Cesarskie Więzienie Fuyuhany

[Boyos]

---

Fabuła Więzienna

Arii

---

W niektorych uniwersach praktykowany jest taniec ze smokami, jednakże w Twoim może być praktykowany taniec z rozjebusami - pod warunkiem, że namierzycie winnego. Każdy miał coś za uszami i to sprawiało, że nie było łatwo jednoznacznie wskazać palcem kto mógł być zamieszany w mącenie pod celą.

Kuziwa - osobnik, który najbardziej rzucał Ci się w oczy. Od początku pałałeś do niego niechęcią, chyba nawet w wzajemnością. Z opowieści Ametsu jasno wynikało, że ten mężczyzna jest nie tylko podstępny, ale też i bezwzględny jeżeli chodzi o akcje sabotażowe. Nie widziałeś go podczas incydentu na dachu, co teoretycznie rzuca na niego największy cień podejrzenia.

Moken - wydaje się być najspokojniejszy z osób, które z Tobą siedzą, ale gdy przyszło co do czego, to bił się jak byk. Gdy wróciłeś do celi, ten już leżał obity i gdyby nie fakt, że notes został znaleziony u niego, mógłbyś teoretycznie skreślić go z listy. Jednak czy nie zregenerował się zbyt szybko jak na obrażenia, które posiadał? Czyżby notes był wypadkiem przy pracy podczas idealnego kamuflaża?

Ametsu - to on Cię wprowadził i wszystko co wiesz, wiesz od niego. Rola lidera w takiej sytuacji sprawia, że może bezpieczenie pociągać za sznurki z każdej pozycji. Użył Twojego konfliktu z Kuziwą jako sytuację do podbicia swojej pozycji. To on mówi o rozjebaniu się i w białych rękawiczkach jest w miejscu, by być niemalże sędzią w tej sytuacji. No i podczas walki na dachu jakoś nie został zbytnio poturbowany - napewno nie tak jak Moken.

Pozostajesz jeszcze Ty. Gdyby nie fakt, że masz reputację jaką masz, byłbyś pewnie pierwszy do podejrzeń, jednak Twoje przeszłe czyny tymczasowo oddalają zarzuty...ale jak na długo?

Zaczałeś zadawać pytania, skąd Kuziwa wiedział o notesie. Ten zdziwiony machnął reką.
- No chyba widziałeś, że upadłem i po prostu zobaczyłem, że coś wystaje. Siedziałem wystarczająco długo z Doruno by wiedzieć, jak wygląda jego notes. Tym bardziej, że nie odstępował go na krok. - powiedział krótko, lecz nadal agresywnie w Twoim kierunku.
- To fakt. Doruno non stop coś albo zapisywał, albo pisał, albo pierdolił o tych swoich...no, badaniach.

Wtedy też wtrącił się Moken.
- Dobra kurwa, jak dowiem się, który frajer mi to podrzucił, to go łamię i wyrzucam przez spacerniak. Jak miałem zajebać ten notes jak ja byłem w ciągłym gazie na dachu.
- Też fakt. Nie byłeś w stanie się ruszać, to jak miałeś zajebać dziennik.

Nagle Kuziwa wstał i wskazał palcem na Ciebie.
- Tylko Ty wiedziałeś o tym notesie, mimo, że nikt Ci o nim nie mówił. Mówiłeś mu? - zapytał w kierunku Ametsu, a ten pokręcił głową.
- Nie pamiętam, szczerze.
- No! Na spacerniaku, dobił Doruno i chciał mu zajebać notes, do czego się przyznał. Potem w nocy podrzucił Mokenowi i kurwa chce kolejnego powieźć. Chodzi non stop do jakichś wychowków na makowca i rozpierdala się, a nam wciska jakieś bajki. Pucuj się!

Nie wiedząc kiedy, nagle wszyscy trzej spojrzeli na Ciebie. Z ich perspektywy, miało to dużo sensu, a że prawda była zupełnie inna, to wiedziałeś tylko Ty. Bycie shinobi to nie tylko ciągła bijatyka. Mówią, że mieczem wygrywa się bitwy, zaś słowem wojny. Jak podejdziesz więc do tego rozdania?
---

Oddziałowy Mizan
Ametsu Haranibu - klik
Kuziwa Atsudashi - klik
Doruno Hironoru - klik
Moken Mareboru - klik
Minda Hoshisu - klik
Nozuki Kaneya - klik

[Arii]

Fabuła Więzienna

394 rok, Fuyuhana

---

Sprawa z boku wyglądać mogła na komiczną. Ot czterech chłopów siedziało i będzie się teraz przepychać, kto tego nie zrobił. Wysłuchanie wszystkich tych pierdół trochę potrwało i do akcji wkroczył Rzeźnik. Miał ogromną swobodę dzisiejszego dnia, ponieważ to już jego drugi taki występek, że wkracza w momencie, w którym Arii samodzielnie nie dałby sobie rady. Jego wzrok skupił się na zabandażowanym, wężowatym gnojku, który próbował zrzucić na niego winę. -Chcesz powiedzieć, że ten, który był z daleka od Doruna podczas całej potyczki, miałby to zrobić? Jako jedyny pomyślałem o notesie, bo skoro tutaj siedział to czymś musiał zaskarbić sobie wolę Cesarstwa do tego a notowanie czegoś o wulkanie byłoby interesujące w moim mniemaniu dla Waneko... Bo byłem pod tym wulkanem i wiem, że coś tam czyha... Z czym nikt sobie nie poradzi...- westchnął na wspomnienie swojej potyczki pod Shiroyamą i przegranej przez szczeniaka, w którego ciele musiał siedzieć... -Czy może jednak chcesz nadal oddalić podejrzenia od siebie, skoro nikt ciebie nie widział na dachu i trzymałeś się z daleka, o ile w ogóle?- przekręcił głową, aż mu strzyknęło w karku, poprawił włosy, żeby nie opadały mu na oczy. -Doruno stał z dzienniczkiem na dachu i zaczął zapisywać, coś w trakcie trzęsienia ziemi. Widziałem to, gdy Ametsu oprowadzał Ariiego i tłumaczył mu pewne zasady. Okularnik podekscytowany. Następnie dostał ataku padaczki. I kiedy wszyscy się napierdalali i nikt przy nim nie stał został zabity przez skrytobójcę, co wszyscy, którzy tam byli widzieli... Efekt jego reakcji po trzęsieniu ziemi zgadzałby się z opisem pewnych trucizn, które ktoś z nas kiedyś stosował... Nieznajomość zabitych, ich ilości, brak jakichkolwiek danych, wstawanie i kręcenie się po celi, kiedy inni śpią po ciężkiej napierdalańce ze strażnikami i "byłem się wyszczać" a teraz nagle znalezienie dzienniczka, który "wystawał", ale nikt oprócz ciebie tego nie widział z ziemi?- Rzeźnik wstał i machnął kilka razy ręką w powietrzu rozciągając ją. -Nie będę bawił się w ganianie z cesarskimi ścierwami, więziennymi i innymi kurwami. W przeciwieństwie do nich wiem, jak połamać kości. Czas pokazać, dlaczego Cesarz tak bardzo przeżywa moją istotę na zewnątrz... A nazywanie mnie rozjebusem jest twoim błędem, Wężyku.- spojrzał mu się prosto w oczy i zacisnął pięść, aż wszystkie kosteczki mu strzyknęły. Splunął pod stopy zabandażowanego gnojka i wrócił do całego swojego wywodu, aby jak najszybciej przejść do konkretów nim medyk będzie chciał wrócić do kontroli ciała.

-Widzę, że rączka już pracuje i działa. Nie wiem, która grupa chce wrobić tego biednego medyka w ten rozpierdol. Ale moje życie wisi na takim samym włosku, co jego... Więc dostaniesz wpierdol i wyśpiewasz wszystko, co wiesz albo czego nie wiesz. Nie jestem tak miły, jak chłoptaś.- jego głos przypominał trochę wygłodniałą bestię. Po wczorajszym chciał więcej i znowu dostał taką okazję, ciężko by było ją stracić. -Nasłali Ciebie Cesarscy, Wychowawca czy Rewolucjoniści?- pytanie było krótkie i treściwe. Oczy mu się zabłyszczały, tańczyły w nich płomienie, lewą stopą odsunął krzesło do tyłu, aby mu nie zawadzało. Nie interesował się Ametsu i Mokenem. Ich chwila również nadejdzie na szybkie przesłuchanie. Ale pierw załatwi najbardziej podejrzanego, aby móc przejść dalej. Dla Rzeźnika skończyła się zabawa w kotka i myszkę. Trochę się naczekał i chyba musiał pokazać skąd ta jego sława poza więzieniem wśród Cesarza i jego popleczników. Gdyby tylko usłyszał słowo na "c" i "w" od razu, bez zastanowienia ruszyłby w jego stronę i sprzedał mu strzała w nos, drugą ręką chwytając za włosy i dając mu z dyńki i wolną ręką po uderzeniu zatkałby mu gębę, wkładając trzy palce w usta i mocno ściskając dolną szczenę, ciągnąc w dół, aby ten upadł na kolana.

---

  Ukryty tekst

[Boyos]

---

Fabuła Więzienna

Arii

---

Atmosfera w celi zagęszczała się, tak jak można było się tego spodziewać. Nie trzeba było długo czekać na pojawienie się Rzeźnika, który stwierdził, że weźmie sprawy w swoje i pojawił się ku zaskoczeniu wszystkim. Prawda była taka, że nikt w celi nie widział jeszcze alterego Ariiego, stąd zmiana tonu i cała przemiana wywołała we wszystkich niemała konsternację. Wężowy jednak nie odpuszczał i tym samym wyczuł chyba, że sprowokuje Cię do jakiegoś ruchu, co świadczyłoby o jego niewinności. W tej pokrętnej logice chyba już wszyscy się pogubili, bo każdy patrzył na siebie pytającym wzrokiem.
- Nie no, ma to sens, Arii był przy mnie jak to się zaczęło. Miał podklepywać na bajerę i to zrobił.

Czyżby słowa rozsądku pierwszy raz pojawiły się w tym pomieszczeniu? W tym momencie Ametsu dawał Ci jasne alibi i wykluczał z grona podejrzanych.
- A Kuziwa ze mną. Rozmawialiśmy chwilę przed tym, jak Doruno upadł. Jednak z naszej perspektywy było to wszystko mało widoczne.

Kuziwa patrzył na Ciebie badająco, ale finalnie tylko prychnął.
- Wiecie co? Ja mam to w dupie. Zostały mi trzy lata, potem wychodzę i będę dalej jebał Cesarskich, a Wy róbcie co chcecie. W chuju mam te notatniki Doruno, więc ustalajcie sobie dalej kto jest kim. - po tych słowach odwrócił się i usiadł z powrotem na łóżku, biorąc swoją książkę do czytania.

Ty zaś nie miałeś powodu więc by rzucać się na niego, ale w każdej chwili mogłeś to zrobić. Jednakże to co najważniejsze, że słyszałeś, jak ktoś zbliża się do celi i to nie były kroki jednej osoby. Ktoś zaraz Was odwiedzi. Nozuki? Mizan? Trudno było wyczuć, ale gdyby dziennik został zabrany przez straż, straciłbyś po pierwsze źródło informacji, a dwa, że straciłbyś kartę przetargową z Nozuki...a w tym momencie, zeszyt trzymał Ametsu.

---

Oddziałowy Mizan
Ametsu Haranibu - klik
Kuziwa Atsudashi - klik
Doruno Hironoru - klik
Moken Mareboru - klik
Minda Hoshisu - klik
Nozuki Kaneya - klik

[Arii]

Fabuła Więzienna

394 rok, Fuyuhana

---

Cała ta scena zamieniała się w coraz to większy syf i znak zapytania. Ktoś sobie pogrywał nie tyle z Rzeźnika, ale również z innych więźniów z tej celi. Czyżby ktoś miał plan wykończenia ich przez wrzucanie ich w takie sytuacje? Jak na razie wychodziło im to całkiem dobrze. Stali wszyscy naprzeciwko siebie, patrząc się nieufnie na to co każdy robi i mówi. -Eh... Nie mamy czasu na to wszystko. Schowaj gdzieś to, tak żeby nikt nie mógł tego znaleźć.- instynkt rzeźnika nie pozwolił mu teraz tego wziąć. A musiał komuś zaufać, przynajmniej tak. Samemu nie znał tej celi w takim stopniu, żeby coś ukryć przed strażnikami, ale gruby, jako samozwańczy szef szefów na pewno wykona to idealnie. Rzeźnik odsunął się bardziej od drzwi do celi. Kolejne odwiedziny, był tym już trochę zmęczony, dlatego pozwolił wrócić równie wykończonemu Arii'emu na jego pozycję miłego, uprzejmego gościa, który może jakoś załagodzi samemu ten konflikt i coś ogarnie lub wymyśli.

---

  Ukryty tekst

[Boyos]

---

Fabuła Więzienna

Arii

---

Rzeźnik postanowił się wycofać i ustąpić miejsca bardziej cywilizowanemu Ariiemu, który nie miał zbyt dużo czasu do namysłu, gdyż kroki pod celą przybierały na sile. Nie trzeba było więc długo, by Ametsu schował za pazuchą dziennik, o który rzekomo powstał cały spór, ale jednocześnie drzwi otworzyły się a w nich stanął...jakiś jegomość, który miał ze sobą cały mandżur.

Jegomość okazał się być młodocianym, albo nawet jeszcze nastolatkiem, z wygoloną głową, kamienną twarzą i niskim wzrostem. Gdy tylko drzwi celi się zatrzasnęły, bez żadnych wstępów chłopak zrobił krok i zaczął się rozglądać. Ty stałeś najbliżej, więc zlustrował Cię od góry do dołu, następnie każdego z celi, najdłużej jednak patrzył na poprzewracane krzesła i ogólny nieład.
- Nazywam się Shoken Yune i jestem z przeniesienia. Zajebałem chłopa we śnie, bo nie stosował się do zasad. - krótkim wstępem przywitał Was, po czym ruszył i położył bezpardonowo swój mandżur, który był w idealnym porządku. Niemalże każda krawędź stykała się w tym punkcie, w którym powinna, tworząc w pełni symetryczną konstrukcję z koców, poduszki, talerza i kubka.

Pierwszy głos zabrał Ametsu, rozluźniając się trochę, po tym jak drzwi zostały zamknięte i zostaliście znowu sami.
- Ametsu Haranibu, starszy celi. - przedstawił się, po czym spojrzał w kierunku odwracającego się młodzieńca. - Masz trzy paski, ile już siedzisz? - zapytał, a wtedy dostrzegłeś na przedramieniu chłopaka wytatuowane trzy paski. Chyba wytatuowane, ale napewno miały już chwilę czasu, bo nie były pierwszej świeżości. Ta ostatnia była zdecydowanie nowsza niż pozostałe dwie.
- Dość długo. Wszyscy grypsują, czy jest jakiś frajer? - odparł chowając dłoń za plecy, jakby nie bardzo chciał się z tym obnosić.

Na te słowa zareagował z kolei Moken.
- Wszyscy grypsują.
- To dobrze. - wskazał głową w kierunku Ametsu. - Ty, podwiń rękaw. Ile masz sznyt?

Powolnym ruchem Ametsu posłuchał i podwinął rękaw ukazując na przedramieniu tylko dwa paski. Pozostali, czyli Moken i Kuziwa ukazali po 1 pasku na ręku.
- Czyli mamy zmianę starszego na celi. - powiedział, ze zdecydowaniem, który zupełnie nie pasował do jego aparycji. - A Twoja ręka? - chłopak momentalnie odwrócił się w Twoim kierunku.

Czyżby zmiana władzy na celi miała mieć jakieś dodatkowe konsekwencje? Ponieważ nikt nie oponował jednoznacznej hierarchii, która właśnie się ustanawiała.
---

Oddziałowy Mizan
Ametsu Haranibu - klik
Kuziwa Atsudashi - klik
Doruno Hironoru - klik
Moken Mareboru - klik
Minda Hoshisu - klik
Nozuki Kaneya - klik
Shoken Yune - klik

[Arii]

Fabuła Więzienna

394 rok, Fuyuhana

---

Był zmęczony tymi ciągłymi zmianami w swojej psychice. Przeskakiwanie z jednej świadomości do drugiej nie było łatwym procesem. Na żywo mogło to wyglądać jak jakiś mechanizm, który w sekundę zmieniał postać, ale w samym środku wszystko się zmieniało. Mimo swojej próby zrozumienia Rzeźnika i współdziałania z nim nadal posiadał obrzydzenie do tego, jakie samopoczucie pozostawia po samych swoich myślach. Niesienie śmierci i głód zabijania... Prawdziwy zabijaka z historii, którymi straszyło się miejscowych, aby zachowywali się zgodnie z zasadami panującymi przy wojskach Cesarstwa. Ametsu posłuchał i schował notatnik, aby już za chwilę zobaczyć małego, łysego mężczyznę, który emanował wręcz aurą apodyktycznego gnoja.

Wszedł, jakby nigdy nic, zlustrował chłopaka i przeszedł dalej. Arii przełknął ślinę po samym przedstawieniu się im. Był zimny. Zupełnie jakby patrzył na uosobienie psychopaty, który tylko z reguły trzymał się normalnych zasad rozmowy. Już zwrócenie uwagi na temat zasad... Arii wiedział, że będzie miał kłopoty. Bo jakimś cudem to zawsze on je łamał. Ametsu nie miał tyle czasu, aby wyjaśnić mu zasady w więzieniu. Większość swojego czasu spędził na przesłuchaniach, poznawaniu różnych osobistości wysoko postawionych w tym przybytku czekających na jego głowę. Więc całkowicie się zdziwił jakimiś paskami, które jak się okazało służyły do ustanowienia hierarchii w celi, ale na pewno nie tylko. Każdy pokazał swoje paski i czuł w powietrzu, że wszystko właśnie się zmienia i przepychanka z Kuziwą była koleżeńską kłótnią w porównaniu z tym, co ten łysy pajac chciał zrobić.

Arii bez większego zainteresowania na twarzy podniósł krzesła i ustawił je jakby był w gabinecie Nishinoyi. Wszystko od linijki. -Nie mam czegoś takiego. Jestem tutaj od zaledwie trzech dni, więc nie znam większości zasad lub praw, z którymi prawdopodobnie wszyscy jesteście zaznajomieni na pamięć.- uśmiechnął się delikatnie nie dając nawet znać, że mu się nie podoba tok tej rozmowy i nowa osoba w celi. Znowu jest ich pięciu... Więc szybko zastąpili Doruno następnym gagatkiem. Rychło w czas... Zupełnie, jakby to była kolejna pułapka po zastosowaniu na nich próby skłócenia i naprowadzenia ich na konflikt w celi. Czyżby Cesarstwo chciało zlikwidować złego innym złym kolesiem? Było to wysoce prawdopodobne. -Przepraszam za błąd. Yorokobi Arii.- nie zamierzał za dużo zdradzać, dlatego opuścił wzmiankę o Rzeźniku, żeby zobaczyć jak ten zareaguje na zwykłe nazwisko, które nic nie powinno mu dać, ale... Już spojrzenie na początku mogło wyjawić wiele.

---

  Ukryty tekst

[Boyos]

---

Fabuła Więzienna

Arii

---

Wydawać się mogło, że przyjście nowej osoby na celę sprawi, że od nowa rozpocznie się jakiś dziwny młyn. Jednakże to co było zaskakujące to fakt, że momentalnie atmosfera wydawała się oczyścić. Nie umiałeś tego nazwać, ale zmiana starszego wprowadziła wystarczające roszady na Twojej politycznej planszy, aby nikt teraz nie był pewny swojej pozycji.

Ty jednak postawiłeś na szczerość. Przyznałeś się, że nie znasz do końca zasad i jesteś Ariim. Po prostu Ariim. Chłopak spojrzał, jak starannie ustawiłeś od nowa krzesła, po czym pokiwał głową.
- Bardzo dobrze. - powiedział. - Za rozjebanie paru łbów cesarskich, należy Ci się sznyta, Rzeźniku. - powiedział, po czym spojrzał w kierunku Kuziwy. - A Ty trucicielu mi się nie podobasz od początku, ale to sobie pogadamy jeszcze.
Chłopak zaczął rozpakowywać się i tym samym odwrócił się do Ciebie plecami, ale wiedziałeś, że zwraca się w Twoim kierunku.
- Jesteś nielada celebrytą, kolego. Często zdarza się, że takie osoby to wiesz, popierdolą popierdolą i tyle...ale nie, Ty przy pierwszej aferze najebałeś im jak zwykłym dzieciom. - cicho westchnął. - Wszyscy się skupiają na gadaniu, a nikt nie pokazuje czym było grypsowanie w historii. Mało kto pamięta...tak to właśnie jest.

Chłopak nagle ściągnął koszulkę, pokazując na plecach mnóstwo starych blizn. Wydawać się mogło, że nie ma na nich ani jednego "czystego miejsca" tylko to jedno wielkie pobojowisko. Stare, ale nadal pobojowisko. W dwóch miejscach miał również zasklepione rany, które mogły świadczyć o tym, że rana była albo głęboka, albo wręcz na wylot. To co jednak było ciekawsze, to fakt, że pod nią nosił improwizowane szelki, w które powkładane były drobne ostrza. Chłop przypominał więziennego ninję zdecydowanie bardziej, niż ktokolwiek z pozostałych. Szybko jednak zarzucił nową koszulkę na siebie.
- Wieczorem, po bibliotece zrobię Ci sznytę. Skoro to Twoja pierwsza, to będziemy się bawić. Po staremu. - wyjaśnil cicho, nie wchodząc w szczegóły.

Nagle usłyszałeś uderzenie do celi i padło "Biblioteka za 5 minut", po czym strażnik który najwyraźniej Was o tym poinformował poszedł dalej. Czy przypadkiem było, że Shoken tak się zgrał w czasie z strażnikiem? Czy po prostu znał na pamięć rozkład jazdy? Trudno powiedzieć. Ty miałeś zaś 5 minut by móc o coś zapytać, lub ewentualnie się przygotować do wyjścia do biblioteki. Może to być dobry moment by poznać resztę więzienia, albo z drugiej strony możesz spróbować zostać samemu i starac się przechwycić dziennik Doruno.
---

Oddziałowy Mizan
Ametsu Haranibu - klik
Kuziwa Atsudashi - klik
Doruno Hironoru - klik
Moken Mareboru - klik
Minda Hoshisu - klik
Nozuki Kaneya - klik
Shoken Yune - klik

[Arii]

Fabuła Więzienna

394 rok, Fuyuhana

---

Przerażenie czy władczość... W tej sytuacji ciężko było wypatrzyć różnice, ale atmosfera w celi zmieniła się i nawet Arii czuł mały niepokój swoich kolegów, że pewne zasady zaczęły się właśnie zmieniać. I nie mieli na to wpływu. Początkowy stres chłopaka minął i nie zostało po nim zbytnio miejsca. Shoken wydał mu się kimś odpowiednim na tym miejscu zupełnie, jakby spełniał wszelkie możliwe wymagania na stanowisko rządzącego celą. Widać też było przez te sznyty respekt, który wszyscy prawdopodobnie grypsujący musieli tolerować i uznawać. Sama propozycja, co do zrobienia sobie jednej byłaby najlepsza. Arii miał trzy dni do pierwszej rozprawy. Nie miał wątpliwości co do tego, jak będą chcieli go ośmieszyć ludzie cesarza. W dodatku zbytnio nie dogadał się ze swoją... "opiekunką" od (prawdopodobnie) Mikoto. Więc musiał zrobić sobie małe plecy. Nawet jeżeli ma mieć ściętą głowę i Waneko będzie mógł wziąć to za swoje zwycięstwo w tej dziwnej walce politycznej to niech się później martwi tym, co mógł stworzyć wśród takich osób jak więźniowie.

Całość robiła się coraz ciekawsza, gdy nowy kolega zaczął się przebierać. To co zobaczył Arii poruszyło w nim Rzeźnika. Sam by chciał mieć swój sprzęt przy sobie a widział, że było to możliwe. I nagle jego myśl o tej sznycie... Miała się spełnić. Arii się uśmiechnął i kiwnął głową nic nie mówiąc na temat tych wszystkich komplementów dotyczących poczynań Rzeźnika. Nadal zbierało mu się czasami na wymioty na samą myśl. Nawet jeżeli tym razem było to z całkiem normalnych pobudek i to załatwiło mu kilka drzwi. Dlatego nie zostało mu nic innego jak posłuchać się starszego i zacząć się szykować do biblioteki. Kolejne miejsce do zobaczenia i wpisania w swoje sprawozdanie, które nie wie czy komukolwiek kiedyś będzie chciał przekazać. Albo czy mu się to do czegoś w ogóle przyda... Bo nie było to zbyt oczywiste. Ale wszystko zaczęło nabierać tempa... Szczególnie jak informacja o bibliotece jako druga pojawiła się u ich drzwi. Arii od razu to odnotował. Shoken znał rozkład lub miał wtyki wśród straży... Kolejna rzecz, która mogła o wiele bardziej zmienić bieg rzeczy.

Nie zostało mu zbyt dużo do roboty, jak zebrać się ze wszystkimi do biblioteki. Dopiero tam będzie mógł stwierdzić, co robić... Spojrzał się na Ametsu i Mokena, aby zobaczyć ich reakcje. Byli bardziej doświadczeni i możliwe, że wyłapali więcej niż tylko zmianę w hierarchii. Dodatkowo Kuziwa... Czyli nie tylko Ariiemu śmierdział i się nie spodobał. Co więcej... Łysy wiedział kto jest kim, więc nie będzie można działać z nim na lewych sprawach i wymijaniem. Od razu prosto z mostu to też mogło dużo poprawić w życiu, jeżeli okaże się tak ważny, jaki obraz tworzył. Te trzy sznyty musiały oznaczać coś więcej niż tylko wyroki na strażnikach i cesarskich... Oby dowiedział się więcej na miejscu...

---

  Ukryty tekst

[Boyos]

---

Fabuła Więzienna

Arii

---

Patrzyłeś po twarzach swoich towarzyszy z celi, jednakże nie odnalazłeś tam zbytnio żadnych specyficznych emocji. Wydawali się być zaznajomieni z tą procedurą, z tego więc wynikało, że nie zwracali większej uwagi na fakt zamiany roli w celi. Kuziwa też co ciekawe, wydawał się obojętny, tym bardziej gdy zwrócił się do niego per truciciel. Nie mniej nie miałeś zbytnio czasu, gdyż po chwili nastąpiło otwarcie celi i wyszliście w składzie Ty, Shoken i Moken. Kuziwa wraz z Ametsu zostali na celi.

Podczas rutynowego przeszukania, to co wpadło Ci w oko, to fakt, że strażnicy zdecydowanie bardziej powierzchownie przeszukiwali Shokena, niż Waszą dwójkę. Tamten wydawał się nie być zaskoczony tym faktem i niedługo później ruszyliście przed siebie. Co prawda mogłeś spodziewać się odkrywania nowej części więzienia do stworzenia ewentualnej mapy, ale tym razem przeszliście na sam koniec korytarza i skręciliście w małą odnogę, która rozchodziła się w kształcie litery T zakończonej parą drzwi. Wy ruszyliście w lewą stronę i Twoim oczom ukazała się dość surowo przyrządzona biblioteka.

Na miejscu były 4 osoby, z czego trzy osoby siedziały w grupce i paliły jakieś skręty przy otwartym oknie, zaś jedna osoba wydawała się poszukiwać jakiegoś tytułu. Było tam około 15 regałów z tytułami, a co najważniejsze, wydawało się, że nie było tam żadnego strażnika. Były też pojedyńcze stoliki i wiekowe krzesła, które wydawały się rozpadać.

Moken odrazu ruszył w kierunku palących w oknie ludzi i przywitał się z nimi, dołączając do jarania, zaś Shoken stanął dęba i wydawał się na coś czekać. Stał i patrzył się nieruchomo, po czym ruszył w kierunku innego okna, w rogu pokoju. Pierwszy raz miałeś czas dla siebie i mogłeś zdecydować, co chcesz zrobić, bez narzucania przez współosadzonych czy strażników. Miałeś przynajmniej kilka możliwości interakcji, ale chyba to co przykuwało najbardziej uwagę to fakt, że Shoken coś majstrował przy oknie. Po chwili zaś ten sam łysol, zaczął udawać dźwięki jakiegoś gruchającego ptaka. Albo więzienie dało mu się we znaki i odkleił się na poważnie, albo miał jakiś cel.
---

Oddziałowy Mizan
Ametsu Haranibu - klik
Kuziwa Atsudashi - klik
Doruno Hironoru - klik
Moken Mareboru - klik
Minda Hoshisu - klik
Nozuki Kaneya - klik
Shoken Yune - klik

[Arii]

Fabuła Więzienna

394 rok, Fuyuhana

---

Nikt dłużej już nie zamierzał się zastanawiać nad zmianą hierarchii. Zwykły proces w więziennym życiu, dlatego każdy zamierzał to zaakceptować i dłużej się tym nie przejmować. W końcu drzwi do celi się otworzyły i strażnicy zabrali się za wyprowadzanie. Ametsu i Kuziwa zostali w celi, ale nie zamierzał się tym przejmować. Mogło być to dziwne, ale jak ma się coś wydarzyć to niech się dzieje. Przed celą zostali przetrzepani po dupach, ale zdecydowanie Shoken był potraktowany po macoszemu i można by powiedzieć, że z taryfą ulgową, co samo w sobie miało sens przy tym, co miał pod więziennym strojem. Arii będzie musiał się co nie co dowiedzieć w tym temacie.

Zapamiętał całą drogę do biblioteki wchodząc na nowe korytarze, które nie miały żadnych większych odnóg a jedyną cenną informacją było wejście do małej biblioteki lub coś co miało ją imitować. Mała ilość książek, kilka osób. Czyli nie każdy tutaj przebywał lub chciał być. Co najwyżej jeżeli ktoś miał swoich ludzi, gdzie indziej, jak Moken. Shoken ruszył od razu do jakiegoś okna. Czekał na coś a później dziwnie się zachowywał. Arii nie chciał stać jak kołek na samym środku wejścia, więc udał, że idzie zobaczyć jakie tytuły mają na regale. Przeczesał wzrokiem wszystko i wziął jedną z "ciekawszych" do rąk, aby następnie obserwować kątem oka co robi łysy kolega. A ten wydawał jakieś dźwięki. Gdyby był zwykłym człowiekiem z Fuyuhany, z pobliskiej wioski udałby, że ktoś ma coś z głową, ale Arii nie był zwykłym chłopem a mimo bycia medykiem, niestety był też shinobim. I domyślił się, że to coś więcej niż tylko dźwięki. Nie chciał wejść nikomu w paradę a tylko obserwować, więc udając, że czyta książkę podszedł do okna, gdzie unosił się dym od skrętów koleżków mięśniaka z jego celi, aby po kryjomu spojrzeć czy zauważy coś spod tegpo kąta. Możliwe, że gdzieś uchwyci coś ważnego. Jeżeli nie będzie nadal udawał, że czyta, przysłuchując się rozmową obok. Starając się nie zwrócić na siebie niczyjej uwagi.

---

  Ukryty tekst

[Boyos]

---

Fabuła Więzienna

Arii

---

Biblioteka mimo swojej wielkości, nie miała aż tak mało pozycji. Gdy zacząłeś chodzić i udawać, że czegoś szukasz, chcąc nie chcąc musiałeś posprawdzać, jaki rodzaj literatury znajduje się na regałach. Prawda była taka, że ksiąg czy książek było całe mnóstwo, ale ich stan jakościowy wołał o pomstę do nieba. Zdecydowana część była albo zakurzona, co sprawiało jednoznaczne wrażenie, że nikt od dłuższego czasu nie czytał ani nawet ich nie ruszał.

Większość to były jakieś rozmyślania, biografie, autobiografie, ale znalazłeś też takie, które dotyczyły samego systemu prawnego. Nie zabrakło też fikcyjnych opowieści i religijnych. Te religijne były chyba najczęściej wykorzystywane, bo były najbardziej podniszczone i nie były zasyfione od kurzu.

W samym pomieszczeniu unosił się dym od ekipy, która popalała. Przy okazji udało Ci się wychwycić, że ten pojedyńczy osobnik, który sie poruszał między regałami, przeglądał właśnie kodeksy prawne.

W Twoje dłonie zaś wpadła pierwsza lepsza księga: "Moja podróż z Hachimanem", co chyba wskazywało, że trafiłeś na jeden z tych mniej interesujących tytułów.

Z nowym przedmiotem ruszyłeś w kierunku okna i tam przystanąłeś. Jednakże gdy tylko dotknąłeś plecami ściany, poczułeś nagły przypływ mocy. Niemalże ekstaza przebiegła po Twoim ciele, od czubka głowy, do palców. Jak narkoman na głodzie, gdy dostaje kolejną dawkę substancji, bez której nie może istnieć. Chociaż pomału przyzwyczajałeś się do swojego stanu, to Twoje ciało nie zapomniało. Mimo wszystko, czułeś to nadal bardzo, bardzo słabo, ale jednak czułeś.

Poczułeś chakrę w swoim ciele. Była to namiastka tego, co posiadałeś normalnie, ale nawet taka delikatna dawka sprawiła, że zarówno zaczałęś czuć się lepiej, a Twoje zmysły delikatnie się wyostrzyły. Dlatego też zauważyłeś, że z trójki rozmówców przyglądają Ci się spode łba, a sam Shoken nieznacznie się uśmiechał.
- To jest jedyne miejsce w całym więzieniu, gdzie bariery są trochę słabsze. - wyjaśnił, pokazując Ci dłonią, byś się do niego przybliżył. Opierał się przy otwartym oknie i wydawał się na coś czekać.
- Ci, którzy umieją mieszać chakrę przychodzą tu co jakiś czas, znowu "odetchnąć". To mój kredyt zaufania do Ciebie, pokazując Ci to miejsce. Jeżeli te kurwy cesarskie się o tym dowiedzą, umocnią pewnie pieczęci. - wyjaśnił, a po chwili przy oknie pojawił się ptak, łudząco przypominający gołębia. Shoken wysypał mu na parapecie jakieś ziarna, a ptak wydawał się być w oswojony. Korzystając z sytuacji, wyjął drobne zawiniątko i zamierzał chyba wsadzić je w mały pojemniczek przy nodze zwierzęcia, ale nagle spojrzał na Ciebie.
- Tak przekazuje się grypsy na zewnątrz. Mój klan specjalizował się w tresurach. Kiedyś z orłami chodziliśmy na polowania, a nasi przodkowie wykorzystywali je nawet w połowach na wieloryby. Przynajmniej, dopóki orły morskie nie wyginęły. Ależ to były maszyny do zabijania. - cicho westchnął. - Shoken Yune Jeżeli chcesz, mogę przekazać komuś coś od Ciebie, ale mam mało miejsca na kartce. Maks dwa zdania i informacja do kogo. O ile, kogoś takiego masz. Za pierwszym razem zrobię to za darmo, potem musisz płacić. Trzy skręty za pełną wiadomosć do 6 zdań. [/color]

Mimo wszystko, to było nadal więzienie. Większość usług miała cenę i to w tym przypadku była ona Ci już znana.
---

Oddziałowy Mizan
Ametsu Haranibu - klik
Kuziwa Atsudashi - klik
Doruno Hironoru - klik
Moken Mareboru - klik
Minda Hoshisu - klik
Nozuki Kaneya - klik
Shoken Yune - klik

[Arii]

Fabuła Więzienna

394 rok, Fuyuhana

---

Przeczytał pierwsze dwa zdania w książce, ale wzrok mu zatrzymał się w jednym punkcie. Nie był w stanie pójść dalej, jego ciało doznało pewnego szoku, ale tak znajomego jego organizmowi. Po prostu przez kilka ostatnich dni nie miał łączności z tą nadzwyczajną siłą, która była ukryta za pieczęcią budynku więzienia. Oczy rozszerzyły mu się i nagle zwęziły. Zaczął słyszeć wszystko lepiej, poczuł zapach zatęchłych książek, na skórze wszystkie włoski stanęły dęba. Gdy nabrał powietrza do płuc jego żyły jakby doznały szoku. Każdy możliwy kanalik otworzył się i z wdzięcznością przyjął nową dawkę energii. Zajęło kilka sekund, żeby mógł się przyzwyczaić do nowego stanu. Dało mu to niezapowiedzianego kopa. Wszystkie jego zmysły zaczęły pracować na najwyższych obrotach. Nie była to pełnia jego możliwości, ale wystarczyło by wszystko zaczęło lepiej pracować.

Gdy fala szoku przeszła zauważył, że wszyscy w pomieszczeniu się na niego patrzą. Czyli większość miała okazję to poczuć. Od razu Shoken wytłumaczył mu skąd się to wzięło. Bez nawet zachęty Arii wolnym krokiem do niego podszedł i przyjrzał się krajobrazowi. Świeże powietrze z małą ilością chakry wystarczyło, aby się uśmiechnął. Czuć słaby wiaterek wszystkimi zmysłami. -Niesamowite uczucie… Minęło kilka dni a ja czuję, jakby była to wieczność. I nie zdradzę tego sekretu. Za bardzo mi się podoba.- puścił do niego oczko, po czym wysłuchał jego małej zapowiedzi i dostrzegł, jak przylatuje w ich kierunku gołąb, siadając na parapecie. Czyli te dźwięki, które wydawał były, aby sprowadzi tego ptaka. Czyli ta tresura była czymś więcej. Przydatna umiejętność wywiadowcza i pozwalająca nawet tutaj przy dobrych warunkach z nich skorzystać. Nie umknęło jego uwadze dziwne zawiniątko u jego łapki. Odpowiedź sama się nasunęła, do czego to służyło. Kilka sekund i wiedział komu musi przekazać wiadomość. Rozejrzał się szybko, po czym przysunął się do chłopaka i szepnął imię, którego nie spodziewał się, że użyje po ich pierwszym spotkaniu. -Minda Hoshisu. Wystarczy dopisać umowa. Wielkie dzięki.- nadszedł czas przyzwyczajenia się do tych standardów. Zapamiętał cennik, który został mu podany. Będzie musiał skądś ogarnąć fajki, bo ten system komunikacji będzie mu potrzebny.

Odwrócił się do okna głęboko oddychając. Przez chwilę zastanawiał się czy się od razu odezwać czy poczekać z tym na inną okazję. Ale już teraz spotkał się z wielką uprzejmością Shokena, więc jeden punkt zaufania miał jak w banku. -Nie będę ukrywać. Potrzebuję szybko nauczyć się życia w tych warunkach i panujących tu zasad. A patrząc na to jak zmieniła się szybko hierarchia, chcę się dowiedzieć o niej wszystkiego. Nie oszukując się mam mało czasu na to. Za trzy dni czeka mnie pierwsza rozprawa, w której jestem przekonany, że Cesarz zrobi ze mnie gorszego niż moje czyny same w sobie były. Oczywiście coś za coś. Przysługa za przysługę, jeżeli w końcu będę w stanie jej podołać.- to był pierwszy punkt tego co musiał wiedzieć. Następne dwie informacje mogą być gorsze w zdobyciu, ale wszystko małymi krokami. -No i przyda mi się pierw zarobić te skręty, żeby mieć jak ci płacić.- zaśmiał się do niego i nie przeciągał uprzejmości.

---

  Ukryty tekst

[Boyos]

---

Fabuła Więzienna

Arii

---

Powiew świeżego powietrza sprawił, że momentalnie przypomniałeś sobie, czego najbardziej Ci brakuje. Wolność, siła. Możliwość pomocy innym. Niemalże natychmiast przestałeś czuć ćmienie bólu, które jeszcze miałeś jako pozostałość po ostatnich walkach.

  Ukryty tekst

Na Twoje słowa jaką wiadomość i komu przekazać, Shoken uniósł delikatnie wargę. Nie byłeś pewny czy to na dowód uznania, czy pogardy, ale początkowo nic nie skomentował. Wpisał treść i zwinął kawałek papieru. To co mogłeś być pewny to fakt, że chłopak ma bardzo dobry charakter pisma, niemalże każda literka była pisana jakby od linijki. Gdy ptak kończył jeść ziarno, Shoken wsadził mu kartkę i delikatnie wypchnął poza barierkę. Zwierzę rozłożyło skrzydła i po kilku machnięciach było już parenaście metrów dalej, szybując w nieznanym Ci kierunku.
- To niezłego Ci dali prawnika z urzędu, ze dwa razy ją widziałem, ale chłopaki mówią, że mimo dobra dupa jest, to suka straszna. Posuwasz ją? - powiedział, szczerząc się. Mogłeś teraz zauważyć, że mimo swojego wieku, nie posiada dwóch czy trzech tylnich zębów. Chłopak wyjął skręta i odpalił go przy Tobie, zaciągając się głęboko.
- Żyć w warunkach? No narazie dobrze sobie radzisz, nie? Przeżyłeś, wjebałeś cesarskim, nikogo nie sprzedałeś. To chyba najwazniejsze do tej pory. - strzepnął popiół ze skręta poza oknem. - To co Ci już mówiłem, zasady to jest część jakiegoś kodeksu, a prawda jest taka, że to czyny pokazują, kto jest jajeczny, a kto jest pizdeusz. Póki jestes charakterny, to wszystko będzie dobrze.

Gdy przeszedłeś już do pytania na temat hierarchii, to Shoken odchylił łysą głowę do tyłu i chwilę się zadumał.
- Masz 4 stopnie w hierarchii, które oznaczamy sznytami. W niektórych regionach kontynentu masz inne oznaczenia, ale my robimy sobie to na rękach. Inni potrafią tatuować sobie twarze, plecy, chociaż akurat plecy to dla mnie bardziej oznaka przynależnosci do jakiejś mafii, a nie gitów. Pierwszą sznytę dostajesz jak zdasz egzamin u starszego. Drugą za 5 lat siedzenia, trzecią za 10, czwarta za 15 lat, ale czwartą dostają tylko Ci, którzy mają dożywocie. Ja dożywocia nie mam, przynajmniej jeszcze, więc u mnie to jest ostatnia już. - chłopak wyrzucił kiepa na zewnątrz, po czym odpalił sobie powoli drugiego skręta. - Generalnie egzaminem najczęściej są jakieś pytania, ale to nie znaczy, że to jest pewnik. Ja Cię podnoszę do gitów dlatego, bo słyszałem co zrobiłeś na dziedzińcu. Doruno był trochę odklejony, ale był gitem jak my, a ktoś go zajebał. Ty jednak nie stałeś jak pizda tylko napierdalałeś się z czarnuchami jak równy z równym, więc nie widzę powodu, by Cię pytać o jakieś chujowe zasady, bo to co trzeba pokazałeś kiedy był na to czas.

W tym samym momencie, trójka osadzonych wraz z Mokenem pomału podeszła do Was. Patrzyli się na Shokena, jakby pytająco, czy mogą podejść. Ten nieznacznie skinął głową.
- Eee, bo my ten... - zaczął jeden jąkająco, najgrubszy z trójki. Wystarczyło jednak, by Moken pokiwał głową ze zniechęceniem.
- Chcą poznać Rzeźnika, opowiadałem im, że jak Ci agresor wchodzi to niezły kot jesteś.
- To narazie nie, nie skończyliśmy. Potem pogadacie. - powiedział Shoken spokojnym tonem, ale miał w sobie coś takiego...jakby kurwa władczego. Był to ton, który był zarówno rozkazem jak i prośbą. Był w nim spokój, ale i autorytet, którego nie mogłeś zrozumieć. Ci skinęli głowami i odeszli z powrotem na swoje poprzednie miejsce.

Shoken odprowadził ich wzrokiem, wyrzucił drugiego kiepa i odpalił sobie trzeciego skręta.
- Pierwsza rozprawa ale i ostatnia. Jakbym miał strzelać, to zrobią z Ciebie męczennika. Tak działa cesarstwo. Nie zdziwiłbym się, jakby sam Cesarz się pojawił. Generalnie to co powiesz, nie będzie miało znaczenia, o ile w ogóle powiesz. Ludzie będą patrzyli na Ciebie takim wzrokiem, jakbyś był największą kurwą. Przeżywałem to, chociaż ja akurat słusznie. Ty zaś...w sumie nie wiem po co to robisz wszystko. Jesteś po stronie Mikoto i chcesz jej pomóc przejąć władzę? Generalnie chyba nie da się być gorszym władcą, ale rozumiem, czemu ludzie za nim idą. Tak jak ta kurwa wychowawczyni Nozuki, oni Ci tutaj mówią, jaki jest dobrobyt i w ogóle, ale to chyba arystokraci z centrum. A większość chłopaków siedzi, bo ich rodziny nie miały co jeść.

Tak to właśnie wyglądało. Ludzie żyjący w stolicy i blisko władcy mają zdecydowanie lepsze warunki bytowe, niż reszta, dlatego poparcie mogło wskazywać na to, że niby było w porządku, a prawda była taka, że podatki doskwierały wszystkim.
- Jak zarobić? Jako grypsujący możesz mieć tylko dwie prace. Albo na kuchni, albo w ambulatorium. Jeszcze względnie świetlica. Kradniesz z jednego miejsca, sprzedajesz za szlugi w drugim. Drogo chodzą leki przeciwbólowe, kawa.

Teraz mogłeś dołożyc kolejną cegiełkę do tego, kto jest kim w więzieniu. Wszystko było ze sobą ścisle powiązane, a za Twoje ewentualne zatrudnienie odpowiadał nikt inny jak Nozuki. Zdobycie dziennika i przekazanie go wychowawczyni mogło sprawić, że zyskasz kolejne drzwi do otwarcia w swojej karierze tutaj. Jednak gdyby grypsujący dowiedzieli się, że współpracujesz z wychowawczynią, mogłeś spaść w hierarchii na sam dół.

Musiałeś bardzo ostrożnie dokonywać wyborów.
---

Oddziałowy Mizan
Ametsu Haranibu - klik
Kuziwa Atsudashi - klik
Doruno Hironoru - klik
Moken Mareboru - klik
Minda Hoshisu - klik
Nozuki Kaneya - klik
Shoken Yune - klik

[Arii]

Fabuła Więzienna

394 rok, Fuyuhana

---

Na samą myśl, że miałby robić coś ze swoją prawnik krzywił się w środku, ale nie mógł tego dać po sobie poznać. Dlatego wyszczerzył się do chłopaka. -Jeszcze nie. Jest głupią pizdą, ale może to właśnie tego jej brakuje, żeby nią nie być.- żart obrzydliwy, ale wpasowywał się całkowicie w tematykę. Dalej rozmowa skupiła się na hierarchii, co go wkręciło. Ostatecznie może wyjść na to, że ta czwarta zostanie mu zrobiona szybciej niż myślał. Ostatecznie grupka obok podeszła do nich z Mokenem, którzy chwilowo zostali odesłani, ale byli posłuszni. Arii nie wiedział jak na to zareagować. Czuł się jak ktoś sławny tylko przez to, co zrobił na spacerniaku. Było to niemiłe uczucie, ale budujące. Szczególnie to drugie ja, które z chęcią by wyszło jeszcze raz na taki sparing.

-Nie popieram ani Waneko, ani Mikoto. Żadno z nich nie będzie nigdy dobrze rządzić, ale biorąc pod uwagę plusy i minusy obydwu, Mikoto jest aktualnie lepszym wyborem, niż on. W dodatku po jej banicji Yukimi zarządza straszny skurwiel, który siłą próbuje rozwiązać każdy problem. To on zarządził na miejscu wysyłkę każdego z nich na Kantai.- na samą myśl mu się grzało w środku -Nie robię tego dla niej, żeby było jasne. Robię to dla ludzi, którzy mimo i tak ubogiego i średniego życia zostali wprowadzeni przez potyczki polityczne tej dwójki w jeszcze gorsze gówno. Domyślam się, jak Waneko potrafi przekupić ich myśli tworząc iluzje za iluzją dostatniego życia. Ale już niedługo zostanie zweryfikowany, jako brutal i psychopata, którym jest. A ja chciałem tych ludzi od tego uratować. Nie zrobiłem tyle ile mogłem...- na samą myśl zacisnął pięści. Przez swoją nieuwagę, strach i utratę kontroli został złapany. Biała Wilczyca.. miał nadzieję, że udało jej się dokończyć jej część zadania, bo niestety u niego polegli...

-Pomijając już cała sprawę polityczną w więzieniu. Nozuki zaproponowała mi pracę za zrezygnowanie z grypsowania. W dodatku zrobiła mnie w konia i podpisałem dokument na "grypsowanie", ale nie wyglądał na lewy... Kobieta próbuje mnie w coś wprowadzić i najbardziej doskwiera mi brak świadomości, co chce zrobić w trakcie. Nie wydaje się zdrowa psychicznie...- na samą myśl o kobiecie się skrzywił. Na pewno nie mógł jej dostarczyć dziennika Doruno. Jego organizm w końcu po nabraniu trochę sił od ściany i słabszej bariery doleczył się i przyszedł w sekundę następny pomysł. -Czy biblioteka jest przez kogoś obserwowana? Mówię tutaj o czerwonookich pizdach lub kogoś kto wyczuwa chakrę? Następnym razem chciałbym komuś coś dostarczyć za opłatą... I jeżeli byłaby możliwość na użycie tej małej ilości energii... To byłbym w stanie to ukryć. Ale nie chcę ryzykować wyśledzeniem. Chociaż skoro nie wiedzą o słabszej barierze to na logikę... nikt tego nie skontrolował...- szepnął całość do łysego, próbując zastanowić się nad tym planem. Jeżeli byłby w stanie dostarczyć komuś innemu ten dziennik i coś innego... Ten sposób byłby bezpieczniejszy niż cokolwiek innego.

---

  Ukryty tekst

[Boyos]

---

Fabuła Więzienna

Arii

---

Opowiedziałeś się jednoznacznie za faktem, że nie jesteś ani za Cesarzem, ani za Mikoto, ale jednak z ich dwójki to chyba lepsza Mikoto. Co prawda, to wszystko i tak zależy gdy stoły się odwrócą, ale jednak rozwiązania siłowe każdego problemu nie są kluczem do sukcesu. Na Twoje słowa Shoken pokiwał głową i ruszył w kierunku jednej z alejek, wyrzucając najpierw ostatniego kiepa przez okno. Podszedł do regału i wyciągnął jedną z książek, po czym podszezdł do Ciebie i ją wręczył.
- Dualizm polityczny według Nozuki Kaneya. Wiedziałeś, że Pani Wychowawczyni kiedyś zajmowała się też polityką? - powiedział, wykrzywiając jedną wargę w dziwny uśmiech. - Poczytaj sobie, bo to ciekawa lektura, a jeszcze ciekawsza osoba. To, że jebiemy cesarskich, nie oznacza, że nie możemy znać przeciwnika. A w jej przypadku...cóż, to akurat jeszcze bardziej interesujące. - dodał.

Książka nie była aż tak zakurzona, a na okładce była ilustracja kobiety, która przypominała wychowawczynię, którą znasz. Wyglądała ona zdecydowanie młodziej, niż obecnie, a i teraz nie wygląda na starą. W jakim wieku musiała wydać książkę? 16 lat? Tym bardziej zdawała się być intrygującą postacią, skoro w takim wieku podejmowała takie tematy.
- W tej książce opisuje, że gdy dwóch politycznych oponentów ściera się ze sobą, dzielą najczęściej społeczeństwo, co sprawia, że jedni i drudzy są przy władzy. Na zmianę. To bardzo stary system sprawowania rządów. Co prawda, czasem zdarzy się, że kogoś się poświęci, ale...czy zmienia to obraz ogółu? - sam Shoken był również postacią bardzo ciekawą. Ile musiał odsiedzieć i w jakim wieku, a przede wszystkim za co? Chłopak był oczytany, ale potrafił zachować równowagę w grypsowaniu i byciu "ulicznikiem". Czy z tego wynikał jego szacunek wśród innych osadzonych?
- A co papierka ze zrezygnowania z grypsowania no to cóż...pokazała Ci Twoje miejsce w szeregu. I tak zrobiła to dość subtelnie, bo mogła Cię ostrzej wkręcić, za co można być uznanym za najgorszy sort. Najważniejsza zasada - nigdy nie możesz dotknąć żadnego klucza. A przede wszystkim od celi. Nigdy. - chłopak wypowiadając to, był śmiertelnie poważny.
- Nie da się jednoznacznie powiedzieć Ci, co zrobi. Ta kobieta jest bardzo inteligentna, mądra, oczytana, zna zasady, ma kontakty, czyli generalnie przebija Cię we wszystkim. Najbezpieczniej nie będzie sobie z niej robić przeciwnika. W norze pająka nie wygrasz z pająkiem, czy jakoś tak. I nie, nikt tu nie zagląda. Żaden awanturnik nie przyjdzie do biblioteki, a też Ci sprytniejsi nie robią kłopotów.

Po tych słowach otworzyły się drzwi i strażnik machnął ręką, by kończyć wizytację. Mogłeś zdecydować czy zabrać książkę, czy ją zostawić.
---

Oddziałowy Mizan
Ametsu Haranibu - klik
Kuziwa Atsudashi - klik
Doruno Hironoru - klik
Moken Mareboru - klik
Minda Hoshisu - klik
Nozuki Kaneya - klik
Shoken Yune - klik