Główna Ulica

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 17/30 Mimo otaczającego ją dymu dziewczyna postanowiła wybrać się na poszukiwanie skarbów przy ciałach strażników. Ci jednak nie mieli przy sobie zbyt wiele - trochę pieniędzy, jakieś dziwne zielsko, ubrania. Jeden z nich był mniej więcej jego wzrostu, więc mogła się ubrać w jego poplamioną koszulkę. Spodnie były jednak za duże w niektórych miejscach, w innych za małe, więc po prostu nie pasowały. Można powiedzieć, że w połowie była już ubrana! Mogła ewentualnie wziąć buty - trochę cięższe, podkute, ale mniej więcej pasowały. Co do kluczy, to nie miał ich żaden z nich, pewnie dlatego, że trzymał je strażnik, który był teraz przy celach. Do tych dziewczyna nie zdążyła podejść, gdyż strażnicy nad nią zaczynali się zbierać i zaglądać do środka. Dym się przerzedzał, więc mogli zobaczyć więcej. Pytanie, czy ta zdecydowała się ich zaatakować. Jeżeli ta informacja jej się na coś przyda, to są jakieś cztery metry nad nią, obecnie schylają się nad wyjściem, jeden z nich trzyma coś w garści, drugi czeka z mieczem. Nie było zbyt wiele czasu, na przejmowanie się pozostałymi dziewczynami. Jedna z nich mogła spokojnie uciec tym tunelem, którym przedostała się tutaj wytrzeszczooczna. Może uwolni też pozostałe? Raczej póki widziała dym i słyszała wybuchy to nie spieszyło jej się do wyjścia. Hisui musiała coś zrobić teraz coś ze strażnikami, bo następnym razem może nie mieć tyle szczęścia.

[Hisui]

Hisui zachowała się jak bandyta lub szabrownik, ale czy miała inny wybór? Jej alternatywą było nadal chodzenie nieuzbrojona i naga przeciwko dwójce facetów którzy zapewne nie będą wcale mili i nie pozwolą jej wyjść. No cóż, będzie musiała sobie wyrąbać przejście przez nich. Zabrała pieniądze w jedno miejsce, nie chciała ich zabierać bo chciała mieć wolne miejsce. Podobnie zrobiła z zielskiem. Założyła na siebie koszulę. Śmierdziała tym facetem i była poplamiona, ale lepsze to niż chodzenie nago całkowicie. Chciała już iść do następnego kolesia gdy zobaczyła, że jej towarzystwo jednak idzie ją odwiedzić. Wypadało się nimi najpierw zaopiekować. Nawet miała w głowie kolejny plan.
Korzystając z akademickiej techniki wskoczyła na ścianę i stanęła bokiem tuż obok dziury z drabiną, tak by jej nie zauważyli, ale żeby była na wyciągnięcie ręki. Czekała cierpliwie aż obaj wychylą głowy do środka lub aż jeden z nich zacznie schodzić, by zaatakować. Przesunie się po ścianie tak, by stanąć pod wejściem i zrobi im "akuku!" falą sprężonego powietrza z dłoni. Wiedziała, że jeden trzyma coś w dłoni, może bombkę wybuchową, więc jak zobaczy że chce tym rzucić zwiększy gwałtownie ilość czakry w stopach by odbić się od ściany i z efektownym saltem wylądować bardziej w głębi sami i przesunąć się w stronę cel, gdzie raczej nie rzucą.

Nazwa

Hakke Kūshō

Pieczęci

Brak

Zasięg

Odrzut na 15 metrów

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3%

Dodatkowe Na czas używania techniki dostajemy +20 do percepcji

Opis Specyficzna technika, która pozwala na przeprowadzenie perfekcyjnie dokładnego ataku na niczego nieświadomym przeciwniku. Otóż użytkownik techniki skupia się bardzo dokładnie poprzez wykorzystanie Byakugana na punktach witalnych, a następnie posyła w ich stronę szybkim ruchem dłoni sprężone z chakrą powietrze, które odrzuca przeciwnika przy równoczesnych obrażeniach zewnętrznych.

Nazwa

Kinobori no Waza

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody.
Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.

Czakra: 54-2-15=37%

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 19/30 W sumie, kto tam wiedział, może jakby strażnicy zobaczyli ją nagą, to pozwoliliby jej przejść za "małą opłatą" hehe. No ale wracając - ubrana w koszulę mogła działać! Pieniądze i zielsko skryte w rogu pokoju, w jednym miejscu, co by później można było je zebrać. Wskoczyła na ścianę i czekała spokojnie, aż tu jeden z nich wychylił głowę spoglądając na dolne piętro i zobaczył białogłowę. Ta od razu odbiła się od ściany wykorzystując klanową technikę do pozbycia się intruza. Ten został odepchnięty do tyłu, a w jego dłoni czekał prezent. Wybuchowe bombki, których nie zdążył wyrzucić w stronę dziewczyny zgniotły się w jego ręce i spowodowały wybuch. Drugi strażnik był na tyle blisko, że nie przeżył tego spotkania trzeciego stopnia z płomieniem.
Pięterko wyżej było więc wyczyszczone, ale nie mogło być tak łatwo, prawda? Do górnego pomieszczenia, tuż obok tego właśnie wysadzonego zbliżały się dwie osoby. Jedna z nich zaczęła wołać:
-Wyłaź wyłaź, nie zrobimy Ci krzywdy. No chodź piękna... - był to głos kobiety, dość niski, tajemniczy mrawgh. O postaci obok niej nie było za wiele wiadomo. Obydwoje jednak z pewnością posługiwali się chakrą. Dziewczyna była więc w tarapatach, a pod ręką miała tylko ciała trzech strażników, trochę kasy i zielska. Nie za dużo. Musiała walczyć, chociaż czy na pewno? Może po prostu się z nimi dogada! Przecież rozmową można wszystko, łącznie z nawracaniem! No cóż, pięść była jednak skuteczniejsza. Chyba.

mapka:

[Hisui]

Plan udał się doskonale, ale oczywiście nie mgło być tak łatwo! Przecież szóstka przeciwników nie mogła być wystarczająca żeby poprowadzić cały taki interes, zwłaszcza że tylko jedna posługiwała się czakrą, a pozostali byli idiotami. Jednak te dwójka także to potrafiła, nie wiedziała tylko w jakim zakresie. Czy byli na tym samym poziomie co ona? Silniejsi, słabsi? Tak czy siak musiała na nich uważać. Podrapała się po głowie, zastanawiając się. Oni się zbliżali, a ich propozycja nie była obiecująca. Dziwne było, ze była tam kobieta, jakoś tak podświadomie zawsze myślała, że takie paskudztwa są raczej domeną mężczyzn.
Postanowiła wykorzystać stworzone już tunele i wskoczyła do tego z którego wcześniej wyszła zaatakować facetów. Co następnie? Zaczaiła się na nich, stojąc w wytworzonych tunelach, by tylko jak zbliżą się do jakiegoś tunelu to wciągnąć go pod ziemię. Wymaga to oczywiście dość dokładnej ich obserwacji. A potem pomyśli co zrobi z drugą osobą, bo nie ma co myśleć za wiele naprzód. Da im wykonać ich ruch.

Nazwa

Doton: Shinjū Zanshu no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Musimy stać pod przeciwnikiem, max. metr od niego

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 co turę)

Dodatkowe

5% za wciągnięcie

Opis Bardzo proste Jutsu Dotonu. Znajdując się pod ziemią musimy tylko namierzyć przeciwnika, a następnie ściągnąć go pod ziemię tak, aby znalazł się pod nią, z wystającą głową. Pomimo prostoty tej techniki, nieraz kończy ona walkę, ponieważ nie każdy jest użytkownikiem Dotonu, a pojedyncza głowa to bardzo łatwy cel. Wystarczy jedno cięcie i...

Czakra: 37-2-5=30%

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 21/30 Schowanie się w tunelu, jakże niespodziewane zagranie! Dziewczyna postanowiła wykorzystać swój utworzony poprzednio tunel, by wciągnąć jednego z przeciwników pod ziemię. Cóż, problem mógł być taki, że tak w zasadzie, to to eliminowało jednego przeciwnika drugiego pozostawiając całkowicie wolnego. To pierwszy problem, a mogło ich jeszcze powstać kilka w bardzo niekorzystnych warunkach. No ale nie ważne, ważne było co działo się w rzeczywistości. Dwójka przeciwników schodziła na dół, oczywiście podążając za białowłosą. Nie mogli dać jej pełnego pola do popisu. W końcu musieli się znaleźć na tym piętrze, na którym poprzednio walczyła.
-Fiu fiu - zagwizdał facet pod nosem. Pewnie towarzysz tej, która przemówiła zaraz.
-No wychodź wychodź, nie będziemy się tyle bawić. Możemy to załatwić albo łatwą drogą, albo trudną. Wybór był Twój. - po czym zaraz została wciągnięta pod ziemię, bo znalazła się tuż pod Hisui. Zaraz jednak... puff. Zniknęła. To był klon, a oryginał stał na górze i przyglądał się temu z góry. Facet stojący na dole też mógł być klonem. Tylko jak ukryli swoją chakrę wcześniej? Powinna to zobaczyć! Wszędzie zagadki.
-Słuchaj... my też ich nie lubimy - wskazała na strażników - dlatego też możemy Ci pomóc stąd wyjść. Jesteśmy tu po naszą dziewczynę. Nie utrudniaj sobie tego... Wystarczy, że dla nas coś zrobisz. Niekoniecznie hmmm legalnego. - uśmiechnęła się ciepło i jednocześnie tak złowieszczo, że Hisui mogła zadrżeć.

[Hisui]

No i stała przez zagwozdką.
Hisui nigdy nie uważała się za bohaterkę. Ratowanie ludzi ryzykując własne życie.. Nie, nie czuła nigdy takiego przymusu, chociaż była kunoichi. Nikt nigdy nie wpajał jej do głowy, że tak właśnie powinna się zachowywać. Wręcz przeciwnie, rodzice zawsze powtarzali, że powinna dbać przede wszystkim o siebie, o swoje bezpieczeństwo. Tak też robiła. Tak jej podpowiadał rozum, żeby się ułożyła z przeciwnikami, nie walczyła.
Z drugiej strony, została uśpiona narkotykiem, rozebrana, okradziona i nie wiadomo co chcieli z nią zrobić. I była nadal za to wściekła. Myśl, że miałaby się układać z ludzi który brali udział w tym procederze była wstręt. Okropna tez była myśl, że miałaby dać na to swoje ciche przyzwolenie, przez pozwolenie by zabrali dziewczynę. Przecież dosłownie była w ich sytuacji.
Najgorszym elementem było jednak to, że igrali z jej wzrokiem. Hyuuga zawsze się na nim opierała. Był jej podstawą. Przerażało ją to, że mogą ją łatwo oszukać. Zresztą, musiałaby wyjść by im odpowiedzieć, a to się jej nie uśmiechało.
Skrzywiła się. Za dużo myślenia i zmiennych.
Wpadła na pewien pomysł. Przeszła podziemnym korytarzem do swojej celi, przy okazji patrząc czy strażnik zdążył otworzyć drzwi. Jednak przede wszystkim chodziło jej o dziewczyny. Złapała jedną za ramię i uniosła wysoko, pytająco brwi, wskazując na kierunek z którego dobiegał głos przeciwników. Potrzebowała więcej informacji. Jeśli ona nie będzie ich mieć, przejdzie do kolejnej, otwierając cele.

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 23/30 Hisui postanowiła przejść do celi, w której znajdowała się poprzednio. Tam też widziała dziewczynę, która nadal roztrzęsiona siedziała w swojej celi nie myśląc nawet o ucieczce. Była już w tej pułapce umysłu, która kazała jej trzymać się tego co ma. Nie mogło być przecież gorzej, a może jeżeli odda się ileś razy, to ją stąd wypuszczą? Jej tok myślenia był jednak błędny, za to to, co Hyuuga chciała jej powiedzieć całkowicie do niej nie docierało. Patrzyła się jak na schnącą ścianę. Była blada, bez wyrazu, potakiwała tylko zgadzając się na wszystko. Bez żadnego słowa. Żadna z niej rozmówczyni. Wtem do miejsca, gdzie były cele wpadła kobieta wraz z jej towarzyszem. Drzwi poleciały na przeciwległa ścianę zabierając ze sobą zwłoki strażnika - tak na wszelki wypadek. Kobieta weszła do środka, otworzyła celę naprzeciwko Hisui, gdzie leżała jedna dziewczyna. Wykonała szybki ruch ręką i zaraz zamek się otworzył. Uklękła na kolana, przybliżyła swoją głowę do skroni zniszczonej dziewczyny i zaczęła mówić cichutko.
-Spokojnie moja kochana. Nic Ci się nie stanie. Jesteś bezpieczna. Mama jest z Tobą. Wyrwiemy Cię z tego szaleństwa. - głaskała ją przy tym po głowie, a ta jak za dotknięciem magicznej różdżki wtuliła się w jej sporych rozmiarów pierś i skuliła głowę. Jej towarzysz zaś strzegł korytarza. Potem spojrzał na białogłowę z wytrzeszczem oczu.
-My nie porywamy ludzi... Zbieramy tylko ich strzępy i próbujemy złożyć w całość. Co zrobią później, to ich sprawa. Ale sporo z nami zostaje. Kelnerki, barmanki, albo te obsługujące klientów. Jeżeli chcesz, żeby więcej dziewczyn nie trafiło do takich cel, to chodź z nami. - powiedział do Hisui, lecz swój wzrok nadal miał skierowany w głąb korytarza, gdzie takich "żywych zwłok" było więcej, lecz nawet nie wydawało z siebie już dźwięków.

[Hisui]

Chciała się dowiedzieć czegoś, ale równie dobrze mogła porozmawiać ze ścianą. Zirytowana chciała już potrząsnąć nią, może dać jej w twarz by się obudziła, ale zanim to zrobiła do środka wpakowała się dwójka jej oponentów. Wparowali z imponującym impetem do celi naprzeciwko niej, a sama Hisui przyjęła pozycję do walki, typową dla swojego klanu. Jednak oni się nie przejmowali nią. Zajmowali się dziewczyną. Słysząc co mówi Hyuuga najpierw myślała, że się przesłyszała, potem zaczęła chichotać.
Całkiem opacznie ich zrozumiała. Myślała, że oni z nimi współpracują, a tymczasem byli czym w rodzaju.. Opozycji. Stanęła prosto, bardziej rozluźniona, następnie wyłączyła byakugan. Odetchnęła głęboko. Znów wykorzystała dużo czakry w krótkim czasie.. Jej kontrola wciąż wymagała poprawy, co było irytujące. Kiedy się do niej zwrócili stała bez słowa. Potem również bez słowa wskoczyła do dziury z której przed chwilą wylazła. Przeszła do sali gdzie walczyła i do rogu gdzie skitrała pieniądze i zioła, zebrała je razem w jeden pakunek, wykorzystując ciuchy jakiegoś pokonanego. Podrzuciła w dłoniach. Swoje ważyło, kasy pewnie trochę tu było. Pojawiła się pokusa, ale zwalczyła ją. Wróciła do sali z celami, tym razem normalnie, nie wykorzystując dotonowych korytarzy i rzuciła tobołek pierwszej osobie która miała wolne ręce. I tak nigdy nie dbała o pieniądze, a te były.. Brudne.

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 25/30 Tak to jest - jak nie jak ktoś nie potrafi gadać, to bardzo łatwo dochodzi do takich nieporozumień. A dziewojka do takich właśnie należała. W końcu wyłączyła swoje dojutsu. Facet skinął głową widząc, że ta nie jest już w bojowym nastawieniu i ten też trochę się rozluźnił. Miał tylko jeden cel - strzec swojej szefowej za szelką cenę bez względu na to, co się działo. Proste, logiczne, mało problematyczne. Najwyraźniej nie zamierzała skorzystać z pomocy nowo przybyłych ale... poszła zebrać pieniądze i zielsko w jeden pakunek. Mogło się wydawać, że zamierza go zabrać ze sobą, ale ta po prostu zwróciła go facetowi. Gdy wróciła już do celi, kobieta stała razem ze "zniszczoną" dziewczyną, trzymając ją pod ramię. Ta zaś, która siedziała w celi z Hisui nadal się trzęsła.
-Dla niej już za późno - powiedział facet i odebrał od Hyuugi pakunek z zielskiem i pieniędzmi. Zajrzał do środka i pokazał swojej szefowej - Mamo, to nasze... Musimy mieć robaka. A Ty, obstawiam, że to oznacza zgodę na naszą propozycję? Mało rozmowna jesteś. - skinął tylko głową w podziękowaniu za pakunek. Kobieta zaś zerkała wzrokiem na Hyuuge z lekko przekrzywioną głową. Szepnęła coś do swojego towarzysza, coś co brzmiało trochę jak "będzie do nas pasować". Może mieli wobec niej większe plany, niż ta mogła zakładać.
-Chcesz pomóc tym dziewczynom? - powiedziała krótko, cicho, zerkając na tą, której pomóc już nie można było.

[Hisui]

Zmarszczyła brwi kiedy facet powiedział "dla niej już za późno". Co do cholery znaczy za późno?! Nigdy nie jest za późno. I czemu niby on o tym decydował minutę po tym jak ją zobaczył? Poczuła napływającą wściekłość. Jakby miał prawo decydować o jej losie! Oddała w jego ręce paczkę, po czym strzeliła go w twarz z otwartej dłoni. Nie miał prawa tak mówić. Przeszła do celi swojej współlokatorki, podniosła jej głowę do góry. Następnie złapała ją pod pachy, próbując podnieść. Jak się nie uda, poklepie ją po twarzy i znów spróbuje. Weźmie na plecy w najgorszym przypadku.
Na stwierdzenie czy się zgadza nie odpowiedziała. Musiała jeszcze o tym pomyśleć. Kolejne zdanie, że jest małomówna skwitowała uśmiechając się delikatnie. Wywaliła język, następnie ręką pokazała gest, jakby go ucinała. Nie wiedziała jak inaczej zakomunikować na migi że jest niema.
Jednak na ostateczne pytanie skinęła głową na tak. A niech będzie, przynajmniej coś zrobi w życiu dobrego. No i wyciągnie z dołka ta dziewczynę, to już było pewne. Nie zostawi jej tak. Nie jest zabawką, której nie można naprawić. Zawsze może się polepszyć. Albo chociaż polepszyć jej komfort.

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 27/30 Dźwięk rozległ się głucho po celach, niósł się jeszcze chwilę po tym, jak Hyuuga strzeliła facetowi w mordę. Spróbowała podnieść głowę dziewczyny, lecz ta od razu skuliła się w rogu. Oponowała, wolała "bezpieczny" zimny kąt, który znała, niż kolejną osobę, która sprzeciwiała się jej woli. Woli już dawno złamanej, zastraszonej, wierzącej, że wszystko będzie dobrze. Za każdym razem, gdy czuła na sobie jej dotyk dziewczyna spinała się jeszcze bardziej, zaciskała się w kłębek skrywając się przed światem. Gdy tylko Hisui chciała ją podnieść, zaczęła walczyć i krzyczeć
-Przestań! Nie ruszę się stąd! Jest mi tu dobrze - wierzgała na lewo i prawo, kolejne próby tylko pogarszały jej stan. W końcu przybyła kobieta złapała Hyugę za rękę i odprowadziła na bok.
-Człowiek jest giętki. Można dużo na nim położyć, lecz każdy ma swoja wytrzymałość. Jej psychika już pękła, przegrała tę nierówną walkę. Nie wróci do swojego życia, będzie niczym niewolnik, spoglądać na świat zza własnych krat. Nie ona pierwsza i nie ostatnia. Jedyne co możesz jej dać teraz, to spokój. Nikt tu już nie przyjdzie, zacznie być głodna, zacznie szukać. Jeżeli zacznie walczyć, to przeżyje. - potem w końcu dowiedziała się, czemu Hisui jest niemową. No, połowicznie, ważne jednak, że zrozumiała co miała na myśli. W końcu ruszył się też wspomniany facet, który pogrzebał trochę w kieszeni i wyjął z niej zawiniątko wielkości piłki do ręcznej.
-Zaprowadzimy Cię tam, gdzie zbierają dziewczyny takie jak ta. Ci postawieni wyżej. Na wierzchu jest notka. Wejdź do środka, zamów coś, potem idź do kibla, czy ukryj to gdziekolwiek. Zerwij notkę, wypij co Twoje, potem wyjdź i czekaj na efekty. Nas niestety znają, więc nie wejdziemy sobie do środka ot tak. - wzruszył ramionami i podał jej zawiniątko z notką. Później dwójka przybyszów ruszyła w stronę wyjścia. Po drodze znajdował się kufer, gdzie schowane były rzeczy osobiste Hisui, jak i cały jej sprzęt. Przecież zawsze strażnicy chowali wszystko do jednej skrzyni, do której przypisana była tylko jedna osoba i wszystkie jej rzeczy były idealnie poskładane w kupkę. Tam też Hisui mogła znaleźć swoje zguby, co by z gołym tyłkiem nie wchodzić do karczmy.
Znajdowali się kawałek od głównej osady, można powiedzieć, że psy szczekały tu już dupami. Niedaleko był trakt, a obok niego dwupiętrowa karczma, podobna do tej, w której Hisui sobie smacznie zasnęła poprzednim razem. Wychodzili z dziury z ziemi, która była kawałek za wspomnianym budynkiem.
-Całkiem blisko - rzucił facet, gdy tylko znalazł się na powierzchni.

[Hisui]

Hisui parsknęła, widząc zachowanie dziewczyny, ale jednak ucieszyło ją to, że się odezwała. Nie dała rady jej jednak zabrać ze sobą. Cóż, mogła ją ogłuszyć i wyciągnąć, ale to mijało się z celem. Dała się odciągnąć, kobieta zapewne miała rację w swojej wypowiedzi, w części o głodzie i walce. Może to jej pomoże, skoro nie chciała opieki.
Hyuuga obracała w dłoni pakunek i zerknęła na dwójkę. Zadanie nie było trudne, najtrudniejsze będzie pewnie powstrzymanie się od zrobienia jakieś głupoty. Piętro wyżej, gdzieś pomiędzy szczątkami dwójki pokonanych znajdował się kufer, a w nim swoje rzeczy. Szybko się ubrała, zaciskając zęby ze wściekłością. Założyła na uda swoje kabury, sprawdziła ich zawartość, przeliczyła swoje pieniądze. Wszystko było na miejscu. Nie wpadli na pomysł użycia przeciwko niej własnych notek wybuchowych. Znalazła też swój ołówek i notatnik, a razem z nim możliwość komunikowania się.
Wyszli w końcu na powierzchnię. Odetchnęła głęboko powietrzem, suchym, pustynnym, a tak wspaniałym po stęchliźnie piwnicy.
- To tam? - upewniła się dziewczyna, następnie poszła tam, jeśli dostała potwierdzenie. Weszła do karczmy od frontu i skierowała się do baru. Przejrzała szybko menu.
- Piwo - napisała na karteczce, którą przekazała kelnerce, barmanowi czy kto tam był za to odpowiedzialny, rozglądając się dookoła. Kulka, którą schowała do torby, jakoś strasznie jej ciążyła, ale nie zamierzała się śpieszyć. Patrzyła na ręce, tym razem przecież nie chciała zostać otruta. Od razu zapłaciła.
Piła powoli i nieufnie. Powąchała najpierw napitek, zobaczyła czy nie smakuje jak tamten. Przeszła wgłąb sali, wciąż sącząc, a stamtąd przeszła do łazienki, zrobiła co do niej należało, ukrywając bombkę nieco za sedesem, zerwała notkę, po czym wróciła, duszkiem dopiła piwo i wyszła.

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 29/30 Mając swoje rzeczy była gotowa do boju jak nigdy wcześniej! No może była, ale tym razem mogła się komunikować ze światem, nie to co wcześniej. Pytanie czy sława dziewczyny, która podąża ze swoim notatnikiem nie rozrośnie się zbyt szybko... W każdym jednak razie facet utwierdził ją w przekonaniu gdzie powinna się skierować. Bar, karczma, jakkolwiek by ją nie nazwać, tam też się udała i zamówiła trunek znowu wykorzystując kartki papieru. Pewnie niedługo jej się skończą. Barman tylko skinął głową i zaraz zaczął nalewać z zamkniętej beczułki do jednego z drewnianych kufli. Kulka była bardzo niewygodna, aczkolwiek dosyć mała jak na to, co miała zrobić. Mając ją w torbie dziwnie się piło piwo, Hisui mogła czuć na sobie spojrzenia osób postronnych, którzy po prostu zatrzymali się na podróż. Z jednej strony mogli coś podejrzewać, z drugiej mogli tylko zawiesić na przybyszce oko i wrócić do swoich spraw. Jedno było pewne - spojrzenia mogły ją drażnić. Zaraz jednak dostała piwo, barman był dość uśmiechnięty, lecz małomówny prawie tak bardzo jak ona sama. Odebrał zapłatę i życzył smacznego. Piwo pachniało i smakowało jak każde inne, nic podejrzanego. Hyuga pewnie teraz będzie uważała co je i co pije. Gdy jednak podniosła się z miejsca i ruszyła do toalety ktoś zagrodził jej drogę tuż przed drzwiami.
-Halo! Poczekaj! - podszedł do niej, schylił się nieco i spojrzał jej w oczy. To barman - do ubikacji nie wchodzimy z naczyniami, odłóż na stolik i dopij jak wrócisz - pokazał jej wspomniany mebel i zaraz wrócił do lady. Nie przeszkodziło to jej jednak w skryciu bombki, dopiciu piwa i cóż... wyjściu z lokalu. Gdy tylko znalazła się kilka kroków za budynkiem rozległ się bardzo głośny syk. Nie, nie wybuch. Poczuła na sobie podmuch wiatru, a chwilę później ktoś złapał ją za ramię. Wnętrze zaczęło wypełniać się fioletowym dymem, najpewniej trującym. To tamta kobieta, którą uprzednio spotkała odciągnęła ją na bok. Dym jak szybko się pojawił, tak szybko zniknął. Wnętrze budynku jednak ucichło. Przerażające, bo chwilę temu można było ogłuchnąć od hałasu w środku.

[Hisui]

Serce jej przyśpieszyło kiedy barman się do niej zbliżył, ale zachowała spokój. Najpierw wysłucha co do niej ma. Kiedy powiedział co miał do powiedzenia, zaskoczona spojrzała na kufel który nadal był w jej ręce, jakby dopiero sobie przypomniała o jego istnieniu. Pokiwała głową grzecznie, odstawiła szkło na pierwszy lepszy stolik i wykonała zadanie.
Kiedy wychodziła dotarł do niej syk. Nie potrzebowała w sumie dalszej zachęty by odskoczyć od tego, ale i tak została pociągnięta na bok. Obserwowała jak unosi się fioletowy dym, a następnie znika i zapada cisza. Nie żyją? Uśpieni?
A czy to musi ją obchodzić? Tak, nadal jej nie przeszło.
- Co teraz? - zapisała na karteczce. W sumie pytanie było trafne. Jeśli chcieli by poszła i poderżnęła im gardła we śnie.. No to trafili na nie tą osobę co trzeba. Ale może będzie coś innego.

[Yujiro]

Mamuśka jest tylko jedna
Ranga C
Post 31/30 -Ależ nic. Jednego syfa mniej na tym świecie, jeżeli mogę się tak wyrazić, moja droga. - powiedziała kobieta oglądając karczmę, która nadal była na swoim miejscu, lecz sprawiała wrażenie całkowicie opustoszałej. Facet zjawił się chwilę później niosąc zawiniątko, które wcześniej dała mu Hyuuga. Wręczył jej je, tylko w trochę bardziej "czystej" formie.
-Weź to, za robotę. Te szuje miały trochę przy sobie naszego zielska. Nie wiem skąd je dostali. W każdym razie, jeżeli będziesz chciała więcej, to przyjdź do nas, do Ryuzaku. Wystarczy, że spytasz o Mamę. Miejscowi powinni wiedzieć o co chodzi, jak nie jeden, to drugi. Chyba że komuś to sprzedasz, to już Twoja wola.
-Pamiętaj, czekamy, moja droga - skinęła jej głową, mężczyzna wziął ją pod rękę i chwilę później rozpłynęli się w chmurce. Puff, zniknęli. Kim tak naprawdę byli, ciężko stwierdzić. Ważne jednak, że nie zostawili Hisui z niczym! Taki towar rzadko można było dostać od ręki, a tu proszę.

Misja zakończona \o/