Shinobi War PBF Naruto

Dojo Haretsu Reigena Na pustynnym wzniesieniu, otoczonym bezkresnymi wydmami i falującymi od gorąca horyzontami, wyrasta kompleks należący do klanu Haretsu. Całość powstała z wyrzeźbionego piaskowca – miejscowej skały, której złociste barwy wtapiają się w otoczenie, sprawiając, że dojo wygląda niczym naturalna część pustyni. Dzięki temu miejsce jest trudne do dostrzeżenia z daleka, a zarazem odporne na niszczący wiatr i piasek.
_________________________________ Plac treningowy W samym centrum rozciąga się plac treningowy – utwardzona, starannie wyrównana przestrzeń, na której piasek zastąpiono gładkimi płytami piaskowca. Na ich środku widnieje wyryty symbol Haretsu – znak dziedzictwa i dumy klanu Reigen. Wokół placu rozmieszczono proste manekiny do ćwiczeń, kamienne słupy do testów siły oraz niewielkie stanowiska, w których uczniowie mogą doskonalić precyzję kontroli chakry. Gdy słońce wschodzi, jego promienie padają na znak Haretsu, sprawiając wrażenie, jakby cały plac emanował energią.
_________________________________ Oaza Tuż obok dojo znajduje się oaza – prawdziwy cud natury na pustyni. Niewielkie źródło daje krystalicznie czystą wodę, a wokół niego rosną karłowate palmy i kępy zieleni, tworząc kontrast z surowym otoczeniem. To miejsce jest sercem dojo – daje życie całemu kompleksowi, zapewniając wodę mieszkańcom, a także odwiedzającym. Często to tutaj shinobi klanu wybuchowego kekkei genkai medytują, wsłuchując się w szum wody, aby uspokoić umysł po wyczerpujących treningach.
_________________________________ Budynek treningowy Przy placu wznosi się niewielki budynek treningowy. To prosta, lecz solidna konstrukcja z piaskowca, której wnętrze chroni uczniów przed palącym słońcem i pustynnymi burzami. W środku znajduje się szeroka sala do ćwiczeń wewnętrznych – jej podłoga została wzmocniona drewnem sprowadzonym z odległych terenów, co amortyzuje uderzenia. Na ścianach wiszą rozwieszone zwoje z technikami klanowymi, schematami punktów ciała oraz symbolami Haretsu, które przypominają o odpowiedzialności za dziedzictwo. Sala ta służy głównie do nauki teorii, kontroli chakry i precyzyjnych ćwiczeń w mniejszych grupach.
_________________________________ Budynek mieszkalny Kilka kroków dalej znajduje się większy budynek mieszkalny. To serce życia codziennego – miejsce, gdzie członkowie klanu i uczniowie spędzają czas poza treningiem. Budowla jest wielopiętrowa, a jej fasadę zdobią rzeźbienia przedstawiające fale energii, symbolizujące potęgę i destrukcyjny aspekt Haretsu. Wnętrze jest surowe, ale funkcjonalne – wspólna jadalnia, przestrzeń do rozmów i odpoczynku, a także liczne pokoje mieszkalne. W centralnej sali znajduje się duże palenisko, które nocą staje się miejscem opowieści, planów i rodzinnych narad.

Dach budynku mieszkalnego służy jako punkt obserwacyjny – z jego szczytu można dostrzec dalekie wydmy i nadciągające burze piaskowe, co czyni go idealnym punktem obronnym i miejscem do nocnych medytacji.
_________________________________

Reigen Haretsu

Powietrze w dojo wciąż pachniało kurzem i starym drewnem, gdy drzwi za ojcem cicho się zasunęły. Przez chwilę stałem nieruchomo, wpatrzony w miejsce, gdzie przed momentem jeszcze stał. W dłoni czułem ciężar własnego oddechu – jakby każde słowo, które wypowiedział, ważyło więcej niż powinno.
„Zadanie…” — powtórzyłem, marszcząc brwi. Ojciec nigdy nie mówił rzeczy przypadkowych. Jeśli coś planował, to miało cel — a ja wiedziałem, że ten dzień nie skończy się spokojnie.

Zza okna rozległ się kolejny wybuch.
Piasek uniósł się w powietrze, a wśród błysków zobaczyłem sylwetki sióstr. Ich ruchy były idealnie zsynchronizowane, niemal jak taniec. Oczywiście, już od świtu miały przewagę jak zawsze. W ich towarzystwie trudno było nie czuć się młodszym, słabszym, mniej doświadczonym. Zaciągnąłem się powietrzem i westchnąłem ciężko, unosząc wzrok ku stropowi.
Zobaczymy, jak długo… — mruknąłem pod nosem, chwytając swój płaszcz z hakamy.
Owinąłem dłonie bandażami, czując znajome pieczenie świeżych blizn po ostatnim treningu. Uśmiechnąłem się pod nosem, czas zobaczyć, co ojciec planuje tym razem.

Zasunąłem pas i poprawiłem płaszcz, którego ciemny materiał poruszył się lekko w podmuchu gorącego powietrza wpadającego do środka. Z każdym krokiem w stronę wyjścia czułem, jak napięcie rośnie. Z zewnątrz dochodził huk eksplozji i śmiech sióstr.
Światło dnia uderzyło mnie w twarz, gdy przekroczyłem próg Dojo.
Dzisiaj coś się wydarzy czułem to w kościach, ruszyłem w stronę placu treningowego.

Yura Haretsu