Domek Tsukune

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
3/15+
Wychyliwszy się przez okno ujrzałeś muzyczną trupę, która podróżowała na wozie, do którego zaprzęgnięto dwa konie. Siedziało na nim pięciu mężczyzn o posturze dosyć wątłej z jednym tylko wyjątkiem. A ten właśnie rodzynek w owym towarzystwie trzymał na swoich kolanach dosyć malutką gitarkę bardziej przypominającą bałałajkę niżeli ten instrument w swojej standardowej formie. Tuż przy nim przysiadywał skrzypek, dalej dwójka bez instrumentów i jeszcze jeden, który w swych rękach trzymał fletnię. Gdy tylko usłyszeli jak ktoś zwraca im uwagę jeden z nich, który trzymał lejce przyciągnął je do siebie, by zatrzymać cała ekipę w miejscu tuż przed domostwem. Skrzypek położył nogę na oparciu i spojrzał się prosto w Twoją stronę uśmiechając się od ucha do ucha.
-Niedostrojone powiadasz? Jeżeli powątpiewasz w słuch mój i moich kamratów, to nie wróżę ci przyszłości muzyka, ACZKOLWIEK! - na to słowo przeniósł aktorski wręcz nacisk - może jednak pokażesz nam jak to się powinno robić, miejsce mamy, a do występu jeszcze trochę czasu - grajek wyszczerzył się szeroko spoglądając w Twą stronę, a reszta z nich zaśmiała się chórem odwracając się, bo dotychczas kilkoro z nich siedziało plecami, a w obliczu takiego wyzwania nie mogli się powstrzymać i musieli zobaczyć kim jest ten, kto zwrócił uwagę ich przewodnikowi, muzykowi od dziada pradziada. odłożyli wręcz instrumenty na bok, a gitarzysta wziął jakąś butelkę i wychylił z niej kilka łyków, by zwilżyć gardło, po czym podał ją swoim kolegom po fachu.

[Tsukune]

4/15

Chyba im mój lekki komentarz co do naostrzenia skrzypiec się nie spodobał. A może to było tylko moje wrażenie? Cóż nie warto się nad tym teraz zastanawiać w końcu powiedzianych słów już nie cofnę.
-Oczywiście to z nastrojeniem to tylko moje skromne zdanie. Pewnie dla tego że preferuję raczej inną muzykę to pewnie przez to zacząłem spokojnie -Przyznam że akurat do tego co śpiewaliście idealnie pasowało dodałem spokojnie. Uśmiechnąłem się kącikiem ust ukazując jednocześnie jeden ze swoich ostrych kiełków w wrednym uśmiechy
-Wyzwanie co? Chętnie je przyjmę pomyślałem. Sięgnąłem ręką do wiszącego niedaleko okna futerału ze skrzypcami. Położyłem go na parapecie, otworzyłem wyciągając ze środka instrument który wpierw oparłem na ramieniu a następnie na skrzypcach oparłem lekko brodę. Wyciągnąłem też smyczek który okręciłem w palcach by następnie chwycić go pewnie
-Kiedyś grałem to dość często może nawet to znacie powiedziałem w ich stronę.
-Skoro są podróżną grupą to możliwe że kiedyś w dzieciństwie razem z rodzicami ich spotkaliśmy kto wie pomyślałem po czym zacząłem grać pierwszą melodię jaką skomponowałem jako dzieciak i jaką pierwszą zagrałem. Przywracało to wiele dobrych jak i złych wspomnień.
-I co powiecie zapytałem po tym jak skończyłem grać. Nie zdziwiłbym się gdyby dla nich moje skrzypce były zbyt nastrojone ale w zależności od tego jak chcemy grać inaczej się to stroi więc zbytni się tym nie przejmę w końcu to tylko zdanie...zdanie kogoś kto również gra na instrumencie jaki ja uwielbiam...jednak słowo pozostanie tylko słowem

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
5/15+
-Idealnie, ha? Szybka zmiana zdania - rzucił ich przywódca, a widać Tsukune poczuł, że wypadało się pokazać bandzie grajków z tej lepszej strony. Ci lekko się poruszyli między sobą, gdy tylko udało Ci się wyciągnąć instrument przez okno. Swoja drogą kto go trzymał w takim miejscu, no ale nie ważne, w każdym razie wszyscy ucichli jak jeden mąż, by dać zainteresowanemu jak najwięcej swojej uwagi, dać mu chwilę by pokazał swoje możliwości, którym niejako się także chwalił.
Gdy zaczął wygrywać melodię pozostali zaczęli się wsłuchiwać w nuty wygrywane przez chłopaka, a niektórzy wpadali w zadumę słysząc dźwięki rozgrywanej melodii. Zaraz po jej zakończeniu zaczęli szemrać między sobą, niektórzy potakiwali, inni zaś kręcili głową. Mogłeś poczuć się nieswojo, lecz to już zależne było bardzo od charakteru. W każdym razie w końcu ich lider zeskoczył z wozu ostawiając uprzednio swój instrument na miejsce.
-Całkiem całkiem, nie było aż tak źle, może się jeszcze wyrobisz. W każdym razie mam dla Ciebie propozycję. Jedziemy właśnie na koncert do pobliskiej osady i jeden grajek w te czy we wte nie zrobi nam różnicy, a zawsze przyjemniej mieć jedną mordę w drodze. Aczkolwiek! Będziesz musiał się dogadać z właścicielem. To jak młody? No i swoją drogą, Hisashi jestem - muzyk wyciągnął dłoń w twoją stronę składać jednoznaczną propozycję. Wizja zagrania przed większą publicznością, czy Tsukune był na to przygotowany, czy jednak odmówi podróżnej grupie i postanowi wrócić do swojego domostwa, by dalej zająć się treningiem.

[Tsukune]

6/15

Gdy skończyłem grać owa grupa szemrała coś między sobą. Ich lider po chwili zeskoczył i podszedł do mnie by wygłosić swój monolog i wyciągnął do mnie dłoń. Uśmiechnąłem się wrednie pod nosem
-Są gusta i guściki każdy lubi to co lubi powiedziałem spokojnie ściskając jego dłoń -Tsukune przedstawiłem się i zastanowiłem chwilkę nad czymś
-hmm mruknąłem cicho zastanawiając się nad za i przeciw
-Dawno nie grałem przed publiką na skrzypcach. Przypomniałoby mi to pewnie stare dobre czasy pomyślałem i uśmiechnąłem się lekko
-Czemu nie zacząłem -Jednak jak coś schrzanię to mnie za to nie wińcie dodałem rozkładając na boki ręce Jak jest tu właściciel to mógłbym z nim porozmawiać i uznać to za misję...no i przy okazji dobrą zabawę gdyż dawno nie jeździłem z grupą dodałem spokojnie chowając skrzypce do futerału i zawieszając go przez ramię -W razie czego ja za chwilę wrócę tylko zajmę się swoim zwierzakiem i wszystko zamknę dodałem spokojnie

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
7/15+
Po uściśnięciu dłoni Hisashi nadal wpatrywał się w Twoje oblicze zastanawiając się co spotkanemu przypadkowo skrzypkowi chodzi po głowie. W końcu się wyszczerzył szeroko, gdy usłyszał no cóż... zgodę na wspólny występ. Poklepał Cię po ramieniu i odwrócił się do swojej grupki ze wzniesionymi wysoko rękoma ku górze w geście zwycięstwa.
-No to panowie, mamy kolejnego! Teraz tylko zagrać u tego starego zrzędy i jedziemy dalej - dokończył resztę już ciszej, usadowił się wygodnie z tyłu wozu i zabrał flaszkę, by opróżnić ją ze znajdującego się w środku lekko mętnego płynu.
-Dawno nie jeździł z grupą... no to zacznie! Spokojnie, zaczekamy, ale potem zapierdzielaj tutaj, bo jeszcze się spóźnimy i nie będzie tak miło! - dodał wesoło wielkiej postury woźnica z bałałajką na kolanach, jednak zaraz pogorszył mu się humor, bo niestety flaszka się skończyła i nie wyglądało na to, by miała jakoś magicznie znaleźć się kolejna. A przecież zwilżenie gardła przed występem było bardzo ważnym aspektem. Grajkowie zsunęli się ze sobą z tyłu, by zrobić dla Ciebie miejsce, a że wóz był całkiem długi, tak więc nie było z tym żadnego problemu. By wygodniej było się wspiąć na górę, zaraz za kołami znajdowały się stopnie, dzięki którym można było wygodniej wejść na górę, a siedzenia o dziwo były obite, tak więc nie groziło obicie sobie szanownych czterech liter. Wystarczyło już tylko zabrać się z grajkami.

[Tsukune]

8/15

Wysłuchałem kolejnych słów wielkiego
-To ja zaraz wracam powiedziałem spokojnie wszedłem do swego domu, do miski wsypałem jedzenie dla swojego zwierzaka do drugiej wlałem wodę. Gdy to zrobiłem poprawiłem sobie futerał oraz kabury jakie miałem no cóż zawsze trzeba być ubezpieczonym. Gdy się przygotowałem co nie zajęło nawet 5 minut wyszedłem zamykając dom. Schowałem klucz i wsiadłem na wóz
-Widocznie nieźle im się powodzi pomyślałem widząc siedzenia. Teraz nie pozostało nic innego jak tylko ruszyć do miejsca gdzie będę wykonywał swoją "misję" jaką przypadkiem sobie sam zorganizowałem...i to była kolejna z takich akcji gdzie przypadkiem zyskuję robotę i dzięki temu zarobek. Czyżbym miał szczęście? A może pecha cóż to już różnie można oceniać.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
9/15+
Minęła chwila, zwierzak nakarmiony, futerał w ręku i na wozie pojawił się kolejny członek podróżnej grupki muzycznej jaką właśnie zmierzała do okolicznej miejscowości. Wóz ruszył, konie leniwie posuwały się do przodu pokonując z każdą chwilę kolejne metry, a niektórzy z grajków postanowili się przespać, by zregenerować siły przed występem. Za lejce złapał skrzypek Hisashi i poprowadził wszystkich przed gruntową drogę.
Po około godzinie, na wyjeździe z lasu pojawiła się osada złożona z domostw ustawionych wzdłuż głównej, przelotowej drogi, która w końcu rozwidlała się na dwie odnogi, pomiędzy którymi znajdował się dwupiętrowy, drewniany budynek. Szeroko otwarte okiennice z białymi zasłonami wpuszczające do środka wiele światła, wielkie, podwójne drzwi wejściowe, czasami belki podtrzymujące wyjściowy balkon na pierwszym piętrze, a wszystko to zakończone spadzistym dachem.
-Zbierać się panowie, zaraz będziemy! - rzucił Hisashi, a reszta obudziła się nie za bardzo wiedząc co się dzieje dookoła. Wóz zajechał gospodę - bo właśnie wcześniej opisane miejsce do takich budynków należało - od tyłu, gdzie okienka były mniejsze, a drzwiczki prowadziły na zaplecze. Stały tam skrzynki z jedzeniem, obok drzwiczki prowadzące do piwnicy z alkoholami, a dalej wejście do głównej sali, gdzie stał typowy barman czyszczący szklanki, ludzie przy okrągłych stołach, schody prowadzące na piętro gospody. Ludzie powoli zaczynali przychodzić, zamawiać jedzenie i czekając na wieczorny występ.
-No w końcu na miejscu - rzucił barczysty Mamoto i zabrał instrumenty do środka, witając się ze stojącym w wejściu właścicielem.
-Coś was tu sporo, dacie sobie rade? Może jednak nie, to poślę po chłopaków i coś na szybko zorganizujemy

[Tsukune]

10/15

Cóż wszystkie czynnosci jakie miałem wykonać wykonałem i gdy wsiadłem na wóz po krótkiej chwili konie ruszyły i co za tym idzie powóz podążył razem z nimi.
-Leniwa wędrówka gdy delikatnie wieje wiatr. Dźwięk natury przerywany stukaniem kół to rżeniem koni. To się nie zmieniło od tamtego czasu kiedy jako dzieciak podróżowałem tak z rodzicami pomyślałem patrząc się tak w niebo i promienie słońca które co jakiś czas były zakrywane przez liście drzew. Zamknąłem oczy i tak sobie siedziałem. Nie spałem tylko rozmyślałem i zastanawiałem się nad tym jaką piosenkę stworzyć nową. W sumie jedną już miałem zaczętą lecz jeszcze jej nie skończyłem. Zbyt wiele rzeczy miałem na głowie a w aktualnej chwili mogłem sobie o tym pomyśleć. Nawet nie zwróciłem uwagi kiedy dojechaliśmy na miejsce a przynajmniej nie czułem czasu jaki tu jechaliśmy. Gdy powóz się zatrzymał również zsiadłem z wozu i się przeciągnąłem strzelając karkiem i jak to miałem w zwyczaju poprawiłem sobie bandaż na lewym przedramieniu. Domyśliłem się że zapewne będę musiał pomóc z noszeniem skrzyń i innych rzeczy jakie były na zewnątrz jako taką dodatkową "pomoc" w sumie to nie byłoby nic nadzwyczajnego jednak wolałem poczekać na "rozkaz" w końcu po co mam się pchać do czegoś gdzie mnie aktualnie nie chcą prawda?

[Heiji]

"Grupa muzyków!"
11/15+



Po dotarciu na miejsce nasza grupa bohaterów była gotowa do dalszej części przedstawienia. Po krótkiej chwili na zewnątrz wyszedł mężczyzna proponujący pomoc grupie muzyków. Ci jedynie pokiwali głowami, następnie wszyscy musieli zacząć wnosić sprzęt do środka budynku. Co jak co, ale sprzętu było bardzo dużo, zwłaszcza że muzycy nie oszczędzali na swojej ilości kompanów. Wszystko jak narazie zapowiadało się całkiem dobrze, tylko co będzie później... Kto wie. Gdy grajkowie wyjęli wszystko z wozu, przed chłopakiem znajdowało się kilka całkiem sporych rozmiarów pudeł oraz futerałów. Każdy miał coś do roboty i jeżeli wszyscy nie będą się oszczędzać to na dwa lub trzy razy powinni to wnieść. Prawda? Tak więc, każdy z bohaterów wziął conieco, po czym ruszył w kierunku budynku od strony zaplecza. Grunt to mieć jakieś dobre wejście, tym bardziej, że z każdą chwilą zbierało się coraz to więcej ludzi w budynku... Najciekawsze było to jak wypadnie przed publiką zespół muzyków i czy uda się coś zarobić Tsukune. Prawda?

[Tsukune]

12/15

Cóż po dotarciu po gadce szefa grupy z ich aktualnym pracodawcą wszyscy zaczęli wnosić instrumenty do środka. Cóż mi nie pozostało nic innego jak również chwycić za futerały i zacząć je nosić do środka. Poprawiłem swój futerał ze skrzypcami przewieszony przez plecy i wziąłem kilka futerałów w jedną rękę oraz pod pachę tak by się nie zsunęły. Gdy męczyła mi się ręka po prostu przekładałem instrumenty do drugiej. W sumie to był też dobry trening siłowy który zapewne w niedalekiej przyszłości zaowocuje. Zawsze nosząc instrumenty starałem się mieć jedną rękę wolną głównie po to by móc otwierać sobie drzwiczki oraz ewentualnie zasłonić futerały aby owymi drzwiami nie oberwały gdyby ktoś ze środka wychodził. Jakby się tak nie zastanawiać dość sprawnie to transportowanie instrumentów poszło. Teraz grajkowie zapewne będą się rozstawiać oraz nastrajać instrumenty więc mi nic nie zostanie do roboty jak oprzeć się gdzieś nieopodal o ścianę aby w razie czego być blisko i w czymś pomóc.

[Heiji]

"Grupa muzyków!"
13/15+



Nasz młodzieniec był bardzo chętny do pracy, chłopak idąc niósł futerały. Był w każdej chwili przygotowany na to aby w razie czegoś osłonić instrument przed jakimś uszkodzeniem typu drzwi czy coś w tym stylu. Pomysłowe, prawda? Po kilku, a może kilkunastu minutach grajkowie wnieśli już wszystko do wnętrza budynku. Każdy z nich był przygotowany, no prawie... Teraz tylko pozostało instrumenty nastroić, następnie można było zaczynać. Kiedy to nasz bohater stał opierając się o ścianę, spoglądając za futrynę mógł widzieć już całkiem sporą gromadę ludzi, którzy to przybyli na występ naszych muzyków. Wszystko wskazywało na to, że grupa tych ludzi musiała być całkiem dobra w tym fachu. Prawda? Po upłynięciu kolejnych kilku, a może i nawet kilkunastu minut wszyscy byli już naprawdę gotowi. Niedługo po tym jakiś mężczyzna wybiegł do nich mówiąc, że mają jeszcze trzy minuty. W tym czasie na salę weszła kolejna grupa ludzi, lecz tym razem odrobinę większa... Czas uciekał.

[Tsukune]

14/15

Gdy wszystko było już gotowe a raczej wniesione i ustawione a muzycy zaczęli stroić swoje instrumenty nie miałem co robić więc tylko obserwowałem i co jakiś czas zerkałem za futrynę
-Widocznie są znani...albo po prostu aktualnie są jedyną rozrywką jaką ci mieszkańcy mogą mieć poza piciem na umór i od czasu do czasu jakiejś burdy pijaków. Ciekawe jak im to wyjdzie pomyślałem. Już wszystko było gotowe wiec sam postanowiłem usiąść gdzieś z tyłu gdzie bym nie przeszkadzał. Mógłbym z tamtego miejsca spokojnie obserwować całą sale. Jeżeli nie byłem potrzebny to właśnie siadłem sobie gdzieś by nikomu nie przeszkadzać i nie być widocznym przez publiczność.

[Heiji]

"Grupa muzyków!"
15/15+



Młodzieniec nie miał w zamiarach utrudnianie pracy muzyką, lecz oni mieli coś nieco innego na myśli. Gdy mężczyzna odszedł, jeden z muzyków zawołał chłopaka. Gdy podszedł do niego ten kazał mu wybrać sobie dowolny instrument, gdy to zrobił pokazali mu jego miejsce na scenie.
-Nie bój się, po prostu improwizuj...-były to słowa skierowane w międzyczasie do chłopaka. Miejsce znajdowało się z przodu, lecz było umiejscowione lekko na ukos gdzieś na uboczu. Dzięki temu chłopak mógł się czuć luźnie. Prawda? Gdy zasłona zaczęła odsłaniać scenę wszyscy znajdowali się na swoich pozycjach. Każdy był przygotowany do gry na swoim instrumencie. Po kilku krótkich chwilach chłopak mógł ujrzeć całkiem sporą publikę, wszyscy obserwowali muzyków, dosłownie każdy najmniejszy ich ruch. W każdym bądź razie w tym fachu to było zupełnie normalne. Prawda? Nim minęła minuta lider grupy przedstawił siebie oraz zespół, następnie wszyscy zaczeli grać...

[Tsukune]

16/15

Uśmiechnąłem się lekko w duchu gdy zostałem zawołany. Miałem pewne przeczucie co to może oznaczać i jednak nie pomyliłem się. Gdy kazali wybrać mi instrument po prostu zdjąłem swój futerał, wyciągnąłem skrzypce oraz smyczek, zamknąłem odstawiając futerał i opierając go o ścianę po czym stanąłem na swoim miejscu
-Jak ja dawno tego nie widziałem i nie czułem-pomyślałem gdy kurtyna powoli zaczęła się unosić. Jak to miałem w zwyczaju gdy byłem dzieckiem, zamknąłem oczy i czekałem na odpowiedni moment by zacząć grać. Grałem w miejscach które pasowały by włączyć do tego dźwięk skrzypiec. Nasłuchiwałem tych momentów i w nich grałem odpowiednią pasującą do ich występu melodię.

[Heiji]

"Grupa muzyków!"
17/15+



Chłopak znał się na rzeczy i nawet lubił to. Młodzieńca bardzo dobrze wiedział jak i kiedy ma grać. Członkowie ekipy byli z niego bardzo zadowoleni, gdyby jednak nie to że jest ninja to pewnie chcieli aby z nimi podróżował po świecie. Koncert naszej ekipy dopiero się rozkręcał. Grupa muzyków grała, grała i grała. Melodia za melodią, tłumy szalały. Chłopak grając starał się nie wchodzić innym w paradę tylko starać się w odpowiednich miejscach idealną ilość dźwięku wydać. Trwało to już ponad godzinę... Po zagranych kilku kawałkach publika z bólem w sercu pozwoliła zrobić muzyką przerwę. W tym czasie każdy z nich dostał coś do picia, następnie ponownie kurtyna odsłoniła ich by mogli zagrać więcej kawałków. Wszyscy bawili się wspaniale. Jedni pili, inni rozmawiali, a jeszcze inni z podziwem w piersiach słuchali muzyki. Jednak w pewnym momencie muzyka ustała, a lider grupy dał znać naszemu bohaterowi by dał solowy występ przed publicznością. Nagle wszyscy ucichli by móc go posłuchać... Tylko co teraz?