Tartak rodziny Yoshimura

[Izuro]

Misja D
Kōseki Sōta
"Gdzie drwa rąbią" _____________________________
Posty:
MG: 3
Gracz: 2 Wiedziałeś już o sroce, o zielonej wstążeczce. Chciałeś jednak nieco głębiej dopytać, o historię tejże wstążeczki. Siwy spojrzał na Ciebie po czym podrapał się trójką swych palców po czuprynie. Lekko zmieszany zaczął opowiadać.
- Nie wiele wiem. Słyszałem, że ta sroka pojawiła się parę lat temu. Na początku nie uprzykrzała życia nikomu, a nawet była dość ciekawska. Lubiła popatrzeć na pracowników, czasem też dać się po dziubku podrapać! Niestety któregoś dnia to się zmieniło. Ciężko powiedzieć kiedy to było, ale wiem kto napewno będzie wiedział. Szef Yoshimura Shigeru, jest bardziej siwy ode mnie, ma mniej włosów i jest nieco starszy. Ma koło pięćdziesiątki. Powinien być nad rzeką, kontroluje spływ drewna z lasów Daishi. Jest to nie daleko! - wskazał palcem miejsce w którym powinieneś się udać. Było to w zupełnie innym miejscu niż największy dąb na którym znajdowała się sroka. Dookoła słyszałeś odgłosy cięcia drewna, wszędzie unosił się ten charakterystyczny zapach. Ludzie byli zajęci swoją pracą, a Ty mogłeś każdemu przeszkodzić by czegoś się dopytać. Miałeś parę możliwości, co wybierzesz?
Wiał lekki wiaterek, było ciepło i słonecznie, na niebie znajdowało się parę chmurek, nie zasłaniały one jednak słońca. Nie zanosiło się na deszcz. Drzewo znajdowało się kilkaset metrów dalej w stronę zachodniej, a by znaleźć się przy rzece musiałeś udać się kilometr w stronę wschodnim. Czy wiedza o historii tego ptaka mogła ci się przydać, czy może lepiej wystarczyło się go pozbyć?

[Sōta]

Sōta pytając mężczyznę o irytującą wszystkich pracowników srokę, miał nadzieję, że ten będzie wiedział co nieco na temat ów szkodnika. Niestety odpowiedź jaką od niego otrzymał nie usatysfakcjonowała chłopaka. Mimo to, dowiedział się dwóch istotnych rzeczy. Po pierwsze sroka nie zawsze taka była. Ponoć niegdyś przylatywała do tartaku i jedynie obserwowała pracowników, jak to każdy inny ciekawski ptak. Nie sprawiała im ona żadnych problemów, a nawet dawała się podrapać po dziubku. Drugą ważną informacją, którą chłopak otrzymał było to, że osoba, od której może dowiedzieć się więcej na temat tej całej sroki znajdował się przy rzece. Yoshimura Shigeru - siwy, starszy mężczyzna, który zajmuje się kontrolowaniem spływu drewna z lasów Daishi. To właśnie on według pracownika miał wiedzieć nieco więcej na temat tego szkodnika.
Sōta był już pewny, że za te wszystkie kradzieże musi być odpowiedzialna osoba trzecia. Miał przed sobą wybór: zebrać więcej informacji albo od razu wyeliminować ptaka. Mógł on wpierw zobaczyć się z Shigeru, jednak czy to było konieczne? Rzeka znajdowała się w przeciwnym kierunku do drzewa. Mimo to oba te punkty nie były od siebie bardzo oddalone, a każda nowa informacja mogła się przydać chłopakowi. W końcu jeśli jego założenia są poprawne, znalezienie sroki nie jest jego głównym celem, a osoby, która ją wytresowała.
Sōta stał w miejscu i myślał co ma dalej zrobić. Lekki wiaterek zwiał grzywkę na jego oczy. Było słonecznie a na niebie widniało jedynie kilka chmurek. Jak na ten moment pogoda nie powinna utrudnić chłopakowi zadania. Miał więc dużo czasu na realizację misji. Sōta ukłonił się i podziękował mężczyźnie za udzielenie informacji, a następnie ruszył w stronę rzeki. Sroka będzie musiała na niego jeszcze trochę poczekać.

[Izuro]

Misja D
Kōseki Sōta
"Gdzie drwa rąbią" _____________________________
Posty:
MG: 4
Gracz: 3 Historia ptaka spowodowała, że widziałeś w tym jakiś dziwny przypadek. Myślałeś, że stoi za tym wszystkim ktoś. Tego jednak nie wiedziałeś. Postanowiłeś udać się w kierunku rzeki gdzie ogromne drzewa spływały wraz z nurtem rzeki. Tak było w końcu łatwiej transportować tak wielkie bele. Droga nie zajęła ci długo gdyż nie był to wielki odcinek. Dostrzegłeś pięcioro wielkich jak dąb mężczyzn, dwójka blondynów podobnych do siebie. Najwidoczniej byli to bracia odbierali oni bele na ląd, jeden siwy starszy człowiek stojący nieco z dalszej odległości. Przyglądał się temu wszystkiemu i dwójka brunetów znajdujących się w wodzie przytrzymujących belki tak by nie zablokowały się gdzieś. Było dość ciepło, a więc taka robota nie należała do najgorszych. Najbliżej Ciebie był staruszek, bracia sto metrów dalej, a tamta dwójka w rzece o dwieście metrów. Nikt cię nie zauważył, miałeś więc przewagę nad nimi. Mogłeś ich zaskoczyć, stać w miejscu, bądź też zrobić coś tylko co? Znajdowałeś się na polance otoczonej paroma drzewami, wiatr lekko smyrał po plecach, a cel Twojej misji był oddalony od Ciebie, co tu tak naprawdę chciałeś osiągnąć?
Wtem staruszek krzyknął w stronę braci.
- Jun, Ken odbierzcie te belki czas na przerwę... - to mówiąc rozłożył na ziemi jakąś tkaninę. Wyciągnął z torby jedzenie i usiadł. Dostał również wodę i delektował się przyjemną chwilą. Był z tej czwórki najstarszy. Czy to jednak był Yoshimura Shigeru? Dwójka po chwili szarpania się wyciągnęła dwie kłody z wody tak, że można było spokojnie przystąpić do jedzenia. Ruszyli w stronę staruszka, a dwójka w wodzie zawróciła i udała się by odebrać kolejną partię drewna. Nikt nie zwracał na Ciebie uwagi, odbierali cię jak kogoś który po prostu przyszedł popatrzeć.

[Sōta]

Sōta żwawym krokiem podążył ścieżką, która szybko doprowadziła go w kierunku rzeki, gdzie spływały wielkie drewniane bale. Chłopak chciał jak najszybciej zdobyć jakieś infomację na temat sroki, żeby móc wreszcie wypełnić powierzoną mu misję. Na szczęście był to stosunkowo krótki odcinek, więc podróż zajęła mu niewiele czasu. Po drodze dostrzegł grupę pięciu wielkich mężczyzn, odbierających bale na ląd. Dwóch z nich miało jasne włosy i wyglądali jakby byli spokrewnieni. Odbierali bele z nurtem rzeki, a nadzorował ich starszy mężczyzna, o siwych włosach, który stał trochę z dala, przyglądając się całej scenie. Sōta nie był pewny, czy owy mężczyzna jest tym, którego szuka, jednak ze wszystkich tutaj zgromadzonych tylko on przypominał z opisu szefa pracownika.
Było dość ciepło, a praca wydawała się nie być zbyt uciążliwa. Dwójka brunetów, zanurzając się w wodzie, przytrzymywała belki, dbając o to, aby nie zablokowały się gdzieś po drodze. Miejsce było otoczone drzewami, a wiatr delikatnie smyrał plecy Sōty, tworząc przyjemną atmosferę.
Sōta nie miał po co zwlekać. Zbliżył się do starszej osoby, mając nadzieję, że owy człowiek jest tym którego szuka. Mężczyzna właśnie rozkładał tkaninę na ziemi, przygotowując się do przerwy. Chłopak wiedział, że teraz nadszedł odpowiedni moment, aby poruszyć temat sroki, która sprawiała kłopoty pracownikom tartaku.
- Przepraszam za zakłócanie przerwy, ale czy jesteś Yoshimura Shigeru? Chciałem zapytać się o srokę, która przysparza kłopotów pracownikom tartaku. Jako shinobi otrzymałem misję pozbycia się tego zwierzęcia. Czy może pan podzielić się jakimiś informacjami na ten temat? Odkąd zaczęła sprawiać problemy? Czy wie pan, skąd się wzięła zielona wstążka, którą zauważyłem na jej łapce? I czy może pan powiedzieć, kto mógłby wytresować tę srokę do takich kradzieży?
Sōta wiedział, że zadaje strasznie dużo pytań, jednak chciał jak najszybciej dowiedzieć się wszystkiego co może i opuścić to miejsce. Mimo to starał się zachować spokój i szacunek, wiedząc, że te informacje mogą być kluczowe dla rozwiązania tej sprawy.

[Izuro]

Misja D
Kōseki Sōta
"Gdzie drwa rąbią" _____________________________
Posty:
MG: 5
Gracz: 4
Pierwszy który na Ciebie zwrócił uwagę był jeden z synów, uderzył lekko drugiego pokazując Ciebie. Nie obawiali się, ale widać było, że są jednak skoncentrowani na Twojej osobie, moment później staruszek zrobił to samo. Ty zdążyłeś podejść i zadać parę pytań które jak się okazało nie należały do szczególnie przyjemnych. Yoshimura zdziwił się kiedy to wymieniłeś jego imię i nazwisko.
- Tak, to właśnie ja. W czym pomóc...? - - skoncentrował się na tym o co pytałeś, chciał ci jakoś pomóc. Cały czas widać, że był zamyślony. Próbował sobie przypomnieć o co dokładnie chodzi w końcu to w jego tartaku działy się te sprawy, ale jednak można było dostrzec, że o wszystkim nie wie. Przed szereg wyszedł jego starszy syn który przerwał każdemu tu zgromadzonemu.
- Ta sroka niegdyś należała do mojej ukochanej. Miała złamane skrzydło, a ona... zadbała o nią, przywiązała jej wstążeczkę i sprawiła, że ptak był bardziej przyjazny. Doszedł w końcu do siebie, ale nie przestawał być dobrym aż do chwili. Była to późna jesień. Pokłóciliśmy się z Miyą, ona uciekła, wyjechała z osady. Z tego co się dowiedziałem mieszka w wiosce Akatori. Nie zabrała jednak sroki ze sobą, a my.... no cóż rozstaliśmy się z mojej winy. Ona nigdy mi nie wybaczyła, a ptak najwidoczniej się mści na mojej rodzinie za to co jej zrobiłem. - widać było, że bardzo to przeżywał. W ułamku nawet mogłeś dostrzec łzę, ale zaraz ją przetarł. Było to naprawdę dziwne, ale kontynuował.
- Ona nigdy więcej do mnie nie wróciła, ani do swojej sroki. Nie zamierzała tu wracać, może gdyby ona wróciła, bądź oddać to zwierzę jej to by się coś zmieniło? Sam już nie wiem, jest to dla mnie naprawdę przykre. Ja chciałbym by ona wróciła do mnie, bardzo żałuję i od kiedy się rozstaliśmy cały czas o niej myślę, ale niestety ona nie wraca... - wiedziałeś już chyba wszystko odnośnie tej historii, czy coś jeszcze chciałeś wiedzieć, może gdzieś się udać? Co zrobić? Teraz ruch należał do Ciebie.

[Sōta]

Sōta zadając pytania starszemu mężczyźnie miał nadzieję, że dowie się jak najwięcej o sroce. W końcu nie po to poszedł w kierunku przeciwnym do drzewa, w którym rzekomo znajduje się owe ptaszysko, aby wrócić bez żadnych informacji. Jednak chłopak, obawiał się, że zamyślona twarz mężczyzny może oznaczać, że za dużo tutaj się nie dowie. Na szczęście okazało się, że jego starszy syn miał dużo do powiedzenia w tej sprawie. Wyszedł on przed szereg i przerywając wszystkim tu zgromadzonym zaczął opowiadać wszystko co wiedział o owym ptaku. Jak się okazało, sroka należała do ukochanej mężczyzny - przynajmniej w przeszłości. Ptak miał złamane skrzydło, więc kobieta postanowiła się nim zająć. Niestety po jednej z kłótni para się rozstała. Dziewczyna uciekła do innej wioski, natomiast ptaka zostawiła tutaj.
Dla mężczyzny, opowiedzenie tej historii wymagało od niego wielkiego wysiłku. Najwidoczniej wciąż nie pogodził się z tym, że stracił on swoją ukochaną. Zresztą jak wynikało z jego historii, była to jego wina. Nic więc dziwnego, że miał wyrzuty sumienia po tym wszystkim co się stało. Sama historia jednak nie poruszyła chłopaka. Od to kolejna nieszczęśliwa para, której w życiu nie wyszło. Mimo to mężczyzna nadal przeżywał stratę swojej ukochanej. Żałosne- chłopak pomyślał. Sōta dobrze wiedział, jak to jest stracić bliską osobę, ba! nawet osoby. Nie oznacza to jednak, że trzeba się użalać nad sobą do końca życia. Co więcej w tym przypadku to była jego wina. Dlaczego więc nie pójdzie do tej wioski i zawalczy o nią, skoro mu na niej tak bardzo zależy? - pomyślał. Nie, żeby go to jakoś obchodziło - chłopak miał misję do wykonania.
Co prawda Sōta spodziewał, że za kradzieżami sroki stoi jakaś osoba, która na tych wszystkich akcjach chce się wzbogacić, jednak sprawa z tą ukochaną ułatwiła mu zadanie. Jeśli założenia starszego syna Yoshimury są poprawne, to ptak rzeczywiście się jedynie mści za swoją właścicielkę. To natomiast oznacza, że wystarczy, że chłopak pójdzie pod dąb, znajdzie srokę i jej się pozbędzie. Oczywiście mógłby pomóc mężczyźnie odnaleźć z powrotem miłość swojego życia i sroka sama przestałaby kraść, jednak byłoby to strasznie kłopotliwe. Po pierwsze jest to tylko teoria i nie wiadomo czy na pewno cokolwiek by to zmieniło, a po drugie wydłużyłoby to całą misję, a to ostatnie czego chłopak chciał. Zresztą niezbyt obchodziło go życie miłosne zupełnie nieznanej mu osoby. Sōta postanowił więc rozprawić się jak najszybciej z tym szkodnikiem i mieć to za sobą.
Chłopak podziękował za udzielenie mu cennych informacji i obiecał, że pozbędzie się tego ptaka. Następnie odwrócił się na pięcie i zaczął iść w stronę dębu, przy którym ma go znaleźć.

[Izuro]

Misja D
Kōseki Sōta
"Gdzie drwa rąbią" _____________________________
Posty:
MG: 6
Gracz: 5 Nie byłeś zadowolony postawą starszego z synów, ale cóż mogłeś na to począć. Były cięższe przecież przypadki niż to co słyszałeś obecnie. Staruszek nie odzywał się nic, a synowie nie mieli już nic więcej do dodania. Rozpoczęli swoją przerwę, pracownicy zniknęli.
Nie zamierzałeś jednak dać sroce to czego mogła chcieć, czyli swojej ukochanej duszy. Nie miałeś pewności czy to coś zmieni stąd też udałeś się w miejsce gdzie znajdował się wielki dąb przy tartaku. Było to całkiem ciekawe miejsce gdyż drzewa tutaj były o wysokości do dziesięciu metrów, ale ów dąb był chyba jednym z najstarszych tutaj i był na wysokość trzydziestu metrów! Nie było to dużo jak na ten gatunek drzewa, ale mimo wszystko, że w takim miejscu uchowało się coś takiego wielkiego. Zwłaszcza, że tartak ciął często takie drzewa, ale to chyba było bardzo ważne dla tutejszych. Tego jednak nie mogłeś wiedzieć, ani też nie miałeś pewności. Mogłeś się jednak tego choć trochę domyślać. Na praktycznie samym szczycie dostrzegłeś gniazdo sroki. Nie było jej jednak tam, najwidoczniej gdzieś latała, mogłeś się więc zaczaić. Jej lokum było na gałęzi znajdującej się na dwudziestym trzecim metrze. Praktycznie co chwilę znajdowały się gałęzie, aby tam dostać musiałeś się jednak wspiąć. Czy zniszczysz gniazdko, poczekasz na zwierzątko? Jaki jest Twój plan. Lekko wiało w tym momencie, ale nie powinno to na tyle utrudnić wspinaczki. Doświadczony wspinacz powinien bez problemu sobie dać radę, a co dopiero shinobi. Usłyszałeś w oddali, że sroka w tym utrudnia życie jakiemuś pracownikowi i zapewne coś mu skradła. Zapewne zaraz się zjawi na miejscu. Jaki więc był Twój plan? Jak miałeś zamiar zabić tego ptaszka. Dookoła nikogo nie było, lasek był całkowicie pusty, bez choćby najmniejszej duszy.

[Sōta]

Sōta, zbliżając się do swojego docelowego miejsca, zachwycił się urokliwym otoczeniem, w jakim się znalazł. Wszystkie drzewa w okolicy były okazałe i wysokie, sięgając nawet 10 metrów w górę. Najbardziej imponującym z nich był jednak dąb, którego młody shinobi poszukiwał. Jego imponująca wysokość wynosiła aż trzydzieści metrów! Zatrzymał się przed nim, chwilowo podziwiając te wyjątkowe drzewo. Sōta nie mógł przypomnieć sobie, czy kiedykolwiek wcześniej spotkał coś tak imponującego. Nic więc dziwnego, że ten widok wywarł na nim głębokie wrażenie.
Chłopaka zaciekawiło jednak, dlaczego ten dąb nie padł jeszcze ofiarą tartaczników? Zwłaszcza, że wszystkie pozostałe drzewa w okolicy były znacznie niższe. Być może to drzewo miało jakieś szczególne znaczenie? - zastanawiał się. Pomimo tych refleksji, Sōta zdecydował, że nie ma czasu na głębsze zastanawianie się nad tym tematem. Postanowił, że w razie potrzeby będzie starał się unikać uszkodzeń drzewa podczas pościgu za sroką.
Mając ptaka na myśli, Sōta zauważył gniazdo gdzieś przy samej koronie drzewa. Samej sroki jednak nie było widać. Ten fakt ucieszył chłopaka, ponieważ teoretycznie powinno mu to znacząco ułatwić zadanie. Wystarczy tylko szybko wdrapać się na górę i cierpliwie czekać na pojawienie się ptaka – rozmyślał na głos. Mimo lekkiego wiatru, który wiał tego dnia, Sōta był pewien, że jako shinobi poradzi sobie z tym bez problemu.
Stojąc przy samym pniu drzewa, skoncentrował się i przelał część swojej chakry w stronę stóp. Teraz, dzięki temu, miał pewność, że bez trudu dotrze na szczyt dębu. Zanim jednak przystąpił do wspinaczki, postanowił sprawdzić zawartość gniazda ptaszyska. Z szybkością ruszył w stronę gałęzi, na której było umieszczone, jednocześnie będąc czujnym i zwracając uwagę na otaczenie. Sōta wypatrywał też znaków powrotu sroki. W razie potrzeby zamierzał się schować przed nią, okrążając drzewo ostrożnie, aby nie zostać zauważonym przez ptaka.

Nazwa

Kinobori no Waza

Ranga

E

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody. Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.

[Izuro]

Misja D
Kōseki Sōta
"Gdzie drwa rąbią" _____________________________
Posty:
MG: 7
Gracz: 6
Wpierw postanowiłeś dobrze przygotować się do swojego zadania które mimo, iż byłeś shinobi do najłatwiejszych nie należało. Owszem taki wojownik jak ty z prostymi czynnościami sobie poradzi, ale już bardziej umyślne strategie raczej nie wchodziły w grę. Chociaż kto wie? Nie zamierzałeś jednak utrudniać sobie pracy, postanowiłeś przy użyciu techniki wejść na drzewo i wpierw sprawdzić gniazdo. Bez większych problemów pomimo krótkiej chwili udało ci się dostać na gałąź na której znajdowało się gniazdo. Nie było tam za bardzo nic wartościowego, od zwykłe nakrętki, parę gwoździ i kawałek sreberka. Sroki nie zbierały za bardzo srebrnych rzeczy, ale ten widocznie chciał innym utrudnić życie. Po co jednak to wszystko składował? Może lubił zbieractwo. To nie było jednak ważne. Dostrzegłeś w oddali, że Twój cel zaczyna się zbliżać. Okrążyłeś drzewo i znalazłeś się na nieco wyższej gałęzi będąc lekko schowanym za pniem. Samo drzewo będąc najwyższe w okolicy sprawiało, że przy większym pędzie powietrza trochę się ruszało toteż manewry były dość utrudnione. Chociaż dla shinobi nie robiły one chyba zbyt wielkiego problemu. Ptak nie zauważył cię, wylądował w gnieździe. Nie miał nic ze sobą, wyłożył się w swym domu i rozglądał się w dół. Z tego miejsca rozpościerał się naprawdę wspaniały widok. Ty miałeś do niego obejście pnia i dwa metry różnicy. Jak planowałeś to rozwiązać? Złapiesz go? Zabijesz? Możliwości było sporo, ale którą czynność Ty wybierzesz. Powodzenie misji zależało właśnie od tej czynności. Wiał wciąż lekki wiatr, zaczynało robić się co raz ciemniej, w oddali mogłeś dostrzec parę chmur. Nikt Wam nie przeszkadzał, ptak nie był skupiony na Tobie toteż robota wydawała się dość prosta, ale czy na pewno? To się okaże.

[Sōta]

Sōta szybko i zręcznie wspiął się na gałąź, na której umiejscowione było gniazdo sroki. Niestety, po przejrzeniu gniazda okazało się, że nie zawiera niczego wartościowego, a jedynymi "skarbami" były kilka nakrętek, gwoździ i mały kawałek srebra. Chłopak liczył na bardziej interesujące znaleziska, jednak te rzeczy nie miały zbyt wielkiej wartości. Przeglądając zawartość gniazda, Sōta spostrzegł w oddali nadlatującą srokę, zmierzającą w kierunku drzewa. Szybko obiegł dąb i ukrył się na nieco wyższej gałęzi, zasłaniany pniem. Na szczęście tym razem młodemu shinobi udało się ukryć na czas, będąc niezauważonym. Gdy ptak spokojnie usiadł w swoim gnieździe, Sōta rozejrzał się dookoła.
Chłopak znalazł się w doskonałym miejscu do realizacji swojej misji. Teraz musiał jedynie zdecydować, w jaki sposób osiągnie cel. Sōta mógłby po prostu pozbyć się sroki, ale zastanawiał się, czy lepszym rozwiązaniem nie byłoby jej schwytanie. Być może, jeśli udałoby mu się złapać ptaka i oddać go synowi Yoshimury, mógłby liczyć na dodatkowe wynagrodzenie. To były jednak tylko spekulacje, ale chłopak postanowił spróbować. Nawet jeśli nie zyskałby nic konkretnego, przynajmniej drwal byłby mu wdzięczny, a zasługi zawsze mogą się kiedyś przydać.
Niestety, głównym wyzwaniem było teraz schwytanie sroki. Choć nie powinno to być zbyt trudne, biorąc pod uwagę, że ptak leżał bezpiecznie w swoim gnieździe i nie był świadomy obecności chłopaka, wystarczyłby jeden błędny ruch, a sroka odleciałaby. Sōta szybko musiał przemyśleć dostępne opcje. Większość znanych mu technik nie byłaby w tym przypadku zbyt pomocna, a rzucanie shurikenami czy kunaiami nie miało sensu, jeśli zamiarem było złapanie ptaka. Musiał więc polegać na własnej sprawności fizycznej.
Dodatkowo utrudniało mu to, że znajdował się na wysokości ponad dwudziestu metrów, uniemożliwiając mu oddalenie się od pnia drzewa. Musiał więc wykonać swoje zadanie z precyzją. Chłopak wziął głęboki oddech i ruszył do akcji. Planował on szybko zeskoczyć z gałęzi w stronę ptaka i spróbować go złapać. Jeśli nie udałoby mu się tego dokonać i ptak by odleciał, Sōta zamierzał odbić się od pnia, aby znaleźć się nad sroką, a następnie skorzystać z techniki Fūton, by zepchnąć ją na niższe gałęzie drzewa. Miał nadzieję, że w ten sposób uda mu się lekko okaleczyć ptaka i unieruchomić go, co pozwoliłoby mu na bezpieczne schwytanie go i zejście na dół drzewa. Podczas całego manewru Sōta starał się być blisko pnia, aby uniknąć ryzyka upadku. Jeśli chłopakowi uda się złapać srokę to od razu pójdzie do syna Yoshimury.

Nazwa

Fūton: Enshō No Kaze

Ranga

D

Pieczęci

Połowa pieczęci Barana

Zasięg Max.

25 metrów

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jutsu defensywno-ofensywne, najbardziej podstawowa technika Uwolnienia Wiatru. Shinobi składa połowę pieczęci Barana, a następnie wyzwala z swojego ciała silny podmuch wiatru, rozchodzący się na wszystkie jego strony. Uderzenie wiatru jest na tyle silne, że jest w stanie zdmuchnąć lżejszych oponentów, a tych którzy stracili równowagę - po prostu obalić. Dodatkowo w pełni chroni przed wszystkimi pociskami (strzały, bełty) i bronią miotaną.

Nazwa

Kinobori no Waza

Ranga

E

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody. Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.

[Izuro]

Misja D
Kōseki Sōta
"Gdzie drwa rąbią" _____________________________
Posty:
MG: 8
Gracz: 7 Manewr który przyszedł ci do głowy miał pewien szkopuł. Prócz zeskoczenia w dół musiałeś obejść drzewo, akurat ledwo powiewał wiatr, a Twoja przyczepność w nogach pomogła w tym nie lada wyzwaniu. Twoja percepcja sprawiła, że gdy tylko byłeś już blisko to wtedy dopiero ptak dostrzegł cię. Widząc, że coś się szykuje próbował odfrunąć, ale zanim się wzbił w powietrze ty już rękami łapałeś ów zwierzątko. Był jednak problem, ręce miałeś przez chwilę zajęte a pikowałeś głową w dół. Uderzyłeś lekko w pobliską gałąź, syknąłeś lekko z bólu, omal nie wypuściłeś ptaka z rąk. Udało ci się jakimś cudem zaczepić nogami o pobliską mniejszą gałąź. Na szczęście! Upadek z tej wysokości nie skończyłby się dla Ciebie za dobrze. Nawet bardziej doświadczeni shinobii mieli by z tą akrobatyką nie lada wyzwanie, nie mając jeszcze obu rąk które były skupione na ptaszku. Gdybyś nie zaryzykował to zapewne sroka by odfrunęła, a tak lekko poobijany trzymałeś swą zdobycz w garści. Zszedłeś z drzewa, ptak próbował się wyrwać, ale czując Twój silny uścisk nie na wiele to się zdało. Spojrzałeś mu prosto w oczy, nie był zadowolony z tego wszystkiego, ale raczej to ci nie przeszkadzało. Udałeś się do chłopaka który był synem szefa. Zadanie zostało wykonane jak należy, a nawet dużo bardziej niż należy. Prace przy rzece wciąż trwały, gdy tylko chłopak dostrzegł, że się zbliżasz ze zwierzęciem ruszył w Twoim kierunku. Spojrzał na ojca który chyba nie był za bardzo zadowolony, ale to chłopaka nie interesowało. Odebrał od Ciebie "podarek" i z uśmiechem na twarzy zaczął mówić.
- Dziękuję ci, że nie zabiłeś sroki. Może uda mi się ją oddać niezwłocznie do właściwej osoby. Może... uda się ją odzyskać, a może jest już za późno. Nie ważne, za długo zwlekałem.... - to mówiąc ukłonił się i zostawił swą pracę. Ruszył pędem w nieznaną ci drogę. Na pięcie odwrócił się szef, spojrzał na Ciebie i rzekł.
- Dobrze się spisałeś, co prawda mój syn teraz zwolnił miejsce pracy, ale damy sobie radę. Na szczęście moi pracownicy będą mieli z tym przeklętym ptaszyskiem spokój. Proszę o to zapłata... - podał ci pieniądze, twoja misja dobiegła końca... Teraz tylko trzeba było się pożegnać i ruszyć dalej w świat...

_____________
Syn
Szef

[Sōta]

Sōta podziękował za otrzymaną zapłatę, elegancko się ukłonił, a następnie zaczął rozważać, co dalej. Zastanawiał się, czy nie byłoby warto poszukać odpowiedniego miejsca do doskonalenia swoich umiejętności shinobi. W końcu było jeszcze w miarę wcześnie, więc chłopak miał dużo czasu na produktywne wykorzystanie reszty dnia. Zastanawiał się jednak czy też może lepszym pomysłem nie byłoby zainwestowanie otrzymanych właśnie pieniądzy w nowy sprzęt. Przecież każda dodatkowa broń w ekwipunku młodego shinobi stanowi duży atut. Mimo to chłopak nie był pewny czy nie lepiej byłoby zaoszczędzić trochę Ryo na coś droższego co może mu się w przyszłości bardziej przydać. Po chwili refleksji postanowił jednak przespacerować się po Daishi, ciekaw czy coś interesującego dzieje się w mieście.

z/t