Opuszczone domostwo

[Heiji]

17/30+
"Zemsta!"
Misja dla Natari
Nieznajomi postanowili przestać się bawić z dziewczyną, lecz nasza młoda kunoichi chciała przejść do konkretów jakimi był atak. Tym razem dziewczyna wykorzystała pomysł mężczyzny w dresach i po wykonaniu pieczęci stworzyła dziesięć iluzji. Można by powiedzieć, że plan był dosyć dobry, ponieważ w wyniku pojawienia się takiej ilości przeciwniczek mężczyźni nie wiedzieli na czym się mieli skupić.
-To są iluzję, musimy je zniszczyć!-wrzasnął mężczyzna, który był nieco dalej nie też zabandarzowany. W kolejnym jej etapie planu wszystkie podobizny wraz z prawdziwą Natari zaczęły biec w różnych kierunkach, przy tym rzucając shurikenami w przeciwników. Ci natychmiast odskoczyli do tyłu próbując uniknąć lecącej broni, lecz iluzję w dalszym ciągu znajdowały się na polu walki tym samym powodując pewne zamięszanie. Kunoichi mogła być z siebie w pełni dumna, ponieważ jej plan udał się w stu procentach. W momencie, w którym zaczęła biec za zabandarzowanym mężczyzną ten skupił się bardziej na iluzjach biegnących niedaleko Natari. Wszystko wskazywało na to, że musiał jej nie zauważyć, albo był w pełni przekonany, że była ona również iluzją. Tak czy inaczej mężczyzna wykorzystał do walki swój bandarz, dodatkowo dziewczyna mogła zauważyć jak z drógiego rękawa również wystrzela w kierunku iluzji kolejny bandarz. Obydwa bandarze poleciały wprost na iluzję, sam ten fakt spowodował, że dziewczyna miała okazję zbliżyć się nieco bardziej do swojego przeciwnika i zakończyć sprawę. Odległość między nią, a mężczyzną wynosiła około dwa metry. Charakterystyczny odgłos znikania iluzji można było usłyszeć praktycznie co chwilę, a wraz z nim pojawiał się kłąb dymu. W pewnym momencie kunoichi mogła zauważyć jak nieznajomy rozpoznaje jej cień i próbuje jak najszybciej skierować bandarze w jej stronę. Wszystko wskazywało na to, że zabawa się już skończyła i jeżeli czegoś szybko nie zrobi to może się to dla niej znów niezbyt ciekawie skończyć. Tak czy inaczej to była jej chwila trwająca około trzy sekundy, w których mogła się zemścić za wszystkie krzywdy jakie jej wyrządziła dwójka najemników. W każdym bądź razie najważniejsze było to by później zdobyć informacje dotyczące ich zleceniodawcy o ile dziewczyna miała zamiar wogóle go ścigać. Z drugiej strony chyba nie chciała by, aby tego typu akcje się powtarzały. Prawda?

Jak by coś to wokół nie ma żadnych kłod do podmiany, a las jest za daleko...

[Natari]

Zrobiłam jak w moim planie, czyli stworzyłam iluzje które zajęły moich przeciwników, a ja mogłam zrobić swoje. Lecz na moje nieszczęście zorientowali się, że to są iluzje. Gdy byłam już dwa metry od zabandażowanego, on zniszczył moje kopie i chciał już chwycić mnie bandażami. Widząc to szybko sięgnęłam do kabury, wyjęłam pięć kunai z czego do jednego była przyczepiona wybuchowa notka. Odskoczyłam do tyłu tam gdzie oczywiście nie było żadnych przeciwników, i rzuciłam nimi w jego stronę. Jeden z wybuchową notką nacelowałam wprost na niego, a inne wokół gdzie miał tor ucieczki. Oczywiście jak by chciał gdzieś odskoczyć, to i nad niego rzuciłam jeden przed i po boki czyli pięć..... Miałam nadzieje że to zadziała, i choć na chwile będę miała go z głowy by zająć się jego kolegom. Gdy wyląduje na ziemi ponownie zastosuje podział cień, i zacznę biedź w stronę drugiego przeciwnika. Ja czyli prawdziwa Natari, pobiegnę po mój Tonton. Gdyby coś poszło nie tak i ktoś mnie zaatakował, to użyje technikę zależnie od stylu ataku przeciwnika

Konoha Reppū/Konoha Senpū

.

•Konoha Reppū
Opis:Proste uderzenie, zwalające przeciwnika z nóg. Gdy ktoś się zbliży na odległość nogi, użytkownik obraca się, uginając jedną nogę, zaś drugą wyprowadzając low kick na stopy przeciwnika. Poprawnie wykonana sprawia, że oponent ląduje na ziemi, wystawiony na dalsze uderzenia. Technika jest prosta do opanowania, wymaga ona jednak trochę doświadczenia, by móc wybrać idealny moment na jej wyprowadzenie.

•Konoha Senpū
Opis:Specyficzna technika, będąca przypuszczalnie najpopularniejszym ruchem tego stylu walki. Użytkownik wybija się w powietrze i wyprowadza dwa kopniaki z obrotu w powietrzu. Pierwszy z nich jest wyprowadzany dla zdezorientowania przeciwnika i zmuszenia go do podniesienia bloku, drugi zaś jest ciosem właściwym, który ląduje na odsłoniętym fragmencie ciała przeciwnika. Przydatne uderzenie, mogące solidnie zaboleć przeciwnika.

•Bunshin no Jutsu
Opis:Prosta technika Ninjutsu, która polega na stworzeniu iluzji nas samych. Przy jej pomocy – w zależności od Kontroli Chakry – jesteśmy w stanie stworzyć od jednej do kilkunastu iluzji, które wyglądają jak my i wykonują nasze polecenia wydawane drogą mentalną. Oczywiście iluzje nie są materialne, więc każde uderzenie w nie kończy się ich rozwianiem w małym, błyskawicznie znikającym obłoku dymu. Warto również zauważyć, że iluzje nie wydają żadnych dźwięków, dodatkowo nie rzuca swym "niematerialnym" ciałem cienia, a także nie potrafią poruszać żadnych przedmiotów.
D: 4%

Pokłady chakry:60%

[Heiji]

19/30+
"Zemsta!"
Misja dla Natari
Natari w chwili, w której była tuż przy przeciwniku postanowiła od niego odskoczyć. Czemu? Być może obawiała się ataku bandarzami, które jak do tej pory znajdowały się wystarczająco daleko by mogła zrobić odskok. Tak więc dziewczyna wykonała swój zaplanowany skok tym samym w międzyczasie rzucając kilka kunai z czego do jednego była doczepiona wybuchowa notka. Mężczyzna nim się zorientował to broń tkwiła już w jego ciele, zaś kiedy kunoichi wylądowała aktywowała notę, po czym można było usłyszeć eksplozję. Sam wybuch spowodował, że ciało mężczyzny się trochę porozlatywało we wszystkich kierunkach. Krew w promieniu czterech metrów od miejsca wybuchu była praktycznie wszędzie. Wychodziło na to, że jednego przeciwnika było już mniej. Prawda? Tak czy inaczej nasza młoda bohaterka w dalszym etapie swojego planu postanowiła wykonać ponownie swoją technikę podziału. Powstałe iluzję ponownie zapełniły pole walki powodując nie małe zamieszanie. W tym czasie dziewczyna postanowiła podnieść z ziemi swoje tanto, które wypadło jej wcześniej kiedy to oberwała kopniakiem w korpus. Kiedy biegła do miejsca, w którym znajdowała się jej broń mogła słyszeć jak jej iluzję znikają wydając charakterystyczny odgłos puffnięcia. Jeżeli by chociaż przez chwilę zerkneła na niskiego mężczyznę to mogła by na jego twarzy zobaczyć swego rodzaju zdziwienie, które zapewne wynikało z takiego, a nie innego rozwoju sytuacji. Najemnik na pewno się nie spodziewał, że kunoichi zdoła się im przeciwstawić, a przynajmniej w taki jak ten sposób. Prawda? Tak czy inaczej ten stał za kupką śniegu oddalony od dziewczyny o jakieś dziesięć metrów zupełnie jak wryty, na dodatek wogóle się nie ruszał. Być może miał jakiś plan w zanadrzu... Tak czy inaczej dziewczynie zostały jeszcze dwie iluzję, które były od niej oddalone o pięć metrów na lewo, gdzie również niedaleko za nimi znajdowała się kolejna kupka śniegu. W każdym bądź razie Natari miała wolną rękę do dalszych swoich poczynań jakie zapewne wykona za chwilę. Pogoda wciąż utrzymywała się w miarę możliwości w dobrym kierunku. Niebo było lekko zachmurzone, zaś wiatru oraz jakichkolwiek opadów śniegu czy deszczu wogóle nie było i zapewne przez jakiś czas już nie będzie. Z drugiej strony być może to był dobry czas by zacząć jakiekolwiek negocjacje związane z miejscem pobytu zleceniodawcy najemników. Prawda? Tak czy inaczej wszystkie decyzję jakie podejmie teraz dziewczyna należały właśnie do niej...

[Natari]

Stałam na polu bitwy, którym był plac opuszczonej posiadłość. Przed chwilą zlikwidowałam jednego z moich przeciwników. Miałam świadomość że obaj mężczyźni byli najemnikami, najętymi by mnie zlikwidować. Chyba się nie spodziewali że taka dziewczynka jak ja mogła by ich zabić, ponieważ początkowa pewność siebie mężczyzn była wręcz bezczelna. A teraz sytuacja się zmieniła, ponieważ jeden z najemników został "wysadzony" przez wybuchową notkę należącą do mnie. Stałam i wpatrywałam się w "sparaliżowanego" przeciwnika. Strach? Tak, chyba to wyrażała jego mimika twarzy. Moja za to tylko opanowanie i spokój, lecz zarazem skupienie. Z zimną krwią zabiłam mężczyznę, na oczach jego przyjaciela. Nie przejmowałam się tym wręcz przeciwnie, chociaż jednego mniej na polu bitwy. Lekki powiew wiatru rozwiał moje włosy, przy tym gładząc moją jedwabną cerę na twarzy. Razem z moimi podobiznami, ustawiłam się w charakterystyczną "formacje". Ja byłam w środku, a "klony" mnie otaczały. Jednym zgrabnym ruchem, schowałam ostrze na swoje miejsce i sięgnęłam po kunai z wybuchową notką do kabury. Tak samo postąpiły moje iluzje i wyjęły ostrza, po czym wszystkie rzuciłyśmy pociski w stronę przeciwnika. Ja nacelowałam w prosto na niego, a iluzje na boki. Bacznie obserwowałam rozwój wydarzeń, przy tym gdy moje podobizny obserwowały otoczenie wokół mnie w razie ataku na moją osobę.....

[Heiji]

21/30+
"Zemsta!"
Misja dla Natari
Dziewczyna była dumna z siebie, że pokonała już chociaż jednego ze swoich przeciwników. Drugi znajdował się za kupką śniegu i można by powiedzieć że bezczelnie wpatrywał się w kunoichi. Najciekawsze było jednak to, że ten zupełnie nic nie robił. Przecież wcześniej posiadał aż za nadto energi oraz pomysłów do walki jakimi były kopniaki skierowane w stronę dziewczyny. Tak czy inaczej nasza młoda kunoichi postanowiła schować swoje tanto, by po chwili móc przejść do kolejnego etapu walki jakim był atak. Więc jak wcześniej dziewczyna zaplanowała tak też teraz postanowiła wykonać swój całkiem ciekawy pomysł. W pierwszym etapie jej planu iluzję miały zająć miejsca obok niej, gdy tak się stało dziewczyna przeszła do drógiego, w którym każda z nich rzuciła kunaiem z wybuchową notką. Jak już wcześniej mówiłam, coś tutaj wyraźnie nie grało. Dlaczego? Ponieważ mężczyzna nawet wogóle nie zmieniał swej pozycji, tak też i teraz się stało kiedy broń była coraz to bliżej i bliżej niego samego. W końcowym etapie nastąpiła głośna eksplozja oraz swego rodzaju luka w planie, jaką było nie trafienie wroga. Kolejnym problemem jaki pojawił się w życiu dziewczyny była kolejna mini eksplozja, lecz w jej przypadku pojawiła się ona tuż obok Natari. A było nią nic innego jak charakterystyczny odgłos znikającej iluzji. Dosłownie w ułamku sekundy dziewczyna musiała zrozumieć, że coś nie grało i kiedy tylko odwróciła głowę w kierunku puffnięcia to mogła zauważyć jak z obłoku dymu wyłania się stopa przeciwnika. Wszystko działo się naprawdę w bardzo szybkim tempie i gdyby nie sam fakt, że dziewczyna ustawiła iluzję obok siebie to pewnie znów leżała by na ziemi w taki czy inny sposób. Wszystko wskazywało na to, że dziewczyna przewidziała to na samym początku. Tak czy inaczej nasza młoda kunoichi musiała coś szybko zrobić, ponieważ na swoją reakcję posiadała raptem kilka sekund, a dokładniej to dwie. Jeżeli nic efektywnego nie zrobi to ponownie spotka się z powierzchnią ziemi. Prawda? W każdym bądź razie teraz Natari mogła zrozumieć już wszystko, mężczyzna który stał za kupką śniegu musiał być iluzją, którą dresiarz najprawdopodobniej wykonał kiedy Natari była zajęta drógim najemnikiem. W każdym bądź razie nadszedł czas na jej ruch...

[Natari]

Gdy wyrzuciłam razem z moimi podobiznami kunaie z wybuchową notką, bacznie obserwowałam przebieg wydarzeń. Po chwili wokół rozległ się dźwięk wybuchu wybuchowej notki i jeszcze jeden, który najwyraźniej spowodowany był zniknięciem iluzji mężczyzny. Po kolejnych kilku sekundach, mogłam usłyszeć wybuch obok mnie także iluzji. Szybko się odwróciłam w kierunku słyszanego odgłosu. Jedyne co ujrzałam to biały obłok, a po chwili lecącą we mnie stopę. Nie czekając ani sekundy dłużej, szybko odsunęłam się na bok by nie dostać z kopniaka. Z pod moich bandaży zaczęły wyłaniać się nić, które miały na celu opleść przeciwnika by ten nie mógł się ruszyć. Gdy tak się stanie podejdę bliżej do niego, żeby stał przede mną i zadam pytanie.....
-Mam do ciebie pytanie na które radze ci odpowiedzieć, jeśli ci życie miłe.....
Chciałam wiedzieć gdzie znajduje się ten typ który chce się zemścić, ponieważ to jest oczywiste że nie mogę zostawić osoby przy życiu która chce mnie zabić.

•Jiongu (D)
OpisJiongu jest niezwykłą umiejętnością, która zmienia ciało użytkownika w swoistą, szmacianą lalkę. Zdolność, którą uzyskuje się poprzez poddanie swojego ciała eksperymentom, pozwala na dowolne manipulowanie czarnymi nićmi znajdującymi się w naszym organizmie. Wprowadza się je w trakcie eksperymentu i po jego przyjęciu przez organizm następuje jego gwałtowny rozrost w wyniku czego już po niedługim czasie, nici znajdują się w każdym niemalże mięśniu naszego ciała. Ze względu na to, że nasze ciało składa się w głównej mierze jedynie z tych nici, jesteśmy w stanie także wykonywać dość poważne zabiegi na swoim organizmie, a także bez obaw je otwierać, a także zamykać.
•Drobne wykorzystanie
KC D:4% (Na turę)

Pokłady chakry:56%

[Heiji]

23/30+
"Zemsta!"
Misja dla Natari
Nasza młoda kunoichi miała raptem dwie sekundy, aby wykonać unik. Natari wykorzystała swój czas w sposób całkiem dobry. Dziewczyna szybkim ruchem odsunęła się na bok, po czym postanowiła chwycić swojego przeciwnika by wymusić na nim rozmowę oraz odpowiedzi które chciała usłyszeć na swoje pytania. Tak czy inaczej kiedy dziewczyna się odsunęła mężczyzna przeleciał dalej, niedługo po tym bezpiecznie lądując na ziemi. W tym czasie kunoichi wypuściła ze swojego ciała nici, które chwilę po tym opletły mięśniaka tak, aby ten nie miał możliwości wykonania jakiegokolwiek ruchu. Kiedy mężczyzna był unieruchomiony Natari zaczęła mówić. Jej wypowiedź miała charakter groźby, na którą nieznajomy odpowiedział dosyć nietypowo. Mężczyzna zaczął głośno rechotać, równocześnie z jego jamy ustnej wylatywały krople śliny, które w końcowym etapie upadły na ubrania kunoichi. Poniekąd było to obrzydliwe ze strony mężczyzny, jednak patrząc na to z drugiej strony to mógł właśnie być jego taki zamiar. W każdym bądź razie dziewczyna niedługo po tym mogła usłyszeć jego słowa.
-Możesz mi naskoczyć kretynko!-wywrzeszczał tym samym śmiejąc się prosto w oczy śmierci jaka go najpewniej czekała. Niedługo po tym zmierzył wzrokiem kunoichi zupełnie tak jak by po wypowiedzeniu oraz wyśmianiu dziewczyny w jego głowie powstał nowy całkiem ciekawy plan, który miał w najbliższym czasie wcielić w życie.
-A może tak byśmy się dogadali. Co?-kolejne słowa wskazywały na to, że chciał współpracować z dziewczyną w taki czy inny sposób.
-A gdybym ci tak dał potrzebne Ci odpowiedzi to wypuściła byś mnie wolno?-te słowa były wypowiedziane już nieco bardziej poważniej, zupełnie tak jak by mówił naprawdę serio. Tylko czy, aby napewno tak w rzeczywistości tak było? Z drugiej strony jak by spojrzeć na to w nieco inny sposób, to tego typu transakcja mogła by się opłacać. Nie prawdarz? W każdym bądź razie chyba Natari zamierzała o co zapytać, więc chyba nadszedł czas na jej kolej. Prawda?

[Natari]

Przeciwnik przeleciał obok mnie, z powodu tego że się odsunęłam na bok. Przecież bądź co bądź nie chciałam ponownie wylądować na ziemi. Lecz po chwili z mojego ciała zaczęły wyłaniać się nić, po czym oplatać przeciwnika. Po kilku sekundach był w kokonie przede mną. Czyli, wszystko było pod moją kontrolą. W pewnym momencie mężczyzna zaczął się śmiać, przy tym plując na mnie. Niewzruszona stałam jak wcześniej, mierząc go lodowatym spojrzeniem. Jego następne słowa były żałosne. Po tym jak chciał mnie zabić razem ze swoim kolegom, jeszcze liczy że ja go oszczędzę. Wolne żarty. To było wręcz bezczelne. Po chwili jednak odpowiedziałam.
-Możliwe że wypuszczę ciebie, jak odpowiesz mi prawdę na wszystkie pytania.
Oczywiście że to było kłamstwo. Nie wypuszczę go żywego, choćby nie wiem co..... Po kolejnych sekundach, z moich czerwonych ust wyleciały następne słowa.
-Pierwsze pytanie..... Gdzie przebywa twój zleceniodawca ?
Pierwsze pytanie padło z moich ust.

Pokłady chakry:52%

[Heiji]

25/30+
"Zemsta!"
Misja dla Natari
Dziewczyna stała jak gdyby nigdy nic tym samym trzymając przy pomocy nici swego przeciwnika w całkiem mocnym uścisku. Wszystko wskazywało na to, że kiedy mężczyzna zaproponował jej układ ta jedynie udawała, że się na niego propozycje zgodziła. Tak czy inaczej w taki czy inny sposób Natari musiała wyciągnąć od najemnika wystarczająco dużo informacji by móc później odnaleźć w mieście ich zleceniodawcę o ile wogóle tam mieszkał. Prawda? Po kilku sekundach Natari zaczęła rozmawiać z nieznajomym. Najwyraźniej kunoichi chciała w pewnym sensie zachęcić mężczyznę do współpracy poprzez fałszywą obietnicę, która niestety jak wiele rzeczy w tym czy innym miejscu nie miała pokrycia. Kilka sekund później zadała najemnikowi swoje pierwsze pytanie, na które musiał odpowiedzieć, o ile chciał przeżyć... Dotyczyło ono miejsca pobytu jego zleceniodawcy, któremu dziewczyna wcześniej uśmierciła bliską mu osobę. Kiedy nasza młoda kunoichi wypowiedziała kilka słów ten wyraźnie zaczął się zastanawiać czy powinien z nią wogóle współpracować. Jego mimika twarzy mimowolnie wszystko za niego mówiła. Jednak po kilku lub też kilkunastu sekundach mężczyzna postanowił przemówić. Uśmiech na twarzy wskazywał, że albo uwierzył w słowa dziewczyny, albo wymyślił jakiś nowy plan.
-Powiem ci wszystko czego będziesz chciała się dowiedzieć, ale...-słowa wypowiedział w dosyć spokojny jak dla niego sposób. Widać było, że mężczyzna mówi dosyć poważnie. Tak czy inaczej tego typu rozmowa jaką zaczął z pewnością nie należała do słów jakie chciała by usłyszeć nasza młoda bohaterka. Między wypowiadanymi słowami wystąpiła kilkusekundowa przerwa, po której nieznajomy zaczął ponownie mówić.
-...ale musisz mnie teraz wypuścić.-po tych słowach na jego twarzy pojawił się wyrazisty uśmiech oraz pewność siebie, wszystko to mogło tylko jedno oznaczać. A no właśnie... Dziewczyna miała już pewność, że jeżeli nie puści mężczyzny to ten zabierze całą swoją wiedzę do grobu. W każdym bądź razie musiała teraz podjąć jakaś decyzję... Tylko jaka okaże się być prawidłową?

[Natari]

Wpatrywałam się w mężczyznę, przy tym wyczekując na jego odpowiedź. Chciałam mieć to już za sobą i go zabić. Bo przecież każdy by wolał zamiast stać tutaj i przesłuchiwać jakiegoś idioty, leżeć na łóżku. Prawda? Tak czy inaczej, przesłuchanie się kontynuowało. Lecz odpowiedz przeciwnika, nie za bardzo mnie zadowoliła. On myślał że go wypuszczę. Wolne żarty. On chyba sobie za mnie kpi.
-Zła odpowiedz.
Oznajmiłam bez żadnych uczuć w głosie, jak i na twarzy. Szybkim i płynnym ruchem wyjęłam Tonton, i przyłożyłam do szyi mężczyzny. Przybliżyłam się do niego i powiedziałam mu do ucha.
-Nie taka była umowa, a za każdą złą odpowiedz będzie kara.
Powiedziałam, po czym ostrze zbliżyłam do jego policzka i przecięłam lekko. Z rany zaczęła się sączyć czerwona substancja, która powoli spływała po policzku mężczyzny.
-Pamiętaj że nie wiesz, do czego jestem zdolna.
Ostrzegłam go, oblizując Tanto z krwi. W ten sposób chciałam go przestraszyć i oznajmić że ze mną nie ma zabawy.
-Powtarzam. Gdzie znajduje się twój zleceniodawca? Wybieraj, jak nie odpowiesz dobrze będzie jeszcze gorzej.
Powtórzyłam pytanie troche ostrzejszym tonem, oddalając się troche od mężczyzny. Nie chciałam się z nim bawić, ponieważ czas to pieniądz.....

Pokłady chakry:48%

[Heiji]

27/30+
"Zemsta!"
Misja dla Natari
Dziewczyna jak to już można było wcześniej u niej zauważyć była bezwzględna. Widziała jedynie swój cel i za wszelką cenę chciała do niego dotrzeć. W każdym bądź razie kiedy mężczyzna wyszedł do niej z nowym pomysłem, ta odrzuciła go następnie chwyciła za tanto, po czym zamierzała nastraszyć najemnika przy użyciu swojej broni. Pomysł był całkiem dobry, ale czy wykonanie również? Tego jak narazie wiedzieć niestety nie mogła. Po kilku chwilach kolejne słowa zostały skierowane w stronę nieznajomego, zaś niedługo po tym dziewczyna przecieła mu policzko. Najwyraźniej chciała pokazać kto tu dyktuje polecenia. W każdym bądź razie w momencie przecinania jego skóry kunoichi mogła zauważyć jak ten jedynie się skrzywił. Kiedy Natari wykonała resztę swojego planu mogła spostrzec na twarzy najemnika coś w rodzaju nie zadowolenia jakim była ta sytuacja.
-Nie masz najmniejszego prawa tak mnie traktować!-wrzasnął donośnym głosem w kierunku dziewczyny. Najwyraźniej chciał, aby ktoś go usłyszał, lecz do tej okolicy rzadko ktoś się zapuszczał, więc tego typu sprawa graniczyła się z cudem.
-Nie ujdzie ci to na sucho...-zagroził typowo poważnym tonem głosu, zaś chwilę po tym splunął w jej kierunku. Oczywiście ślina trafiła Natari w twarz, ale taki był zapewne jego zamiar. Tylko czy przewidywał konsekwencje swoich poczynań? Najwyraźniej nie lub się już zdążył pogodzić ze swoim straconym losem. Prawda? Tak czy inaczej nieznajomy nie wykazywał już chęci do współpracy z naszą bohaterką. Kiedy dziewczyna mogła już myśleć, że ten skończył mówić w pewnym momencie usłyszała kolejne słowa i zapewne już ostatnie jak na tą chwilę.
-Jeżeli mnie wypuścisz to możemy jeszcze o tym co się tutaj stało zapomnieć, daje ci dziesięć sekund na to...-po tych słowach zamilknął najwyraźniej czekając na swoją odpowiedź. Czyżby najemnik nie znał swojej pozycji w tej grze? Najprawdopodobniej tak, tylko co będzie z nim teraz skoro nie zamierza współpracować? Z drugiej strony i tak czekała go śmierć... Więc tak czy inaczej dziewczyna musiała w jakiś sposób wyciągnąć od niego potrzebne jej informacje. Tylko jak?

[Natari]

To jak ten najemnik mnie traktował w Tak poważnej sytuacji mogło świadczyć o jego głupocie lub odwadze. Ale stawiała bym na to pierwsze. Szedł jak w zaparte i nie chciał mi nic powiedzieć a więc nie mam już wyboru. Lecz bądź co bądź spotkałam pierwszą taką osobę która przy mnie w obliczu śmierć nie krzyczała i się nie bała. W pewnej chwili poczułam coś dziwnego czego nie czułam od dawna. Co to było? A no tak. Chęć śmiechu i uśmiechu. Tylko nie takiego ze szczęścia z dzieciństwa. Wpadłam na pewien pomysł i to nawet niezły. Jak on z kolegą od początku się śmiali to teraz ja będę na koniec. Tak żeby go dobić i wkurzyć. A i może przestraszyć..... Po chwili gdy powiedział wszystko wiedziałam że to moja kolej. Na jego ostatnią odpowiedz uśmiechnęłam się psychopatycznie w jego stronę po czym schowałam Tonton.
-Nie wiesz co zrobiłeś. Krzyczeć i krzyczeć sobie możesz. To jest odludne miejsce i nikt cię nie usłyszy.
Z mojego ciała zaczęły wychodzić kolejne nici wchodząc pomiędzy wcześniejsze co oplatały mężczyznę by go zabić. Miałam już go dość. A znaleźć jego zleceniodawcę i tak znajdę. Po chwili gdy już mężczyzna będzie przy ostatku życiu zacznę się śmiać w psychopatyczny sposób. Bo przecież on może się śmiać a ja nie? Później czekałam aż zginie i wezmę swoje nić na ich miejsce.....

•Shinto Numei no Jutsu (B)
Opis:Bardzo niebezpieczna dla przeciwników technika, która powoduje spenetrowanie ich ciała przez nici użytkownika. W momencie gdy te dostaną się do ciała oponenta w sposób gwałtowny, a także bolesny mogą zgnieść jego kości, zniszczyć narządy wewnętrzne, a także pozbawić go życia. Przy pomocy tej techniki jesteśmy także w stanie wyrwać przeciwnikowi jego własne serce.
KC: D: 30%

Pokłady chakry:18%

[Heiji]

29/30+
"Zemsta!"
Misja dla Natari
Dziewczyna postanowiła nieco się rozerwać w taki czy inny sposób. Nasza bohaterka najwyraźniej nie chciała dalej torturować swojego przeciwnika, tak więc postanowiła go zabić. Co więcej Natari uśmiechnęła się od ucha do ucha w jego kierunku zupełnie jak jakiś chory psychicznie człowiek, następnie postanowiła przejść do dalszego działania jakim było ukrócenie życia nieznajomego. Wszystko na pierwszy rzut oka trwało dosyć krótko, może i nawet kilkanaście sekund.
-Zobaczysz inni cię znajdą i zabiją. Nie będziesz już wtedy miała takiego jak ten uśmiechu!-wykrzyczał w jej kierunku w momencie, w którym ta kierowała swoje nici wprost w jego ciało. Wszystko mogło by się już wydawać, że to już koniec tego cyrku no i tak też było. Najemnik nim zginął krzyczał w niebogłosy, widać było, że mężczyzna odczuwał ogromny ból. Tym razem jego głos niósł się daleko i nawet można by powiedzieć, że był słyszalny na obszarach zamieszkanych przez ludzi. Krew spływała po całym ciele najemnika, gdzie po przejściu drogi przez nici spadała na cienką warstwę śniegu, która znajdowała się na ziemi.Po jakimś czasie kiedy już przestał krzyczeć dziewczyna mogła puścić jego martwe ciało by przejść do kolejnego etapu swej wędrówki. Bezwładne zwłoki upadły na glebę tym samym powiększając już istniejącą sporą ilość krwi. Gdy dziewczyna znajdowała się już w swej pierwotnej formie mogła o ile rzecz jasna chciała przeszukać zwłoki mężczyzny. W każdym bądź razie tylko jego mogła przeszukać, ponieważ jej poprzedni rywal został nieszczęśliwie wysadzony. Wszystko wskazywało na to, że lepiej by było gdyby nasza młoda bohaterka się odrobinę pośpieszyła. Dlaczego? Ponieważ krzyki mężczyzny mogły jednak dotrzeć do uszu osób nie powołanych do tego i lepiej by było gdyby jednak szybko załatwiła co miała załatwić i się z tąd ulotniła. Jednak z drugiej strony Natari mogła zauważyć jak pogoda wyraźnie się psuje. Chmury zaczęły się zbierać na dodatek pierwsze płatki śniegu zaczęły spadać na twarz dziewczyny, również wiatr zaczął kołysać gałęzie drzew znajdujących się w pobliskim lesie. Tylko co dalej?

[Natari]

Ze spokojem na twarzy i śmiechem psychopatki, wpatrywałam się jak zabijam mojego przeciwnika. Po jego ciele mimowolnie zaczęła spływać krew, robiąc przy tym pod nim kałuże czerwonej cieczy na śniegu. Mężczyzna darł się w niebogłosy i ja wiedziałam że Ten krzyk może kogoś zaciekawić, a więc musiałam się pośpieszyć. Gdy nić wróciły do mojego ciała, już martwe ciało mężczyzny padło na ziemie. Na moją twarz z powrotem powróciła powaga i spokój, zamiast szaleńczego śmiechu i psychopatycznego uśmiechu. Przybliżyłam się do ciała, po czym zaczęłam go przeszukiwać. Bądź co bądź mogłam znaleźć przy nim coś ciekawego, ponieważ przy jego koledze niczego nie znajdę bo go wysadziłam. Chciałam jak najszybciej go przeszukać i iść do domu. Nie chciałam by ktoś mnie zobaczył, bo w tedy miała bym kłopoty. Przed przeszukiwaniem ciała, wyjęłam Tonton i odcięłam kawałek jego dresu by wytrzeć twarz z jego śliny. Po tym jak sprawdzę co ma przy sobie, wezmę jak najbardziej mi potrzebne rzeczy i pójde sobie spokojnym krokiem do domu.....

[Heiji]

31/30+
"Zemsta!"
Misja dla Natari
Nim dziewczyna przeszła do działania, chwyciła za tanto, następnie ucieła kawałek dresu mężczyzny by wytrzeć swoją twarz ze śliny przeciwnika. Kiedy skończyła wykonywać tę prostą czynność postanowiła przeszukać zwłoki mężczyzny. Dziewczyna miała nadzieję, że uda jej się znaleźć coś cennego, lub chociażby jakaś wskazówkę odnośnie miejsca pobytu zleceniodawcy najemników. Kunoichi przeszukiwała wszystkie kieszenie jakie mógł posiadać nieznajomy, w pewnym momencie udało jej się coś znaleźć. Ku jej zaskoczeniu tym czymś była całkiem spora suma ryo, a dokładniej to trzysta. Kto by pomyślał, że uda jej się jeszcze skorzystać trochę pieniędzy. Prawda? Tak czy inaczej dobre wiadomości się nie skończyły, ponieważ Natari pod pieniędzmi znalezionymi w kieszeni dresiarza znalazła również jakąś kartkę. Gdy rozłożyła kawałek papieru mogła ujrzeć w jego zawartości pewne wyczytne. Jakie? A no właśnie... "Dostarczyć głowę kunoichi do kryjówki szefa, znajdującej się na ulicy...; odebrać drugą połowę ryo; pójść do baru napić się sake z kolegą z roboty"-z przeczytanych wyczytnych Natari mogła dowiedzieć się wszystkiego czego mogła by wcześniej oczekiwć od najemnika. Tak czy inaczej dodatkowy czas, który tutaj spędziła nie okazał się być straconym. Dziewczyna mogła potrenować w formie walki, nabrała trochę nowego doświadczenia i przedewszystkim dodatkowo zarobiła jeszcze trochę gotówki. Jeżeli by na to spojrzeć od właśnie takiej strony to Natari mogła widzieć same plusy wynikające w tego zajścia. Prawda? Z drugiej strony dziewczyna powinna już szybko się z tąd oddalić jeżeli nie chciała mieć dodatkowo na karku strażników, którzy jeżeli coś usłyszeli to właśnie tutaj zmierzali. Co racja to racja... Najgorsze jednak z tego wszystkiego było to, że pogoda znów się psuła przez co kunoichi nie miała zbyt wesoło. Wiatr zwiększał swoją prędkość, no i przedewszystkim z każdym momentem spadającego śniegu było coraz więcej...

Misja zakończona powodzeniem, nagroda do odebrania w dziale z misjami...