Plac i stary magazyn

[Ayatsuri Juranu]

"Czerwone Słońce"
Misja rangi C dla Youmu Nanatsuki
43.1/30? Plan na uwolnienie się dziewczyny przebiegał całkiem nieźle. Podnosiła lekko ciało, pozbywając się jego presji na duży shuriken. Kość, którą miała w prawym boku tamże pozostała, jednak bez dodatkowego docisku unoszącego się lekko ciała. Mogła czuć podnoszenie starca bronią. Ale poczuła dziwną woń. Obrzydliwy smród. Wnętrzności zaczęły wypływać na nią z ciała rozdartego shurikenem. Niestety olbrzymia gwiazdka wyszła z ciała mężczyzny, pozostawiając za sobą ogromne rozdarcie. Bez metalowej podstawy ciało mężczyzny się obsunęło i spadło już na nią całkowicie. Przemieszczenie wywołane tym upadkiem pogorszyło sytuację z jej lewą ręką, odsuwając ją od ciała i jeszcze dotkliwiej raniąc.

Lepkość krwi. Smród wnętrzności. Gorąc ognia. Zmęczenie związane z użyciem chakry. Utrata krwi z ran. Noga została zablokowana w dziwnej pozycji gdy próbowała ją do siebie docisnąć. Zapadała ciemność przed jej oczami, gdy te się powoli zamykały, gdy ona traciła przytomność...

[z/t] -> Szpital

[Tetsu Maji]

Słowo się rzekło i nie było już odwrotu. Chłopak położył na swoje barki bardzo poważną odpowiedzialność. Byłby głupi, gdyby nie rozważał konsekwencji jaka wiąże się z porażką. Będą go obwiniać i na pewno poczuje się z tym źle. Niestety bez ryzyka nie ma nagrody. Ciężko też odmówić pomocy komuś, kto fatygował się specjalnie, żebyś uratował czyjąś pociechę. Desperacja i nerwy potrafiły ukrócić czyjeś życie, tym bardziej jeśli miało się kilka dekad życia za sobą. Podeszły wiek kobiety powinien być wynagrodzony za ciężką pracę na rzecz wioski, nie odwrotnie. Za wszelką cenę chciał dopilnować tego, żeby dziecku nic się nie stało. W tych okolicznościach jego egzystencja będzie trudna, lecz mając bliską osobę u swojego boku wszystko jest wynagradzane.

Ostatnią rzeczą, która wkurzyła Shikate była wzmianka o klientach. Rozumiał, że nie zawsze można spodziewać się dobrej opinii. Wszystko zależało też od humoru jednostki. Nieszczęścia też zdarzają się nadzwyczaj często i losowo. Powątpiewał w powiązanie tego z obecną sytuacją. Nie było sensu zajmować się niepotrzebnymi przesłuchaniem faceta z bazaru. Drugi jegomość z pewnością zniknął nie bez przyczyny po traumatycznych wydarzeniach. Warto było mieć to na uwadze, jeśli przetrwał. Teraz jednak Tetsu musiał skupić się na metodzie poszukiwań. Czas nadal odgrywał dużą rolę, jednak uprowadzony na pewno jest już gdzieś przetrzymywany. Najgorsze było to, że nie miał za dużo poszlak. Slumsy były za dużo, żeby sprawdzać każdy budynek. W pojedynkę mógł najwyżej trafić z oceną na chybił trafił. Ograniczało go niemal wszystko. Od zdolności, aż po doświadczenie. Nie miał zamiaru poddać się, dlatego po godzinach szukania wreszcie coś przykuło jego uwagę. Nie martwił się chodzeniem i zapuszczaniem się w ciemne zaułki. Nie miał przy sobie nic cennego, a w razie potrzeby potrafił nastraszyć wścibskich zawadiaków. W teorii miało to swój sens. Na razie co i rusz zerkał na zabrany od Miłej Mimi rysunek symbolu. Ten ewidentnie nie zgadzał się ze stanem faktycznym. Dziwne, żeby ktoś próbujący wybić się w półświatku i nielegalnie zarabiać miał problemy z prostym rysunkiem. Mimo wszystko wolał nie oceniać przeciwnika przed czasem. Musiał dobrze zastanowić się, jak postąpić. Miał przed sobą wybór, od którego mogło zależeć powodzenie lub przegrana. Nie chciał skończyć przedwcześnie w objęciach wroga. Oczywiście mógłby bez pardonu wejść i zająć rozmową osoby we wnętrzu. Nauczył się jednak, że nikt z tutejszych nie lubił wtykania nosa w nie swoje sprawy, a co dopiero nachodzenia.
Toteż po zobaczeniu światła przez wnękę okna wolał stanąć w cieniu. Rozejrzał się po uliczce, czy przypadkiem nikt nie mógł go właśnie obserwować. Rozpoczął ostrożnie zbliżać się do rozbitego okna, tuż przy ścianie budynku. Czuł dozę ekscytacji, ale także obawę przed niespodziewanym. Niby nie miał się czego bać, a jednak gdzieś na ciele zbierał się dreszcz. Zetknął ostrożnie kątem oka do wnętrza. Nasłuchiwał dokładnie dźwięków obecności na blisko, żeby nikt go przypadkiem nie zaskoczył. Jeśli z jednej strony nie było nic ciekawego, to przechodzi pod oknem i wykonuje ten sam zabieg po przeciwnej stronie. Wtedy przygląda się sytuacji i nadal stara nie zdradzić swojej obecności. Dobrze byłoby wyłapać jakieś słowa czy rozmowę, która mogłaby go na coś nakierować. Stosunkowo łatwo przychodzi przypadkowe wydanie dźwięku, który wzbudzi podejrzenia zebranych w środku.
Po wszystkim planował jeszcze albo tym bardziej obejść budynek i sprawdzić resztę okien i nie natknąć się na nikogo w pobliżu. Tym bardziej, że osoby w takich miejscach mogły wypuszczać na noc psy strażnicze. Jeśli miałoby do tego dojść, to czym prędzej wspina się na dach za pomocą chakry. To także kolejny krok, który nasuwał się podczas rekonesansu. Wejść na górę i sprawdzić czy nie ma tam jakiś większych okien, żeby lepiej obejrzeć wnętrze lub główne pomieszczenie, gdzie czaili się potencjalni przestępcy. Na tym na razie poprzestał.

Użyte jutsu

Nazwa

Kinobori no Waza

Ranga

E

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Statystyki

Siła

---

Szybkość

użytkownika

Wytrzymałość

---

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Technika pozwala na odpowiednią kumulację chakry, dzięki czemu ninja może się poruszać po powierzchniach niedostępnych dla normalnych ludzi - w zakres tych umiejętności wchodzi zarówno chodzenie po ścianach i sufitach, jak i chodzenie po wodzie. Technika nie pozwala na unikanie technik wymagających wejścia w nie.

[Mijikuma]

Misja C
Tetsu Shikata 5/14

W zasadzie opcji na ten moment może być wiele - mógł to być właśnie któryś z wymienionych przez Miłą Mimi mężczyzn lub też ktoś zupełnie inny, ktoś kto dla chłopaka do tej pory jest zupełną niewiadomą - jakie są jego motywy, dlaczego akurat ten chłopak? To nie tak, że staruszka ma jakiekolwiek odłożone wielkie oszczędności by móc ją tym szantażować. Chociaż kto wie? Może tak właśnie było, a Tetsu po prostu nie ma o tym pojęcia, ponieważ nie dopytał? Teraz pozostaje mu jedynie przeć naprzód i grać tymi kartami, które dostał do ręki, nie rozmyślać o tych, które zostały wciąż w talii.
Symbol zdecydowanie się różnił, lecz przypatrzywszy mu się, można dostrzec zdecydowane podobieństwo dające większą pewność młodemu shinobi, że to jest miejsce chociaż powiązane z całą tą sprawą. Upewniwszy się zaś, że nikt go nie obserwuje, Tetsu zbliża się do magazynu od strony okna, podchodząc do całej sprawy z wielką dozą cierpliwości i odpowiedniego wyczucia - takiego podjął się wyboru, że rozwiąże to zagadnienie dyskretnie i po kryjomu. Nasłuchując, nie może dosłyszeć się żadnego dźwięku od wewnątrz, nikt w środku nie rozmawiał, można by powiedzieć, że nikt, po samym dźwięku, nie wydawał tam żadnych oznak życia - jedynie co zdradzało kogoś lub coś w środku to nikłe światło wyłaniające się z pomieszczenia oknem, pod którym znajdował się właśnie bohater Miłej Mimi. Młody Tetsu przechodzi od jednej strony budynku do drugiej, cały czas starając się wyłapać jakiekolwiek dźwięki, lecz bezskutecznie - w środku ewidentnie nic się nie dzieje co by miało pomóc w konkretny sposób chłopakowi.
Gdy w końcu postanawia wejść na dach, mimo że żadnych psów strażniczych nie spotkał na swojej drodze ani na szczycie budynku nie znalazł niczego co by mogło pomóc w dalszej inwigilacji, po drodze mógł spojrzeć przez okno, przez które w nikłym świetle zobaczył pojedynczą postać siedząca na samym środku pustej przestrzeni - po kątach walały się jakieś stare i spróchniałe skrzynki oraz beczki, nic ciekawego. W centrum siedziała w pozycji lotosu postać, która w tym raczej mniejszym niż większym świetle wyglądała jak zamaskowana. Postać nie wykonywała żadnych ruchów, prędzej przypominała medytowanie. Oprócz niej nikogo w środku nie było, posadzka była ziemista, prócz skrzynek i beczek żadnych innych mebli. Jak na cały budynek to było tam bardzo dużo wolnej przestrzeni. Czyżby to właśnie ten mężczyzna uprowadził wnuczka Miłej Mimi? Tego dowiedzieć się musiał już Tetsu, na swój własny, niepowtarzalny sposób.

---

Miła Mimi

[Tetsu Maji]

Z braku lepszych decyzji Tetsu postanowił działać, nabrać doświadczenia. Dotąd wszystko, czego dokonał powodowało u niego większe lub mniejsze zadowolenie. Tym razem chciał spisać się ponad przeciętną. Może chodziło o całokształt jego dotychczasowego życia lub zwyczajnie miał dość zaniepokojonych mieszkańców wioski. Potrzebował zrozumieć sytuację z wielu punktów, dokształcić się. Sprawdzić, czy wystarczy mu siły i wysiłku, żeby zrobić potrzebną różnicę. Biedna część mieszkańców potrzebowała swojego obrońcy. Chociaż jeszcze nie do końca wiedział, jaką powinien odegrać w tym rolę. Im więcej zadań o podobnym znaczeniu, tym wytrwalszy będzie jego umysł.
Nie gorączkował się z pospieszną oceną budynku. Zaskoczony z pewnością byłby bardziej podatny na pomyłki. Wolał także po swojemu odgadnąć pewne zależności. Potrwa to trochę dłużej, ale pewnie zaowocuje w przyszłości. Nie oczekiwał, że od razu dostanie wszystko na tacy. Nie poczuł żadnego łaskotania z tyłu głowy, które mogłoby świadczyć o właściwej myśli. Działał bardzo na wyczucie. Nie chciał się zdradzić, żeby nie narażać porwanego na niebezpieczeństwo. Stąd też taki, a nie inny rozwój wydarzeń. Pośród całej okolicy nikogo nie dziwił opuszczony magazyn. Shikacie nawinął się akurat przez podobieństwo znaku. Teren dookoła niczym nie odstraszał. Wnętrze mogło zostać już dawno ograbione, a reszta to najpewniej zniszczone podczas wyprowadzki pozostałości. Skoro nic więcej nie przykuło jego uwagę, to sytuacja ledwo się zmieniła. A przecież potrzebował rezultatów.
Tetsu nie czekał długo, żeby zdecydować się na dalsze działanie. Jegomość w środku widocznie nie pasował do otoczenia. O tej porze znalazłoby się dużo lepszych miejsc do medytowania. Bez nieprzyjemnego zapachu i z wystrojem o odpowiednim stanie, pomocnym w utrzymaniu odpowiedniej synergii. Jednak nie o tym miał teraz myśleć. W końcu czekało go odnalezienie chłopca.
W środku nic się nie działo, zatem nie było potrzeby zakradania się jako takiego. Przygotowywania się do akcji, żeby wyeliminować potencjalnych przeciwników też nie. Postać była tylko jedna i to na samym widoku. Ten mrok naokoło w niczym nie przeszkadzał. Jedyne czego Tetsu wolał uniknąć, to zaskoczenia intencjami ów postaci. Wyjął z torby kunai i przymocował do niej bombkę świetlną, którą będzie mógł użyć w odpowiedniej chwili. Następnie postąpił, jak na gościa przystało i wszedł do magazynu. Jeśli okno na to pozwalało, to czemu nie na skróty. Byle nie zranić się wystającymi elementami. W innym wypadku kultura nakazywała dostać się drzwiami wejściowymi, o ile były otwarte lub w ogóle tam jeszcze stały i pozwalały na wejście. Nie chciał pukać i czekać na reakcję na swoje przybycie. Mógłby niepotrzebnie zaalarmować kogoś jeszcze. A tak będzie swobodnie badać zmysłami otoczenie i skonfrontować się z potencjalnym oponentem na równych zasadach. Wcześniej wspomnianą broń wbił swobodnie w podłoże za sobą i zrobił jeszcze kilka kroków do środka magazynu.
- Sumimasen, zastałem tu kogoś? - rozpoczął od prostego nawoływania, jakby ujrzane przez okno światło przykuło jego uwagę. Dopiero potem zwrócił się do postaci siedzącej w pomieszczeniu.
- Jesteś może właścicielem? Przepraszam za wtargnięcie, ale szukam kogoś i może mógłbyś go dla mnie rozpoznać? - zagadał, jak miał w zwyczaju, przy okazji poprawiając upięte w warkocz włosy. W kieszeni trzymał kartkę z symbolem, żeby w razie czego pomóc sobie w dalszych negocjacjach. Na razie chciał zbadać intencje postaci. Jeśli był to specyficzny typ, wtedy musiał uważać na kolejność zdradzanych informacji. Za szybkie stwierdzenie o porwaniu i może narobić sobie kłopotów. Nie był za dobry w takich gierkach, więc wszystko zależało od szczęścia. To jak żonglowanie między szczerością, a blefem. Zależało mu najpierw na rozpoznaniu porywacza, który sygnował się symbolem rombu, a potem potwierdzeniem, gdzie może przetrzymywać swoje ofiary. Nie wydawało się to ani trochę łatwe.

  Ukryty tekst