Shinobi War PBF Naruto

Atak leciał wprost w przeciwnika. Chłopak patrzył chłodno i czekał tylko na to, aby zabić człowieka, który widocznie uważał się za niewiadomo kogo. Nie lubił takich jak on. Widać, że uważał się za kogoś lepszego, ale to był moment, aby to się zmieniło. Niestety, zanim metalowa kosa dosięgnęła cwaniaczka, Sora musiała się wtrącić. Stanęła między nim, a tym w masce. Jego ruchy dłoni od razu się zmieniły. Powstrzymał atak zatrzymując ostrze w powietrzu parę centymetrów przed Sorą. Dziewczyna zaczęła ogłaszać swoje poglądy na temat swojej Bogini. Będąc szczerym, w tym momencie niezbyt go to obchodziło, tamten zasłużył na śmierć, a on sam wierzył w Jashina. Jednak w tym momencie nie mógł nic zrobić. Wiedział, że dziewczyna mu nie pozwoli dotknąć tamtego, a nie miał zamiaru toczyć z nią kolejnej walki. Założył swoją kosę na plecy po chwili trzymania jej w powietrzu i wysłuchał co tamten ma do powiedzenia. Nie za bardzo jednak obchodziło go, że mu się spieszyło i że komuś coś miał dostarczyć. Nic go nie obchodziło z jego tłumaczenia. Jednak przeprosił... tym razem go zostawi, ale nie zamierzał być z nim w dobrych relacjach.
- To był Twój ostatni raz.
Dopiero teraz zauważył co się wokół nich dzieje. Na ulicy zbierał się dosyć duży tłum, który powoli zmierzał w jedną stronę. Sora jak widać chciała iść z zamaskowanym człowiekiem, aby sprawdzić co się dzieje. Chyba to całe przeznaczenie i jej wywody wdały jej się za głęboko w głowę. Czy tak miało być czy nie, nie interesowało go to. Jeśli chciała z nim iść za tłumem, proszę bardzo. On w tym udziału nie będzie brał. Szedł za nimi jakieś parę kroków. Sam chciał sprawdzić za czym Ci ludzie tak idą. Ciekawiło go to strasznie, a w szczególności rozmowy o jakiejś zarazie, która podobno opanowała to miasto. Jakby się dokładniej temu przyjrzeć to rzeczywiście co trzecie, czwarta osoba kaszlała. Czyżby uchodźcy z Kami no Hikage przywieźli ze sobą do wioski jakieś świństwo? Miał nadzieję, że zaraza nie obejmie również jego, nie przyjechał tutaj chorować. Przyjechał ze względu na przygodę i chęć zaszalenia. Instynkt nigdy go nie zawodził, a czuł że będzie się dziać coś ciekawego.