Knajpa "Mankala"

[Minoru]

Misja D:
“Zdrada!” Amida

---

Kolejka 5:
Amida: 4
Minoru: 5

---

A więc piękny młodzieniec, bożyszcze dam i bohater tłumów w jednym, dał się złapać w sidła dwóch pięknych dam. Cóż poradzić, taka była niedola męża jakim był Amida. Niektóre kobiety rzucały się mu do stóp, na inne trzeba było zapracować. A i dla formy młodego doko dobrze robiło gdy ruszył swoje dupsko od czasu do czasu. Ledwie chwilę później od ich stolika podszedł barman tego przybytku, niosąc w swoich dłoniach tacę z trzema naczyniami wypełnionymi Arakiem. Rozstawił on alkohol między całą trójką i nie chcąc przeszkadzać, wrócił na swoje miejsce, by pilnować aby żaden więcej z klientów nie wpadł na pomysł darmowych drinków.
- Wiedziałam, że możemy na ciebie liczyć.- obie kobiety wyglądały na bardzo podekscytowane tym, że udało im się nakłonić Amida do pomocy.
- Ciężko powiedzieć, gdzie dokładnie może znajdować się teraz. Lecz chodzi ostatnimi czasy dość często do miejscowego sierocińca. Wiem, wiem. Nie brzmi to jakoś złowrogo, ale zrozum Yasu nie jest tego typu osobą. Był bardziej imprezowiczem, który myślał o innych, ale nigdy by nie poświęcał się dla sierot… - Kobieta zaczęła nakreślać sytuację, lecz przerwała w pewnym momencie. Jakby zastanawiała się czy powinna coś powiedzieć. Jej rozterki dostrzegła chyba jej koleżanka, ponieważ postanowiła wyręczyć swoją przyjaciółkę.
- Kilka miesięcy temu sierociniec został przejęty przez nowych właścicieli. Plotki głoszą, że ludzie ci należą do jakiejś szemranej organizacji. Podobno namawiają ludzi do dołączenia do nich.- Z każdym słowem wydawała się być coraz bardziej zatroskana.
- Yasu możesz najłatwiej rozpoznać po bliźnie na prawym poliku. Zaatakował go kiedyś kot i zadrapał go tak głęboko, że zostały mu ślady trzech pazurów. Poza tym ogolony jest na łyso i dość wysportowany, choć nie eksponuje tego za bardzo. Gdyby nie ta łysina, to byłoby z niego niezłe ciacho.- Zaśmiała się pod nosem, zasłaniając usta dłonią. Jej koleżanka nie była jednak aż tak zadowolona.
- Chcielibyśmy sprawdzić, czy plotki są prawdziwe. Będziemy mogły wtedy spróbować wyciągnąć go z tarapatów. Pomożesz nam?- Sytuacja została nakreślona, teraz pozostało podjąć decyzję.

[Amida]

Nie zwlekałem długo z wzniesnieme pierwszego toastu pod tytułem "Za spotkanie" gdy tylko trunek wleciał na stół. Oczywiście zachowując cała należytą etykietę tak aby nie wyjść na podrzędną moczymordę choć tego dnia chyba wolałbym właśnie nim zostać. Upić się do nieprzytomności i mieć już ten dzień za sobą... No cóż. Nie zawsze można było mieć to co się chciało - ponoć.
Oparłem się plecami na siedzisku wysłuchując tego co do powiedzenie mają Piękność na temat niejakiego Yasu jednocześnie bawiąc się naczyniem z alkoholem które trzymałem w ręce. I tak jak w sukie nie specjalnie miałem chęć zajmowania się tym, choć wiadomo że pomóc bliźniemu swemu w potrzebie należy tym bardziej jeśli to dwie śliczne kobiety z czterema solidnymi argumentami i pięknymi buziami jak to głoszono w pismach świętych, to gdy padło stwierdzenie że chłop jest imprezowiczem w głowie zapaliła mi się lampeczka. Po prostu wybornie! Wyciągnie się Yasu z rąk jakiś złych dzieciaków i będzie z kim się pobawić do białego rana za dwa dni. Przy okazji dziewczyny może zrobią się bardziej zabawowe... aaa no i dla tatka trzeba sprawę załatwić.
Upiłem kolejny łyk boskiego trunku boga bogów odstawiając kubeczek wstając przy okazji. Motywacja do działania była. Informacje, były. Więc nie zostało nic więcej niż rozejrzec się tu i tam aby poznać prawdę.
- Nic nie mogę zagwarantować moje drogie ale postaram się wam pomóc - to powiedziawszy wyciągnąłem w ich kierunku dłoń wystawiając mały palec - To będzie obietnica. Spotkajmy się tu ponownie za dwa dni, a ja zrobie co w moje mocy. W tym momencie liczę, że dziewczyny razem zemną ją przypieczętują by następnie pewnym siebie krokiem opuścić ich towarzystwo kierując się do barmana, który pewnie ze strachem w oczach będzie spodziewał się kolejnej kolejki dla wszystkich albo i nie, i będzie mu to całkowicie obojętne.
- Muszę przyznać, że przyjacielu że Arak macie tu pierwszej klasy. - zacząłem od pochwały by następnie z szerokim, serdecznym uśmiechem na ustach i lekko przymknietych powiekach nachylić się przez bar i ściszonym głosem zapytać - Mam nadzieję, że Pan właściciel przemyślał propozycje mojego ojca? Po czym odsunąłem się od niego i wyprostowany stałem chwilę przed szynkwasem czekając na odpowiedź. Po jej uzyskaniu skinąłem głową barmanowi, nastepnie spojrzalem raz jeszcze w strone kobiet uśmiechając się do nich i ruszyłem do swojego domku z powrotem.
Na miejscu upewniłem się przez służbę czy ojciec znajduje się w swoim gabinecie i czy nie ma przypadkiem jakiegoś gościa. Jeśli będzie tam sam, to pochodze do drzwi dwukrotnie pukając.

z/t

[Minoru]

Z/T

[Maji Yasu]

Po zakończeniu zlecenia skierowanego do niego przez jego ojca z ramienia klanu, Yasu zdecydował się udać na małego drinka, aby na spokojnie przemyśleć co się stało. W tym celu skierował się do pobliskiej knajpy o dźwięcznej nazwie Mankala. Może nie był to jakiś renomowany przybytek, ale przynajmniej mieścił się w zakresie finansowym mężczyzny, a na dodatek można było tutaj posłuchać trochę muzyki i śpiewu, jeśli akurat miało się szczęście napotkania wędrujących artystów. Zajazd był także znany z wszechobecnego hazardu, a jak dobrze wiadomo pieniądze i alkohol świetnie rozwiązywały języki i łatwo było podsłuchać ostatnich plotek.

Po wejściu do przybytku, od razu skierował się na jedną z wolnych poduszek w samym centrum pomieszczenia i zamówił najtańsze sake, jakie znajdowało się na liście alkoholi. Czekając na swój napitek, z zainteresowaniem przyglądał się pobliskim osobom, które raczyły się przyjemnością gry o pieniądze. Szybko jednak jego zainteresowanie wygasło, gdy w jego myślach pojawiła się postać chłopaka, którego nie udało mu się uratować przed konsekwencjami czynów, jakich dokonał. Musiał on okraść sklep, aby mieć pieniądze na leczenie swojej siostry, a tymczasem tutaj na lewo i prawo jest masa osób, które mają tak dużo pieniędzy, że chętnie się ich wyzbywają w ramach zabawy. Czy tak powinien wyglądać świat? Z jednej strony biedne dzieciaki zmuszone do życia na krawędzi społeczeństwa, a z drugiej spasieni dorośli, którzy nigdy nie odczuli trudów życia? Czy klan nie powinien starać się pomagać tym w trudnych sytuacjach? A zamiast tego ich czyny powodują, że bogaci stają się jeszcze bogatsi, gdy pozostali umierają w samotności w ciemnych zaułkach osady?

Naglę został wyrwany z swoich myśli, gdy postawiono przed nim jego napój alkoholowy. Młoda dziewczyna postawiła przed nim butelkę, oraz czarkę, po czym lekko się ukłoniła i odeszła w kierunku innych gości. Jednak, pomimo, że mamy tak dwie skrajne grupy ludzi, to pomiędzy nimi znajduje się jeszcze trzecia. Ci, którzy nie poddali się wszechobecnemu systemowi i walczą o to, aby żyć lepiej. I chociaż mogliby objąć tę samą ścieżkę, co ten nieszczęsny chłopak, to jednak kopią, gryzą i szarpią się, aby zarobić na tyle pieniędzy, aby nie głodować. Tylko, czy to gdzieś ich zaprowadzi? Czy na samym końcu ich ścieżki czeka ich inny los, niż tych, którzy poddali się losowi i umierają z głodu po kątach? Czy te bogate świnie czeka na końcu coś lepszego niż biedotę? W końcu, na samym końcu, wszyscy, co do jednego, są równi. Równi wobec śmierci. Śmierć jest najczystszą postacią równości, przychodzi po każdego, bez wyjątku, nie zważając na to jak się żyło. A przynajmniej tak powinno być, bo jednak śmierć nie jest równa i sprawiedliwa, bo chociaż przychodzi po każdego, to na różnym etapie życia. Czym różni się jego żona i córka od tych bogaczy? Czy jego córka była jakaś gorsza, że umarła nim doświadczyła życia? Czy istnieje jakiekolwiek wyjaśnienie? Odpowiedź? Czy może to po prostu kolejne pytanie, na które odpowiedzi mamy szukać przez całe życie, aby na samym końcu dowiedzieć się, że to po prostu zrządzenie losu, albo zwykły pech?

Z tymi pytaniami, które postawił przed samym soną, napełnił czarkę, a następnie opróżnił ją wypełniając swoje usta alkoholem o mocnym, jak na sake, smaku. jednak nie powinien wybierać tego najtańszego, bo smakowało okropnie. Powinni dopisać, że nie należy tego spożywać na trzeźwo, ale nawet i wtedy stać by go było tylko na ten trunek.

-Widziałeś tę laskę z targu? Oddałbym chyba wszystko, aby móc taką zabrać do swojego łóżka - Do uszu mężczyzny dotarły w pewnym momencie słowa chłopaka, który siedział nieopodal. Wyglądał może na dwadzieścia lat i sprawiał wrażenie, że jest jakimś młodym paniczem z dobrego domu i pieniędzy nigdy mu nie brakowało. Jego towarzysz natomiast, był sporo starszy, a wyraz jego twarzy aż krzyczało "ZBOCZENIEC". Szczególnie, gdy się uśmiechał.

-Widziałem. Widziałem. Jeszcze nigdy nie spotkałem kobiety z takimi włosami, a ten jej uśmiech. Na dodatek jej ciało...ciekawe ile by sobie zażyczyła za jedną noc. - Ich rozmowa trwała w najlepsze i nawet się z nią nie ukrywali, a wręcz jakby starali się zwrócić na siebie uwagę. Wokół nich od razu zaczęło się tworzyć kółko mężczyzn zainteresowanych tą urodziwą kobietą. W pewnym momencie, jeden z klientów zapytał się mężczyzn o co chodzi z włosami, że wcześniej takich nie widział.

-Dobrze, że pytasz. Gdybym tego nie widział to pewnie bym sam nie uwierzył, ale słuchaj uważnie. Jej włosy były idealnie białe. Nie szare, albo siwe, ale białe. - W tym momencie, Yasu także skupił się na ich rozmowie. Chociaż było to niemożliwe, zawsze w jego sercu znajdowała się odrobina nadziei, że jego żona i córka jakoś przetrwały tamtą noc, ale po tylu latach czekania, zdecydował się porzucić tę nadzieję i nawet wrócił w rodzinne strony. A jednak teraz pojawia się taka plotka. To nie mógł być przypadek, prawda? Z uwagą zaczął chłonąć każde słowo, jakie padło z ust dwójki nieznanych mężczyzn. Sam jednak nie zamierzał zadawać pytań, ani nawet nie chciał się zbliżać do tego obleśnego kółka mężczyzn.

Ich rozmowa trwała jeszcze przez dobrą godzinę i głównie skupiała się na cyckach, tyłkach i pozycjach w jakich lubią zabawiać się z kobietami, które opłacają. Cóż, zapewne żadna inna nie chciałaby skończyć z nimi nawet w jednym pokoju, a co dopiero łóżku, ale mniejsza z tym. W trakcie rozmowy, jeszcze kilka razy wspomniano białowłosą kobietę i można to podsumować do kilku zdań. Kilka dni temu do osady przybyła karawana kupiecka i rozłożyła swoje stargany na targu. Jedną z sprzedających, była wspomniana białowłosa, która przy okazji zajmowała się dwójką dzieci w wieku. Od razu spowodowała niemałe poruszenie, co przełożyła się na spory ruch na jej straganie. Nie rozmawiali za dużo o tych dzieciach, ani nawet nie znali imienia kobiety. Było w tym zbyt wiele niewiadomych, a nawet mogło się okazać, że mężczyźni to zmyślili, ale i tak warto, było to sprawdzić. Członek klanu Maji ostatecznie położyć pieniądze przy napoczętym sake i opuścił knajpę z zamiarem skierowania się na targ

Nieznajomy mężczyzna 1
Nieznajomy mężczyzna 2
Z/T