Cesarskie Więzienie Fuyuhany

[Arii]

CESARSCY BRUTALE II - ZLECENIE SPECJALNE B

25/17+

Dzień 6nocSytuacja stawała się coraz bardziej napięta. Dotarli do najważniejszej części zadania, ale jednak co krok natrafiali na jakieś niedogodności. Masa strażników, walki na piętrze wyżej, dziwna blokada w różnych miejscach. To wszystko sprawiało, że przedzieranie się przez więzienie było czystą udręką. Sam Ori wiedział to od początku, ale chciał pomóc Izarayi, który go wynajął. Ale teraz przebijała się do nich myśl prawdziwej śmierci w lodowych czeluściach. To była misja w jedną stronę.

Jednak nadzieja, gdzieś się tliła i chłodne kalkulacje w trzech głowach analizowały całą sytuację. Zan spojrzał się niepewnie na medyka, ale pozwolił mu działać, w końcu ten miał przynajmniej jakiś pomysł, który zaczął wdrażać do życia.
Owinął za pomocą chakry bandaże wokół lin i wysłał je do metalowych krat celi Izarayi. Nie była to daleka odległość, zapewne jako shinobi wszyscy powinni ją przeskoczyć, ale zdawali sobie sprawę, że mogła tam być jakaś pułapka przygotowana właśnie na takie okazje a lepiej nie ryzykować bardziej niż już ryzykowali.
Dlatego plan Kamiyo był odpowiedni. Prosty, bezpieczny i szybki. I wychodził. Jego chakra nadal funkcjonowała a to oznaczać mogło tylko tyle, że cela nie jest wyłączona z kontroli chakry. Zan i Momo nie mieli obiekcji, przejęli dwa końce liny jutowej i zaparli się o podłoże, tak, aby nic się nie stało idącego w tamtym kierunku Oriemu w swoim stroju z jakiegoś filmu SCI-FI.
Nie zajęło mu to długo. Wylądował na podłożu stalowej kraty, pusty wzrok Izarayi w jego postać. Jego skute w powietrzu ręce były już całkowicie sine i prawdopodobnie pod metalowymi rękawicami całe odmrożone. Chciał coś powiedzieć, ale jego usta tylko ruszyły się nie równo. Był na skraju wycieńczenia.
Dopiero teraz higienista zauważył, że jego bandaże odwinęły się całkowicie od lin i te opadły. Momo ze strachem zaczął je zwijać.
Kamiyo zobaczył, że na kraty doskoczył Zan, który ze swoimi czerwonymi oczami wyglądał teraz jak demon. Wskoczył do klatki i stanął przy Orim -Kurwa, ta klatka jest całą blokadą...- wyciągnął kunaia i zabrał się w desperacji za rozwalanie kajdan Yukiego.
Ale Ori zauważył coś jeszcze. Oczy jego towarzysza nie były już czerwone. Czy to mogło oznaczać...? Jedna z kajdan opadła i odmrożona ręka mężczyzny opadła na ziemię, zwisał jak kukiełka z nadal drugą ręką uwięzioną w okowach, które też zaczął rozwalać młody Ranmaru. Chwilę po Izaraya był uwolniony od więzów, ale Ci stali w celi a po drugiej stronie obserwował ich Momo, ze strachem w oczach. -Musisz przeskoczyć na drugą stronę i ponownie użyć tej techniki. Wezmę Izaraye na plecy i z nim przejdę. Nie mamy czasu, zaraz ktoś tutaj dotrze... Wtedy będziemy mieli prawdziwe kłopoty. Czas leci, Kapitan Momochiko też nie utrzyma tak długo straży u góry...- spoważniał mówiąc to, przerzucając sobie ramię kapitana przez bark i wskakując chwiejnie na górne części metalowych krat. Wtedy jego oczy rozświetliły się ponownie. -Zupełnie, jakby powierzchnia była blokadą...- czyli jeżeli nie stoją na powierzchni więzienia to nie działa na nich dziwna pieczęć?

Dialogi:
Yuki Izaraya
Momochiko Sayari
Zan
Momo
Randomowi ludzie
Santaro Ganzo
Pielęgniarki
Gado
Strażnik od Sayari

[Kamiyo Ori]

Powiedzieć, że to wszystko nie wyglądała zbyt różowo, to jakby nic nie powiedzieć. W sumie mogło być zawsze gorzej, bo przynajmniej nikt im nie strzelił w plecy, gdy ci uprawiali małpie figle na klatce Izarayi. Nie znaczyło to jednak, że sytuacja była jeszcze tak zupełnie tragicznie. Zwłaszcza że Szalony Higienista miał już pewną koncepcję tego, co tak naprawdę tutaj się działo. Zniknięcie czerwonego koloru z oczu Zana było kolejną wskazówką dotyczącą tego, co tutaj mogło zachodzić i jak temu się opierać. Póki nie dotknął jej powierzchni, to podtrzymywana technika przestała działać. Jak to działało? Nie miał pojęcia, ale prawie na pewno było to powiązane ze stykaniem się z podłożem i kratami więzienia. Co by się w takim razie stało, jakby oderwać się od ziemi, na przykład podskakując? Teorie trzeba było jednak sprawdzić w praktyce. Próbował więc podskoczyć i złapać się metalowych krat jednym z bandaży. Tak, aby zawisnąć w powietrzu, trzymając się ich powierzchni. W końcu, gdy budował tutaj linowy most, to mógł ich dotykać przedmiotem wypełnionym chakrą. Dopiero gdy dotarł bezpiecznie na drugą stronę, to wszystko to diabli wzięło i pojawiły się nie takie niespodziewane trudności. Jeśli trik się powiódł, to spróbował z drugim bandażem, umacniając chwyt i przeciągnął się z powrotem na drugą stronę rozpadliny, tak by być w tej bezpieczniejszej części, gdzie chakra działała, jak należy, a on miał zupełnie inny zestaw problemów. Takich, jak chociażby doprowadzenie Yukiego do jakiegokolwiek stanu umożliwiającego podróż lub wydostanie się z tego lodowego piekiełka, jakie cesarscy zorganizowali rebeliantom.

Jeśli jego plan spalił na panewce, to zostało mu tylko tradycyjny rozbieg i skok. Czuł jednak, że szanse mają sporawe, więc może warto było spróbować bezpieczniejszej metody.

Użyte techniki:

Nazwa

Tachihou Houtai

Ranga

C

Pieczęci

Brak

Zasięg

15 metrów

Koszt E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (za kontrolę nad 2 bandażami 15m + 1/2 na turę)

Dodatkowe

Wymagane zabandażowane ręce

Opis Użytkownik przelewa chakrę do bandaży będących w kontakcie z jego rękoma. Utwardza je to i nadaje właściwości tnące równe metalowym broniom, jak również zapewnia nad nimi pełną kontrolę. Dzięki temu możliwe jest wyprowadzanie cięć na dystans, jak również unieruchamianie przeciwnika przez obwiązanie. Same bandaże nie mogą być kontrolowane i przemieszczane pod powierzchnią ziemi. Mimo użycia chakry i nadania bandażom właściwości ostrzy, sam materiał nie jest wzmacniany i przegrywa bezpośrednią walkę z metalowymi broniami.

  Ukryty tekst

[Arii]

CESARSCY BRUTALE II - ZLECENIE SPECJALNE B

26/17+

Dzień 6nocMłody medyk wiedział, jak analizować i jak wprowadzać daną wiedzę w życie. Aby czegoś się dowiedzieć trzeba była to testować, sprawdzać na różne sposoby. Od razu przeszedł do doświadczeń próbnych. Podskakiwał z posadzki celi i starał się używać chakry i cyk... Miał racje. Gdy jego stopy nie dotykały podłoża mógł używać swojej chakry bez żadnych problemów. A więc ktoś wymyślił niezwykłe zabezpieczenie przeciwko więźniom korzystającym z chakry... Brutalny sposób, aby kogoś tutaj trzymać, prawda?
Jednak, gdy zagadka była już rozwiązana czas było stąd po prostu spierdalać. Dlatego od razu stworzył im drogę przejścia. Już będąc po drugiej stronie i patrząc, jak Zan przemieszcza się z Izarayą wiedział, że ich dowódca jest w opłakanym stanie i samo leczenie nie będzie wystarczało. Jego organizm po prostu zaczął odmawiać posłuszeństwa. Patrzył się nietomnym wzrokiem, na to co się dzieje. Momo, aż syknął, gdy Zan w końcu do nich dotarł. -Musimy stąd od razu spadać, nie ma czasu na jego leczenie tutaj. Dam sobie rad...- nie skończył zdania, ponieważ przez drzwi wejściowe wpadł jakiś mężczyzna trzymający włócznie w rękach. -TUTAJ WASZA DROGA SIĘ KOŃCZY!- z agresywnym wyrazem twarzy wyrwał się w ich kierunku, zbliżając się najbardziej do Kamiyo, zbliżając się do niego na bliskość półtorej metra w linii prostej. Zan przerzucił sobie cały ciężar kapitana na barki, kładąc go sobie w poziomie i biegnąc w bok. Momo został za Kamiyo, aby go wspierać i zmierzyć się z przeciwnikiem. Czasu było coraz mniej, wiedzieli już, że tutaj są, a to oznacza kolejne problemy na górnych piętrach. Czy zlikwiduje od razu strażnika czy może jednak ma inny plan?

KP Przeciwnika

  Ukryty tekst

Dialogi:
Yuki Izaraya
Momochiko Sayari
Zan
Momo
Randomowi ludzie
Santaro Ganzo
Pielęgniarki
Gado
Strażnik od Sayari

[Kamiyo Ori]

Jeśli chodzi o nadmierne analizowanie sytuacji, to Kamiyo należał do tego „zaszczytnego” grona, które robi to stanowczo w nadmiarze. W większości sytuacji powodowało to, że młodzieniec często „zawieszał” się na dłużej, czasem podczas rozmowy. Najchętniej robił to w dużych grupach, gdzie jego pasywny udział w konwersacji nie był tak bardzo widoczny. Zawsze jednak wolał bardziej słuchać, niż mówić.
Wydawać by się mogło, że pomimo przeciwności losu plan jednak się powiódł. Wyciągnęli niezwykle mocno strzeżonego więźnia ze swojej klatki i byli już w drodze powrotnej, na powierzchnie. Starali się nie myśleć za bardzo o tym, co tam na nich czekało na górze. Niby Sayari miała im zapewnić sensowną ekstrakcję z tego zapomnianego przez bogów miejsca, ale Szalony Higienista, spędzając tutaj niemal tydzień, pośród kadry i uwięzionych tutaj osób w dużej mierze był pozbawiony wszelkich złudzeń i nadziei. Jego nastrój zresztą udzielał się także jego kompanom, którzy prowadzili ze sobą osłabionego mężczyznę. Zanim jednak nastąpiła chwileczka wytchnienia, którą szarooki będzie mógł przeznaczyć na szybkie leczenie swojego osłabionego towarzysza, to przed nimi pojawił się szarżujący na nich włócznik. W takiej sytuacji najlepiej było go ominąć, odskakując w bok, ale warunki panujące w ciasnych lodowych lochach skutecznie uniemożliwiały tego typu ruch.
Mając świadomość w jaki sposób funkcjonuje ta blokada kumulacji chakry, iryonin mógł wykorzystać swoją przewagę, wynikającą z korzystania tego typu technik przeciwko swojemu przeciwnikowi. Musiał działać błyskawicznie, aby jak najskuteczniej obezwładnić przeciwnika i już ułożył sobie w głowie plan działania.
Musiał podjąć kilka czynności naraz, aby skutecznie wprowadzić cios. W pierwszej kolejności zębami zdjął rękawice, która chroniła jego dłonie przed gryzącym zimnem, jakie tutaj panowało. Następnie odbijając się lekko od ziemi, tak by nie stykać się ze zdradliwym podłożem, wykonał technikę ninjutsu skoku, która miała przemieścić go w zasięg swojej techniki bliskiego kontaktu, jaką miał zamiar wykonać. Gołą dłonią uderzył go w miejsce, gdzie jego ciało było najmniej chronione. Przesyłając impus chakry wprost do jego organizmu, usiłował pomieszać jego zdolności motoryczne, aby ten przestał być dla nich jakimkolwiek zagrożeniem. Jeśli to wszystko się powiodło, to wymierzył cios w bezradnego strażnika, tak aby pozbawić go przytomności. Plan niezły, ale bardzo dużo zależało od reakcji lojalisty wobec zamiarów czarnowłosego młodzieńca.

Użyte techniki:

1

Nazwa

Shunshin no Jutsu

Ranga

B

Pieczęci

Baran / Brak (wtedy zasięg jest o połowę mniejszy)

Zasięg Max.

75 metrów

Koszt

E: 36% | D: 28% | C: 20% | B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Specjalna technika Ninjutsu, która pozwala na wykonanie błyskawicznego przeskoku z jednego miejsca na drugie. Ograniczeniem tej techniki jest linia poruszania, która musi przebiegać w linii prostej. Szybkość z jaką się poruszamy przy tej technice jest praktycznie nie do zauważenia dla innych przez co technika często jest wykorzystywana w celu szybkiego przemknięcia niezauważonym pod samym nosem oponenta. Dla uzyskania efektu zaskoczenia miejsce zniknięcia oraz miejsce dotarcia przysłania kłębek dymu stwarzając wrażenie wykonania teleportacji choć w rzeczywistości jest to skok.

Uwagi W przypadku posiadania przez użytkownika percepcji poniżej 80, użytkownik jest skołowany przez co najmniej 2 sekundy, od 81 do 160 percepcji występuje tylko potkniecie uniemożliwiające płynne przeprowadzenie działania, a powyżej percepcji 160 użytkownik nie odczuwa żadnych efektów ubocznych wykonanego skoku.

2

Nazwa

Ranshinshō

Ranga

A

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedna z niewielu technik, która pozwala medykom być równie groźnym przeciwnikiem naprzeciw żywego osobnika. Użytkownik Iryōjutsu dopracował swoją kontrolę nad niebieską energią do tego stopnia, że potrafi przetworzyć ją na impuls chakry. Impuls ten jest przenoszony do układu nerwowego przeciwnika przy kontakcie fizycznym i natychmiast zaburza komunikację pomiędzy mózgiem a resztą ciała. Przez kolejne trzy tury chcąc jakkolwiek poruszyć ciałem, to porusza się w całkowicie inny sposób. Chęć złożenia ręki może zostać odebrana jako ruch nogą i też ruch zostanie wykonany. Jedynym co taki ktoś może zrobić, jest myśleć i spróbować nauczyć się poruszania na nowo. W przeciągu trzech tur, podczas których trwa technika, jest to bliskie niemożliwemu. Osoby o odpowiednio wysokiej Percepcji są jednak wstanie szybciej zorientować się w jaki sposób na nowo poruszać swoim ciałem:

• Percepcja 161: postać w drugiej turze od trafienia orientuje się, jak poruszać "pomieszanymi" nerwami, jednakże jej Szybkość jest niższa o 60 punktów, natomiast techniki taijutsu i bukijutsu działają z 50% skutecznością (bonus od technik dzielony na 2)
• Percepcja > 201: postać w następnej po trafieniu turze orientuje się, jak poruszać pomieszanymi nerwami, jednakże jej Szybkość zmniejszona jest o 30 punktów, natomiast techniki taijutsu i bukijutsu działają z 50% skutecznością (bonus od technik dzielony na 2)

  Ukryty tekst

[Arii]

CESARSCY BRUTALE II - ZLECENIE SPECJALNE B

27/17+

Dzień 6nocAkcja stawała się coraz trudniejsza, mieli już uciekać a jednak pojawiły się kolejne schody - cholerny Cesarski, który nie zamierzał ich przepuścić i zaatakował. Ale Kamiyo nie zamierzał próżnować i od razu zareagował. Ściągnął zębami grubą rękawicę, która osłaniała jego dłonie przed zimnem, które od razu odczuł. Jego dłoń bardzo szybko poczuła w czym wytrzymał tak długo Izaraya. Następnie przeniósł się z ogromną prędkością w stronę przeciwnika i zderzył gołą dłoń z jego karkiem. Żołnierz prychnął i już miał się zamachnąć, ale jego ciało zastygło i nagle się przewrócił. Jego prawa noga wyrwała się do przodu. Trzasnął swoimi plecami o twardą posadzkę wypluwając całe powietrze. Momo, który ubezpieczał Kamiyo podbiegł i poderżnął niczemu niespodziewającemu się mężczyźnie gardło i podbiegł z rękawicą do czarnowłosego medyka, który odkrył się całkowicie i nałożył mu rękawicę na już całkowicie nieruchomą dłoń. -Ruszajmy dalej! Nie mamy czasu na leczenie...- powiedział i pobiegł za Zane, który ruszał się dalej z kapitanem na swoich plecach.
Minęło sporo zanim wrócili na trzecie piętro, gdzie wszędzie były martwe ciała więźniów i strażników. Po środku stała ona, cała zakrwawiona Sayari. Przyjrzała się im i uśmiechnęła się im. -Udało się wam. Dobrze. Teraz możemy ruszać dalej... Kamiyo... Jesteś dzielny, dziękuję w imieniu nas wszystkich.- uśmiechnęła się przez ramię i pobiegła a za nią cała reszta. On też prawdopodobnie by chciał, ale poczuł, że jego ciało odmawia mu posłuszeństwa a oczy same z siebie się zamykają. Co się działo? Trucizna? Przeciwnik? Czy właśnie ich misja została zakończona i wszyscy mieli trafić pod topór kata? A może jednak już byli martwi? Wszystko stawało się takie ciężkie i pogmatwane w jego myślach... Nie mógł na niczym się skupić.
Dzień 8południeCały czas była ciemność, odczuwał zimno na dłoni. Kiedy w końcu otworzył oczy zobaczył biały sufit. Był gdzieś, ale gdzie? Starał się prawdopodobnie poruszyć głową, ale poczuł, jak wszystko wtedy się kręci. Słyszał, jak ktoś się kręci wokół niego, dotyka go za nadgarstki. Zajęło mu trochę zanim się ogarnął, ale w końcu zaczął rozumieć, co się działo. Przy jego łóżku stał sam ordynator więzienia, Santaro Ganzo. -Obudziłeś się, Kamiyo-kun... Naprawdę przykro mi za to, co Ci się wydarzyło... Cholerni buntownicy!- starzec przysiadł na krześle przy jego łóżku i spojrzał mu się prosto w oczy. -Kto by pomyślał, że wykorzystają Ciebie jako zakładnika i przedrą się po tego cholernego Izarayę... Jest mi niezmiernie przykro, że to tak się zakończyło, ale cieszę się, że Ciebie nie zabili... Dam Ci chwilę na odpoczynek... Więzienie jest w opłakanym stanie aktualnie nie mamy tutaj, jak pracować... Wszyscy więźniowie, którym nie udało się uciec są martwi a cała reszta... Cholerny ruch buntowników... Jeżeli po dojściu do siebie będziesz chciał nadal pracować... Zajdź do szpitala na obrzeżach... Znajdzie się dla Ciebie miejsce... I jeszcze raz, proszę, przyjmij moje przeprosiny...- wstał zrezygnowany ze swojego miejsca. Najwidoczniej czas było się pożegnać i pozałatwiać sprawy... Kto by się spodziewał, że w tydzień tak to się skończy.

Gdy tylko ordynator wyszedł a higienista poczuł się lepiej zauważył kopertę na stoliczku przy łóżku. Pielęgniarki krzątały się wokół i uśmiechały do niego. Cieszyły się, że nic mu się nie stało w porównaniu z całą resztą. Gdy otworzył list mógł przeczytać:

Drogi Kamiyo,
nie możesz wyobrazić sobie, jak jestem ci wdzięczny za to co uczyniłeś jako ktoś kogo spotkałem tak niedawno... Możesz wiedzieć i pamiętać, że jesteś moim najdroższym przyjacielem. Gdy będziesz potrzebował pomocy, wiedz, że zawsze będę po twojej stronie i nawet ocean nie będzie mi straszny by przybyć ci na pomoc. A czuję, że nasze drogi jeszcze się połączą.
Wszyscy są ci wdzięczni i będzie czekać na ciebie za to nagroda. Nie mogliśmy już dłużej wykorzystywać twojego dobrego serca, dlatego poczuj się wolny od tego, co dla nas zrobiłeś. A my na jakiś czas znikniemy, mając nadzieję, że ty również będziesz o nas pamiętać. Nasza główna szczekaczka ciągle nawołuje, aby ciebie zabrać z nami, ale nie mogę na to pozwolić... Muszę wrócić do pełni zdrowia i nie mogę ciebie narażać na jeszcze większe niebezpieczeństwo niż już na ciebie sprowadziłem.

Twój wierny przyjaciel już na zawsze.

I tak właśnie chyba analizujący i przestraszony medyk mógł odetchnąć... Chyba bardzo dobrze wiedział od kogo była ta wiadomość i może wykorzysta ten czas, aby wrócić w końcu do domu? A może zostanie na chłodnych terenach wyspy, aby nadal obserwować i pomóc jeżeli będzie taka potrzeba? W końcu miał już tutaj przyjaciół a może i zdoła ich zdobyć więcej? Nie odkrył tajemnicy tego więzienia do końca i może... Może znajdzie kogoś dobrego, aby móc się czegoś jeszcze nauczyć? Co postanowi... Kto to mógł wiedzieć? Miał jeszcze opcje zarobienia w ichniejszym szpitalu a to też była zawsze jakaś opcja...

Dialogi:
Yuki Izaraya
Momochiko Sayari
Zan
Momo
Randomowi ludzie
Santaro Ganzo
Pielęgniarki
Gado
Strażnik od Sayari

ZLECENIE ZAKOŃCZONE (W KOŃCU) SUKCESEM!