Kurhany nieopodal Seiyamy

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
3/30 Rzeczywiście, wizja tego, że mnich miał sam ciągnąć powóz, była bardzo dziwna, a najlepsza wizja była taka, żeby Daisuke pomagał ciągnąć powóz z drugiej strony. Tak jednak się nie stało, ponieważ nim mnich zdążył Ci odpowiedzieć, zobaczyłeś konia, którego prowadził brat mnicha - inny mnich. Wszyscy wyglądali tak samo, więc w sumie jedyną odskocznią od ich jednakowego wyglądu, była biała klacz, którą niewiadomo skąd wytrzasnęli. Była dość duża i zdecydowanie zadbana, co mogłeś stwierdzić na pierwszy rzut oka, mimo tego, że nie byłeś znawcą koni.
- To jest nasza najlepsza klacz. Pomoże nam pociągnąć wóz do miasta, a jak go spieniężymy, to na niej wrócę. - poinformował Cię Twój przewodnik, podczas gdy drugi z mnichów zapinał wszelkie oporządzenie.
Nie trwało to zbyt długo. Widać, że miał wprawę w tym co robił, bo po niecałych dwóch minutach byliście gotowi do podróży. Już prawie wyjeżdzaliście, gdy usłyszałeś krzyk innego z mnichów, który biegł w Waszą stronę. W rękach niósł jakieś paczki, których poi co nie rozpoznawałeś.
- Aaaa! Czekajcie! - gdy dobiegł do Was, stał chwilę zdyszany, po czym wręczył Wam po paczce. - Prowiant na drogę. - powiedział zadowolony, a mnich - woźnica sprawił, że koń wraz z całym powozem ruszył.

Ruszyliście w dół. Czekała Was podróż. Ciekawym było, jakie miejsce zajmie Daisuke w tej całej podróży. Chcesz iść z przodu i obserwować? CZy może będziesz na tyłach?

[Daisuke]

Na całe szczęście szybko okazało się, że mnisi posiadali w swoim klasztorze również małą stajnię. To z całą pewnością uprości dalszą podróż, bo będzie można w spokoju się przespać w trakcie drogi do miasta, a tymczasem najcięższą robotę wykona zwierzak. O prowadzeniu wozu Daisuke nie bardzo się znał, dlatego i tą czynnością pozwolił zająć się mnichowi. Prosty podział ról. Jeden zajmuj się zwyczajną robotą, drugi odpoczywa i dba o to, aby w razie ataku bandytów nic się nie stało. Prosty układ, na który włócznik chętnie przystał. Co prawda nie spodziewał się specjalnych problemów, trasa do klasztoru była raczej jedną z mniej uczęszczanych i trudnych do pokonywania, więc dziwnym by było aby jakaś większa i bardziej niebezpieczna grupa.

Przed wyruszeniem w drogę otrzymali również prowiant. Lepszym pomysłem byłoby pewnie znalezienie drużyny, no ale przecież Nakasada z niejednym problemem potrafił sobie w życiu poradzić, to co ciężkiego go może spotkać na szlaku. Usadowił się gdzieś z tyłu wozu i obserwował jak budynek w którym spędził nieco godzin powoli znika w oddali.

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
5/30 Podróż zaczęła się dość miło dla Daisuke, ponieważ od samego początku mnich siedział cicho. To pozwoliło shinobi zająć dość wygodną pozycję i w takiej formie jechaliście dobre 10 minut. W pewnej chwili jednak mnich przemówił raz, a jak zaczął, to gadał do Ciebie cały przejazd.
- No, Panie Daisuke, a skąd Pan pochodzi? Bo wie Pan, ja to za dzieciaka, to nie urodziłem się w świątyni. Na początku mieszkałem w małej osadzie, w której... - dzięki temu, że byłeś na początku pasywny w opowieściach, dowiedziałeś się między innymi tego, że zaczynał jako drwal, więc jego głównym zadaniem było od dzieciaka ścinanie drzew. Pewnego dnia, gdy miał już narzeczoną, ich osada została najechana przez jakichś ninja, o których on za wiele Ci nie powiedział. Następnie dzięki wymyślnej ucieczce, udało mu się zbiec do lasu, gdzie potem skierował się w góry, ale zabłądził i odnaleźli go mnisi...tylko, że wtedy to jeszcze nie było takiej świątyni jak jest teraz - kiedyś to było, teraz to już nie jest.
- No, a Pan, Panie Daisuke? Ma Pan jakąś żonę? Dzieci? Bo taki potężny wojownik, to napewno wie, jak skraść serca dam. - cokolwiek to znaczyło, miałeś poczucie, że facet mimo bycia mnichem, wie co jest 5 i swoje w życiu przeżył. Tylko teraz od Ciebie zależy, jak podejdziesz do dialogu.

[Daisuke]

Podróż mijała bardzo spokojnie. Na trasie nie było większych przeszkód, nikt niespodziewany nie pojawiał się na środku drogi, a współtowarzysz podróży w absolutnej ciszy prowadził swojego konia. Najwyraźniej nie mogło tak zostać do końca ich podróży, bowiem już po chwili mnich postanowił podzielić się historią swojego życia. W miarę spokojne dzieciństwo, całkiem ambitne plany na przyszłość, całkowicie zrujnowane najazdem obcych. Ucieczka zakończyła się trafieniem do klasztoru, gdzie przebywa do dnia dzisiejszego. Zwykły człowiek, który trwa przy obecnej sytuacji i natychmiastowo akceptuje nową rzeczywistość. Nie próbuje się buntować, stawiać na swoim czy chociażby myśleć o uratowaniu swojej wioski.

-Jestem podróżnikiem, nie mam czasu na bliższe kontakty z kimkolwiek. Nie mam i nie planuję rodziny, samotne życie jest dużo prostsze- Niezbyt miał ochotę wchodzić na tematy rodzinne, dlatego odpowiedział takimi zwyczajnymi frazesami, jakie to życie nie jest fajne, ile można zwiedzić i tym podobne rzeczy. O swoich rodzinnych stronach nic nie wspominał, ani o ojcu, ani matce. Byli oni również powodem, dla którego nie planował on nigdy się ustatkować. Sama myśl, że mógłby być chociaż w małym stopniu tak złym ojcem jak jego własny, w pewien sposób powodowała u niego mały lęk.

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
7/30 Mężczyzna powoził i słuchał jak mu odpowiadasz. Kiwał przy tym głową, a na sam koniec stwierdził tylko, że każdy w życiu toczy swój własny kamień pod górę i musi uważać, by nie zostać przygniecionym. Dość dziwna uwaga jak na człowieka zamkniętego większość życia w klasztorze, jednakże nie to było klucz w tym momencie.

Nagle powóz podskoczył, a jedno z kół wyskoczyło z zawiasów. Koń zarżał, mnich spadł z powozu, a Ty ledwo utrzymałeś się w jednej sekundzie, ale to nie był koniec. Mnich spadając zaczepił o lejce, którymi kierował. Koń przekręcił się o 90 stopni, po czym czym wyrżnął na drodze. Mnich był w locie, pikował niemalże jak jastrząb w dół wąskiej ścieżki, a cały wóz przejechał po koniu, podskakując na nim i wyrzucając Cię w powietrze.

Tylko, że Ty byłeś shinobi, więc prawdopodobnie dasz sobie radę, jednakże lądowanie mnicha może zakończyć się śmiercią. Co zrobi Daisuke w ciągu tej chwili? Ratujesz siebie? Ratujesz konia? Łapiesz wóz? Gdybyś tylko był Ayatsuri, pewnie byś mógł zrobić wszystko naraz, a tak to...no nic, czekamy!

[Daisuke]

Niezbyt długa rozmowa, nieco ucięta przez Daisuke, nie była jakoś specjalnie porywająca. Mnich próbował podtrzymywać konwersację kolejnymi opowieściami, ale gdy jego rozmówcą był ktoś taki jak włócznik, to praktycznie nie mogło się to udać. Traktował on tę eskortę jako darmową podwózkę do miasta, a obecność innej osoby jako konieczność. Nie czuł się w obowiązku rozmawiania oraz całkowicie nie przeszkadzała mu niezręczna cisza.

Problemy jednak na drodze społecznej musiały poczekać, bowiem nagle sytuacja z wozem stała się bardzo nieciekawa. Uszkodzone koło spowodowało wypadek oraz całą kaskadę kolejnych wydarzeń. Trzeba było szybko reagować, bo za chwilę Daisuke może nie mieć od kogo uzyskać wynagrodzenia. Szybko zareagował, zbierając się na równe nogi i próbując złapać mnicha. Na wszelki wypadek zadbał o to, aby nie przewrócić się na drodze, koncentrując chakrę w stopach.

  Ukryty tekst

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
9/30 Już na starcie pojawiły się problemy, w wyniku których mnich wystrzelił przed siebie jak strzała. Jednakże dzięki szybkiej reakcji Daisuke, w momencie przewrotu wozu, shinobi odbił się, dostając dużej prędkości i złapał mnicha przed upadkiem. Co prawda Twój zleceniodawca leciał w tamtej chwili bardziej w stronę jednej ze skał, ale akurat dla Ciebie było to i lepiej, bo mogłeś złapać się i przytwierdzić stopami dzięki chakrze do ściany - trzymając szczęśliwie swoją zdobycz. Mnich był blady, a kiedy zorientował się co tak naprawdę się wydarzyło, przeraził go widok, którym się nie mieliście jeszcze jak przejąć - koń był niemalże przepołowiony na pół, ze względu na przejazd wozu po jego cielsku. Dopiero teraz zwróciłeś uwagę, że koła, które mieli w wozie były utwardzone jakimś dziwnym metalem, tak więc to musiała być przyczyna przepołowienia zwierzaka. Krew trysnęła niemalże dookoła, a koń zawierzgałby gdyby miał siłę - w tej sytuacji leżał półmartwy na ziemi, spoglądając w Twoją stronę i łapiąc ostatnie oddechy, kiedy wtem widziałeś jak ulatuje z niego ostatni dech.

Mnich również spoglądał na całą sytuację, lecz nie odezwał się ani słowem. Wóz był przewrócony blisko was, na jednym z boków. Koło, które odpadło, poleciało gdzieś w dół, znikając Wam póki co z widoku. Cały towar, który przewoziliście, był rozrzucony po okolicy. Nie było go dużo - co prawda większość to broń, którą zyskali przy ataku bandytów, ale znalazły się też dwie wazy, które były rozbite na kawałki.

[Daisuke]

Działanie zostało podjęte szybko, a do tego skutecznie, co uchroniło mnicha przed tragiczną śmiercią. Nieco gorzej sprawa miała się z koniem. Przepołowione ciało, jakby ktoś ostrą kataną przeciął zwiniętą matę. Widok nie był zbyt ciekawy, ktoś o wrażliwym żołądku zapewne zwymiotowałby na miejscu. Dla włócznika najgorsze było jednak to, że teraz nie bardzo kto miał jak ciągnąć wóz. Może lepszym pomysłem było ratowanie konie, przejęcie wozu i sprzedanie tego co na nim było, mogłoby wyjść kwotowo podobnie, bo przecież nie miałby zamiaru wszystkiego sprzedawać z wielkim zyskiem, tylko spróbować opchnąć całość za jednym razem pierwszemu lepszemu chętnemu. Teraz jednak trzeba było coś wymyślić, bo nie dość, że nie było konia, to i sam wóz nie bardzo nadawał się do dalszej podróży.

-Wszystko ok?- Zapytał mnicha o jego stan zdrowia. W międzyczasie poszedł grzebać co takiego znajduje się wozie, póki wszystko było porozrzucane prościej było dorwać się do tego co mogło być na dnie. A szukał czegoś co mogłoby zostać użyte jako koło. Przecież powinno być jakieś zapasowe, no nie? Każdy normalny wozi ze sobą takie rzeczy, chyba, że lubi utknąć na środku niczego.

  Ukryty tekst

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
11/30 Mnich zobaczył całe zdarzenie i podrapał się po głowie. No była lipa i to dość potężna. Mężczyzna zaczął krążyć wokół wozu i truchła konia, po czym odwrócił się do Daisuke.
- Panie Daisuke, toż to tragedia. Jak my teraz przewieziemy to wszystko?! - powiedział przerażony mężczyzna. Zajęło mu jeszcze kilka chwil, kiedy klęknął nad koniec i ruchem ręki zamknął mu oczy. Wstał po tym, otrzepał swoją togę i zaczął chodzić w kółko i mruczeć. Nie wiesz czemu chłop nagle zaczął mruczeć, ale może jest to jeden z tików, który facet ma jak się martwi lub stresuje? Tego nie wiesz, chyba, że zapytasz.
- Panie Daisuke, myślę, że jedyną opcją jest to, że cofnę się szybko po drugiego konia, a Pan by tutaj wszystko poskladał do kupy...tylko musiałby Pan zejść po to koło, które odpadło...nawet jak Pan zostawisz te rzeczy, to raczej nikt nie ukradnie. Tylko my tędy chodzimy i ewentualnie jacyś kupcy, ale to ich spotkamy z dwóch stron. - powiedział mnich i podciągając togę kiwnął Ci głową i zaczął wbiegać na górę po schodach. Co jak co, ale byli wysportowani.

Tak więc co teraz zrobi Daisuke? Zacznie ogarniać miejsce kraksy, czy zaczniesz od przyniesienia koła?

[Daisuke]

Mnich nie przyjął wszystkiego zbyt dobrze. Co prawda lepiej, niż Daisuke przewidywał, ale wciąż chodził w kółko i wydawał dźwięki jakby zaraz miał wybuchnąć. Obserwował go, bardziej od niechcenia, aniżeli ze skupieniem, czekając na jaki plan on teraz wpadnie. Włócznik był tutaj jedynie od eskorty, a nie wymyślania całości, dlatego nie ingerował. Całkiem słusznie, bowiem już po chwili przedstawiony został mu nowy pomysł.


-Ok, daleko nie ujechaliśmy, to powinno szybko pójść- Podsumował, zastanawiając się ile jeszcze czasu tutaj zmarnuje. Spojrzał również w dół urwiska, aby zobaczyć jak daleko poleciało to koło. Co prawda wolał póki co nie zostawiać tego wozu, jeszcze ktoś przypadkiem połakomi się na łatwy łup a wtedy z wynagrodzenia dla włócznika nic nie będzie. Zabrał się więc za uprzątnięcie okolicy, a po koło pójdzie dopiero jak mnich wróci z powrotem.

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
13/30 Postawiłeś wóz na miejsce i poświęciłeś trochę czasu, by pozbierać wszystko, co zostało rozrzucone. Włócznie i miecze, które mnisi zyskali po ostatniej obronie, były nawet dobrej jakości, co się okazało po tym, jak wziąłeś jedną czy drugą do ręki. Po ogarnięciu tego wszystkiego, miejsce, w którym byłeś, wyglądało dosyć dziwnie. Shinobi, koń przepołowiony w połowie, dużo krwi, ślad koła i krwi, które poleciało w dół.

Czekałeś i czekałeś, a mnich nie wracał. W Twoim kierunku zaś od dołu szła postać. Nie wiedziałeś, kim był owy jegomość, lub jejmość, ale po samym sposobie poruszania się mogłeś stwierdzić, że nie jest to raczej cywil, a pełnoprawny wojownik. Im bliżej był, tym widziałeś więcej szczegółów. Słomiany kapelusz, włosy spięte w kitę i peleryna. Kunoichi. Jej twarz była nieruchoma, a cała postura i postawa, jaką prezentowała, wydawała się nonszalancka.

Kobieta stanęła w odległości 20 metrów i popatrzyła na Ciebie.
- Koło, które spadło na dół, uszkodziło dom mojej przyjaciółki. Albo jej za to zapłacisz, albo przyniosę jej Twoją głowę. - powiedziała krótko.

NO ALE! zawsze miałeś wybór. Może próbuj się targować.

  Ukryty tekst

[Daisuke]

Kolejne minuty mijały, a mnich jakoś nie zjawiał się na horyzoncie. Z początku spokojnie wyczekujący Daisuke, z każdą kolejną chwilą zaczął się coraz bardziej niecierpliwić, na tyle, że wkrótce zaczął sobie chodzić po całej szerokości tej niezbyt szerokiej górskiej ścieżki. Jakiś czas później wreszcie kogoś dostrzegł. Niestety osoba ta nadchodziła z zupełnie innej strony. Nadchodziły kłopoty.

-Grzeczniej. Nie mój wóz, nie moje koło. Zaraz powinien wrócić mnich, to sobie podyskutujecie na temat zapłaty- Odparł jej, stając przed zniszczonym wozem oraz martwym koniem. Ręce miał założone na piersi, a włócznię na plecach. Co prawda robił jedynie za ochroniarza, ale nie lubił, gdy ktoś groził mu ucięciem głowy. To, że zrobiła to kobieta, niczego w tym aspekcie nie zmieniał. Daisuke nie był szowinistą, każdą płeć traktował tak samo. Najgorzej jak to tylko możliwe.

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
15/30 Kobieta nie była przekonana tym co powiedziałeś. Podparła się na boki i wycelowała w Ciebie palcem.
- Słuchaj no, zniszczyłeś dom mojej przyjaciółki! Albo płacisz teraz 500 ryo, albo zetnę Ci głowę w ramach zadośćuczynienia. Decyduj. Żaden mnich mnie nie interesuje! - krzyknęła wręcz, a w na jej twarzy pojawiło się zdenerwowanie.

Cokolwiek teraz zaplanujesz, lepiej się zastanów. Dziewczyna nie wygląda, jakby była wieśniaczką, czuć też od niej narastającą presję. Mnicha jak nie było, tak nie ma, a truchło konia zaczynało pomału śmierdzieć - pojawiły się pierwsze muchy. W tym samym momencie, kobieta zrobiła krok i zmrużyła oczy.
- Ty bydlaku, jeszcze konia zabiłeś...niewinne stworzenie, co ono Ci zrobiło? - kobieta prychnęła, czekając na Twoją odpowiedź.

Gdyby tylko był tu Twój były przyjaciel - Lee, to może udałoby się ją zagadać, jednak tak to zostałeś sam na sam z narastającym problemem. Widmo konfrontacji z dziwną kunoichi, czy zapłata 500 ryo i spokój zarówno ducha jak i ciała? Kolejny wybór przed Daisuke.

Mapka

Legenda:
Brązowe - Wóz i koń
Niebieskie Ty
Czerwone Kunoichi

[Daisuke]

Mężczyzna westchnął głośno, zrezygnowany tym, jak ta nieznajoma jest irytująca. Nie dość, że miał on po prostu spokojnie przejechać do miasta, uratował mnicha, pilnuje mu jeszcze całego dorobku życia, to jeszcze musi użerać się z tak niewdzięczną gówniarą. A ta na dodatek jeszcze chciała od niego pieniądze.

-To koło chyba upadło Ci na głowę, jeśli sądzisz, że dostaniesz ode mnie cokolwiek- Odpowiedział w miarę spokojnie, chociaż widząc zdenerwowanie oraz krzyk tej dziewczyny, był gotowy na wszystko co mogło się wydarzyć.


-Słuchasz co się do Ciebie mówi? To mnich nie potrafi jeździć wozem i prawie zabił samego siebie. Lepiej wracaj skąd przyszłaś, bo ta miła rozmowa właśnie się skończyła- Nie dość, że nie planował jej zapłacić, to jeszcze bardzo grzecznie, zwłaszcza jak na samego siebie, rozkazał jej zawrócić swoje kroki. Aby nieco spotęgować swoją groźbę, również i on zrobił jeden krok do przodu, a lewą ręką sięgnął po włócznię. Nie zdejmował jej jednak, nadal trzymając przypiętą do pleców. Wystarczyłby jednak jeden ruch aby ją dobyć.

  Ukryty tekst

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
17/30 Jeżeli można określić Daisuke różnymi słowami, to napewno nie będzie to ani dyplomata, ani demagog. Chłop po prostu zlekceważył i obraził kunoichi, która stanęła naprzeciwko niego. Teraz raczej było już za późno na jakieś debaty. Kobieta zmrużyła oczy.
- Pożałujesz tego, nikczemniku. - powiedziała...i zrobiła pierwszy ruch.

Kobieta sięgnęła do kabury przy nodze, którą dopiero teraz dostrzegłeś. Rzuciła w Twoim kierunku trzy shurikeny, a po tym nie czekając na Twoją reakcję, zaczęła składać pieczęci. Na sam koniec kobieta klęknęła na ziemii, a pod nią wystrzeliły kryształowe twory, wyglądające na wyrastające kolce, które zaczęły mknąć w Twoją stronę. Cokolwiek postanowisz, kobieta raczej nie żartuje i naprawdę ma zamiar pozbawić Cię głowy. Póki co - w Twoją stronę poleciały trzy shurikeny, a kobieta zaczęła robić już jutsu. Kryształy dopiero wyrastają w Twoją stronę, ale na sam ich widok możesz określić ich niemalże destrukcyjną siłę. Obyś miał dobry pomysł, jak sobie poradzić z kobietą...może spróbuj wręczyć jej kwiaty i przeprosić? Kobiety lubią kwiaty.

  Ukryty tekst