Szlak transportowy

[Murai]

z/t - http://shinobiwar.pl/viewtopic.p ... 52#p117652

[Toshiro]

Toshiro spodziewał się, że czeka przed nim na prawdę długa podróż i taka rzeczywiście była. Po wyruszeniu z Ryuzaku no Taki skierował swoje kroki w stronę Midori. Była to prowincja zarządzana przez ninja z klanu Nara, o leśnym klimacie. Nie spotkał ich nigdy wcześniej, ani też za dużo o nich nie słyszał. Dowiedział się za to, że ostatnio działo się tam coś niezwykłego i zbierają jakąś grupę ninja, którzy mają się tym zająć. Nishiyama nie przeszedł obok tego obojętnie i postanowił tutaj za jakiś czas zawitać, aby dołączyć się do całej tej eskapady. Został poinformowany, że obędzie się ona dopiero za długi, długi czas, ponieważ musi napłynąć dostatecznie dużo ludzi, którzy mogliby się tam wyprawić i zbadać całą sprawę. Tutejsze lasy bardzo mu odpowiadały, a na dodatek były bardzo piękne. Widać było, że drzewa są na prawdę stare co dodawało im dużo wdzięku i uroku.
Następnym przystankiem była prowincja Shinrin. Tutaj zawitał nieco dłużej, ponieważ musiał odbić trochę na południe, aby później znów udać się na zachód. W międzyczasie zatrzymał się na dwa dni, aby nieco zregenerować siły. Dowiedział się w międzyczasie co nieco o lokalnych shinobi, którzy władali dość ciekawą umiejętnością, którą było manipulowanie drewnem. Lokalni mieszkańcy z dumą wypowiadali się o swoich wojownikach, którzy ponoć potrafili postawić nawet dom za pomocą pewnego jutsu. Czarnowłosy był na prawdę zainteresowany tą sztuką i obiecał sobie, że kiedyś lepiej zgłębi temat, a może nawet odwiedzi na dłuższy czas Hayashimurę? Kto wie? Jak na razie miał pewną przesyłkę do dostarczenia, aczkolwiek obiecał sobie, że za jakiś czas postara się tutaj wrócić i dowiedzieć jeszcze więcej.

  Ukryty tekst

Droga do Sakai zleciała mu już bardzo szybko. Klimat nie zmienił się aż tak mocno, z lasów wyszedł na równiny, które były równie łagodne. Minął Yakiniku, a także Itojin, osady należące kolejno do rodu Akimichi, a następnie do szczepu Kakuzu. W dużej mierze prowincje te był nastawione na hodowle i uprawę roli, nic w sumie ciekawego go tutaj nie spotkało oprócz poznania kilku miejscowych podczas postoju w karczmie. Dopiero kiedy wkroczył na terytorium Atsui poczuł tę zmianę klimatu, który z łagodnych równin i lasów przerodził się w surową i gorącą pustynię. Co prawda Toshiro był przyzwyczajony do warunków ekstremalnych, ale raczej tych zimnych, górskich. Pierwsze godziny były prawdziwą męczarnią, ale w miarę jak upływały kolejne dni to przyzwyczajał się do tutejszych upałów. Po minięciu Kinkotsu została już ostatnia prosta do Sabishi, gdzie miał nadzieję dostarczyć swą wiadomość. W końcu dotarł do swojego celu, Ningyō-shi, a raczej do szlaku, który prowadził wprost do tej osady.

z.t.

[Naoki]

Misja C
11/30
"Bez świadków i bez dowodów"

---

Cel wyprawy był już znany. Może jego poznanie nie należało do najłatwiejszych, ale jednak udało Ci się wydobyć cenne informacje od więźnia, jednak teraz nie miałeś pewności czy on kłamał czy nie. Lecz nie było żadnego sposobu na weryfikacje informacji pozyskanych od młodzieńca. Poza zwykłym pójściem i sprawdzeniem.
Najpierw jednak postanowiłeś poinformować swoją przełożoną o imieniu celu i jego miejscu znajdowania się. Cóż pochwały chyba się nie spodziewałeś i wcale jej nie otrzymałeś, a sama propozycję wspólnej podróży podsumowała jedynie parsknięciem, które raczej nie oznaczało nic dobrego dla twej osoby. Najwyraźniej lepiej momentami nie drażnić byka, a jedynie udać się we wskazane wcześniej miejsce. Właśnie tak uczyniłeś, koniec końców mogłeś w końcu zobaczyć swój dom, miejsce którego tak dawno nie odwiedzałeś, a teraz było na wyciągnięcie twoich dłoni. Jednak cel wędrówki chyba nie pozwalał zbytnio cieszyć się tym faktem. Raczej ciężko będzie trafić na właściwych ludzi we właściwym miejscu, zwłaszcza na osobę poszukiwaną, której odnalezienie na całej pustyni byłyby ciężkie. Tylko jak ty właściwie planowałeś się za to zabrać? Przed Tobą stało całe Sabishi, a ty byłeś tylko jeden, jak mógłbyś odnaleźć jedną osobę na całej pustyni? Może pamiętasz jakieś miejsce gdzie łatwo byłoby Ci zdobyć informacje, albo kogoś do pomocy. Wszystko obecnie leżało w twoich rękach, sam fakt że poszukiwany Cię nie kojarzy mógłby ułatwić Ci zbliżenie się do niego, a następnie wyciągniecie z niego wszystkich informacji jakie posiada, jednak to wymagałoby zdobycia jego zaufania. Więc gdzie ty planujesz się teraz udać?

[Yoshimitsu]

Podróż dla Yoshiego była krótka, nie zdążył nawet ułożyć sobie w głowie planu. Jak znaleźć na pustyni jednego mężczyznę, który najpewniej się ukrywa. Ciężkie zadanie było przed białowłosym. Wszystko należało zacząć od zdjęcia płaszcza, warunki tego nie wymagały. Może zatrzymał się w oazie? Jedyne miejsce, które przychodziły kościstemu chłopakowi do głowy.
Droga była przyjemna... Piasek i ciepło, ciepło i piasek. Ukochany klimat Yoshimitsu, jedynie pustynia była w jego odczuciu czegoś warta. Były tutaj rody, które były zdecydowanie wrogie kościanym ninja ale zdaniem Kaguya tylko ludzie pustyni byli silni. Cele były jasne, w tej temperaturze dłużej wytrzymać może tylko ktoś z pustyni. Musiał się gdzieś schronić i przeczekać największe upały.
Najpierw oaza, później osada lalkarzy. Tak planował sobie to wszystko Kaguya. Na samą myśl o powrocie do wioski Ayatsurich budziła w nim obrzydzenie, chyba jedynie Inuzuka stali niżej w hierarchii niż marionetkarze... Nie mógł nic na to poradzić, przynajmniej na razie. Szybkim krokiem udał się w kierunku małej oazy, którą już kiedyś miał okazję odwiedzać, może i jego cel zatrzymał się tam w celu regeneracji.

zt. Mała oaza.

[Akarui]

Czas na spacerek.

Wizyta w "ojczyźnie" trochę się przedłużyła, ale Akarui tego nie żałował. Miał w końcu pretekst, by spotkać się ze starym znajomym, a w jego zwoju zamiast poniszczonej marionetki spoczywało dzieło sztuki. Tak przygotowany mógł ruszyć tam, gdzie sobie zaplanował - do Kaigan. Chciał się przekonać, czy po drugiej stronie Tajemniczego Lasu również dzieją się jakieś niestworzone historie. Porwania dzieci u granicy z Tsurai zaniepokoiły medyka, a ponieważ nie miał innych planów, chciał zebrać tyle informacji, poszlak i wiedzy, ile tylko się dało. Im lepiej będzie znał temat, tym wyższe szanse na to, że uda mu się zorganizować szerszą kampanię związaną z przeczesaniem samego Tajemniczego Lasu. Napełnił więc tylko swoje bukłaki świeżą wodą i wyruszył na północny wschód.

Plany mają jednak to do siebie, że potrafią się zmienić. Dużo osób podróżujących opowiadało, że sporo się dzieje w Midori. Podobno w tamtejszych lasach dzieją się dziwne rzeczy, Pojawiła się para czy dym, które się rozprzestrzeniają i niszczą krajobraz? Czy coś w tym stylu. Medyk więc zmienił trochę kierunek. Tajemniczy Las nie ucieknie, a w krainie rządzonej przez klan Nara dziwne rzeczy dzieją się własnie teraz!

Dokąd: Midori
Czas podróży: 2h
Środek transportu: motonogą.

[Ayatsuri Juranu]

Tak więc z odrobiną przygotowań, Juranu ruszył na spotkanie z plotkami. Ponownie, gdyż już raz miał taką okazję, tyle że nie była to trasa tak daleka. Ruszał wtedy ze stolicy prowincji Sogen na jej obrzeża. Dokładniej na okolice granicy z Midori, które było jego celem tym razem. Co mogło tam go czekać? Ruszał w nieznane, na wezwanie, którego dokładnie nie znał. Wiedział mniej więcej o lokalizacji obozu, w którym zbierali się najemnicy, ale czy to mu wystarczy, czy trafi? Jeszcze niedawno zgubił się na pustyni mylnie poprowadzony. Chociaż czy na pewno niedawno? To już kilka miesięcy, które przeleciało jak z bicza strzelił. Kto wie, jak długa będzie ta podróż? Tygodnie? Miesiące? A może na zawsze pozostanie w nieznanych grotach, które stworzyły problem, którego skala sprowadza tam ludzi z całego kontynentu. Chłopak ruszał na przygodę, by zobaczyć jak najwięcej się da, a i być może pomóc. Wychodząc w pustynię aktywował wentylację swojego ciała, czując błogi wiaterek wspomagający przetrwanie upału. Jeszcze tylko łyk wody z manierki i trasa od razu wydawała się przyjemniejsza...

Dokąd: Midori
Czas podróży: 2h
Środek transportu: Pieszo

[Toshiro]

Dokąd: Midori
Czas podróży: 1h
Środek transportu: Konik -50 ryo

Toshro spod sierocińca wyruszył w stronę siedziby tutejszych władz, co prawda miała go tam zaprowadzić Harumi, ale skoro nie wiadomo gdzie się teraz znajdowała, to musiał poradzić sobie sam. Nie było to aż tak trudne, wystarczyło popytać mieszkańców i po dość krótkim czasie znalazł się tam gdzie powinien. Dostarczył wiadomość, którą niósł aż z Ryuzaku no Taki na co oczywiście lider, a raczej osoba, która była odpowiedzialna za odebranie wiadomości zareagowała ze zdziwieniem. Doskonale wiedział, że nie mógł oczekiwać za to żadnego wynagrodzenia, ale skoro dał słowo, to też zaniósł wiadomość na miejsce, a przy okazji co nieco pozwiedzał. W międzyczasie dostrzegł ogłoszenie, które zwoływało "poszukiwaczy przygód" do Midori, tam też zamierzał skierować swoje kroki. Wcześniej przechodził przez terytorium Prastarych Lasów, więc wiedział co z czym się tam je.

z.t.

[Kana Yuki]

Dokąd: Midori
Czas podróży: 1h
Środek transportu: Konik -50 ryo

Nagłe sprawy skomplikowały zadanie powierzone w ręce Harumi. Służba dosadnie informująca o nakazie udania się wprost do Midori znaczyła tylko jedno - nie można negocjować. I choć szczerze wolałaby zostać w ojczyźnie pisaku, to doskonale zdawała sobie sprawę, iż jakakolwiek niesubordynacja względem rodziców może zakończyć się rychłymi kłopotami. A jakby nie patrzeć, są rzeczy ważne i ważniejsze. Mężczyzna od sierocińca z pewnością znajdzie kogoś chętnego do pomocy. O ile sam Nishiyama sobie z tym nie poradzi. Nie bacząc na wyrzuty sumienia udała się do domu, a potem wprost na szlak prowadzący do leśnej krainy. Pamiętała, iż pochodzi stamtąd Senju. Ciekawie czy na niego trafi?

[Yoshimitsu]

Kaguya skończył swoje sprawy w krainie piasku, chciał tu jak najszybciej wrócić. Oddać się w ręce swojej prawdziwej rodziny i liczyć, że nie zostanie zlinczowany za przynależność do mafii. Nie przejmował się póki co jednak reakcją jedynego szlachetnego rodu, a tym co zastanie w Yusetsu, do którego zmierzał. Z gangsterami zawsze był jeden problem, nigdy nie wiadomo co wymyślą i jak zareagują, nawet na wykonane zadanie.
Przeglądając dokumenty, można było łatwo zaobserwować, że Hikori nie szpiegował tylko mafii. Dużo z tych zapisków mówiło o truciznach, jadzie skorpionów i reakcji człowieka na owy jad. Białowłosy był zaciekawiony, może to go uratuje od gniewu kościanej księżniczki. Kto wie, wszystko miało zbliżać się do końca i pozostała ta łatwa część. Powrót do Yusetsu i zdanie raportu.
Podróż miała być szybka i przyjemna, czego można spodziewać się na szlaku? Kilku kupców i może jacyś strażnicy szukający Yoshimitsu Kaguya za kilka ostatnich głośnych wydarzeń w Shigashi, no raczej wysoki chłopak miał to gdzieś i nie przejmował się byle kim. Krok szybki, głowa wysoko podniesiona i chłód bijący na kilometr, tak to musi być Kaguya.

---

ZDOLNOŚCI[/b]

---

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Kościana opaska na prawej ręce
Torba na wysokości pasa

  Ukryty tekst

zt. „Baishunpu no ie”

[Yoshimitsu]

Pobyt wśród swoich ożywił nieco Yoshiego, który zachwycił się wszystkim co zastał. Wprawdzie życie w namiotach daje do myślenia i daje lekcje, którą Kaguya muszą zaakceptować. Następnym razem mając możliwości wrogów trzeba doprowadzić na skraj. Mordować kobiety i dzieci. Zabierać wszystko co cenne. Tak jak zrobili to Sabaku z rodem Kaguya. Nieco przeciągnięty pobyt w kościanej wiosce był wymuszony poleceniem Nariko, która na sam koniec przyszła osobiście aby pożegnać Yoshiego. Młody chłopak uderzył się w pierś i zasalutował przed swoją liderką. -Ku chwale Naszego rodu!
Białowłosy przesiedział w wiosce jeszcze kilka dni, spacerując i robiąc po prostu dobre wrażenie. Niestety nadszedł ten dzień kiedy trzeba było ruszyć w dalszą podróż i rozwijać się aby być przydatnym kiedy przyjdzie odpowiedni czas. Yoshimitsu wszedł na szlak nie wiedząc za bardzo gdzie zmierza, szedł po prostu przed siebie bez żadnego konkretu. Chciał zniknąć z radaru mafii i zwiedzić trochę świata. Poprawił rękaw koszuli i przyspieszył kroku idąc w nieznane.

z/t Karczma kupiecka

[Youmu Nanatsuki]

Wizyta w Sabishi nie należała do najdłuższych, gdyż Youmu spędziła w tej prowincji całe trzy dni. Ujrzała za to kilka ciekawych rzeczy, jak teatrzyk kukiełkowy. Była jedyną z osób dorosłych wśród widowni, którą stanowiły dzieci, ale jej to nie przeszkadzało. Pierwszy raz widziała, jak laleczki poruszane są na zwyczajnych żyłkach, imitując prawdziwe ruchy, odgrywając akcje, połączone z opowieścią i, niekiedy, śpiewem. Po za tym, niemalże całe dnie przesiadywała w luksusowej karczmie, zażywając kąpieli, masaży, dobrego jadła i trunków. Zwyczajny relaks, który rzekomo należał jej się po sukcesie w Sanibare. Wszystko kiedyś się nudziło, a Youmu nie przepadała za nudą, więc postanowiła wyruszyć dalej. Gdzie dokładnie? Tego sama nie wiedziała, bo nie do końca znała wszystkie drogi z pustynnych prowincji, prowadzące do sąsiadów, a już zupełnie mgliste były te dalej. Pocieszające było to, że idąc głównym szlakiem, ciężko było się zgubić, bo przebiegały one zawsze przez większe osady.

Dokąd: Ryuzaku no Taki
Czas podróży: 2 godziny
Środek transportu: Piechotka

Z/T

[Shins]

Poprzedni temat: Namiot handlarza

Shins i Yoshimitsu wybrali się w podróż do Yinzin, by wziąć udział w turnieju. Turniej miał być dla nich obu sprawdzianem ich umiejętności i sprawności. Każdy z nich miał też własny cel - Yoshimitsu chciał udowodnić, że jego klan jest najsilniejszy, a Shins dowiedzieć się jak najwięcej. Każdy z nich będzie chciał wygrać ten turniej i, być może, będą musieli walczyć przeciwko sobie. W takim razie będzie to dobry moment do rewanżu za poprzedni sparing. Bo żaden z nich nie odpuści. Ale nie ma co wyprzedzać faktów, w końcu do finałów jeszcze długa droga, więc zdążą do tego czasu powymyślać złożone strategie jak pokonać drugiego. To znaczy Yoshiitsu pobiegnie na pałę, a Shins postara się go zatrzymać przy pomocy glinianych wojowników. Najprawdopodobniej.

Dokąd: Sogen, przez Atsui i Sakai
Czas podróży: 45 minut
Środek transportu: Ptak transportowy

Zmiana tematu: Szlak Transportowy, Sogen

SPRZĘT WIDOCZNY - bo nie każdy czyta KP

• Rękawiczki na dłoniach
• Torba na glinę (Przy prawym boku na pasie)
• 2 torby zaczepiona z tyłu u pasa
• Kościany miecz - przepasany do pleców
• Maska filtrująca zakrywająca twarz
  

  Ukryty tekst

[Yoshimitsu]

Yoshimitsu wracał na pustynie owiany hańbą przegranego. Wiedział, że musi się skupić na pracy dla swojego klanu bo tylko tak będzie mógł naprawić swoje błędy i żyć w zgodzie z samym sobą. Jego podróż była długa ale kiedy tylko postawił stopę na piasku jego pierwszym odczuciem była radość. Radość z powrotu do swojego miejsca. Musiał teraz sprawdzić czy wioska przemieściła się od ostatniego czasu czy jednak trwała w jednym miejscu. Białowłosy uważał, że powinni zająć jakąś większa oazę i zbudować tam swój nowy dom. Mało wiedział na temat spraw związanych z zarządzaniem klanem w takiej sytuacji więc nie mówił głośno tego co myśli. Chciał jak najszybciej dostać się do swojego namiotu żeby nieco odpocząć. Ruszył więc niemal biegiem w kierunku ostatniego położenia wioski.

zt

[Ren]

W momencie, gdy babunia zawitała w tymczasowo zamieszkiwanym przez Ren namiocie, młoda beduinka właśnie była w trakcie pakowania swoich drobiazgów do niezbyt dużej torby, w której zazwyczaj przechowywała cały swój dobytek. Spędziła tu już aż nadto czasu, wylizując swoje rany, które odniosła przed dniami, a teraz, gdy stan jej nóg pozwalał jej znów na dłuższy marsz, nie zamierzała dłużej marnować tu więcej dni, żyjąc gdzieś u boku mieszkańców Urugi. Przybyła tu po to, by kupić od starowinki zestaw ziół dla swojej matki i te, uprzednio zapakowane w jasne płótno, znajdowały się już na dnie jej torby. Jaki więc był dalszy sens tutaj siedzieć? Choć społeczność wędrownej wioski traktowała ją jak jedną ze swoich, to młoda Kaguya nie była w stanie dłużej przywiązać się do jednego miejsca. Dłuższy postój uwierał ją i mierzwił, a przemijające dni przeciekały jej przez palce jak piasek przesypujący się w klepsydrze. Miała prosty plan – dowiedzieć się, gdzie aktualnie rozbiła się część społeczności, do której przynależała jej matka, spędzić tam ze dwie noce, a potem wyruszyć w swoją stronę. Niestety zazwyczaj bywa jednak tak, że plany trzeba zmieniać.
- Wyglądają lepiej. - Zerknęła krótko przez ramię na starowinkę, nadal przechylając się nad własnym bagażem. By zaakcentować to, że jej nogi zagoiły się wręcz modelowo, zsunęła z pięty ściągnięty z trupa but z wygiętym czubem, pokazując przez moment kobiecie spód swoich stóp. Rany na nogach wyraźnie wyblakły, a dzięki aplikowaniu maści Kaguyi udało się uniknąć przykrych konsekwencji zapaskudzenia się rozcięcia.
Nie zdążyła obwieścić tutejszej matriarchini swojego dzisiejszego odejścia, bo ta ubiegła ją, wspominając o odpłatnym zleceniu, które mogłaby zaoferować jej wspólnota Urugi. W pierwszym odruchu Kaguya chciała odmówić – dość już zrobiła i teraz miała swoje własne priorytety; teraz było nim zdrowie jej matki, a nie interesy wspólnoty, z którą choć sympatyzowała, to nie identyfikowała się. Zanim zdążyła wejść starowince w słowo i uciąć temat, to ta jednak rozwinęła dalej problem, który był konsekwencją ostatniego napadu. Ren westchnęła ciężko. Kto by pomyślał, że szajka kilku nieudolnych głupców ściągnie na nią tyle problemów?
- Atsui? Naprawdę nie ma już innej plantacji u naszych? Chcemy zostawiać pieniądze u Sabaku? – zaoponowała dość ostro, gwałtownie domykając swoją podróżną torbę, by krótko łypnąć na staruszkę zza swojego ramienia. Nie walczyła jednak zbyt długo z tym pomysłem, uznając mimo wszystko wyższość kobiety, jeśli chodzi o dobieranie sobie źródeł składników medykamentów. Nie podobało jej się to ani trochę, jednak już za daleko zabrnęła w to wszystko, by odmówić jej przysługi.
- Pojadę – rzuciła wreszcie, dopinając swój bagaż do pasa u swoich bioder. – Ale pod jednym warunkiem. Ktoś stąd odnajdzie aktualne położenie obozowiska Nariko i dotrze do mojej matki. Chcę, by dostała leki i informację, że jestem w Atsui. Możemy się chyba tak umówić? – Nie uważała, jakoby miała tupet. Targowała się po prostu.
Jeśli babcia wyraziła zgodę na stawiane przez nią warunki, to atmosfera trochę zelżała. Ren odebrała pieniądze, które miała przeznaczyć na zioła, prowiant i wodę, a także – o ile znalazł się dla niej takowy – jakiegoś wielbłąda, muła, czy inne parzystokopytne stworzenie, które mogłoby jej umilić trochę wędrówkę za granicę. Owinęła głowę jasnym materiałem, odkrywając jedynie oczy, i po krótkim pożegnaniu ze staruszką gdzieś na boku ruszyła przed siebie, podążając we wskazanym kierunku. Nie da się ukryć, że brakowało jej ciszy, jaka panowała na pustyni.
z/t

Dokąd: Atsui
Czas podróży: 30 minut
Środek transportu: nuszki

[Ichirou]

Ren dalej tutaj -> Plantacja ziół i okolice