Droga główna na uboczu.

[Kyoto]

z/t

Pomysł chłopaka wydawał się idealny z punktu widzenia czasu jaki będzie potrzebny do osiągnięcia celu. Prostą metodą chciał pozbyć się problemu jaki stwarzał tłum ludzi jednak nie przewidział tego, ze owy wrzód w ludzkiej postaci, odezwie się z innej strony. Gdy tylko chłopak przemierzył kilkadziesiąt metrów, nagle jeden z natarczywych wścibskich gapiów zaczął wykrzykiwać w niebo głosy. Słysząc to chłopak zatrzymał się i zlokalizował źródło tych wrzasków. Nie mógł tego zignorować, poniewaz najpewniej zadziałałoby tu prawo tłumu i reszta przechodniów podłapałaby tą bzdurę, którą owy głupiec zdecydował się rozpuścić. Kyoto wzdychnął i zszedł na ziemię kierując się w stronę krzykacza. Szedł on spokojnym krokiem i wiedział, że mógłby zrobić wszystko, dosłownie wszystko bo przecież kim był w porównaniu do tego człowieka. Uważał się za lepszego i za kogoś kto mógłby to w prosty sposób udowodnić, jednak po co? Zamiast tego z kamienną miną podszedł na bliską odległość od mężczyzny i zapytał krótko:
- Po co to robisz?
Wiedział, że nie tego spodziewał się ów gap i z niekrytą ciekawością oczekiwał reakcji. Uwielbiał sprawdzać innych ludzi a tym bardziej tych, których reakcji był prawie pewien.

[Shiro]

Misja Dla Kyoto
Ranga D 7/15 Mężczyzna był zaskoczony twoją reakcja. Uważnie obserwował jak schodzisz z dachów na uliczkę i zmierzasz w jego stronę. Najwidoczniej był lekko zaskoczony twoją reakcją i nie spodziewał się, że podejdziesz do niego z zapytaniem, „po co to robisz". Na chwilę zapanowała grobowa cisza, a większość ludzi postanowiła obserwować, co tutaj się wydarzy. Najwidoczniej nie mieli nic lepszego do roboty. - Uważasz się za lepszego? Myślisz, że wszystko ci wolno, bo jesteś shinobim? Że nie musisz szanować cudzej własności i po prostu biegać po niej? Przez dachy bez problemu można dostać się do większości domów bądź sklepów. - Powiedział po chwili mężczyzna patrząc Ci się prosto w oczy. Najwidoczniej nie zamierzał odpuszczać tego tematu. Raczej za daleko to już wszystko zaszło by tak po prostu mógł go odpuścić, a Ciebie czas niestety goni i nie jest zbytnio miłosierny. Tylko jak szybko wybrnąć z tego i ruszyć dalej w stronę szpitala, w końcu dalej masz do dostarczenia trzy paczki.

[Kyoto]

Kyoto nie spodziewał się wiele po kimś tak prostym jak ów mężczyzna stojący przed nim lecz kiedy ten uargumentował poczynania chłopaka związane z byciem shinobi ten wyraźnie się podirytował. Oczywiście uważał się za lepszego lecz bynajmniej z tego tytułu. Jeszcze przez chwilę lustrował mężczyznę wzrokiem jakby chcąc zapamiętać jak najwięcej szczegółów z jego twarzy, po czym skierował w jego stronę następujące słowa:
- Na prawdę jesteś tak głupi i powierzchowny by szafować shinobi jako zadfuane w sobie w jednostki nadużywające praw. Czy na prawdę myślisz, ze bycie shinobim to głównie przywileje?
- Każdy z shinobi wykonując swoje obowiązki pracuje dla dobra wioski, regionu... dla dobra wszystkich tych, któzy sami nie są w stanie zadbać o swój byt. Dlatego nóz w kieszeni mi się otwiera kiedy słyszę takie bzdety a jeszcze bardziej irytuje mnie fakt, że w tych czasach ktoś jest w stanie bezpodstawnie krzyczeć w kierunku drugiej osoby "złodziej".
- No dalej pokaż dowód! Udowodnij, ze nim jesteś skoro zdecydowałeś się na te słowa! Łatwo się je wypowiada lecz same w sobie są cężkie... Jeśli takowych nie masz, uznam, żę mnie znieważasz z samej zawiści a na szarganie swojego włąsnego honoru nie pozwolę...
Teraz Kyoto zamilkł i wpatrywał się w głupca z niekrytą wściekłością na twarzy.

[Shiro]

Misja Dla Kyoto
Ranga D 9/15 Mężczyzna wyraźnie wysłuchiwał to, co masz mu do powiedzenia razem z tłumem gapiów, których zebrało się już całkiem sporo, najwidoczniej nie mieli nic lepszego do roboty niż przysłuchiwać się waszej rozmowie. Tylko najwyraźniej twój rozmówca nie był już tym zainteresowany. Po prostu stał i się patrzył na Ciebie mrugając, co jakiś czas. Co to wszystko miało znaczyć, najpierw wyzywa Cie od złodziei, a teraz nie zamierza odpowiedzieć na twoją wypowiedź? To, co się stało w tym momencie nie mogłeś przewidzieć, mężczyzna zmienił się w szary dym. Najwyraźniej to był tylko klon, ale dlaczego on to robił? Tego niestety nie wie nikt poza osobą, która go stworzyła. Wszyscy gapie dookoła Ciebie byli zdziwienie tym, co się stało przed chwilą, a z tłumów dało się usłyszeć głosy typu, „Co to miało być?". Dla naszego bohatera raczej jedno było pewne, stracił cenny czas na wykłócanie się ze zwykłym klonem, a dalej ma trzy przesyłki do dostarczenia, a do jego pierwszego celu zostało mu przejście tylko 5 uliczek, jak na shinobiego niezbyt dużo, a poza nimi zostały mu jeszcze dwie paczki do siedziby władzy oraz biblioteki. Szkoda, że owe miejsca nie były już tak blisko siebie.

[Kyoto]

Gdy tylko stało się to co się stało, Kyoto prawie sę zagotował. Ktoś zrobił z niego najzwyczajniejszego w świecie głupka a na domiar złego chłopak zdał sobie sprawę, że stracił cenny czas. Paczki trzeba było dostarczyć a bogatszy o to doświadczenie wiedział już, że nie warto zawracać sobie głowy gapiami. Wciekły jak osa, pognał do najbliższego punktu już drogą, ponieważ wiedział, że faktycznie nie jest to już daleko.
Z racji, że kolejne punkty to już spora odległość postanowił sobie ułatwić życie w mnej inwazyjny sposób niż poprzednio. W tym celu zastosował jedną z technik, które powinny też zniechęcić ludzi d głupich komentarzy oraz do wtrącania się w nieswoje sprawy. Tym sposobem po doręczeniu pierwszej paczki, o ile obyły się do bez problemów, chłopak wytworzył niewielkich rozmiarów piaskową platformę, na której to pognał do punktu numer dwa, skrupulatnie omijając wszelkiego rodzaju przeszkody.

Nazwa

Sabaku Fuyū

Pieczęci

Brak

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2% (1% za utrzymanie)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Dosyć pomocą technika przy pomocy której może ominąć kłopotliwe bądź niebezpieczne przeszkody na swojej drodze. Użytkownik techniki tworzy piaskową wysepkę na którą następnie wchodzi. Dzięki zmieszaniu swojego piasku z chakrą, użytkownik może podróżować przy pomocy wysepki, z wysoka omijając wszelkie niedogodności. Szybkość chmurki to połowa szybkości opanowanego poziomu reberu.

[Shiro]

Misja Dla Kyoto
Ranga D 11/15 Kyoto wykazał się trzeźwością umysłu i ruszył praktycznie od razu w stronę szpitala by dostarczyć swoją pierwsza paczkę. Początek drogi był dość problematyczny ze względu na gapiów, którzy zastanawiali się nad tym co właśnie zaszło tutaj przed paroma minutami, najwidoczniej nie mają pilniejszych zajęć w tym momencie. Przebicie się przez nich było kwestią chwili i przed twoimi oczyma rozpościerała się prosta droga do szpitala, w, która wyruszyłeś w pośpiechu, bo czas był rzeczą, której nie masz w nadmiarze. Po około 30minutach dotarłeś bezproblemowo przed szpital, zaraz po wejściu do budynku przywitała Cię jedna z pracownic. - O witaj, ta paczka to dla nas? Poczekaj chwilę. - Powiedziała, po czym ruszyła w kierunku recepcji, z której wzięła pieniądze i podeszła z powrotem do Ciebie. - Proszę, oto pieniądze i pokwitowanie tak jak zwykle. - Mówiąc to włożyła Ci do jednej ręki 200ryo i pokwitowanie za odbiór przesyłki i zabrała dostawę. Najwidoczniej to nie był pierwszy raz, gdy ktoś dostarcza tutaj paczkę ze sklepu, ale chociaż dzięki temu zaoszczędziłeś sporo czasu i mogłeś pomyśleć gdzie najpierw dostarczyć następną paczkę, na twoje szczęście siedziba władzy i biblioteka znajdowały się niedaleko siebie. Tylko tu i tu może zająć to sporo czasu, ale też wpadłeś na pomysł jak szybko skrócić swój czas podróży. Jaki byłby z Ciebie sabaku gdybyś nie potrafił unosić się na swoim piasku, który znacząco przyspieszy czas twej podróży.

Podaj ilość swojej chakry w unhide uwzględniając użyte jutsu.

[Kyoto]

Dostarczenie pierwszej paczki trochę trwało ale w końcu się udało. Gdyby nie ten podejrzany klon, który okazał się pożeraczem czasu to chłopak byłby wolny od jakiejkolwiek presji. Na miejscu okazało się, że szczęście sprzyja lepszym i cała procedura przekazania paczki przebiegła pomyślnie bez żadnych opóźnień. NO cóż, chłopak tylko skinął głową w stronę odbiorcy i prawie natychmiast ruszył w dalszą drogę chcąć uniknąć wszelakich rozmów. Następnie zgodnie z planem, uchylił wieko swojej trumny na plecach i na podłoże wysypała się struga piachu. Nie trwało to długo a pod wpływem chakry chlopaka, owa struga przybrala formę dysku, na który chłopak swobodnie wszedł i po chwili uniósł się w górę. Wzniósł sie na wysokość około 3 metrów i poleciał w stronę siedziby władzy. teraz skupił się już tylko na osiągnięciu celu a sposób podróży powinien mu zapewnić spokój od natrętnego ruchu ulicznego.

Stan chakry: 100%-10%-1%za utrzymanie= 89%

[Shiro]

Misja Dla Kyoto
Ranga D 13/15 Dalsza droga była zwykłym rajdem między budynkami na piaskowej platformie, która utrzymuje się w kupie dzięki chakrze młodego shinobi. W tym momencie zostały mu tylko dwie przesyłki do dostarczenia i powrót do sklepu, nic trudnego jak dla kogoś, kto posiada zdolności kontrolowania piasku, ale bardzo ważna dla kupca, który zaufał Kyoto. Unosząc się trzy metry nad ziemią przelatywałeś nad wszystkimi osobami pod spodem, którzy spoglądali w twym kierunku ze zdziwieniem. Zapewne zastanawiali się nad tym gdzie śpieszy tak potężnemu wojownikowi. Po jakiś dwudziestu minutach twoim oczom okazał się wielki plac, najwyraźniej było to centrum wioski, a w jego centralnej części znajdował się wielki budynek, w, którym znajdowała się siedziba władzy. Gdy zbliżyłeś się do budynku zatrzymało Cię dwóch wojowników shinobi, którzy najwyraźniej mieli pilnować porządku w tym miejscu. - Czego tu chcesz? Nie przejdziesz dalej. - Powiedział jeden z nich. Najwyraźniej pozostaje Ci wyjaśnienie, co jest celem twej wędrówki i dostanie od nich zgody na wejście do wnętrza.

[Kyoto]

Rozwiązanie jakiego podjął się Kyoto, przynosiło wymierne efekty. Od czasu do czasu zmienił lekko wysokość czy też kierunek by sprawnie ominąć napotkane przeszkody w postaci budynków czy sznurów na pranie. W tym momencie dziwił się tez sam sobie czemu nie zdecydował się na to od razu, omijając nieprzyjemności związane z dziwnym klonem, którego istnienie nadal go zastanawiało. No cóż, rozważania te przerwał fakt, że chłopak dotarł na miejsce i musiałw końcu zejść ze swej piaskowej platformy a następnie udzielić jakiejś odpowiedzi strażnikom, których to spotkał. Tak tez i tutaj Kyoto chciał szybko załatwić sprawę i uniknąć wchodzenia do budynku więc wyrzucił z siebie:
- Przynoszę paczkę ze sklepu, która została tu zaadresowana. Na pakunku znajdują się szczegółowe dane odbiorcy a teraz Panowie wybaczą lecz inni również czekają. Jeszcze tylko kwit i zapłata
Kyoto szczerze liczył, ze strażnicy będa dysponowali odpowiednią gotówką lub też ją w szybkim tempie zorganizują. Nie chciał tracić więcej czasu a najchętiej skierowałby się ku bibliotece. Plan był identyczny, dolecieć do biblioteki i jak najszybciej zdobyć ostatni kwit by w równie szybkim tempie wrócić do sklepu i odebrac wynagrodzenie, napełniając swój nieszczęśliwy portfel.

Stan chakry: 89% - 1% -1% = 87%

[Shiro]

Misja Dla Kyoto
Ranga D 15/15 Strażnicy patrzeli się na Ciebie przez krótką chwilę. Wtedy jeden z nich przemówił - Daj mi tą paczkę i zaczekaj tutaj. - Nie czekając nawet na twoją odpowiedź wyszarpał Ci przesyłkę z rąk i wszedł do budynku. - Powiedz mi czemu tak długo zeszło Ci z nią? Oczekujemy jej od paru godzin. - Powiedział po chwili drugi z nich, najwidoczniej jemu też nie widziało się bezsensowne czekanie na swojego współpracownika i wolałby robić coś więcej niż stanie tutaj i pilnowanie Ciebie. Tobie raczej też to zbytnio nie było w planie, zwłaszcza, że godzina zamknięcia sklepu zbliżała się wielkimi krokami. Minęło jakieś trzydzieści minut, a drzwi gmachu otworzyły się. Wtedy ujrzałeś strażnika, który zabrał Ci paczkę, a obok niego mężczyznę, który wyglądał praktycznie tak samo jak tamten klon, który kazał Ci zejść z dachu. - TY! Co to ma znaczyć? Ta paczka powinna tutaj dotrzeć parę godzin temu, ale nie. Ktoś taki jak ty nie rozumie prawdziwej pracy. - Wykrzyczał z daleka widząc Ciebie, najwyraźniej oczekiwał tej przesyłki dużo wcześniej i była dla niego ważna. Tylko, co w takim przypadku zrobi Kyoto? Czy posłusznie zniesie wszystko, co ma mu do powiedzenia urzędnik czy da się ponieść emocjom?

[Kyoto]

Wizyta chłopaka jak widać była oczekiwana już od dłuższego czasu i jak się okazało z niekrytym entuzjazmem wytknięto mu poslizg czasowy. Paczka szybko powędrowała do wnętrza budynku i znów nastało to na co Kyoto by skazany ostatnio nader często, czekanie. Nagle w jego stronę, drugi e strażników, który z nim pozostał, wykazał się na tyle pretensjonalną postawą, że z oburzeniem zapytał co też takie wpłynęło na wcześniej wspomniane opóźnienie. Kyoto spojrzał na mężczyznę lecz po prostu milczał. W tym momencie trochę się z nim droczył lecz nie miał zamiaru się z niczego tłumaczyć. Los jednak lubi płatać figle i po pół godzinie wrócił pierwszy ze strażników w towarzystwie pewnej osoby.." To on.." pomyślał Kyoto i bez problemu rozpoznał irytującego mężczyznę "klona", który pozbawił go cennych minut. Ten również nie był oryginalny i niemal natychmiast wyskoczył z paszczą na chłopaka najwyraźniej oczekując odpowiedzi. Kyoto doskonale zdawał sobie sprawę, że niewiele w tej sytuacji może, więc po prostu zacisnął zęby i ignorując pytanie upierdliwca, wycedziłw jego stronę:
- Kwit...
Po czym oczekiwał dokończenia formalnośći i chciał jak najszybciej opuścić to miejsce nim wyszedłby z siebie. Obiecał sobie, jednak, że zapięta tą twarz i poczeka aż w przyszłości to los będzie sprzyjał jego osobie i przyjdzie im się spotkać na ulicy wieczorną porą.
Gdyby wszystko doszło tu do skutku to Kyoto chciał w pośpiechu udać się do biblioteki na piaskowej platformie.

[Shiro]

Misja Dla Kyoto
Ranga D 17/15 Stało się coś, czego Kyoto raczej nie chciał doświadczyć w tym momencie, spotkał właściciela klona, który pozbawił go wcześniej cennego czasu, a w dodatku okazało się, że on jest urzędnikiem, więc od tak nie mógł z nim wyrównać rachunków. Jedynie powiedział, że chce kwit oraz zapłacę i ruszyć po tym do przedostatniego punktu swej przygody, biblioteki. -Co? Chcesz zapłaty i kwitu? Nie dam Ci nic za to spóźnienie. Przez Ciebie jestem prawie pół dnia w plecy z moją pracą. - Powiedział mężczyzna, po czym odwrócił się na pięcie i wrócił do budynku. Strażnicy nie wiedzieli jak zareagować, po prostu stali i przyglądali się Tobie po tym całym zajściu. - Więc może teraz powiesz, dlaczego spóźniłeś się z paczką? - Powiedział jeden ze strażników. Najwidoczniej chciał znać powody tego całego zajścia. Może jak wszystko mu opowiesz to załatwi Ci ten kwit oraz zapłatę za przesyłkę, ale nie ma nic pewnego. Zawsze też można zrezygnować z tego i ruszyć dalej, a potem sprzedawcy wytłumaczyć, co zaszło przed siedzibą władzy oraz po drodze do niej. Tylko wtedy raczej może się pożegnać z zapłatom.

[Kyoto]

To co się własnie działo było istną paranoją. Bez pardonu próbowano z przedstawiciela rodu Sabaku zrobić idiotę i to w biały dzień. Mężczyzna porwał pakunek i ani myślał aby zapłacić a dodatkowo niczym szczyr chciał się ewakuować z miejsca zdarzenia. Nim zdążył wkroczyć do budynku Kyoto wystrzelił w jego stronę:
- Czy oszustwo jest Twoją pracą?
- Czy ten marny klon prowokujący i zatrzymujący mnie w czasie doręczania pierwszej z przesyłek miał być Twoją pracą. Gardzę takimi robalami, którzy nie szanują pracy innych i jedyne co potrafią to przekrętem i oszustwem pozbawiać innych należności. Najgorsze w tym wszystkim, że nawet w aspekcie oszustwa takie robaki wykazują się na tyle dużą indolencją, że jest to po prostu żałosne...
- Takie szkodnki najzwyczajniej w świecie się depta gdy jest ku temu okazja a jesli ta nie nadejdzie dzisiaj to zapewne w przyszłości...
W tym momencie chłopak zostawił resztę już samym strażnikom lub mężczyźnie jeśli ten się zatrzymał i wysłuhcał co chłopak miał mu do powiedzenia. Kyoto liczył, że mężczyzna zwątpi i uzna to za swego rodzaju groźbę. Oczywiście Kyoto nie miał zamiaru nigdy marnować czasu na tego pendraka lecz cel uświęca środki.

[Shiro]

Misja Dla Kyoto
Ranga D 19/15 Mężczyzna uważnie wysłuchał twoich słów, ale sam nie czuł potrzeby nawet odwracać się w twoją stronę. -Pozbyć się go. -Powiedział, to był wyraźni gest w stronę strażników by pozbyli się zbędnych osób, które jedynie zawadzają wyższym ideom, które nie są nic warte. Nie miałeś nawet czasu na reakcje, jeden ze strażników jakby się teleportował i powalił Cię na zimie, po czym złapał Cię za ubrania i zaczął ciągnąć do jednego z okolicznych zaułków. Czy właśnie tak miał zakończyć się twój dzień? Pobiciem przez dryblasa na usługach urzędasa? Mijały chwile, a ty byłeś wciągany coraz głębiej w uliczkę, ale po chwili stało się coś, czego można było się spodziewać, mężczyzna rzucił Cię na jedną ze ścian i stanął przed Tobą. - Hm, czyli mówisz, że to jego sprawka? Bierz to i zmiataj stąd, dalej do roboty. - Mówiąc to mężczyzna rzucił w twoją stronę mały woreczek wypełniony ryo. - Nie przejmuj się, odbiorę to sobie, jako premię za spowodowanie uszczerbku na twoim zdrowiu, a ty jedyne, co masz zrobić, to nie pokazywać się mu na oczy przez jakiś czas. - Dodał po chwili, po czym odwrócił się i ruszył przed siebie. Najwyraźniej nie miał nic więcej Ci do powiedzenia, a Tobie i tak została jeszcze jedna przesyłka do dostarczenia i powrót do sklepu.

[Kyoto]

Po tym gdy Kyto powiedział wszystko to co mógł powiedzieć, bo chciał zdecydowanie więcej, mężczyzna jakby się tym nie przejął chociaż określenie "robak" musiało w niego trafić dosyć mocno, ponieważ reakcja byłą krótka i zwięzła. Kazał strażnikom pozbyć się chłopaka co ku jego zaskoczeniu, faktycznie się wydarzyło. Kyoto wiedział, zę nie może wszczynać otwartej walki lecz tuż za zaułkiem miał w planie naprostować mężczyzn za to szarpanie. Co dziwne, sytuacja za rogiem odmieniłą się o 180 stopni. Strażnicy wykazali się zdecydowanie mniej robaczywą naturą niż ten mizerny oszust i zdecydowali się dogadać z chłopakiem. Kyoto wpatrywał się w strażników jak głupi lecz musiał się ugryźć w język by się powstrzymać przed tym co chciał powedzieć. Z resztą rezygnacja z planu ustawienia strażników też nie przyszła mu z łatwością. Teraz jednak liczył się kwit i pieniądze oraz CZAS. Tego było już na prawdę niewiele więc gdy tylko mężczyźni odeszli, Kyoto pognał z dusza na ramieniu na swojej piaskowej platformie do ostatniej lokalizacji.
Biblioteka na szczęscie okazałą się zdecydowanie mniej problematycznym miejscem i miłą Pani natychmiast pokwitowała odbió paczki oraz uiściła odpowiedną opłatę. Teraz chłopak gnał do sklepu i liczył, że się wyrobi bo nie widziało mu się klepać biedy przez kolejne dni.