Tymczasowa Siedziba Kropli

[Ario]

Ario dalej przysłuchiwał się wszystkim opowieściom. Było to coraz bardziej zagmatwane, ale dla niego nie stanowiło to większego problemu.
- Czyli ta Kaguya to jakiś prekursor według tego co mówicie. Może ona pierwsza przebudziła chakre, a Mędrzec przypisał sobie jej zasługi? Albo...to po prostu była ta sama osoba. Historia potrafi przekręcić wiele rzeczy. W każdym razie, rozumiem, że chcecie poszukać jakichś poszlak. Sam jestem ciekawy, co znajdziecie. - potwierdził swoje poprzednie stanowisko Ario.
- Kaguyów znam osobiście, ale raczej nie charakteryzują się niczym specjalnym. Potrafią manipulować swoimi szkieletami, ale czy to ma związek z powstaniem chakry? Nie sądzę. Chociaż, może...dzięki temu że byliby pierwotni, wtedy chakra by przesiąknęła im na kości? Z czyście punktu widzenia medycznego pewnie byłaby taka możliwość, ale nie jestem pewny. Chyba to zbyt naciągane. - odparł.
- Jeżeli ta Kaguya potrafi chodzić po niebie, to raczej byłaby nieśmiertelna. Albo znalazła by sposób by przeżyć dłużej. Tak mi się wydaje. A nikt jej nigdy nie widział.

Kunisaku nie bardzo wierzył w jakichś bogów, nieśmiertelność i inne rzeczy. Bardziej, że to wszystko to kwestia jakichś sztuczek.
- W takim razie do jutra. - powiedział, a sam zebrał się i poszedł do matki. Chciał mieć na nią dziś oko i poobserwować jej zachowanie.

Rano jak się przebudził, spakował się i upewnił, że matka nic sobie nie zrobi, tak jak np. nie wypadnie z okna i położył salamandrę na jego barku. Zszedł na dół.
- Gdzie idziemy? - zapytał.

[Kisuke]

Ario
Wyprawa rangi A
15/38

-Prawda. Odkrycie prawdy bardzo utrudnia fakt, że znaczna część zapisków z tamtych lat albo została zniszczona albo nigdy nie istniała i wszystko co wiedziano przekazywano słownie. Stąd niektóre historie urosły do rangi mitów, legend czy zwykłych bajek dla dzieci. Ale w praktycznie każdej z nich nadal kryje się bezcenna informacja. Potrzeba tylko kogoś, kto ma wystarczająco dużo zapału, aby to odkryć- Gdyby wszystko było wiadome, to legendy nie byłyby potrzebne. Ale rzeczywistość nie byłą taka piękna i ludzie tacy jak ich dwójka miała co robić. Czy jednak komukolwiek taka wiedza kiedyś się do czegoś przyda? Co zwykłym ludziom z faktu, że kiedyś istniała jakaś Kaguya? Czy ta informacja nakarmi ich rodziny? Raczej nie. Ale to nie zrażało dwóch pasjonatów, chcących przekopać cały świat, jeśli będzie to potrzebne, aby dowiedzieć się prawdy.

-Do jutra-
-Do jutra- Obaj zgodnie odpowiedzieli na pożegnanie ze strony lalkarza i natychmiast zajęli się ustaleniami. Wskazywali na różne miejsca na mapie, przechodzili do zapisków na zwojach (zarówno własnych jak i takich, które wyglądały na wiekowe) czy też dyskutowali między sobą. Z początku rozmowy był bardzo ożywione, gadali coś o grobowcach czy starych szlakach. Z każdą chwilą i powoli opadającym słońcem na nieboskłonie, rozmowy cichły, przeradzając się w szepty, wymieniane między nimi do późnej nocy. Rozpalili sobie kilka świeczek i rozmieścili je dookoła swojego stanowiska pracy, co mogło wyglądać prawie jak dziwnego rodzaju okręgi do przyzywania demonów (o ile ktoś orientował się w tego typu sprawach). Tych dwóch niczego jednak nie przywołało, poza zmęczeniem. Wreszcie pogasili światła i usnęli.

-Shinrin. Region jednego z najstarszych klanów, a przy tym sąsiadujący Tajemniczy Las- Padło pytanie, padła i odpowiedź. Arikage zamykał swój plecak i zarzucił go na plecy. Po ich wczorajszym centrum dowodzenia na stole Kropli nie było już śladu, wszystko grzecznie posprzątane i schowane do plecaków. Nie mogli dopuścić przecież, żeby ich wiedza się gdzieś zagubiła.

-Niektóre opowieści wskazują na istnienie dawnej świątyni, zbudowanej i wykorzystywanej przez kult Kaguyi. Pojawia się jedynie jako wzmianka, ale na jednym z dawnych listów odkryliśmy opis szlaku prowadzącego w głąb lasu. Jeszcze po stronie Shinrin, choć ciężko powiedzieć gdzie tam przebiega granica- Nagai dodał swoją część tej opowieści. Mieli kilka punktów zaczepienia, które złączyli w całość. Nadal niewiele to dawało. "Opis szlaku" to raczej kiepski wyznacznik, że od tamtego czasu mogły minąć dziesiątki, jeśli nie setki lat. Ale oni zdawali się tym nie przejmować. Takie błahostki przecież ich nie powstrzymają. Gotowi do drogi, wyruszyli spod siedziby i skierowali swoje kroki na szlak.

[z/t] -> viewtopic.php?f=60&t=37&p=207607#p207607

[Kisuke]

Wrócił. Miał tyle na głowie, że aż ciężko było mu to sobie uporządkować. Jak się jednak zorientował, w siedzibie nie było nikogo. No może z małym wyjątkiem. W jednym z pokoi byłą kobieta. Połączenie przeznaczenia tego pokoju, wcześniejszych rozmów, gdy zebrana w siedzibie byłą cała Kropla oraz faktu, że na stole czekał na Kisuke prezent, dało mu jasny sygnał kogo miał przyjemność właśnie poznać. Z tym, że "poznać" to bardzo niedobre słowo. Kontakt z matką Ario nie był prosty. Można było rzecz, że wręcz niemożliwy. Kisuke nie wiedział co o tym myśleć. Nie był lekarzem. Ale wiedział jedno. Bardzo dobrze, że jego przyjaciel ją tutaj przyprowadził. Nikt nie zapewni jej lepszej opieki. Aburame złożył jedną pieczęć, tworząc swojego klona, po czym poszedł zająć się swoimi sprawami.

Pierwszym czym się zajął, była kwestia nasion. Zasadził je wszystkie bardzo przykładnie w wyznaczonym do tego miejscu. To było bardzo odprężające zajęcie. Dawno nie zajmował się ogrodem. To co zostawił w swoim dawnym domu na pewno było już tylko małym poletkiem dla chwastów.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Kisuke]

  Ukryty tekst

Po zakończonych treningach, jeden Kisuke nadal pozostał przy matce Ario. W tym czasie drugi postanowił opuścić siedzibę i pójść zająć się czym zupełnie innym. Miał sporo obowiązków na głowie i musiał je wszystkie czym prędzej załatwić.

[z/t]

[Ario]

Ario wparował do siedziby Kropli bez większego problemu. Była otwarta, a na miejscu znajdował się przynajmniej jeden członek organizacji. Kunisaku był ciekawy, kogo tym razem spotka i nie musiał długo czekać, by odkryć, że to Kisuke.
- Wróciłem z misji. - poinformował, gdy tylko zobaczył swojego znajomego Aburame. - Byłem na eskorcie archeologów do miejsca kultu niejakiej Kaguyi. - wyjaśnił mu chłopak, zdejmując buty i wchodząc do środka. Zrzucił plecak z ramion i przeciągnął się. Zakasłał delikatnie.
- Byłem przekonany, że pierwszym człowiekiem, który opanował chakrę był Mędrzec 6 Ścieżek, a tu się okazuje, że prawdopodobnie on był jakimś synem kobiety, która była pierwsza. Kaguya na nią mówili. Tak wyglądała, przerysowałem ją. - to powiedziawszy, Ario zamierzał pokazać Kisuke swoje rysunki.
- Walczyłem z człowiekiem, który miał ciekawe zdolności. Miał dużo tatuaży, jakby pieczęci. Ale nie wiem co dawały. Mam zwój, który sobie wieczorem przeczytam i rozszyfruję to. Drugą technikę użył taką, że przy śmierci stworzył okrąg o średnicy z...10 metrów i wszystko zapieczętował. Muszę odbudować swoje marionetki po tym ataku, ale to później. - poinformował kolegę z organizacji.

- Na ten moment muszę nauczyć się tej Twojej techniki, co mi pokazywałeś. Klonowania. Przyda się pod eskorty, bo cywile mają problemy z szybkim...szybką...zmianą pozycji. - tutaj się Ario chwilę zastanowił, ale nic dalej nie komentował.
- Sprawdzę co u matki i potem przyjdę.

Ario zaszedł na górę i zajrzał do matki. Miała porządek, więc Kisuke musiał o nią zadbać. Kobieta siedziała i patrzyła przez okno. Sentoki cicho westchnął i zamknąl drzwi, przechodząc do swojego pokoju, by się trochę zdrzemnąć po podróży.

Jak wstał zszedł na dół, zjadł coś i wziął ze sobą Kisuke na zewnątrz, by przećwiczyć technikę.

  Ukryty tekst

[Ario]

Kolejne dni mijały dość spokojnie, Ario zajmował się matką i w międzyczasie studiował zwój, który zdobył na ostatniej wyprawie.

  Ukryty tekst

[Yuki Hoshi]

List przyniesiony przez wytrenowanego kruka.

Drodzy Przyjaciele,

Mam nadzieję, że podczas mojej nieobecności wszystko jest w porządku. Szczególnie myślę o Tobie, Misaki. Zostawiłam Cię z bardzo poważnym zadaniem, ale jestem pewna, że Kisuke Ci pomoże. Z pewnością już wrócił ze swojego zadania. Ario, mam nadzieję, że już opuściłeś pustynię i czujesz się lepiej.

Mi, bez większych problemów, udało się dostarczyć zapasy do Hachimantai, gdzie obecnie znajduje się klan Yuki. Dowiedziałam się tam o kilku rzeczach i zostałam poproszona o pomoc.

Właściwie to my wszyscy zostaliśmy poproszeni jako Kropla.

Mur został zniszczony, a teraz duża grupa ludzi zza Muru planuje zaatakować Kotei. Wzywam was do stawienia się w Kotei i do pomocy ludności cywilnej. Wyruszajcie jak tylko będziecie mogli.

Kisuke, wiem, że ty nie będziesz mógł się stawić. Zadbaj o Kroplę podczas naszej nieobecności.

W tym momencie wspominam naszą przyjaciółkę, Tamaki. Zginęła walcząc dla Uchihów, ale o zupełnie odwrotną sprawę. Nie jestem pewna, co o tym myśleć, ale moje myśli tutaj nie mają znaczenia. Ludzie potrzebują naszej pomocy.

Proszę, odpowiedzcie na moje wezwanie.

Z miłością i szacunkiem,
Hoshi.

[Ario]

Ario kilka następnych dni spędził na naprawie wszystkich marionetek i konserwacji ich, a także na dyskusjach z Kisuke i prowadzonych przez siebie badań. Badań zarówno dotyczących zdrowia matki, jak i swojego własnego. Niestety, w jednym i drugim nie miał zbyt dobrych wiadomości. Co prawda byt z jego ciała się zrósł z płucami i nie wykazywał większej aktywności, tak komplikacje po chorobowe dawały się coraz bardziej we znaki. Z matką sytuacja była taka sama, nie miał żadnych postępów w jej leczeniu.

Zamierzał poświęcić kolejny dzień na robienie eksperymentów na własnym zdrowiu, jednakże otrzymawszy list od Hoshi, udał się do Kisuke i wspólnie omówili sprawę. Co prawda Ario nie czuł się super na siłach, by iść i wesprzeć Hoshi w jej...własnej walce? ... tak po prostu Kunisaku nie mógł jej odmówić wsparcia, jeżeli o nie zabiegała. Nie znał jej zdolności bojowych, ale skoro Kisuke o tym nie wspominał, zakładał że dziewczyna jest bardziej zarządczynią niż wojowniczką. Każdy miał swoje atuty, więc Sentoki nie mógł jej zostawić na pastwę losu. Pożegnał się z Kisuke i przekazał by dbał o matkę do jego powrotu, a sam udał się jeszcze do sklepu celem zrobienia zakupów i ostatnich przygotowań.

Wielka Bitwa miała nadejść, a młody Senotki liczył, że przynajmniej są przygotowani lepiej niż do turnieju.

  Ukryty tekst

Z/T viewtopic.php?p=210520#p210520

[Sasame]

  Ukryty tekst

[Sasame]

  Ukryty tekst

[Sasame]

  Ukryty tekst

[Ario]

Sasame
Wyprawa Rangi A
Kolejka 1/19

Niebezpieczny Transport

Dzień jak codzień. Sasame obudziła się w siedzibie, w której przebywała już dobrych kilka dni. Ptaszki ćwierkały, słońce przebijało się przez okiennice, oświetlając niemalże całe pomieszczenie. Od pewnego czasu większość swojego czasu poświęcałaś na treningi, zajmowanie się matką Ario, a także pielęgnowaniem spraw bieżących. Napewno nie przejmowałaś się zbytnio tym, że nie aż tak daleko trwała właśnie wojna, która miała przesądzić o kluczowych dla kontynentu sprawach. Taka była niestety prawda, nie wszystkie klany zareagowały tak jak powinny, czy w ogóle chciały reagować. W związku z tym miałaś dziś dzień wolny i zastanawiałaś się, jak go spożytkować.

Na Twoje szczęście, problem zamierzał sam się rozwiązać. Gdy tylko znajdywałaś się na parterze, postanowiłaś otworzyć drzwi by trochę przewietrzyć dom. Z grubsza załataliście z Kisuke siedzibę tak jak potrafiliście, więc nie było już jakichś dziwnych dziur w suficie i tak dalej. Było cicho i przyjemnie.

Nagle usłyszałaś dźwięk kroków i w drzwiach pojawiła się młoda dziewczyna w stroju marynarza. Wsadziła łeb do środka salonu, zostawiając stopy poza nim.
- Ara-ara...przydałby Wam się tutaj jakiś człowiek od porządku. - powiedziała do siebie, nie zauważając Twojej osoby. Dopiero po chwili przekręciła głowę w Twoim kierunku.
- O! Cześć! Jest Kisuke może? Przychodzę od mojego wujka z nowym zleceniem. Strasznie tutaj... - zaczęła mówić, po czym zatrzymała się. - ...straszny zaduch macie, w sensie. - poprawiła się szybko.

Uśmiechnęła się niewinnie, czekając na Twoją reakcję.

[Sasame]

Pogoda dopisywała a najważniejsze rzeczy jakie miałam obecnie w planach przyswoić, przyswoiłam. Razem z Kisuke udało się nam również niejako doprowadzić siedzibę do względnego porządku i nie wyglądało jakby miała się w najbliższym czasie zawalić. A przynajmniej taką miałam nadzieję, ponieważ ani czarnowłosy ani ja nie znaliśmy się zbytnio na takich sprawach, więc póki Ario nie wróci do Ryuzaku to mogliśmy jedynie liczyć na nasze własne rozeznanie w temacie. Dzień zapowiadał się tak samo jak każdy inny, Kisuke gdzieś wyszedł a ja stałam w kuchni i przygotowywałam wodę aby zaparzyć sobie dzbanek herbaty wiśniowej.
Kiedy usłyszałam zbliżające się kroki, skierowałam wzrok ku drzwiom wejściowym aby po chwili ujrzeć młodo wyglądającą dziewczynę o brązowych włosach, która zajrzała do środka, komentując przy tym stan w jakim była siedziba naszej organizacji.
- Cóż, jest jak jest niestety i stan budynku sprawia że obawiam się że lepiej nie będzie. - odpowiedziałam na komentarz i uśmiechnęłam się do niej. - Kisuke gdzieś wyszedł ale powiedz proszę o co chodzi, może będę w stanie ci jakoś pomóc. - powiedziałam do dziewczyny.

[Ario]

Sasame
Wyprawa Rangi A
Kolejka 2/19

Niebezpieczny Transport

Dziewczyna pokiwała głową ze zrozumieniem, na Twoje słowa o tym, że Kisuke gdzieś zniknął.
- Aha...no szkoda. W każdym razie, my się jeszcze nie znamy. Azami Kuni, kapitan statku Kirayou - Damaki. Mój wujek z Wami podpisał umowę na świadczenie usług ochroniarskich, a Kisuke był na misji gdzie odzyskał jego cenny zwój z drzewem genealogicznym. Wtedy co było to ferelne porwanie statku. - wyjaśniła pogodnym głosem.
- Kirayou - Damaki zostało wyznaczone do przewozu bardzo cennego ładunku na Hyou, do Fuyuhany konkretnie. Teraz jest bardzo dużo piractwa, bo jest ta wojna i Ryuzaku ochrania tylko konkretne szlaki, a my jako prywatna działalność nie mamy z nimi żadnego konkraktu. ALE! Na szczęście jesteście Wy, a to oznacza, że nam pomożecie, prawda? - zapytała zadowolona, nadal trzymając tylko głowę w progu, nie przekraczając go jednak.
- Będziemy przewozić żywność, broń i nowe udoskonalenia. To bardzo drogi ładunek. Napewno będziemy celem piratów, więc...no...dasz sobie Ty radę? Czy lepiej poczekać na Kisuke? - zapytała.
- Wyruszamy jutro z rana.

Dziewczyna rozglądała się dalej pełna nadziei, że zaraz gdzieś magicznie Aburame wyskoczy zza winkla i to on będzie mógł jej towarzyszyć. Poza tym no Sasame nie wyglądała na wojowniczkę niewiadomo jaką, tak też dziewczyna, która nie jest związana ze sztukami Ninja mogła wziąć ją za zbyt słabą na tę wyprawę.

Kropla miała dobry układ z wujkiem Azami. Kto wie, może to będzie opłacalne trzymać się z nim na dłużej. Wkońcu ktoś, kto nie boi się zaopatrywać cesarstwa w ten czy inny sposób w tych czasach, musiał być albo bogaty, albo szalony. Albo jedno i drugie.

[Sasame]

Wysłuchałam słów dziewczyny a następnie wiedząc jaki stoi przed nami problem, zastanowiłam się nad tym w jaki sposób go rozwiązać. Z racji że Kisuke był na ten moment nieobecny, ciężko było zasięgnąć u niego opinii, jednakże jeżeli rzeczywiście jej dziadek miał umowę z Kroplą, musiałam dopilnować aby nasze zobowiązanie nie zostało zaniedbane. Samo zlecenie nie wydawało mi się skomplikowane, po prostu musiałam być na statku i pilnować żeby piraci się do niego nie dobrali a to przecież nie mogło być wcale trudne.
- Oczywiście że mogę się tym zająć, mam duże doświadczenie w pracy ochroniarskiej, więc nie musisz się o nic martwić, Azami-san. - powiedziałam pogodnym tonem do dziewczyny i uśmiechnęłam się szeroko. - W porządku, w takim razie stawię się jutro z samego rana w porcie i odnajdę wasz statek. - dodałam jeszcze, chcąc ostatecznie potwierdzić żeglarce że może na mnie liczyć.