Siedziba władzy

[Kisuke]

Sasame i Haruzen
Grupowa misja rangi C
Kolejka 14/15

Haruzen zdecydowanie za dużo dywagował nad możliwymi rozwiązaniami. Najwidoczniej on zawsze wolał mieć wszystko dokładnie przemyślane, zanim różne dziwne sytuacje go spotkają. Nie oznacza to, że nie potrafi się rzucić bez opamiętania na obóz bandytów. To przecież on własnoręcznie puścił tornado w sam środek obozu zabijając większość bandytów, bazując wyłącznie na podsłuchanej rozmowie.

-O, to znowu Ty. Szybko wróciłeś- Przywitała go urzędniczka, gdy ten pokazał swoją odznakę. Najwidoczniej go kojarzyła, choć nie poświęciła mu na początku całej swojej uwagi, dalej czegoś szukając. Wreszcie jednak odnalazła coś w szufladzie, schowała do innej szuflady i wlepiła swoje oczy prosto w przybyłego shinobiego. Teraz mógł zdać swój raport.

-Ojoj... Powoli, wszystko to będę musiała zapisać- Złapała się nagle za głowę, gdy chłopak skończył. Znowu zaczęła przerzucać różne kartki i zwoje, aż wreszcie znalazła ten związany z tymi zniknięciami. Trzeba było cały ten raport spisać, a raczej nie wyglądała na taką, co zapamięta wszystkie przekazane jej szczegóły w pamięci. Haruzen będzie musiał się trochę pomęczyć.

-O dziewczynie powiesz mi później. Najpierw wróćmy do bandytów. Mówiłeś, że najpierw bandytów zabiliście... Trzech, tak? Dlaczego szukaliście jakiegoś obozu? To nie oni byli odpowiedzialni za atak?- Bardzo dziwna z niej osoba, jednocześnie tak mało zorganizowana, a jednak dopytywała o takie, wydawałoby się, mało istotne fragmenty całej misji, zapominając przy tym o podstawowej rzeczy, czyli to ilu przeciwników natrafili.

[Haruzen]

No tak, los pokarał mnie mało rozgarniętym urzędnikiem. Mógłbym w tym czasie odpoczywać przy szklaneczce, czy trenować, ale zamiast tego będę musiał pięć razy powtarzać wszystko, co właśnie powiedziałem. Później natomiast trzeba i tak będzie sprawdzić, czy ta urzędniczka wszystko dobrze zapisała i ją popoprawiać... Cóż, takie są jednak moje obowiązki i to wszystko to część pracy.
- Przy miejscu napadu na karawanę zabiliśmy dwoje ludzi, shinobiego i samuraja. Samuraj przed śmiercią poinformował nas o istnieniu obozu. Dlatego następnego dnia owego obozu zaczęliśmy szukać. Tak, wszyscy, których zabiliśmy, byli odpowiedzialni za atak. Samuraj przyznał się do tego, a w obozie potwierdził to porwany chłopak.

[Kisuke]

Sasame i Haruzen
Grupowa misja rangi C
Kolejka 15/15

-Dwóch ludzi... Dobrze, zapisane- Została poprawiona, a całkowicie zignorowała fakt, że kolejny raz jej nieprofesjonalizm musiał być korygowany. Przecież to nie była jej pomyłka, a wyłącznie dopytanie się. Za coś takiego nie można było jej przecież ukarać. No i chyba kobieta świetnie zdawała sobie z tego sprawę albo była tak głupia, że nawet tego nie dostrzegała.

-Atak na obóz? Twoim zadaniem miało być pozbycie się problemu. Faktycznie pierwsza walka mogłaby zostać uznana za wypełnienie celu misji. Jednakże...- Jej słodka mina i głupkowaty uśmiech na chwilę zniknęły. Chyba wyczuła moment, kiedy to ona może trochę poznęcać się nad ninja, który nie poszedł w pełni zgodnie z rozkazami, decydując się na samowolkę. Szybko jednak mina jej zrzedła, coś wyszukała i ponownie wrócił ten sam uśmiech co na początku.

-Ahhh... Tak. Przyszedł raport z posterunku. Wspominali, że zostałeś wysłany, aby rozwiązać sprawę do końca. Zapomniałam o tym. W takim razie pozostaje mi pogratulować twojej odwagi oraz umiejętności. To dobrze, że ataki w okolicy przestaną się pojawiać. Pozostaje jednak jeszcze jedna kwestia. Co z porwanymi wcześniej ludźmi? Udało wam się odnaleźć tylko jedną osobę? Miał on być do kogoś dostarczony, tak? Powiedz jeszcze raz wszystko, co udało się ustalić- Wróciła do zapisywania raportu na papierze, jednocześnie nieco się rozgadując i gratulując chłopakowi tego, jak wykonał zadanie. Było to bardzo dziwne, w kontekście tego, że chwile wcześniej chciała się go solidnie czepiać za jego wyczyny. No ale cóż, przecież tego nie zrobiła, więc nie ma żadnego problemu, prawda? Teraz jeszcze trzeba jej kolejny raz powtórzyć, że nic nie wiadomo o Doktorku i wreszcie sprawa będzie mogła być zamknięta. Przynajmniej na jakiś czas.

[Haruzen]

Uff, co za szczęście i ulga. Moja podwójną misję potraktowano jako właśnie coś takiego. Cóż, nawet jeśli by tak nie było, to tak naprawdę nic wielkiego by się nie stało, ale wciąż dobrze słyszeć pochwałę, zamiast nagany. To drugie najprawdopodobniej nie wyglądałoby najlepiej w moich aktach.
- Na ile udało mi się zorientować, modus operandi bandytów polegał na zabijaniu wszystkich kupców. Zdaje się, że porywali tylko shinobich. W obozie natrafiliśmy tylko na jednego jeńca, który okazał się być ochraniarzem ostatniej z karawan i członkiem szczepu Jugo. Bandyci wspominali, że mieli go przekazać niejakiemu "Doktorkowi", na temat którego nie znam jednak żadnych szczegółów. - odpowiadam spokojnie i cierpliwie.

[Kisuke]

Sasame i Haruzen
Grupowa misja rangi C
Kolejka 16/15

Pesymizm Haruzena musiał objawiać się w każdej sytuacji, nawet wtedy, gdy przecież zrobił wszystko dokładnie tak jak chcieli. Otrzymał misję zgodnie z panującymi zasadami. Rozwiązał problem ataków. Wykazał się własną inicjatywą, jednakże upewniając się, że klan o wszystkim zostanie powiadomiony. Nie było powodów aby tak się przejmować, bo wszystko skończyło się dobrze.

-Dok...Tor...Kowi... Świetnie. Zapisane. Dziękuję. Możesz odejść.- Odłożyła swoje pióro, uśmiechając się przy tym, że wreszcie ta część jej pracy skończona. Już nawet myślała, że znowu należy jej się przerwa, ale jak to miała w zwyczaju, znowu o czymś zapomniała. Haruzen mógł czekać i na nią patrzyć lub próbować odejść, ale urzędniczka na szczęście w porę się zorientowała ze swoim błędem.

-A tak, jeszcze wynagrodzenie, proszę- Dodała szybko, przekazując na dłonie Haruzena spory mieszek, który był odpowiednio cięższy jako zapłata za wykonane zadania.

KONIEC MISJI

[Haruzen]

Dobrze wykonana praca. Podoba mi się to. Czuję się dobrze. Ba, nawet lekko spełniony. Dawno nie odczuwałem takiej satysfakcji. Przez chwilę... Przez chwilę nawet potrafiłem zapomnieć, jakie okropne rzeczy musiałem robić, aby to poczuć. Cóż, może warto czasami pozwolić sobie poczuć się dobrze, zamiast nieustannie udręczać i zamartwiać? Może warto szukać tych pozytywnych odczuć? W takim razie decyzja, co tu dalej robić jest prosta. Muszę wykonać kolejną misję. Być może wtedy znów poczuję się spełniony w życiu i nie będę tylko nieustannie myślał o tym ilu ludzi zabiłem (sześciu).
Odchodzę od poprzedniej urzędniczki i podchodzę do jakiegokolwiek innego urzędnika wydającego misję, okazuję odznakę i mówię, że chciałbym, aby przydzielono mi misję.

[Kisuke]

Harikotto
Misja rangi C
1/30

Ninja są narzędziem w rękach klanów i bardzo często dostają zadania, które nie każdy byłby w stanie wykonać. Czasy, choć względnie spokojne, bo przecież od ostatniej wojny minęło już trochę lat, to jednak nadal były ciężkie. Żeby przetrwać, a jednocześnie nie osłabnąć na sile, trzeba było robić rzeczy trudne. Likwidacja wszelkiego zagrożenia dla zwykłych ludzi byłą więc priorytetem i aspirujący do uzyskania wyższego statusu w klanie Doko muszą być gotowi takie misje wypełniać. Nie każdy jednak radzi sobie potem z konsekwencjami. Jakoś trzeba żyć ze świadomością, że kogoś się zabiło, nawet jeśli ten osobnik na to zasługiwał. Ofiarowane pieniądze za fatygę, choć pozwalały godnie żyć, to często wydawane były na kolejny sprzęt do wykorzystania w misjach. Wiadomo, broń się zużywała, notki trzeba było uzupełniać i tak dalej.

-Coś prostego? Mam tutaj kilka zgłoszeń o zaginionych zwierzętach, pomoc przy noszeniu towaru czy pilna potrzeba kogoś do pielęgnacji ogródka- Kobieta przewertowała kilka kartek, w bardzo szybkim tempie, przedstawiając jednocześnie, co ma do zaproponowania. Wyglądało to tak, jakby nawet specjalnie nie czytała tego, co jest napisane, a znała wszystko na pamięć, a szybkie przejrzenie było jedynie dla formalności czy aby nic z tego stosu prostych zadań nie ubyło.

[Haruzen]

Cóż... Poprzednia urzędniczka przynajmniej sprawdziła moje akta i wiedziała jakim shinobim jestem i w czym się specjalizuję. Jakkolwiek dobrym i użytecznym byłoby łapanie zagubionych zwierząt, pielęgnacja roślin, czy praca tragarza, to myślę, że byłoby to jednak marnowanie mojego potencjału. Może i nie przepadam za efektem mojej pracy, jednak wykonuję ją dobrze, z jakiegoś dziwnego powodu sprawia mi ona satysfakcję oraz myślę, że lepiej w ten sposób przysłużę się klanowi, niż czymś, co wykonują początkujący shinobi. Wiem, że moja ranga, to zaledwie Doko, jednak zabiłem już tyle osób, że chyba udowodniłem, że jestem w tym dobry i można mi zlecać trudniejsze misje. Co jednak najważniejsze, nigdy nie czułem satysfakcji po przeniesieniu kilku skrzynek z miejsca na miejsce.
- Z całym szacunkiem, ale zostałem wyszkolony i wyspecjalizowany do bardziej wymagających misji. Dlatego też, prosiłbym o misję C, bądź wyższą, jeśli nie stanowi to problemu. Wtedy zdecydowanie lepiej zostanie wykorzystany mój potencjał.

[Kisuke]

Harikotto
Misja rangi C
3/30

Pragnienie wykazania się oraz udowodnienia, że jego treningi nie był tylko stratą czasu, Haruzen nie chciał zgodzić się na przyjęcie prostszych misji. Miał już doświadczenie w zabijaniu i właśnie kolejnego podobnego zadania chciał się podjąć. Może dalej pamiętał jakie wątpliwości męczył go poprzednim razem, gdy musiał zabić, a z drugiej strony kolejny raz bardzo chętnie zrobiły to znowu. Ludzka natura była niezwykle sprzeczna. Czego to jednak ninja nie zrobią, aby awansować w hierarchii swojego klanu? Może kiedyś i Haruzen znajdzie swój limit, którego nie przekroczy. A może właśnie wtedy sam się przekona, że nie jest to tak trudne.

-Tak, oczywiście. Mam kilka misji C. Niech będzie ta. Niedaleko od stolicy jest wioska. Shirakawa. Nie jest to specjalnie bogata wieś, a dodatkowo ostatnio mają częsty problem z szajką bandytów. Niewiele mogą od mieszkańców ukraść, dlatego bardziej skupiają się na paleniu oraz niszczeniu- Dużo ciekawsza misja, jeśli idzie o to, czego szukał Haruzen. Co prawda znowu jest to klasyczna przygoda z grupką bandytów, którzy nie mają nic ciekawszego do roboty niż uprzykrzanie innym życia, no ale trudno, takimi rzeczami ktoś też się musi zajmować. Może wkrótce Haruzen dostanie coś ciekawszego niż ochrona przed zamachem na kogoś ważnego w strukturach klanu czy przygotowywanie wywiadu o wrogich klanach. Na razie musi się zająć doraźnymi problemami okolicy.

[Haruzen]

Kolejni bandyci... Cóż, może jednak nie. Skoro nie rabują, a tylko palą i niszczą, to znaczy, że są to jacyś sadyści i psychopaci, którzy działają dla zaspokojenia własnych rządzy, a nie dla zysku, czy chęci przetrwania. Cóż, to zdecydowanie gorszy rodzaj czynienia zła. Czym jednak jest zło? Z ich perspektywy zapewne zaspokajanie swoich pragnień nie jest złem. Czyż złem jest, że spragniony człowiek pije wodę? Cóż, gdy spojrzeć na to z tej perspektywy robi się to wszystko strasznie skomplikowane i zagmatwane. Lepiej skupić się więc na misji.
- Rozumiem, wioska Shirakawa. Czy wiemy cokolwiek więcej na temat bandytów? Ich liczebność? Czy są wśród nich shinobi? Jeśli tak, to jacy?

[Kisuke]

Harikotto
Misja rangi C
5/30

Dywagacje nad tym, czym jest zło, prowadziły do bardzo niebezpiecznych wniosków. Z punktu widzenia klanów i ninja, którzy próbowali żyć w zgodzie ze wszelkimi zasadami, mogło to doprowadzić do wielu problemów. Jeśli jednak uznać bandytów za złych z definicji, to ich śmierć będzie dużo prostsza do zaakceptowania. Próby podjęcia analizy ich zachowania natomiast sprawiały, że trzeba było mocniej zrozumieć ludzkie potrzeby oraz moralność.

-Informacje nie są precyzyjne. Mowa o grupie kilku bandytów, choć pojawiają się zeznania mówiące o kilkunastu. Ale jak sam rozumiesz, w strachu raczej nikt z ludzi nie myślał o liczeniu ich grupy. Zapewne mają swoje obozy w lasach i często się przemieszczają. Mamy wielu świetnych sensorów, ale takich zwykłych grupek nie możemy ganiać po lasach. Do tego zdecydowanie brakuje nam ludzi. Nie wiemy, czy jest tam shinobi, nikt nie podjął się z nimi walki. Natomiast mają przywódcę, któremu nikt z pozostałych się nie stawia. Wychodzi więc na to, że jeśli ktoś ma umiejętność panowania nad chakrą, to właśnie on- Ponownie bardzo klasyczny przypadek. Jeden ninja, który nie chciał dłużej być podnóżkiem jakiegoś klanu, po prostu uciekł, został Nukeninem, a potem założył swoje własne struktury, biorąc pod swoje skrzydła pospolitych wieśniaków, liczących na ciekawsze życie niż rypanie na polu przez większość swojego życia.

[Haruzen]

Oj, to może być trudna misja. Nie wiadomo kompletnie niczego pewnego na temat celów, które mam wyeliminować. Dobre rozpoznanie natomiast to przecież podstawa wygranej walki i śmierci przeciwnika, a nie własnej. Jeśli nie wiem ilu jest przeciwników, ani czego się po nich spodziewać, to misja z miejsca staje się znacznie trudniejsza. Nic to jednak. I do takich misji mnie szkolono. Trzeba będzie po prostu być dużo bardziej ostrożnym i nie cackać się z tymi bandytami. No i trzeba będzie też być ekstraordynaryjnie uważnym, aby szybko móc wywnioskować siły i słabości moich wrogów.
- Rozumiem. Udam się więc natychmiast do Shirakawy. - odpowiadam, po czym, jeśli nie jestem zatrzymywany, udaję się do wyjścia, a następnie do wspomnianej miejscowości.

[Kisuke]

Harikotto
Misja rangi C
7/30

Informacja. Podstawowa rzecz, która z pozoru nieznaczna, mogła zmienić wszystko. W pracy ninja była kluczowa, bo odpowiednie przygotowanie się na przeciwnika mogło całkowicie odmienić losy bitwy. Używa genjutsu, czy może żywiołów? Może walczy w zwarciu albo na dystans? Nigdy nie wiadomo, ale biorąc pod uwagę, że istnieją ninja bardzo wyspecjalizowani, jak i ci wszechstronni, to zawsze należało być gotowym na wszystko. Tutaj dodatkowym utrudnieniem mogło być brak punktu zaczepienia w poszukiwaniach. Wstępnie lasy były przeszukiwane, ale brak możliwości wysłania lepszych sensorów sprawiał, że bandyci mogli dość swobodnie buszować po tych rejonach.

-Ok, zapisuję, że misja jest przekazana Tobie. Będę czekała na raport, gdy wrócisz- Dłużej nie wstrzymywała go, pozwalając mu odejść. On wróciła do swoich obowiązków, przyjmując kolejnego chętnego, zaś Haruzen mógł wyruszyć w kolejną podróż. Dość często zdarzało mu się iść na dłuższe wycieczki poza rejony Saimin. Tym razem nie musiał jednak maszerować pod samą granicę. Wioska Shirikawa była znacznie bliżej, choć nadal miał sporo czasu na swoje własne przemyślenia. Czy znowu będzie myślał o śmierci? A może skupi się na ustaleniu jakiegoś planu działania? Czas jednak tykał i wkrótce na horyzoncie zaczął formować się kształt wioski.
[z/t]

[Haruzen]

Kolejny raz wracam z misji, pozabijawszy wcześniej wszystkich zleconych mi wrogów Yamanaka. O ile wcześniej początkowo bałem się, że całość będzie potraktowana jako incydent graniczny z Koseki, czy bardziej z Jugo, to teraz wracając obawiam się, że moja misja rozpocznie konflikt. Przywódcą bandytów był Koseki. Po walce jego ciało nie za bardzo nadawało się do zidentyfikowania, jednak jeśli rzeczywiście klan Koseki zaczyna organizować rajdy na wioski w Soso, to może oznaczać powrót do działań wojennych, tylko tym razem na nieco innym froncie. Nie podoba mi się to, jednak nie mogę zataić faktu tożsamości klanowej mojego przeciwnika. Jeśli to faktycznie preludium wojny, to lepiej, żeby klan Yamanaka zaczął się już do niej przygotowywać.
W siedzibie władz szybko znajduję urzędniczkę, która zleciła mi zadanie, po czym podchodzę do niej i okazując odznakę mówię:
- Wracam po wykonaniu zadania w wiosce Shirikawa. Pokonałem bandytów terroryzujących tę wioskę. W trakcie walki zginęła jedna osoba spośród ludności cywilnej. Warto też dodać, że bandytami dowodził shinobi, który posiadał zdolności klanowe Koseki. Nie udało mi się go jednak zidentyfikować.

[Kisuke]

Harikotto Haruzen
Taki tam mały czeski błąd
Misja rangi C
29/30

Kolejny incydent. To był bardzo zły znak dla tego regionu. Istniała szansa, że kryształowi zbytnio się rozpanoszyli i obecny podział terenów im nie odpowiada, przez co atakują tereny swoich sąsiadów. Chcąc osłabić pozycje pozostałych, sami urosną w siłę i spróbują sięgnąć po dominację w regionie. To musi skończyć się kolejną wojną i kolejnymi problemami zwyczajnej ludności. Jednak na razie było brak dowodów na zaangażowanie władz Koseki w ten atak. Był to tylko jeden bandyta z ich zdolnościami rodowymi. Co prawda mogło to oznaczać, że Koseki wysyłają swoich pojedynczych ludzi, by na tyłach wroga tworzyli łupiące wioski bandy, ale równie dobrze mógł to być jakichś ich uciekinier, który opuścił swój klan. Wiele się przecież słyszy o nukeninach wszelkiej maści. Może to był jeden z nich. Może. Może. Może. Zbyt dużo dywagacji i zbyt duże zagrożenie, żeby tak po prostu zignorować temat.

-Doskonale to słyszeć. Wyślemy ludzi, aby im pomogli w ogarnięciu strat po tych atakach. Bardzo dobrze, że wreszcie się skończą. Jedna śmierć to duża cena, ale przynajmniej inni są już bezpieczni- Kobieta przyjęła, z wyraźnym smutkiem, ale i ulgą, informację o wypełnieniu zadania. Wieśc o kolejnej niewinnej ofierze nie była zbyt pokrzepiająca, ale tak to już wyglądało.

-Przekażę informację o tym Kosekim. Zbadamy sprawę dokładniej- Dodała po chwili, wiedząc, że czegoś takiego nie można tak po prostu zapomnieć. Takie drobne szczegóły, odpowiednio wcześniej dostrzeżone mogą pozwolić przedsięwziąć odpowiednie kroki i uchronić ludność Yamanaka przed wizją kolejnego kataklizmu wojny w ich regionie.

-Jeszcze tylko poproszę twój podpis tutaj i jesteś wolny.- Podsunęła do krawędzi biurka, przy której stał Haruzen kawałek kartki oraz końcówką pióra wskazała miejsce, gdzie ninja powinien złożyć swój podpis. Obok zaś położyła sakiewkę z pieniędzmi. Jeśli shinobi podpisał się zgodnie z poleceniem, otrzymał pieniądze i był wolny.

Poproszę jeszcze tylko twój jeden post i
Koniec