Strona 1 z 1
Las na Bagnach
: 26 paź 2020, o 23:24
autor: Takashi
G łębokie Odnogi stanowią obszar, który w znaczniej mierze jest niezbadany dla ludzkości. To tereny, na których panują nieprzyjazne warunki atmosferyczne, a w dodatku grasują na nich straszliwe potwory czyhające na życie każdego człowieka, który się na nie zapuści. Są w zasadzie niezamieszkane, od którego należy się trzymać z daleka. Zwykli cywile nawet nie myślą o tym, by postawić tutaj swoją stopę. Shinobi z kolei przychodzą tutaj dość często, głównie w celach treningowych, nie mówimy jednak o byle jakich jednostkach, a o tych najbardziej elitarnych. Silnych, znających wspaniałe i potężne zdolności, obdarzonych wytrzymałością nie tylko fizyczną, ale i psychiczną.Las na bagnach jest niezwykle duży, nie tylko pod względem zajmowanej przez niego powierzchni, ale również krajobrazu, jaki pochłania widok ogromnych drzew wystających wysoko ponad poziom gruntu. Składa się wprawdzie nie tylko z drzew, ale również ogromnych struktur skalnych, które dają dodatkowe schronienie każdemu zwierzęciu i bestii. Od tych aż się tutaj roi! To naturalne środowisko monstrualnych potworów, które do złudzenia przypominają zwierzęta, gdyby nie dwie zasadnicze różnice - ich wielkość oraz szczególne zdolności. Wielkie pająki skaczące na kilkanaście metrów, węże plujące żrącym kwasem, ptaki wywołujące potężne podmuchy wiatrów swoimi skrzydłami, żaby strzelające językiem na dalekie dystanse, nawet ogromne szczury z potężnymi ogonami - to tylko przykłady. Nie tylko fauna jest urozmaicona, rośliny to kolejny ewenement tego miejsca. Można tu znaleźć rozmaite zioła i rośliny, jakich nie ma w innych częściach świata. Trzeba tylko dobrze poszukać. Jak widać, jest to przestrzeń, która kryje wiele tajemnic i z pewnością trzeba się mieć tutaj na baczności. Nigdy nie wiadomo, co czai się za najbliższym drzewem.
Misja rangi D Mangetsu 3/15 C hłopak usłyszał od swojego ojca chyba wszystkie niezbędne informacje i mógł tak naprawdę wyruszyć na misję. Nie wiedział nawet, że za sukces miała go czekać nie tylko nagroda w postaci doświadczenia, ale również pieniędzy, ta informacja została akurat zatajona, ale był to zabieg celowy, by wzbudzić jeszcze większą chęć do działania w młodym bohaterze. Ten po wyjściu z pomieszczenia trafił na korytarz, w którym od razu spotkał się z Suichi'm, swoim kilka lat starszym kuzynem, od którego biła tajemnicza, aczkolwiek spokojna aura. Na pewno można było czuć się przy nim bezpiecznie. Rzadko kiedy ktokolwiek widział go w akcji, ale historie o jego czynach były niebywałe i jeśli choć w pewnej części pokrywały się z prawdą, naprawdę nie ma się czym martwić.-Mangetsu! Wyrosłeś, czy mi się wydaje? Powiem ci szczerze, że też się cieszę z powodu tego zadania. Nie spodziewałem się czegoś tak prostego, ale kiedy ojciec zdradził szczegóły, od razu skojarzyłem, z czym będziemy mieli do czynienia. Jeśli chodzi o bagna, bywam tam od czasu do czasu, żeby potrenować, albo upolować coś konkretnego do jedzenia. Wiem, że ojciec często tam chodzi, żeby zdobyć materiały do badań. Jeśli chodzi o pierwsze kwestie, odpowiedział chyba na wszystkie, drugich nie poruszył do momentu, w którym nie wstąpili na te konkretne tereny. Las na bagnach. To tutaj mieli posiąść jad węży, Mangetsu nie miał pojęcia, jak zabrać się w ogóle za to zadanie, nie wiedział, gdzie szukać stworzeń, ale był z nim ktoś bardziej doświadczony, dla którego tego typu problemy były błahostką. Dla bohatera mogło to być dziwne, że nagle jego towarzysz przestał się odzywać i jest śmiertelnie cichy, poważny, taki był jednak sposób bycia. Odezwał się, jak zostało napomknięte, dopiero po wkroczeniu na bagna. -Pozwól, że teraz odpowiem na nurtujące cię kwestie, młody. Olbrzymie węże brunatne lubią miejsca nasłonecznione i ciepłe, natomiast w okresie lęgowym wilgotne. Zakładają gniazda zazwyczaj w średniej wielkości jaskiniach ze względu na swoje gabaryty i szybki rozwój potomstwa. Jesteśmy poza obszarem lęgowym, więc musimy szukać tam, gdzie jest najwięcej słońca, bo tam się pewnie będą wygrzewać. Miej się na baczności, bez problemów cię ochronię, jeśli będziesz trzymał się blisko mnie, musisz zawsze stosować się do moich poleceń, okej? W lesie te ogromne węże nie są jedynym zagrożeniem. Po ostatniej wypowiedzi szybko machnął ręką, wyrzucając kunai niemalże prosto na pobratymca. Ostrze świsnęło mu obok głowy i wbiło się w drzewo za nim, czemu towarzyszył specyficzny odgłos rozgniecenia czegoś. Gdy chłopak się obejrzał, mógł dostrzec dużego robala przygwożdżonego wyrzuconym chwilę wcześniej kunai'em. -To ku przestrodze. Ten robak posiada szczęki tak ostre, że bez problemu odciąłby ci rękę. Ruszyli. Starszy kuzyn wydał polecenie i nadszedł moment wymarszu. -Trzymamy się blisko ziemi, poruszanie się po koronach drzew z twoją szybkością będzie niekorzystne. Na ziemi jest więcej zagrożeń, ale tutaj mam większe pole do działania, by cię ochronić, gdybyś był szybszy, wybralibyśmy górną trasę. Jak zobaczysz coś podejrzanego, albo gigantycznego węża, daj znać.
Re: Las na Bagnach
: 27 paź 2020, o 00:29
autor: Mangetsu
4/15 J eśli chodziło o zbijanie piątek z Suichim zawsze byłem na tak więc z miłą chęcią zrobiłem to na początku naszej małej wyprawy wsłuchując się w to co odpowiadał mi chłopak, o którym wśród reszty rodziny krążyły niemalże legendy. O które przy okazji podróży również go wypytywałem, w końcu rozmowa to klucz do wzajemnego zrozumienia, a te z kolei prowadzi do lepszej współpracy. Dlatego nie mogłem zmarnować takiej możliwości, zwłaszcza że byłem niemal pewny o tym, że jak tylko zakończymy misję chłopak zostanie wysłany na kolejne zadanie albo wyruszy w jakąś podróż.- Jasne...jak chciałeś mnie nastraszyć to ci się udało, hahaha ale mamy tu zadanie do wykonania więc czas się wziąć do pracy bracie. - odpowiedziałem lekko przestraszony lecz z każdym wypowiadanym słowem nabierałem odwagi - Zostajemy na ziemi, trzymać się blisko ciebie, oczy dookoła głowy. Zapamiętane w więc chodźmy. Nie każmy Panu Ojcu czekać. Odpowiedziałem czekając aż starszy członek naszej dwuosobowej drużyny ruszy naprzód by po chwili niczym cień ruszyć za nim. Gdy zostawialiśmy stwora przybitego na drzewie raz jeszcze postanowiłem mu się przypatrzeć nim zniknie mi całkowicie z oczu. - Suichi zastanawiałeś się kiedyś czy węże mają uszy? Bo chyba jakoś słyszą co nie, a mnie tak teraz naszło, kota możesz zawołać mówiąc do niego kici, kici, a węża jakoś można? Wężu, wężu? - nie potrafiłem zbyt długo iść w ciszy, po prostu czułem nieodpartą potrzebę konwersacji. Na szczęście nie mówiłem niczego nazbyt zajmującego więc główną uwagę i tak skupiałem na obserwacji tego co się dzieje wkoło mnie. Natomiast nawet jeśli Suichi mi nie odpowiada to prowadzę monolog, natomiast jeśli coś dojrzę natychmiast łapię go za ramię zamykając się i głową wskazuje to co znalazłem.
Re: Las na Bagnach
: 27 paź 2020, o 21:41
autor: Takashi
Misja rangi D Mangetsu 5/15 P odróż po jednym z najniebezpieczniejszych miejsc na ziemi rozpoczęła się dla młodego, niedoświadczonego Mangetsu i jego mężnego towarzysza, Suichi'ego. Jej celem było zdobycie dwóch fiolek jadu węża, którego gatunek licznie występował akurat w tym lesie, także natknięcie się na niego nie powinno być problemem. Potrzebny był jad dwóch osobników - starszego, którego wysokość wahała się w granicach od pięciu do sześciu metrów, a także młodego, około półtorametrowego. Starszy kuzyn rodziny Kaonashi wiedział doskonale, czym wyróżnia się ten gad, dlatego musiał zachować ostrożność, był tutaj osobą, która na swoich barkach niosła największą odpowiedzialność. Odpowiadać miał za powodzenie zadania, za życie młodszego brata, a także za swoje własne, także zbyt kolorowo nie miał, ale Ojciec Stworzyciel wiedział, że może na nim polegać, dlatego nie mógł sobie pozwolić na niepowodzenie. Wykonanie misji było dla niego priorytetem tak samo, jak życie ich dwójki, dzięki samej obecności tutaj Mangetsu mógł się wiele nauczyć, dlatego przykładał się tak bardzo, jak mógł i koncentrował na wszystkim, co dzieje się wokół niego.Na którymś etapie wędrówki młodszy spytał o słuch węży, zastanawiał się nad ich budową ciała, chcąc pogłębić swoją wiedzę. W zaistniałej sytuacji byłyby to niezbędne informacje, które bardzo mogły się przydać, pobratymiec nie odpowiedział jednak na pytanie. Uniósł jedynie rękę, dając znać, by się zatrzymał, on też stanął w miejscu, pochylił się nieco do przodu i obniżył rękę, jakby zasłaniając personę za sobą. Mangetsu koncentrował się w głównej mierze na tym, co działo się po bokach i z tyłu, do tej pory nie był w stanie zobaczyć nic konkretnego, co nie byłoby zwykłym drzewem, kamieniem, bagienkiem, czy mniejszym jeziorem, żadnego wielkiego zwierza, niebezpiecznego punktu odniesienia. Nic. Wystarczyło jednak spojrzeć w tym momencie przez bark brata, by ujrzeć leżącego na kamieniu młodego osobnika, który wygrzewał się w słońcu. To był ich cel. Suichi spieszył z odpowiedzią, jednak dał dwa kroki do tyłu i stanął po lewej stronie młodego, zasłaniając dodatkowo usta lewą dłonią, chciał przy tym stłumić dźwięki jak najbardziej. -To właśnie brunatny wąż olbrzymi, młody osobnik. Ma na oko półtora metra, a jasne zabarwienie jego skóry świadczy o tym, że urodził się dość niedawno. Wykorzystamy sytuację, by go zaatakować, jest na słońcu i wygrzewa się, przez co jego ruchy będą spowolnione. Zaatakujmy razem, na trzy. Po swoich słowach dał pobratymcowi chwile na przygotowanie, sam wystawił prawą rękę w przód, a lewą złożył połowę pieczęci szczura. Tuż po tym w jego otwartej dłoni pojawiła się katana z pięknie zdobioną rękojeścią. -Raz. Dwa. Trzy! Wyskoczyli. Byli gotowi do ataku, a gdy zbliżali się do cielska potwora, coś zamachnęło się szybko i uderzyło ich z dużą siłą, wysyłając na pobliski konar wielkiego drzewa - był tak duży, że przyjął z impetem oba ciała, amortyzując nieco siłę uderzenia. Jasne, cios był mocny i kilka metrów przelecieli, powinno troszkę zaboleć, ale nic strasznego im się nie stało. -Mangetsu! Nic ci nie jest? Kiedy upewnił się, że wszystko z nim w porządku i bracia podnieśli wzrok, mogli ujrzeć, że mniejszy wąż się podniósł, a obok niego stoi znacznie większy. Mieli przed sobą to, czego potrzebowali. Tylko co teraz? Jeśli zdecydujesz się, że nie atakujesz razem z Suichi'm, końcówka posta nie dotyczy Ciebie, nie doznajesz obrażeń. Obserwujesz, jak brat obrywa i zostajesz kilka metrów od węży - jesteś między bratem, a bestiami.
Re: Las na Bagnach
: 27 paź 2020, o 22:50
autor: Mangetsu
6/15 R ozglądałem się uważnie za gadami, potworami czy podejrzanie wyglądających roślin wędrując spokojnie za swoim bratem. Jego obecność zdecydowanie skutecznie podnosiła moje poczucie bezpieczeństwa do tego stopnia, że prowadziłem z nim bardzo luźną konwersację choć czasem był to bardziej monolog z mojej strony. Nie przeszkadzało mi to oczywiście w żaden sposób, bo choć lubiłem prowadzić rozmowę to doceniałem również możliwość wygłoszenia monologu jeśli miałem słuchacza. W końcu było to i tak lepsze niż rozmawianie samemu ze sobą w pokoju. - Ewidentnie mamy dziś szczęście bracie. Jasne, będzie po nim zanim zdąży się zorientować. Na trzy jasne. - Suichi'san ewidentnie miał nieco inny pomysł na atak niż ja ale w końcu co się dziwić. Gdybym był choć w połowie sprawny jak on pewnie sam bym zdecydował się zaatakować na blisko, lecz niestety moje zdolności fizyczne pozostawiały jeszcze sporo do życzenia. Dlatego mój atak miał być nieco inny. Wiedziałem, że skoro atakujemy na trzy nie mam czasu na liczne sekwencję pieczęci więc postanowiłem skorzystać z jednej z moich szybszych technik. Skupiłem się na obliczeniu odległości do gada aby przypadkiem się nie zaskoczyć. Skupiłem chakre w moich włosach, pod wpływem energii zaczęły zwiększać swą twardość i ostrość oraz nastroszyły się w kierunku węża. Dokładnie w momencie w którym usłyszałem sygnał do ataku dzięki bladoniebieskiej sile płynącej w moim ciele wystrzeliłem salwę pocisków w stronę gada. Jednak stało się coś czego się nie spodziewałem. - Bracie!? - zawołałem z wyraźnym strachem w głosie. Nie ukrywałem tego bo i nie widziałem takiego powodu. Nie mierzyłem się co dzień z takim zagrożeniem, do tego bałem się również o stan mojego brata. Adrenalina buzowała mi w żyłach, gdyby spojrzenie mogło zabić wąż wił by się w strasznej agonii gdyż spoglądałem na niego z morderczą intencją. Szczerze i otwarcie życzyłem mu śmierci, jednak również czułem strach. Ukryty tekst
Re: Las na Bagnach
: 28 paź 2020, o 00:19
autor: Takashi
Misja rangi D Mangetsu 7/15 P otężna bestia pojawiła się niemalże znikąd i była gotowa do ataku w każdym momencie. Raz już wymierzyła potężny cios w stronę Suichi'ego, ale nie wykonywała niepotrzebnych ruchów i zdawać by się mogło, że kieruje się instynktem obronnym względem mniejszego okazu. Najważniejsze było dla Kaonashi'ego życie jego brata, na szczęście wybrał inną formę ataku i nic mu się nie stało, w dodatku zmniejszył dystans, przybliżając się do niego. Jemu samemu też nic nie było, otrzepał się tylko z kurzu i większych zabrudzeń, po czym doskoczył szybko do pobratymca.-To chyba jego matka, zadanie nieco się komplikuje, ale bez obaw. Nie zaatakuje, dopóki my nie zrobimy naszego ruchu, jej zależy tylko na obronie potomstwa tak samo, jak mi zależy na twoim bezpieczeństwie. Wracając do twojego pytania - węże nie mają uszu, ale posiadają bardzo dobry słuch. Wyłapują fale akustyczne odpowiednimi receptorami w gębie i nanoszą je do unerwionego ślimaka ucha wewnętrznego, stamtąd z kolei przekazywane są sygnały do mózgu. Węże to niezwykłe stworzenia. Odciągnę dużego, a ty zajmij się tym małym, tylko tak będziemy mieli jakiekolwiek szanse. Musisz jednak uważać, małe nie są ani szybkie, ani zwinne, ale posiadają bardzo silny jad. Najlepiej wykorzystać przeciwko nim szybkość, albo jakąś obszarową technikę Ninjutsu. Z dużymi jest trudniej, są bardzo zwinne i posiadają twardą skórę, ale bez problemów sobie poradzę. Jak będziesz mnie potrzebował, krzycz, ale powinieneś sobie poradzić. Co, jak co, ale akurat Suichi te bestie znał doskonale, można mu było zaufać. Trzeba też było pamiętać, że zarówno on, jak i ojciec mają wobec niego pewne oczekiwania, które należałoby zrealizować. Mangetsu łatwego zadania nie miał, ale z wykorzystaniem odpowiednich środków na pewno miał szansę, zawsze miał wsparcie, które szybko mogło nadejść od brata. Ten aktywował specjalną zdolność i jego miecz pokrył się chakrą żywiołu Raiton, skupiając całą uwagę dużego węża. Skoczył kilka razy w prawo, a bestia przesunęła się parę metrów w jego kierunku, zostawiając mniejszego osobnika na tacy młodego Kaonashi'ego. Wyglądało na to, że Suichi nie zamierza tak po prostu wykończyć potwora, a jedynie zabawić się z nią, nie atakował od razu, sam prędzej wyczekiwał ataku, chcąc wykorzystać impet do zadania swojego ciosu. Znał naturę tych zwierząt i wiedział, jak z nimi postępować. Jego miecz cały czas mienił się blaskiem naelektryzowanej chakry.
Re: Las na Bagnach
: 28 paź 2020, o 17:52
autor: Mangetsu
/
8/15 https://www.youtube.com/watch?v=0TsE01q ... Yg&index=1 [/youtube]
S prawa się momentalnie skomplikowała, a mogło być tak pięknie, przez pojawienie się drugiej gadziny, która swoją wielkością zaprzeczała jakimkolwiek dotychczasowym przekonaniom które żywiłem odnośnie węży. Właściwie to nie skłamię pisząc, że zaczynałem szczerze nie cierpieć tych zwierząt ujmując rzecz delikatnie. Zwiększenie dystansu między mną, a przeciwnikiem w postaci pełzającego giganta już po fakcie ale uznałem za dobrą decyzję. Choć nasza sytuacja i tak nie należała do najlepszych, a przynajmniej dla mnie. Suichi za pewne używając pełni mocy poradził by sobie bez jakiegokolwiek zadrapania, jednak wiedziałem, że nie może on tego zrobić gdyż cały czas chce mieć mnie na tyle blisko aby móc skupić się też na mojej ochronie. - Matka? Ahh,jasne. - z początku nie zrozumiałem znaczenia tego słowa, w końcu ród Kaonashi nie miał matki, jedynie Ojca-Stwórce - Niesamowite stworzenia, mimo że nie posiadają nóg ani rąk czy właśnie uszu wyewoluowały w bardzo niebezpieczne zwierzęta nie uważasz bracie? - no dobra może i zacząłem im źle życzyć ale głupotą jest nie docenianie przeciwnika - Jasne, możesz na mnie liczyć Suichi'san i uwierz nie planowałem się do niego zbliżać. Brak mi doświadczenia na takie zabawy. Liczę na ciebie. Dodałem na koniec akceptując plan brata, który zakładał że duzi biją dużych, a mali małych.Matka. Chce chronić młode za wszelką cenę. Węże mają świetny słuch więc formowanie pieczęci czy niepotrzebny ruch może przykuć jego uwagę. Atak musi nadejść od razu, aby dać mu minimum czasu na reakcję. Ukryty tekst
Re: Las na Bagnach
: 28 paź 2020, o 18:19
autor: Takashi
Misja rangi D Mangetsu 9/15 K oniec rozmów, teraz trzeba było wziąć się w garść i zająć się wężem. Tym małym, rzecz jasna, bo dużym zajmował się Suichi, który co chwila do niego doskakiwał i atakował swoim ostrzem. Sprytna bestia miała twardy pancerz i dzięki swojej zdolności wypluwania żrącego kwasu z gęby utrzymywała między sobą, a starszym Kaonashi'm niezbędny dystans, ich starcie nie miało się zbyt szybko zakończyć. Na szybkość z kolei postawił Mangetsu, który odskoczył w lewo i skorzystał z tej samej zdolności Ninjutsu, co wcześniej. Wykorzystał chakrę, którą skoncentrował na swoich włosach, przekształcając je w niezwykle ostre pociski. Wcześniejsza salwa została zablokowana przez większego węża, który po prostu przyblokował je ogonem, w tym przypadku taki ruch nie był możliwy. Półtorametrowy osobnik nie był na tyle szybki, wybrał więc inną metodę obrony przed błyskawicznym i precyzyjnym atakiem. Igły trafiły, wbijając się w skórę, ale ta odpadła od głównego ciała węża, zostawiając je nienaruszone. No tak, węże potrafią zrzucać skórę co jakiś czas i wyglądało na to, że w tej prostej sytuacji można było użyć tej właściwości do wyswobodzenia się z ciężkiej sytuacji.Zwierzę nie czekało długo i po zrzuceniu nieco zeschniętego płaszcza zabarwionego jasnym brązem od razu ruszyło w kierunku chłopaka. Warto wspomnieć, że nie było tak szybkie, jak większy przedstawiciel gatunku, pełzało powoli, wykrzywiając naprzemiennie swe ciało, można powiedzieć, że wyglądało to nieco flegmatycznie i dziecinnie. Gdy było blisko, rozdziawiło swą paszczę, chcąc nie ugryźć chłopca, a połknąć go w całości. Wyglądało na to, że mu się uda, ale czerwonowłosy bohater mógł spróbować uniku, chociaż rozwiązań było znacznie więcej. Suichi nie przestawał walczyć. Mangetsu nie był w stanie tego dostrzec, ale jego kuzyn cały czas na niego zerkał. Nie wykorzystywał też w walce stu procent swoich możliwości, jakby dając bratu pole do manewru. Złożył ojcu przysięgę i chyba nie zamierzał prowadzić go na rękę, w końcu celem tej misji miało być również zdobycie przez młodego doświadczenia. Wyglądało na to, że do ostatniego, krytycznego momentu chłopak skazany był na siebie i swoje możliwości.
Re: Las na Bagnach
: 28 paź 2020, o 19:21
autor: Mangetsu
10/15 [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=sNjtroP ... Yg&index=4 [/youtube]
L iczyłem, że zdołam się uporać z przeciwnikiem na tyle szybko by spróbować wesprzeć nieco brata w znacznie trudniejszej walce jednak stało się coś czego absolutnie się nie spodziewałem. Zrzucił skórę aby uniknąć obrażeń, niesamowite! Olbrzymi wąż brunatny, tak? Bardzo ciekawa bestia z ciebie muszę przyznać. Ukryty tekst
Re: Las na Bagnach
: 28 paź 2020, o 20:00
autor: Takashi
Misja rangi D Mangetsu 11/15 S prytny Mangetsu postanowił przyjąć na siebie bezpośredni atak po uprzednim przygotowaniu jednej z najprostszych zdolności ninja. Wykonał sekwencję pieczęci, a kiedy wąż go połknął i przy okazji nieco pokiereszował, podstawił się za kłodę dryfującą na powierzchni wody nieopodal. Zwierzę zupełnie się tego nie spodziewało i zgodnie z przypuszczeniami zaczęło dławić się drewnem i próbować je zwrócić. To dało chłopakowi idealną okazję do ataku, kolejna salwa włosowych igieł powędrowała w stronę ofiary, powalając ją na ziemię. To było bezpośrednie trafienie, którego monstrum po prostu nie przeżyło. Swoją drogą - skąd młody bierze tyle tych włosów?!Nie znał się na anatomii węży i nie wiedział, czy na pewno go pokonał, zgon mógł potwierdzić starszy brat. Gad na pewno się nie ruszał i nie było widać, jakby w jakiś sposób jego ciało się poruszało. Wracając do Suichi'ego - gdy tylko zauważył, jak jego pobratymiec powala swoją ofiarę, dezaktywował chakrę błyskawic skumulowaną wokół ostrza, schował je i ułożył prawą rękę koło kłowy, robiąc coś na wzór zamachu. Szybko zamachnął się ręką w drugą stronę, prostując ją, a przy tym potężna fala powietrza zmieszanego z błękitną energią powędrowała w stronę bestii. Atak był na tyle potężny, że dosłownie przeciął ciało ofiary, łeb opadł na ziemię, a reszta ciała zsunęła się powoli do bagna znajdującego się obok. Było już po wszystkim. -No, no, widzę, że szybko się uwinąłeś. Bardzo dobrze. Okej, teraz pozostało tylko pobrać jad. Wystarczy, że umieścisz fiolkę bezpośrednio nad zębem jadowym usytuowanym na górze paszczy. Tylko uważaj, żeby się nie skaleczyć, nawet mała ilość jadu mogłaby cię sparaliżować. Najlepiej naderwij ząb i naciśnij górną część gęby, żeby z kanalika spłynął jad. Zresztą, widać dokładnie, skąd wyrasta ząb jadowy. Ja zajmę się dużym, mam swoją fiolkę. Znowu dał młodemu nieco przestrzeni i zniknął przy większym. Nie przestawał, rzecz jasna, zwracać uwagi na to, co działo się w okolicy. W każdym momencie mogło nadejść inne zagrożenie, jednak nic na to nie wskazywało. Wyglądało na to, że Suichi był swojego rodzaju sensorem, bo po raz kolejny wykonał dziwny gest, przy którym przyłożył dwa palce prawej dłoni do podłoża. Na szczęście nic nie zamierzało im przeszkadzać. Nazwa Fūton: Jūha Shō
Ranga B
Pieczęci Brak
Zasięg Max. 10 metrów
Koszt E: 36% | D: 28% | C: 20% | B: 16% | A: 12% | S: 8% | S+: 4%
Dodatkowe Brak dodatkowych wymagań
Opis Bardzo silne jutsu, które służy jak dalekodystansowy miecz. Shinobi gromadzi chakrę wiatru w przedramieniu przez około 5 sekund (przez cały ten proces ręka musi być ustawiona pod kątem 90 stopni), by następnie uwolnić ją w formie wietrznego ostrza, lecącego z ogromną prędkością w kierunku wybranym przez użytkownika. Technika ta nie ma problemu z rozcinaniem nawet sporych głazów, nie mówiąc już o ciałach organicznych.
Re: Las na Bagnach
: 29 paź 2020, o 08:54
autor: Mangetsu
12/15 J ak to się mówi do trzech razy sztuka, czyż nie? W końcu czasem to nie technika jest nieskuteczna tylko moment jej użycia jest nie odpowiedni. To właśnie podczas tego starcia z podstępnym padalcem zrozumiałem coś co myślę powinienem zapamiętać sobie na całe życie. "Jeśli nie masz odpowiedniej okazji do ataku to zamiast marnować siły musisz doprowadzić do momentu gdy taka okazja powstanie." - Poszło by szybciej gdybym najpierw zadbał o stworzenie okazji do ataku, a dopiero potem atakował ale i tak dzięki. Z tego co widziałem też sobie świetnie poradziłeś no ale tego się po tobie spodziewałem. - odpowiedziałem z wyraźnym zadowoleniem z siebie. Prawdą było, że popełniłem kilka błędów ale nie mylili się tylko ci którzy nie próbowali. - Jasne, zbierajmy jad i wracajmy jak najszybciej. Ojciec już pewnie się niecierpliwi. - dodałem od siebie idąc do truchła z fiolką w ręce. Przykucnąłem obok jego głowy i bardzo ostrożnie otworzyłem mu paszczę uważając na zęby. Skoro brat mówił o ostrożności przy pobieraniu jadu to nie zamierzałem tego zignorować i mimo ryzyka niedostrzeżenia ataku który mógł nadejść zewsząd całą swoją uwagę skupiłem na pobieraniu substancji potrzebnej Stwórcy do badań. Gdy zdołałem napełnić naczynie, zamknąłem je po czym spojrzałem w stronę Suichi.- U mnie już, chyba pora się stąd zbierać. Nie podobają mi się te bagna, wilgotno tutaj i chłodno, a na dodatek strasznie cuchnie. No i wolałbym uniknąć niepotrzebnych kolejnych konfliktów z tutejszą fauną.
Re: Las na Bagnach
: 29 paź 2020, o 15:08
autor: Takashi
Misja rangi D Mangetsu 13/15 Z pobraniem jadu węża chłopak nie poradził sobie już tak szybko, można powiedzieć, że postępował bardzo ostrożnie, ale to było akurat dobrym posunięciem. Grzebał się, zachowując przy tym względy bezpieczeństwa, dzięki czemu nie narażał się na okaleczenie lub styczność z trującą substancją. Nabrał odpowiednią ilość do fiolki, zamknął ją i schował, a po tym Suichi podszedł do niego i wręczył mu swoją, również napełnioną fiolkę.-Powinniśmy szybko wracać do domu. Im dłużej ich ciała będą tak leżały, tym więcej zapachu zaczną wydzielać. Padlina stanowi źródło pokarmu dla wielu tutejszych gatunków, które są jeszcze bardziej niebezpiecznie od tych węży. Można powiedzieć, że to było jedynie niewielkie preludium do tego, co mogliśmy naprawdę spotkać. Wyruszył, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami. Cały czas się rozglądał, by ominąć ewentualne niebezpieczeństwo. Musiał koncentrować się na swoim kuzynie, na wszystkim dookoła, zwracać szczególną uwagę na drzewa, kamienie, nawet na wodę, niespodziewane zagrożenie mogło w zasadzie pojawić się wszędzie. Owszem, miał trudne zadanie, ale stanowił kwintesencję tego, co Ojciec-Stworzyciel chciał wyciągnąć z każdego swojego podopiecznego. Był elitą, o którą nie trzeba było się martwić. -Zdradzę ci pewien sekret, Mangetsu, ale jakby coś, nie wiesz tego ode mnie. Ta misja miała dwa cele. Jednym z nich rzeczywiście był ten jad, ale powinieneś też poznać drugi. Ojcu zależało na tym, byś zyskał nieco doświadczenia. Głębokie Odnogi to bardzo niebezpieczne terytorium i Ojciec nie pozwala młodym wychodzić z powodu braku doświadczenia. Tylko elitarne jednostki mojego pokroju wychodzą na misję, czy w celu zdobycia pożywienia, również w celach eskorty pozostałych. Poprzeczka jest postawiona wysoko i prawda jest taka, że musisz się starać jak najbardziej, by osiągnąć pewien poziom samodzielności, który pozwoli ci działać tutaj tak, jakbyś był u siebie. Dosłownie i w przenośni. Takie są uroki naszej siedziby i tego miejsca. Jak nauczysz się żyć w takim środowisku i walczyć z tymi bestiami, świat zewnętrzny nie będzie stanowił dla ciebie problemu. Musisz stać się silniejszy, bracie. Następnego posta o zdaniu relacji ojcu piszesz tutaj
Głębokie Odnogi stanowią obszar, który w znaczniej mierze jest niezbadany dla ludzkości. To tereny, na których panują nieprzyjazne warunki atmosferyczne, a w dodatku grasują na nich straszliwe potwory czyhające na życie każdego człowieka, który się na nie zapuści. Są w zasadzie niezamieszkane, od którego należy się trzymać z daleka. Zwykli cywile nawet nie myślą o tym, by postawić tutaj swoją stopę. Shinobi z kolei przychodzą tutaj dość często, głównie w celach treningowych, nie mówimy jednak o byle jakich jednostkach, a o tych najbardziej elitarnych. Silnych, znających wspaniałe i potężne zdolności, obdarzonych wytrzymałością nie tylko fizyczną, ale i psychiczną.