Mglisty las

[Asaka]

Misja D
Khusara Hatakame
15/15 Mglisty las był nie tyle tajemniczy, co po prostu uciążliwy. Wydawało się, ze mgła osiada tutaj bardziej niż gdzie indziej. Być może miało to związek z drzewami, które w pewien sposób chroniły ten obszar przed mocniejszym wiatrem, który mógłby coś poradzić. Słaba widoczność skutecznie odstraszała większość wędrowców, którzy woleli nadłożyć drogę i obejść las łukiem. Ale byli też tacy, jak siwowłosy, którzy woleli iść na skróty. Byli też tacy, jak Khusara, którzy nie mieli pojęcia co ich czeka na tej, czy na innej drodze. Nic wielkiego i strasznego się dzisiaj nie stało, ale informacje też są cenne, prawda? O ile nie najcenniejsze.
Dziadek pokiwał głową ze zrozumieniem. Nie zamierzał namawiać młodszego mężczyzny i męczyć go, żeby dotrzymał mu towarzystwa. „Nie” oznaczało ni mniej, ni więcej jak właśnie „nie” – i nie było tutaj pola do wychwalania potraw córki czy opowieści jej męża, których mógłby wysłuchać i być może się czegoś dowiedzieć. Nie chciał go naciskać. Ale chciał wyrazić w jakiś sposób swoją wdzięczność.
Trzymając jedną dłonią lejce, pochylił się nieznacznie, sięgając do juków, by wyciągnąć z nich sakiewkę. Nie otworzył jej nawet, by przeliczyć ile znajduje się w środku – to nie było ważne. Był naprawdę wdzięczny i nie chciał, by młodzieniec odszedł bez nagrody, która w ogóle nie była mu obiecana.
– Przyjmij chociaż to na dowód wdzięczności – wyciągnął w jego kierunku mieszek, pełen nadziei, że czarnowłosy nie odmówi jego wzięcia. A gdy to już się stało, poklepał konia po szyi raz jeszcze. – W takim razie życzę szerokiej drogi. I jeszcze raz dziękuję za pomoc. Niech ci się wiedzie – i z tymi słowami zmusił konia do ruchu. Najpierw wolnego, stepowego, a następnie nieco szybszego.
Bardzo szybko zniknęli we mgle. I koń i jego jeździec.
Misja zakończona pomyślnie

[Jun]

Misja Rangi - B - 15/39

---

- Rok 389 - Jesień -
- Ame -
- Hanamura -
- Ciekawość Świata -

---

" Ryba i paluszki " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=SIpK39u ... U&index=19[/youtube] Imię jak imię. Ha-tsu, brzmiało prawie tak, jakby ktoś się pomylił przy kichaniu, zamiast robić a-psik. Tak się jednak nazywała i chyba było za późno na zmiany. Sprawa była problematyczna, brakowało ci informacji, brakowało ci pewności... Cholera, wszystkiego w tej sprawie brakowało. Kompetencje twojej towarzyszki mogły zostać podważone już na samym początku, ale czy miało to w obecnej chwili jakikolwiek sens? Może rzeczywiście byłoby lepiej nie ryzykować i odpuścić, zwłaszcza że sprawa jest trudna i nieokreślona. Z drugiej strony... Kto faktycznie wskazałby miejsca, których nie powinno się znaleźć z samej zasady?

Ruszyłeś z karczmy, a dziewczyna dreptała za tobą, wyraźnie ucieszona, że zaczęliście się w końcu za coś brać. – A więc... Więc naprawdę wiesz, gdzie to jest? No i... Nie wytłuc. — Niezbyt podobały się jej słowa, na których użycie się zdecydowałeś. Dalej nie marudziła, bo zaczęliście iść ulicami miasta i było całkiem głośno. Bandyci z rzutkami to raczej nie zagrożenie, które mogło stanąć ci na drodze. Nim opuściliście Hanamure minęło trochę czasu, dałbyś wiarę, że około pół godziny, po prostu szliście. Nikt was nie zatrzymywał na bramie.... Ah brama, wspomnienia, czyż nie?

Opuściliście miasto i skierowaliście się ścieżką w głąb wyspy. Położenie lasu wcale nie było takie trudne do odnalezienia, znajdował się na szlakach, które musieli pokonywać kupcy. Po jakimś czasie dotarliście do granicy lasu, rozciągająca się wewnątrz mgła, była widoczna aż tutaj. Może jednak podróżowanie po tym lesie, wcale nie było tak dobrym pomysłem? – A co jak nie będziemy mogli odnaleźć drogi, Ame-san? —

Informacje dla sprawdzającego:

  Ukryty tekst

NPC:
Żółta czupryna
Rogaty Hełm
Hatsu

[Ame]

Dokładnie. Brzmiało po prostu kiepsko. Z drugiej strony było mu to po prostu obojętne jak gracz z nickiem xXxMaciekDestroyerxXx666Pl albo coś w tym stylu. Poziom wiedzy o otaczającym ją świecie również prezentowała podobny do gracza, który dumnie kroczy przed świat z podobnym nickiem. Ktoś postronny mógłby się dziwić, że jeszcze nie zapytała rekina o słynne 1000k golda. Bo właśnie szli expić do mglistego lasu. Niech ktoś zmieni muzykę.

Ruszyli z karczmy. Niby nic takiego, ale przynajmniej rogaty hełm i reszta bandy awanturuników nie będzie im się przysłuchiwać. Z drugiej strony, jeżeli coś słyszeli to wiedzą dokładnie tyle co Ame. Jedyną przewagę jaką ma drużyna Hozuki to, to że pierwsi wyszli z knajpy.
- Dobra, nie wytłuc. - wzruszył ramionami. Przynajmniej pokazuje jakiś entuzjazm. Przy bramie przeszedł go dreszcz. Był świadomy istnienia łuczników Ranmaru. Nigdy im nie wybaczy.

Po jakimś czasie dotarli do lasu. Nawet bez problemów. Nawet bez interwencji straży. Niezły progres.
- Wtedy potomkowie ludzi z Hanamury znajdą nasze porośnięte mchem kości. - zaprezentował ząbki jednocześnie wyciągając ku niej dłonie. Zginał palce w nierównych odstępach. Spooktober pełną gębą. Ruszył wesoło przed siebie, bowiem nie miał w swoim arsenale nic na mgłę. Mógł jej ewentualnie zrobić więcej.

[Jun]

Misja Rangi - B - 17/39

---

- Rok 389 - Jesień -
- Ame -
- Mglisty Las -
- Ciekawość Świata -

---

" Ryba i paluszki " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=bn1YCClRF-g[/youtube] Twoja towarzyszka rzeczywiście nie reprezentowała ogromnego poziomu wiedzy, ale czy ty byłbyś w stanie wiedzieć więcej niż ona w miejscu, o którym sam nie wiedziałeś zbyt dużo? Sam, całkiem nie dawno spędziłeś sporo czasu poza wyspami. Inna rzecz, jak słusznie stwierdził drugi z narratorów tej historii - poziom reprezentowała podobny do Ame, a kwestia o 1k golda jeszcze się pojawi, ale w ryo, czyli w związku z inflacją będzie to jakieś... Trzy razy tyle, ale nie jest to straszliwy problem, w końcu bandyci i wilki " dropią " złoto. Z ich kieszeni wysypują się stosy monet. Szkoda tylko, że narrator nie wziął pod uwagę, że regulamin ograniczy jego nagrodę... Ale muzyka zmieniona, wedle życzenia. Chciałby się powiedzieć, że przed wejściem do faktycznego lasu napotkaliście stado dzikich psów, a zlecenie na nie dał wam strażnik wioski... Na to jednak... Już jest zbyt późno.

Łucznicy Ranmaru... Z jednej strony byli twoim złym wspomnieniem, a z drugiej jedyną szansą na zabicie wroga z zastraszającej odległości - w dodatku takiej, z której sam go nie zobaczysz, on będzie wiedział szybciej i lepiej, że coś ci zagraża... Magia murów Hanamury. Zacząłeś ją straszyć, skierowała na ciebie swoje spojrzenie - było ono godne pożałowania, bo jakoś nie mogła uwierzyć, że najemnik taki jak ty, miałby zostać zjedzony przez coś z lasu. Wkroczyła za tobą, nie prezentując tyle entuzjazmu co wcześniej... A jak było w lesie, zapytasz? No nie jeden las już widziałeś. Tu drzewa, tam drzewa, a tu jakiś mech rośnie, tyle że widziałeś mniej, bo i mgła większa. Zasięg twojego wzroku kończył się może na dziesięciu, czy dwudziestu metrach maksymalnie. To był plus, bo przynajmniej nikt bez specjalnego wzroku, nie mógł was zobaczyć, a jedynie usłyszeć. No, chyba że posiadał geny rodziny Ranmaru. Byliście w okolicy Hanamury, prawda?

Szliście tak, może przez dziesięć minut - na całe szczęście drogą, która przebiegała przez las, ciężko stwierdzić czy przez sam środek. W pewnej chwili do twoich uszu dotarł odgłos skrzypiącego drewna, poprawionego przez odgłos uderzenia drewnianych kół o małe kamyczki, a zaraz potem usłyszałeś stukot kopyt. Dochodził jakoś... Spomiędzy drzew?

Informacje dla sprawdzającego:

  Ukryty tekst

NPC:
Żółta czupryna
Rogaty Hełm
Hatsu

[Ame]

Ten moment gdy nikt nie widział kultowej przeróbki Władców Pierścieni i mistrz gry zmienia muzykę. Można tu było powiedzieć dużo, ale przede wszystkim szkoda słów. Zwłaszcza, że większość słów była bardzo podobna i można tylko szczerze życzyć powodzenia w ich szukaniu.

Szli do lasu i doszli. Mgła była problematyczna, ale tak jak wcześniej - nic na nią nie miał. Na szczęścia była jakaś droga i widział więcej niż słyszał. Słyszał jakiś stukot końskich kopyt i kół wozu. Wszystko byłoby ok, gdyby to nie było gdzieś między drzewami.
- Zostań tu. - rzucił do dziewczyny
Sam poszedł w kierunku dziwnego odgłosu, jedną dłoń trzymał w okolicy kabury, żeby mieć kunai pod ręką.

[Jun]

Misja Rangi - B - 19/39

---

- Rok 389 - Jesień -
- Ame -
- Mglisty Las -
- Ciekawość Świata -

---

" Tajemnicze odgłosy " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=bn1YCClRF-g[/youtube] No właśnie. Słów szkoda, by rzucać je na wiatr i niepotrzebnie. Coś się działo i należało działać, a nie gadać. Mgła utrudniała twoją widoczność, jednak bez problemu mogłeś oszacować, z której strony dochodził ów dźwięk. Nie, żeby miało to jakieś większe znaczenie, bo w tej mgle to i kierunki szło zgubić. Poszukiwanie mchu nie zawsze zdawało egzamin, teraz nie miałeś zresztą nawet czasu na zastanawianie się, w którą stronę jest północ. – Ale... Zgubimy się w tej mgle — Powiedziała niepewnie. Wskoczyła za pobliskie drzewo i obserwowała cię na tyle na ile mogła. Teraz ty dowodziłeś i szukanie się w kakofonii krzyków i wezwań, spełniało twoje kryteria podróżowania przez ten niebezpieczny raz. Ruszyłeś w leśną gęstwinę, szybko dostrzegłeś, że wszelkie drzewa znajdują się w dalekich odstępach od siebie, wystających pieńków nie ma, albo nigdy nie było. Wystarczyłoby na wóz i dość szybką jazdę, gdyby ktoś znał drogę pośród mgły. Nie była to droga, a przynajmniej nie ta, którą jeszcze przed chwilą szedłeś. Odgłos zbliżał się nieubłaganie. Widoczność wcale nie stawała się lepsza, kończyła na mniej więcej dziesięciu, może piętnastu metrach, góra. Zauważyłeś, że nic się w tej kwestii nie poprawiło od dłuższego czasu. Odgłos zbliżał się i zbliżał, aż w końcu dostrzegłeś konia - biegł dość szybko, wyraźnie się śpieszył, jechał wprost na ciebie. Za nim rysowała się poświata wozu... Mgła zaczęła gęstnieć.

Informacje dla sprawdzającego:

  Ukryty tekst

NPC:
Żółta czupryna
Rogaty Hełm
Hatsu

[Ringo]

Swoje następne kroki Ringo powiódł w kierunku mglistego lasu, zwanego przez wielu oazą spokoju. Tutaj czuł, że może w spokoju potrenować i nikt nie będzie mu przeszkadzał. Chłopak upewnił się, że nie ma nikogo w pobliżu poszukując przy okazji dogodnego zagłębienia, w którym będzie mógł ćwiczyć suiton i założył niedaleko obóz. Rozpalił ognisko i na patykach rozłożył ryby, które nabył wcześniej.
Po chwili wrócił z powrotem do doliny i zawołał - Bakusui Shōha - po czym zaczął wypluwać olbrzymie ilości wody z ust, które mogłyby napełnić jezioro. Gdy skończył wypluwać wodę skoczył w nań i przepłynął kilkanaście długości omijając zalane drzewa.
Gdy skończył pływanie wrócił na brzeg by się posilić, wyschnąć i zregenerować chakrę.
Po przespanej nocy czuł się pełen sił dlatego znowu rzucił się do wody by popływać.

<NMM>

Nazwa

Bakusui Shōha

Ranga

B

Pieczęci

Wąż

Zasięg

Zależy od kosztu chakry

Koszt

Opisany poniżej

Dodatkowe

Suiton D

Opis Jutsu idealne w sytuacji potyczki w niesprzyjających warunkach bez wodnego zbiornika w pobliżu. Technika polega na wypluciu ogromnych ilości wody pod ciśnieniem, którą wypluwamy pod siebie bądź w wybraną stronę. Wydobywająca się z naszych ust woda szybko zalewa okolicę i w sprzyjających warunkach może stworzyć większe bądź mniejsze akweny, niezbędne wręcz do skutecznego wykorzystania pozostałych technik naszego szczepu. Podczas wypluwania wody ogromne ciśnienie wywołuje zjawisko odrzutu i w efekcie ciężko jest nam utrzymać równowagę, potrzebne jest więc odpowiednie skupienie. W przypadku wypluwania wody bezpośrednio pod siebie, ta może wynieść nas w górę i tym samym wystawić nas na ataki oponentów, w efekcie jednak woda generowana jest nieco szybciej. Warto dodać, że nie jest to proces błyskawiczny i od pierwszych wyplutych kropel do oczekiwanego efektu może minąć kilka chwil, które są momentami naszej słabości - tym bardziej, że musimy stać w miejscu na czas trwania techniki. Koszt chakry jest różny w zależności od tego, jak dużo wody chcemy wygenerować:

• Wielkość podobna do basenu - E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2%
• Zalew - E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3%
• Jezioro - E: 36% | D: 28% | C: 20% | B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4%