Shinobi War PBF Naruto

Misja C
Haruzen
25/28

Haruzen, niewiele myśląc zdecydował się wkroczyć do pomieszczenia, podkreślając swoje wejście za pomocą jednej z podstawowych technik Uwolnienia Wiatru. Drzwi dość szybko poddały się pod naporem silnego wiatru i z trzaskiem rozwarły się na oścież. W tej samej chwili jak zaczął się atak Yamanaki, w pomieszczeniu rozbrzmiały dziecięce krzyki. Siła wiatru przewróciła również kilka lamp olejnych, doprowadzając do podpalenia się różnych szmat i ubrań które leżały na podłodze. Do tego jeszcze fala powietrza spowodowana przez Doko sprawiła że ludzie zebrani wewnątrz poprzewracali się, upadając na podłogę z głośnym hukiem a płomienie szybko zaczęły się rozprzestrzeniać po pomieszczeniu, mając wiele paliwa leżącego wszędzie naokoło.

Dzieci? Co tutaj jest do cholery grane? Co tu się dzieje? Przecież wedle wszelkich wskazówek, miała być tutaj oszustka-złodziejka, która okradła tamtego zboczeńca. No i niech to szlag trafi, teraz musze zajmować się nie tylko tą fatalną kobietą, ale jeszcze pożarem. Nie dysponuję żywiołem suitonu, więc ugaszenie tego czakrą nie wchodzi w grę. Prawa natury znam natomiast na tyle dobrze, aby wiedzieć, że technikami wiatru prędzej podsycę ogień, niż go zgaszę. Niedobrze, niedobrze. Z drugiej jednak strony Skoro najprawdopodobniej nie trafiłem na poszukiwaną przeze mnie osobę, to dzięki ogniowi przynajmniej powinienem móc rozpoznać osoby znajdujące się w środku.
Szybko zdejmuję marynarkę i uderzając nią w palące się miejsca, próbuję ugasić ogień. Jednocześnie staram się rozejrzeć po pomieszczeniu. Jeśli ktokolwiek próbowałby mnie atakować, staram się zrobić unik.

Ukryty tekst

Misja C
Haruzen
27/28

Haruzen wparował do następnego pomieszczenia, jednak cały jego plan działania został natychmiastowo przyćmiony przez szybko rozprzestrzeniające się płomienie. Doko od razu rzucił się do gaszenia płomieni swoją kurtką, jednak korzystając z okazji, rozejrzał się on po pokoju aby przyjrzeć obecnym tutaj ludziom. Zgodnie z jego poprzednio uzyskanymi informacjami, znajdowały się tutaj trzy osoby, kobieta, którą wcześniej widział przez moment kiedy wybiegła z opuszczonego budynku oraz dwójka dzieci, mające mniej więcej kilka wiosen za sobą. Dzieciaki widząc ogień przywarły mocno do kobiety, wydzierając się w niebogłosy w trakcie kiedy ta próbowała się odsuwać od płomieni i zasłaniać sobie usta szmatą aby nie nawdychać się za bardzo dymu. Starania Haruzena nieco pomagały, jednak blondyn nie mógł się rozdwoić ani roztroić a płomienie przybierały na sile.

Niech to wszystko cholera jasna trafi połączona z zatwardzeniem! Samodzielnie z pewnością nie będę w stanie ugasić tego ognia, nawet jeśli zniszczę przy tym nie tylko swoją marynarkę, ale też wszystkie pozostałe ubrania. Niestety jednak obecni nie za bardzo garną się do pomocy w tym. Zapewne trzeba będzie jakoś ich nacisnąć, aby byli w jakikolwiek sposób użyteczni. Z drugiej jednak strony, trudno będzie zaufać mi mojej głównej podejrzanej...
Patrzę na większe z dzieci, czy to, które wygląda na starsze i wołam do niego:
- Biegnij sprowadzić tutaj jakąś pomoc, albo cały ten dom spłonie! - wciąż też cały czas uważam na wszelkie potencjalne ataki, czy inne zagrożenia.

Ukryty tekst

Misja C
Haruzen
29/28

Sytuacja była bardzo dynamiczna i trzeba było równie szybko podejmować kluczowe decyzje aby zapobiec niepotrzebnym stratom, zarówno w ludziach jak i w mieniu klanu Yamanaka. Haruzen pomimo swojej nieufności, krzyknął do wyglądającego na nieco ponad 10 lat chłopca, który przylgnął do kobiety, chcąc aby dzieciak sprowadził pomoc. Chłopiec spojrzał pytającym wzrokiem na kobietę a ta jedynie skinęła głową i pogoniła go w stronę wyjścia, wraz z nieco młodziej wyglądającą dziewczynką, sama kobieta zaś umocowała sobie kawałek materiału przy twarzy i również zabrała się za próby ugaszenia płomieni aby chociaż spowolnić ich rozprzestrzenianie. Sytuacja jednak wydawała się dość beznadziejna, jednak póki co pocieszający mógł być fakt iż pożar nie rozprzestrzenił się poza to pomieszczenie.

Takie moje cholerne szczęście, zaraz spłonę żywcem w jakiejś głupiej burdelowej sprawie, a jeszcze nie tak dawno zabijałem solidnych shinobi na wojnie. W dodatku pracuję ramię w ramię z moją główną podejrzaną oszustwa, czy kradzieży, czy czegokolwiek, co tutaj ścigam, a jednocześnie pozwalam uciec jednemu z zakładników. Nie mam przecież żadnej gwarancji, że ten dzieciak sprowadzi pomoc. Znając moje szczęście odkąd wróciłem do domu, mały uciekł i nigdy więcej już go nie zobaczę. Głównie dlatego, że do końca mojego już niezbyt długiego życia będę oglądał te płomienie. Z drugiej jednak strony... Co ja do jasnej cholery robiłbym z tym dzieckiem? Co, miałbym go zabić? Tego jeszcze nie robiłem. Na całe szczęście nikt mi czegoś takiego nie kazał robić. Sam jednak wolałbym unikać podejmowania takich decyzji.
Beznadziejnie w dalszym ciągu próbuje ugasić pożar.

Ukryty tekst

Misja C
Haruzen
31/28

Kiedy kobieta upewniła się że oboje dzieci opuściły już budynek, przestała ona gasić pożar szmatami i szybko złożyła trzy pieczęci a następnie poczęła wypluwać spore ilości wody wszędzie naokoło, skutecznie wygaszając większość pożaru. Kiedy tylko upewniła się ona że budynek nie jest już zagrożony spłonięciem, odwróciła się ona w kierunku Haruzena, ponownie składając trzy pieczęci, jednak tym razem zamiast wypuścić z ust strumień wody, tylko w jej rękach poczęła zbierać się woda, przybierająca kształt shurikenów i przygotowując się do rzucenia ich w blondyna. Mimo wszystko Yamanaka miał sporo czasu na reakcję, ponieważ ruchy kobiety nie należały do najszybszych.

Ukryty tekst

Ha! To wszystko może i było dziwne i nie miałem pewności dokąd prowadzi, ale na całe szczęście okazuje się, że jednak się nie pomyliłem i wykonałem dobrą śledczą robotę. Gdybym przecież nie natrafił na faktyczną oszustkę, to najprawdopodobniej ta nie zaatakowałaby mnie w trakcie, gdy próbowałem ugasić ten głupi pożar. Dobrze jednak, że szczęśliwie dysponuje ona żywiołem wody. Przy mojej uniwersalności najprawdopodobniej żaden element nie zagroziłby mi, jednak woda pozwoliła ugasić pożar. No i przy okazji walczyłem już z użytkownikami wody na wojnie, a więc z grubsza znam ich techniki. Dobrze też, że dzieci uciekły. Nie będą przeszkadzać w walce.
Używam Fūjinheki, aby odbić wodne shurikeny i gdy to już się stanie składam pieczęci i wykonuję Fūton: Shinkūgyoku, celując tak, aby nie trafic w żaden wrażliwy organ w ciele kobiety, jednak aby ją obezwładnić.

Ukryty tekst

Misja C
Haruzen
33/28

Wodne shurikeny rozprysnęły się przy zderzeniu z techniką defensywną Haruzena. Kobieta już chciała szykować kolejną technikę aby zaatakować blondyna z klanu Yamanaka, jednak jej próby zostały szybko przerwane przez powietrzny pocisk przebijający jej ciało w kilku miejscach. Kobieta zawyła z bólu i upadła na ziemię, krwawiąc obficie. Ogień wokoło był już mocno osłabione, więc nie groziło rozprzestrzenianiem się pożaru. Chwilę później Haruzen usłyszał zbliżających się strażników. Najwyraźniej dzieci wywiązały się ze swojego zadania i po ucieczce z płonącego budynku, pierwsze co to udały się prosto do najbliższego patrolu albo strażnicy aby sprowadzić pomoc.

Ukryty tekst

Strażnicy? Czyli wychodzi na to, że dzieci jednak nie uciekły, a pobiegły po pomoc... Być może faktycznie przeraziły się pożaru i jednocześnie nie wiedziały, że ta kobieta jest kunoichi, a przy okazji oszustką i złodziejką. Cóż, nie moja sprawa. Udało mi się jej nie zabić, co muszę postrzegać jako ogromny sukces, biorąc pod uwagę moje wyszkolenie. Reszta zależy już od straży. Skoro bowiem strażnicy są w to już zamieszani, to najprawdopodobniej nie będę musiał wracać do oszukanego i okradzionego zboczeńca. Straż pewnie się tym zajmie.
Pilnując cały czas ognia oraz kobiety, czekam na strażników. Gdy ci się już pojawią, streszczam i tłumaczę im całą sprawę.

Misja C
Haruzen
35/28

Ogień pomimo iż nie wygasł do końca, zdecydowanie nie zanosiło się na to aby mógł się rozprzestrzenić na tyle aby na powrót stworzyć zagrożenie jakim był wcześniej, więc Haruzen nie musiał się o tą kwestię ani trochę martwić. Po oddaniu kobiety w ręce strażników wytłumaczył on całą sytuację wraz z wcześniejszymi zdarzeniami w innej części osady a mężczyźni przyjęli i od razu związali ręce kobiety. Kiedy dzieci, które wcześniej były obecne wewnątrz budynku zobaczyły to, od razu spróbowały podbiec do kobiety, odnosząc się do niej jak do matki, jednak strażnicy skutecznie uniemożliwiły im dostanie się do domniemanej rodzicielki.
- To wszystko w takim razie, dziękujemy za pomoc, zajmiemy się tym już dalej. Proszę, kobieta miała to przy sobie a pewnie przyda ci się za to jakaś zapłata, najemniku. - powiedział mężczyzna o najwyższym stopniu z tego oddziału straży.

Cała sytuacja została zatem rozwiązana. To dobrze. Cieszę się, że złodziejka i oszustka, a w każdym razie osoba, która najprawdopodobniej jest złodziejką i oszustką została ujęta przez straże. Władze klanu Yamanaka z pewnością zbadają dogłębnie sprawę i dojdą do prawdy, a wtedy już będzie można sprawiedliwie osądzić tę kobietę i ocenić całą sytuację. Cała ta sytuacja jednak... Byłem w jej trakcie blisko zwykłych ludzi, na ulicy. Od lat nie byłem tak blisko. Nie spodobało mi się to. Znacznie wygodniej żyje się, gdy ktoś wpływowy wskazuje mi mój cel, a ja po prostu idę i go zabijam. Co prawda teraz nie mam wyrzutów sumienia, a gdy zabijam jest inaczej jednak wciąż wydaje się to po prostu prostsze. Tak czy siak jednak, zbyt długo zmarnowałem czasu na tę, kompletnie niedotyczącą mnie sprawę. Muszę w końcu stanąć przed panią Arisu i odzyskać swoją odznakę.

z/t

Z perspektywy tych młodzieńców być może jestem młody, jednak pewnie nie dostrzegają oni tego, że trening na shinobiego rozpocząłem całe lata temu oraz nie jestem już początkującym shinobim, za to mam już nawet w tym fachu solidny staż i niejedną zaliczoną misję. Dla kogoś, kto wykonuje mój zawód, młody wiek nie jest żadną przeszkodą. Naszymi emocjami i tym, jak nasza praca wpływa na nasz umysł, nikt się nie przejmuje, ponieważ z góry nałożony jest nam konkretny sposób myślenia o sobie, jako narzędziu i nic nie stoi na przeszkodzie, aby zaaplikować ów sposób myślenia dziecku. Młody shinobi natomiast często jest bardziej sprawny fizycznie, co jest tylko plusem i zwiększa jego skuteczność. Ci młodzieńcy, nie szkoląc się na shinobich, w przeciwieństwie do mnie, mają przed sobą jeszcze całe życie i mogą wybierać, co chcą w nim zrobić.

Port wygląda typowo jak port. Ze względu na przewijającą się masę ludzi, którzy za godzinę, dzień, czy tydzień znikną z tego miasta i odpłyną, aby nigdy nie wrócić, trudno jest kontrolować tutejszą społeczność. Jest to też tym trudniejsze, że wiele elementów tej społeczności nie odpowiada bezpośrednio przed klanem Yamanaka i władzami Soso. W takich przypadkach bardzo często aresztowanie może wywołać skandal dyplomatyczny, a to potrafi ściągnąć tylko kłopoty. Dlatego utrzymanie porządku w tym miejscu jest bardzo problematyczne. Ja sam nie mam zamiaru wnikać tutaj w żadne interesy. Jestem tutaj, aby pilnować, czy nie dzieje się coś jawnie niezgodnego z prawem, co by bezpośrednio zagrażało innym. Od wnikania głębiej w te sprawy zdecydowanie powinien być ktoś inny, niż zwykły patrol.
Ignorując pomniejszych opryszków, tak długo jak są grzeczni, przemierzam ulice portowe uważnie się rozglądając.

Haruzen
Misja rangi B
11/34
Port jak to port, nie wyróżniał się niczym, a jednocześnie wszystko mogło być tutaj podejrzane. Trzeba było szybko przyzwyczaić się do rzucanych mu złowrogo spojrzeń, ludzi, którzy coś mamrotali pod nosem gdy go zobaczyli, czy też po prostu chowali się ponownie w ciemniejsze uliczki. Nie było póki co powodów aby kogokolwiek zatrzymywać. Każdy zachowywał pozory zwyczajnego spokojnego dnia. Sporo ludzi nawet ciężko pracowało, aby ten kolejny dzień przetrwać. Byli zapewne też i tacy, którzy chcieli się dorobić na cudzej krzywdzie. Nic jednak nie działo się tak po prostu na widoku, a bez dowodów czy czegokolwiek ciężko zacząć jakąś interwencję. Tym bardziej, gdy możliwe skutki są potencjalnie spore. Dostrzegł jednak pewnego kupca, całego czerwonego na twarzy, który ciągle prychał ze złości i chodził to w jedną, to w drugą stronę. Aż wreszcie dostrzegł Haruzena i natychmiast ruszył w jego kierunku.

-Przepraszam, wyglądasz mi na takiego co potrafi załatwić pewne sprawy. Czy za drobną opłatą pomożesz komuś kto dał się bezczelnie oszukać?- Wygląd Haruzena w istocie był dość rzucający się w oczy, nic więc dziwnego, że ktoś mógł uznać go za ninja. Biorąc pod uwagę wachlarz czy kabury było to nawet bardziej niż pewne. Problem w tym, że kupiec nie do końca chyba zdawał sobie sprawę, że prawdziwa okazja wpadła mu w ręce bo trafił na kogoś, kto właśnie patrolował okolicę.

Tak naprawdę, chyba nigdy nie zastanawiałem się, czy władze klanu Yamanaka w jakiś specjalny sposób traktują port w Saimin. Czy jest osobny oddzial zajmujący się tutejszą przestępczością? Jest tutaj w końcu mnóstwo szemranych interesów i zwykły strażnik najprawdopodobniej nie jest w stanie ich rozwikłać i zakończyć. Miałoby więc sens, aby taki oddział założyć i próbować zaprowadzić tutaj porządek. Jedyne czego na szczęście można być pewnym, to braku korupcji w straży miejskiej. Każdy strażnik mniej więcej wie na czym polegają zdolności klanu Yamanaka i jak łatwo dzięki nim wykryć skorumpowanego człowieka. Tylko idiota w takim razie próbowałby brać łapówki, aby celowo przymknąć na coś oko.
Wyciągam swoją odznakę i pokazuję ją kupcowi.
- Haruzen Yamanaka, akoraito. Jestem tutaj oficjalnie na patrolu. Proszę przedstaw mi swoją sprawę, a ja w miarę możliwości rozwiążę ją, lub przekażę odpowiednim organom. Rozliczać się będziesz z władzam klanowymi. - odpowiadam sztywno, aby uświadomić kupca, że żadne łapówki nie wchodzą w grę i jestem tutaj oficjalnie.

Shinobi War PBF Naruto

Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port

Re: Port