Plac centralny

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Żreć piach -
Ario & Yosuke
13/45

---

Podjęliście w końcu wspólną decyzję, która wskazywała na to, że najlepszym rozwiązaniem będzie się po prostu rozłączyć i poszukać poszlak i informacji na temat tego gogusia osobno. Wiadomym było, że im więcej osób zbiera informacje tym zrobią to szybciej niż jakbyście łazili ze sobą razem i próbowali coś ogarnąć. To był pierwszy dobry ruch, którego od was oczekiwano jako shinobi. Decyzja o rozdzieleniu się była sprawna i szyba.
Ario ruszył w stronę handlarza win, który wisiał mu przysługę. Handlarz win był tym razem gdzieś niedaleko, na placu centralnym rzeczywiście sprzedawał swój towar, który rozchodził się jak świeże bułeczki. Widać było, że zbliżał się weekend i wszyscy planowali się ostro nadupcyć wińskiem. Spotkałeś go, a on widząc ciebie od razu się uśmiechnął i odmachał: - Ario-kun, co cię do mnie sprowadza?! Spójrz jaki dzisiaj ruch, ale możesz stanąć obok mnie jeśli chcesz pogadać, będzie wygodniej - rzekłszy, oczekiwał od ciebie dialogu, w końcu wolał cię usłyszeć bezpośrednio. Zamiar trzeba było teraz przekuć w czyn, czyż nie?
W międzyczasie swoje akcje przeprowadzał Yosuke. Młodzieniec o niecodziennym wyglądzie ruszył po placu, szukając dogodnej okazji, kogoś kto będzie mógł coś wiedzieć, kogoś kto rzuci mu się w oczy. Oczywiście, szukając głośnych kupców to nie było wcale takie trudne. Trafiłeś nawet na dwóch w pobliżu, którzy niemal się przekrzykiwali. Jeden handlował jajkami, a drugi... KURAMI. To co mogło się rzucić w oczy to to, że kurczaki były żywe i stały jak zahipnotyzowane, tylko jeden dumny kogut siedział w klatce gdzieś za ladą. Pozostali byli... Bezpłciowi, ot zwykli handlarze, którzy niczym się nie wyróżniali.

[Yosuke]

Dwóch handlarzy, którzy w założeniu powinni raczej ze sobą współpracować. Jeden przecież sprzedawał zwierzęta, drugi coś co pochodzi bezpośrednio od tego zwierzęcia. Ci jednak zamiast sobie wzajemnie pomóc, aby zmaksymalizować swoje szanse na zyski, postanowili konkurować. Co chwila przekrzykiwali się, jeden przez drugiego. Jak zwykle Yosuke nie rozumiał podejścia dorosłych do niektórych tematów i tego jak uwielbiają oni sobie wszystko komplikować.

-Witam, widzę, że sprzedaje Pan dużo kur. Wyglądają na bardzo spokojne i ułożone. Ma Pan może więcej kogutów?- Postanowił najpierw zacząć od handlarza żywym towarem. Kogut w klatce wyglądał niemalże jak puchar, którym należało się chwalić, więc bardzo prawdopodobne, że było to zwierzę szkolone, zapewne do walk.

-Przybyłem z daleka, bo podobno można tutaj... Wie Pan... Popisać się nieco swoimi zwierzakami- Delikatna aluzja nie była wcale tak delikatna i każdy kto miał chociaż nieco oleju w głowie zrozumiałby o co chodzi. W pewien sposób było to chyba aż nazbyt znaczące i można by przez to mieć pewne podejrzenia. Yosuke liczył jednak, że jego niecodzienny wygląd oraz nieznana twarz pozwoli mu wkręcić się w tę sytuację.

[Ario]

Ario rzeczywiście ucieszył się na widok handlarza. Co jak co, ale był to swojego rodzaju towarzysz zarobkowy chłopaka. Im więcej pieniędzy zarobi handlarz, tym częściej będzie mógł wynajmować Ario do jakichś różnych ochron i tym podobnych. Tak przynajmniej widział to Kunisaku w swoim biznesowo-poglądowym świecie, wykreowanym w jego głowie. Oprócz tego, oczywiście chłopak lubił handlarza.
- Witam Ponownie! - powiedział Ario, machając z daleka. Gdy tylko udało mu sie podejść bliżej, stanąl obok handlarza i upewnił się, że nim zacznie mówić, to ruch będzie trochę mniejszy. Nie chciał, aby jego mała dywersja została odkryta przez - nie daj Shinobi - jakiegoś człowieka od tajemniczego jegomościa, który organizował walki. Może się okazać, że chłop ma w mieście więcej informatorów, niż niejeden szpieg, a cała siatka jest rozciągła na całą prowincję.
- Psst...poszukuję mężczyzny, który rzekomo ustawia jakieś nielegalne walki zwierząt na pustyni. Podobno jest wysoki, a cała organizacja owiana tajemnicą. Wie Pan może, gdzie będzie miejsce następnych walk? Albo gdzie można...wie Pan, powęszyć, żeby się dowiedzieć? - Ario miał nadzieję, że od tego momentu sprawa ruszy z kopyta i będzie mógł szybko dokończyć robótkę.

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Żreć piach -
Ario & Yosuke
16/45

---

U Ario i jego przyjaciela kupca interes kwitł co cieszyło na pewno obydwu - jednego z powodu sporych zarobków, a drugiego z możliwości dorobienia przy ochronie karawany czy też pomocach przy rozładunku towaru. Widać było to, że potrafili sobie zaufać, jako nieliczni w tym fachu. Młody marionetkarz wyczekał najlepszego momentu by podjąć dialog ze starszym gościem, który miał mu coś do powiedzenia w temacie.
- Nic mi o tym nie wiadomo niestety, słyszałem tylko plotki, że przybyło tu paru podejrzanych typków ze swoimi psami, więc może rzeczywiście coś się kroi... Ale więcej nie wiem. A! No słyszałem też gdzieś, że wszyscy mieli się zatrzymać w jakiejś tawernie przy północnym krańcu osady... - powiedział ci co wiedział, jednak to nadal tylko plotki. Mogły być jednak warte weryfikacji.
Yosuke prowadził swoje śledztwo, które dotarło aż do kurzego gangu jajka, gdzie jeden był po stronie kury, drugi po stronie jajka. Odwieczna rywalizacja co było pierwsze. Tymczasem sam podszedł do tego pierwszego po swojej lewej, który handlował kurczakami. Yosuke wyciągał szybko trafne wnioski, które mogły doprowadzić do pewnych konkluzji:
- To mój jedyny kogut, czempion Cesaryou. Jest także na sprzedać za niecałe 300 ryo! Zainteresowany chłopcze?! - zapytał ochoczo. Gdy usłyszał o tym co mówisz, uśmiechnął się i już wiedział, że znalazł kupca - Oj tak tak! Na takie okazje właśnie trzymam tu swojego czempiona by zainteresować takich jak Ty!

[Ario]

Ario wysłuchał co miał do powiedzenia jego towarzyszo-przyjaciel. Co prawda nie powiedział mu zbyt dużo, ale powiedział tyle, że już chłopak miał gdzie się zaczepić. Trochę obawiał się tych "psów", o których powiedział mu kupiec. Co prawda wiedział, że istnieją ninja, którzy używają psów do walki. Była to wiedza, którą sprzedał mu ojciec (no i wtedy jeszcze jego bratu), kiedy ten wrócił z ponownych kupieckich podróży. Tym razem jednak istniała możłiwość konfrontacji, tak więc trzeba było podejść do tematu nadzwyczaj ostrożnie. Psy miały dobry węch więc byle fortel mógł nie przejść, a zdradzenie się w takiej sytuacji mogło skończyć się tragicznie. Może Yosuke będzie miał więcej szczęścia, żeby znaleźć trochę danych.
- Dobra, to w takim razie już mniej więcej gdzie zacząć poszukiwanie. Powodzenia w sprzedaży Panu. -powiedział i pomachał na odchodne do handlarza. Teraz wystarczyło wrócić do miejsca, gdzie rostał się z rekinkiem - towarzyszem - Yosuke i przekazac mu wiedzę. Wtedy będą mogli zaplanować kolejny ruch. Ario zaczał wracać na miejsce spotkania.

[Yosuke]

Zarzucona przynęta chyba trafiła prosto w najgrubszą rybę. Zarówno kupiec jak i Yosuke wiedzieli już, że trafili dokładnie na to co chcieli. Ten pierwszy sądził, że znalazł niezłego kupca, ten drugi, informatora. Teraz należało podejść do całej sprawy na tyle odpowiednio, żeby nie obrazić kupca, a jednocześnie nie wydawać pieniędzy na niepotrzebny wydatek. Z drugiej jednak strony, wykupienie koguta uratowałoby go wszelkich walk, odniesionych ran i prawdopodobnej śmierci na arenie.

-Co prawda mam już swojego kandydata, Megalo-dono...- Pokiwał przecząco głową i przez chwilę się zamyślił, rozważając ofertę kupca. -Kogut jest ładnie zadbany, zapewne w pełni gotowy, zaiste mógłby zostać czempionem. Wiesz może gdzie odbywają się... pokazy?- KAżda chwila, by nieco wrócić do głównego tematu była ważna. Może będąc tak wciągniętym w pertraktacje kupna-sprzedaży mężczyzna nie zauważy, że to co głównie Rekinek chce dostać to informacje.

-Dam 150. Od ręki, płatne już teraz- Przekonał się do kupna, ale zgodzenie się z góry na zaproponowaną ofertę byłoby aż za dziwne. Chwila ustalania cen z pewnością bardziej zachęci kupca do podzielenia się tym co trzeba.

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Żreć piach -
Ario & Yosuke
19/45

---

Wiedziałeś już cokolwiek, spędzając kolejne minuty ze staruszkiem handlarzem. Ten człowiek coś wiedział, coś słyszał, gdzieś był i gdzieś coś widział. To było więcej niż pewne. Rozmyślałeś o tych bojowych psach, których tak się obawiałeś. Ciekawostką było, że nie zdawałeś sobie sprawy co to za zwierzęta i czy też mogły mieć powiązania z ninja. Obawiałeś się tej konfrontacji, ale to nic dziwnego, to wyglądało na niebezpieczne zadanie, które mogło zakończyć się równie tragicznie. Podziękowania przyjęte, a ty ruszyłeś dalej. Wyszedłeś na plac, niedaleko miejsca gdzie się rozstałeś ze swoim kompanem i... Czekałeś.
Gdy Ario swoją część wypełnił, Yosuke był w trakcie pertraktacji, infiltracji i prowadzenia dokładnie przemyślanego śledztwa (dziwne jak na dziecko). Wyglądało na to, że trafiłeś na złote jajo, które znieść miał czempion. Wchodziłeś jednak w głębszą relację. - Jakbym nie wiedział to bym go nie sprzedawał! Ale dobra, 220 ryo i jest twój w takim razie, skoro już się targujemy! - wychodziło na to, że był to ciężki wojownik, jeśli chodziło o negocjacje, ale on wiedział coś czego nie wiedziałeś ty - może warto to było uwzględnić w negocjacjach?

[Yosuke]

Połączenie dziecięcej wrażliwości, gdzie nie było miejsca na niektóre dziwactwa dorosłych, połączone z twardym kantaiskim wychowaniem, gdzie należało potrafić o siebie zadbać oraz worek dozy pewności siebie tak typowej dla Hoshigakich sprawiało, że pomimo młodego wieku Yosuke bardzo dobrze potrafił sobie radzić w wielu sytuacjach. Często zachowując się bardziej odpowiedzialnie niż wskazywałby na to jego wiek.

- Dorzuci Pan jeszcze informację gdzie szukać innych "hodowców" i jesteśmy ugadani - Odpowiedział, swoim tonem jasno sugerując, że jest to jego ostatnia propozycja. Wyciągnął również rękę na znak przybicia targu. Jeśli kupiec chce sprzedać swojego koguta, zapewne się zgodzi. Możliwe że jednak nie będzie chciał się podzielić taką informacją, przez co nie dojdą do porozumienia. Trudno, wtedy Rekinek będzie musiał uznać, że zawiódł. Zawsze zostaje jeszcze Ario, może przynajmniej jemu poszło lepiej.

[Ario]

Ario czekał przez chwilę, lecz nigdzie nie było go widać. Czekał i czekał, aż wkońcu stwierdził, że może coś sie Yosuke stało i biedny wpadł w jakieś tarapaty. Nie to, żeby młody Kunisaku wątpił w umiejętności towarzysza rekinka, ale wiedział, że pustynia jest zdradziecka dla każdego, a szczególnie osób, które są tu nowe. W takim więc razie chłopak podrapał się po głowie i rozejrzał jeszcze raz, po czym ruszył w stronę, w którą Yosuke poszedł na początku. Miał zamiar odszukać kolegę i pomóc mu, jeżeli ten ma problemy. Co więcej, miał zamiar przekazać mu informacje, które zebrał, ponieważ uważał, że wie na tyle dużo, żeby móc przeprowadzić już jakąś wstępną inwigilację. Pytaniem pozostawało, co porabia jego towarzysz i jak mu idzie - ale tego dopiero miał się dowiedzieć. Pierwsze krople potu pojawiły się na czole Ario, lecz ten wytarł je rękawem. Spojrzał na słońce i stwierdził, że dziś jest raczej dobry dzień i nic złego nie powinno się wydarzyć. Czy miał rację? Tego dopiero się dowie.

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Żreć piach -
Ario & Yosuke
22/45

---

Ario wyczekiwał swojego nowego współtowarzysza, ale jego cierpliwość nie była zbyt duża. Od razu zaczął się krzątać i w końcu zdecydował się ruszyć w kierunku, w którym poszedł jego młodszy kolega, tak jak to zapamiętał, pakując się w plac centralny i miejsce z jakimiś mniej lub bardziej podejrzanymi straganami. Wyglądało na to, że zaraz go odnajdzie.
W tym samym czasie człekokształtny przeprowadzał jakże interesujące rozmowy dotyczące kupna informacji, a także czempiona. Samo w sobie, że postawił wszystko na jedną kartę i zapytał wprost o rzeczy, które go interesowały, na co usłyszał: - Zgoda! W takim razie pieniążki i jesteśmy rozliczeni - powiedział, podając ci w klatce czempiona, który był niezwykle dumnym kogutem. W tym samym czasie, jeśli już otrzymał swoje ryo odpowiedział (w przeciwnym razie bez pieniędzy tak samo nie oddaje w twoje ręce swojego drogocennego koguta): - Tawerna, która jest skierowana na północ stąd przy granicy osady posiada tajemne wejście od tyłu, tuż za koszami na śmieci, które trzeba rozsunąć by się tam dostać. Tam będzie organizowana walka... Wejście to 50 ryo, by móc zawalczyć. Powodzenia mały! - mówiąc to wiedziałeś już niemal wszystko, a gdy się obróciłeś w swoje lewo zauważyłeś jak nadchodził nie kto inny jak... Marionetkarz. Stałeś tak z klatką z kogutem i w tym momencie spostrzegł cię także Ario.

[Yosuke]

-No i świetnie- Przybił z uśmiechem targu. Kupiec odwrócił się, by sięgnąć po klatkę z kogutem, tymczasem Yosuke sięgnął do swojej torby, aby wyciągnąć odpowiednio odliczoną ilość pieniędzy. Nie dość, że uratował zwierzę od tragicznego losu, to przy okazji udało mu się osiągnąć dokładnie to co chciał. Tawerna, kosze, 50 ryo. Wszystko jasne i klarowne. Co prawda okupione małym wydatkiem, ale Rekinek uznał, że to bardziej koszt uwolnienia zwierzęcia od kupca, aniżeli koszt informacji. Ta była podana za darmo, niejako przy okazji. Po pożegnaniu się, ruszył w stronę miejsca spotkania, niejako rozglądając się czy Ario gdzieś jeszcze nie rozmawia z jakimś kupcem. Mimo wszystko wolał spotkać się z nim na uboczu, zanim inni wypatrzę ich współpracę.

-Chyba wiem gdzie powinniśmy szukać- Odpowiedział, gdy wreszcie spotkał swojego nowego znajomego, później powtarzając mu dokładne słowa sprzedawcy kur. Dopiero wtedy dał możliwość dojścia do słowa Ario.

[Ario]

Ario nie bardzo znał się na zwierzętach. Zdecydowanie lepiej mu szło zajmowanie się tworami, które już nie żyły i były z drewna, tak więc chłopak nie miał takiej ambicji jak Yosuke w celach ratowania małych istotek. Jak tylko dotarł i zobaczył, że towarzysz rekinek zakupił jakiegoś kurczaka to podrapał się po głowie. Teraz dopiero wyszło, że tak naprawdę nie zna ani jego, ani życia. Może Yosuke chciał zostać farmerem i rozpocząć życie na pustyni, a jego zakup świadczył o tym, że przygotowywuje już drób na hodowlę? Z drugiej strony, przez głowę Ario przeszła myśl, że może jego matka nie jest aż tak dziwna, jak mu się wydaje. Może to, że modli się do drewnianej kukły i składa mu ofiary z daktyli to coś zwyczajnego po drugiej stronie kontynentu i wcale nie aż tak odmienne? W każdym razie, chłopak wzruszył ramionami. Nie jego to sprawa by takie rzeczy rozsądzać.
Kunisaku wysłuchał co ma do powiedzenia Yosuke, mimo, że było to tylko jedno zdanie, po czym również miał zamiar wymienić się informacją.
- No, myslę, że powinniśmy zacząć od tej tajemniczej tawerny. Pewnie dobrze by było coś zaplanować, ponieważ w środku mogą znajdywać się źli ludzie. Omówimy to po drodze? - zapytał, zerkając jeszcze na koguta. Nie chciał dopytywać, żeby nie wyjść na wścibskiego, ale liczył, że Yosuke powie mu, po co to kupił.

[Kyoushi]

Misja grupowa rangi C
- Żreć piach -
Ario & Yosuke
25/45

---

Ciekawym było to co zauważył Ario, jego oczom okazał się młodzieniaszek shinobi, który po prostu kupił koguta w klatce. Cholera wie po co i cholera wie dlaczego. Nie bardzo wiedziałeś jak zareagować na to co zauważyłeś, musiałeś przekminić co dalej, decydując się podejść do rekiniego-dziecka które snuło już swój sprytny plan.
Yosuke w tym czasie dobił targu pozostawiając 220 ryo w kieszeni sprzedawcy drobiu, który pozbył się swojego domniemanego czempiona, który miał wygrywać wszystkie walki. Z kim by nie stanął do walki, miał po prostu wygrać, dumny kogut. W końcu sam rekin zauważył Ario i wypowiedział się na ten temat marionetkarzowi. Wyjawił mu co powinni zrobić i gdzie szukać, wciąż trzymając koguta. Wyglądało na to, że wiedzieli dokąd mają się udać i co zrobić, a słonce powolutku zaczęło znikać z nieba, nie zachodziło jeszcze, ale nie było już do tego daleko. Teraz tylko odnaleźć tawernę? Ruszyć w jej kierunku? W zależności od tego co chcecie zrobić dalsze kroki stawiacie tutaj. Jeśli zaś zostajecie jeszcze na placu centralnym to piszcie post tutaj. W zasadzie nic was już tutaj nie trzyma, jednak może macie jeszcze jakieś pomysły. Wasze poszlaki nie są potwierdzone niczym konkretnym, jednak są najbliżej prawdy, więc może warto zaryzykować.

[Yosuke]

Wreszcie świeże powietrze. Po długim pobycie w szpitalnych korytarzach Yosuke miał już dość panującego tam zapachu, składającego się głównie z połączenia wszelkich ludzkich wydzielin, dziwnych medykamentów, jakichś ziół i jeszcze wielu innych, których on sam nie był w stanie rozpoznać. Co prawda na dworze panowała taka sama pogoda jak w dniu jego przyjazdu. Słońce nie dawało o sobie zapomnieć, ale z czasem faktycznie można było się coraz bardziej do tego przyzwyczaić. Co nie zmienia faktu, że Rekinek nieco inaczej patrzy teraz na ludzi tutaj mieszkających. Naturalne warunki ich nie rozpieszczają, przez co tutejsza społeczność jest zmuszona do wielu wspaniałych odkryć i sztuczek aby być w stanie przetrwać kolejny dzień.

[Ario]

Ario szedł zamyślony od niemalże samego wyjścia z siedziby władz. Awans...i to na Akoraito! Niesamowite, ile rzeczy dzieje się tak nagle. Od dłuższego czasu pomagał czasami w wiosce, ale jego głównym celem było gromadzenie mamony. Co prawda powiedział liderce, że taki jest jego cel, ale skoro efekt był dobry, to czy mogła go karcić za błędne pobudki? Tak samo, koszty materiałów są naprawdę drogie, a on musiał jakoś dać radę to wszystko finansować. Pozostała jeszcze kwestia nauki medycznego jutsu, o którym również wspominała Saori-sama. Może to dobry moment, by zacząć o tym myśleć? Ario i tak myślał o wszystkim naraz, a z jego głowy niemalże parowało. Tym samym w ostatniej chwili dostrzegł...znajomego rekinka.
- Yosuke! - powiedział zdziwiony Ario. Był przekonany, że tak jak Shi, chłop po prostu się zawinął, bo co robić na tej pustyni. Ten jednak tu był i wyglądał...dziwnie. - Co się stało? Byłeś gdzieś? Patrz, dostałem awans, jestem Akoraito. - powiedział Kunisaku, pokazując towarzysowi-rekinkowi medalion, jaki otrzymał od liderki.