Sklep z wyposażeniem

[Akihiko Maji]

Młody mężczyzna pokiwał głową na znak zrozumienia. On sam był, delikatnie mówiąc, kiepski w technikach żywiołowych. Nie miał zbytnio czasu i potrzeby by się ich uczyć. Skupiał się na reberu, z którego to słynął jego klan i wokół którego zbudował swoją taktykę na prowadzenie walki. Wyszlifowanie któregoś z żywiołów wymagałoby zaś dużej inwestycji czasu i sił nim zaczęłyby przynosić jakieś zyski.
-Wybacz ciekawość, ale nie widziałem jeszcze byś używał swoich technik klanowych. Wiem, że jesteś sensorem, ale Yamanaka mają także inne umiejętności, które mogłyby się przydać przeciwko tamtemu lalkarzowi. - Odezwał się dosyć nieśmiało, przy okazji wybierając sobie produkty, które chciał zakupić. Naturalnie, odkupił w pierwszej kolejności pigułkę żywnościową Haruzenowi. Nawet jeśli nie chciał przyjąć jej z powrotem to i tak mu ją wcisnął i podparł to poważnym wyrazem twarzy.
-Swoją drogą... Znajdzie się tu jakieś miejsce, żeby potrenować? Czy spieszy się nam? - zapytał, chowając po kieszeniach i skrytkach zakupione przedmioty. Musiał poprawić swoją kontrolę chakry, jeśli chciał skutecznie używać żelaznego piasku to musiał poprawić to i owo, inaczej znów wypali się z zasobów i znów będzie miał problem.

  Ukryty tekst

[Haruzen]

Umiejętności klanowe Yamanaka? Czy właśnie sensoryzm jest podstawową rzeczą, którą umiemy? Cóż, dla mnie osobiście chyba tak, jakkolwiek wiem przecież, że niektórzy inni członkowie mojego klanu potrafią znacznie więcej. Szkoda tylko, że tak naprawdę trudno rozróżnić, co jest prawdą, w tym co niektórzy mówią, a co jest zwykłą zagrywką manipulacyjną. To bowiem chyba jest tak naprawdę największa umiejętność klanu Yamanaka. Potrafią wejść ci do głowy i sprawić, że ciesząc się jak dziecko, będziesz robił dla nich naprawdę okropne rzeczy. Dlatego ja właśnie odrzuciłem to wszystko i zająłem się zwykłą uczciwą walką i zabijaniem... No tak, po prostu zacząłem robić paskudne rzeczy... Czy to był mój wybór, czy jednak władze klanu od początku manipulowały mną tak, abym stał się dla nich bardzo efektywnym narzędziem i robił to, co im zbyt mocno ubrudziłoby ręce?
- Klan Yamanaka... Cóż, poza sensoryzmem mamy pewne umiejętności telepatyczne. Niektórzy potrafią używać tego na tyle sprytnie, że ma to zastosowanie w walce. Ja jednak nie należę do takich ludzi. Wyszkolono mnie na wojownika i zabójcę, a żywioł wiatru ma dla takich dużo więcej zastosowań, niż telepatia. Ja sam też nigdy nie radziłem sobie najlepiej z tymi wszystkimi sztuczkami. Poza tym, myślę, że uczciwiej jest po prostu z kimś stoczyć solidną walkę, niż wchodzić mu do głowy i robić tam bałagan. - odpowiadam Akihiko, po czym dodaję - Kiedyś lubiłem trenować na polance niedaleko bramy miejskiej. Dawno tam nie byłem i chętnie odwiedziłbym tamto miejsce ponownie. - jeśli Akihiko wyrazi chęć udania się tam, ruszam razem z nim.

z/t (razem z Akihiko)

[Azuma]

Poprzedni post: Siedziba władzy

Kierując się do rzemieślnika-sklepikarza, który odpowiadał za wyekwipowanie mieszkańców Saimin, nie myślał tylko o podstawowym inwentarzu, wchodzącym w skład zwykłych ninja. Zaraz po przybyciu do miasta, złożył projekt zbroi, którą teraz zamierzał odebrać.

– Zgadza się, lekka zbroja cechu sogenskiego - zwrócił się do rzemieślnika, który niemal od razu uniósł palec do góry na znak że pamięta zamówienie. Wyróżniało się ono od tego co standardowo realizował. Raz bo płacono mu za dyskrecja, a dwa bo zamówienie wyróżniało się na tle standardowych zbroi – bowiem to było lżejsze, a mimo te osłaniało najbardziej newralgiczne części ciała.

Po odebraniu zamówienia, niemal od razu zapieczętował zbroje w jednym z posiadanych, większych zwojów. Niebawem po tym, ruszył pod bramę osady, gdzie miał się spotkać z Inoachim.

  Ukryty tekst

[z/t] - Szlak transportowy