Herbaciarnia

[Natsume Yuki]

Cóż, wyglądało na to że spotkanie wszystkich tu obecnych już się rozeszło. I to wyglądało na to, że dobrą chwilę temu, bo młodzieniec z Hyuo jakoś tak się... zawiesił. Nie, żeby to było jakieś novum... osiemnastolatek miał taką dziwaczną zależność, że zdarzało mu się łapać zawiechę taką, że nie ogarniał w jaki sposób znalazł się tam, gdzie się w końcu otrząsnął z zamyślenia. Tym razem przynajmniej nie udał się w bezmyślną wędrówkę i siedział na tyłku w jednym miejscu, tudzież w jednej herbaciarni. Tyle tylko, że wypił jakieś dwa czajniczki tego płynu... cóż, od czegoś trzeba być uzależnionym, nie?
I wtedy zobaczył jakąś dwójkę mężczyzn... mimo, że nigdy w życiu ich nie widział, miał wrażenie że są oni mu znajomi. Może to ten strój? Podobne ubrania nosili przyboczni Yumi-sama... Sami mężczyźni zaś wyglądali na takich, którzy wiedzieli co chcą osiągnąć i nie dają sobie w kaszę dmuchać. Dlatego może lepiej by było, gdyby nie zwracali na niego uwagi...
I gdy ponownie się ogarnął, zobaczył że stoją oni obok niego. I wygłosili jakąś mowę... dialog... jakkolwiek by tego nie nazwać. Sądząc z ich wypowiedzi, chcieli oni go wynająć na jakąś misję. I do tego ta wzmianka o przyszłości jako Genin... lub Chunin. Troszkę to śmierdziało, dwóch facetów tak znienacka wchodzi do baru i zaczyna mówić o misji, przyszłości, i podjęciu się tego wszystkiego... Miał nieprzyjemne wrażenie, że coś tu nie pasuje. Westchnął lekko. Musiał się najpierw upewnić.
-Niech wiatry Hyuo was prowadzą - powiedział tradycyjne powitanie, stosowane przez Yukich. -Jest to faktycznie prawdą, że jestem Natsume z rodu Yuki. Lecz, co do tej misji... - pozwolił sobie na lekki, przepraszający uśmiech. Powinni to zrozumieć. W końcu jeżeli miał dobre przeczucia co do ich przynależności, to przecież Yumi-sama nie wybiera sobie na gwardzistów bandy debili... - ... sami zrozumcie, szlachetni panowie. Nawet nie wiem, kim jesteście, i jaki jest wasz cel. Jeżeli miałbym przyjąć to zadanie, musiałbym wyzwolić się z podejrzeń...
Tutaj lekko skłonił głowę, by wykazać szacunek. Z przyzwyczajenia. Lepiej być tym wychowanym i mieć święty spokój.
-... mam nadzieję, że wybaczycie mi podejrzliwość i nadmierną ostrożność.

[Teien]

3/67+
Misja Rangi B Czy zdziwienie pojawiło się na twarzy tejże dwójki, po jakże wielkich podejrzeniach młodego Yuki? Otóż nie. Popatrzyli na Ciebie, później znów skręcili głowę ku sobie. Chyba mieli jakiś odruch bezwarunkowy, kiedy to miało zdecydować co robią i kto to robi. Tym razem odezwał się człek o barwie czarnej. -Dobra słuchaj Akasemis, ja mu zademonstruję, skoro Ty będziesz tłumaczyć. -Albinos kiwnął głową, na znak iż to zaakceptował. Łby skierowały się ku Tobie praktycznie jednocześnie. -Ale najpierw usiądźmy... Bo mi nogi wchodzą w żyć od tego biegania ehh. -zielonooki usiadł naprzeciw Ciebie, a obok niego jego kompan. Bez dwóch zdań wyglądali na silnych, może nie z wyglądu czy zachowania, jednak emanowała od nich pokaźna chakra. O wiele większa od Twojej.
Kiedy już siedzieli na czterech literach, człek przeciwny do Albinosa położył dłoń na stole. -Jakby Ci tutaj coś pokazać by nie wywołać paniki, a Cie przekonać, hmm... -zaraz tuż obok jego dłoni przysunął się dzban z herbatą. -No tak, prosta sztuczka. -wyciągnął wskazujący palec, resztę schował na kształt pięści. Poczułeś delikatny przypływ chłodnego powietrza, który emanował prosto na Ciebie. A przecież na dworze nie jest tak zimo... Toteż oponent przyłożył na sekundę opuszek palca do dzbana. Ten lekko zasyczał, jak gdyby ukąsił go lodowaty ząb. -Nie wiem czy Cie to przekona, lecz zawsze mogę pokazać coś więcej, przykładowo... -ręka rozłożyła się znów wygodnie na stole, by to zaraz drgnąć i podnieść się ku górze. A spod niej malowała się figurka, wykonana z lodu. Wyglądała jakby się delikatnie mocniej przyjrzeć niczym sam siedzący naprzeciw Ciebie odziany w czerń człek. Zachowany wyraz twarzy w miniaturce, a także samo uczesanie czy ubranie. -Jeśli to Cie nie przekona, zawsze możemy wyjść na zewnątrz i pokaże Ci kapkę więcej dzieciaku. -po ostatnim słowie uśmiechnął się szeroko pod nosem, a w oczach odbił mu się zadziorny błysk. -Więc jak możemy przejść do rzeczy?-oznajmił na koniec, czekając aż to odpowiesz na ich główne pytanie.

[Natsume Yuki]

Czyli jednak dobrze wyczuł, że mężczyźni zostali najpewniej przysłani przez Yumi-sama. W końcu wiedzieli, kim jest, gdzie go znaleźć, zapewne też jak wyglądał... Nosili stroje przybocznych, no i co najważniejsze - posługiwali się Hyotonem, a przecież nikt inny nie byłby w stanie używać mocy Uwolnienia Lodu... a przynajmniej tak mu zawsze mówiono na Hyuo. Kekkei Genkai nie może zostać nauczone, jest unikalne dla jednego klanu i na razie, z tego co wiadomo, nie ma możliwości przekazania komuś tych sekretnych sztuk. A obniżenie temperatury w okolicy i stworzenie lodowej figurki znikąd zdecydowanie należało do sztuki kultywowanej przez ród Yuki.
Chłopak westchnął lekko z ulgą, po czym uśmiechnął się delikatnie. Skoro potwierdziło się to, że wszyscy obecni przy tym stole pochodzą z tego samego rodu, nie ma co się spinać. Oparł się nieco wygodniej (aczkolwiek, odruchowo ustawił kolano tak by łatwo mu było sięgnąć po jeden z ukrytych w kaburze na udzie karambitów. Przyzwyczajenie), dopił resztkę herbaty i wziął do ust ostatnie kawałki szaszłyka.
-W porządku, to wystarczy. Przepraszam za podważenie autorytetu - powiedział stonowanym tonem, cały czas się uśmiechając. - W czym mogę pomóc Yumi-sama i Rodowi?

[Teien]

5/67+
Misja Rangi B Po małym pokazie dotarło do Ciebie, iż oponenci znajdujący się aktualnie naprzeciw Ciebie są z Tobą spokrewnieni. To więc czy bezgranicznie im mogłeś zaufać? Tak silne więzi krwi mieszasz ze swym klanem? Czarny człek spojrzał na swą miniaturkę westchnął głęboko, jakby z ulgą, iż nie musi się bardziej starać. Złapał za głowę swego tworu i postawił tak by nie przeszkadzała nikomu na stole. Zaraz zaczął mówić człek Albinos. -Dobra, zacznijmy więc od początku i małej formalności. Jestem Akasemis, a obok mnie siedzi Kyoru. -zielonooki uśmiechnął się szeroko jakby na powitanie i oparł się wygodnie o oparcie, po czym zakręcił ręce na klacie. -Aktualnie jesteśmy w misji, mającej na celu odszukanie Ciebie. Jak już wspominałem, wyższe partie naszego rodu zdecydowały, iż by umocnić nasze szeregi potrzeba coraz bardziej rozwijać ich członków. Toteż wyznaczona Ci została misja, dokładnie rangi B. Po pozytywnym zakończeniu zostaniesz mianowany Chuuninem, jednak jeśli zawiedziesz pozostaniesz na swej aktualnej randze, jak i również Twoi przodkowie zostaną splamieni słabością, a Ty sam zostaniesz na pewien czas odsunięty od wszelakich misji. Wrócisz do wioski i będziesz musiał stać się silniejszy by podjąć jeszcze raz inne wtedy wyzwanie. Oczywiście jeśli przeżyjesz aktualne zlecenie... -przerwał na chwilę by nabrać powietrza na kolejne słowa. Również położył obydwie dłonie gładko na stole. Wyglądał na niezwykle sztywnego mężczyznę i trzymającego się wszelakich zasad. -Udać się będziesz musiał pierw do głównego miasta kupieckiego w Shigashi no Kibu. Tam w barze, gdzie człek z brakiem krwi na rękach nie bywa, będziesz musiał porozmawiać pewnym człowiekiem. Jego pseudonim to Eindo. A hasło, którego będziesz potrzebował by się z nim skontaktować to... -przerwał by sięgnąć dłonią do kieszeni płaszczu, a następnie wyciągnąć z niej mały zwój. Która wyglądał na zwykłą z jednym dość sporym elementem. Bowiem był świecący, a kiedy znalazł się naprzeciw Ciebie, na stole. Dostrzegłeś swymi ślepiami szklistą, niczym lód powłokę. Cóż to takiego jest? -Jest to zwój jak widzisz, zapieczętowano w niej hasło, a pieczęć zostaje zdjęta tylko jeśli członek naszego rodu upuści na nią kroplę swojej krwi. Słowo, które znajduje się w środku ma Ci pomóc zweryfikować drugą postać. Bowiem nikt nie wie jak wygląda Eindo. Zna się bowiem na pewnych technikach, pozwalających mu zmieniać swój wygląd, lecz nie jest to zwykła podstawowa sztuczka Henge. Więc jest niemal niemożliwe wykryć go jako "jego". Pogmatwane to. Jednak nawet My, ze względu na jego bezpieczeństwo nie znamy szczegółów zadania. Jednak... Misja Twoja może odbyć się z jednym Twym towarzyszem. Wiemy, że jest to trudne zadanie, toteż między swoimi przyjaciółmi czy rodziną, możesz wybrać jedną najbardziej zaufaną Ci osobę. Która będzie Ci towarzyszyć. Jednak nie więcej, im mniej osób o tym wie tym lepiej. Nie wiemy jak spytasz agenta o hasło, nie wiemy też jak wygląda, czyli musisz zdać się na swoje umiejętności lub los... Pamiętaj jednak, że on sam odpowie Ci przeciwieństwem tego co powiesz... Chyba powiedziałem wszystko. Masz jakieś pytania? -uśmiechnął się szeroko jakby nigdy nic i z zapytaniem spoglądał na CIebie.

[Natsume Yuki]

Czy Natsume wiązał jakieś silne emocje w związku ze swym Rodem? Nieszczególnie. Od samego początku był sam, spędzając w sumie tysiące godzin pośród lodowatych krain Hyuo, z rzadka tylko powracając do cywilizacji, by móc podjąć się następnych szkoleń, a i ostatecznie osiągnąć rangę Genina. Co zresztą miało miejsce dosyć niedawno, bo chłopak zawsze wykazywał się lenistwem w tych względach... a tu proszę, uznano go za godnego wzięcia udziału w egzaminie.
Wysłuchał pierwszej części wypowiedzi, tej wprowadzającej. Mężczyźni najwidoczniej próbowali najechać mu na ambicje poprzez wspomnienie o jego przypuszczalnej słabości, jak również o możliwości splamienia honoru jego przodków. Jak na razie młodzieniec nie odczuwał aż takiej więzi z rodem, by się tym jakoś bardzo przejąć (tym bardziej, że nie miał nawet do czynienia ze swymi rodzicami, a co dopiero patrzeć dalej), podobnie jak nie widział problemu w tym, że może być słaby. W końcu zawsze znajdzie się ktoś silniejszy od niego, niezależnie jak długo będzie trenować, próbować. Po prostu będzie się starał stać na tyle silnym, by pokazać światu swoją wartość.
-W porządku. Podejmę się... zobaczymy, co z tego wyniknie. Wybiorę się gdy tylko znajdę towarzysza... a tymczasem...
Przyłożył kciuk do jednego ze swoich tygrysich kłów i przejechał nim po czubku, rozcinając tym samym skórę. Ścisnął się za palec, by wydobyć z niego kroplę krwi, po czym nałożył ją na pieczęć.
-W ten sposób po prostu będziecie mogli wziąć zwój ze sobą. Dla bezpieczeństwa - powiedział z lekkim uśmiechem, po czym sięgnął po przedmiot, pragnąć dowiedzieć się z niego wszystkiego czego będzie potrzebować w poszukiwaniu niejakiego Eindo. W Shigashi no Kibu... cóż, trzeba będzie się w takim razie udać w tamtym kierunku... meh.

[Teien]

7/67+
Misja Rangi B Nie wyglądając na zbytnio przejętego tym wszystkim postanowiłeś od razu dowiedzieć się o jakim haśle jest tutaj mowa. Toteż czym prędzej rozciąłeś opuszek palca i wycisnąłeś kroplę krwi, by ta opadła na jakże cienki jednak bardzo ciężki do zdarcia lód. Szkarłatna ciecz niczym syczące pod kroplami deszczu ognisko wydało dźwięk i zaczęło się roztapiać. Po kilku sekundach mogłeś rozwinąć zwój, co też uczyniłeś. A Twym ślepią ukazały się dwa słowa. "Czarny Lód". Dwa słowa obiły się echem między myślami, pozostawiając pustkę, która po chwili została wypełniona starszymi opowiastkami. Legendami! Malował Ci się w głowie obraz pradawnej historii waszego klanu, który nie był zbytnio kryty, bowiem chyba każdy człek rodu Yuki go znał. Wypowiadając kilka razy w myślach ów słowa, ukazały Ci własnie odłożoną gdzieś na bok historię, która z kolejną chwilą przypominała się raz za razem. Lustrując cały czas wypisane znaki na zwoju nagle zaczęły blaknąć, aż do momentu całkowitego zaniku.
-Nie oddasz nam tego zwoju, gdyż już żadnego pożytku z niego nie będzie. Pieczęć sprawia, iż wszystko w nim zapisane po odczytaniu znika, tak więc właśnie teraz powinieneś mieć przed sobą po prostu zwykły zwój, dostępny w każdym sklepie z wyposażeniem. -oznajmił Kyoru. Poprawiając się trochę, gdyż niewygodnie tak siedzieć cały czas w jednej pozycji. Zaraz zabrał głos Albinos. -Dobrze mówi. Wracając do towarzysza. Oczywiście, jak mówiłem, możesz zabrać jedną osobę. Jednak czasu nie masz dużo. Bowiem dzień. Bowiem praktycznie od tego momentu, przez dzień mamy Ci towarzyszyć i upewnić się, iż w tym czasie wyruszysz prosto do danego punku odbioru reszty danych. Misja można by rzec dająca Ci dużo czasu, jednak... Na Twoje miejsce jest mnóstwo innych dzieciaków Twego pokroju, tak więc jak już wspominałem, masz dzień. -dowiedziałeś się już kilku rzeczy, chyba tych najważniejszych. Pytań żadnych nie rzucałeś, więc pozostaje wstać i ruszyć przed siebie, by pozostawić za sobą kurz i złapać po drodze swój najlepszy wybór, no i oczywiście ruszyć dalej! Prosto do nieznanego prawie nikomu Eindo. Człowieka, który przekaże Ci kolejne instrukcje i szczegóły misji. -No to młody kończ herbatkę i zbieramy się. -dodał zaraz człek o czarnym ubiorze. Gdyż oni byli gotowi, czekali na Twój ruch...

[Natsume Yuki]

Po otworzeniu zwoju i zaznajomieniu się z zawartością młodzieniec poczuł, że po okolicach jego kręgosłupa spływa dreszcz. Czarny Lód... Nie wspominając już o tym, że słyszał wiele opowieści o shinobi potrafiących wytwarzać tenże materiał z taką łatwością, jak wszyscy Yuki wytwarzali najnormalniejszy lód, przychodziła mu na myśl jeszcze jedna opowieść. Opowieść o kowalu Raijinie i legendarnym ostrzu z Prawdziwego, Czarnego Lodu. Hakuhyo. Już jako młody chłopiec bardzo lubił opowieści o mitycznym już użytkowniku tego miecza, jak również i o samej broni. W sumie to dzięki właśnie tym historiom chłopiec nauczył się sztuk szermierczych, by kiedyś być w stanie dorównać legendzie w swych umiejętnościach.
Czyżby klan Yuki był w stanie znaleźć jakiegoś użytkownika Kuroi Hyotonu? Może ten Eindo? Ponieważ jednak w informację, jakoby chodziło właśnie o to owiane mitem tachi, nie chciało mu się jakoś wierzyć. Ciekawe.
-W porządku, zaraz wyruszymy. I tak już kończyłem - powiedział spokojnie, pijąc resztę napoju. Myślami jednak krążył już daleko, zastanawiając się kogo mógł wziąć ze sobą. Kamiru? Yuusuke? Wątpił żeby teraz udało mu się ich odnaleźć, w końcu mogli teraz być dosłownie wszędzie. Z okolicy nie miał też za dużo znajomych... Zaraz, a może Shigeru lub Reika? Co prawda nie znają się zbyt blisko, ale spytać nie zawadzi.
-Dobra, skończyłem. Możemy ruszać... chodźmy w pobliże wyjścia z wioski, musicie mi pokazać w którą stronę się w ogóle idzie, żeby dotrzeć do Shigashi no Kibu. Nigdy nie byłem tak głęboko w lądzie - dodał, uśmiechając się.

[Teien]

Skoro wychodzisz do wyjścia no to: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=6 ... 4626#p4626

[Tsukune]

Po bezcelowym chodzeniu po mieście jak to było w moim codziennym zwyczaju tym razem postanowiłem wstąpić do herbaciarni aby się czegoś napić i coś przekąsić. Po przekroczeniu progu spokojnie się rozejrzałem po lokalu by następnie poprawić wiszący przez ramię futerał i udać się do jednego ze stolików znajdujących się gdzieś w kącie skąd miałem dobry widok na przychodzących i wychodzących ludzi. Z delikatnym uśmiechem złożyłem zamówienie na zieloną herbatę, sushi i dango. Czekając aż zostanie mi podane to o co poprosiłem przymknąłem oczy i spokojnie wsłuchiwałem się w rozmowy jakie tutaj panowały w końcu co innego mogłem zrobić. Po otrzymaniu zamówienia postanowiłem w końcu zdjąć futerał z pleców i położyć obok siebie a następnie niespiesznie zacząć jeść sushi

[Kaien]

Misja D Tsukune 1/15

Jakoś to już tak czasem jest, że w momencie gdy człowiek chce spokojnie sobie gdzieś zasiąść i zjeść, napić się czy wypocząć, cała galaktyka zbiera w sobie siły i wyzwala je przeciw niemu. Ot tak, by nie udało mu się zaznać spokoju. Tak po prostu czasem bywa i tak miało być i teraz, w stosunku do biednego Tsukune. Chciał sobie chłopak zjeść dango i wypocząć w pięknym przybytku zwanym herbaciarnią. A tutaj... Drzwi zostały otworzone z impetem, ktoś się raczej śpieszył w swym zamiarze wkroczenia do środka. Do budynku wtoczył się pokaźny mężczyzna w bogatych szatach i posiadający dużą ilość biżuterii na sobie. Za nim weszło kilkunastu chłopa i kilka kobiet w podobnym stylu ubranych. Za nimi jeszcze więcej osób - Widać z daleka, że służba i posługiwacze.
Ciężko wywnioskować co się dzieje, bo ludzie zamilkli widząc, że razem z tą chałastrą przybyły małe zwierzęta/pupilki. Ot, na bogato się bawimy.
-Zaushi-Dono domaga się rozrywki, zabawy, domaga się być zabawianym! - Powiedział największy jegomość który wszedł pierwszy, najwyraźniej mówiąc o samym sobie w trzeciej osobie. Jego świta powtórzyła chórem za nim, a do Tsukune podbiegł jeden z ludzi-sług.
-Ty, chłopcze. Umiesz coś konketnego? Potrzeba nam kelnera, potem może coś więcej, stówka wpadnie do kieszonki, jak się zgodzisz, zrobimy z tego misje!

[Tsukune]

Chciałem sobie w spokoju posiedzieć, może nawet z kimś pogadać jednak nie było mi to dane przez nagłe otwarcie się drzwi lokalu
-Ja jebie ale z nich chołota pomyślałem -aż ma się ochotę komuś przyjebać usłyszałem w głowie głos swego alter ego, pozostawiłem to bez komentarza i postanowiłem upić łyk herbaty.
-a czy ja ci wyglądam na kelnera zacząłem gdy przełknąłem płyn jaki miałem w ustach -nie odpowiadaj dodałem. Westchnąłem ciężko -i tak nie mam nic ciekawszego do roboty więc mogę przyjąć "tą misję". Jak będę miał oberwać za jakąś głupotę dostaniesz bardziej powiedziałem ukazując swoje zęby w wrednym uśmieszku -rozumiem iż mam tylko podawać jedzenie i picie zapytałem a raczej stwierdziłem. Wstając dokończyłem herbatę i przewiesiłem na plecy futerał -a jak mi nie zapłacisz poszerzę tobie uśmiech na tym zakończyłem wypowiedź i czekałem na instrukcje

/jak za mało linijek lub są błędy to przepraszam ale z telefonu piszę

[Kaien]

Misja D Tsukune 3/15

Mężczyzna odetchnąl ciężko kiedy usłyszał odpowiedz i w ogóle zarejestrował reakcje Tsukune na potencjalna okazje do zarobku.
-Prosze cię, chłopaku. Połowa ze sług Zaushiego-Dono to wytrenowani ninja, dlatego potrzebuje pomocy. Kogoś, kto będzie umial wykonać polecenie, bo nie ma głowy zawalonej dziesiątkami technik i tym podobnych bzdetów. - Bardzo zabawne i 'życiowe' podejście do sztuki Shinobich, nazywanie ich jutsu bzdetami. Ale no coz, dla lidera sług takiego bogacza były, te techniki, całkiem zbędne. On miał zadanie które wykonując zapewniał sobie dobrobyt i spokój o każde nadchodzące jutro. Jedyne co by mu było nie na ręke to śmierć Zaushiego lub zwolnienie. Bo Zaushi go lubił i krzywdy mu zrobić nie da, finansowo, oczywiście. To raczej nieprawdopodobne, By Zaushi sam działał i walczył o kogoś. Fizycznie, by nie było niedomówień. Słowami, manipulacjąi opłacaniem walczył codziennie.
-I odpowiem ci tak: Dla mnie możesz być kelnerem, zabójcą, a nawet męską prostytutką. Pieniądze nie śmierdzą, a utyjesz o ... niech będzie, sto pięćdziesiąt ryo. TO JEST dobry układ. WIęc nie marudz, podejmujesz się, albo nie.
Widząc jednak zmiane zdania i chęć działania u Tsukune, jeśli można to tak nazwać, wskazał mu zaplecze herbaciarni. Potem podał mu zwinięty rulon materiału.
-Fartuch. Idz na zaplecze, tam ktoś tobą rozdysponuje.

[Tsukune]

Spokojnie słuchałem kolejnego potoku słów mojego przyszłego misjodawcy
-Ten gościu zaczyna mnie irytować pomyślałem -Właśnie mnie też irytuje. Przyjeb mu albo coś odetnij. No zrób to, zrób to, zrób to znowu usłyszałem słowa swego alter ego i miałem ochotę tym razem zgodzić się na tą jego propozycję. Zacisnąłem pięść aż mi kości strzeliły
-Zaczynasz mnie powoli irytować tak bardzo że mam ochotę zrobić ci coś nieprzyjemnego, albo coś uciąć za ostatnie stwierdzenie kim mógłbym być więc proszę uważaj na słowa...kolego ostatnie słowo powiedziałem mu wprost do ucha z wyczuwalną irytacją, zabrałem fartuch i udałem się na zaplecze mając dziwne wrażenie że poza założeniem fartuchu pewnie dadzą mi jeszcze jakiś durny uniform
-Mam nadzieję że będę musiał założyć tylko fartuch pomyślałem. Gdy przypomniałem sobie w jaki sposób się w to wplątałem westchnąłem ciężko i czekałem na zapleczu na instrukcje

[Kaien]

Misja D Tsukune 5/15

-Taka postawa może uczynić z ciebie bezdomnego, bez grosza przy duszy. - Jedyne czym skwitował groźbe Tsukune lider sług Zaushiego-dono. To może wydawać ci się bardzo irytujące, ale nie ważne, co mu powiedziałeś, czym zagroziłeś i jak wygądałeś przy tym - Na jego twarzy nie bylo widać najmniejszej oznaki strachu, czy złości. Po prostu... Można powiedzieć, że jako istote ludzką miał cię gdzieś razem z twoimi groźbami. No tak już czasem bywa. Może pewności siebie dodawała mu obecność wielu współpracowników którzy by staneli po jego stronie, a może sam w sobie miał jakieś odpowiednie umiejętności którymi mógł unieszkodliwić Ciebie i zniweczyc twoje zamiary, dlatego się nie przejmował?
Założyłeś fartuszek, jak grzeczny shinobi, a on okazał się odrobine za duży. Zwijał się na bokach w rulony, ale masz dodatkowy pasek więc możesz się podwójnie obwiązać. Ktoś dla kogo był ten fartuch zrobiony był mocno wymiarowy, jeśli wiesz o czym móie.
Na widok nowej osoby w kuchni/zapleczu, która miała już fartuch, podszedł do ciebie otyły koleś w stroju kucharza, jeden z tych których widziałeś wcześniej.
-Nóż w łape i siekaj zioła, o tam. - Wskazał palcem.... kilkanaście sporych pęków ziół. - A potem mi je przynieś w miseczce, nie porozsypuj nic, te ziola są bardzo drogie.
Po tej wypowiedzi pogonił cię gestem i sam się udał do dalszej pracy

[Tsukune]

Moje słowa na niego nie zadziałały? Cóż w sumie i tak mało mnie to obchodziło. Może w głębi siebie się cykał, może nie ja na to przysłowiowo olałem. Gdy założyłem fartuch spostrzegłem że jest za duży
-Czyżby jakiś zachłanny "koneser" w tym pracował pomyślałem obwiązując się drugim paskiem. Gdy już się przystroiłem podszedł czy przyturlał się do mnie jakiś grubasek sądząc po wdzianku był kuchcikiem, co w sumie też wskazywała jego "szczupła" figura.
-Mówi do mnie jak do jakiegoś psa przeleciało mi przez myśl gdy wziąłem do ręki nóż -Poderżnij tej grubej śwince gardło. Chcę zobaczyć jak ten prosiaczek ma upuszczaną krew usłyszałem kolejne zachęcające słówka mojego alter ego. Coraz bardziej mnie irytował...czyli sam siebie irytowałem? Postanowiłem jednak o tym nie myśleć i zająć się krojeniem ziółek. Robiłem to starannie tak aby nie rozsypać jego "pieniędzy". Po ich pociachaniu przesypałem do miski i przykryłem większą aby mieć pewność że się nie wysypią. Zaniosłem je tak do kuchcika
-Pańskie zioło mówiąc to położyłem miskę obok niego jednocześnie zabierając "pokrywkę" i odkładając ją gdzieś gdzie nie będzie przeszkadzała. Miałem nadzieję że się nie przyczepi co do grubości pokrojenia. Udziabałem je jak najcieniej mogłem w sumie i tak mi nie powiedział jak cienko to dziadostwo chce więc to będzie jego problem jak źle pokroiłem.