PORT

[Rokudo Gaika]

Taki tutaj mamy klimat
Misja Rangi A dla Sasame 7/19 kolejek

Korytarze wiodące do ładowni statku były wąskie i kręte. W półmroku na ścianach tańczyły cienie, a jedynym źródłem światła były zapalone latarnie olejowe, co sprawiało, że cały korytarz tonął w ciepłym, przytłaczającym blasku. Na ścianach można było zobaczyć ślady zniszczeń i zarysowań po ciężkich skrzyniach, które zostały wnoszone i wyprowadzane w pośpiechu.

Korzystając z metalowych relingów, można było przedostać się do dolnych poziomów, gdzie znajdują się jeszcze ciemniejsze i bardziej klaustrofobiczne korytarze. Tutaj przewiew był niewielki, a powietrze wypełnione było zapachem lekko nadgniłej żywności i wilgoci. Jeszcze węższe korytarze, a na podłodze kłębią się niezidentyfikowane cienie, które można było z łatwością przypisać gnijącym resztkom ładunków.

Taką trasę właśnie pokonała nasza czerwonowłosa góralka, która zdecydowała się podjąć wyzwanie, polegające na sprawdzeniu samej ładowni. Było to dość oczywiste, że w pierwszej kolejności zdecydowała się na pójście prosto na samo miejsce zbrodni. Pomieszczenie było przepastne, ale mocno zawalone ładunkiem. Pierwsze, co się jej rzuciło w oczy, to puste skrzynie. Ktokolwiek kierował tą złodziejską operacją, wyraźnie nie potrzebował, by ziarno było przenoszone w swoich oryginalnych pojemnikach. Skrzynie, które ustawione były jedna na drugiej miały powyłamywane deski, a ze środka ziała jedynie ciemna pustka. Pozostawionego ziarna było jednak bardzo niewiele. Gdzieniegdzie pojedyncze ziarenka w szczelinach pomiędzy pojemnikami i w trudno dostępnych kątach.

No właśnie, ziarna były, ale myszek i szczurków brakowało. Można by powiedzieć, że przy przewozie takich smakołyków znalazłaby się jedna, czy dwie. Tutaj jednak panowała grobowa wręcz cisza. Wszystko wskazywało na to, że Sasame nie uda się tutaj zawiązać nowych przyjemności z braćmi mniejszymi, ale rozglądając się po stanie ładunku, natrafiła na dwa złote ślepia, które świeciły się nieprawdopodobnym blaskiem. Wyłoniły się z jednej z położonych beczek, których dno też ktoś rozwalił jakimś ostrym narzędziem. Z wewnątrz pachniało śledziami. Rudawy kot wychylił swój łepek ze środka i ostro się zjeżył na widok kogoś, kto pozbawiał go tytułu najbardziej rudej kity w okolicy. Z mięciutkich jak bułeczki łapek wychyliły się haczykowate pazury. Jeśli kunoichi chciała się jeszcze bardziej zbliżyć, to położył uszy na głowie i z pyszczka wydobył się swojski syk. To znaczy, tak mogło być dla postronnych. Daishianka w tym uniwersalnym języku agresji czworonogów mogła usłyszeć całkiem zrozumiałą wiadomość. – Czemu nawiedzasz leże Wielkiego Goro?! – Kot postawił kitę pionowo, by zrobić się jeszcze większym, niż w rzeczywistości.

Słownik

Postacie
1) Urzędniczka
2) Sato Kaiki
3) Strażnik 1
4) Strażnik 2
5) Wielki Goro
6)
7)

Mapa
klik
Legenda:
A) Ładownia
B) Dolny Pokład
C) Spiżarka
D) Zbrojownia
E) Kajuty
Zielona gwiazdka) Sasame


Inne:

  Ukryty tekst

[Sasame]

Przeszłam szybkim krokiem pod pokładem statku, chłonąc po drodze informacje. Kiedy znalazłam się w głównej ładowni, mogłam wreszcie zacząć zbierać wszelkie poszlaki, które mogły mnie w przyszłości doprowadzić do odpowiedzi na pytanie "Kto zabrał zboże?". Kiedy zauważyłam że w ładowni pomimo braku zbóż, nie można było narzekać na brak skrzyń na rzeczone zboże, zaczęłam się zastanawiać, w jaki sposób ktoś mógł ukraść tyle towaru, bez używania czegoś do przenoszenia go ze sobą. Chyba że złodziej był zaopatrzony we własne skrzynie, jednakże wydawało się to być conajmniej bez sensu aby wpierw wkraść się na statek ze skrzyniami, spędzić sporo czasu na przeładowywaniu zboża a następnie ucieczce z własnymi skrzyniami... Chyba że.... Mój wzrok niemal mimowolnie podążył do przewieszonego przez plecy dużego zwoju. Chyba że złodziej był shinobi i po prostu zapieczętował ogromne ilości zboża w zwojach, po czym jak gdyby nigdy nic, opuścił statek, nie przyciągając niczyjej uwagi. Kiedy podążyłam tym torem myśli, zdecydowanie wydało mi się to najbardziej sensownym rozwiązanim sprawy, które również tłumaczyło zniknięcie zboża, jednak pozostawienie skrzyń w których było ono transportowane.

Kiedy z ciemności przeszyły mnie żółte ślepia a chwilę później ujrzałam resztę ciała tajemniczej postaci, uśmiechnęłam się lekko.
- Wybacz za najście, Wielki Goro, nie wiedziałam że to miejsce jest czyimś terytorium... Chociaż mogłam się domyślić po tym że nie widziałam tutaj żadnej, choćby najmniejszej myszy na statku. Przybywam jednak z pokojowymi zamiarami, Wielki Goro. Czy mógłbyś mi proszę pomóc w rozwiązaniu zagadki zaginionego zboża? Jak tylko uda mi się ją rozwikłać to od razu usunę się z twojego leża i nie będę cię więcej niepokoić. - powiedziałam do rudego kota, kłaniając się przed nim lekko i spuszczając wzrok.

[Rokudo Gaika]

Taki tutaj mamy klimat
Misja Rangi A dla Sasame 8/19 kolejek

Beczka, która była leżem kociaka, stanowczo intensywnie pachniała. Jej opróżnienie musiało zbiegać się z całym zaginięciem ładowni pełnej zboża. Tu nie mogło być żadnego przypadku. Obecność sierściucha wyraźnie wskazywała na to, że musiał coś wiedzieć o zdarzeniach na statku. W końcu ktoś taki czujny nie przeoczyłby tego, że ktoś łazi mu po jego terenie łowieckim, nieprawdaż? O tym jednak zaraz…

Morderczy, rudy kot, poczuł, jak napięcie w jego ciele powoli ustępuje, zastąpione przez niezwykłe uczucie spokoju. Jego sierść opadła, odzyskując swoją naturalną gładkość, a mięśnie przestały być napięte. Zaczęłoby się wydawać, że kot, który zawsze był gotów do walki i obrony, zaczyna dostrzegać coś więcej w tej kulturalnie przemawiającej do niego kobiecie.

Patrzył na nią swoimi głębokimi, złotymi oczami, które już nie promieniowały grozą, ale teraz odbijały spokój i dumę. Kiedy kobieta zbliżyła się jeszcze bardziej, kot zaskakująco przeciągnął się, rozciągając swoje mięśnie, ale tym razem było to gest pełen przyjemności i relaksu. Nie było w nim ani cienia agresji czy gotowości do ataku.

Kulturalna rozmowa z czworonogim przedstawicielem innego gatunku spowodowała nagłą zmianę w jego zachowaniu. Uszki postawił dostojnie, kitę położył na ziemi i tylko lekko końcówką ogona uderzał w miarowy rytm. Futerko dalej było nieco nastroszone, ale w tym dachowcu była jakaś dostojność. – Zatem prosisz o pomoc wielkiego Goro z rodu Neko, Pierwszy tego imienia, Niezapchlonego, Król Siedmiu Mórz i Oceanów, Samozwańczego Księcia Kotów i pogromcy myszy, Khociessi Wielkiego Morza Kocimiętki, Wyzwoliciel Śledzi z Okowów Beczek i sympatyka zmroku? – Odezwał się jednym ciągiem, nawet na chwile się nie zatrzymując. Wydawał się takim zwykłym dachowcem, ale tutaj czerwonowłosa góralka miała zaszczyt przebywać wśród dobrze urodzonej szlachty. – I tak bez żadnego prezentu? – Przechylił lekko główkę na bok, spoglądając bacznie na dziewczynę swoimi złotymi ślepiami. Wpatrywał się intensywnie w twarz swojej rozmówczyni, po czym ostentacyjnie westchnął. – Jeśli pragniesz skorzystać z mojej rady, to będę miał dla ciebie zadanie. – Łapką wskazał za plecy dziewczyny. – W spiżarni mają zamkniętą beczkę łososi. Mając jednego z nich, byłbym znacznie bardziej chętny, aby udzielić jakichś informacji. – Polizał sobie łapkę i zaczął czyścić sobie pyszczek. W końcu przed kolejnym posiłkiem wypadałoby zadbać nieco o higienę osobistą. Był to w końcu czystej krwi koci królewicz. Ze szlachtą nigdy nie było żartów, ale o tym mieszkanka Karmazynowych Szczytów pewnie już wiedziała ze swojej ojczyzny. Samo utrapienie z nimi.

Słownik

Postacie
1) Urzędniczka
2) Sato Kaiki
3) Strażnik 1
4) Strażnik 2
5) Wielki Goro
6)
7)

Mapa
klik
Legenda:
A) Ładownia
B) Dolny Pokład
C) Spiżarka
D) Zbrojownia
E) Kajuty
Zielona gwiazdka) Sasame


Inne:

  Ukryty tekst

[Sasame]

Zadowolona z faktu iż najwyraźniej zdobyłam uznanie miejscowego łowcy, wysłuchałam kiedy ten mi się przedstawiał. Kiedy zaś skończył, jeszcze raz lekko się ukłoniłam.
- To dla mnie ogromny zaszczyt, Wielki Goro. Wybacz, nie spodziewałam się spotkać tutaj takiej ważnej postaci jak ty, jednakże również dziękuję za wskazówkę, jak mogę uzyskać twoją przychylność. - odpowiedziałam po czym się wyprostowałam - Wyruszę zatem po rzeczonego łososia, abyśmy mogli dobić targu, Wielki Goro. Czy wskażesz mi którędy do spiżarni? - powiedziałam, chcąc jak najszybciej zdobyć rybę, która pozwoli mi dalsze prowadzenie śledztwa. Miałam szczerą nadzieję że ani strażnicy ani Radny, który był właścicielem okrętu nie będą mieli mi za złe że uszczuplę zasoby statku o jeden kawałek ryby. Niezależnie od tego czy Goro poinstruował mnie jak dostać się do spiżarni czy nie, zgodnie z moimi słowami wyruszam na poszukiwanie łososia.

[Rokudo Gaika]

Taki tutaj mamy klimat
Misja Rangi A dla Sasame 9/19 kolejek

Dworskie zaszczyty, jakimi częstowała go dziewczyna, bardzo przypasowały temu kociemu monarsze. Można było nawet powiedzieć, że dostał od tych wszystkich pochwał i szacunku kociej mordki, gdyby nie to, że już wcześniej był posiadaczem jednej. Nic to, że dziewczyna zupełnie nie słuchała, gdy ten wyraźnie wskazywał łapką kierunek, w którym miała się udać, aby zabrać smakołyki dla Samozwańczego Księcia Kotów o wielu różnych tytułach. – Odwróć się i korytarzem prosto. – Jak już te pomniejsze kwestie zostały rozwiązane, to wrócił on do swoich rojalistycznych obowiązków, jakimi było wylizywanie resztek śledzi z beczki, w której się znajdował. Robił to z takim zapałem, że nawet czerwonowłosa góralka mogłaby poczuć lekki głód, gdyby nie fakt jak bardzo to wszystko śmierdziało. Jemu jednak zdawało się to zupełnie nie przeszkadzać.

Jeżeli nie miała już więcej pytań i zdecydowała się na przyjęcie rady kociego członka rodziny królewskiej, to nasza bohaterka mogła skierować swoje kroki w wyznaczonym kierunku. Spiżarka, jak i ładownia były ulokowane na najniższym poziomie okrętu. Był tu swoisty mikroklimat, gdzie można było poczuć ciepło latarni i wilgoć wody morskiej, a ciemne i wąskie korytarze oszczędnie oświetlone tańczącymi płomykami sprawiały wrażenie, jakby w cieniach biegały sobie jakieś ciemne figury. Jednak tylko od niej zależało, czy zdecyduje się na to, by przyjrzeć się im z bliska.

Idąc niemal tak daleko, jak wynosiła cała długość głównej ładowni, dotarła w końcu do pomieszczenia, gdzie znajdowała się bardzo charakterystyczna tabliczka z symbolem szynki ze wbitym widelcem. Uniwersalny symbol srogiej wyżerki. Reszta niestety nie była taka sielsko-anielska, bo drzwi do pomieszczenia zostały również wyłamane, a zza lekko uchylonych drzwi ziała ciemność pomieszczenia. W półmroku, jakim się znalazła, mogła dostrzec tylko niewyraźne kontury i kształty znajdujących się tam resztek zapasów całej załogi okrętu.

Regały i półki, które kiedyś okryte były bogactwem smakowitych zapasów, teraz stały opuszczone i pozbawione życia. W miejscach, gdzie wcześniej gościły słoiki pełne aromatycznych przypraw, beczki wypełnione smakowitymi dżemami i kosze pełne świeżych owoców, teraz panowała jedynie pustka. Ich puste wnętrza skrywały tylko pył i ślady po dawnych zawartościach.

Butelki z tajemniczymi płynami, które kiedyś emanowały magicznym blaskiem i kusiły swoimi sekretnymi właściwościami, zniknęły bez śladu. Pozostały jedynie puste przestrzenie na półkach, które wskazywały na nagłą i nieoczekiwaną stratę. Bez ich obecności spiżarnia traciła swoją tajemniczość i magię. W rogu pomieszczenia zaś stały jakieś beczułki. Czy Sasame miała jakieś metody, aby zaradzić tym wszystkim niedogodnościom i wrócić z tarczą po świetnie wykonanym zadaniu dla swojego suzerena? To już zależało wyłącznie od podjętych działań przez młodą kunoichi.

Słownik

Postacie
1) Urzędniczka
2) Sato Kaiki
3) Strażnik 1
4) Strażnik 2
5) Wielki Goro
6)
7)

Mapa
klik
Legenda:
A) Ładownia
B) Dolny Pokład
C) Spiżarka
D) Zbrojownia
E) Kajuty
Zielona gwiazdka) Sasame


Inne:

  Ukryty tekst

[Sasame]

Po otrzymaniu instrukcji od kota, jeszcze raz mu się lekko skłoniłam po czym ruszyłam we wskazanym kierunku. Jak się okazało, pomieszczenie znajdowało się kawałek drogi z ładowni, jednakże żwawy krok doprowadził mnie tam w miarę szybko. Kiedy zobaczyłam wszechświatowy symbol jakim był kawałek mięsa na widelcu, wiedziałam że trafiłam w dobre miejsce. W środku również okazało się panować spustoszenie i biorąc pod uwagę wielkość statku i z pewnością również ogromną załogę, która była wymagana do obsługi takiego molocha, z pewnością brakowało tutaj bardzo dużej ilości prowiantu. Cóż, nie było się trochę czemu dziwić, w końcu okręt stał w porcie, więc zapasy jedynie by gniły. Nie czekając na zaproszenie, zabrałam się za przeszukiwanie stojących tam beczek w poszukiwaniu wspomnianej przez Wielkiego Goro ryby. Jeżeli znalazłam beczkę z łososiem, wzięłam wystarczająco duży kawałek, abyz pewnością zapewnił on sporą ucztę dla mojego informatora. Trzymając delikatnie kawałek mięsa w dłoni ruszyłam z powrotem w kierunku ładowni, chcąc wypełnić moją część umowy z kocurem.

[Rokudo Gaika]

Taki tutaj mamy klimat
Misja Rangi A dla Sasame 10/19 kolejek

Spiżarnia na statku tkwiła w półmroku, niosąc za sobą smutek i obfitość strat. Wyschnięte beczki, pozbawione życiodajnej zawartości, sterczały w kątach, świadectwem bezwzględnej opróżnienia. Puste, pozbawione wszelkich śladów jedzenia i trunków, skrzynie zalegały w przestrzeni, wydając tylko echo minionych bogactw.

Dziewczyna oczami pełnymi nadziei przemierzała ciemność spiżarni, starając się odnaleźć poszukiwaną beczkę z łososiem. Pojemniki, które kiedyś kryły w sobie świeże owoce, warzywa i żywność, teraz stały otwarte i bezużyteczne. Ich wnętrza, które niegdyś pulsowały życiem i smakami, teraz skrywały jedynie pustkę i cień przeszłości. Wieloletnie drewniane beczki, których kiedyś zapach przyciągał jak magnes, teraz wydały ostatnie tchnienie, zanim zostały zupełnie opróżnione. Spojrzenie Sasame przelatywało po beznamiętnych półkach, które nie zdradzały żadnych tajemnic.

W półmroku spiżarni, gdzie światło słabo przenikało przez niewielkie okna, wszystko zdawało się pochłonięte przez ciemność. Cienie rzucone przez pozostałe regały i niezapełnione miejsca dodały wnętrzu tajemniczego charakteru. To miejsce, które kiedyś tętniło życiem i aromatem, teraz kryło w sobie jedynie pustkę i smutek.

Poszukiwania po ciemku szły nie tak najgorzej, jakby się mogło wydawać. Czerwonowłosej taki poziom ciemności nie stanowił najmniejszych problemów. Jej spojrzenie przelatywało po beznamiętnych półkach, które nie zdradzały żadnych tajemnic. Nie znaczyło to jednak, że żadne trudności tutaj nie wystąpiły. Beczułki z pożywieniem stały w rogu, ale wyglądało na to, że złodzieje, którzy przetrzebili cały statek, ich również nie oszczędzili.

Przeszukiwała każdy kąt, przesuwała skrzynie i sprawdzała każdy zakamarek. Jednak każda beczka, na którą natrafiała, była bezceremonialnie opróżniona. Brakowało śladów po aromatycznym łososiu, który kiedyś musiał być dumą spiżarni. Z każdą kolejną nieudaną próbą narastała frustracja, a nadzieja na odnalezienie smakołyku powoli gasła. Jedynie puste beczki, skrzynki i słoiki.

Ostatnia nadzieja zanikała w jej oczach, gdy dotarła do najdalszego zakątka spiżarni. Tam, w mroku, przeciągnęła dłonią po surowej powierzchni, próbując znaleźć choćby najmniejszy trop. Na nic to się jednak nie zdało. W takiej sytuacji misja, którą zlecił jej Goro, okaże się nieudana, chyba że pochodząca z Nawabari kunoichi wpadnie na jakiś inny pomysł, którym można by było zachęcić do mówienia rudego władcę ładowni. W innym wypadku groziła degradacja lub też banicja z jego wspaniałego dworu!

Słownik

Postacie
1) Urzędniczka
2) Sato Kaiki
3) Strażnik 1
4) Strażnik 2
5) Wielki Goro
6)
7)

Mapa
klik
Legenda:
A) Ładownia
B) Dolny Pokład
C) Spiżarka
D) Zbrojownia
E) Kajuty
Zielona gwiazdka) Sasame


Inne:

  Ukryty tekst

[Sasame]

Po bardzo dokładnym przeszukaniu całej spiżarni, ku mojemu niezadowoleniu, okazało się że nie ostał się choćby najmniejszy kawałeczek smacznej rybki, co mnie bardzo mocno zasmuciło, jednakże z racji że byłam w samym środku śledztwa, nie mogłam pozwolić aby mnie to podminowało. Zamiast rozwodzić się nad niefortunnym obrotem zdarzeń, zdecydowałam że muszę wziąć sprawy w swoje ręce i zdobyć rybę w inny sposób. Szybkim krokiem ruszyłam przez statek, kierując się z powrotem na molo aby następnie udać się do miejsca gdzie znajdują się stragany i sprzedawane są ryby. Tam też wznawiam poszukiwania jakiegoś apetycznie wyglądającego kawałka łososia, który zostanie uznany przez wielkiego Goro za godny posiłek.

[Rokudo Gaika]

Taki tutaj mamy klimat
Misja Rangi A dla Sasame 11/19 kolejek

Nowa członkini Kropli wyszła ze spiżarni, zdecydowana udanie się na targ rybny, by zakupić tłustą rybę dla kota. Miała już w głowie plan, jak wybierze się tam, aby spełnić swoje zadanie. Jednak w momencie, gdy zbliżyła się do wyjścia ze statku, coś złapało jej uwagę. Głośne odgłosy dochodzące z okolicy kajut kapitańskich były na tyle donośne, że zatrzymały ją w miejscu. Dziewczyna nagle stanęła, zastanawiając się, co może być ich przyczyną. Jej uszy skierowały się w stronę źródła tych dźwięków, a zaciekawienie zagościło na jej twarzy.

Oczywiście miała już zaplanowane rozwiązania tego zadania na targu rybnym, ale ta niezwykła aktywność na miejscu zbrodni musiały budzić w niej jakąś ciekawość. Czerwonowłosa kunoichi miała teraz dylemat – czy kontynuować swoje pierwotne zadanie czy podążać za tym, co się dzieje wokół kajut kapitańskich. Przez chwilę stała w milczeniu, rozważając obie opcje. W głowie miała obraz Goro, który niecierpliwie czekał na smaczną rybę, ale jednocześnie kusiła ją myśl o przygodzie, która czekała za drzwiami kajut kapitańskich. To był moment, w którym musiała dokonać wyboru.

Jedno spojrzenie na wylot korytarza prowadzącego do pokładu, aby zejść z okrętu na stały ląd, zastanawiając się nad konsekwencjami tej, czy innej decyzji. Tylko ona jednak wiedziała, jak potoczą się dalsze jej losy, a nam pozostało wyłącznie gdybanie.

Słownik

Postacie
1) Urzędniczka
2) Sato Kaiki
3) Strażnik 1
4) Strażnik 2
5) Wielki Goro
6)
7)

Mapa
klik
Legenda:
A) Ładownia
B) Dolny Pokład
C) Spiżarka
D) Zbrojownia
E) Kajuty
Zielona gwiazdka) Sasame


Inne:

  Ukryty tekst

[Sasame]

Pomimo ustalonego w myślach planu, aby udać się na targ rybny w celu nabycia przepysznego łososia dla Goro, moją uwagę odciągnął hałas dobiegający z kajuty kapitana. Zatrzymałam się wpół kroku i spojrzałam jeszcze raz kierunku drogi prowadzącej na stały ląd po czym skierowałam jeszcze raz wzrok w stronę kajuty. Ryba nie zając, nie ucieknie. Starając się wydawać jak najmniej dźwięków podeszłam bliżej do kajuty i uważnie nasłuchiwałam aby lepiej zidentyfikować co jest źródłem hałasu. Przy okazji również rozglądałam się naokoło aby lepiej zaznajomić się z tą częścią statku, nie chciałam aby możliwość nieznajomości "terenu" naraziła powodzenie misji w razie jakby cokolwiek miało pójść teraz nie tak jak powinno.

[Rokudo Gaika]

Taki tutaj mamy klimat
Misja Rangi A dla Sasame 12/19 kolejek

Hałas dobiegający z miejsca, które nasza bohaterka mogła określić, jako kajuty kapitańskie był w tym momencie dość przygłuszony. Ot jakiś kubek, czy inne naczynie upadało na podłogę i odbiło się echem po drewnianej posadzce pokładu. Aby zbadać to lepiej dziewczyna, jednak musiała wyjść z dolnego pokładu na górę. Kierując się w tamtą stronę, mogła zauważyć, że drzwi do kajut były lekko uchylone i najwyraźniej ktoś – lub coś – było w środku. Początkowo te dźwięki były dość ciche, jakieś przewracanie kartek czy przesuwanie mebli po podłodze, ale wraz z jej zbliżeniem się zrobiło się coraz to głośniejsze. Odgłosy przypominały teraz, jakby coś było zrzucane z półek. W końcu coś szklanego oraz najwyraźniej bardzo delikatnego upadło na podłogę, roztrzaskując się w tysiące odłamków. – Kurwa! Nie ma! – Słowa wypowiedziane nie tyle ze złością, ile z rezygnacją w głosie nieznajomej istoty płci nieokreślonej. Dość wysoki głos wskazywał jednak kobietę.

Jeśli nowa członkini Kropli decydowała się dalej bawić w podsłuchiwanie, to po dobrej chwili mogła usłyszeć dźwięk łkania, który ledwo co był w stanie się przebić przez charakterystyczny dla portowej przystani szum morza. W innym wypadku mogła zobaczyć, jak na hamaku w jednej z kajut siedzi młoda dziewczyna i z jej oczu zaczęły płynąć łzy. W takim, czy innym wypadku, gdy już zdecydowała się ujawnić swoją obecność, to mogła usłyszeć tylko zamiast „dzień dobry”, czy „witam” zupełnie inne powitanie. – Czego tu?! Nie widać, że pracuję? – Dziewczyna przetarła przedramieniem łzy wypływające z jej oczu i zrobiła dość groźną minę. Siedziała na taborecie pośrodku rozrzuconych map, zwojów i innych dokumentów, jakie zostały ściągnięte z półek i pulpitu. Miała krótko ostrzyżone rude włosy, jednak miały one zupełnie inny odcień od tego, co prezentowała sobą mieszkanka Daishi. Nie była może futrzanym czworonogiem, ale dzięki temu była szansa, że zechce porozmawiać bez targowania się o rybne łakocie.

Słownik

Postacie
1) Urzędniczka
2) Sato Kaiki
3) Strażnik 1
4) Strażnik 2
5) Wielki Goro
6) Nieznajoma dziewczyna
7)

Mapa
klik
Legenda:
A) Ładownia
B) Dolny Pokład
C) Spiżarka
D) Zbrojownia
E) Kajuty
Zielona gwiazdka) Sasame


Inne:

  Ukryty tekst

[Sasame]

Jak się dość szybko okazało, osobą, która generowała hałas w kajucie, była młoda, rudowłosa dziewczyna, która najwyraźniej mocno przeżywała zgubienie czegoś. Chwilę jeszcze ją obserwowałam aby następnie delikatnie zapukać do drzwi i wejść do środka.
- Wszystko w porządku? Zgubiłaś coś? Jestem w trakcie inwestygacji kradzieży zboża z tego statku, więc jeżeli coś jeszcze zaginęło, możliwe że jest to dziełem tej samej osoby bądź grupy, która jest zamieszana w kradzież towaru z ładowni. - powiedziałam spokojnym głosem i uśmiechnęłam się lekko do dziewczyny, chcąc jej pokazać że nie mam złych zamiarów ani nie jestem do niej wrogo nastawiona.

[Arii]

Taki tutaj mamy klimat
Misja Rangi A dla Sasame 13/19 kolejek

Sasame przekroczyła drzwi kajuty i zaobserwowała siedząca w kącie dziewczynę. Jak gdyby nigdy nic zaczęła swoją śpiewkę a dziewczyna tylko się na nią spojrzała. Ze śladami po łzach, wstała i spojrzała się na członkinię Kropli. Była niezadowolona faktem, że ktoś obcy przekroczył prób jej kajuty. Nagle troska tym, że coś zaginęła minęła. -Co to ma znaczyć by wchodzić do czyiś kajut bez pozwolenia?!- zaatakowała ją rozwścieczona, zupełnie jakby przelewała swój żal i złość na nią. W końcu była pod ręką i nie był to żaden problem, prawda? Niech kamieniem rzuci ten kto nigdy tak nie zrobił! Wytarła rękawem swojego stronu cieknącą z nosa wodę. Wyglądała nieco żałośnie, ale zaczęło jej się poprawiać. -Nie obchodzi mnie z czyjego ramienia tutaj jesteś, nie życzę sobie aktualnie nikogo w tym pomieszczeniu! Co za bezczelność! Kultury uczono w wiosce?! Imienia też nie poznałam! BEZ-CZEL-NOŚĆ!- jej szarża coraz bardziej się pokazywała i dokazywała przy okazji.

W trakcie jej ataku czerwonowłosa dostrzegła porozrzucane wszędzie teczki z dokumentami, jakieś pergaminy, zwoje pod drewnianymi regałami. Na każdym z nich był podpis i pieczęć. Czyli były to bardzo ważne dokumenty dla statku? Kim mogła być ta dziewczyna, która tak gniewnie spoglądała w jej stronę, jakby przechodziła atak dwubiegunówki?

Słownik

Postacie
1) Urzędniczka
2) Sato Kaiki
3) Strażnik 1
4) Strażnik 2
5) Wielki Goro
6) Nieznajoma dziewczyna
7)

Mapa
klik
Legenda:
A) Ładownia
B) Dolny Pokład
C) Spiżarka
D) Zbrojownia
E) Kajuty
Zielona gwiazdka) Sasame


Inne:

  Ukryty tekst

[Sasame]

Słysząc i widząc reakcję kobiety, nieco się zdenerwowałam i zdecydowałam się nie dać jej w pełni przejąć kontroli nad sytuacją.
- Słuchaj paniusiu, nie wiem co się tutaj wydarzyło, czy też co sprawiło że masz humor jaki masz, ale na pewno nie mam zamiaru dać ci się na sobie wyładować. Jestem tutaj na zlecenie członka Rady Ryuzaku no Taki i mam za zadanie przeprowadzić tutaj śledztwo aby złapać złodzieja zboża. Jeżeli będziesz mi to śledztwo utrudniała to nie mam zamiaru powstrzymywać się przed tym żeby również dokładnie przebadać co się tutaj wydarzyło, niezależnie od tego w jakie kłopoty mogłoby cię to wpędzić, więc zahamuj się trochę bo nie pomagasz sobie. - powiedziałam do rudej bardzo stanowczym i pewnym siebie głosem, sama zaś stałam wyprostowana, chcąc podeprzeć moje słowa również moją mową ciała.

[Arii]

Taki tutaj mamy klimat
Misja Rangi A dla Sasame 14/19 kolejek

Obydwie były w gorącej wodzie kąpane i ewidentnie się nie dogadają. Stały obydwie w gabinecie łypiąc na siebie. Wyprostowane i pewne swoich słów - gotowe, żeby skoczyć sobie do gardeł. -Posłuchaj paniusiu, nie obchodzi mnie Twoje śledztwo, ani od kogo jesteś, to pomieszczenie bez odpowiednich papierów nie jest do Twojej dyspozycji. Znajdują się tutaj wszystkie dokumenty związane z prowadzeniem tej łajby a teraz odwróć się na pięcie i wyjdź. Chcesz - możesz wrócić z odpowiednią osobą lub dokumentem. Wtedy będziemy mogły rozmawiać a tym czasem - won.- po rozpłakanej kobiecie nie było śladu, stała kobieta, która ceniła swoje stanowisko i pracę, która nie znosiła sprzeciwu. Ale czy mogła tak mówić do dziewczyny, która zapewne jednym kiwnięciem mogła ją połamać? Oczywiście wiadomym było, że tego nie zrobi, ale myśli mogły ją doprowadzić do tego rozwiązania a lepiej do tego nie dopuścić. Bezczelność i utrudnianie śledztwa - czy za to były jakieś kary? Za pierwsze możliwe, że nie, ale za to drugie? Możliwe, szczególnie w takim miejscu jak Ryuuzaku, którym panowali kupczykowie i handlarze dobrami.
Ale czy sama czerwonowłosa o czymś nie zapominała? Może posiadała coś co stawiało ją wyżej od tej dziewoi, która patrzyła się na nią gniewnie, oczekując jej wyjścia, aby wrócić do użalania się nad sobą?

Słownik

Postacie
1) Urzędniczka
2) Sato Kaiki
3) Strażnik 1
4) Strażnik 2
5) Wielki Goro
6) Nieznajoma dziewczyna
7)

Mapa
klik
Legenda:
A) Ładownia
B) Dolny Pokład
C) Spiżarka
D) Zbrojownia
E) Kajuty
Zielona gwiazdka) Sasame


Inne:

  Ukryty tekst