Gospoda pod Samotnym Wilkiem

[Numa]

~Misja rangi D
Hyūga Hiroshi
7/15

---

Hiroshi odrazu zaczął się bronić aktywował byakugan starając się uniknąć ataków przeciwników. Problem polegał jednak na tym że mieli przewagę liczebną w bardzo bliskim dystansie a sam był nadal pod wpływem ostatniego ciosu. Decyzja o wyciągnięciu broni z kabury nie była najlepsza dawała przeciwnikom dużo czasu a przy tak bliskim dystansie był dość wystawiony. Do tego Hiroshi postanowił rzucić kunaiem zamiast starać się blokować bądź ciąć co wymagało rozpędzenia broni chociaż minimalnie jakimś zamachem. Sprawiło to że znów oberwał w głowę. Co zdekoncentrowało jego rzut który już do tej pory był celowany bardzo nisko. Sprawiło to że broń wyleciała z ręki pod wpływem bólu jak też dekoncentracji i uderzyła obok nogi jednego z przeciwników. Jednego ciosu Hiroshi ponownie uniknął tego do którego był odwrócony. Jednak ponownie oberwał od drugiego który znów uderzył w jego głowę tym razem w czubek, co nie wstrząsnęło nim aż tak bardzo jak powszednio. Mimo tego nadal odczuwał spory dyskomfort i wstrząs prowadzący do osłabienia jego reakcji i nabijając kolejnego guza. Wtedy Napadnięty postanowił szybko się odwrócić i uderzyć przeciwnika za sobą w splot słoneczny. Udało mu się to, wpakowując przeciwnika w alejkę. Prawdopodobnie ciężko będzie mu się podnieść. Dosłownie przewrócił się lądując tam. Problem polegał na tym że drugi przeciwnik ponownie uderzył a Hiroshi oberwał solidny cios w plecy czując się jakby złamany. Obrywając kolejnego siniaka. Ten cios jednak zachwiał Hiroshim który aż poleciał na brzuch obalając się, na ręce udało mu się podeprzeć jednak w tym momencie leżał na rękach obalony w kierunku w którym był bar. Obraz mu się delikatnie dwoił a szum nie ustępował.

[Hyūga Hiroshi]

Niestety plan Hiroshiego nie do końca wypalił. Trochę źle ocenił sytuację i niepotrzebnie sięgnął po kunai, gdyż przy próbie wyrzucenia go w udo swojego przeciwnika znów oberwał w głowę. Widocznie wpływ ostatniego ciosu był zbyt duży i nawet byakugan nie pomógł w uniknięciu nadchodzącego ciosu, co wytrąciło mu broń z ręki, przez co ta nie dosięgła swojego celu. Zaraz po tym nadchodził kolejny atak, który akurat udało mu się uniknąć, jednak już kolejny ponownie uderzył go w głowę, co już nieźle nim wstrząsnęło.
- Argh! - wydał z siebie odgłos bólu.
Wezbrała w nim złość - zwykli ludzie, zwykli bandyci potrafili mu zadać już tyle ciosów. Co gdyby to byli shinobi? Już dawno leżał by martwy? Postanowił nie dawać za wygraną. Z pomocą swoich oczu szybko się odwrócił i za pomocą jednego celnego ciosu udało mu się odrzucić trochę w tył atakującego go przeciwnika, co z pewnością da mu chwilę czasu na poradzenie sobie z kolejnym. Nim jednak zdążył wyprowadzić kolejny cios poczuł silny ból w plecach, który dodatkowo wyprowadził go z równowagi. Zdezorientowany poleciał w przód, jednak nim całkiem upadł na brzuch zdążył się podeprzeć rękami. Skutki otrzymanych ciosów stawały się coraz to lepiej odczuwalne, szum jeszcze bardziej dawał mu się we znaki, a w dodatku obraz zaczynał mu się lekko rozmazywać i dwoić. W tej sytuacji nie mógł dłużej ryzykować otrzymania kolejnego ciosu, bo mogło by się to dla niego źle skończyć. Postarał się szybko wstać wspomagając się rękami i ruszyć przed siebie jednocześnie uważając na przeciwnika za nim, aby w razie czego móc zrobić unik. W ten sposób chciał kupić sobie trochę czasu i dojść do siebie. Chciał się oddalić na chociaż dziesięć metrów od swojego przeciwnika, jednocześnie dobywając kunai, którym zamierzał się bronić i blokować ewentualne ciosy, których nie uda mu się uniknąć. Kolejne ataki zamierzał wyprowadzać dopiero, jak jego wzrok na to pozwoli. W razie czego stara się wskoczyć na jeden z dachów, w nadziei że nie będą mogli go tam dosięgnąć, a skąd będzie mu łatwiej robić uniki przed ewentualnymi broniami miotanymi. Nie zamierzał im jednak odpuszczać, złość dopiero w nim wzbierała.

[Numa]

~Misja rangi D
Hyūga Hiroshi
9/15

---

Starcie toczyło się dalej Hiroshi postanowił ruszyć do przodu wstając przy tym i starając oddalić się na 10 m. Wyszło mu to dość spranie co zaskoczyło przeciwnika dając mu pewien dystans który musiał on nadrobić. Co dziwne jednak on widząc takie zdecydowanie przyśpieszenie jego celu ruszył w ucieczkę. Hiroshi wyjął wówczas kunai i dostrzegł że przeciwnik uciekał właśnie boczną uliczką. Jako że ruszył w kierunku gospody znalazł się naprawdę dużo bliżej. Niemal że przed drzwiami. Wtedy uchyliły się drzwi a w nich stał nikt inny jak zamaskowana kobieta która trzymała bluetkę sake wypijając właśnie ciurkiem zawartość, maska którą nosiła była dość specyficzna górna część była gliniana jednak dół był zasłonięty jedynie materiałem i teraz właśnie on był odkryty ujawniając niezbyt ładną skórę. Można było mieć wrażenie że spaloną, jednak była dość gładka. Widać była jak by coś przeszła bardzo nieprzyjemnego. Kobieta popatrzyła na Hiroshi który nadal był dość wstrząśnięty.
- Hę? - Zapytała patrząc na Hiroshi który trzymał kuania w ręce.
Napastnik w tym momencie uciekał razem z kompanem targając go i starając się uciec.

[Hyūga Hiroshi]

Tym razem wszystko się udało tak jak Hiroshi zaplanował. Jego szybkość znacząco przeważała nad przeciwnikami, a raczej tym jednym, który trzymał się jeszcze na nogach. Widocznie nie oczekiwał takiego obrotu sprawy i zamiast rzucić się w pogoń za młodym Hyuga sam zaczął uciekać.
Brązowowłosy natomiast oddalając się od zagrożenia trafił z powrotem w pobliże gospody, z której został podstępnie wyciągnięty prosto w zasadzkę. Jeszcze lekko oszołomiony i z kunaiem w ręku starał się wrócić do siebie i spokojnie łapał oddech starając się go ustabilizować i wyrównać. Byakugan nastawiony jeszcze na widzenie dookoła zaobserwował sylwetkę spotkanej wcześniej postaci, która właśnie wychodziła z gospody. To była ta sama zamaskowana kobieta, która wcześniej dosiadła się do niego bez jakiejkolwiek zapowiedzi. Widocznie jej koledze nie udało się jej przekonać do zaprzestania picia, bo trzymała dalej w rękach butelkę sake. Hiroshiemu udało się jednak zaobserwować coś jeszcze - spod materiału zakrywającego jej usta wyłonił się kawałek skóry. Wyglądała na dość mocno poparzoną w przeszłości - coś niedobrego musiało jej się przytrafić. Zdziwiła się widząc chłopaka w tym stanie, który właśnie zaczął się zastanawiać co powinien zrobić.
- Poprosić ją o pomoc? - zapytał siebie w myślach. Jednak czy nie była by to oznaka słabości? W dodatku chwilę wcześniej odrzucił propozycje wspólnego picia. Wyłączył jednak byakugana, by go nie zdradzać.
- Potknąłem się.- odpowiedział jej Hiroshi nie odwracając się i wzdychnął.
-Łamaga ze mnie, w dodatku nic nie piłem. - lekko się uśmiechnął tym razem w jej stronę.
W końcu co jeśli oni ze sobą współpracują? Może tamci bandyci zostali wynajęci przez łasą na oczy Hyuga zamaskowaną kobietę i jej kolegę? I ta teraz wyszła by sprawdzić jak sobie poradzili?
- Nie. - Nie mógł jej zaufać.
Jednak jego przeciwnicy nadal uciekali, a on nie mógł dać im za wygraną.
- Uciekam, trzymaj się!- i ruszył ponownie w stronę uliczki, jednak tym razem od razu wskoczył na dach i stamtąd postanowił po cichu śledzić swoich prześladowców. Aktywował ponownie byakugana, by nie musieć się wychylać i nadal móc obserwować przeciwników. Ukrywał się dopóki jego wzrok nie wróci do normalności i szum trochę ucichnie. Dopiero po tym ostrożnie podchodzi blisko nich (nadal na dachu), rzuca w środek bombę dymną i trzymanego w drugiej ręce kunaia rzuca pod kolano przeciwnika stojącego z tyłu, a następnie zeskakuje tak by móc od razu wyprowadzić kolejny cios w splot słoneczny przeciwnika przed nim, a gdy rozprawi się z tym robi to samo z kolejnym ewentualnie poprawiając im za pomocą ataków ze swojego stylu. Nadal jednak uważa i w razie czego stara się zrobić unik bądź szybko dobyć kunai z kabury i go nim zablokować.

Ranga D - Pierwszy stopień rozwoju Byakugana. Użytkownik od teraz jest w stanie aktywować swe Dōjutsu, co objawia się pojawieniem się delikatnych rys na tęczówkach oraz uwydatnieniem się żył wokół oczu. Dzięki tej umiejętności shinobi zyskuje wszystkie bonusy Białych Oczu, a co z tym idzie - dostaje on możliwość opanowania pierwszych technik swego klanu. Nie jest to na razie zbyt wiele, ale nawet teraz odpowiednio użyte mogą wpłynąć na wynik walki.

Zasięg

W linii prostej

1500 metrów

Wokół siebie

30 metrów

Koszt Chakry E: 8% | D: 6% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: niezauważalne (1/2 podtrzymanie)

Bonus

+10 percepcji przy aktywowanym Byakuganie

Nazwa

Jūken

Zasięg

Bezpośredni

Specjalizacja

Ataki w organy wewnętrzne i system chakry - tenketsu

Koszt

Brak (styl walki)

Opis Podstawa dla każdego posiadacza białych oczu, Juken, czyli styl walki z którego słynie klan Hyūga. Jest on wyjątkowo specyficzny i tylko ci, którzy posiadają Byakugana i są niezwykle zręczni, są w stanie go opanować. Dlaczego? Styl ten polega na atakowaniu nie ciała, a organów wewnętrznych i układu chakry w seriach precyzyjnych uderzeń wymierzonych w tenketsu wroga za pomocą własnej chakry (minimalne ilości). Nawet niewielkie uderzenia mogą zadać silny ból i dość brutalnie uszkodzić przeciwnika, zaburzając przy tym jego przepływ chakry poprzez zamykanie, lub otwieranie tenketsu (koszta używanych technik przez ofiarę mogą rosnąć/maleć, zależnie od celu Hyūgi i ilości otrzymanych ciosów).

Dodatkowe <span style="display: block; margin: 0; padding: 0; text-align: justify;">Użytkownik Byakugana posiada ten styl od urodzenia, nie może wybrać innego na początek! Drugi i trzeci styl może opanować według regulaminu.
Styl pozwala na nauczenie się technik jakie są zawarte w temacie o taijutsu uniwersalnych, ale przy nich nie wchodzą obrażenia od KC Hyuugi z racji Jūken'a.
MG/Sędzia sam ocenia obrażenia płynące z tego styu, biorąc pod uwagę ilość i celność ciosów, KC Hyuugi, oraz wytrzymałości przeciwnika i wszelkich innych czynników.</span>

Nazwa

Shōtei

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Minimalny

Dodatkowe Na czas używania techniki dostajemy +10 do szybkości

Opis Prosta technika stylu Jūken, polegająca na zadaniu jednego, szybkiego uderzenia wymierzonego w splot słoneczny, które w połączeniu z Byakuganem i precyzją mogą zadać dość duży ból przeciwnikowi. Dodatkowo jest wysoce prawdopodobne, że osoba potraktowana takim uderzeniem będzie przez chwilę i nie zdolna do zareagowania (paraliż) w jakikolwiek sposób na następne ataki.

[Numa]

~Misja rangi D
Hyūga Hiroshi
11/15

---

Kobieta bo to wnioskowałeś po głosie przechyliła lekko maskę podczas gdy Hiroshi tłumaczył się z tego że się przewrócił. Ale zaraz niby co do przewrócenia ma kunai ? Wypadł mu i musiał podnieść ? Kobieta patrzyła w ciszy bez odpowiedzi jeszcze przez chwilkę. Po czym zaczęła pić z gwinta resztki sake z butelki prawdopodobnie opróżniając resztkę. I wyrzuciła do kosza. Hiroshi w tym momencie już uciekał. I wtedy stało się, coś co ciężko opisać. Kobieta nagle ruszyła za nim.
- GDZieee uciekaszz ?
Sam Hiroshi zamierzał zakraść się do napastników jednak miał teraz zdecydowanie większą grupę, w końcu też był śledzony. Wszedł na dach a tam zaraz obok niego siedziała ona z założonymi nogami po buddyjsku i patrząc na ludzi których Hiroshi chciał napaść. Nic nie mówiła jedynie lekko się bujała. Hiroshi rzucił wówczas bombą dymną i zaatakował przeciwników. Następnie wyrzucił kunai a potem jeszcze doskoczył do nich atakując. Kunai nie trafił. Przeciwnicy pozbawieni wzroku nie mieli szans byli dosłownie zdani na łaskę Hiroshiego. Więc jak udeżył jednego z nich w splot słoneczny to słychać było jak uderzył w ścianę. Pomysł z dobieraniem Kunaia gdy ktoś go atakuje nie był rozsądny, w końcu gdy robisz unik masz ułamki senund a wyciąganie kunaia właśnie tyle zajmuje... Jednak nikt nie potrafił go zaatakować w dymie. Sprawiło to że Hiroshi usłyszał.
- Poddajemy się, zapłacimy ci jeśli nas zostawisz. -
Tak przeciwnicy właśnie ogłosili kapitulację. Hiroshi usłyszał wówczas jak na dachu klaszcze ta pijana dziewczyna.
- Blawo blawwoo -

[Hyūga Hiroshi]

Kobieta w masce nie skomentowała nic z tego co starał się wytłumaczyć Hiroshi, a zamiast tego dokończyła całą pozostałą butelkę sake i wyrzuciła pustą już do kosza. W tym czasie młody chłopak ruszył już za swoimi przeciwnikami, jednak ta postanowiła popędzić za nim. Białooki dostrzegł tą zamaskowaną postać, która za nim podążała i trochę się zdziwił. Nie wiedział, czy powinien się zatrzymać czy raczej kontynuować swój pościg. W końcu jakie ona może mieć zamiary? Może właśnie powinien to sprawdzić? Postanowił więc nie przejmować się kobietą i kontynuować pościg za bandytami, których dość szybko udało mu się dogonić.
Kiedy młody Hyuga potraktował swoich wrogów bombą dymną byli już całkowicie na przegranej pozycji. Pozbawieni głównego narządu zmysłu jakim był wzrok nie mieli szans z byakuganem mieszkańca Shiroi-iwy. Mimo, że jego kunai nie trafił w zamierzone miejsce, to celny cios bez trudu powalił jednego z przeciwników. Wtedy też drugi zakrzyknął, że się poddają! Niesamowite! Jeszcze chcieli, by ich oszczędzić i zaproponowali mu za to pieniądze.
- Zostawić? Nieee... - pomyślał chłopak, który jeszcze przed chwilą dostał od nich gruby łomot po głowie, a teraz miał im po prostu odpuścić? A gdyby nie był shinobi, albo był mniej wytrzymały, zwinny czy też broń miała jakieś ostre końce i zakończyło by się to dla niego tragedią?
Hiroshi zmarszczył ze złości brwi i nie czekając chwili, by nie tracić czasu jak i nie pozwalając na rozwianie dymu od razu wyprowadził cios w splot słoneczny stojącego przeciwnika, by i tego pozbawić przytomności. Gdyby to było mało wspomaga się dalej jukenem i zadaje im jeszcze parę ciosów, tak by Ci nie byli zdolni do dalszej walki, a w razie czego stara się zrobić unik bądź odskoczyć.
Wtedy też mógł usłyszeć jak kobieta, która go śledziła klaszcze i mówi mu brawo w swoim dość pijanym tonie. Nie wiedział co o tym sądzić, jednak wolał zachować czujność. Musiał ponownie wyłączyć byakugana. Skoro ona go nie ma, to nie powinna zobaczyć jego oczu przez dym.
- Śledziłaś mnie? - zapytał kobietę i podszedł do jednego z bandziorów, by go przeszukać. Skoro proponował mu pieniądze to zapewne jakieś przy sobie dalej ma, a następnie zamierzał znaleźć swojego kunaia. W dodatku musiał jeszcze poszukać kupca, który wciągnął go w pułapkę i zawołać strażników, by zajęli się tymi tutaj.

[Numa]

~Misja rangi D
Hyūga Hiroshi
13/15

---

Hiroshi postanowił znokautować jeszcze jednego przeciwnika. Jak go uderzył to pownownie wylądował na ścianie z drugiej strony. Następnie Hyuga postanowił przeszukać zwłoki. znaczy się pokonanego przeciwnika. Jeszcze żył jednak kto wie co zrobi Hiroshi. Choć zdecydowanie zabijanie przy światkach było czymś czego nie powinno się robić bez znaczenia na to jak pijany jest świadek. Oboje napastnicy utracili przytomność. Wtedy nagle dym się rozwiał. A Hiroshi postanowił wybadać nieco osobę która przypałętała się tu razem z nim. Pytając chyba jedno z najdziwniejszych pytań jakie można by zadać. Zamaskowany osobnik popatrzył na ciebie zmienił pozycję tak że nogi zwisały z dachu po czym użył palca w rękawiczce do pokazania w kierunku swojej maski.
- Jaaaa ?? ŚŚSKĄDD. Nie wwwidzisz żje tu siedzezee ? -
I niechciany gość przechylił się na bok leżąc na krawędzi dachu i patrząc na ciebie. Ciężko było wyczuć jakieś zagrożenie.

[Hyūga Hiroshi]

Tym razem jednak Hiroshiemu los sprzyjał - kolejny przeciwnik leżał nieprzytomny pod ścianą, choć teraz nie musiał się specjalnie wysilać. Jeden celny cios pozwolił rozbroić już i tak poddanego przeciwnika. Młody Hyuga przeszukał dwóch bandytów i odebrał im broń w czasie kiedy dym powoli się rozwiewał, aż w końcu po bombce dymnej nie było już śladu, może z wyjątkiem jego papierowych szczątków. Postanowił jeszcze podnieść wyrzucony wcześniej kunai, by nie tracić na darmo ekwipunku. Wszystko wskazywało na to, że zagrożenie minęło, bo pijana dziewczyna, która teraz siedziała na dachu raczej nie powinna go zaatakować.
- Mhm. Widzę, widzę... - odpowiedział jej chłopak, który raczej nie wiedział o co jej może chodzić. Pewien był, że teraz musi znaleźć jakiegoś strażnika, więc wskoczył na dach i rozejrzał się za jakimś patrolem, by zgłosić to zdarzenie i wpakować bandytów do więzienia. Był jednak cały czas uważny w stosunku do niej, nadal nie znał jej faktycznych zamiarów.
- A tak właściwie, to jak Ci na imię? - zapytał zamaskowaną kobietę obserwując otoczenie. W zasadzie nic o niej nie wiedział, a skoro już za nim chodzi to niech chociaż coś o sobie powie. Najbardziej jednak intrygowała go maska, którą nosiła na sobie. Zakrywała twarz z powodu oparzenia, czy raczej nie chciała ujawniać swojej twarzy?
- I w sumie to po co Ci ta maska? - dodał, kiedy już dziewczyna się przedstawiła. Była pijana, więc miał nadzieję, że mu odpowie, w końcu pijani zazwyczaj mówią prawdę.
Kiedy w końcu wypatrzył jakiegoś strażnika, upewnił się, że bandyci nie uciekną i zawołał go, po czym zabrał na miejsce zdarzenia i opowiedział o całej sytuacji, wspominając przy tym o tamtym kupcu i opisując jego wygląd, którego miał nadzieję jeszcze złapać. Kiedy wszystko zostanie załatwione ruszy w kierunku, w którym chłop uciekł. Przy okazji zabierze po drodze kunai, którego wyrzucił wcześniej. Zastanawiał się też, czy zamaskowana kobieta Pani pójdzie za nim.

Zużyta do tej pory czakra: 18%; 102 - 18 = 84% pozostało

[Numa]

~Misja rangi D
Hyūga Hiroshi
15/15

---

Miła przyjemna atmosfera, Hiroshi zbierał wyrzucone przez siebie przedmioty. Nie spodziewając się ataku. Więc co mógł zrobić zacząć zadawać dziwne pytania najpierw zapytał się o imię. Co sprawiło że zamaskowany osobnik zamilkł na chwilę, po czym odpowiedziała.
- Kotori - Było to wypowiedziane poważniej jak i wyraźniej mimo tego nadal czuć a właściwie widać było pijaństwo z strony zamaskowanego osobnika. Hyuga musiał oczywiście szpiegować dalej i tak wymyślił chyba najgorsze pytanie jakie mógł zadać. A mianowicie zapytał o maskę. Dziewczyna złapała nagle mocniej maskę i zamilkła. Cięzko było mu określić co właściwie się dzieje. Po chwili jednak usłyszał jej słowa.
- Masska jesst po to aby siię ukryyć. - Zupełnie jak każda inna maska świata, w końcu wszyscy którzy noszą maski noszą je z jakiegoś powodu. Jedni ukrywają się przed innymi inni znów przed samym sobą. Był to temat na wykłady. Hiroshi dostrzegł jednak że dziewczyna znów usiadła na dachu i nadal jedną ręką trzymała maskę. Coś było nie tak. Tylko co ? W sumie ciekawe czemu piła, a nie zaraz czy przypadkiem pan Taktowny właśnie wypomniał maskę osobie u której widział poparzenia. Tak sprawiło to że Hiroshi dostrzegł iż ona płacze.

[Hyūga Hiroshi]

- Hiroshi, miło mi. - odpowiedział dziewczynie, której ilość alkoholu nadal szumiała w głowie, choć swoje imię wypowiedziała dość wyraźniej.
Drugie pytanie może nie było zbyt na miejscu, jednak Brązowowłosy nie zamierzał nikogo urazić, a raczej liczył na szczere pijańskie odpowiedzi. Nie pomyślał, że to pytanie może wywołać jakieś szczególne emocje, a nietaktowność będzie mogła zostać pominięta ze względu na stan umysłu Kotori.
Niestety, nie udało mu się uzyskać satysfakcjonującej odpowiedzi, za to spostrzegł, że dziewczyna nadal dziwnie trzyma się za swoją maskę. Dopiero po chwili zrozumiał, że ona płacze! W momencie zrobiło mu się głupio, że nie pomyślał wcześniej. Pewnie to przez te poparzenia, jak to kobieta wstydziła się swojego wyglądu. Aż miał ochotę strzelić sobie w łeb solidnego facepalma ze względu na swoją głupotę. Choć z drugiej strony nie lubił, jak ktoś ukrywa swoją tożsamość - w tym wypadku swój wygląd.
- Heej, przepraszam, nie chciałem Cię urazić. - zbliżył się nieznacznie do kobiety obserwując jej reakcję. Powiedział to spokojnie, można było jednak wyczuć, że mówi prawdę i jest mu głupio.
- Po prostu nie mam zaufania do osób, które chowają swoją twarz za kawałkiem gliny... Jednak rozumiem, że Twój cel noszenia tej maski jest nieco inny, niż raczej tych chcących celowo ukryć swoją tożsamość, prawda? - wyjaśnił jej skąd to pytanie.
- Wiesz, jeśli Twoja propozycja jest dalej aktualna i jeśli chcesz, to możemy o tym porozmawiać... Tylko proszę nie płacz! - powiedział, przypominając sobie o propozycji kobiety, kiedy postawiła przy nim sake w karczmie. Miał nadzieję jakoś ją udobruchać - nie lubił jak kobieta płacze, w dodatku przez niego.
Cały czas miał jednak na oku bandytów i dalej szukał jakiegoś strażnika. Nic jednak nie mógł dostrzec.
- Tylko chwilka, muszę jednak zająć się tymi tu. - wskazał na nieprzytomnych i zaczął wołać, w nadziei, że tym razem jakiś stróż prawa go chociaż usłyszy.

[Numa]

~Misja rangi D
KONIEC
Hyūga Hiroshi
17/15

---

Jak to mówią wszystko kiedyś musi się zakończyć. Hiroshi jak to on postanowił dalej drążyć temat który zdecydowanie był tematem o którym nie powinno się w tym momencie rozmawiać. W momencie w którym zaczął gadać o powodzie ta wstała i po pijanemu czyli niezbyt składnym ruchem uciekła, lekko potykając się o szczyt dachu. A przez to prawie nie robiąc piruetu. Tymczasem Hiroshi nagle zdał sobie sprawę że obok niego stoi strażnik popatrzył na niego i powiedział.
-Normalnie miał byś przesrane za to że bijesz jakichś ludzi po kontach... Jednak oni są poszukiwani lokalnym listem gończym, za napaść. Więc zgaduję że wszystko jest w porządku, i mogę przymknąć oko ale jak to mawiają i przez powiekę coś zobaczysz... Tu masz Nagrodę. - Podał pieniądze i złapał obu przerzucając przez ramie nieprzytomnych rozbójników. I cyk zniknął niczym typowy Anbu. Mimo tego że w tych czasach nie było jeszcze takich mimo tego służby porządkowe istniały. Prawdopodobnie to właśnie od takich służb wywodziła się inne. W końcu bezpieczeństwo musi być. W tym czasie dziewczyna była hen hen daleko a ściganie jej w tym momencie nie było najlepszym pomysłem.

Misja zakończona powodzeniem.

[Hyūga Hiroshi]

Hiroshi przyjrzał się dziewczynie, która bez jakiejkolwiek odpowiedzi ruszyła przed siebie, jednocześnie potykając się o szczyt dachu, przez co prawie wywinęła orła. Widocznie się obraziła, a chłopak nie starał się już więcej drążyć temu - odpuścił i dał jej się uspokoić i przede wszystkim wytrzeźwieć.
W tym czasie obok niego pojawił się strażnik, który najpierw miał zamiar opierzyć młodego Hyuge za bicie cywilów. Cywilów? Chyba zwykłych bandytów! W końcu to oni zaczęli go okładać, on się tylko tak naprawdę ratował, a następnie chciał złapać opryszków i sprowadzić ich do więzienia, a jeszcze miał za to zbierać opieprz?
W każdym razie wszystko wyszło jednak na dobre i Hiroshi otrzymał nagrodę za złapanych listem gończych bandytów, a następnie nagle zniknął wraz z nieprzytomnymi mężczyznami.
Zerknął tylko w kierunku uciekającej kobiety, która była już daleko. Nie zamierzał jej gonić, a wręcz przeciwnie - wrócić do domu, trochę odpocząć i rozpocząć swój trening.
/zt

[Senju Hyojin]

Gospoda "pod Samotnym Wilkiem", psia mać nie było widocznie lepszego miejsca dla niej, które tak w pełni by oddawało jej charakter oraz sposób bycia niż ten przybytek. Wkroczyła w sowim jasnym kimonie do wnętrza omiatając od niechcenia wzrokiem szynkwas, barmana, kilka stolików. Przy jednym ktoś grał w kości, innym w karty, kolejnym samotny mężczyzna pogrążony w myślach kontemplował coś w ciszy popalając fajkę.
- Soju proszę - rzuciła niedbale w stronę właściciela przybytku, w którym zamierzała dłużej zabawić. - Toboki oraz miso, tylko jasne - dodała dla jasności i zajęła sobie stolik najdalej od reszty gości. Nie można było powiedzieć, że nie zwracała na siebie uwagi. Co taka piękna, młoda dziewczyna mogła tu robić? Interesy czy rozrywka? Po ubraniu można było wnioskować wiele. Nie była zwykłą chłopką, jej kimono nie liczyło kilku pokoleń, było schludne, wyprane i zadbane, a jej dłonie nie skalane pracą na roli. Wyciągnęła woreczek z kabury pod stołem, tak aby nikt tego nie spostrzegł, usypała, brązową ścieżkę, zrobiła zawiniątko a następnie zatknęła w szklanej rurce. Odpaliła i zaciągnęła się dymem dołączając to innego palacza na sali.

[Numa]

~Misja rangi D
Senju Hyojin
1/15

---

Świat bywał mały czasami nawet za mały jak dla niektórych dzisiejsza opowieść nie będzie jednak o tym. Bohaterką dzisiejszej opowieści była Dwudziestoletnia Kunoichi Senjiu Hyojin. Która trafiła do gospody pod samotnym wilkiem. Było już późno praktycznie godziny nocne. Sprawiło to że takie przybytki rozkwitały na swój sposób. Co ją przywiało do tej gospody ciężko było odgadnąć. Prawdopodobnie to właśnie w takim miejscu czuła się najlepiej. Dość szybko rozejrzała się po pomieszczeniu. Jakby naznaczając swoje miejsce. Przy jednym ze stolików był sporej wielkości koleś z wielkim mieczem na plecach. W spokoju delektował się on alkoholem ignorując w sumie nadejście kobiety. Zajęła ona samotny stolik i spokojnie zamówiła swoje. Otrzymując po chwili swoje zamówienie którym okazało się nieco alkoholu zupa i coś na zagryzkę. Wyglądało to na zwyczajny posiłek zakrapiany czymś mocniejszym. Wzbudzała ona zainteresowanie co niektórych ludzi którzy spoglądali co jakiś czas na nią i jej kimono. Był to jednak wyjątkowo cywilizowany przybytek i nie było jakichś skrajnych przypadków pijaństwa aż to nagle do pomieszczenia weszła zamaskowana postać. Która praktycznie całe ciało miała zamaskowane po małym wzroście i dość kobiecym kształcie sylwetki można było wnioskować że to kobieta. Materiał kryjący jej dolną część od maski w dół do ubrań wyglądał na nieco mokry. A nowy przybysz był bardzo pijany. Można wręcz powiedzieć że zataczał się. Ruszył on tym swoim chwiejnym krokiem w kierunku tego dużego gościa z mieczem i usiadł kładąc ręce na stole a następnie głowę na nich trochę jak dziecko które chce okazać przesadnie załamanie. Wówczas Hyojin z racji tego że siedziała dość niedaleko usłyszała ich rozmowę. Jak się okazało jedynym palaczem na sali był właśnie ten wielki koleś sądząc po popielniczce na stole. Wielki bo wyglądał jak by był stworzony do pracy w kamieniołomach. Hyojin zapaliła w czasie kiedy w stoliku obok rozpoczęła się dziwna dyskusja.
- Gdzie byłaś ? Miałaś iść się tylko przewietrzyć ? Mówiłem zostaw butelkę to nie musiałaś całą wypić... - Powiedział kiedy nagle zaczął wyciągać coś zza pazuchy było to nic innego jak drewniana fajka którą nabija się jakimś tytoniem czy kto co tam lubi. Dość szybko odpalił ją od pobliskiej świecy która była obowiązkowym elementem każdego stolika. W końcu jakoś trzeba było dbać o oświetlenie. Wówczas można było usłyszeć odpowiedz zamaskowanej postaci w o charakterystycznym żeńskim akcencie.
- Daj mi spokój, już nawet napić się nie wolno bez twojego osądu.
Wielki koleś wydmuchnął wówczas dym z płuc w górę.
- Wybacz, coś tam się wydarzyło na zewnątrz ?
- Pamiętasz tego który uciekł z tego miejsca ? Wdał się w jakąś walkę z dwoma typami wygrał. - Dziewczyna palcem zaczęła wodzić po popielniczce w milczeniu. Dłonie miała zakryte rękawiczkami.
- Yhym. Trafili do strażników ?
- Tak pojawili się po pewnym czasie pewnie dostrzegli Bombę dymną którą wyrzucił... Swoją drogą jak sądzisz czy ja mam kiedyś szansę znaleść sobie chłopaka. - Wielki koleś aż odłożył fajkę w milczeniu i zadumie.
- Znajdziesz kiedyś nie martw się. - I wówczas położył dość wielką rękę na głowie tej zamaskowanej dziewczyny.

[Senju Hyojin]

Siorbnęła wedle tradycji i manier zajadając jasnosłomkowy bulion, kiedy do drzwi gospody weszła nieznana zakapturzona postać, która chwiejnym krokiem poczłapała do jegomościa z fajką. "Aha, czyli robi się ciekawiej" Nocą zawsze tak było, wszystkie szumowiny i męty społeczeństwa stawały się aktywne niczym komary wyruszające na żer, aby zatopić swoją kłujkę w jakichś niewinnych ludziach. To miasto się mnie boi. Znam jego prawdziwe oblicze. Ulice to spływające krwią rynsztoki, kiedy ich odpływy się zatkają, wszystkie szumowiny utoną: cały brud ich rozpusty i zbrodni sięgnie im do pasa; każda dziwka i lord feudalny krzyknie ratuj; a ja szepnę: Nie. Przysłuchiwała się rozmowie jaka toczyła się między mężczyzną i kobietą. Nie wiedziała, co chce zrobić mężczyzna, nie bardzo ją to interesowało. Jej sławetna neutralność, cena jaką trzeba zapłacić utratą części ludzkich emocji. Rzadko stawała w obronie. Nie była samurajem w lśniącej, płytowej zbroi, która stawała w obronie biednych i uciśnionych. Każdy człowiek na tym padole łez był równo zły jak poprzedni. Każdy miał swoje czarne, mroczne oblicze. Może z wyjątkiem dzieci do pewnego okresu. One nie uznawały podziałów, różnic. Potrafiły patrzeć na wroga bez uprzedzeń. Odstawiła miso i podsunęła sobie pod nos główne danie śledząc od niechcenia ruchy i słowa dwojga.