Plac centralny

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Czy jedzie z nami medyk? -
Ario & Yosuke
1/45

---

To był kolejny dzień, kolejny raz na placu centralnym przed kolejnym niezwykłym wyzwaniem, które stanąć miało przed waszą odporną na stres dwójką. Oczywiście nigdy nie wiadomo czy to dobrze czy źle. Ostatnio zdobyliście w końcu Cesaryou, czempiona, czyli nie byle kogo, a dziś? Cóż czeka naszych bohaterów. To był dobry czas na to by przemyśleć wszystko co was spotkało, a szczególnie samego marionetkarza, który piął się w szczeblach kariery z niezwykłą szybkością. W końcu jeszcze niedawno był tylko zwykłym marynarzem marionetkarzem, a już dziś stał się dla swojego rodu Akoraito, nie byle kim. Nie próżnował też z chwaleniem się swojemu kompanowi, ponieważ to było już drugie zdanie i od razu wyleciał jak pocisk z wieży Juugo podczas wielkiej wojny pomiędzy klanami Senju oraz Uchiha.
Nie trzeba było długo czekać byście coś zauważyli na placu centralnym. Cóż to było? Widzieliście dokładnie przed sobą, jakieś 50 metrów od was dwójkę zamaskowanych gości, którzy mieli przy sobie kunai, niemal na wierzchu i podchodzili do jednego ze stoisk. Dlaczego mieli broń ze sobą? Druga sprawa, która przyciągała uwagę tylko Yosuke to dziadek, który prowadził wielki wózek i praktycznie nie miał siły go pchać. Wyglądał naprawdę biednie. No i ostatnia sprawa, którą dostrzegliście to jakaś dziewczyna z kaburami, wyglądała widocznie na kunoichi rozglądając się dokoła jakby kogoś zgubiła, jednocześnie była na tyle interesującym obiektem, że może coś kombinowała...

[Yosuke]

Dalsze chodzenie w kółko bez większego celu było nieco męczące. Co prawda Yosuke nieco bujał głową w obłokach, no ale jednak z czasem miał już dość tego wszechobecnego piasku, ciągłego żaru z nieba i braku jakiejkolwiek znajomej twarzy. Rozmyślał czy nie powinien już wracać do siebie. Tutaj spędził już wystarczająco czasu. Oto jednak znowu wpadł na swojego znajomego, który chyba bardzo szybko zorientował się, że coś trapi Rekinka.

-O, Ario, trochę się nie widzieliśmy. Kręciłem się... To tu, to tam...- Odpowiedział, próbując natychmiast zmienić temat. Uśmiechnął się również przy tym, jakby dając do zrozumienia, że pierwsze wrażenie było błędne i wcale nie ma gorszego momentu.

-O, gratuluję. Mówiłem, że nie ma co się martwić o spotkanie!- Pogratulował swojemu znajomemu. Akoraito to już wyższa ranga od zwykłego Doko, tacy wojownicy częściej byli wysyłani na trudne misje, a także stanowili siłę pierwszego reagowania klanów. Może i przedstawiciel Hoshigaki wkrótce dorobi się podobnej pozycji w swoim klanie.

Jednak i te rozważania zostały brutalnie przerwane, gdyż ich oczom ukazała się bardzo dziwna scena. Dwóch oprychów podeszło do starszego pana, który miał swój wielki wózek. Yosuke kiwnął głową w stronę tego całego zamieszania, aby pokazać Ario. Powinien zareagować? Ostatnio się wtrącił w takie wydarzenia i skończyło się to śmiercią wielu osób. Może tym razem warto po prostu odpuścić?

[Ario]

Ario tak szybko jak dostał awans, tak szybko o nim praktycznie zapomniał. Chłopak nie był pamiętliwy do różnych takich pierdółek, a jedyne co go interesowało na stałe - jak coś ulepszyć. Yosuke nie był zbyt rozmówny, miał też widać jakieś inne strapienia o których nie chciał powiedzieć. Normalny przyjaciel pewnie chciałby wypytać, o co chodzi, jednakże młody Kunisaku miał inne podejście do życia i jedyne co chciał wypytać, to czy Yosuke - towarzysz rekinek nie potrzebował jakiegoś nowego mechanizmu, który by mu pomógł w życiowych wyzwaniach.
Chłopcy nie mieli zbytnio możliwości pogadać, bo już od samego początku widać było jakieś zamieszanie. A to dziwni shinobi, a to stary dziadek. Yosuke pokazał, że najbardziej chciałby pomóc jemu, jednak Ario najbardziej zaintrygowała dziewczyna z kaburami. Nie dlatego, że miała fajną kaburę, tylko dlatego, że Ario już miał pomysł, jak przekształcić tą kaburę w coś zdecydowanie fajniejszego. Nie mniej, nie chciał się spierać z rekinkiem więc jedynie wzruszył ramionami.
- No dobra, to prowadź. - powiedział chłopak. Wiedział, że Yosuke jest bardzo dobry w negocjacjach (szczególnie po ich ostatniej wspólnej misji) tak więc debaty to powinny być jego zadania. Tak przynajmniej Ario postrzegał ichd uo.

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Czy jedzie z nami medyk? -
Ario & Yosuke
4/45

---

Wasza rozmowa przebiegała jakże bez trudu, gadając jak starzy znajomi o niczym. To było równie nudne co flaki z olejem. Te gratulacje tak sztuczne i wymuszone, że chciałoby się powiedzieć - nie przepadaliście za sobą jak wujek Kenshi za wujkiem Kutaro, który rozbił mu powóz ostatniego dnia wakacji. Wciąż jednak rodzina. Inna sprawa, że mieli co robić zamiast pieprzyć bzdury między sobą, ponieważ w okolicy na placu centralnym zawsze musiało się coś dziać jak na targu w Ryuzaku no Taki, gdzie bandyta przeganiał bandytę bandytą.
Rozważaliście opcję jaka powinna zajść. W końcu działo się coś nieoczekiwanego na stoisku gdzieś niedaleko. Doszło u was do nieporozumienia. Jeden chciał iść i nakazał prowadzić, drugi za to czekał na reakcję pierwszego niczego nie robiąc, więc po tych słowach Yosuke mógł poczuć się skołowany i staliście tak dalej, nie wiedząc co robić, ponieważ rekinek rozmyślał nad odpuszczeniem i nic nie robieniem. A w międzyczasie sytuacja się zmieniała. Zauważyliście jak jeden ze zbirów mimo namawiania, mimo jakichś donośniejszych odgłosów wszedł za ladę do gościa i coś mu tłumaczył. Drugi stał z nożem przed ladą, wszystkiego dokładnie słuchając. Wasze percepcja nie pozwalała na usłyszenie tego co działo się z takiej odległości. Dziadek toczył wózek dalej męcząc się przeokropnie, a dziewczyna nie ruszyła się z miejsca, jakby kogoś wypatrując.

[Ario]

Ario może i początkowo nie miał zamiaru się mieszać, ale nie mógł pozwolić na to, by jakikolwiek zbir groził ludziom pracy, w biały dzień i to jeszcze na placu głównym. Nie w momencie, kiedy nowy szeryf pojawił się na posterunku po niedawnym awansie. Pacynkarz poprawił swój plecak i tym razem nie czekając już aż tak na reakcję towarzysza rekina ruszył w stronę zajścia. Kunisaku może miał specyficzny charakter, ale napewno nie będzie zezwalał na takie zagrywki, tym bardziej po tym, jak się zorientował, że od teraz w mieście może pojawiać się drugi klan - kaguyów.
- Hej, co to za zajście? Czemu przychodzicie z bronią do tego mężczyzny? - zapytał Ario, pokazując palcem w stronę incydentu. - Jako przedstawiciel klanu proszę o nie awanturowanie się. - powiedział, spoglądając w stronę napastników. Schował jedną rękę za plecy, gdyby chcieli zaatakować, a ten miał przygotowane już w razie co uwolnienie jednej z pieczęci, która pozwoliłaby mu na natychmiastowe zareagowanie.

[Yosuke]

Ario nie planował pogłębiać niektórych tematów i bardzo dobrze. Rekinek doceniał, że trafił na kogoś, kto nie miał na celu czepiania się i pytania o najmniejsze szczegóły czyjegoś życia, a jedynie cieszył się życiem i próbował uczynić je lepszym. Teraz jednak musieli zadecydować czy powinni brać udział w tej sprzeczce, czy też odpuścić. Kunisaku wydawał się bardzo pewny tego, że należy zainterweniować, ale jego kolega nie był takim chojrakiem, tym bardziej po ostatniej przygodzie.

-Co? Sądzisz, że powinniśmy? Może to po prostu głupie nieporozumienie, dajmy spokój- Nieco zdziwił się takim otwartym podejściem swojego kolegi. On sam czuł pewien opór przed kolejnym wmieszaniem się. Póki co Ci ludzie po prostu gadali, może nie wyglądali zbyt przyjemnie, ale nie było raczej powodu aby się tym zainteresować. A nawet gdyby do czegoś więcej tam doszło, to sprawa dla straży, a nie dla dzieci.

Lalkarz miał jednak już inne zdanie. Ruszył on w ich stronę, a Rekinek nieco od niego oddalony obserwował całe zajście. Miał oko zarówno na Ario, dwóch ludzi z nożami, choć bardziej jego uwagę przykuła dziewczyna z kaburami. Zapewne to ona wysłała oprychów, więc jest "głową" całej tej akcji.

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Czy jedzie z nami medyk? -
Ario & Yosuke
7/45

---

Chyba komuś się coś włączyło i nie był to na pewno włącznik odpowiadający za przypał. Tu wchodziła w grę praworządność i odpowiedzialność, dzięki której miałeś rozwikłać zagadkę, a także uzyskać informacje. Ario w końcu się uruchomił i nie stał jak ciućmok. Postanowił w końcu coś zrobić z tym przedstawieniem, które kreowało zagrożenie na placu centralnym, na które niewielu zwracało jednak uwagę. Yosuke w tym czasie spoglądał na swojego marionetkarza. Ten próbował go namówić by tego wcale nie robił.
Sytuacja nie wyglądała na dogadaną, ponieważ Ario nie zamierzał się zatrzymywać i postanowił wszcząć burdę. Bladoskóry obserwował sytuację z dystansu wcale się nie mieszając. Rozpoczął się nieciekawy dialog ze strony Ario i dwóch 'bandytów':
- A mógłbyś się nie wpierdalać w nie swoje sprawy? Nie ma tu żadnej awantury, ustanawiaj porządek gdzieś indziej. Nie będziemy się nikomu spowiadać. - powiedział bardzo pewny siebie gość, który stał tuż obok gościa, który wyglądał jakby miał się zaraz rozpłakać. Nie mówił nic, bo był sparaliżowany strachem. W tym samym czasie Yosuke obserwował dziewczynę, która widząc tę sytuację uśmiechała się. Czyżby wysunął dobre wnioski, że to także ona jest w to zamieszana?

[Yosuke]

Stanie jak kołek w jednym miejscu i wpatrywanie się w jedną osobę byłoby aż nazbyt rzucające się w oczy, dlatego młodzieniec poszedł nieco łukiem, ciągle trzymając dystans do kobiety, podobny do tego w jakiej ona stoi od Ario. Co jakiś czas spoglądał zarówno na nią, jak i na lalkarza, który był już w samym sercu całej sytuacji. Napięcie zdawało się sięgać zenitu, gdyż mężczyźni niezbyt dobrze przyjęli wszelkiego rodzaju uwagi.

Czy miało zaraz dojść do walki? Ile osób było w pobliżu? Czy znowu jacyś cywile mogą ucierpieć? Tyle pytań trapiących głowę Rekinka, a tak mało czasu do namysłu. Wiedział, że jeśli będzie trzeba, będzie bronił siebie lub innych. Nie był jednak pewien czy znowu nie zaszkodzi bardziej niż wcześniej.

[Ario]

Ario zmrużył oczy. Jak na codzień gustuje się w tworach, które robi się wieczorami po piwnicach, albo widziało się to co chłopak, to wizja pseudo groźnych bandytów nie jest aż tak straszna.
- Przepraszam, czy Ci ludzie się naprzykrzają? Mam ich usunąć? - zapytał Ario, wychylając się tak, by móc dojrzeć przestraszonego mężczyznę. Oprócz tego chciał sprawdzić, czy gdzies dookoła są strażnicy, którzy mogliby zająć się takimi problemami. Shinobi nie ukrywał, że to robota bardziej dla wartowników, którzy patrolują miasto, niż dla ninjy, ale jedna rzecz tutaj przeważała - to było jego podwórko, a na swoim podwórku trzeba trzymać wszystko w ryzach, by ludzie mieli swojego lokalnego patrona - w postaci młodego, pomarańczowo-włosego chłopaka.
Ario wiedział, że ma za swoimi plecami towarzysza rekinka, tak więc wstępny plan akcji był w miarę dogadany. Nie mniej, chłopak nie chciał dopuszczać do wielkiej walki w środku miasta, tym bardziej, że nie wiedział, czy dostanie za to pieniądze. Kunisaku bardzo lubił pieniądze, a jeszcze bardziej lubił kupować za nie nowe rzeczy.

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Czy jedzie z nami medyk? -
Ario & Yosuke
10/45

---

Sytuacja była napięta, ale tylko w pobliżu marionetkarza, który próbował wyjaśnić sytuację. Yosuke był biernym dzieckiem, które z daleka obserwowało sytuację, nie wtrącając się do wątku, który tak naprawdę go nie dotyczył. Nie rzucając się w oczy w końcu ruszył, by okrążyć dziewczynę. Spoglądał i spoglądał, by w końcu dostrzec, że jej uśmieszkowi towarzyszy to, że w końcu wasz wzrok się spotkał, a ona nawet się nie ruszyła. Widziała, że ją obserwujesz i wciąż się uśmiechała. Wciąż patrzyła na zbirów, na ciebie tylko ten jeden, jedyny raz, gdy to dostrzegłeś. Czy to coś mogło znaczyć? Czy jesteś w tarapatach już teraz?
W tym samym czasie marionetkarz prowadził swoją wojnę psychologiczną. Przestałeś zwracać się do 'bandziora' chcąc nawiązać kontakt z gościem, który był uciśniony. Właśnie przez to, że tak było, pierw spojrzał na tego, który stał obok niego, kładąc kunai na ladzie i patrząc mu prosto w oczy. Widziałeś strach sklepikarza, który nawet się nie odezwał, tylko pokiwał głową na boki przecząco, że cokolwiek było nie tak. Niestety, wokoło w obecnej chwili nie było żadnego strażnika, który mógłby zareagować oprócz ciebie. Widać było, że coś z tym fantem musiało być, ponieważ nie kręcił się tutaj nikt kto strzegł prawa. Przypadek? Możliwe. Sytuacja była aktualnie bardzo patowa.

[Yosuke]

Rozwiązaniem tej sprawy, natychmiastowym, byłoby po prostu zaatakowanie tych bandytów. Mieli dość sygnałów, by domyślić się, że Ci dwaj stanowią zagrożenie dla mieszkańców, w kobieta, trzymająca się nieco na uboczy temu wszystkiemu przewodzi. Z całą pewnością dokładnie tak postąpiłby młodszy Yosuke, w przeszłości wielokrotnie polegał na tym co mu się wydaje i po prostu ruszał z pomocą. W pewien sposób on się ostatnio zmienił. Zrozumiał, że są rzeczy które widać i rzeczy, których nie widać. W tym przypadku zapewne też tak było, dlatego zanim będzie zmuszony podjąć jakieś działanie, woli dokładniej zrozumieć całą sytuację.

Kobieta zaszczyciła go wzrokiem, ale tylko jeden raz, później całkowicie go ignorując. Zrobiła to celowo? Zignorowała go? Cały czas na jej twarzy widniał uśmiech. Była niesamowicie pewna siebie i zdawała się mieć wszystko pod kontrolą. Cała sprawa musiała mieć zupełnie inne podłoże niż wydawało się Rekinkowi na pierwszy rzut oka. Tylko co to było?

[Ario]

Ario patrzył na przestraszonego mężczyznę. De facto, dopóki nie ma bezpośredniego kontaktu i walki, chłopak miał związane ręce. Co prawda, to wyglądało jak jakieś potężne wymuszenie, ale od tego są powołane wymiary sprawiedliwości, by się takimi rzeczami zajmować.
- Jeżeli Pan będzie chciał, to może Pan wynająć mnie jako ochroniarza w tej chwili. Inaczej mam związane ręce. - powiedział Ario w stronę sklepikarza. Kunisaku wyłożył karty na stół, teraz pytanie, czy mężczyzna będzie miał jaja i zaryzykuje, czy odpuści i da się...no właśnie, co? Tego Ario nie wiedział.
Jeżeli mężczyzna nie będzie chciał wynająć Ario, to chłopak będzie musiał po prostu odejść od straganu i poszukać strażnika, któremu zgłosi problem i to oni już będą się martwić. Specjalnie nie nawiązał do tego, że Yosuke z nim jest. Traktował rekinka jako niewiadomą, o której nie wiedzieli domyślni zbóje. Nawet jak wszyscy rzucą się na Ario, to rekinek powinien mieć otwartą drogę do wjazdu...a sam pacynkarz, będzie musiał się dobrze zastanowić, jak obronić, gdy dojdzie co do czego.

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Czy jedzie z nami medyk? -
Ario & Yosuke
13/45

---

Działo się dalej i dalej. Mało, bo mało, ale emocje rosły jak na grzybach. Wprost proporcjonalnie do tego jak daleko w las zaszli bohaterzy tego przedsięwzięcia, którzy wciąż musieli podejmować decyzje i rozkminiać o co tutaj w ogóle chodzi i dlaczego trafili w taki, a nie inny bajzel. Yosuke myślał więcej jak robił, podejmując takie, a nie inne temat. Wiedział, że zbiry są zagrożeniem, ale nic z tym nie robił. Zdawał sobie sprawę by nie ulegać do końca na emocjach, by nie zdawać się na instynkt i reagować dalej. Wzrok został zauważony. To znaczyło, że wiedziała o twojej obecności, a także o twoim wpatrywaniu się w nią. To był świadomy sygnał. Nie wiadomym było jednak jakie są jej intencje. Znów spojrzała i nadal miała to wszystko gdzieś, spokojnie stawiając dwa, może trzy kroki przed siebie w kierunku straganu z rękami za plecami.
Ario, the hero robił swoje. Twoje słowa niewiele dały, ponieważ zastraszony sklepikarz nawet nie zamierzał przestać kręcić głową na boki. Wiedział, że jak teraz coś powie to nóż trafi w jego bebechy i tego już nie przeżyje, a owszem, bebech to miał spory. Było gdzie go dziurawić jak balon. Marionetkarz zdecydował się odpuścić i poszukać strażnika, gdy jeszcze usłyszał komentarz zbirów: - No, zmykaj stąd i lepiej nie wtykaj nosa w nie swoje sprawy dzieciaku - rzekłszy, wziął ponownie nóż i jawnie groził nim straganiarzowi, gdy ty odchodziłeś w poszukiwaniu straży, przy okazji ignorując Yosuke. Niedługo później widziałeś strażnika, który opierał się o swoją naginatę, spoglądając z nudą gdzieś w przestrzeń, jakby odleciał... Nie zważał na to co działo się na placu.

[Ario]

Ario reagował tak szybko, jak tylko mógł, przy kolejnym z problemów. Mężczyzna był zastraszony, bał się reagować, ale teraz chłopak nie mógł stanowić samosądu na środku placu centralnego. Co to to nie, musiał reprezentować klan na tyle godnie, żeby może w przyszłości więcej ludzi zechciało do nich dołączyć. Kunisaku musiał się wycofać, ale to było wycofanie taktyczne. Zamierzał utrzeć nosa wandalom, a do tego już nawet wymyślił sobie plan.
Chłopak podszedł do strażnika opierającego się na naginacie. Pewnie zwykły żołdak, który ma gdzieś co się konkretnie dzieje i chciał dotrwać do końca zmiany. Nie tym razem. Męczybuła pacynkarz pojawił się przed nim jak najgorsza zmora i przemówił.
- No no no no...tam są zbóje, którzy wymuszają na tym biednym sklepikarzu jakies dziwne rzeczy. Chłop jest zastraszony, proszę zareagować. - powiedział Ario, patrząc się w oczy strażnika. Oby ten mu nie odmówił, bo jak tak się zadzieje, chłopak będzie musiał przemyśleć nowe możliwości.

[Yosuke]

Ario zrezygnował z dalszego wtrącania się w ich sprawy. Wyszedł z samego środka akcji i poszedł czegoś szukać. Odpuścił sobie? Coś uzgodnił z tymi bandytami? Może po prostu poszedł zgłosić całość straży i dać im zająć się tą sprawą. Jedno było pewne. Brak obecności lalkarza ponownie bardzo zachęcił mężczyzn do dalszych gróźb względem sklepikarza. Skoro nie chciał on niczyjej pomocy oraz odtrącił podaną mu pomocną dłoń, to najwyraźniej był równie zły i winny, jak Ci, którzy coś od niego chcą. Pewnie wkręcił się w niebezpieczne interesy.

Kobieta jednak wreszcie zrobiła krok, ruszając w stronę straganu. Nieco zainteresowała go ta niewiasta, dlatego postanowił nieco pograć z nią w jej własną grę. Mogli po prostu zwyczajnie pogadać, ale jednak całość ich "relacji" opierała się na krótkich kontaktach wzrokowych oraz minimalistycznych gestach. Przeszedł więc tak, aby była na środku drogi między nim a straganem dziadunia, po czym zrobił dodatkowy krok, skracając nieco dystans i czekając na jej reakcję.