Osada Sokoyama

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
17/30 Nie czekając zbytnio na zaproszenie, postanowiłeś działać. Byłeś bardziej przygotowany na ewentualnie zaskoczenie, niż facet w piżamie - on dopiero co obudzony spojrzał na Ciebie zdziwiony, a dopiero potem zaczął składać pieczęci - Ty zaś wiedziałeś, że będziesz wchodzić do środka i postawiłeś wszystko na jedną kartę. W tej jednej chwili zadecydowała jeszcze jedna rzecz - facet widząc jak niebezpiecznie się zbliżasz, miał większą presję skupienia chakry niż Ty - Ty chciałeś go jedynie dopaść, on musiał się obronić.

Wpadłeś z impetem przez okno, rozbijając szkło i trochę się raniąc. Doskakując do zdziwionego chłopa i waląc go barkiem dopiąłeś swego. Trafiłeś centralnie, jednak siła uderzenia nie była taka, że go rozerwało - ale była wystarczająca, by go odrzucić w ścianę. Mężczyzna przefrunął na dwa metry, po drodze rozbijając drewniany stojak i uderzając biodrem w kant łóżka - było to iście niefortunne uderzenie, ponieważ słychać było strzelenie kości, a człowieka podczas lotu wygięło nienaturalnie w miejscu lędźwi. Finalnie przekoziołkował i upadł za łóżkiem, wydając z siebie krzyk bólu.

[Daisuke]

Atak dość ryzykowny, jednak przyniósł oczekiwane rezultaty. Co prawda narobił przy tym sporo hałasu a nie wszystko wyszło perfekcyjnie, ale przeciwnik został solidnie poturbowany i przerwane zostało jego składanie pieczęci. Nie był to jednak koniec, więc nie było co się zatrzymywać. Kilka drobnych ran od szkła nie sprawi przecież, że Daisuke będzie się tym przejmował.

Kilkoma susami ponownie skrócił dystans. Przeciwnik może leżał w dziwnej pozycji, ale to nie oznaczało, że jest całkowicie bezbronny. Gdyby zaczął wykonał jakąś technikę włócznik mógłby mieć problemy. Należało więc podkreślić swoją lepsza pozycję, dlatego złapał go za fraki, podniósł do góry i kolejnym skokiem wbił przeciwnika plecami w ścianę. Celowo nie atakował głowy, gdyż ten osobnik potrzebny mu był świadomy. Solidny ból na całej długości pleców powinien zatrzymać zapędy do bitki, tym bardziej, że palce w metalowym pancerzu zaciskały się jeszcze bardziej. Jeden ruch i może z łatwością nim kilkukrotnie uderzyć o ścianę albo rzucić przez cały pokój.

-Mów gdzie są dokumenty- Wycedził przez zęby. Nie żartował i nie miał teraz ochoty na żadne zabawy w pastwienie się nad pokonanym. Chciał osiągnąć swój cel i jeśli to oznaczało sianie mniejszego, dość niepotrzebnego zniszczenia, tym lepiej. Ci mieszkańcy sporo sobie oszczędzą problemu jeśli będą współpracować.

  Ukryty tekst

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
19/30 Postanowiłeś dalej znęcać się nad nic nie świadomym mężczyzną. Jego nogi dziwnie zwisały, ale postanowiłeś nie przejmować się tym problemem. Byłeś teraz częścią gangsterskiego, mafijnego półświatka, o którym wiedziałeś tylko tyle ile powiedział Ci badacz. Wszystko działo się bardzo szybko, a Ty nie wiedząc czemu, właśnie katowałeś nie orientującego się totalnie w sytuacji człowieka w jego własnej sypialni.
- C...czego chcesz!? - krzyknął w złości. - Pieniądze są w kufrze pod łóżkiem! Puść mnie! - wycedził równie przez zęby co Ty, z tą różnicą, że każdy ruch jak zaobserwoałeś sprawiał mu ból. Póki adrenalina jeszcze działała, to może nie było to tak dramatyczne, ale za godzinę ten pan raczej będzie mieć potężne problemy.
- Napadasz mnie w środku nocy po to by ograbić z ryo?! Kim Ty kurwa jesteś!

Na dole słyszałeś ponownie jakieś huki i krzyki. Jak widać Badacz z drugim karkiem przedzierali się przez obstawę cywili i służby, która zapewne nie była przygotowana na to co się działo. Ty zaś nadal nie wiedziałeś gdzie sa dokumenty.

[Daisuke]

Może nie było to ulubione zajęcie dla Daisuke, żeby wpadać jak pospolity złodziejaszek do czyjegoś domu, ale możliwość spuszczenia komuś solidnego łomotu dawała kopa do działania.Na dodatek z tyłu głowy wciąż istniała szansa na odkrycie porządnego skarbu.

-Mam w dupie twoje Ryo. GDZIE... SĄ... DOKUEMTNY- Nie przyszedł tutaj dla kilku marnych monet czy czyjegoś kufra. Nie planował nikogo okradać, chciał tylko uzyskać coś co mu się należało. Po tylu latach tułaczki i życia jak biedak powinien wreszcie otrzymać coś od życia. Ta sprawa była dla niego szansą i nie pozwolił tego zmarnować. Robiąc chwilowe pauzy przy grzecznej prośbie o uzyskanie informacji o tym gdzie ukryte są dokumenty pozwolił sobie kilkukrotnie uderzyć mężczyzną o ścianę. Może to skłoni go do rozmowy.

-Gówno Ci do tego kim jestem. Jak będziesz współpracować i oddasz nam to o co Cię proszę, to zaraz sobie pójdziemy- Kolejna niby grzeczna prośba, a jednak wyczuwalna groźba miały jednoznacznie wskazać, że sprawy mogą się potoczyć mniej miło. To nie od włócznika będzie zależeć ile osób odniesie rany, ilu trzeba będzie zabić i ile zniszczeń spowodować aby wreszcie dowiedzieć się gdzie są te cholerne dokumenty. Jeśli ten mężczyzna zechce współpracować, to napastnicy zabiorą co potrzebują i odjadą, jak gdyby nigdy nic.

  Ukryty tekst

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
21/30 Gość zrobił wielkie oczy jakby w ogóle nie rozumiał o co chodzi.
- Ale...JAKIE DOKUMENTY? Co chcesz, zamówienie na ryby? Wynagrodzenie dla służby!? Chłopie o jakie dokumenty Ci chodzi. - krzyczał przerażony, skulony i leżący na ziemi gospodarz.

W międzyczasie słyszałeś, że krzyki na chwilę ucichły i...jakby nic się nie działo. Czy to możliwe, że Badacz wraz z jego karkiem zostali przez kogoś powstrzymani? A może to dopiero początek i nie ma już nikogo do stawiania oporu? Z dworu usłyszałeś również przerażające rżenie konia - lepiej nie wiedzieć, co tam zaszło, ale głos zwierzaka złamał panującą po zadanym pytaniu przez mężczyznę ciszę. Wszystko szło dobrze do tego momentu - miałeś gościa przerażonego na ziemi, okaleczonego...ale jak teraz zapytać o to, o co chcesz zapytać. Badacz przekazywał Ci informacje dość chaotycznie, Ty nie dopytywałeś. Teraz tylko pozostaje ubranie tego w słowa i dokończenie sprawy. Chyba, że wolisz pójść po Badacza i on zapyta go bezpośrednio. Ponownie decyzja należała do Ciebie.

[Daisuke]

Próba uzyskania informacji napotkała pewien dość istotny problem. Gospodarz co prawda został solidnie przyciśnięty, ale jak się okazało kompletnie nie miał pojęcia o co chodzi Daisuke, albo po prostu udawał, że o niczym nie wie. Można było dyskutować, która z opcji wydawała się gorsza. Problemem było także jak wytłumaczyć i czy w ogóle próbować cokolwiek mówić. Może faktycznie był tylko jakimś pionkiem i przypadkową ofiarą całego zamieszania. Lepiej jednak dmuchać na zimne.

-Twój pradziad miał informacje o pewnej organizacji i kulcie. Dawaj wszystko co masz z nimi związane- Minimum wyjaśnień, ale jednak wystarczająco aby nawet największy idiota zajarzył o co chodzi. Oczywiście nie oznaczało to, że włócznik nieco odpuści, w dalszym ciągu stał na swoją ofiarą, teraz jednak dał mi kilka sekund na przemyślenie tego wszystkiego.

Ostatecznie, bez różnicy czy coś Daisuke zdobył, czy też gospodarz w dalszym ciągu udawał idiotę, to trzeba było go zabrać. Badacz mówił, że ten koleś może być przydatny, więc będzie musiał zasądzić czy zabieramy go za sobą czy tylko nabijamy mu kilka siniaków. Nakasada złapał mężczyznę za prawą rękę, wykręcił mu ją za plecy i prowadził go w ten sposób przed siebie w poszukiwaniu schodów i pozostałej trójki z bandy.

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
23/30 Postanowiłeś się nie cackać i wypytać gościa konkretnie o kult i jego pradziada. Ten jednak zrobił duże oczy.
- Hę?! Jaki pradziad?! Jaki kult!? Pojebało!? - krzyknął, lecz Ty nie zamierzałeś czekać, aż facet przypomni sobie o co dokładnie chodzi. Złapałeś więc go za fraki, podniosłeś go i wykręciłeś mu rękę. Mężczyzna wydarł się w niebogłosy, a Ty z przerażeniem zorientowałeś się, że jego nogi po prostu bezwładnie zwisają. Musiałeś uszkodzić mu albo kręgosłup, albo lędzwia, ponieważ ten nie był w stanie kontrolowac swoich nóg. Co prawda, to miało być na plus, do tego co zaraz miało się wydarzyć.

Chciałeś go zabrać na korytarz, lecz drzwi zostały brutalnie wyważone kopnięciem, a Ty zobaczyłeś tam Badacza z jednym z karków, który trzymał przerzuconą przez bark młodą kobietę. Badacz spojrzał na Ciebie i cała scenerię, po czym zaczął klaskać.
- O kurwa, coś Ty zrobił! Patrz, nowy rozjebał typowi nogi, już mi się podoba! - krzyknął lider waszej szajki, po czym kark ruszył i rzucił kobietę na łóżko. Widziałeś, że miała już potężnego sińca pod okiem i poszarpaną koszulę nocną. Badacz podszedł i złapał za łeb faceta, którego trzymałeś. - Dobra, masz jedną kurwa szansę. Gdzie są dokumenty dotyczące Senju Sampou. I na Twoim miejscu bym się zastanowił, bo inaczej, Twoja narzeczona będzie brzemienna, ale nie wiemy jeszcze z kim...chociaż nie!...to by było za proste. - krzyknął Badacz, po czym spojrzał na Ciebie. - To co, jaką karę wymyślimy dla narzeczonej Pana Gospodarza?

[Daisuke]

W dalszym ciągu pudło. Nic nie docierało do tego mężczyzny, a na wszelkie próby dogadania szczegółów reagował krzykami. Irytowało to niesamowicie, dlatego bardzo zasłużenie oberwało mu się kilka kolejnych razy. Efekty były jednak bardziej dewastujące niż się Daisuke spodziewał. Najwyraźniej nie docenił swoich możliwości po ostatnich treningach, bo uszkodził on swoją ofiarę na tyle mocno, że całkowicie stracił on czucie w nogach. Włócznik nie był specjalistą od medycyny, ale kojarzył coś, że podobno uszkodzenia kręgosłupa mogą powodować takie efekty. Najwyraźniej te kilka wbić w ścianę musiało być mocniejszych niż się spodziewał. No trudno, wystarczyło współpracować.

-Ona mnie nie interesuje. Przeszukaliście wszystko? Szkoda marnować czas na takie zabawy- Daisuke nie był zbytnio zadowolony z pomysłu na których wpadł Badacz ze swoją obstawą. Można ludzi postraszyć, można ich poturbować i wiele innych rzeczy byle tylko osiągnąć swój cel. Włócznik nie był zbytnią ostoją moralności, nie był jednak zepsuty do szpiku kości i krzywdzenie kogoś wyłącznie dla własnej uciechy wykraczało całkowicie poza jego podejście. Jeśli tamci chcieli się za to zabierać, to on się wypisywał z obserwowania tego cyrku i szedł szukać dalej. Dokumenty powinny być ukrywane w jakimś schowku albo sejfie, a te najłatwiej ukryć za różnego rodzaju obrazami albo meblami, na przykład szafką z książkami na całą ścianę.

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
25/30 Badacz na Twoje słowa spoważniał. Jego oczy się zmrużyły, a Ty pierwszy raz wyczułeś, że mężczyzna oprócz bycia fanem narkotykowych i innych cielesnych uciech, kryje w sobie jakiś mrok, od którego może zjeżyć się skóra. Daisuke nie był typem osoby, którą łatwo przestraszyć, jednak ta jedna sekunda wystarczyła, by z tyłu głowy zapaliła się jakaś lampka. Co ona mogła oznaczać? Tego jeszcze nie wiedziałeś, lecz nagle Badacz odwrócił się i zdzielił otwartą ręką w łeb karka, który przyniósł kobietę.
- Widzisz kurwa gamoniu co narobiłeś? Świeżak ma rację, baranie. Tylko ruchanie Ci w głowie. - bardziej wysyczał, niż powiedział, ale na te zdarzenie kark zgarbił się, jakby dostał burę od ojca. W tym samym momencie para zakochanych patrzyła na siebie w płaczu. Poturbowany przez Ciebie gość już chciał coś powiedzieć, lecz Badacz był szybszy.
- Dobra, wypierdol ją przez balkon. - zadecydował.

Kark złapał kobietę i zaczął iść w stronę balkonu. Jak widać to był dobry argument, gdyż gospodarz zaczął krzyczeć.
- WSZYSTKIE DOKUMENTY SĄ W TEJ SZAFCE! W SZKATUŁCE! - krzyknął przerażony, lecz Kark nie zwalniał, a Badacz wydawał się stać zapatrzony w jakiś punkt na ziemii. - SAMPOU WIEDZIAŁ O WSZYSTKIM! MAM LOKACJĘ MIEJSCA GDZIE DOBIJAŁ TARGU Z TYM AYATSURII! WSZYSTKO JEST NA MAPACH, BŁAGAM ZOSTAWCIE JĄ! - wykrzykiwał, lecz Kark stał już na krawędzi, trzymając kobietę za szyję i włosy. Badacz ruszył we wskazane miejsce i przechwycił rzecz o której mówił gospodarz. Była dobrze ukryta, ale ten odrazu ją znalazł, otworzył i zaczął przeglądać zawartość. Trwało to chwilę, po czym Badacz spojrzał na was i rzekł.
- Dobra, zawijamy. - skomentował krótko. Kark w tym samym momencie puścił kobietę, lecz ta w ostatniej chwili złapała się krawędzi balkonu i zwisała, krzycząc w niebogłosy. Przerażony gospodarz próbował się czołgać w jej stronę, lecz Badacz i Kark byli zupełnie nimi nie zainteresowani. Zaczęli iść w stronę wyjścia.

To co panie Daisuke, mały sprawdzian moralności? Ile jest w Tobie bezwzględnego mafiozy?

[Daisuke]

Najwyraźniej uwaga została uznana za cenną, bo Badacz szybko naprostował swoich dwóch karków, aby przestali myśleć wyłącznie o jednym. Nie umniejszało to jedna tego jak zepsutym do szpiku kości osobnikiem musi być ten Badacz. Nie cofa on się przed niczym, a do tego potrafi zachowywać się w takki sposób, że od samego stania w pobliżu można dostać gęsiej skórki. Nawet ktoś taki jak Daisuke musiał uważać na tego kolesia. Może obecnie współpracowali i dobrze się dogadywali. Wszystko jednak może zmienić się gdy uda im się dotrzeć do celu. Niezbyt przyjemnie może też się zrobić, gdy przypadkiem coś im nie wyjdzie. Badacz wtedy prędko znajdzie kozła ofiarnego, najpewniej Daisuke, z czego może wyniknąć niezła kaszana.

-A wystarczyło oddać wszystko po dobroci- Westchnął Daisuke, spoglądając na tą przykrą sytuację. Ostrzegał przed tym kilkukrotnie, dość dobitnie zaznaczał to groźbami, jeszcze podkreślił solidnym spuszczeniem wpierdolu. Na nic to się jednak nie zdało, mężczyzna myślał, że uda mu się wykiwać Daisuke robiąc z niego idiotę. A tego pod żadnym pozorem nigdy nie wolno było robić. Cała sytuacja mogła potoczyć się spokojniej. Kobieta nie musiałaby teraz zwisać z krawędzi balkonu, zaś mężczyzna mógłby o własnych siłach stać na nogach. Czy teraz należało im pomóc? Okazać odrobinę dobroci i uratować ich od tragicznego losu? Niby dlaczego na coś takiego miałby się zdecydować? Zdobył się jednak na drobny, jego zdaniem, akt miłosierdzia. Podszedł do czołgającego się mężczyzny. Butem przewrócił go na plecy, po czym przyłożył zaciśniętą pięść do szyi. Dźwięk mechanizmu, zgrzyt metalu i metalowe szpony zatopiły się w gardle ofiary. Skrócenie fizycznego cierpienia i egzystencji jako warzywo, a także odpuszczenie psychicznego bólu obserwowania jak jego żona umiera. Po wszystkim, bez odwracania się do kobiety, Daisuke ruszył za Badaczem. Trzeba było się stąd zabierać.

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
27/30 Była w tym jakaś pokrętna logika, którą próbował zaadaptować Daisuke. Facet iście z Ciebie zadrwił, sprawiając, że resztę roboty musiał wykonać Badacz. Pytaniem było, czy Badacz wiedział, że to się tak potoczy? Czy nie rzucił Cię na głęboką wodę, by sprawdzić, jak sobie poradzisz? Finalnie ostatnim pytaniem było, czy Badacz wiedział o tym, że gość mimo poturbowania milczał i zgrywał niewinnego? Na te pytania nie poznasz odpowiedzi, chyba, że skonfrontujesz się ze swoim nowym liderem. Czy to jest dobry pomysł? Tego nikt raczej nie wiedział.

Zadecydowałeś się pozbyć mężczyzny, okazując mu akt miłosierdzia. Niezły akt, jak na takie czasy, ale przynajmniej nie słyszał odgłosu spadającej, krzyczącej kobiety, która darła się na całe gardło, tylko po to by po chwili rozległ się bardzo nieprzyjemny dźwięk upadającego ciała, które po zderzeniu z ziemią zrobiło głośne plask.

Badacz i Kark wydawali się nie przejmować tym co robisz i wracali już przez zdemolowaną posiadłość. Gdy do nich doszedłeś, widziałeś jakby przez korytarz przeszło tornado. Wiele drzwi było wyłamanych, meble zdewastowane, a w niektórych miejscach pobici, zkatowani ludzie. Czy żyli? Trudno powiedzieć. Minąłeś conajmniej 3 mężczyzn, chłopca i dwie kobiety - jedną starszą, drugą młodszą. Co więcej, gdy to obserwowałeś, widziałeś...jakiś dziwny schemat. Nie umiałeś tego wyjaśnić, ale fakt był jeden - Ci ludzie wiedzieli co robią.

Wyszliście na zewnątrz posiadłości. Morka plama po kobiecie była większa niż początkowo mogło się wydawać, lecz nie to było ciekawe - pierwszy z Karków, który poszedł wtedy do stajni, teraz nosił jakieś drewniane skrzynki razem z kobietą, która na początku uciekła do tej stajni. Badacz wydawał się tym nie przejmować, ale po chwili Kark który szedł z wami wracając, dołączył do nich i zaczął pomagać im nosić. Szef szajki nie wydał jednak żadnego polecenia, a Ty mogłeś zrobić co chcesz tak naprawdę. Badacz ruszył w stronę powozu, niosąc ze sobą swoją szkatułkę. Czy to kolejny test Daisuke, czy po prostu doświadczenie całej ekipy, która bez słów wie co robić i jak.

[Daisuke]

Rzeczywistość miała to do siebie, że nigdy nie była sprawiedliwa, ani przyjazna. Włócznik przez wiele lat radził sobie samemu, wykorzystując każdą okazję, dlatego przyzwyczaił się do tego i chwytał się każdej szansy, której mógł. Tym razem miał okazję odkuć się za wszelkie wycierpiane krzywdy w dzieciństwie. Jeśli warunkiem było podążanie za wcieleniem zła, to był gotów na to przystać. Czy był teraz tylko chłopcem na posyłki? Czy był przez Badacza testowany? Możliwe, ale nie interesowało go to. Nie zamierzał zmieniać swojego podejścia ani swojego zachowania, a jeśli będzie trzeba, odbierze on swoją część wyrywając je z rąk truchła Badacza, jeśli ten postanowi stanąć mu na drodze.

W budynku zaiste sporo się wydarzyło, a zniszczenia, które spowodowali były znaczne. Co dziwniejsze, to wszystko nie wyglądało na przypadkowy rabunek kilku słabych oprychów. W tym wszystkim było widać pewną metodologię oraz doświadczenie w tego typu pracy. Badacz i grubasy nie byli pierwszymi lepszymi bandytami, a potrafi dość sporo. Co tylko pokazywało, że warto jeszcze bardziej się pilnować i być czujnym.

Wreszcie jednak znaleźli się ponownie na zewnątrz. Pozostałą trójka bez żadnych słów podzieliła się pracą i każdy wykonywał własną robotę. Dwóch wielkoludów nosiło skrzynie, a Badacz wracał do powozu ze szkatułką. Najwyraźniej duża ilość współpracy w tego typu akcjach pozwalała im sprawnie domykać temat, bez potrzeby prowadzenia niepotrzebnych dyskusji. Daisuke swoją część jednak wykonał, dlatego nie uznał za konieczne cokolwiek nosić. Skierował swoje kroki w stronę powozu, aby sprawdzić co ten Badacz tam znalazł.

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
29/30 Wsiadłeś bez słowa za Badaczem do powozu. Przez dłuższa chwilę jeszcze jego Karki krzątały, znosząc jakieś kosztowności. Badacz usiadł i postawił szkatułkę na stoliku, po czym wziął torebeczkę z dziwnym białym proszkiem, zanurzył w nim palec i wtarł sobie w dziąsła. Spojrzał na Ciebie, lecz nic nie powiedział. Dopiero gdy usłyszałeś, że współpracownicy załadowali się na powóz i ruszyliście, ten przemówił.
- No i co uważasz. - powiedział dość spokojnie, pokazując Ci swoje kolejne oblicze.

Czekając na Twoją odpowiedź, schylił się i wyjął dużą skrzynię, którą otworzył i pokazał Ci ilość nagromadzonego tam złota. Było tam bardzo dużo pieniędzy, a on sam wyjął małą sakiewkę i zanurzył ją w złocie, napełniając po brzegi. Następnie związał rzemykami i trzymając ją w ręku, zaczął podrzucać patrząc na Ciebie i oczekując odpowiedzi. Czyżby to był kolejny test?

Słyszałeś, że wyjeżdzacie pomału z miasta, zostawiając za sobą zrujnowaną posiadłość i kilka żyć.

[Daisuke]

Mimo sprawnej pracy dwóch grubasów, czas jaki im to zajęło nie był najszybszy. Ich masywne ciała nieco utrudniały im poruszanie się, choć spora krzepa pozwalała na podnoszenie nawet ciężkich skrzyń. Nie miał zamiaru się wtrącać czy krytykować ich tempo, tym bardziej, że nie bardzo widziało mu się pomaganie im. Każdy z tej bandy ma swoją czarną robotę do odwalenia. No może poza Badaczem, ten był co prawda pierwszy do wymyślania powalonych rzeczy ale ich wykonanie pozostawiał już innym.

-Całkiem sprawnie, ale niepotrzebnie się rzucali. Co z tymi dokumentami?- Komentarz do wydarzeń w domu był raczej krótki i był tylko podsumowaniem niewłaściwego zachowania gospodarza. Zniszczenia szło odbudować, ale te kilka niepotrzebnych śmierci wynikało wyłącznie z buty i arogancji tamtych ludzi. Czy oni naprawdę myśleli, że jak sobie pokpią trochę z Daisuke, to on da im odejść wolno? Pomylili się i przyszło im zapłacić za to sporą cenę. Tak już bywa na tym świecie. Nawet lepiej by było jakby pogłoski o tych wydarzeniach rozniosły się po świecie. Może do innych by dotarło, że nie warto udawać głupiego, a lepiej się przyznać i oszczędzić swój żywot. Podrzucana przez Badacza sakiewka czy ilość złota w szkatułce nie interesowała za bardzo włócznika. Bardziej był zajęty oglądaniem czy przypadkiem nie uszkodził swoich rękawic. Może ktoś bardziej chciwy chętnie rzuciłby się po te Ryo, ale prawda byłą taka, że dla niego złoto i kosztowności były jedynie środkiem do celu, a nie celem samym w sobie.

[Ario]

Daisuke
Misja rangi C
31/30 Badacz popatrzył na Ciebie zaciekawiony, po czym rzucił Ci sakiewkę tak, byś mógł bez problemu ją zbadać.
- Dokumenty są, ale nie tak łatwo będzie je rozkminić. Potrzebujemy udać się do gościa, który złamie masę szyfrów. Podróż będzie chwilę trwała, a wizyta będzie sama w sobie przepierdolona. Ten gość to prawdziwy wariat i naprawdę, zaciska mnie w dupie jak myślę o tym, że musimy go odwiedzić. No to co, mam nadzieję, że nie masz innych planów, bo potrzebuje jakiegoś myślącego łba od pomocy. - stwierdził, po czym wyjął jakieś dziwne skręty, po czym podpalił i zaczął zaciągać się dymem w samym powozie.
- Tera będzie pod górkę. Wizyta u tego pajaca to była rozgrzewka, ale na szczęście ilość kasy do wyciągnięcia jest po prostu niewyobrażalna. No i jak będziesz się spisywał to zostaniesz moją prawą ręką, a to dość dobrze ustawi Cię do końca życia. Ale zrobisz jak chcesz, w każdym razie, jak coś to się częstuj. - dodał wskazując na stolik, na którym leżała mała samarka z białym proszkiem. Po tym odchylił się na krześle i zamknął oczy, chyba zasypiając.

KONIEC