Siedziba władzy

[Naoki]

Cóż, rozmowa po drodze do siedziby władzy, wiele mu wyjaśniła odnośnie dziewczyny. Ciężko było mu także się wypowiadać, czy byłaby z niej dobra żona czy też nie. W końcu praktycznie jej nie znał, jedynie mógł oceniać ją po samym wyglądzie, gdzie raczej niczego jej nie brakowało, ale wypowiadanie takiego zdania nie leżało w jego interesie i zbyt obawiał się jej reakcji.
Jedynie samemu przyznał się do tego, z jakiego powodu został shinobi. W końcu będąc dzieciakiem nawet nie myślał o takich rzeczach, chcąc realizować się w innych dziedzinach, na przykład jako kucharz, gdzie gotowanie dla innych sprawiało mu sporą przyjemność i dawało satysfakcje. Teraz jednak gdy przyszedł czas pożegnania, wiedział że czeka go niezbyt łatwa rozmowa, z przedstawicielem tym razem administracji, a nie służ wojskowych. Samemu miał niewielkie przypuszczenia czemu mogło właśnie paść na niego, biorąc pod uwagę samą historię i współpracę zza młodu, gdzie był jeszcze małym chłystkiem pozbawionym własnego miejsca i mógł jedynie liczyć na wsparcie klanu, za którą musiał odpłacić się pomagając w formie opieki czy to nad młodszymi, czy też seniorami. Właśnie w taki niecodzienny sposób rozpoczęła się jego droga shinobi, którą obecnie kroczył. Jednak pomijając już nawet ciepłe wspomnienia. W końcu musiał skupić się na potencjalnym zadaniu, które zostało przed nim postawione, a wszystko zaczęło się od historii o starej karczmie. Intrygujące, ale samemu zbyt wiele o niej nie słyszał, chyba przez swój młody wiek w tamtym okresie. Tylko samemu w jego głowie pojawiło się parę pytań, które mogły wydawać się istotne w próbie rozwiązania zagadki.
- Rozumiem, postaram się tym zająć. Jednak mam parę pytań. - powiedział, spoglądając na swego rozmówce nieco niepewnie, ale chciał dowiedzieć się nieco bardziej istotnych rzeczy na temat tego lokalu.
- Chciałbym wiedzieć, w jakich okolicznościach zginął pierwszy właściciel. Oraz kim byli następni. - zapytał się, po krótkiej przerwie. Dając tym samym czas na odpowiedź, zanim samemu przejdzie do kolejnych pytań.
- Na pewno kwestia, niezdrowej konkurencji nie wchodzi tutaj w grę. Prawda? - dodał po chwili, chcąc jedynie upewnić się, że nie został wezwany tylko po to żeby dowieść, że duchami w tym lokalu jest jakaś zawistna konkurencja. Chcąca jedynie wyeliminować potencjalne zagrożenie w handlu i zagwarantować swej klienteli jedyny słuszny wybór, w końcu nie posiadali innych.
- Jeżeli dobrze rozumiem, mam udawać nowego właściciela lokalu, który próbuje otworzyć ten biznes, a jako że jestem młody i mało znany nikt za bardzo nie może mnie powiązać z byciem ninja. Tak? - powiedział na sam koniec, chcąc rzucić na to wszystko nieco więcej jasnego światła. Skoro miał być nowym nawet fałszywym właścicielem, czuł małą ekscytacje na ten temat. W końcu mógłby pomagać ludziom, w nieco inny sposób niż tylko shinobi, gdzie jedyna pomoc jaką mógł zaoferować była walka.
- Jeżeli to wszystko co muszę wiedzieć. Nadal podtrzymuje swoją chęć pomocy. Jedynie prosiłbym o dokładną lokalizacje tego miejsca.- dopowiedział na sam koniec, ładnie się uśmiechając. W końcu nie miał większego wyjścia, a sama odmowa raczej nie wchodziła w grę, jak już tutaj się pokazał i zgodził na rozmowę.

[Uchiha Masako]

Nowy początek Misja Rangi C [7/30] Naoki

- Właściciele... momencik, gdzieś tutaj miałem pełną listę. - urzędnik podniósł lewą dłoń z wyciągniętym palcem wskazującym, w geście mówiącym "proszę poczekać". Po krótkiej chwili szurania papierami wydobył spod nich kartę z zapisaną listą kilkunastu imion i nazwisk, którą zaraz ci wręczył. - Proszę spojrzeć, tam na górze zobaczycie niejakiego Nakady Haru. Jego jeszcze kojarzę, sam mu wydałem pozwolenie na budowę, lata temu. Wtedy jeszcze były tam tylko chaszcze i jakaś stara studnia - oczywiście zwana jakąś idiotyczną nazwą, śmiech demona, albo coś podobnego - Nakada pięknie to wtedy wyczyścił. Zamordowała go ponoć jedna z kelnerek... czemu dokładnie to już nie wiem, może sąsiedzi będą pamiętać. Reszty właścicieli już tak nie śledziłem, musicie mi wybaczyć. -

Potem Miyamoto przerwał rozmowę, aby zadzwonić niewielkim dzwoneczkiem. W drzwiach pojawiła się kobieta w średnim wieku, której zlecił przygotowanie dla was herbaty. Dopiero potem kontynuował odpowiadanie na twoje pytania.

- Niezdrowa konkurencja... no tak, zastanawialiśmy się nad tym, ale śledztwo straży nic nie przyniosło. Potem o całym budynku jakoś zapomniano, dopiero niedawno robiliśmy ewidencję budynków rządowych i okazało się, że karczma znowu wróciła do nas. - mężczyzna się uśmiechnął do ciebie, osobiście nalewając ci przyniesiony przed was napar. Na ostatnie z pytań nieco podniósł brwi w zdziwieniu. - Udawać kupca... no jeśli uważacie, że ma to znaczenie, to proszę bardzo, sam o tym nie pomyślałem prawdę powiedziawszy. Ale mogę się upewnić, żeby straż nie zapuszczała się w tamtą okolicę i nie nagabywała was bez potrzeby. -


Uwaga do sprawdzających:

  Ukryty tekst

[Naoki]

Rozmowa z urzędnikiem, należała nawet do przyjemnych. Gdzie przedstawiał wszystkie informacje na temat tego co zaszło w dawnej karczmie. Sama jej historia raczej nie była długa, w końcu poza dziwnymi zdarzeniami z pierwszym właścicielem, który zginął z rąk własnej kelnerki nie było wiadomo nic więcej. W końcu czemu on miałby wiedzieć coś więcej? Lecz przekazał i tak cenne informacje. - Rozumiem, postaram się z nimi porozmawiać. Może opowiedzą mi coś więcej. A tamta studnia, nadal tam jest? - odparł, będąc nieco zaciekawionym. W końcu jeżeli studnia przestała istnieć nie oznaczało to końca jej podziemnym tuneli, których raczej tam nie brakowało i one mogły być źródłem nieprzyjemnych dźwięków, przypominających duchy. Wszystkie potencjalne i racjonalne wyjaśnianie, w tej chwili były przydatne dla młodzieńca. Starając się odeprzeć tym samym negatywne skojarzenia z duchami, bo w końcu to były na prawdę one, a on miał spędzić z nimi parę dni. Raczej kolor jego włosów, może ulec lekkiej zmianie, na siwy z powodu strachu. Oby tak nie było, wtedy istniałby dość spory problem i jakby miał się pokazać tak ludziom.
Dalsza cześć rozmowy przebiegała już przy odrobinie herbaty, która to wszystko umilała. Gdzie wszystko przechodziło do fazy planowania i potencjalnej próby rozwiązania problemu z duchami. Lecz niestety opcja niezdrowej konkurencji została wykluczona przez śledztwo jakie zostało przeprowadzone. Tylko pozostało pytanie co stało się z kelnerką. - A co stało się z kelnerką, która zamordowała? - zapytał się, nieco niepewnie. W końcu nie wiedział czy będzie mu dane uzyskać odpowiedź na to pytanie. W końcu jej zeznania także powinny gdzieś istnieć, wskazując potencjalny motyw morderstwa, czy też domniemanie niewinności.
- Biorąc pod uwagę, czynnik ludzki. Prędzej nawiedzony zostanie zwykły kupiec, chcący otworzyć tą karczmę na nowo, nie jeżeli młody shinobi. Co do samych patroli, niech zostaną bez zmian. By nic w okolicy się nie zmieniło poza otwarciem lokalu. By wszystko wyglądało najnormalniej jak się da. - wyjaśnił. Przedstawiając swój tok myślenia. Oczywiście brał pod uwagę, że jest to nieco głupi pomysł temu w jego wypowiedzi dało się wyczuć niepewność, a on sam czuł się bardzo niezręcznie. Czując, że poucza kogoś bardziej doświadczonego od niego.
- Przy okazji, jeżeli wszystko się powiedzie, to odnowie cały lokal, by nadawał się do ponownego szybkiego wykorzystania. - dopowiedział na sam koniec, czekając w sumie jedynie na odpowiedź. Przy okazji mogąc dopić resztę herbaty, która otrzymał chwilę wcześniej. O ile nie będzie mu dane wysłuchiwać kolejnych rzeczy na temat tamtego miejsca. Gdzie będzie mógł dowiedzieć się odrobiony więcej.

[Uchiha Masako]

Nowy początek Misja Rangi C [9/30] Naoki

W miłych okolicznościach przyrody... no, może nie przyrody bo tej nie było widać w małym pokoju urzędnika, ale na pewno wśród miłego aromatu zielonej herbaty rozmowa na temat zlecenia trwała w najlepsze. Po Miyamoto było widać, że starał się dostarczyć ci wszelkich informacji, które tylko mogły ci pomóc rozwiązać problem i przywrócić karczmę do użytku - w końcu lepiej zbierać regularne podatki ze sprawnie działającego biznesu, aniżeli pozwalać budynkowi popadać w ruinę, nieprawdaż?

- Studnia... tak, tak, powinna dalej tam być. A co do kelnerki, już mówię - miałem to gdzieś tutaj zapisane. - Miyamoto poprawił okulary na nosie, nieco odsuwając od siebie kartkę, którą trzymał, wyczytując z niej potrzebne informacje. - Hmmm... cóż, wygląda na to, że popełniła samobójstwo... smutna sprawa, naprawdę. Straż znalazła jej zwłoki... ach, no tak. W studni oczywiście. Powiesiła się tam. - mężczyzna wzdrygnął się mimowolnie. Potem wysłuchał reszty twojej wypowiedzi, kiwając co jakiś czas głową, żachnął się jedynie przy ostatniej części. - Ależ proszę się nie kłopotać odnawianiem - przynajmniej nie w jakimś dużym stopniu. Osada pokryje wydatki renowacji, zależy nam na rewitalizacji tego miejsca. Co do reszty, to naturalnie zdam się na was, shinobi się raczej lepiej znają na takich sprawach - mnie zależy tylko na tym, żeby usunąć przyczynę problemów. -

[Naoki]

Napływ informacji mógł ułatwić wszystko, albo znacząco to utrudnić. W tym przypadku jednak do złotego środka była daleko. W końcu czym więcej młodzieniec wiedział, tym bardziej obawiał się spędzania czasu w potencjalnie nawiedzonym miejscu. Pozostało mu chyba jedynie przełknąć ślinę, wziąć parę głębokich oddechów i pogodzić się ze swym tragicznym losem. Gdzie zamiast jednego ducha, może mieć aż dwa do towarzystwa. Wizja niekoniecznie przyjemna i pozytywna, ale raczej nie było już większego wyjścia. - Rozumiem, nie najlepiej to brzmi. - odparł spokojnie, samemu będąc lekko pesymistycznie do tego nastawiony, ale przecież musiał uwierzyć w siebie. Przecież teraz nikt go nie poklepie po ramieniu i nie powie by podniósł wzrok ku górze i mierzył prosto przed siebie ku zwycięstwu, musiał zrobić to samemu, a na zapas nie miał wiele powodu by się bać. - Zajmę się wszystko i postaram się to ogarnąć. Muszę przyznać, że mam lekkie obawy, ale liczę że rozwiązanie tego problemu, będzie racjonalne. - odpowiedział, tym samym zgadzając się na współpracę z urzędnikiem w rozwiązaniu tego problemu. - W takim razie, pozostaje mi chyba, tylko się tam udać i rozejrzeć. - dopowiedział po chwili, licząc na to, że uda mu się dowiedzieć jeszcze gdzie znajduje się niefortunna karczma.
By samemu móc już ta się udać i nieco rozejrzeć, by ocenić w jakim stanie jest budynek i co będzie mu najbardziej potrzebne, by to przywrócić do jakiś wartości użytkowych, by chociaż móc odrobione poudawać, że zostaje nowym właścicielem tego terenu i młodym karczmarzem, bez żadnego doświadczenia w tym zawodzie. Czy w takim przypadku to mogło się jakoś dobrze skończyć? - Dziękuje za wszystkie informacje i herbatę. Udam się tam od razu. - powiedział, na sam koniec żegnając się z urzędnikiem przed wyruszeniem do miejsca z prawdopodobnie dwoma duchami.

[Uchiha Masako]

Nowy początek Misja Rangi C [11/30] Naoki

- Mam pełne zaufanie co do waszych kompetencji, Naoki-san. Kogo Moegi przychylnie się o was wypowiadał. - uśmiechnął się do ciebie Miyamoto, kiedy się żegnaliście. Opuściłeś następnie pomieszczenie, w którym pracował i ruszyłeś pod wskazany ci adres, gdzie miałeś zmierzyć się z nawiedzoną karczmą i jej duchami - o ile takowe oczywiście istniały. Legendy shinobich opowiadają o większych cudach, aniżeli zagubione dusze, więc może ta była prawdziwa?

Wychodząc z budynku minąłeś swoją znajomą strażniczkę, która uśmiechnęła się do ciebie i ci pomachała, zmierzając ku swoim obowiązkom. Po kilkunastominutowym spacerze dotarłeś na miejsce, gdzie ujrzałeś położoną przy głównej drodze wiodącej do centrum osady karczmę, na którą składały się trzy budynki. Okolica była o tej porze nadal dość ruchliwa - widziałeś sporo przechodniów - jednak sam opuszczony przybytek ział pustką i był wyraźnie omijany przez wszystkich. Do tego stopnia, że część osób nawet instynktownie przechodziła na drugą stronę drogi, mijając go. Do tego o ile dookoła panował szum i gwar, tak "Uśmiech Shirei-kana" wydawał się być nienaturalnie cichy i spokojny. Puste okiennice i zabite dechami wejście ziały przeraźliwą pustką, która w popołudniowym słońcu wydawała się wręcz pochłaniać... a może było to tylko wrażenie, spowodowane historią karczmy? Pozostawało zastanowić się, co robić dalej.

[z/t]

[Naoki]

Sprzątanie lokalu przez następne dni, w pewien sposób było ciekawe. Gdzie cenne okazało się być wsparcie Hou, znającego to miejsce dość dobrze. Przez co mogli uniknąć sprzątania czegoś nienadającego się absolutnie do użytku.
- Więcej tutaj pracy niż się spodziewałem. Wcześniej normalne życie wydawało mi się o wiele łatwiejsze. - powiedział, nieco się śmiejąc. W końcu jako malec był szkolony do roli farmera, czy też kucharza, a nie wojownika.
Jednak jak się okazuje, to wszystko udało mu się w pewnym stopniu połączyć. Przez dość zabawne zrządzenie losu.
Z każdym dniem, robiło się w tym miejscu coraz cieplej jak i żywiej, nawet zaczęli pojawiać się ludzie, będący zainteresowani zamieszaniem. Oczywiście zielonowłosy chłopak dokładał wszelkich starań by przekonać ich, że wszystko jej tutaj dobrze i nie ma czego się obawiać. Częściowa poprawa charakteru tego miejsca, w końcu ułatwi późniejsze działania w tym miejscu, gdzie przyda się każda pomoc, mogąca jakoś naprawić to miejsce i doprowadzić je do użytku.

W końcu nastał również wyjątkowy dzień, w którym Naoki powrócił do swego zleceniodawcy, czuł się w tym nieco zmieszany. Gdzie no był świadom ukrywania części prawdy na temat karczmy. Ratując w ten sposób tyłek chłopaka, który pomógł mu przez następne dni. Lokal nawet z nim po dobrej rozmowie był bezpieczny i stracił swe uroki grozy.
Tak samo negocjacja na temat wynagrodzenia, została zakończona pomyślnie co sprawiło ulgę u zielonowłosego. No może kwestia podatków, którymi nie musiał martwić się przez rok, by potem zapłacić ich znacznie więcej niż normalnie.
Czyli przez rok, musiał nie dość że wyremontować samodzielnie karczmę, ale również rozkręcić interes na tyle dobrze by nie zbankrutować przy pierwszych podatkach. To nie malowało się zbytnio łatwo, a nawet wyglądało w pewien sposób tragicznie.
- Dziękuje za szansę. Postaram się jak najszybciej naprawić lokal. Już jako jego właściciel. Mógłbym jeszcze prosić o jakieś rady? - zapytał się, tym samym uznając wiedzę mężczyzny za wyjątkowo przydatną. Skoro zajmował się tym jako urzędnik, zapewne był w stanie udzielić jakiś porad zielonemu w tym wszystkim chłopakowi.
Gdy po tym wszystkim, w spokoju mógł wrócić do Hou i pokazać mu akt własności ziemi, oraz karczmy. Gdzie razem z tym przedstawił wymagania przed jakimi muszą stanąć, by nie wylądować razem na bruku.
Czy w tym momencie powinni przejść od razu do działania? Najpewniej tak, lecz nie mając żadnego planu działania, był to niezbyt rozsądny pomysł.
- Zróbmy sobie parę dni przerwy. By odpocząć, a przy okazji zastanowić się, jak samemu mamy naprawić to wszystko. Na pewno będziemy musieli znaleźć jacyś ludzi do pomocy, którzy znają się na budownictwie, jak i dostarczyć materiały. - powiedział, spoglądając na swoją karczmę. Gdzie póki co, niewiele mógł zrobić, poza próbą dowiedzenia sięjak największej liczby rzeczy, oraz poszukaniu ludzi zdatnych do pomocy, a przede wszystkim nie bojących się dawnego "uśmiechu demona" Czemu to w żadnym stopniu, nie może być łatwe, a tym bardziej przyjemne?

z/t

[Naoki]

Dzień był piękny, oczywiście miał swe zalety, ale również najpewniej wady, która z oczywistych przyczyn nie były zbyt widoczne. No cóż, w końcu Kyane była promyczkiem słońca nawet w ponury dzień, a ten stawał się właśnie taki, mimo zbędnych uprzejmości, ale czy na pewno sprawa w domu została załatwiona szybko, a nogi zielonowłosego pokierowały go w stronę siedziby władz. Po drodze oczywiście rozmyślał o wszystkim, a najbardziej o adresacie tej wiadomości, to nie było zbyt normalne, że osoba znika tak po prostu chwilę wcześniej wrzucając komuś kamień w okno. Więc działania zwykłego człowieka dało się tutaj wykluczyć raczej łatwo, tak samo jak i nieśmieszny żart, który momentami miał racje bytu w myślach zielonowłosego przez krótkie momenty. Tylko czy takie przypuszczenia pozwalały mu ignorować tą sprawę? Oczywiście, że nie. Nie był typem osoby, która odpuściłaby to tak po prostu potrzebując odrobione więcej wiedzy, a gdzie mógłby ją uzyskać, jak nie w siedzibie władzy, czy też strażników.

Szczęście jak na ten moment mu dopisywało, udało mu się odnaleźć znajomą twarz, gdzie mógł liczyć raczej spokojnie na pomoc. Tylko najpierw musiał jakoś wszystko wyjaśnić, jednak jak miał to zacząć robić? Najlepiej najpewniej od początku, opowiadając wszystko co miało miejsce. - Dobrze Cię widzieć. Jednak niestety, potrzebuje twojej pomocy. - powiedział, pokazując dziewczynie list, jak i najpewniej urzędniczce, która może być zainteresowana jego treścią.
- Przed chwilą wylądował w moim domu razem z kamieniem. Niestety nie znam żadnego Bair'a. Obstawiam tutaj bardziej pomylenie domów. - powiedział, przedstawiając podstawowe informacje jakie posiadał na temat zajścia. Robiąc sobie przy okazji przerwę na złapanie oddechu. - Tak samo, niestety nie widziałem nikogo w okolicy, ani zbytnich śladów. Więc raczej można wykluczyć zwykłego człowieka, czy też bandytę. - dodał po chwili, przedstawiając swe myśli na temat zajścia. Tylko czy on kiedykolwiek spotkał się ze zwykłymi bandytami, nie posiadającymi cech shinobi? Niestety nie miał takiego szczęścia, trafiając jedynie na bardziej bądź mniej wyszkolone jednostki.
Teraz jednak bardziej niż kolejnego rozmyślania na temat tego co miało miejsce w jego domu, potrzebował pewnych informacji, czy też perspektywy innych osób, które właśnie pytał się o rady. W końcu jeżeli nadawca tej wiadomości, był znanym przestępcą. To tutaj powinna być o nim jakaś wiedza.

Staty

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

Misja rangi A
(o obniżonych wymaganiach jak dla rangi B)
- Boisz się śmierci? -
Naoki
5/45

---

Rozmyślenia na temat dnia dzisiejszego nie były konieczne. W końcu miałeś większe problemy jak to czy świeci słońce czy nadupca grad po twarzy. Czas było rozwiązać zagadkę stłuczonego okna i listu, który otrzymałeś. Pozostawiłeś nieznajomą samą w swoim domu z wybitym oknem. Słabe rozpoczęcie znajomości. Miejmy nadzieję, że cię okradnie i spali tę budę, by cię czegoś nauczyć. Nie miałeś jednak czasu i twoje poczucie sprawiedliwości skierowało cię nigdzie indziej jak do siedziby władzy, gdzie szukałeś pomocy w rozwiązaniu ów zagadkowego listu.
Rozpocząłeś gadkę, chcąc się przywitać i czegoś dowiedzieć. Nie trzeba było wiele czasu, by pociągnęła wątek. Na wieść o lądowaniu kamienia trochę się zdziwiła, nie słyszała widocznie o takich rzeczach dotychczas, ale człowiek przecież uczy się całe życie. - List wraz z kamieniem? Dziwne... - zastanowiła się, czytając dokładnie treść rozmazanego listu. Urzędniczka również to przeczytała i zakomunikowała bezpośrednio - Wygląda poważnie jak groźba, będzie to musiało zostać zakwalifikowane jako misja. Słuchaj, przecież skoro jesteś, mógłbyś się tym zająć? Będzie to szczęśliwy traf w nieszczęściu, prawda? - zapytała, chcąc wkręcić cię od razu w temat. Nie patyczkowała się kobita.
- Więc może w to być zamieszany shinobi? To zwiększa zagrożenie. Musimy podjąć odpowiednie kroki... - chyba się strażnicza obawiałam, że jesteś za cienki w te klocki i będziesz musiał odpuścić. W końcu to zadanie może być zadaniem rangi B? Minimalnie! Wyglądało na to, że musisz podjąć pewne decyzje.

[Naoki]

Rozmowa przed siedzibą władzy, na pewno dawała sporo podstawowych informacji na temat potencjalnych działań. Gdzie zielonowłosy mógł spokojnie analizować to co otrzymywał, w końcu dzięki temu mógł lepiej zadziałać w przyszłości otrzymując wszelkie wsparcie nawet minimalne. Lecz zamiast tego otrzymał propozycje zadania, prawdopodobnie niezbyt przyjemnego oraz łatwego. - Mogę się tym zająć. Jeżeli list zawiera prawdę, wiem gdzie mogę spodziewać się zagrożenia. Jednak nie wiem nic o tamtejszej okolicy. - powiedział, spokojnie jednak z lekkim zrezygnowaniem w głosie. W końcu znając dokładnie okolice domostwa w górach mógłby być o wiele bardziej skuteczny eliminując potencjalne miejsca zasadzek czy też ukrytych przeciwników, nawet nie wiedząc gdzie są.
Tylko nie dawało mu spokoju, to że osoba, która miała to otrzymać jest kimś innym i przypadkiem może wmieszać się i zostać przypadkową ofiarą. - Istnieje jakiś spis ludności? Bądź wiadomo czy ktoś mieszka w podobnych standardach co ja? Znajdując osobę, która miała to otrzymać możemy sporo się dowiedzieć, ale chodzenie od domu do domu nie ma raczej sensu. - dodał po chwili, zadając raczej dość istotne pytanie. Pchanie się w zasadzkę bez żadnej wiedzy o przeciwniku to jawne samobójstwo, którego chłopak nie chciał się podejmować.
Słuchając dalej wypowiedzi kobiet, a raczej w tym przypadku znajomej mu strażniczki, otrzymywał raczej profesjonalne porady, a raczej oferty pomocy, których nie mógł odmówić. - Myślę, że to może być zasadzka. Temu nie chciałbym ryzykować życiem innych osób, niż jest to potrzebne. Jednak chętnie przyjmę każde wsparcie w postaci wiedzy. - dopowiedział, oczekując najpewniej w pewien sposób zrozumienia. Samemu nie musiał się w to angażować, ale jeżeli już to robił wolał ryzykować jedynie samym sobą. Nie spodziewał się, że jego zdolności jakoś wiele mu dadzą, tak samo nie wyglądał na kogoś wielce silnego, albo pewnego siebie. Czy też nawet nie okazywał podczas swych misji jakiś wybitnych zdolności wojownika, albo zabójcy. Gdzie więcej swych umiejętności ukazał raczej w strategii i dyplomacji, skłaniając oponentów do poddania się, czy zwyczajnie obezwładniając wrogów, wykorzystując idealnie stworzony do tego plan.

[Kyoushi]

Misja rangi A
(o obniżonych wymaganiach jak dla rangi B)
- Boisz się śmierci? -
Naoki
7/45

---

Rozmowa W siedzibie dała ci co nieco informacji. Miałeś wszystko jak na tacy, więc mogłeś działać. Wyglądało na to, że urzędniczka nieźle cię wrobiła w wykonanie tej misji, nie musząc uzupełniać papierkowej roboty, cwaniara. Tymczasem, gdy ty już zgodziłeś się na jej wykonanie otrzymałeś od razu odpowiedź na swoje zawahania, które było słychać nie tylko w słowach, ale także i w głosie: - Jesteś shinobi, poradzisz sobie. - ni to wsparcie, ni zachęta. Po prostu wiedziała, że kogoś musi oddelegować, a skoro trafiło na ciebie, to dlaczego nie? Każdy się czegoś uczy całe życie, wyglądało na to, że teraz ty nauczysz się nowych miejscówek w swoich okolicach. Słowo się rzekło.
Wtem po komentarzu zabrała głos jeszcze raz strażniczka, która spojrzała na rozmazany list: - Nic nam z tego, przecież to podpis porywacza. W dodatku rozmazany... Musielibyśmy szukać wszystkich na pierwsze 3 litery, co w efekcie zajmie mnóstwo czasu i nie zdążymy tego ustalić do jutra... - dodała zniechęcona. To było logiczne. - Nie wiemy także kto został porwany, jednocześnie przecież jak już się tak porywacz pomylił wybijając twoje okno, to mógł pomylić w ogóle dzielnicę... Nie mamy na to czasu. - zakończyła swój wywód odpowiednio pewna siebie. Widać było pełny profesjonalizm i to, że przemyślała już tę ewentualność.
- Nie wiem czy to to, ale na północ od osady jest jeden domek, opuszczony co prawda, ale może to to. Ruszysz... - wytłumaczyła ci mniej więcej jak iść, jednak była to bezpośrednia trasa, która prawdopodobnie mogła być obstawiona.

[Naoki]

Czy zielonowłosy mógł się spodziewać tego co usłyszał? Najpewniej tak. Przecież był shinobi i nie mógł stawiać żadnych warunków czy też prosić o informację jakie nie powinny go obchodzić. Przecież był tylko nic nie znaczącym doko, może jedynie dobrze rokującym na przyszłość klanu, ale nadal nie otrzymał nic co mógłby mu zagwarantować jakieś większe stanowisko. Umożliwiające poważniejsze rozmowy z urzędnikami. Zdobycie renomy chyba tutaj było podstawa.
- Dobrze. Wybiorę się tam już teraz, wątpię by ktoś spodziewał się gości tak szybko. Przy okazji będę mógł spokojnie zbadać okolice. - powiedział, w sumie już bezwarunkowo zgadzając się na wszystko, co mógł. Był w kiepskiej sytuacji, ale przynajmniej przed nocą posiadał wystarczająco czasu, by zbadać okolice domu w górach. Miejsca opuszczone zazwyczaj dobrze działały do takich szemranych działań, najpewniej także nikt nie chciał kręcić się tam kręcić z powodu strachu. Przecież jeżeli tamto miejsce było opuszczone najpewniej posiadało jakąś zła historie mrożącą krew w żyłach.
- To do zobaczenia jutro po wszystkim. Liczę, że załatwię wszystko bez większych problemów. Czy też walki. - powiedział uśmiechając się, tylko to nie był uśmiech szczęścia, czy pewności siebie, a bardziej uśmiech do złej gry. Gdzie i tak nie miał większego wyjścia.
Tylko co on tak naprawdę zamierzał zrobić w tym momencie? Przejść się we wskazane miejsce i przebadać okolice, w pobliżu stu metrów od domu. Chcąc znaleźć tam wszystkie potencjalne kryjówki, by potem skupić się na samym domostwie i miejscu do noclegu. By samemu być w stanie stworzyć tam zasadzkę i zaskoczyć człowieka, bądź też grupę, która chce nieco zyskać kosztem innych.

[Kyoushi]

Misja rangi A
(o obniżonych wymaganiach jak dla rangi B)
- Boisz się śmierci? -
Naoki
9/45

---

W zasadzie to Doko nie powinien wykonywać misji takiej rangi, jednak widocznie albo ufali twoim umiejętnościom albo... Planowali się ciebie w najprostszy sposób pozbyć. Śmierć na misji to coś naturalnego dla shinobi, więc nie było mowy o tym by był to jakiś przypadek. Oby sprawa dotyczyła tego drugiego, a nóż zaskoczysz ich i wrócisz z tarczą zamiast na niej. Chociaż, kto wie. Przeszedłeś do dalszych kroków rozmowy, w której w końcu zgodziłeś się na oględziny czy też sprawdzenie tego miejsca. Pomysł był dobry, w końcu miałeś czas na sprawdzenie okolicy, ale... Ale ciekawostki zawsze istniały, ale o tym już później.
- Bądź dzielny i wróć z ofiarą. - powiedziała strażniczka, w geście salutującym życząc ci jak najlepiej, a przy okazji żegnając. Nie było to nic specjalnego dla niej, chociaż mogłeś sobie pomyśleć o tym wszystko. Byłeś niemal gotowy, żegnając się na do widzenia, do zobaczenia jutro - co ciekawe nie znając przecież swojej przyszłości. Młody pacyfista opuścił siedzibę władz, by rozpocząć śledztwo, które miało kogoś uratować. Tylko kogo? Przed kim niby wiedział, ale także nie do końca. Nie miał żadnych informacji co do porywacza. A nóż to tylko prosty osiłek? A może jakiś przeklęty Uchiha? Nigdy nie wiadomo kto się kręci po okolicy, co za zwyrola przyjdzie spotkać.
Było późne popołudnie, gdy wyszedłeś w kierunku swojego obranego celu, by dostać się w okolicę. Cóż, nie było to takie proste, ponieważ było to zdecydowanie, ale to zdecydowanie daleko. Droga prowadziła w leśne góry, które były pełne dzikiej zwierzyny oraz wszelakiej maści zarośli oraz drzew. Z drugiej strony, było tu wiele dróg gdziekolwiek, gdzie nie miałeś tego dobrze opisanego na poprzednim. Widziałeś jakieś ślady, które prowadziły po połamanych gałęziach gdzieś wyżej. Ślady zwierząt, a także odcisków butów na wilgotnej ziemi. Nigdzie jednak domku w okolicy.

Zapraszam tutaj.

[Naoki]

Dostanie się do wioski, nie było trudne, a raczej było łatwiejsze niż wcześniej, w końcu i środek transportu był bardziej odpowiedni i niebezpieczny, wystarczający by swą mocą przebić się nawet przez budynki. Jednak to nie było już potrzebne, zniszczenie opuszczonego budynku, było wystarczające.
Dotarcie do osady, zostało zakończone pomyślnie, tak samo jak i strażnicy nie sprawiali większych problemów, pozwalając zielonowłosemu podróżować smokiem po ulicach wioski, o tej porze w końcu nie zaatakuje nim żadnych przechodniów czy też powozów, ulice nocą przeważnie były puste, a nawet jakby ktoś tutaj się pojawił, raczej szybko zszedł by z drogi takiemu potworowi, jeszcze ozdobionemu ranami od techniku futonu.
Gdzie będąc już przy szpitalu, otrzymując pomoc w transporcie rannych, mógł przynajmniej przez moment przyjrzeć się smokowi, wyobrażając sobie co by się stało z nim, nawet po użyciu kryształowej zbroi. Szanse na jego przeżycie raczej były zerowe, a w taki sposób przynajmniej udało mu się rozproszyć technikę i uchronić siebie samego, oraz kobietę. Teraz jednak nie czuł się osobą odpowiednią do wydawania poleceń, temu pozostawił wszystko osobą bardziej odpowiednim do takich działań. W końcu sami raczej podejmie lepsze decyzje, czy leczyć przestępcę i poddać go osądowi władzy, czy zostawić w takim stanie by umarł.
Samemu także otrzymał pomoc, mógł poczuć się znacznie lepiej, nie czując bólu ramienia już dłużej, a raczej nie tak silnego jak przedtem. Gdzie adrenalina absolutnie nie istniała, musiał jako zmęczony zwykły człowiek dotrzeć do siedziby władzy. Przynajmniej pierwszy raz w życiu, będzie mógł się utwierdzić w przekonaniu, czy jest ona otwarta o takiej dość nietypowej godzinie. Oczywiście gdy udało mu się dostać na miejsce, szukał znajomej mu twarzy strażniczki, nim udał się do recepcji, by zgłosić powód z jakim tu się pokazał. Nie chciał czekać z tym wszystkim do rana.
- Chciałem zgłosić wykonanie zadania. Pojmanie porywacza i uratowanie porwanej osoby. - powiedział cicho, już mocno zmęczonym głosem. Godzina, jak i stan chakry robił swoje, sprawiając wrażenie, że chłopak już niezbyt kontratakował z rzeczywistością, ale nadal chciał iść przed siebie.
Oczywiście gdy został mu wskazany gabinet, gdzie mógł porozmawiać z kobietą, która jakby oficjalnie zaklepała jego zadanie, udał się tam, by w spokoju z nią porozmawiać i opowiedzieć o tym co się stało, oraz gdzie obecnie znajduję się porywacz, oraz jego ofiara. Także przedstawiając ich stan zdrowia.

[Kyoushi]

Misja rangi A
(o obniżonych wymaganiach jak dla rangi B)
- Boisz się śmierci? -
Naoki
43/45

---

Nie trzeba było wiele byś dostał się do rodzinnej osady. W końcu byłeś dzieciem tegoż okręgu. Przejście było równie szybkie i sprawne by pojawić się pod szpitalem odstawiając siebie oraz dwójkę, którą targałeś na smoku, tracąc kolejne pokłady chakry w celu jego manipulacji. Noc była idealną porą do szybkiego transportu gagatków, przy okazji rannych. Nie natrafiłeś na żadne już przeszkody, dzięki czemu wszystko działo się odpowiednio dynamicznie. Skorzystałeś z okazji doglądając rannego smoka, który otrzymał potężne dwa cięcia, gdy jego pysk został zniszczony, a przy okazji jego prawa strona, bardzo mocno ucierpiała. Gdyby tylko technika dotarła do ciebie samego, poszatkowałaby cię prawdopodobnie jak kucharz cebulę. Na malutkie kawałeczki.
Gdy otrzymałeś potrzebną pomoc, byłeś gotowy by kontynuować zakończenie swojej misji, bo w końcu tylko tyle już miałeś do roboty. Było późno, twoja rana nie była już tak niebezpieczna i nie przeszkadzała w funkcjonowaniu. Cóż z tego, skoro mogłeś sprawdzić stan siedziby władz. Oczywiście, była otwarta, bo jakże inaczej, w końcu to miejsce, gdzie shinobi o każdej porze mogli składać raporty. Niestety, żadna z osób którą dostrzegłeś nie była ci znajoma, więc musiałeś podejść do pierwszej lepszej urzędniczki, która odebrała od ciebie raport:
- Misja jeszcze z dzisiaj? Szybko się uwinąłeś, zostałam uświadomiona na jej temat, pozwól tylko, że przejrzę dokumentację i proszę o więcej szczegółów na temat napastnika i ofiary. Kim są, gdzie przebywają, czy żyją i najlepiej ich imiona. Usiądź, nie przemęczaj się bardziej, po wywiadzie zaliczymy zadanie na twoje konto. - zakończyła spokojnie, czekając na twoje wywody z piórem w ręku by zapisać wszystko co miałeś do powiedzenia na temat swojej misji.