Shinobi War PBF Naruto

W samym sercu Shiroi-Iwa, skąpana w promieniach wschodzącego słońca, rozciąga się arena walk w kształcie monumentalnego kręgu. Zbudowana z ziemi i kamienia, na którym pisane są imiona wybitnych wojowników klanu Hyūga. Arena jest otoczona grubym, kamiennym murem, wyglądająca jak antyczna twierdza, stworzona nie tyle po to, by chronić walczących, co by ujarzmić potęgę, która zostanie w niej uwolniona. Plac jest szeroki, niemal całkowicie odsłonięty, o podłożu z ubitej ziemi, gdzieniegdzie popękanym i uformowanym przez wcześniejsze starcia. Tu i ówdzie wznoszą się pozostałości dawnych walk takie jak odłupane fragmenty kolumn, wypalone pasma ziemi czy płytkie kratery po eksplozjach technik w ogniu ukrycie. Pojedyncze, strategicznie rozmieszczone skały i resztki niewielkich wzniesień oferują odrobinę schronienia. Przy jednej ze ścian znajduje się zbiornik wodny dostarczający zasoby techniką w wodzie ukrycie (średnie zasoby).

Wysokie trybuny otaczające arenę wznoszą się ku niebu niczym siedziska bogów. Gdy osada gości większe imprezy, tłum wypełniający kamienne siedziska shinobi, cywile, a także przybyli z daleka przedstawiciele innych wiosek i klanów potrafią stworzyć falę emocji, zagrzewając do boju swoich wojowników. Na wschodnim krańcu, wysoko nad resztą widowni, góruje loża honorowa, która jest ozdobiona w prostym stylu emanującą godnością, przeznaczona dla lidera wioski oraz najważniejszych gości.

Siedząc w siedzibie władzy i słuchając wszystkiego, trochę mój entuzjazm opadł ze względu na to, że to dopiero za tydzień zacznie się cała akcja. Nie mogłem się piekielnie doczekać tych starć, wszystkich wyzwań jakie czekają mnie na turnieju. Od razu po tym zaprowadziłem wujka i ciotkę do domu.

Dzień pierwszy:

Od razu jak otworzyłem drzwi do domu krzyknąłem do rodziców, że wujkowie przyszli i będą z nami mieszkać przez jakiś czas ze względu na misję. Takiej pozytywnej energii od rodziców to dawno nie widziałem, od razu mama zastawiła cały stół przeróżnymi pysznościami, ojciec ze swojej tajemniczej szafki wyciągnął kilka butelek sake i się rozpoczęło. Pytań co tam u was, rozmaitych opowieści była masa. Z każdym kolejnym łykiem sake bawili się coraz głośniej. Nie do końca jeszcze rozumiałem co sprawia, że tak wygląda stan upojenia alkoholowego, ale starałem się wysiedzieć z nimi grzecznie. Nawet jak po pewnym czasie poszedłem się położyć to dalej było słychać balet na całego w domu. Ojciec wyciągnął jakiś stary instrument i zaczęli grać. Muzyka nie pozwalała mi zasnąć ale jakoś dałem radę.

Dzień drugi:

Ciocia Naomi nie miała lekko, ponieważ od rana próbowałem ją namówić na lekki sparing bo nie było długo już okazji by się sprawdzić i pokazać jej moje postępy. Walka była dosyć zacięta, mimo, że kac ciotki nie ułatwiał jej sprawy w żadnym calu. Walka zakończyła się remisem, ze względu na to, że ciocia musiała szybko udać się do łazienki po kilku szybszych ruchach. Pewnie coś co mama przyrządziła jej zaszkodziło. I tak dzień drugi minął na prostym treningu.

Dzień trzeci:

Poprosiłem wujka Ranmę by podpowiedział mi kilka sztuczek jak walczyć z danym typem przeciwnika, by opowiedział jak walczyć z shinobi specjalizujących się w brutalnej sile, szybszymi odemnie, takimi co atakują z dystansu czy zwykłymi chamskimi spryciarzami co korzystają z samym tandetnych sztuczek. Najbardziej mnie urzekł jego wywód jak walczyć z przeciwnikami specjalizującymi się w genjustsu. Tak minął na wykładach ogólnych dzień trzeci.

Dzień czwarty:

Dnia czwartego chciałem trochę przetrenować z wujkiem kilka nowych sztuczek już w praktyce. Teoria to dalej teoria, a w walce głównie działa praktyka, więc dzień czwarty to było głównie łapanie siniaków i zwykłych ciosów które musiałem opanować jak unikać. Pomimo tego, że wujek dawał mi mocne fory to i tak dalej był zdecydowanie za szybki dla mnie. Chociaż ten ból pomógł mi się mocniej zahartować przed wyzwaniami jakie będą mnie jeszcze czekały.

Dzień piąty:

Kolejny dzień to był już czas na odpoczynek fizyczny i skupienie się ponownie na teorii. Cały czas męczyłem wujka i ciotkę by wytłumaczyli mi z własnego doświadczenia przed czym się najbardziej chronić w walce z klanami jakich udział był przewidziany w turnieju. Nie mogłem przepuścić takiej okazji na masę tak cennej wiedzy jeszcze w tym momencie.

Dzień szósty:

To był dzień przeznaczony zdecydowanie na odpoczynek. Tym razem chciałem go w pełni wykorzystać z bliskimi na spędzenie miło czasu. Popływaliśmy wesoło w stawie, poszliśmy na ramen, pograliśmy trochę w shogi. Wujek pokazał mi kilka nowych gier ulicznych. Nie sądziłem, że zwykłe gry gdy doda się do nich element ryzyka własnych pieniędzy i potencjalną wygraną może wzbudzać taką dawkę emocji. Był to niesamowicie wesoły ale też na swój sposób spokojny dzień. Wieczorem postanowiłem zamknąć się w pokoju i po prostu wyciszyć przed turniejem. Pozbierałem informacje w głowie poukładałem i próbowałem się wyspać. Mimo, że po prostu nie szło. Nie mogłem zasnąć, dopiero późno w nocy udało mi się złapać trochę snu.

Dzień siódmy - turniejowy:

Wstałem rano, od razu zbiegłem na dól do wszystkich budząc krzycząc - To już dzisiaj, już dzisiaj pokaże tym łamagom z innych klanów co to znaczy dostać wpiernicz! - Krzyczałem podekscytowany. Zjadłem śniadanie, ubrałem świeże kimono, w końcu trzeba się prezentować z klasą. Nie można od tak się pokazać w tak ważnym wydarzeniu, sznyt, galant, fason i klasa nie mogą mnie tam opuścić nawet na moment, w końcu tyle osób będzie to oglądać.

- Ciociu! Wujku! Może pójdziemy na arenę ciutkę wcześniej by się zapoznać z terenem i ocenić pole walk? - Powiedziałem do moich ochroniarzy tak jak żartowałem z nich, że są moją eskortą przez cały tydzień.

Misja Klanowa C
Zakata
"Turniej U-15" _____________________________
Posty:
MG: 5
Zakata : 4
_____________________________

Owocnie spędziłeś czas z ciocią i wujem na treningu oraz na przygotowaniu taktycznym jednak przy ciężkim treningu i dobrej zabawie czas szybko upływa. Tak samo było i tym razem także nim się nie obróciłeś już przyszedł ten dzień, dzień rozpoczęcia turnieju. Wujostwo przystało na twoją prośbę i tak po dłuższym spacerze od twojego staliście już przy arenie walk, a tam:

- Mrozi... - skomentowała plakat zawstydzona ciocia
- Tandeta - rzucił krótko wujo od siebie
- Kaito ? - zapytała Naomi
- Z pewnością ten tandeciarz - odpowiedział z pewnością w głosie Ranma

Plakat z pewnością nie należał do najlepszych wioskowego grafika, ale jak to powiadają z braku laku gówno ptyś.

Weszliście na trybuny oglądając pole walki dyskutowaliście chwilę o polu walki w głowie mogłeś mieć takie uwagi jak:
- Daleko od wody, przy użytkownikach Suitonu chyba, że sam masz skorzystać to z prowokuj przeciwnika do podejścia.
- Na obszarówki chowaj się za skałami
- Dawaj z siebie wszystko, nie przejmuj się będą sędziowie nikt nie zginie
Pogaliście jeszcze chwilę po czym przyszedł czas na spotkanie się zawodników w szatni z sędziami, gdzie musiałeś się udać. W środku już czekali zawodnicy większość zawodników była zakapturzona pomijając wysoką, czerwonowłosą kunoichi z roześmianą twarzą. Gdy cię spostrzegła od razu do ciebie podbiegła, aby się przywitać, skłoniła się i wesoło zaczęła
- Hej, też na turniej pewnie od Hyuga co ? Ja jestem Jugo Mitsune. - zakończyła swój wywód szczerym uśmiechem, była naprawdę bardzo miła.

Ciotka Naomi
Wujek Ranma
Jugo Mitsune

Udało się namówić ekipę byśmy poszli trochę wcześniej by się rozejrzeć po arenie. Spacer minął dosyć spokojnie chociaż z każdym krokiem coraz bardziej nie mogłem się doczekać. Już sobie wyobrażałem wszystkich przeciwników jakich jestem w stanie tam spotkać oraz z kim się będę mierzyć podczas turnieju. W pewnym momencie zatrzymaliśmy się przed plakatem "Pierwszy turniej młodych talentów Karmazynowych Szczytów". Ciocia i wujek raczej nie byli zbyt entuzjastycznie i z podziwem nastawieni jak zobaczyli ten plakat. Lecz ja się w środku zacząłem lekko zagotowywać. Przybrałem mniej więcej taką minę.

Następnie wykrzyczałem - TO JEST NAJPIĘKNIEJSZA RZECZ JAKĄ W ŻYCIU WIDZIAŁEM! - Nie zważałem na to co myśleli inni. Mnie się podobało, piewszy turniej, pierwsze poważne sportowe starcia. Pierwszy raz zawsze smakuje najlepiej myślę, że nie wiele shinobi miało okazję przeżyć takie sportowe zmagania na takiej arenie.

Następnie przeszliśmy do segmentu oceny areny i tego co gdzie jest jak co wykorzystać. Były to cenne wskazówki ale jak zobaczyłem miejsce w jakim mam stoczyć starcia, przestały do mnie docierać bardziej taktyczne rozważania. Chciałem tylko już tam wejść, usłyszeć tłum i złoić kilka tyłków. Zapamiętałem, że jak nie korzystam z wody to unikać źródełka... bla... bla... bla. - Dawaj ten turniej już nie mogę wytrzymać! - Powiedziałem do wujka.

Nagle zauważyłem jakąś inaczej wyglądającą dziewczynę od razu skojarzyła mi się z klanem Jugo, ze względu na włosy. Podbiegła do mnie i zaczęła się wesoła rozmowa, ponieważ gdyby ona tego nie zrobiła sam bym do niej podbiegł. - Hej, tak też jestem na turniej i zgadłaś od klanu Hyuga! Jestem Zakata Hyuga. Co Ty tutaj robisz tak wcześnie, turniej zaczyna się dużo później? - Z entuzjazmem zacząłem do niej gadkę.

- Chociaż wiesz, nie musisz się stawiać na turnieju bo to już jest przesądzone, że wygram i to będą szybkie walki! - Na koniec do niej rzuciłem drocząc się oraz pokazałem jej język śmiejąc się jednocześnie.

Misja Klanowa C
Zakata
"Turniej U-15" _____________________________
Posty:
MG: 6
Zakata : 5
_____________________________

- Haha głuptas z ciebie oczywiście, że wszyscy tutaj na turniej... W takim mam nadzieję, że mnie oszczędzisz - na koniec dziewczyna wyszczerzyła zęby i odeszła na bok

Chwilę po niej zjawiła się trójka sędziów, dwóch łysawych, grubych i niskich bliźniaków, Avo i Cado oraz ich szef wysoki patyk o siwych włosach i tego samego koloru długiej brodzie, Honda.

- Witam na pierwszym turnieju młodych talentów. Jesteśmy trójką sędziów, a teraz przejdziemy do zasad. Jesteśmy w fazie pucharowej zaczynając od jednej ósmej finału. Walkę zaczynamy i kończymy na gwizdek sędziowski. Porażka równoznaczna jest z odpadnięciem turnieju. Wyjście poza arenę oznacza odpadniecie z turnieju. Z walki można wycofać się przez podniesienie ręki i głośne zadeklarowanie: "Poddaje się". Kiedy ryzyko poniesienia śmierci okaże się wysokie w raz z sędziami zainterweniujemy. Po każdej walce macie dzień odpoczynku na zregenerowanie sił, wszystkie wasze rany zostaną wyleczony przez profesjonalny zespół medyków. Zasady są proste jak aparycja dzikiego zza muru, życzę wam miłej zabawy, a teraz przejdźmy do losowania.

Kiedy przyszła twoja kolei z woreczka wyciągnąłeś karteczkę z wymalowaną cyfrą "1". Po całym losowaniu drabinka finałowa wyglądała następująco
1 - Hyuga Zakata
2 - Ise Hagamoto

3 - Ganishiki Goro
4 - Yamanaka Inoiki

5 - Jugo Mitsune
6 - Kun Irezumi

7 - Koseki Ando
8 - Kishimoto Aoko

------------------------------------

Godzinę później stałeś już na arenie naprzeciw swojego przeciwnika. Dzieliło was trzydzieści metrów, po prawej stronie miałeś wodę, usytuowany byłeś przy schodach na trybuny, a twój oponent stał tuż pod lożą. Był to atletycznie zbudowany blond młodzian o zielonych oczach. Nagle usłyszałeś sędziowski gwizdek. Walka sie zaczęła.

Jugo Mitsune
Sędzia Honda

DLA ADMINÓW

Ukryty tekst

- O kurczę faktycznie, trochę się zamyśliłem tym całym turniejem i wszystkim wokół. - Odpowiedziałem przedstawicielce Jugo, szczerząc się niezręcznie i drapiąc po głowie. Jakbym czuł, że palnąłem coś głupiego. Od razu moja twarz zrobiła się czerwona jak burak. Jednak pomimo tego nie trwało to jakoś długo. Moim większym zmartwieniem było na ten moment jak będzie wyglądał sam turniej oraz kogo mi dolosują.

Po słowach sędziów na temat samego turnieju wyrwałem się od razu do komentarza, odnośnie medyków którzy mieli zajmować się rannymi uczestnikami. - Jakie rany, jakie zregenerowanie sił jakby ktoś jeszcze tutaj mógł mnie drasnąć pff... - Z wielkim zacierzem na twarzy skomentowałem słowa. Dla każdego z boku to mogło wyglądać jak zwykła arogancja.

- No to czas na losowanie... O numer 1. To znak które miejsce zajmę na tym całym turnieju! - Nie umiałem już zapanować nad emocjami związanymi z walkami i na każdym kroku próbowałem pokazywać swoją pewność siebie oponentom. Nie sądziłem, że przysporzy to mi wielu przyjaciół jednak tutaj przyjaźń przynajmniej dla mnie się kończy i zaraz zacznie się walka na śmierć i życie. Przynajmniej pomimo zasad turnieju tak sobie cały czas wmawiałem. Nie widziałem w tym momencie innej wagi walki. Tylko sparingi nie traktuje w ten sposób, a to na pewno nie będą sparingi.

_________________________________________

Zeszliśmy na arenę gdzie rozejrzałem się po trybunach by ocenić skalę wydarzenia. Dotarło wtedy do mnie, że to nie jest zwykła walka z krypcie z jakimś dziadem i muszę się lekko hamować z zapędami, jednak nie było czasu na rozmyślania została tylko walka.

Pierwsze co zrobiłem to równo z gwizdkiem uruchomiłem moje specjalne i wyjątkowe oko. Już się nauczyłem, że walka bez niego to jest zwykła głupota szczególnie w moim przypadku.

- Już mi cię szkoda, że tak ci się wylosowało w pierwszej rundzie. Przynajmniej szybciej wrócisz do domu! - Krzyknąłem do przeciwnika ruszając w jego kierunku z całą możliwą prędkością jaką mogłem osiągnąć. Nie chciałem przedłużać walki i chciałem wyprowadzić w niego proste Hakke Jūroku Shō znane jako Technika szesnatu dłoni ośmiu trygramów. Miałem nadzieję, że to skutecznie wyłączy jego wszystkie sztuczki z walki.

Muzyczka

Ukryty tekst

Misja Klanowa C
Zakata
"Turniej U-15" _____________________________
Posty:
MG: 7
Zakata : 6
_____________________________

Po gwizdku twój oponent przybrał na twarzy szalony wyraz twarzy, splunął na bok i korzystając z technik takedy splunął na bok i wykrzyczał w twoim kierunku
- Hahaha... Dawaj jebany, ślepy, psie... hahaha żryj to wstrętny białasie... - po kilku uszczypliwościach Ise chwycił za łuk i posłał w twoim kierunku kilka strzał, które z dziecinną łatwością udało ci się ominąć. Tłum zawrzał, głośno wydając z siebie dźwięk wyrazu zachwytu nad twoimi możliwościami. Twoją płynność w ruchach widział również łucznik, który starał się dalej trafić ciebie swoimi strzałami jednak bezskutecznie tobie natomiast udawało się skutecznie skrócić dystans. Także już po chwili bez uszczerbku na zdrowiu znalazłeś się przy swoim oponencie i wykonałeś serię błyskawicznych uderzeń na ciało po których przeciwnik cofnął się dwa kroki i splunął krwi pod siebie. Twoja technika zadała mu bardzo dotkliwe obrażenia, jednak hart ducha nie złamał się w twoim oponencie.

- Runda druga kochasiu ! - Zawył przeciwnik naciągając kolejną strzałę, ale już o wiele, wiele wolniej.

Cóż nie pozostało ci nic innego jak dokończenie przeciwnika, raczej wątpliwe było aby trzymał jakiegoś asa w rękawie, ale formuła turnieju dającą poczucie bezpieczeństwa o raz niezłomność nie pozwalały chłopakowi poddać się już teraz na oczach takiej publiczności. Sędziowie też już sposobili się do zareagowania w razie gdybyś ich do tego zmusił. Kibice natomiast wiwatowali wniebogłosy, jednak daleko było do rozpalenia ich do czerwoności.

Ise Hagamoto

DLA GRACZA

Stan przeciwnika:
Plucie krwią, wyraźne zmęczenie, bardzo spowolnione ruchy

DLA ADMINÓW

Ukryty tekst

Specjalizacją przeciwnika okazała się walka z łuku. Było to dla mnie coś nowego w kontekście walki z kimś kto posługuje się takim style walki. Jak ruszyłem na przeciwnika to widziałem jak wystrzeliwuje strzałę za strzałą jednak były one zbyt wolne. Nie miałem problemu by unikać każdej z nich. W trakcie biegu coś krzyczał do mnie jednak nie dosłyszałem co to było. Jedyne co słyszałem to świst strzał które starałem się omijać. Dobiegłem do niego atakując jego konkretne punkty tenketsu moją na ten moment flagową techniką o której i tak wszyscy słyszeli a pewnie znaczna cześć ludzi na trybunach widziała ją pierwszy raz. Mogę powiedzieć tylko tyle, że weszła ona jak w masło.

Po wyprowadzeniu ataku przeciwnik się cofnął i splunął krwią, najważniejsze dla mnie było by nie splunął w tym momencie na moje kimono. Doskonale zdawałem sobie sprawę jak ciężko doprać z białego kimona ślady krwi. Następnie krzyknął coś o rundzie drugiej. - Padalcu, runda druga cię zabije, poddaj się od razu! - Czułem, że to nie jest rywal na mój kaliber i jedyne co mogę zrobić w następnym ataku to go zabić a nie chciałem zbytnio tego robić. Nie traktowałem go poważnie w tym momencie.

- Sam tego chciałeś. - Odkrzyknąłem do przeciwnika planując już od razu w zejście na takim efektownym przykucu dół, jakby zdążył przedemną wykonać atak to poskutkowałoby to efektownym unikiem, nastęnie chciałem wykonać atak otwartą dłonią w jego szczękę od spodu. Wymyśliłem na szybko, że to będzie najbardziej efektowny sposób na spuszczenie łomotu takiemu prostakowi.

Muzyka

Ukryty tekst

Misja Klanowa C
Zakata
"Turniej U-15" _____________________________
Posty:
MG: 8
Zakata : 7
_____________________________

Przeciwnik napiął strzałę, ale ty w tym czasie nie czekając na jego atak, przypuściłeś własny, zanurkowałeś pod łukiem i już w jego kierunku uderzenie dłonią w stylu jyuuken i wtedy *PUFF* znikąd pojawili się sędziowie, powstrzymując cię od zadania ostatecznego uderzenia. Ise zrozumiawszy, że to koniec padł na kolana, jeden z sędziów zabrał go natychmiast do punktu medycznego, obrażeń wewnętrznych nie można było bagatelizować. Sędzia główny natomiast podniósł twoją rękę, krzycząc
- Zwycięzca pierwszego ćwierćfinału, Zakata Hyuga !!!

Tłum zawrzał, żegnając cię gromkimi brawami kiedy schodziłeś z areny. Mogłeś dołączyć do reszty oglądając pozostałe trzy pojedynki, a w nich nadzieja klanu Yamanaka musiała ulec mistrzowi dotonu, który wykorzystał skały jako tarcza przeciwko klanowym techniką Yamanaki i w odpowiednim momencie sam wykończył oponenta technikami w ziemi ukrycie. Co było wielką sensacją bo nikt nie spodziewał się, że ktoś z mniejszych wiosek jest w stanie konkurować z klanami. Trzeci ćwierćfinał wygrała dziewczyna z którą już miałeś okazję się poznać Mitsune, która w potyczce z tai userem pokonała go własną bronią. Wartym podkreślenia był fakt, że dziewczyna nie musiała dokonać jakiejkolwiek transformacji. Ostatni z pojedynków nie zakończył się wielką niespodzianką. Choć wielce poraniony Koseki Ando zdołał przełamać iluzję i pokazać swoją wyższość nad przeciwniczką.

Po pierwszym dniu zmagań drabinka prezentowała się następująco:

1 - Hyuga Zakata
.................................. Hyuga Zakata
2 - ~~Ise Hagamoto~~
.....................................................
3 - Ganishiki Goro
.................................. Ganishiki Goro
4 - ~~Yamanaka Inoiki~~

............................................................... ZWYCIĘZCA ....

5 - Jugo Mitsune
.................................. Jugo Mitsune
6 - ~~Kun Irezumi~~
.....................................................
7 - Koseki Ando
.................................. Koseki Ando
8 - ~~Kishimoto Aoko~~

W kolejnej rundzie przyjdzie stoczyć ci walkę z mistrzem dotonu, jednak dzisiaj mogłeś cieszyć się odpoczynkiem i udać na zasłużoną kolację, a potem do spania trzeba jutro znowu się pojawić. Oczywiście cały czas byłeś pod eskortą cioci i wuja.

Sędzia Honda

DLA ADMINÓW

Ukryty tekst

Już miałem wyprowadzać ostatni atak na przeciwniku. Wszystko się ułożyło pięknie, witałem się z gąską lecz nagle pojawił się przede mną sędzia który zniwelował cały mój atak. Z jednej strony już sobie zakodowałem, że ten atak ma dojść, w drugiej poczułem ogromną ulgę. Czułem, że to byłby zwykły koniec dla gościa. Nie ma co zabijać takich młodych perspektywicznych zawodników. Po słowach o tym, że wygrałem pierwszą i pokazaniu mnie jako zwycięzca rozejrzałem się po trybunach słuchając tłumu. To był miód na moje serce. Jednak pomimo tego ta walka nie dała mi żadnej satysfakcji i zszedłem z areny w spokoju i ciszy, już bez aktywnego byakkugana.

Po mojej walce zacząłem oglądać z moją eskortą inne pojedynki. - Wujku jak się chronić przed takim dotoniarzem? Jak się ukryje w ziemi to nie mam jak go zaatakować. - Zapytałem wujka Ranmę zachodząc w głowie jak walczyć z kimś takim. W mojej głowie wyglądało to tak, że jak zagra jakieś brudne sztuczki to nie mam arsenału by się przed tym obronić. Myślałem i myślałem a następnie wykrzyczałem. - Wiem! Mam plan na niego! Tego się nie spodziewa! - Po czym zacząłem się śmiać lekko psychopatycznie bez większego kontekstu. Czułem, że ta walka może być trochę cięższa.

Następnie przystąpiliśmy do oglądania walk Mitsune i przedstawiciela Koseki. - Ta Mitsune wygląda jakby nie była z pierwszej lepszej łapanki. Jeżeli nie jest przeobrażona to jestem w stanie zobaczyc jej całą prędkość, ciekawe jak potrafi być szybka w pełnej sile. - Zacząłem rozmawiać tym razem z ciocią. Czułem, że to może być moja przeciwniczka w finale.

- Ten Koseki też wygląda solidnie. Nie lubię z nimi walczyć te ich kryształy to jest jakaś istna tragedia nic nie widać przez to. Jeszcze latają one bardzo szybko. Trzeba jakieś sztuczki robić zasrane by tego uniknąć. Ciekawe czy będzie w stanie zmusić Mitsune do przeobrażenia. Mogę się założyć z wujkiem o 100 Ryo, że chyba jednak będzie musiała. Ten zawodnik będzie niespodzianką turnieju. - Rzuciłem do wujka komentując walkę pomiędzy Ando a Aoko.

To był już koniec walk pierwszego dnia. Wróciliśmy spokojnie do domu. Zjedliśmy kolację, nie było już większych dyskusji na temat turnieju, poprosiłem by nie doradzali mi podczas kolacji taktycznie. Opowiedzieliśmy rodzicom co i jak wyglądało ale wszystkie przemyślenia na temat następnych walk postanowiłem zachować dla siebie by w nocy się sam nad nimi zastanowić. Stwierdziłem, że nie mogę całe życie polegać na wiedzy taktycznej innych, sam muszę coś wymyślić. Kiedyś przyjdzie mi się mierzyć z rywalami, których nie będę znał umiejętności i będę musiał sam na szybko wymyślić co i jak. Tak więc dzień zakończyłem na rozważaniach do póznych godzin leżąc w łózku co można z tym wszystkim zrobić.

Poranek minął spokojnie. Zszedłem na dół emanując pewnością siebie i taką lekką cwaniakowatością. Zaczęła mi lekko odbijać woda sodowa pomimo tego, że wygrałem tylko jedno starcie ćwierćfinałowe. Zjadłem śniadanie oraz cały czas zagadywałęm do wszystkich o tym jaki prestiż nas jutro czeka jak wszyscy się dowiedzą, że wygrałem turniej młodych talentów. Byłem pewny, że zaraz wszyscy będą mnie tonować bym przestał być aż tak arogancki, ale cóż. Wyruszliśmy od razu potem na arenę bo już się zbliżał czas. Lepiej było wyjść w momencie który nie zmusiłby nas do biegu na urwanie głowy.

Misja Klanowa C
Zakata
"Turniej U-15" _____________________________
Posty:
MG: 9
Zakata : 8
_____________________________

- Na Doton ? Byakugan, lepiej będziesz go widział niż on ciebie. Poza tym techniki wchodzenia w ziemię służą raczej ucieczce bądź przemieszczaniu. Na tym poziomie spokojnie możesz poczekać aż skończy mu się chakra i wtedy zaatakować. Poza tym trzeba być ostrożnym i bacznie obserwować ruchy przeciwnika. Wbrew pozorom Doton nie jest za specjalnie szybki więc powinieneś zdążyć zauważyć wykonywane techniki i przed nimi uciec. Wystrzegaj się wszelakich ruchów ręką, są techniki co wystawisz rękę i w danym miejscu pojawi się zgraja kolcy.

- W walce z Jugo przygotuj się na najgorsze i staraj się nie przyzwyczaić do ich prędkości są w stanie zwiększyć ją dwukrotnie. Nie obawiaj się również przemian, bardzo wpływają na zastraszenie aniżeli rzeczywiście coś dają.

- Nie jestem przekonany czy rzeczywiście mu się uda, z użytkowniczką genjutsu nie pokazał się z najlepszej strony. Zwłaszcza, że dziewczyna miała bardzo słabą tą iluzję. Moim zdaniem dziewczyna od Jugo będzie w finale.

Rozemocjonowani w raz z wujostwem zakończyliście oglądanie pierwszej fazy turnieju. Przyszedł należyty odpoczynek i regeneracja sił przed kolejnym dniem zmagań...

----------------------

Następnego dnia w piękną słoneczną pogodę wraz ze swoimi ochroniarzami dotarłeś na arenę, gdy przyszedł czas pojedynków zszedłeś na arenę. Po drodze minąłeś Mitsune, która uśmiechnęła się do ciebie słodko i dodała
- Powodzenia ! Trzymam kciuki !

Zszedłeś na arenę wraz ze swoim przeciwnikiem, był to niższy od ciebie kruczoczarny chłopiec, trudno było ujrzeć jakiekolwiek emocje na jego twarzy. Ustawienie przed pojedynkiem było dokładnie takie same jak w walce numer jeden. Po chwili usłyszałeś sędziowski gwizdek oznaczający początek kolejnej walki...

Wujek Ranma
Ciocia Naomi
Jugo Mitsune

DLA ADMINÓW

Ukryty tekst

Kiedy schodziłem na arenę minąłem Mitsune, uśmiechnęła się do mnie i życzyła powodzenia. - Do zobaczenia w finale, tylko przestań się oszczędzać w tym turnieju. - Rzuciłem do niej mijając, puszczając oczko i szczerząc się jak to mam w zwyczaju. To wejście na arenę już doskonale znałem. Klimat, tego zejścia, błysk światła podczas wychodzenia, wiwat kibiców to było coś co mnie napędzało. Stanąłem w swoim narożniku w oczekiwaniu na gwizdek sędziowski. Ta chwila mimo wszystko mocno mi się dłużyła. Chciałem już zakończyć ten pojedynek i przejść do prawdziwego starcia w finale.

- Proszę nie zawiedź mnie i zaproponuj ciekawe sztuczki! Pokaż prawdziwą moc dotonu! - Krzyknąłem do przeciwnika na chwilę przed rozpoczęciem walki. Chciałem poczuć przynajmniej minimum wyzwania w przeciwieństwie do walki z łucznikiem.

Zabrzmiał gwizdek sędziego.

Pierwszym krokiem nie zależnie od walki i sposobu musiało być uruchomienie dumy klanu Hyuga czyli Byakkugana. Nie tracąc chwili tym razem nie ruszyłem bezpośrednio na przeciwnika wskoczyłem na jedną ze ze skał która była bliżej wody.

- Pokaże Ci prawdziwą moc Suitonu! - Krzyknąłem do przeciwnika. Oczywiście każdy kto mnie znał od razu mógł się poznać, że to był zwykły blef. Na skale stworzyłem dwa zwykłe klony. Piewszy miał poczekać na skale udając mnie i składając długą kombinację pieczęci, drugi miał pobiec prosto na przeciwnika. Natomiast ja chciałem też podbiec do przeciwnika tylko po okręgu z drugiej strony. W koncepcji plan zakładał potrójnego blefa, z użyciem suitonu, następnie z klonem który ładuję jakąś mocną technikę, gdyby się na to nie nabrał to miał być klon który wykonuje prosty frontalny atak. Ja chciałem wyczekać miejsce które zaatakuje przeciwnik, którego klona wybierze i zaatakować go prostym shotei kiedy nadarzy się sytuacja.

MUSIC

Ukryty tekst

Misja Klanowa C
Zakata
"Turniej U-15" _____________________________
Posty:
MG: 10
Zakata : 9
_____________________________

Przeciwnik cały czas był zimny jak głaz nie reagując na żadne zaczepki, wyglądał na takiego co stara się na spokojnie wszystko wykalkulować. Nie wiadomo było co siedzi w nim środku, może zjada go stres ? może strach za bardzo daje o sobie znać ? może poziom emocji jest bardzo wysoki ? Co było w środku nie byłeś w stanie dostrzec, nawet jak używałeś swojego byakugana.

Zacząłeś wdrażać w życie swój plan na tą walkę, wykonałeś z powodzeniem klony. Jednak przeciwnik również oglądał walki i był niemalże święcie przekonany, że to jest podpucha, zaryzykował. Zwłaszcza iż zaraz ujrzał pozostałą dwójkę twoich osobistości, jednak zwlekał z atakiem oceniając który z was to prawdziwy ty. Po chwili postanowił rzucić dziesięcioma shurikenami w tego przed sobą i dziesięcioma w twoją stronę. Udało ci się uniknąć ataku, jednak klon *PUFF* i teraz już Ganishiki Goro był prawie pewien, że to ty jesteś tym prawdziwym ty. Dzieliła was odległość dziesięciu metrów, Goro kucnął i nic nie robił, widocznie zwlekał z użyciem techniki dotonu na właściwy moment. Co zrobisz teraz ? Zaatakujesz frontalnie, czy spróbujesz w jakiś inny sposób zaskoczyć przeciwnika ?

Kibice byli fantastycznie, reagowali na każdą waszą akcje głośnymi westchnięciami, brawami czy okrzykami zagrzewającymi do boju. Po pierwszym dniu zmagań mieli widocznie jeszcze bardziej podostrzone apetyty, wiele oczekując od półfinałowych starć.

DLA ADMINÓW

Ukryty tekst

Kiedy mój przeciwnik zorientował się, który klony to który przestałem się bawić w ten blef. - Kurczę, nie dałeś się wkręcić, no cóż. Spróbuję nowej sztuczki. - Stanąłem w miejscu, złączyłem ręcę. - Albo nie, to zostawię na póżniej. - Od razu po tym, klonem który formował pieczęcie pobiegłem bezpośrednio w przeciwnika który czekał. Liczyłem że klon zrobi jak najbliżej to możliwe dym z którego będę mógł wyskoczyć. A ja czekałem na ruch przeciwnika czy coś się stanie czy na sekundę chociaż zmieni pozycję i zaatakuje klona. Kiedy klon się zbliżał ruszyłem na przeciwnika, jednak wyskoczyłem do góry z miejsca które było jak najdalej ale tak bym do niego doleciał. Chciałem by nie był w stanie mnie zaatakować z ziemi jakby był kontakt z podłożem, albo unieruchomić w jakiś swój dziwny sposób.

W powietrzu zacząłem szybko rozważać co z nim zrobić jak go zaatakować ale chyba najlepszym sposobem byłoby klasyczna moja kombinacja jaką jestem w stanie wyprowadzić shotei następnie, doskakując szybko do niego technika szesnastu dłoni ośmiu trygramów, ale doskonale wiedziałem, że może to nie być tak cukierkowe jak sobie wyobrażałem i zaraz wpadnę w jakąś pułapkę.

- Co taki cichy jesteś! Może to otworzy ci gębę! - Krzyczałem do przeciwnika w trakcie przeprowadzania całego manewru.

muzyka

Ukryty tekst

Misja Klanowa C
Zakata
"Turniej U-15" _____________________________
Posty:
MG: 11
Zakata : 10
_____________________________

Wyczekiwaliście patrząc na siebie, oceniając sytuację w której się znaleźliście, przeciwnik obserwował okolice klatki piersiowej chcąc w porę dostrzec jeden z ruchów wykonanych ręką bądź nogą bardzo się na tym skupił, na tyle, że nie dostrzegł jak drugi klon biegnie w jego stronę, a właściwie to jak imituje bezszelestny bieg bo to przecież jedynie fantom.Gdy się zorientował było już za późno. Kątem oka dostrzegł twojego klona, który pojawił się już przy nim, choć nic z siebie nie powiedział to wskakując w kłęby dymu mogłeś dostrzec za pomocą byakugana, że na jego twarzy maluje się zaskoczenie pomieszane z przerażeniem. Zawiązał jedną pieczęć i po chwili dostrzegłeś tuż pod tobą wyrastające dwa ziemne kolce. Niestety oponent nie widział cię dobrze i nie mógł odpowiednio wyliczyć gdzie te kolce powinien postawić. Jednak nawet gdyby wiedział to twój aktualny poziom to nie miało większego znaczenia, szybkość kolcy pozostawiała bardzo wiele do życzenia. Wylądowałeś tuż obok przeciwnika trafiając go w następnej chwili potężnym uderzeniem, ponownie przeciwnik odniósł obrażenia wewnętrzne po których rzygnął krwią. Miałeś zadać kolejne uderzenie, ale przeciwnik podniósł rękę i wykrzyczał w końcu pierwsze słowa:
- Poddaje się !
W ułamku sekundy zjawiła się trójka sędziów, już po chwili zszedłeś na arenie w towarzystwie wiwatów i aplauzu.

Kolejna walka zakończyła się błyskawicznie, Mitsune nie przemieniajac się położła przeciwnika na obie łopatki. Tak jak przewidział wujek, jej oponent nie był za specjalnie wymagający, pytanie któe należało sobie zadać brzmiało następujaco, czy ty będziesz wystarczająco wymagający ? I tak o to na koniec prezentowała się drabinka turniejowa.

1 - Hyuga Zakata
.................................. Hyuga Zakata
2 - ~~Ise Hagamoto~~
..................................................... Hyuga Zakata
3 - Ganishiki Goro
.................................. ~~Ganishiki Goro~~
4 - ~~Yamanaka Inoiki~~

............................................................... ZWYCIĘZCA ....

5 - Jugo Mitsune
.................................. Jugo Mitsune
6 - ~~Kun Irezumi~~
..................................................... Jugo Mitsune
7 - Koseki Ando
.................................. ~~Koseki Ando~~
8 - ~~Kishimoto Aoko~~

Nie pozostało ci nic innego jak wrócić tutaj następnego dnia, w celu przystąpienia do walki finałowej...

Ganishiki Goro

DLA ADMINÓW

Ukryty tekst

Shinobi War PBF Naruto

Arena walk

Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk

Re: Arena walk