Droga główna na uboczu.

[Daisuke]

-Ten co się jajami bawi- Nagle zachciało mu się gadać i żartować. Bardzo pięknie siadł mu przed chwilą cios, więc i równie pięknie musiał mu siąść żart. Ten jednakowoż był na poziomie takim do jakiego Daisuke nas przyzwyczaił. Absurdalnie niskim, bez żadnej powagi i dobrego smaku. Parsknął śmiechem, na tyle głośno, że nie został zagłuszony w tych wszystkich dźwiękach otaczającej go aury. Miał też w ten sposób chwilę, aby wypluć nieco krwi z ust. Lekki zamroczenie było dla niego właściwie naturalnym stanem. Jak nie od uderzeń w głowę, to od alkoholowego upojenia.

Ruszył do przodu, zamarkował lekko ruch w prawą stronę, cofając lewą pięść w tył, szykując się do ciosu, ale szybko przeskoczył na drugą nogę, aby jednak wykonać atak od lewej strony. Wykonał ślizg, aby ominąć ewentualny atak, skracając dystans o kolejne cenne centrymetry. Gdy był już w idealnej pozycji (a on przecież każda pozycja byłą idealna żeby uderzyć), to wyprostował nogi i wystawił łokieć, aby kolejny raz wycelować atakiem w brzuch. Zazwyczaj to miejsce było słabością, tym razem miał okazję się przekonać, że ten mężczyzna miał tam małą sztuczkę, ale żadna bariera nie wystarczy aby wytrzymać kolejne serie ataków. Prędzej czy później pogruchota również i te kości.

  Ukryty tekst

[Sasame]

~ 35/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Tak jak informacja o Bamim zaskoczyła mężczyznę, tak cięta riposta Daisuke, sprawiła że kościany wojownik został kompletnie zdruzgotany a nadciągający po tym cios łokciem sprawił że ramię Nakasady niemalże wbiło się w jego brzuch docierając tak głęboko że dało się ponownie usłyszeć trzask, jednak tym razem zamiast kościanej płyty tuż pod skórą, musiało to być coś innego. Bardzo szybko się również wyjaśniło co dokładnie było źródłem odgłosu, ponieważ ofiara Włócznika upadła bezwładnie na ziemię. Najprawdopodobniej musiał to być kręgosłup nieszczęśnika, który teraz leżał na ziemi nieruchomo a pogruchotane odłamki kości wewnątrz jego ciała musiały doprowadzić do całej serii krwotoków wewnętrznych, które sprawiały że ten nie miał najpewniej absolutnie żadnych szans na przeżycie starcia z Daisuke.

  Ukryty tekst

[Daisuke]

Solidne uderzanie w to samo miejsce wielokrotnie przynosi rezultaty. Z nieco twardszymi zawodnikami trzeba czasem się namęczyć, w tym przypadku poszło sprawniej. Daisuke stał na nogach, w czasie, gdy jego przeciwnik leżał już na ziemi. Zamiast jednak dać temu spokój wyprowadził jeszcze kilka uderzeń. Tak na wszelki wypadek, żeby mieć absolutną pewność. Jeśli to coś co było jego przeciwnikiem było już tylko workiem zmasakrowanych wnętrzności, no to mógł wreszcie odsapnąć. Aura powoli ustąpiła, kolor skóry wrócił do normalnego, a oczy przestały być całkowicie białe. Tylko mięśnie Daisuke wciąż były na miejscu, co było jasnym sygnałem do tego, że sam z siebie był niezwykle potężny. Wcale nie polegał tylko na bramach, które dawały mu olbrzymią przewagę w każdej walce.

-A mogłeś po dobroci. Byłoby szybciej i może mniej boleśnie- Westchnął, ale nawet nie zawiesił wzroku ani na sekundę dłużej na leżącym trupie. Zamiast tego zaczął kręcić się po domu. Nie szukał kosztowności, nie szukał skarbów czy monet. Szukał czegoś, co mogłoby stanowić dowód wykonanego zadania. Bami o nic nie prosił, ale Daisuke był nauczony, że niektórym dupkom trzeba czasem pokazać jakiś papierek z imieniem czy innego złotego zęba zanim się otrzyma zapłatę. Oczywiście w ostateczności Włócznik zawsze wyegzekwował zapłatę przy pomocy pięści, ale wolał sobie oszczędzać dodatkowego zachodu. Im prostszy był zarobek, tym lepiej. Na sam koniec tknęło go jeszcze, aby przeszukać kieszenie martwego wojownika albo jego szyję oraz ręce. Może jakiś charakterystyczny wisiorek by się znalazł.

[Sasame]

~ 37/34 ~

~ Daisuke ~

~ Wyprawa Rangi B ~

~ Przebudzić bestię ~

Soundtrack

Po skończonej robocie i kilkunastu nadprogramowych kopniakach w martwego mężczyznę, Daisuke trzeźwo myśląc (bo już od dawna nie pił), zdecydował się przed opuszczeniem mieszkania znaleźć coś co mogłoby posłużyć jako dowód pokonania ofiary. Przetrząsnął wszystkie pomieszczenia, nie znajdując jednak nic co mogłoby się nadawać na tego typu pamiątkę, jednak ku jego z pewnością miłemu zaskoczeniu odnalazł w jednej z szafek kilka bardzo znajomo wyglądających buteleczek, które po bliższej inspekcji okazały się jeszcze bardziej znajome, ponieważ w środku znajdował się ulubiony rodzaj płynu Daisuke, alkohol. Kiedy zaś Nakasada w ostateczności zabrał się za przeszukanie zwłok nieszczęśnika, okazało się to być strzałem w dziesiątkę, ponieważ znalazł tam misternie wykonany naszyjnik z kości, który przedstawiał jakiś nieznany mu symbol, może herb rodowy? Ciężko było mu stwierdzić, jednak z pewnością nie była to pamiątka sprzedawana na pierwszym lepszym bazarze.

[Daisuke]

To nawet zabawne jak bardzo koncept "trzeźwego" myślenia może się różnić w zależności od osoby. Daisuke rzeczywiście od dłuższego czasu był trzeźwy, więc jego myślenie powinno łapać się w takie ramy. A jednak nikt normalny i rozsądny nie uznałby tych kilkunastu ciosach za trzeźwe myślenie. Jak widać nie wszystko było takie czarno białe i każda moralność miała swoje odcienie szarości. Nakasada po prostu pozwalał prościej dostrzec, że nawet ktoś doszczętnie zepsuty ma jakieś tam zasady. Oczywiście w kontraście do jego zachowania, gdzie on zasad nie miał chyba żadnych.

-Opłata za usługi wyburzeniowe- Rzucił sam do siebie żarcikiem, łapiąc za jedną (i tylko jedną z buteleczek), którą szybko odkorkował i postanowił się napić. Ściana to co prawda nie jego zasługa, no ale brał w tym udział, więc opłatę musiał jakoś za to odebrać. Alkohol był bardzo dobrą walutą oraz inwestycją, bo w przypadku Włócznika, bardzo często się zwracał. Reszty alkoholu już nie ruszył, z jakiegoś dziwnego i może nieco niezrozumiałego powodu, bo przecież trunku nigdy nie odmawiał. Naszyjnik również ze sobą zabrał, zrywając go szybkim ruchem z szyi zmarłego, po czym jak gdyby nigdy nic po prostu wstał, wyszedł z domu, nie zamykając za sobą drzwi i ruszył w kierunku z którego przyszedł.