Gaj na uboczu miasta

[Marusa]

Słońce przyjemnie świeciło między szeleszczącymi liśćmi drzew, a świergot ptaków uzupełniał leśne klimaty tego miejsca. Miejsca, które nie ma widocznych oznak ludzi, dające spokój duszy i możliwość refleksji na różne tematy. Brązowowłosy miał sporo myśli na temat jego towarzysza. A wszystkie schodziły w jedną, wspólną tezę, jaką to było, że ludzie, co przeżyli podobne rzeczy się bez problemów rozpoznają. Marusa zadał swoje pytanie, które widocznie nie było zrozumiałe dla białookiego towarzysza rozmów i kto wie, czy również nie przyszłych podróży. Jednak nic nie wytłumaczył i dalej szedł przez gaj z Gyo. Myślami wrócił do Satoshiego, zastanawiając się, czy z nim też byłaby szansa jakoś się zaprzyjaźnić. A może tak znaleźć jakieś inne osoby? A może te są właściwe? Nie wiedział, co powinien zrobić. Ale intuicja podpowiadała mu, żeby ze swoim starszym kolegą zawiązał więzy przyjaźni. Bo jak z nim nie da rady, to na pewno z nikim innym nie uda mu się.

[Masaru]

Misja dla Marusa i Gyo
Misja C 1/45

Młodzi shinobi maszerowali przez gai. Mieli że sobą pewną więź, która napewno pozwoliłaby im dobrze współpracować w wypadku jakiegoś nagłego wydarzenia. Z powodu tego że był piękny słoneczny dzień i godziny późnego popołudnia nikt nie mógł przewidzieć tego co spotka naszych bochaterów. Na pierwszy rzut oka dwójka shinobi idący przez pusty zalesiony teren. Gdy tak sobie maszerowali w pewnym momencie ujrzeli w oddali dziwną scenę. Na samym początku był straszny krzyk kobiety zmieszany z krzykiem kilku mężczyzn. Marusa i Gyo bez namysłu i ruszyli do przodu zobaczyć co się dzieje. Gdy wybiegli z za drzew około 200m dalej na polanie zobaczyli ciemny kształt wielkości dobrego niedźwiedzia stojącego na 2 łapach, ale to nie był brązowy misiu z lasu. To nawet nie było zwierzę znane żadnemu z nich jeśli to w ogóle byli zwierze. Można było z tej odległości zobaczyć że miało poroże, i byli bardzo masywne. Ale szczegóły nie dało się zobaczyć przez gęsty dym roztaczający się na polanie. Widać było tylko niewyraźny kształt besti. Warte zauważenia było to że żadnego dymu w lesie wokół polany nie było, było skądensownene wokół dziwnego kształtu. Cały czas słychać było krzyki i było widać wrzawe. Kilka postaci biegało koło stworzenia w tej mgle. Prawdopodobnie to one krzyczały. W sumie mogło to wyglądać zabawnie gdyby wykluczyć fakt że nawet idiota by się zorientował ze tan trwa walka, w której giną ludzie. Ciekawe co w takiej sytuacji zrobią dwaj przyjaciele. Zostawią sytuację jak zastali i poczekają aż się wyklaruje, albo rzuca w wir walki pomóc którejś ze stron. Albo besti albo ludzią, nie wiadomo przecież kto zaczął.

[Marusa]

Znowu kolejne kłopoty. Podsumował w myślach brązowowłosy chłopak, po usłyszeniu krzyków mężczyzn. To się na prawdę nie podobało chłopakowi. A do tego miał podejrzenia, że ten zbieg okoliczności przyciągnął do siebie jego towarzysz, który jest niezwykle silnym pechowcem. Nie odezwał się jednak w ogóle do białookiego towarzysza, a pobiegł przed siebie w stronę krzyków. To co zobaczyli, to jakieś dziwne zwierzę, stojące na dwóch łapach, a wokół, biegający i drący mężczyźni. Marusa westchnął krótko. Nie dość, że była jakaś dziwna sytuacja, to jeszcze dziwna mgła przeszkadzała w dostrzeżeniu jakichkolwiek szczegółów. Chłopak krótko powiedział do swego kompana:
-Znowu jakieś problemy.
Po tym oczy brązowowłosego zaczęły mieć kolor szkarłatny, dający lekką poświatę. Marusa zaczął się rozglądać po polu bitwy, lokalizując wszystko co się da w okolicy. Do tego teraz powinien być w stanie zobaczyć wszystkie szczegóły, które poprzednio zasłaniała mu mgła. Nie miał jeszcze planu działania, ale plan na pewno musiał się dla niego zacząć rozpoznaniem. Był też ciekaw, co uczyni jego towarzysz. Miał podejrzenia, że może się rzucić ludziom na pomoc.

Nazwa

Tsūjitegan: Reberu Di

Pierwszy poziom rozwoju Tsūjitegana pozwala użytkownikowi na aktywowanie Doujutsu klanowego. Na czas jego działania oczy delikwenta tracą kolor i stają się szkarłatne, zyskując też swego rodzaju poświatę. Pozwala to na osiąganie wzrokiem dużych dystansów, a także wykrywanie energii życiowej innych. Nie jest to wybitny poziom, potrafimy odróżnić na dystans ciężkość otrzymanej rany, ale jeżeli ktoś jest w stanie śmierci klinicznej, nie odróżnimy go od martwego.

Zasięg

W linii prostej

1 kilometr

Wokół siebie

30 metrów

Koszt Chakry

4% na turę

Dodatkowe

Po wydatku PH na otwarcie dziedziny automatycznie osiągamy ten poziom kontroli

Chakra 100-4=96%]

[Gyo]

Jak to było wcześniej powiedziane, duet ninja maszerował przez gaj, już całkiem spory kawałek czasu. Między nimi nawiązała się silna więź, która pozwoliła na obdarzenie się zaufaniem i inne tam bzdety. Można nawet uznać, że ich współpraca będzie znacznie lepsza, niż dwójki obcych sobie osób, jakimi byli dla siebie jeszcze niedawno. Wydawało się, że nic nie zniszczy im tego pięknego, słonecznego popołudnia, które dążyło już powolutku ku końcowi. Nie wiedzieli jeszcze, co było im pisane.
Gdy wszystko zamilkło, a Gyo odleciał myślami gdzieś w siną dal, to był tak rozmarzony, że ledwo zauważył co się działo w oddali. Gdyby nie Marusa, to pewnie nawet nie zorientowałby, że coś jest nie tak. Najpierw usłyszał krzyk kobiety, a następnie chór męskich głosów o różniących się między sobą barwach. Sceptycznie nastawiony do tego mężczyzna niezwłocznie ruszył do przodu, przyspieszając przy tym swój krok. Chciał jak najszybciej się zorientować, co takiego w rzeczywistości się tam działo. Efektywnie wybiegając z lasu, udało się dojrzeć jakieś ciemne wielkie coś, co na pierwszy rzut oka przypominało niedźwiedzia. Stało to na dwóch odnóżach i nie po dłuższych obserwacjach przestało przypominać wyglądem misia.
- Co to do kurwy jasnej jest? - westchnął Itazura, widząc ów monstrum i wyobrażając sobie, że może zostać zmuszonym do walki z nim.
To coś miało jakieś poroże, było okropnie masywne - tyle mógł wywnioskować protagonista widząc ów istotę. Dym, który skądś się wziął na polanie, znacznie utrudniał zidentyfikowanie pochodzenia istoty. Wprawiony łowca doskonale wiedział, że na pewno nie jest to stworzenie jemu znane. Dziwnym było również to, że dymu nie było nigdzie indziej, tylko na tejże polanie, gdzie toczył się bój między potworem a ludźmi. Krzyki nie ustępowały, a shinobiemu wydawało się, że sytuacja z każdą sekundą staje się coraz gorsza. Można było pomyśleć, że w tamtym miejscu trwa walka z potworem, bo każdy idiota potrafiłby uciec. Tyle że dziwiło go zachowanie tamtych osób, bo kto normalny mierzyłby się z takim potworem.
- Po chuja oni walczą? - mruknął do towarzysza.
Nie miał zamiaru rzucać się w wir walki i ginąć, bowiem takie monstrum na pewno miało niezłą krzepę w łapie. Ślepiec przykucnął za jednym z drzew i tylko spoglądał na swojego towarzysza, obserwując jego ruchy i próbując przewidzieć jego posunięcia. Jego oczy zmieniły kolor i można było poczuć emanująca od nich aurę, która z pewnością syngalizowała, że używa on właśnie swoich specjalnych umiejętności, być może znanym tylko garstce osób.
- Co masz zamiar zrobić? Jesteś sensorem? Widzisz coś? - zaczął wypytywać. Ciekawość go zżerała od środka, bowiem pierwszy raz widział, żeby komuś tak zaświeciły się oczy.

[Masaru]

Misja dla Marusa i Gyo
Misja C 4/45

Chłopaki nie byli idiotami. Nie rzucili się w wir walki bez namysłu, tylko pierw dokonali rozpoznania, a przynajmniej jeden z nich.To co zobaczył rzuciło nowe światło na całe wydarzenie. Gdyby to był plan jakiejś istoty wyższej to na pewno byłaby by bardzo wkurzona że Murasa zniszczył jego scenariusz zanim jeszcze rozwinął się na dobre. Więc niestety dla istoty wyższej, a na szczęście dla naszych bohaterów, dzięki potężnym klanowym oczom dał rade dojrzeć że potworna bestia, była niczym innym jak marionetką(taką jak na grafice). Co prawda, jak można było wywnioskować po tym co się działo we mgle nie była aż taka słaba, to jednak świadomość że to tylko kawał drewna na pewno podziałałby zwiększając morale wrogów ,,bestii''. Rogaty masakrator ludzi, był podpięty żyłkami czakry które były dla gołego oka nie widzialne, co świadczyło że jeden z graczy na scenie posiadał jakieś tam umiejętności. ( Lalkarz od rangi klanowej B potrafią uczynić niewidzialnym swoje nici). Marusa powędrował wzorkiem w stronę skąd wychodziły nici kierujące potworem i zobaczył że w odległości około 500m ukryty w krzakach jest kuglarz a towarzyszy mu jakaś inna osoba z psem leżącym koło niego. Bohaterów dzieliło 200m od centrum walki i 300m od niego w głąb lasu naprzeciwko. A więc tamci nie mieli najmniejszej szansy ich fizycznie zobaczyć. Nasz sensor powiódł wzrokiem z powrotem na pole walki, i ujrzał że poza walką ludzie vs potwór, walczą jeszcze ludzie ze sobą. Wyglądało na to że 2 grupy ludzi starły się ze sobą, a Lalka od 2 gości w krzakach masakruje wszystkich jak leci. Żaden z będących we mgle nie był shinobim. 8 w zbrojach stojących na nogach, 3 rannych, 9 martwych. Po za nimi była grupa ludzi odzianych w normalne ubrania, nie mieli oni regularnej broni jak ci w zbrojach, co nie znaczy że byli bezbronni. Co to to nie, byli oni napakowanymi ludźmi gdzie każdy dzierżył broń taka jaką umiał się najlepiej posługiwać. Byli oni w liczbie 14 na nogach, 7 rannych, 10 trupów. Walka toczyła się na rozwalonych wozach. Widać było że była to mała karawana wozów kupieckich składająca się z około 4 wozów. Wszystkie konie nie żyły. Co dziwne martwych leżało też 8 ludzi. W tym kobiety i mężczyźni wyglądający jak przeciętni kupcy. Na pewno warte odnotowania było to że na pewno ich rany nie wskazywały na śmierć w bitwie. Mieli oni odcięte głowy, wychodziło na to że jeszcze przed walką zostali oni brutalnie zamordowani.

[Marusa]

Cholera, nie podoba mi się to. Brązowowłosy przeklnął w myślach. Nie podobała mu się ta sytuacja, szczególnie, że dało mu do myślenia jedna rzecz. Szczególnie, że nie wie, kto jest w rzeczywiście agresorem, a kto obrońcą. Widocznie kupcy zginęli przed walką, a więc można by sądzić, że ta marionetka która masakruje należy do tych od kupców, a ci masakrowani zabili tychże kupców. Marusa miał problem, co powinien zrobić. Jego towarzysz zadał mu w między czasie kilka pytań, ale chłopak go ignorował, do czasu, aż ogarnął całe pole bitwy. Uznał, że na razie nie ma sensu wbijać się w walkę, bo nic nie wiedzą. Wyłączył swoją zdolność klanową, bo nie ma sensu, żeby tracić na razie chakrę i wziął się za odpowiadanie białookiemu co się dzieje:
-Słuchaj, to wielkie coś to zwykła marionetka. 300m od nas w tamtym kierunku - W tym momencie brązowowłosy wskazał kierunek ukrytej dwójki ludzi. - jest dwójka ludzi. Jeden steruje marionetką, a drugi z psem mu towarzyszy. Szansa na podejście i zaskoczenie jest nader nikłą. Do tego nie wiem którzy są tu ofiarami, a którzy to napastnicy. Te wozy są prawdopodobnie kupieckie, a kupcy zginęli jeszcze przed walką, mając odcięte głowy. Do tego kawałek dalej, jest kolejna walka. Ogólnie dużo trupów i rannych. Ja bym się w to nie mieszał, bo nie mam klarownej sytuacji i nie jestem w stanie zorientować się kto jest tutaj winny zdarzeń.
Marusa mówił cicho, by się echo nie poniosło. Do tego postanowił zwrócić uwagę na wiatr. Jeśli wiał w stronę marionetkarza i psiarza to chłopak postanowiłby się wycofać, żeby na wszelki wypadek, zapach nie doleciał do psa. Postanowił również, jeszcze raz włączyć oczy, i sprawdzić, czy psiarz ma tatuaż potwierdzający do przynależności do Inuzuki. Oczywiście, mówi, czy na pewno należy, czy tylko może do swego towarzysza. Po potwierdzeniu i zadecydowaniu o pozycji względem wiatru mówi do Gyo:
-Na razie czekamy na rozwój sytuacji.

96-4=92%

[Gyo]

Gyo bacznie obserwował to, na co mu jego oczy pozwalały. Nie miał zupełnie pojęcia, co w rzeczywistości działo się za całą tą zasłoną dymną. Mógł jedynie zdać się na swoje domysły. Protagoniście pozostało jedynie zaufać swojemu towarzyszowi, który doskonale wiedział co się tam dzieje. Ranmaru na początku nie odpowiadał na pytania, a Itazurze nie trudno było się domyślić, że próbuje on skoncentrować się na ogarnięciu całej sytuacji, która miała tam miejsce. Nie trzeba było długo czekać, aby odpowiedzi zostały udzielone na pytania nurtujące ślepca. W tej sytuacji, można go było obwieścić tym tytułem, bowiem widział tyle co kret. Mężczyzna wysłuchał co ten ma mu do powiedzenia układając sobie wszystko w głowie i analizując sytuację.
- Może przeczekajmy to wszystko, póki ten dym nie opadnie? W takich warunkach nic tutaj nie zrobię. - mruknął do swojego towarzysza, też nadzwyczaj cicho, aby niechciane osoby nie usłyszały ów dialogu. W tamtym momencie zdał się on całkowicie na swojego przyjaciela, który jako jedyny miał tutaj jakieś rozeznanie. W razie czego miał zamiar wykonać akcje podobne do jego, jak na przykład ucieczka.

[Masaru]

Misja dla Marusa i Gyo
Misja C 7/45

Gyo musiał czuć się troszkę bez użyteczny w takiej sytuacji, skoro nie mógł niczego dostrzec bo nie był sensorem. Walczyć też za bardzo nie mógł bo nie miał z kim. Marusa za to mógł równie dobrze, doprowadzić do wzbogacenia się siebie i towarzysza ponieważ wozy kupieckie zazwyczaj mają jakieś wartościowe towary, albo do jego i Gyo śmierci. No bo co tu dużo gadać walka była zaciekła. Decyzja podjęta przez naszego shinobiego była najlepsza jaką można podjąć jak na tą chwilę. Pies był mały i wyglądało że jest rasą Esukimo, czyli małych zwinnych psów należących do klanu Inuzuka. Jego właściciel posiadał wytatuowane kły co potwierdzało jego przynależność do tego klanu. Na początku nie zapowiadało się żeby ich widzieli, ale po pewnym czasie jak walka mijała pies zwęszył coś i szczeknął do właściciela. Ten coś mu odpowiedział i następnie szturchnął swojego towarzysza pokazując mu kierunek na zachód. Wyglądało na to że nie dali rady wyczuć naszych bohaterów i raczej nie zapowiadało się żeby coś zmieniło ten stan rzeczy. Wywnioskować można było że skoro oni są oddaleni o 500m od nich ( oni 300m od pola bitwy, a pole bitwy 200m od Marusy i Gyo), i nie byli w stanie ich wyczuć ich węch nie był tak mocny. Czyli znaczy że nie był jakoś strasznie silny. Dziwne było że chłopaka wcale nie zastanawiało jakim cudem lalkarz walczy swoim tworem na takim dystansie i do tego widzi przez mgłę. Odpowiedz przyszła sama, w postaci tego że po dokładniejszym przyjrzeniu się kuglarzowi Marusa zorientował się że tamten ma jedno oko normalne a 2 to Byakugan. Widać że z przeszczepu. Cały czas go używał jednak, nie dostrzegł że są obserwowani ponieważ mimo że jego oko dawało możliwość widzenia na długie odległości był skupiony na walce i dokładnym kierowaniu potworem. Więc póki walczył nie było szansy że spojrzy w stronę naszych bohaterów. Oczywiście jednak z ciekawości nasz ninja odziany w biało szare szaty spojrzał w kierunku w którym pies od tamtych coś wyczuł. I faktycznie na pole bitwy zmierzał shinobi z dużym wachlarzem na plecach. Był odziany w taką samą zbroje jak wojownicy walczący z bandytami. W lewej ręce niósł odciętą czyjąś głowę. Wparował na pole walki zdjął wachlarz prawą dłonią i wykonał prostą technikę która wywołała silny podmuch który zwiał dym. Patrzcie!!! wydarł się podnosząc uciętą głowę. Wasz herszt nie żyje, zabiłem go! Ale wam dam szanse ujść z życiem i jeszcze zarobić. Co prawda ci głupi kupcy wynajęli nas żebyśmy ich chronili, ale myśmy ich zabili w celu okradzenia ich. I naglę w wparowaliście próbując zabrać nam to co uczciwie ukradliśmy. A zaraz potem wpadł ten potwór razem z dymem. Przestańcie się rżnąć i zabijmy bestie i podzielmy się kasą! W odpowiedzi głośny wrzask radości i ulgi wydobył się z gardeł, bandytów i zdradzieckich ochroniarzy. Nagle jak stali tak obrócili się w stronę potwora który właśnie w powietrzu rozrywał na pół ciało jakiegoś człowieka. Lalkarz gdy się zorientował co jest grane gestem pokazał towarzyszowi by pobiegł do kukły na pole walki, a on sam wyjął z torby jeden zwój szybkim ruchem go rozwinął odpieczętował kolejną lalkę połączył się z nią i wysłał na pole walki. Wyglądała ona identycznie jak ta pierwsza. Ludzie na początku byli przestraszeni że pojawił się 2 potwór i do tego jakiś człowiek z psem, ale ich nowy przywódca od razu uspokoił ich mówiąc że to jakaś sztuczka nowo przybyłego a bestie nie mogą być aż tak groźne skoro go słuchają.

Podsumowując: Nasi bohaterowie 200m od pola walki nie zauważeni przez nikogo. Na polu walki nastąpiła zmiana i znikła mgła a 22 ludzi stojących na nogach plus shinobi z wachlarzem obróciło się do nich plecami i przygotowało do walki z 2 kukłami wyglądającymi jak potwór oraz z człowiekiem któremu towarzyszył pies. Kuglarz z przeszczepionym okiem stał tam gdzie stał.

Teraz wszystko zależy od decyzji jaką podejmą nasi bohaterowie. Jeżeli chcą zarobić to powinni natychmiast wybrać stronę konfliktu i jej pomóc dając im przewagę potrzebną do zwycięstwa. Na co shinobiemu z wachlarzem pieniądze gdy np straci rękę, albo na co shinobiemu z klanu Inuzuka pieniądze jak zginie jego pies. Tyczyło się to wszystkich obecnych. Wszyscy chcieli wygrać walkę jak najmniejszym kosztem, zabrać pieniądze i wrócić do domu. Jeżeli Marusa i Gyo zdecydują się pomóc 2 shinobich powinni natychmiast zaatakować obróconych wojowników zadając im mordercze straty. A jak stwierdzą że wolą pomóc bandytą i facetowi z wachlarzem to powinni na pewno poinformować że bestie to na prawdę kukły. W tej chwili czekanie nie przyniesie niczego dobrego, ponieważ byli blisko miasta i ktoś mógł usłyszeć co tu się dzieje i wezwać straż. A ona na pewno nie będzie miała ochoty podzielić się z naszymi bohaterami łupami z wozów, tylko zabiorą je dla siebie, albo oddadzą władzą miasta. A raczej nie sypną groszem 2 ludzi którzy równie dobrze mogą być posądzeni o współudział w masakrze. A więc jak chcieli zarobić musieli zaatakować teraz, zakończyć to szybko, zabrać łupy i uciec.

[Gyo]

Gyo czuł się tutaj zaprawdę bezużyteczny, cała ta sytuacja wykluczała go kompletnie z akcji. Nie dość, że nie mógł wyczuć niczego, ponieważ nie był do tego przystosowany, to na dodatek unoszący się w powietrzu dym uniemożliwiał mu walkę bezpośrednią. Protagonista tylko czekał na okazję, w której mógłby wykazać się swoimi atutami, lecz trudno było natrafić na takową okazję. Mógł się jedynie zdać na instynkt Marusy, który na pewno miał inne plany, niż sam protagonista. Cóż, pewnie można było się tam nieźle wzbogacić, ale na co ślepcowi złoto? Nagle do walki wparowała kolejna osoba, która rozwiała cały dym jednym silnym zamachem za pomocą wachlarza i wydarł się na całe gardło, dzierżąc w dłoni odciętą głowę.
- Bleh... Barbarzyństwo. - wykrzywił się, bacznie obserwując rozwój wydarzeń.
Mężczyzna kompletnie nie ogarniał co tutaj się działo, wszystko było takie chaotyczne i trudne do poukładania w głowie. Nie miał zamiaru się tam wpierdalać i być jedną z wielu ofiar tej krwawej rzezi, a na dodatek całe to zachowanie wydawało się mu być żałosnym. Okazało się, że ów potwór był kukłą, a do walki stawiły się z kolei dwie kolejne, a na dodatek jakiś facet z psem. No i to czyjeś ciało rozerwane przez kukłę.

Boże słodki, co za bestię wydałeś na świat?
- Inuzuka. - oznajmił półszeptem, tak dla siebie i na wszelki wypadek, aby upewnić swojego towarzysza.
W rzeczywistości, nie trzeba było wybierać żadnej z stron konfliktu, a jedynie poczekać. Z biegiem czasu obie strony nawzajem się powybijają, wyczerpią z chakry, a po całym przedsięwzięciu będzie można wkroczyć, aby spokojnie dobić wyczerpanego oponenta. Sam Itazura nie miał zamiaru ponosić jakichkolwiek kosztów zdrowotnych w tej walce. Miał nadal resztki rozumu i doskonale wiedział, co robić żeby godnie przeżyć swoje życie i podążać według swojego Nindo.
- Poczekajmy aż się nawzajem powybijają. To jest chyba najrozsądniejsza opcja. Potem pogadamy z tymi, którzy przetrwali i zapytamy co tutaj rzeczywiście miało miejsce. Najwyżej podzielimy się z nimi tym łupem z karawan. W razie sprzeciwu, będą raczej zbyt wykończeni aby z nami walczyć. - mruknął, uznając że jest to najlepsza opcja.

[Marusa]

Podejrzenia brązowowłosego się potwierdziły. Na psiaka na pewno będą musieli uważać. O ile zdecydują się walczyć przeciw nim, bo póki co młodzieńcy nie zamierzali wziąć udziału w walce. W pewnym momencie mgła została rozwiana przez wiatr, który pojawił się znikąd. To co usłyszał Marusa od towarzysza go nie zdziwiło. Ale postanowił tego nie komentować. A na stwierdzenie towarzysza, że jest tam Inuzuka, brązowowłosy jedynie kiwnął głową. Miał dylemat, czy mieszać się w walkę czy nie. Jego towarzysz widocznie również, skoro chciał poczekać na klarowniejszą sytuację. Chłopak nie zamierzał póki co oponować, co jakiś czas, sprawdzając teren w okół nich, czy nikt się do nich nie zbliża. Powiedział do swojego towarzysza:
-Długo czekać nie możemy. Ja byłbym za wycofaniem, ale jeśli zamierzasz się włączyć, to włącz się do walki i pomóż tym dwóm biedakom z krzaków.
Młodszy z dwóch shinobich nie zamierzał zaufać tym, którzy zdradzali pracodawców. Po prostu mu się to nie kalkuluje. No i nie przepadał za takimi rzeczami.

[Masaru]

Misja dla Marusa i Gyo
Misja C 10/45

( 1. Gyo nie przypadkiem tylko napisałem że użył prostej techniki wachlarzem i zdmuchnął dym. 2. Podajcie mi swoje statystyki.)
Nasi 2 bohaterowie bardzo nie mieli ochoty rzucać się w wir walki bez powodu. Gdyby to był plan istoty wyższej na pewno było by jej przykro że nie zrobiła się tu tak jak planowała krwawa masakra. Ale świadczyło to o tym że czekający w ukryciu ludzie mieli poziom inteligencji troszkę wyższy niż przysłowiowy chomik. Albo byli po prostu tchórzami. Jak by nie było zastanawiali się oni nad wycofaniem, jednak naglę pojawił się nowy szczegół. Ślepiec usłyszał szelest za plecami i gdy się poruszył jego towarzysz zorientował się że coś się dzieje i również się obrócił. To co zobaczyli zdziwiło ich zupełnie. Za nimi jakieś 50m na koronach drzew stało 2 shinobich którzy wyglądali na strażników z miasta. Gdy zorientowali się że zostali zauważeni przemówił cichym głosem pierwszy z nich. Miał na plecach 2 duże shurikeny, był dobrze zbudowanym brunetem. Bez gwałtownych ruchów bo będziemy musieli was obezwładnić na pewien czas. Jestem sensorem i zorientowałem przed chwila co tu się dzieje i że tak samo jak my obserwujecie to zdarzenie. Jesteśmy ze straży miejskiej byliśmy właśnie na patrolu. Albo nam pomożecie złapać lub unieszkodliwić tych bandytów i zdradzieckich ochroniarzy, oczywiście władze miasta wam to wynagrodzą. Albo wynoście się stąd i nie wracajcie. Jego kompan łysy chudy chłopak przytaknął mu. Teraz decyzja zależy od naszych bohaterów.

Mogli pomóc 2 strażników i we 4 zaatakować rzezimieszków których było 22 plus 1 shinobi oraz ci ranni którzy zwijali się z bólu na ziemi ale nimi chyba nikt się nie przejmował. Gdyby skorzystali z elementu zaskoczenia mieli szanse wygrać walkę. Jedyną nie wiadomą był w lalkarzu i jego towarzyszu mężczyźnie z klanu Inuzuka. Gdyby po rozpoczęciu walki oni się wycofali albo co lepiej rozpoznawszy strażników z miasta im pomogli było bo super. Ale tego nie mogli być pewni, skąd mogli wiedzieć czy tamci 2 shinobi po zobaczeniu całego zdarzenia chcieli ukarać winnych czy może jednak oni również planowali atak na karawanę tylko zostali ubiegnięci przez najpierw straż która zdradziła a potem bandytów.

Wracając do pola walki na polanie w tej chwili 2 lalki a po między nimi pies i człowiek którzy użyli w między czasie techniki Jūjin Bunshin, stali na uboczu szykując się do ataku. A przybyły mężczyzna z wachlarzem porzuciwszy głowę pokonanego herszta przygotował swój wachlarz bojowy do walki. 22 ludzi którzy jeszcze chwilę temu chcieli się pozabijać w tej chwili stanęli otaczając pół kołem zniszczona karawanę. ( Oczywiście nikt nie wiedział o obecności strażników Marusy i Gyo więc stali tym pół kołem do nich tyłem) Zadziwiające co perspektywa zarobku potrafi zrobić z ludźmi. Ale w sumie i bandyci i najemni ochroniarze parali się napadaniem na karawany i mordowaniem ludzi więc praktycznie robili to samo tylko troszkę innymi metodami wiec nic dziwnego że gdy okazało się że nie musza ze sobą walczyć żeby zarobić to byli gotowi współpracować w imię zysku.

[Gyo]

Gyo nie miał zamiaru brać czynnego udziału w walce. Wolał nie dostać na samym początku po mordzie, więc był gotów jedynie do samoobrony. Z obserwacji mężczyzny, jego towarzysz też nie miał zamiaru brać udziału w walce. Po chwili mgła została rozwiana, nikt nie miał zamiaru wtrącać się do walki. Przed wyrzutkiem stał trudny wybór, bowiem nie wiedział co w takiej sytuacji miał rzeczywiście zrobić.
- Nie lepiej poczekać, aż oni skończą walkę? - zapytał swojego towarzysza.
No i właśnie w tym momencie wkroczyło kilku shinobi, najprawdopodobniej będącymi ze straży miasta. Dopytali się oni dwójki awanturników, czy nie chcą im pomóc. W sumie, to Inuzuka mógł stamtąd uciec, lecz jego silne poczucie sprawiedliwości, zmusiło go do pomocy straży miejskiej. Cały krwawy mord wymagał zadośćuczynienia. Mężczyzna wręcz bez zastanowienia postanowił pomóc prawej stronie, lecz i tak nie ufał im do końca. Mogli oni być w końcu po tej złej stronie. Nie tracił czujności i był gotów do ewentualnego odwetu na tymczasowych sprzymierzeńcach.
- Poczekajmy, aż odpadną z sił. Co wy na to? - powiedział do swoich sojuszników, uważając że jest to najlepszy plan działania.

[Marusa]

No to się narobiło problemów. Wiedziałem, że trzeba było iść stąd w cholerę. Brązowowłosemu widocznie nie podobał się rozwój sytuacji. Z jednej strony nie lubił sprawiać sobie problemów, ale z drugiej strony, lekka sakiewka i pokazanie się ze złej strony strażnikom miejskim również nie likwidowało problemów. Szybkie kalkulacje zwróciły mu jedną wartość. Był w dupie. Musiał ciągnąć na czas, by jak najwięcej zyskać, jak najmniejszym kosztem. Z pomocą przybył mu jego białooki towarzysz. Marusa postanowił pociągnąć to, co powiedział jego towarzysz, odzywając się szeptem, by głos nie doleciał do innych ludzi.
-Mój towarzysz dobrze mówi. Po pierwsze, z moich obserwacji wynika, że obie grupy są bandytami, po drugie, jak nic są ukryci są tu shinobi, więc wolałbym się jeszcze nie mieszać do wallki.
Postanowił zaargumentować pomysł Gyo. Zresztą, to wyjście umożliwiało im jako takie polepszenie sytuacji. Aktualnie jest ich czterech na 22, plus ta dwójka shinobi, plus ewentualni dalej ukryci, chociaż Marusa wątpił w większą ich ilość, to nie zamierzał tego kompletnie lekceważyć. Do tego nie wiadomo było, jak zachowa się owa dwójka shinobi. W najgorszym wypadku, strażnicy z miasta plus dwójka shinobich wpadnie między młot a kowadło. Najlepiej jest poczekać, aż przeciwnicy się przemielą i z pełnią sił wlecieć na zmęczonych przeciwników. A jeśli któryś ucieknie, to brązowowłosy miał atut w poszukiwaniach takiej osoby, a do tego mieli sensora na podorędziu.
-Popieram pomysł kolegi, musimy wykorzystać każdy nasz atut w tej walce. - Postanowił dodać Marusa, na powtórzoną propozycję Gyo.

[Masaru]

Misja dla Marusa i Gyo
Misja C 13/45

Mapa: https://scr.hu/ykJRpy
EDIT: Wy macie do bandytów 200m, od bandytów jest 200m do inuzuki i 2 lalek. A od Bandytów do lalkarza jest 300m. Czyli do Inuzuki jest 100m do lalkarza.
EDIT2: Wybaczcie, tam gdzie jest kropka Inuzuki to kolo niego stoi odrazu jego pies co wygląda jak on dzięki technice którą użyli. Zapomniałem po porstu dać kropki co oznacza psa.
EDIT3: Technika użyta we wcześniejszym poście to ta w 2 spojlerze, zapomniałem wam dać linka do niej wcześniej. Dzięki niej Inuzuka i jego pies wyglądają tak samo.

NazwaJūjin Bunshin
PieczęciTygrys
ZasięgNa psa
KosztE: 8% | D: 6% | C: 5% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: 0,5% od psa, płaci użytkownik
DodatkoweBrak dodatkowych wymagań
Opis Specyficzna technika, używana głównie w trakcie pojedynków. Po przesłaniu chakry dla swojego pupila, zwierzak natychmiastowo przyjmuje kształt swojego właściciela. Jest on wtedy właściwie nie do odróżnienia, ma takie same atrybuty fizyczne jak właściciel i może używać wszystkich znanych swojemu panu technik klanowych oraz taijutsu. Pies niestety nie potrafi mówić.

Gyo przedstawił swój plan aby wstrzymać się z walką, a Marusa go poparł. Ten drugi był ostrożny i pilnował czy przypadkiem nie pojawią się nowi przeciwnicy. Raczej nic nie zapowiadało żeby tak się stało, ale zawsze dobrze być uważnym. Strażnicy skinęli głowami na znak że plan jest dobry. Jednak ten łysy po chwili odezwał się- Kurdę, ten chłopak od Inuzuka to chyba ten sam który jest poszukiwany listem gończym, razem ze swoim towarzyszem z klanu Ayatsuri z przeszczepionym okiem. Tak mi się wydaje patrząc z tej odległości, ten sam kolor włosów, a ewidentnie widać że jego towarzyszem jest lalkarz bo kontroluje te kukły. Musimy przynajmniej jednego z nich schwytać żywego co nie Aoi ? Co o tym myślisz ? Jego towarzysz z 2 shurikenami na plecak który najwyraźniej miał na imię Aoi przyznał mu rację i dodał że są oni poszukiwani za napadanie na karawany, więc podobieństwo jest bardzo duże i to raczej oni. Dystanse które dzieliły wszystkich wojowników były na tyle duże że musieli się oni zbliżyć do siebie aby walczyć. Bandyci nie podejdą bo nie mają po co, w końcu to oni chcą obronić złupiony transport, a lalkarz i jego towarzysz chcą go przejąć. Lada moment ruszą do natarcia, co jednak spowoduje że znajdą się przy wozach. A to oznacza że będą około 200m od kryjówki naszych bohaterów więc wrogi shinobi raczej na pewno ich wyczuje. Wracając do nowych towarzyszy Gyo i Marusy czyli strażników to powinni oni nie chcieć ich zdradzić. W końcu byli strażnikami i mogli ich teraz zabić, a jednak oferują im nagrodę za pomoc. Oczywiście że będą to jakieś ochłapy, a oni sami zostaną przez miasto za pokonanie takiej liczby przeciwników i schwytanie bądź zabicie poszukiwany shinobich, wynagrodzeni tak sowicie że będą mogli przejść na emeryturę. Teraz odezwał się Aoi- Chłopaki ten z wachlarzem co przywodzi zdradzieckim ochroniarzom, a teraz również bandytami to go widziałem już kilka razy, w mieście. Podobno specjalizuje się w walce technikami żywiołów, jego siłę obstawiam na poziomie około rangi C. Za to ci poszukiwani shinobi to mają kategorię kolejno D dla Inuzuki, oraz C dla lalkarza. My jako strażnicy mamy niestety kategorię D, tak jak zresztą chyba i wy. Inuzuka z psem szykowali się do natarcia bo użyli już na sobie techniki Shikyaku no Jutsu, przez co zwiększyła się ich szybkość i siła. Dobrym pomysłem było zaatakowanie od tyłu we 4 bandytów i zmasakrowanie ich w kleszczach miedzy nimi a poszukiwanymi ninja. A potem ewentualna walka 4 na 2. Mieli mocny element zaskoczenia i wątpliwe było czy ktoś ich zobaczy, a Inuzuka jak zobaczy że lecą na tych samych wrogów na pewno ich nie ,,sypnie" bo w ten sposób uzyskuje nad nimi przewagę. Opcja z czekaniem była ryzykowana bo w końcu poszukiwany dzięki zdolności klanowej zapewniającej dobry węch ich wyczuję i możliwe że się wycofa jak się zorientuje że oni czekają na rozwój wypadków i zaalarmuje tym bandytów, przez co element zaskoczenia szlak trafi. Trzecia opcja wycofania się nie jest zbyt dobra ponieważ strażnicy się nie wycofają a Gyo i Marusa stracą szansę na uzyskanie pieniędzy od miasta. No chyba że wycofają się udając ucieczke, a brązowowłosy jako sensor poczeka z kolegą w ukryciu aż strażnicy zgina w walce z bandytami i poszukiwanymi. Wtedy zostanie tylko jedna strona konfliktu którą łatwo będzie pokonać. A towary na pewno są wartościowe i można je sprzedać. Rozwiązanie teoretycznie najlepsze, tylko że po pierwsze trzeba poświęcić 2 niewinnych ludzi, do tego strażników miasta. Ale to rozwiązanie oferuje profity typu poza kasą, jakieś kilka broni bądź ciekawe towary. Więc więcej niż dostaną od miasta, bo od miasta mogą liczyć po jakieś 300 na głowę a tu dostana nie dosyć że 300 na osobę to jeszcze jakieś fajne rzeczy. Oczywiście sprawa może się rypnąć bo wtedy walka potrwa dłużej co może przygnać tu za pewien czas kolejnych strażników z miasta.( ALE NIE MUSI, TUTAJ ELEMENT LOSOWY JEST) W innych wariantach raczej nie ma takiej opcji. A właśnie i ślepiec i sensor nie muszą działać razem przecież. Mogą naglę się pozabijać w celu zdobycia podwójnej nagrody za całą misję, plus jego ekwipunku.

A teraz info od Boga, a raczej podpowiedź: Ci z rangą D nie będą używać techniki wyższych niż C, a ci z rangą C to max techniki B.

NazwaShikyaku no Jutsu
PieczęciBrak
ZasięgNa ciało
KosztE: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2% (2% utrzymanie)
SpecjalizacjaWalka wręcz w zwierzęcym stylu
Opis Proste jutsu, dostępne tylko dla klanu Inuzuka. Technika ta pozwala na wyostrzenie użytkownikowi zmysłów do poziomu, który standardowo osiągnąć mogą tylko zwierzęta. Tym jednak, co poprawia się najbardziej, jest węch - staje się on niezwykle wyczulony, co pomaga np. w tropieniu. Technika pozwala również wydłużyć sobie pazury i biegać na czworaka, przy zwiększeniu siły i szybkości. Sygnałem aktywacji jest otoczka chakry.
Bonusy Wzmocniony węch
D: +10 Szybkość, +10 Siła
C: Szybkość +15, +15 Siła
B: Szybkość +20, +20 Siła
A: Szybkość +25, +25 Siła
S: Szybkość +30, +30 Siła
Bonusy na każdej randze nie sumują się.

[Gyo]

- Poszukiwani listem gończym? - mruknął pod nosem - Można zbić na tym niezły szmal. - dokończył swoją myśl. Strażnicy popierali dwójkę protagonistów, odnośnie ich mizernego planu. Gyo cały czas obserwował co w rzeczywistości dzieje się na polu walki i czekał na dogodną okazję, do wykonania jakiejś wymiany ciosów pomiędzy nimi, aby wyszli na plusie. Również słuchał co mają do powiedzenia strażnicy, którzy wiedzieli co nieco na temat oponentów, a także zdradzali co oni rzeczywiście potrafią zrobić.
- Masz jakiś pomysł, Marusa? - dopytał ślepiec, samemu zastanawiając się co rzeczywiście ma robić. Nie chciał zostawać w jednym miejscu za długo, mieli oni w końca pchlarza, który bez problemu mógł ich wyczuć, a walka z tamtym kuglarzem mogła się okazać co najmniej problematyczna.