Ulice

[Hisokamaru]

Woźnica najwyraźniej nie zwracał uwagi na drobną dziewczynę, a gość ze złamaną nogą raczej uwagi zwracać nie mógł z racji bólu. Licząc na to, że będąc facetem i trochę wyższy od młodej Hyugi, nie zostanie zignorowany, wartkim krokiem podszedł do woźnicy, chrupiąc nogami w świeżym porannym śniegu. Zastukał prawą ręką na siedzenie obok woźnicy, kierując białe oczy wprost gdzie zaraz powinna zwrócić się twarz mężczyzny, mając nadzieję, że jako członek klanu dostanie chociaż odpowiedź na swoje pytanie. -Może się pan na chwile uspokoi. Jeśli pana ten przechodzeń wkurzył to gratuluje, krzyczeć już nie trzeba bo. Nie wiem czy widzisz ale nogę ma jak najbardziej złamaną. - powiedział spoglądając się na nadal krzyczącego człowieka. - Coś stało się pańskiemu wozowi? bo wygląda w porządku. Jeśli nie, to zamiast krzyczeć, usuń się stąd, co?- rzucił stanowczo w stronę woźnicy. Wygląda na to że facet po prostu potrącił jakiegoś przechodnia, i w sumie sprawiał teraz już tylko niepotrzebny problem. Jeśli usunie się stąd woźnice, może uda się jakoś pomóc potrąconemu, i coś za to dostać. Dyskutując z woźnicą, Hisokamaru próbował złapać na chwile wzrok dziewczyny, i skinąć głową w stronć rannego, mając nadzieję, że zrozumie że prosi ją aby w tym czasie zajęła się rannym. Głównie, to chciał żeby się zamknął, bo powoli miał dość jego jazgotu. Ze skroni młodego zniknęły wystające żyły, sygnalizując dezaktywację doujutsu.

  Ukryty tekst

[Tamaki Hyūga]

Będąc już wcześniej niejako wyprowadzona z równowagi przez becie ignorowaną w restauracji, zachowanie chłopaka Hyuuga ale teraz to absolutne pominięcie mnie najpewniej ze względu na moją posturę już trafiło w mój czuły punkt. Czułam jak wzbiera we mnie wściekłość i zaczynam się robić czerwona na twarzy. Kompletnie zignorowałam drugiego Hyuugę kiedy ten podszedł żeby rozmówić się z woźnicą. Gotując się w środku szybkim ruchem wskoczyłam na wóz przed woźnicą i z wyciągniętym kunaiem spojrzałam mu prosto w oczy, wciąż mając aktywowany Byakugan aby wbić w niego to przewiercające spojrzenie będące dziedzictwem klanu Hyuuga.
- Dobra słuchaj stary dziadu albo się uspokoisz, odsuniesz konie z wozem i przestaniesz się wydzierać albo ja cię uciszę i skończy się zabawa... - powiedziałam lodowatym głosem, całkowicie poważna i przeszywając go równie lodowatym spojrzeniem. Pozwoliłam aby moja groźbą zawisła w powietrzu a mój kunai był dobrze widoczny dla woźnicy.

  Ukryty tekst

[Harruchi]

13/23

Paczka, pa...
[ Hisokamaru & Tamaki Hyūga - misja D ]

---

Oboje członkowie klanu Hyuga skupili swoją uwagę na woźnicy. Tymczasem leżący mężczyzna wciąż zwijał się z bólu. Jego krzyki boleści jednak nieco już ucichły. Wokół całego wydarzenia natomiast powoli zaczął się zbierać mały tłum gapiów. Woźnica natomiast początkowo chciał odpowiedzieć Hisokamaru i już otwierał usta do krzyku, gdy tuż przed twarzą pojawiła mu się Tamaki gotowa w każdej chwili użyć broni trzymanej w ręku. Widząc to na chwilę sie zapowietrzył, szeroko otworzył oczy, po czym z całych sił wrzasnął:
- Straż! Pomocy! Napad! Straż! Ninja mnie chcą zabić! Straż! Uczciwych ludzi biją! Pomocy!

[Hisokamaru]

Hisokamaru poczuł się jak uderzony Shōtei, lecz zdziwienie trwało ułamek sekundy. Nie spodziewał się czegoś takiego po kimś z klanu. Młoda doskoczyła woźnicy jak żmija. Jego kamienna twarz złamała się w lekkim uśmiechu, kiedys usłyszał co krzyczy woźnica. -No, i teraz pozbędę się i woźnicy, i Hyuguski. To chyba jednak mój dzień.- pomyślał, zwracając się w strone leżącego na ziemi mężczyzny. Przykucnął przy jego barku starając się ocenić w jakim stanie jest mężczyzna. Złapał mężczyzne lekko za bark, próbując zwrócić jego uwagę. -Prosze pana? Może pan powiedzieć gdzie oprócz nogi boli? - Spytał, widząc, że ten trzyma się za brzuch. - Zanieśc pana do szpitala?- dodał, spoglądając przy tym na rozwój wydarzeń między woźnicą a dziewczyną, która niezmiennie mierzyła w niego kunaiem.

[Tamaki Hyūga]

Widząc reakcję mężczyzny pokręciłam głową i skrzywiłem się z niesmakiem a następnie użyłam na nim Shōtei po czym dezaktywowałam Byakugan.
- Ostrzegałam... - powiedziałam pod nosem po czym się wyprostowałam i zwracając się do gapiów dodałam głośno - Spokojnie ludzie, jedynie go ogłuszyłam żeby mógł ochłonąć. Jak przyjdzie straż to proszę wyjaśnić iż zakłócał spokój i poturbował przechodnia którego zabierzemy teraz do szpitala.
Po zakończonym obwieszczeniu na wszelki wypadek zabezpieczyłam wodze i zaskoczyłam z wozu żeby dołączyć do chłopaka i pomóc mu z rannym.
- Chodź, weźmiemy go do szpitala i tam się nim odpowiednio zajmą. - powiedziałam jedynie czując że już całkowicie ochłonęłam.

  Ukryty tekst

[Harruchi]

16/23

Paczka, pa...
[ Hisokamaru & Tamaki Hyūga - misja D ]

---

Tamaki szybko pokazała woźnicy, że z shinobi, a w szczególności, z wojownikami z rodu Hyuga lepiej nie zadzierać. Uderzony mężczyzna osunął się na swój wóz i sparaliżowany nie mógł się podnieść, nie mówiąc już o kontynuowaniu krzyków. Przechodnie i gapie widząc ten atak, przestraszeni szybko się rozbiegli w swoje strony, przez co ulica nagle opustoszała i znajdowali się na niej jedynie Hisokamaru, Tamaki oraz ranny mężczyzna. Gdy dziewczyna doskoczyła do leżącego człowieka, zajmował się nim już Hisokamaru.
- Noga to nic. Okropnie boli mnie brzuch. - odpowiedział mężczyzna, po czym mocno się rozkaszlał, zapluwając sobie twarz kropelkami śliny zmieszanej z krwią - Nie mogę jednak iść do szpitala. Najpierw muszę dostarczyć tę paczkę. Jak tego nie zrobię, to i tak mogę umrzeć. - wypowiedzenie tych paru zdań musiało go zmęczyć, ponieważ bardzo mocno pobladł.

[Hisokamaru]

Ze strony wozu dobiegło głębokie dudnięcie. Ciało uderzonego Shotei woźnicy spadło na bok uderzając o zakryte kocem siedzenia. Młoda kunoichi miała jednak jaja, robiąc coś takiego publicznie. Na szczęście po wyczynie widownia szybko rozeszła się, a młoda doskoczyła do chłopaka który zajmował się rannym. Uciekający gapie przestali odgradzać scenę od świata, a szal młodego powiewał lekko w rytm wiatru, który otulił dwójkę Hyugów. Hisokamaru spojrzał na dziewczynę, najwyraźniej niewzruszoną całą sytuacją, wręcz… spokojniejszą niż przedtem. Jego oczy zabłysły ciekawością. Młoda kunoichi była inna od reszty, nie mógł jeszcze dojść dlaczego, ale miał takie wrażenie. W tym momencie odezwał się mężczyzna. Widać było, że jest, mówiąc krótko, w nienajlepszym stanie. Młody otarł twarz, gdzie trafiła go odrobina śliny z krwią.-W takim stanie to ty możesz co najwyżej dostarczyć siebie na tamten świat - powiedział sarkastycznie, marszcząc lekko brwi - Mogę…- zatrzymał się w środku zdania, zdając sobie sprawę, że młoda pewnie i tak się dołączy. Jego wzrok powędrował szybko w jej stronę, gdzie wzruszył brwiami i spojrzał znów na rannego - Możemy zająć się dostarczeniem- dokończył. Miał w tym wszystkim cichą nadzieję, że młoda zrezygnuje, a jemu uda się odejść z zawartością najwidoczniej bardzo wartościowej torby.

[Tamaki Hyūga]

Widząc jak wszyscy gapie się rozbiegli w popłochu wzruszyłam ramionami stwierdzając że i tak rozwiązałam sytuację relatywnie pokojowo. Po zaskoczeniu z wozu i podejściu do rannego podróżnika oraz chłopaka z mojego klanu przykucnęła przy nich i przyjrzałam się jego nodze aby sprawdzić czy przypadkiem złamanie nie było otwarte. Jeżeli tak to za pomocą kunaia odcinam podłużny kawalek materiału aby użyć go jako prowizorycznej opaski uciskowej żeby chociażby częściowo zatamować krwawienie. Wysłuchałam mężczyzny oraz Hyuugi i przytaknęła jego słowom.
- To zdecydowanie nie jest najlepszy pomysł żeby pan w takim stanie próbował w ogóle dostarczać cokolwiek gdziekolwiek. Zabierzemy pana do szpitala i tam się panem zajmą a paczkę, cokolwiek by to nie było możemy dostarczyć my. - powiedziałam stanowczym głosem po czym. - Dobra podnieśmy go i chodźmy do tego szpitala, im szybciej się za to zabierzemy tym szybciej będziemy to mieli z głowy.
Jak już skończyłam mówić to wstałam i wraz z Hisokamaru podnieśliśmy mężczyznę.

[Harruchi]

19/23

Paczka, pa...
[ Hisokamaru & Tamaki Hyūga - misja D ]

---

Shinobi i kunoichi z klanu Hyuga zgadzali się z faktem, że dostarczenie paczki powinno być sprawą drugorzędną. W końcu kaszlenie krwią nie zwiastuje raczej długiego życia. W szpitalu z pewnością ktoś kompetentny byłby w stanie zająć się ranami mężczyzny. Ten jednak nie wydawał się być do tego przekonany.
- Dostarczenie paczki, którą mam w plecaku jest kluczowe. Bez niego wszystko przepadnie. Proszę, nie przejmujcie się mną, tylko dostarczcie ją. - wyszeptał ciężko mężczyzna, gdy Tamaki podniosła go razem z plecakiem, po czym stracił przytomność

[Hisokamaru]

Hisokamaru złapał mężczyznę za tłów, podtrzymując przy tym głowę żeby dodatkowo sobie jej jeszcze nie skręcił. Skinął głową w stronę nóg nieszczęśnika, gdy przypomniał sobie w jakim stanie jest jedna z nóg. Spojrzał na dziewczynę, czekając na to jak go złapię. W tym czasie mężczyzna zdążył rzucić jeszcze parę słów, zanim zemdlał. - Cholera… dostarczyć paczkę, tylko fajnie gdybyś jeszcze powiedział gdzie zanim zemdlałeś… - rzucił przewracając oczami. Facet był ciężki a może to ten jego plecak? Gdy wstali, shinobi skinął głową w aprobacie na to co powiedziała młoda Hyuga, i ruszył równym tempem w stronę szpitala. Zastanawiało go niezmiernie, co było w tej paczce wartej więcej niż życie rannego? Do kogo mieli ją dostarczyć? w tym momencie oczy znowu mu zabłysły -na miejscu zostań w szpitalu póki się nim nie zajmą, ja pobiegnę dostarczyć cokolwiek ma w tym plecaku- powiedział obrzucając badawczym wzrokiem dziewczynę. -Tak będzie szybciej- dodał. Liczył, że młoda będzie chciała zająć się rannym, a on będzie mógł sprawdzić czy paczka jest w ogóle oznaczona, i zdecydować czy ją dostarczyć czy zachować dla siebie.

[Tamaki Hyūga]

Zignorowałam bełkot mężczyzny stwierdzając że to co mówi i tak nie ma znaczenia. „Co niektórzy ludzie mają w głowie żeby takie głupoty pleść?” zastanawiałam się przez moment jednak widząc w jaki tragiczny sposób drugi Hyuuga wziął się do podnoszenia faceta od razu stwierdziłam że „przejmuję dowodzenie” i zrzuciłam sobie rękę mężczyzny na barki i podniosłam go aby ułatwić zrobienie tego samego dla Hisokamaru z drugiej strony mężczyzny.
- Paczka może poczekać, we dwójkę szybciej doniesiemy go do szpitala a potem będziemy mogli zobaczyć co to za paczka i może dowiemy się wtedy gdzie mielibyśmy ją dostarczyć. - powiedziałam głosem nieznoszącym sprzeciwu i poczekałam żeby wraz z chłopakiem zanieść rannego mężczyznę do najbliższego szpitala.

[Harruchi]

22/?

Paczka, pa...
[ Hisokamaru & Tamaki Hyūga - misja D ]

---

Tamaki i Hisokamaru porządnie złapali nieprzytomnego mężczyznę i ignorując jego słowa o tym, jak ważne jest dostarczenie paczki postanowili zanieść go do szpitala. Oboje doskonale znali Shiroi-iwę, więc problemu ze znalezieniem budynku nie mieli żadnego. Po drodze nikt im nie przeszkadzał, ani ich nie zaczepiał. Wszyscy widzieli dwóch shinobich, którzy transportują rannego towarzysza. W takiej sytuacji lepiej nie przeszkadzać. Gdy weszli do szpitala, szybko podbiegło do nich paru uzdrowicieli, którzy natychmiast przejęli od nich rannego mężczyznę. Nagle jednak pojawił się również siwiejący mężczyzna, który sprawnie przechwycił plecak nieprzytomnego i szybko sprawdził jego zawartość, niespokojnie mrucząc coś pod nosem.

[Hisokamaru]

Już z daleka dało się wyczuć, że zbliżają się do szpitala. Powietrze powoli przesączało się coraz bardziej mdłym zapachem ziół i kadzideł używanych przez uzdrowicieli. W środku szybko zajęli się mężczyzną. Hisokamaru poczuł jakby ściągali z niego worek gruzu, i szybko zrobił kilka dynamicznych ruchów, rozciągając zmęczone mięśnie. Ledwo odetchnął, kiedy zobaczył kątem oka, że ktoś złapał za plecak mężczyzny i przeglądał zawartość, szepcząc coś pod nosem. Jego plecy przeszedł dreszcz, przywracający go do czujności - jeśli ktoś zabierze ten plecak, to cały wysiłek na marne. Stał tuż obok, więc jednym gwałtownym ruchem obrócił się i chwycił mocno za plecak, ciągnąc go do siebie. -Ej! A to niby twoje? - szczeknął obrzucając mężczyznę wzrokiem od góry do dołu. Był w podeszłym wieku, biorąc pod uwagę siwiejące włosy. - Kim jesteś? co wiesz o plecaku? - zapytał, spoglądając stanowczo w oczy faceta, z typowym dla siebie beznamiętnym wyrazem twarzy. Atmosfera szybko zrobiła się napięta. Hisokamaru momentalnie spojrzał w stronę młodej Hyugi, oczekując jej reakcji.

[Tamaki Hyūga]

Bez większego trudu udało nam się zanieść rannego do szpitala, znaliśmy Shiroi-Iwę bardzo dobrze, więc bez zbędnego krążenia i marnowania czasu dotarliśmy tam gdzie mieliśmy. W trakcie podróży sporo osób się nam przyglądało jednak jak widać nikt nie chciał przeszkadzać dwójce shinobi klanu Hyuuga kiedy ci nieśli rannego mężczyznę, podobało mi się że w spojrzeniach nie było tego znajomego pobłażania czy lekceważenia ze względu na to jak wyglądam. Po wejściu do szpitala niemal natychmiast podbiegli medycy i przejęli od nas rannego i poszli się nim zająć w profesjonalny sposób. Teraz jak już zadanie które sobie postawiłam zostało wykonane moje przeniosłam się myślami do paczki za którą owy mężczyzna był gotów ryzykować swoje zdrowie bądź może nawet życie. Co mogłoby być takie ważne żeby popchnąć człowieka do takiego zachowania. Nie miałam jednak czasu żeby się nad tym głębiej zastanowić ponieważ plecakiem podróżnika najwyraźniej bardzo zainteresował się pewien starszy mężczyzna i już miał go w rękach i przeglądał jego zawartość. Widząc agresywną reakcję chłopaka, który pomógł mi przenieść rannego podeszłam spokojnie chcąc załagodzić najwyraźniej nadchodzący konflikt.
- Chwila, chwila, spokojnie. - powiedziałam i podeszłam do trzymających plecak i spojrzałam się na starszego faceta. - Kim pan jest i dlaczego zabiera pan ten plecak? - zapytałam się spokojnym głosem.

[Harruchi]

25/?

Paczka, pa...
[ Hisokamaru & Tamaki Hyūga - misja D ]

---

Ranny mężczyzna, ktorego Hisokamaru i Tamaki dzielnie doprowadzili do szpitala został zabrany przez uzdrowicieli. Z pewnością poradzą sobie z wyleczeniem go. Pozostał jednak problem plecaka i znajdującej się w nim paczki. Tą zainteresował się inny mężczyzna, który jak można było dostrzec po chwili miał opatrunek na ręku. Owo zainteresowanie ewidentnie nie spodobało się obojgu Hyugom. Gdy zainterweniowali, mężczyzna spokojnie im odpowiedział:
- Spokojnie, nie ma powodu, aby się denerwować. Nazywam się Iwamari i jestem kapłanem Tenjina. Mężczyzna, którego tu przynieśliście, to Nariro, pomocnik, przy świątyni Tenjina. W jego plecaku znajdują tomiki poezji i prace naukowe, które jak mniemam, miał dostarczyć na dzisiejszą debatę w świątyni o konflikcie między sztuką, a nauką. Nariro jest w tę sprawę bardzo zaangażowany i włożył wiele wysiłku w to, aby dostarczyć jak najmocniejszych argumentów zwolennikom sztuki. Bardzo wam dziękuję, za uratowanie mu życia, pozwólcie jednak, że ową paczkę osobiście dostarczę do świątyni. - mężczyzna mówiąc, przekazał obojgu po sakiewce.

Misja zakończona sukcesem.