnie, że obie strony w tym przypadku mają takie same informacie – powiedziała i przygryzła wargę na chwile. – Jak ten mężczyzna wygląda? Oraz, czy będziesz czekał tutaj, żeby odebrać od nas zadanie, kiedy już zostanie wykonane?

[Sashiko]

A więc ten, kogo miały wyeliminować był jakimś, pomylonym kapłanem - przynajmniej tak wynikało ze słów szarowłosego. Jego wytłumaczenie nie do końca satysfakcjonowało Sashiko, ale gdy usłyszała, że ta heretycka sekta miała na swoim koncie jakieś ofiary z ludzi, to zmieniało to postać rzeczy. Wszystko wydawało się wtedy układać w całość - władzom zależało na jego eliminacji, ale tak, żeby nie wyglądało to na robotę Cesarstwa.

- Dobrze, wchodzę w to - powiedziała, choć bez przekonania. Cały czas kołatała się w jej głowie myśl, że informacje przekazane przez tego człowieka mogły być celowo niepełne, przekrzywione czy zniekształcone, a tamten człowiek był naprawdę niewinnym wyznawcą jakiejś wiary. Choć nazywanie Hachimana kobietą... cóż, była to abominacja, z pewnością. Założyła sobie jednak, że wypyta o to jeszcze Tamaki, która wydawała się wiedzieć znacznie więcej.

- Myślę jeszcze tylko, że przydadzą się nam jakieś... nie wiem, maski czy coś - skoro na wyspie istnieją osoby - spojrzała wymownie na mężczyznę udzielającego im informacji - którzy potrafią zidentyfikować kunoichi z imienia i nazwiska po samym wyglądzie, to chyba będzie to niezbędne.
Po tych słowach i rozstrzygnięciu podniesionej kwestii była gotowa do tego, żeby wyruszyć.

[Harikotto]

Tamaki Hyūga, Yuki Hoshi, Sashiko Misja C
Kolejka 6/15 Wszystkie wasze wątpliwości zostały natychmiastowo rozwiane. Wiele rzeczy można znieść, wybaczyć, czy zignorować. Zła wiara i religia są jednak niewybaczalne. Herezja najwidoczniej to jedna z największych zbrodni, jakich ludzkość może się dopuścić. Aż trudno sobie wyobrazić, że prawdziwy Hachiman nie rozgromił tej sekty mocą swoich ośmiu chorągwi.
- Bliski pochodzący z Cesarstwa? Pani Tamaki, coraz mocniej upewniam się, że długa rozmowa o pani przeszłości byłaby dla mnie nad wyraz interesująca i korzystna dla obu stron. To jednak później. Teraz są ważniejsze rzeczy. Wasz cel jest ponad trzydziestoletnim szczupłym mężczyzną z sięgającymi do ramion brązowymi włosami oraz delikatną, przystrzyżoną bródką. Jestem jednak pewien, że w obozie rozpoznacie go nawet bez tego rysopisu. Jego ludzie podobno czczą go niemalże jak boga i wykazują się niewolniczym poddaństwem. Niech drogie panie nie boją się też o zapłatę. Pani Hyuga powinna wiedzieć, że nie będzie to dla nas stanowiło żadnego problemu. Tym bardziej, że dla kunoichi z Hyuo, sama służba Cesarstwu powinna być wystarczającą zapłatą... Niech się też pani nie obawia, pani Sashiko. Każdy, kto jest w stanie zidentyfikować kunoichi Hyuo po samym wyglądzie jest poddanym Cesarza i popiera waszą misję. Jeśli jednak chcecie założyć maski, to nie widzę przeszkód. Uważam, że to pani indywidualna kwestia. Jeśli to już wszystko, to polecałbym wyruszenie w drogę. Nie zalecam pośpiechu, ale wolałbym, nie wykazywać się opieszałością.

[Sashiko]

Łuczniczka westchnęła cicho, po czym pokiwała głową na znak zgody. Wierzyła zapewnieniom tego człowieka, inna rzecz że była przecież tylko "podrzędną" Doko. W przypadku, gdyby ktoś nagle zainteresował się tematem, to i tak byłaby na marginesie zainteresowań. Nie chciała już jednak tracić za dużo czasu na takie abstrakcyjne rozważania - chciała przejść do konkretów.
- Dobrze, w takim razie, jeśli pozwolicie - myślę, że możemy ruszać - zakomunikowała swoim nowym towarzyszkom. Jeśli w tej sprawie panował między nimi konsensus, to wstała, założyła kołczan i łuk, a później zarzuciła na siebie płaszcz i wyszła razem z nimi w kierunku wschodnim, który wskazywał już wcześniej ich zleceniodawca.

[Yuki Hoshi]

Yuki Hoshi
Lato, Rok 390

---

Hoshi, podobnie jak Sashiko, stwierdziła, że nie ma co tracić więcej czasu. Miała nadzieję, że obecnie nikogo w ofierze nikt nie składa, a jeżeli tak, to one będą w stanie dotrzeć tam, zanim jakakolwiek ofiara będzie spełniona. Odnotowała również w głowie to, jak ten mężczyzna wyglądał. Powinno być całkiem całkiem, wygląd miał mieć dość charakterystyczny, poza tym, nie był wyspiarzem, a to się dało zauważyć.
No chyba, że oryginalnie pochodził z wysp.
Nie było to istotne. Hoshi wstała i skinęła głową do urzędnika cesarskiego.
- Ja jestem gotowa, Sashiko-san, Tamaki-san. Jeżeli wy również, ruszajmy w drogę.
Hoshi była gotowa wyruszać, co więcej, znając okolicę, była gotowa również nadać kierunek podróży i poprowadzić pewnym krokiem na wschód.

[Tamaki Hyūga]

Po zapamiętaniu rysopisu naszego celu a także odnotowaniu w głowie informacji o fanatycznym oddaniu jego popleczników. Trzeba o tym pamiętać, aby później nie przeszkodziło to w wykonaniu naszego zadania.
- Zgadzam się, nie ma co zwlekać z wykonaniem zadania, zbliżmy się do obozu i jak rozeznamy się w sytuacji to będziemy mogły zastanowić się nad dokładniejszym planem. - powiedziałam do Hoshi i Sashiko po czym wstałam od stołu, skinieniem głowy pożegnałam się z okularnikiem i wraz z nowymi towarzyszkami ruszyłam w kierunku wyjścia z karczmy a potem dalej, zgodnie z otrzymanymi instrukcjami w kierunku obozu kultystów.

[Harikotto]

z/t