Wioska Ashre

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Być albo nie być -
13/30

---

Nie wiedziałeś co cię czeka, albo nie chciałeś wiedzieć. Niestety, nie było tak łatwo jak się spodziewałeś do tej pory. Nie zdawałeś sobie sprawy jak hermetyczne jest to środowisko, które ogranicza się do własnego grona. Cóż z tego, skoro utrudniali ci twoją pracę, którą wykonać musiałeś. No może nie musiałeś, ale wypadałoby. Musiałeś to jednak przekształcić na swoją korzyść i wykorzystać słabości swoich rozmówców. Ciekawym było jaki ruch teraz wykonasz.
Ciekawym było jak podejdziesz do sprawy. Chcąc nie chcąc musiałeś także zaryzykować i wybrać jedną z taktyk, którą opracujesz. Postanowiłeś racjonalnie podejść do sprawy i ruszyć z buta z prawdą na ustach:
- No to się kurwa trochę spóźniliście. Prawdopodobnie już dawno nie żyje po porwaniu i zagrożeniu wybuchem kopalni. Wczoraj został uprowadzony przy nas przez bandytów do jednej z kopalni. Widzę, że kurwa się nikt nie postarał, a groźbą jest wysadzenie tego kurwidołka. My oczywiście stracimy prace, a klany mają to w dupie. Kurwa wasza shinobi mać. - powiedział niezwykle wkurwiony wypijając swoje piwo na raz, a z wąsa strzepał po chwili warstwę swoistej piany. No chyba się będziecie zaraz nadupcać na piąchy jak tak dalej pójdzie. Z drugiej strony coś się dowiedziałeś i miałeś okazję porozmawiać, może dowiedzieć się czegoś więcej. Wszystko w twoich rękach.

[Ario]

Młody Kunisaku miał swoistego rodzaju Deja Vu, słysząc o wybuchu w kopalni i pogrzebanym lalkarzu. Czy coś takiego mogło mieć kiedyś miejsce? Pewnie tak, ale chłopak, nie chciał w to wnikać. W tej chwili w jego głowie urodziła się wizja, że jest to zdecydowanie inna bajka, niż poprzednie misje D. W tym wypadku, nie dość, że musi dostarczyć list do osoby, która została uprowadzona, to oprócz tego, zaminowali kopalnię. Tylko skoro zaminowali kopalnię...to gdzie oni są?
- Nie interesują mnie spory polityczne. Mam pomóc, więc jestem. - powiedział spokojnie Ario. Z drugiej strony, trochę śmiesznie, że skoro górnicy proszą o pomoc, klan wysyła Shinobiego, którego jest to pierwsza misja rangi C. Kogoś albo dobrze pogrzało, albo górnicy nie byli tak istotni...przynajmniej, z klanowego punktu widzenia.

W każdym razie, przed wyruszeniem dalej, musiał ustalić kilka rzeczy.
- Jeżeli chcecie, by Wasz szef przeżył, a co za tym idzie - żebyście zachowali pracę, potrzebuję kilku informacji. Ile było zbójów? Która to kopalnia? Oni dalej są w środku z nim? Jakie mają żądania? - to był zestaw podstawowy danych, które pozwolą Ario dokonać wyboru dotyczącego wyboru środków przy planowanym odbiciu.

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Być albo nie być -
15/30

---

Wiedząc co cię czeka, potencjalnie mogłeś się przerazić. W końcu nikt o zdrowych zmysłach nie ruszyłby do jaskini, czy tak jak w tym wypadku kopalni, która jest zagrożona zawaleniem po wybuchu. Nie zdawałeś sobie sprawy co się mogło wydarzyć i co może się dziać w tym miejscu. Najciekawszym było to, że nie wiedziałeś gdzie czeka niebezpieczeństwo. Wypowiedziałeś swoje, odsuwając się od konfliktu politycznego, czy też leżącego na innej płaszczyźnie. Widocznie pokładali w tobie wielkie nadzieje i jeśli nie przeżyjesz takiej misji C to klan niczego nie stracił, tylko farmera misji D, który woli zajmować się przesypywaniem piasku i budowaniem babek z piasku aniżeli ryzykowaniem życia dla najważniejszej instytucji. To był sprawdzian, bez dwóch zdań.
- Sztygara można wymienić, choćby na mnie. - rzekł cwany wąsaty gość, który miał to wszystko gdzieś, ale jako jedyny się wypowiadał w temacie. Nikt tu pracy nie straci, ponieważ było za dużo do roboty. - Podobno dwóch, jeden od ładunków, drugi od porwania. Ostatnia kopalnia na północ stąd, jest aktualnie oznaczona czerwoną taśmą, by tam nie wchodzić, nie będziemy ryzykować zakopania żywcem. Tak, mówili coś o jakichś diamentach z tej kopalni, w której są i pewnie tam ich szukają. Ale przecież tu się kurwa odkopuje piaskowce, a nie diamenty, co to za debile są...

[Ario]

Farmer, nie farmer, liczy się ambicja i zawziętość - tak by powiedział niejeden, który startował w tym świecie brutalności i przemocy. Już na samym początku, znalazł się szybko jeden następca tronu, samozwańczy król i kosogłos, który po niecałym dniu nieobecności swojego przełożónego, chciał przejąć jego miejsce. Cóż za satysfakcjonująca chwila, w której widać, jak bardzo te hermetyczne społeczeństwo jest zepsute, gdzie mimo iluzji i obłudy, jaką próbując dowartościowywać się między sobą, tak naprawdę wszystkim zależy tylko na jednym - awansie i wizji wskoczenia na kolejny szczebelek w karierze. Coś Ario to przypominało, ale nie mógł z niczym konkretnym połączyć.

Chłopak wiedział wszystko, co było mu potrzebne do przeprowadzenia interwencji. Miał już miejsce, miał ilość osób i miał też jakie zagrożenia istnieją, o których wiedzieli mężczyzni w karczmie lub tawernie - w zależności od nazwy. Teraz pozostało wyprowadzić jedynie szybką akcję, lub prowokację. To Ario dopiero zdecyduje, jak znajdzie się bliżej miejsca X.

Ario podziękował i wyszedł z karczmy. Zamierzał podejść do jaskini, o której mówili i zbadać ile się da bezpiecznie - z dystansu, by następnie podejść bliżej i sprawdzić, czy wejście jest w miarę bezpieczne. Zakładał, że zaminowana jaskinia to żart, bo wtedy bandyci byliby sami w potrzasku bez wyjścia. Najłatwiej byłoby zdetonować ładunki i wręczyć samozwańczemu szefowi list, jako nowej osobie odpowiedzialnej za prace...ale Ario chciał najpierw sprawdzić możliwości ewakuacyjne.

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Być albo nie być -
17/30

---

Rzeczywiście, nie odpuszczałeś nie chcąc dawać po sobie znać, że jesteś ulepiony z miękkiej gliny i brakuje ci spódnicy mamy, w której otarłbyś łzy po tak ciężkiej przeprawie słownej ze swoim rozmówcą, który był dość stanowczy i agresywny w słowach, a także bardzo pewny siebie. Cholera wie czy był to jego przełożony, na pewno był na wyższym stanowisku, więc każdy mógł łaknąć jego miejsca, stąd ta rozmowa. Nie mogłeś się w tym temacie wypowiedzieć, to tak naprawdę nie była także twoja sprawa, ale mogła wiele powiedzieć. W końcu skoro takie było podejście to może bandyci wcale nie byli bandytami, a... Kolegami z zespołu? Lub może lepiej - rywalami z zespołu.
Miałeś już informacje, które miały skierować cię do potencjalnego miejsca, gdzie miałbyś przeprowadzić przeszukanie i zdobycie wszelakich informacji. Nie wiedziałeś jednak co cię tam może czekać. Miałeś w głowie co powinieneś zrobić i zacząłeś realizować swoją wizję. Wyszedłeś i ruszyłeś w odpowiednim kierunku by dostać się do kopalni/jaskini, zwał jak zwał dla ciebie. Widziałeś jedynie jedno wejście z zewnątrz z czerwonymi wstążkami. Na zewnątrz i przy samym wejściu nie było widać niczego podejrzanego, jednak wgłąb... Było ciemno.

Post proszę tutaj

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Żyć albo przeżyć -
1/30

---

Po ostatnim wykonanym zadaniu przez Ario, musiał on w końcu wrócić i mieć okazję do odpoczynku. W końcu stracił niemało chakry przez takie kroki jakie podjął co miało swoje konsekwencje - jednak bądź co bądź, zadanie wykonał przekazując zwój z informacjami dla swojego sztygara. Ty jednak wracałeś z nim całym i zdrowym, który mógł cieszyć się uratowaniem życia. Oczywiście, że ci podziękował, dzięki czemu miałeś sytuację jasną i klarowną.
Gdy dotarłeś do wioski nastała już noc, praktycznie nie widziałeś czubka własnego nosa, gdyby nie księżyc w pełnym blasku, który rozświetlał ci drogę, która prowadziła nigdzie indziej jak do wciąż pełnej karczmy. Oczywiście, mogłeś podjąć inne kroki, spać na piasku lub jak normalny menel w śmieciach, które też się gdzieś gromadziły, ale regeneracja chakry oraz organizmu wypadałaby by wypadła w nieco lepszych warunkach. Sztygar widziałeś jak zachodził do tawerny wraz ze swoim listem, który otrzymał od ciebie. Ciekawym było, że nawet o nim nie wspomniał. Ogólnie zachowywał się dość dziwnie, ponieważ niezbyt interesowała go tamta dwójka, a on sam w sobie nie powiedział nawet słowa. Wszystko było jakby dograne i dla niego nic się nie zmieniło. Po takich przeżyciach mógłby mieć pewne problemy z czymkolwiek, jednak na to nie wyglądało.

[Ario]

Odpoczynek był potrzebny jak woda na pustyni, tak więc Ario nie czekając ani nie zwlekając, udał się bezpośrednio do karczmy. Podążał za sztygarem, jednak nie bardzo był w stanie rozszyfrować jego celu. Rzeczywiście, zaminowanie było prawdopodobnie blefem, który miał utrudnić bądź odstraszyć przypadkowych intruzów...jednakże, pytaniem pozostawało, czemu w takim razie sztygar pozostawał cichy i po zabiciu przeciwników, odrazu ruszył w swoim kierunku, nie przekazując żadnych informacji zwrotnych dla młodego Shinobi. Więcej pytań niż odpowiedzi, jak to bywa w świecie ninja. Póki co chłopak nie chciał naciskać, ani dopytywać, tym bardziej nie chciał szukać wiedzy wśród ludzi w karczmie - całość mogła być już dobrze przemyślaną mistyfikacją, która tylko czeka, by uderzyć w niczego nieświadome osoby, które węszą nie tu gdzie powinny. Ario nie lubił węszyć, nie był psem, nie miał blachy (to znaczy miał odznakę ninja, ale nie pełniła ona raczej funkcji zatrzymaniowej), tak więc postanowił skupić się na wynajęciu czegoś do spania.
Tym samym, postanowił, że póki co porozmawia z karczmarzem, więc podszedł bezpośrednio do lady i zapytał o możliwy nocleg. Starał się również obserwować, co robi sztygar, żeby nie okazało się, że Ario znalazł się w środku jakiegoś gangu, który chce zrobić coś nielegalnego. Jeżeli tak było, był w niezłych tarapatach, dlatego cicha ewakuacja na górę, mogła mu uratować życie. Tym samym, jak już dostanie się na górę, będzie musiał jakoś zastawić drzwi, co by go nie capneli we śnie - teraz, chłopak był czujny i starał się wychwytywać wszystkie takie możłiwości - ale czy to nie na tym polega bycie shinobi?

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Żyć albo przeżyć -
3/30

---

Szkoda, że tak mało tej wody na pustyni, więc i odpoczynku mało. Niemalże śledziłeś cel swojej poprzedniej misji, nie rozumiejąc co tak naprawdę się wydarzyło i dlaczego jest tak spokojny. W końcu prawie zginął. Jednak on coś miał wypisane w tym zwoju, co nie pozwalało mu o tym myśleć - był bardziej skupiony na tym by wrócić do tawerny. Nieszczególnie sprawdziłeś kopalnie, która ponoć miała być pełna pułapek wybuchowych - jednak nie była. Inaczej dawno gryzłbyś ziemię od spodu. Postanowiłeś się nie mieszać do tych spraw w dalszym ciągu i znaleźć nocleg. W końcu mogłoby się wydawać, że shinobi i że nie potrzebuje snu, jednak było to zgoła złudne.
Dotarłszy do karczmy, po szybkiej i bezkonfliktowej rozmowie jako bohater tamtego wydarzenia z kopalni (o wszystkim już wiedzieli, gdy tylko sztygar wlazł do tawerny) otrzymałeś i jadło i nocleg pro bono. Twoje szczęście. Miałeś też coś usłyszeć - od samego karczmarza, że dobrze jakbyś stawił się z samego rana, ponieważ może tu być robota dla ciebie, jeżeli miałbyś tylko ochotę podjąć się nietrudnego zadania. Co to jednak mogło być w tym kurwidołku, w którym nic oprócz wątpliwej jakości żelaza i piaskowca nie ma? Czy to może jakaś fucha na kuchni? W końcu mogłeś zrealizować swoje prawdziwe marzenia zostaniem szefem kuchni, bo na shinobi to się nie nadawałeś ewidentnie.

[Ario]

Co nie nadawałeś na Shinobi, jak pierwsza misja trzaśnięta niczym flaszka na schodach - szybko i bezboleśnie, z chętką na następną. Ario wstał rano i już wiedział, że ten dzień przyniesie mu upragniony rezultat - szybki zarobek, brak konfliktu, zrobienie kilku rzeczy naraz, a na koniec - odwiedzenie sklepu i zakup nowych rzeczy, które pozwolą mu zrobić z siebie shinobijską wersję Iron Mana, lub innego Mściciela. Chłopakowi przyśniło się tyle rozwiązań, że gdyby przynajmniej część z nich została wprowadzona w życie, to wiele rzeczy byłoby prostszych.
Niektórzy śmieją się z tego, że pomoc w kuchni jest robotą dla słabych, jednakże niejeden lord przekonał się, że kapka trucizny w napitku bądź strawie jest zdecydowanie bardziej trudna do wykrycia, niż wielka armia, która stoi Ci u wrót i czeka by tylko wpaść i przejąć rządy. To, co na początku wydaje się mało istotne, może mieć duży wpływ.
Jednakże, aby dalej móc się rozwijać, Ario pozbierał wszystkie swoje rzeczy i ruszył z powrotem do właściciela, który zaproponował młodego Shinobiemu jakąś pracę. Chłopak się ucieszył, ponieważ szło mu na tyle dobrze, że poczta pantoflowa już dawała mu mniejszą lub większą rozpoznawalność. Wczoraj jeszcze nikt nie chciał z nim gadać, a teraz zlecenia wpadają z miejsca. Gdy tylko chłopak pojawi się na dole odrazu ruszył do właściciela.
- No no no no...ja w sprawie tego zlecenia z wczoraj. Co trzeba zrobić?

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Żyć albo przeżyć -
5/30

---

Cóż, to nie znaczyło, że byłeś w tym dobry, a jak mówią - głupi ma więcej szczęścia niż rozumu. Nie wiadomo jednak było gdzie jest ta cienka granica, w której kolejna misja C może być ostatnią. Miejmy nadzieję, że to dziś jest ten dzień. Ario jednocześnie nie myślał o tym jakby miała być jego ostatnią, ale mogła - myślał o tym jak zarobić szmal na rozrzucenie go w klubie ze striptizem kuźni. Nie miał czasu się zastanawiać, korzystając także z zaproszenia życzliwego karczmarza, który nie ukrywał, że dobrze byłoby gdyby 'bohater' dostał coś w zamian od wioski, a nie tylko hajs od swoich pracodawców, którymi był klan.
Rozmyślania na temat kuchni były tu zupełnie nie na miejscu, ponieważ sam marionetkarz miał więcej rzeczy do ogarnięcia niż mu się wydawało. Wyglądało na to, że czas było na kolejne zadanie, które określi jego dalszą karierę:
- Słuchaj no, sztygar opowiadał, żeś go wczoraj uratował z tej kopalni, a był tam ukryty skarb, którego tamta dwójka szukała. Teraz jest sprawa - ponoć mieli oni wspólników, a sam diament musi zostać przetransportowany do osady rodu Ayatsuri. Bierzesz ta robota teraz czy mamy zlecenie wystawiać do klanu gościu? - zapytał wprost jak prawdziwy górnik-tawerniarz, wiedział co i jak i wiedział co chce uzyskać. Nie wiedział jednak czy się zgodzisz czy też nie, bo wiele szczegółów nie podał, jednak wyglądało to na robotę konwojenta.

[Ario]

Sytuacja przy barze działa się jak zawsze - szybko i konkretnie. Nim Ario zdążył cokolwiek zrobić, już miał pełen obraz sytuacji. Więc w całej tej historii był jakiś diament, który trzeba było po prostu wziąć i z nim wrócić. Robota prosta jak budowa cepa, młody Kunisaku niemalże zaczął już liczyć na co wyda zarobione pieniądze. Jednakże, znając życie, to wszystko miało w sobie głębszy sens i tym samym chłopak starał się pozostać czujnym. Jeżeli sztygar wie o diamencie, prawdopodobnie będzie chciał znowu posłużyć się jakąs machlojką, tudzież intrygą, żeby zdobyć ten diament dla siebie. teraz dopiero Ario mógł trochę połączyć kropki i znaleźć sens w całej tej opowieści.
Niemniej, Ario pokiwał jedynie głową.
- No no no no, dobra, przeniosę ten kamień. To gdzie on jest? Komu go wręczyć? - mimo, że karczmarz podał kilka informacji, młody Shinobi był dociekliwy jak przedstawicielka Zusu przy próbie otrzymania renty. Kto co jak było podstawowym zestawem pytań chłopaka, aby miał jasność, co dokładnie trzeba zrobić. Tak jak w poprzedniej misji, mógł jedynie wręczyć list i się wycofać, tak teraz ma zamiar baczniej obserwować cel i jak go osiągnąć...może konflikt był niepotrzebny i dało się go ominąć.

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Żyć albo przeżyć -
7/30

---

Nie było czasu na konwenanse. Musieli wszyscy działać, wszystko musiało trybić, włącznie z tobą. Cóż z tego, że nie byłeś tak kumaty jak trzeba i częściej mówiłeś 'no' od potencjalnej ofiary gwałtu w średniowiecznej Anglii. Wiedziałeś jednak co należy zrobić i za co dostaniesz pitos, na którym zależało ci jak Ichirou na swojej gurdzie. Niby diament niby nie, ponieważ nie dostałbyś go na pewno do rąk, nie jesteś takim szpecem by ogarnąć tak gruby temat w pojedynkę. Miałeś być tylko mięsem do zbicia, gdyby cokolwiek miało się wydarzyć - tak powinieneś na to patrzeć.
Gdy ty łączyłeś kropki w tej marionetkowej głowie, sztygar już był w tawernie ze swoim listem, stojąc i rozglądając się dokoła. Gdy cię zobaczył wystawił w twoim kierunku palec niczym spoder-man w memie. Ty natomiast wplotłeś się w dialog z kierownikiem karczmarzem:
- Jaki kurwa kamień gościu. Asekurować ino masz powóz i tyle twojej roboty, jak się leszcze pchają to ich bijesz bez pytania, a pytania później zadajesz czy boli lub czy żyją, czujesz to? - zapytał raz jeszcze - Powóz ze sztygarem wyjeżdża ponoć dzisiejszego wieczoru, resztę se sam ogarniaj, ja tyle wiem co żem zasłyszał. - wyjaśnił cię jak Seinaru wyjaśnił Kakita podczas walki 'pokazowej' w Yinzin. Wiedziałeś jednak co robić, od kogo otrzymać informacje, nawet widziałeś swojego przyszłego rozmówcę, który kierował w ciebie palec, co mogło pójść nie tak?

[Ario]

Ario trochę zdziwił się, że karczmarz jest taki wulgarny, ale nie było to miejsce na takie pierdoły. Dostał jasny przykaz, co ma zrobić, tak samo jasno pokazywał na niego palcem jego były cel, a obecny prawie zleceniodawca - sztygar. Co więcej, mężczyzna się nie odzywał, tak więc Kunisaku zaczął podejrzewać, że chłop jest jakąś niemową, lub ma inny defekt, którego nie chce zdradzić. Może miał wyziew z ust jak typowy rolnik, po zachlaniu pędzonego samogonu, lub jeszcze lepiej - po samoróbce pod celą, z chleba i cukru.
Nie mniej Ario podszedł do rzeczonego mężczyzny i już nie przedłużając, podszedł do sztygara.
- Karczmarz przekazał mi większość informacji. Rozumiem, że wyruszamy dziś i mam tylko ochraniać diament przed zagrożeniem. - shinobi chciał potwierdzić co ma robić w zadaniu, bo śmiał wątpić w rzekomego karczmarza i jego wiarygodność.
Gdy tylko dostanie informacje, chłopak tak naprawdę jest gotowy do drogi więc będzie mógł zaplanować jaki system obronny przyjąć. Do tego będzie mu potrzebne obejrzenie wozu i reszty karawany, która ma się udawać do wioski. Co prawda było to dosyć blisko, także zakładał, że co najwyżej ich jakichś skorpion zaatakuje, a cała droga pójdzie dość łatwo.

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Żyć albo przeżyć -
9/30

---

Nie byłeś zdziwiony, u ciebie widać było przyzwyczajenie wręcz do takich akcji i nie widziałeś w tym problemu. Wszystko klarowało się w jedną całość, a ty wiedziałeś co należy zrobić. Należy wykonać tę arcytrudną i wymagającą misję przewoźniczą, która miała określić drogę twojej kariery jako konwojenta numer jeden w rodzinie Ayatsurich. Nie wiedziałeś dlaczego się nie odzywa, by po chwili jednak go usłyszeć, co mogło wprawić cię w osłupienie. Gość spędził z tobą tyle czasu, a ty słyszysz go po raz pierwszy, nieźle.
- Knypie mamy ino robotę do wykonania. Słyszał ty, kamień, przewóz, powóz, ustawka, będziesz chronił wóz, pasi? - no było to więcej niż niezrozumiałe, ale chyba będziecie się w stanie dogadać będąc na podobnym poziomie. - Tak, po zachodzie słońca stań przed tawerną, tutaj dojedziemy z towarem i ruszymy niezwłocznie, może w nocy się nam powiedzie i nie przygrzeje nam i tobie kopuły. - dodał z pełną powagą człowiek wzrostu mrówki (1.5 m). Cóż z tego skoro był jednak wysoko postawiony, a nerwy miał ze stali kantaiskiej. Wszystko wiedząc byłeś chwilę wolny, gdy nastawał wieczór po rozstaniu ze sztygarem,
Po wyjściu z lokalu widziałeś jedno - powóz, woźnica i sztygar, an a pace pod przykrywką... Cegły piaskowca. Ciekawostka i bardzo dobrze ukryte, ale czy diament jest gdzieś tutaj? Tego nie wiedziałeś. Może nie chcieli ci powiedzieć gdzie w razie czego, gdyby wszyscy mieli umrzeć...

[Ario]

Ario nie ukrywał, że opis zlecenia, jaki dostał, był w pełni akceptowalny, a nawet lepszy, niż będą otrzymywac jego rzekomi potomkowie prawie 500 lat później w wielkich biurowcach i tak dalej. Tym razem sztygar wyjaśnil wszystko w podpunktach, jak najlepszy strateg co do planu ich przewozu. Młody Kunisaku nie bardzo rozumiał, czemu akurat chłop naciska na przewóz ważnego towaru w nocy, no ale stwierdził, że mądrzejsi od niego planują takie rzeczy i co on się będzie spierał. Cel był jasny - konwojować przewóz.
Skoro najważniejsze zostało powiedziane, to chłopak postanowił zatrzymać się w karczmie do czasu wyjazdu, odpoczać trochę, zjeść, a przedewszystkim przejrzeć jeszcze raz cały swój sprzęt, żeby mieć pewność, że w kluczowym momencie wszystko będzie miał dopięte na ostatni guzik.
Gdy tylko uda mu się to wszystko ogarnąć i będzie odpowiednia pora, chłopak skieruje się do umówionego miejsca i będzie czekał na woźnicę (chyba, że tak już stoi). Czy interesowało go to, gdzie jest schowany i ukryty diament? No można stwierdzić, że tak, ale z drugiej strony, jeżeli sztygar nie mówił o tym jawnie, a oni mieli udawać, że go przewożą, to Ario stwierdził, że nie ma co się dopytywać o pierdoły, skoro plan już został ustalony i najwyraźniej zakładał, że chłopak ma wierzyć, że tam jest. Póki co, Ario będzie mógł zbadać sobie jaką strategię obrony przybrać i ile mechanizmów do tego przygotować.