Siedziba straży

[Nakagome Tsukuyo]

Gdy tylko usłyszała polecenie, Nakagome posłusznie po wykonaniu salutu, usiadła na wskazanym miejscu i zaczęła słuchać, co znany jej kapitan ma do powiedzenia. Zadanie dla takiego kogoś jak Ona...? Brzmiało intrygująco. Jednak dla tej chłodnej maszyny o imieniu Tsukuyo, nie robiło to większej różnicy, co robi, ważne, by wykonywać rozkazy – stąd jej twarz nie przedstawiała żadnej zmiany mimiki, od wejścia do pomieszczenia. Niezmienny, apatyczny wyraz twarzy. Taki jak zawsze. Jednak słuchała… Słuchała i analizowała każde kolejne słowa, starając się sobie zwizualizować pracę, którą dzisiaj dostała… Jedno było pewne, brzmiało jak coś ważnego.
- Rozumiem Panie Kapitanie. Czy są jakieś preferowane lub niepożądane metody zdobycia aktu własności? – odezwała się po chwili milczenia, chcąc skonkretyzować sobie przewidywane skutki rozkazu, który właśnie otrzymała. Pewne było, że je wykona – choćby miała stać się krzywda tej kobiecie, bądź co bądź, polecenia od przełożonych są najwyższą wartością, a w przypadku tego konkretnego, przy okazji ułatwi to anihilację niesprawiedliwości w przyszłości. Nie było więc żadnych sprzeciwów z jej strony.
- Potrzebuję tylko lokalizacji i zajmę się tym niezwłocznie, Panie Kapitanie. – dodała po sekundzie-dwóch, sygnalizując swoją gotowość do wykonania misji. Mimowolnie wstała, wymawiając te słowa, by wykonać salut – który często oddawała osobom wyżej postawionym. Choć… Ciekawe co ma na myśli, mówiąc o czymś więcej niż żołdzie? Czyżby faktycznie awans?

[Yamanaka Inoshi]

Misja Rangi - D - 5/15

---

- Rok 388 - Jesień -
- Nakagome -
- Ryuzaku no Taki -
- Wdowa -

---

" Wszystko złoto co się świeci " [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=UQRSPl0 ... U&index=38[/youtube] Mężczyzna dawał ci czas do namysłu. Mówił dużo, jednak w tym wszystkim musiały się znaleźć i twoje pytania, dlatego gdy tylko zaczęłaś je zadawać - przerwał i kontynuował po udzieleniu odpowiedzi. To była zwyczajna wizyta, nie musiał unosić głosu ani stawiać się wyżej. – Oczywiście to zależy od ciebie Tsukuyo. Ważne jest by ten akt trafił do nas. Kluczem byłoby uniknięcie nieporozumienia i możliwych plotek. " Nie " nie jest odpowiedzią jakiej od niej oczekujemy — Wyraził się bardzo ogólnie. Lecz ty zdawałaś sobie sprawę z tego co miał na myśli. W końcu żadne z was nie chciało zobaczyć na ulicach ludzi którzy wytykają strażników palcami, czy podejrzewają ich o jakieś wątpliwej jakości prawnej ruchy. To się mogło wydarzyć jeśli ta sprawa nie zostałaby wzięta na poważnie. Potrzeba było kogoś z otwartym umysłem, kogoś czyje serce potrafiło działać wedle rozkazów, bez względu na czułości.

– Tak... Sama farma znajduje się na krańcu lasu, za miastem po wyminięciu bramy północnej. Nie wiem dokładnie gdzie znajduje się budynek, ale jakoś sobie poradzisz. Gospodarstwo Arakidów ma trochę ziem pod uprawy... — Westchnął delikatnie i zasłonił usta ręką. Chyba ziewał. Pewnych informacji ci udzielił, może niezbyt dokładnych lecz nie było to coś czym nie mogłaś zająć się sama. Wystarczyło się rozejrzeć albo popytać - on też w końcu mógł nie wiedzieć. Wspomnienie o kwestii dodatkowego wynagrodzenie z jego strony było nietypowe. Choć za zadania specjalne płacono więcej i to był fakt, bo takie wiązały się z większym ryzykiem. Co jednak rzeczywiście miał na myśli, zapewne dowiesz się po robocie. Nie chciał przedłużać twojej wizyty w swoim gabinecie. To był dopiero początek zmiany i jak wyraźnie widziałaś też niedawno stawił się w pracy. Obowiązki czekały na was oboje.

Kapitan

  Ukryty tekst

[Nakagome Tsukuyo]

- Rozumiem. Zajmę się tym niezwłocznie, Panie Kapitanie. - odpowiedziała bez większego wahania w głosie, myśląc już, z której strony to ugryźć... Mimo wszystko nie była osobą, której retoryka i charyzma porywała tłumy. Potrafiła budzić strach, nie uwielbienie lub przyjaźń. Najpewniej będzie musiała właśnie o to oprzeć negocjacje... O strach. W końcu, po kilku sekundach zasalutowała i odwracając się na pięcie, opuściła gabinet, mając zamiar wziąć się do pracy niezwłocznie - zgodnie ze swoją deklaracją.
Kraniec lasu. Za bramą północną. Były to ogólne koordynaty, jednak musiały wystarczyć. Znalezienie sporej farmy nie powinno należeć do żadnych wyzwań... Teraz pytanie, jak to konkretnie rozegrać. Ale na to sobie odpowie, gdy zorientuje się bardziej w temacie.

[Yamanaka Inoshi]

- Brama Miasta -

[Keion]

Po długiej podróży Keionowi w końcu udało się powrócić do miejsca, które było najbliższe definicji "dom", ale które z całą pewnością domem dla niego nie było. Ryuzaki no Taki osada kupiecka z którą chłopak związał się nieco sentymentalnie, spędzając w niej ostatnie parę lat swojego życia. Tak naprawdę nic go tutaj nie trzymało, ale zwyczajnie lubił wracać do tego miejsca i od czasu do czasu pomóc komuś przypadkowemu, choć nie za darmo, bo nie lubił być bezinteresowny. Wędrując ulicami zastanawiał się nad gdzie dokładnie miałby się udać. Miał dwa pomysły iść na zakupy, albo wcześniej zarobić jeszcze trochę pieniędzy. Wiedział że czekają go nie małe wydatki, więc uznał za rozsądne najpierw nieco dorobić i pogrubić swoją portmonetkę, by później z spokojem udać się na zakupy.
Tym razem jednak chłopak postanowił podejść do tego w bardziej bezpośredni sposób, dlatego też udał się do siedziby straży. Uznał za bardzo dobry pomysł zapytać wprost, czy nie ma czegoś czym mógłby się zając lub w czymś pomóc, działając dla dobra osady i jej mieszkańców. Sądził że jeżeli znajdzie się coś do zrobienia to i na pewno jakieś symboliczne wynagrodzenie się znajdzie, a na kokosy i tak nie liczył. Hayakawa nie zamierzał się w żaden sposób czaić i chciał uderzyć do pierwszego lepszego strażnika napotkanego na swojej drodze z konkretnym pytaniem, czy nie ma czegoś w czym prosty shinobii mógłby pomóc.

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
1/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"
         Środek dnia czy poranek, kto by tam to wiedział... W każdym bądź razie była fantastyczna pogoda i na dodatek wiosna. No czego można chcieć więcej. Prawda? Dzisiejsza opowieść dotyczyła pewnego chłopaka o dosyć jasnej karnacji skóry, włosów i tak dalej. W każdym bądź razie był i jest on shinobim, który jak sama nazwa wskazuje trudni się tym fachem. Może i nie jest on najłatwiejszy, ale coś trzeba w życiu robić... Prawda? Jedni wolą pić sake, inni kopać doły w rowie, a jeszcze inni po prostu walczyć i pomagać słabszym lub po prostu ich krzywdzić... Tak czy inaczej nasz bohater znajdował się w głównej siedzibie służb porządkowych w Ryuzaki no Taki. Był to kompleks solidnych budynków skąd wychodziła większość rozporządzeń sterujących tą kupiecką wioską. Chłopak będąc w środku posiadał konkretny plan. Chciał znaleźć kogoś kompetentnego i zapytać czy nie ma czegoś do roboty. Chłopak był konkretną osobą i oczekiwał konkretniej odpowiedzi. Prawda? W sumie to miał rację, co się będzie denerwował nie potrzebnie czy opowiadał z kimś jakieś głupoty. Lepiej było odrazu przyjść do centrum zleceń i stamtąd wziąść coś konkretnego. Tak czy inaczej po pewnym czasie udało mu się kogoś znaleźć. Strażnik przechodził korytarzem, gdyby nie zaczepka chłopaka to pewnie by przeszedł obok niego. Ale zatrzymany przez Keion'a bo tak miał na imię, musiał z nim rozpocząć dialog. Dodatkowo mężczyzna niósł w dłoni jakieś dokumenty, więc kto wie... może to coś związanego z misjami. Prawda?
-Witaj... Acha, hmmm..... -przywitał się następnie zaczął się zastanawiać...
-Tak, napewno się coś dla ciebie znajdzie. Daj mi chwilę, przejrze na szybko dokumenty...-powiedział lekko zamyślonym tonem głosu. Najwyraźniej gdzieś indziej był myślami, ale grunt że chciał współpracować z naszym bohaterem. Prawda? Tak czy inaczej chłopak był zmuszony chwilę poczekać...
  

[Keion]

Keion spokojnie przemierzał ulice Ryuzaki no Taki idąc w konkretnym kierunku, śmiało mógł powiedzieć że znał tą osadę na tyle dobrze że wybrana przez niego droga była najkrótsza, albo przynajmniej była jedną z najkrótszych. Dlatego też chłopak szybko dotarł do siedziby straży i mógł podziwiać ogrom budynków, które słusznie nosiły miano najważniejszych w tejże lokacji.
Hayakawa nie należał do tych co w nieskończoność lubili podziwiać okolicę i rozpływać się nad niesamowitością czegoś, więc po krótkim rozejrzeniu się dookoła udał się od razu na poszukiwania strażników. Jednak w tak dużym miejscu nie było, wcale tak łatwo kogoś znaleźć, ludzie byli pochowani po gabinetach i zajęci swoimi własnymi sprawami, więc trochę minęło nim chłopak w końcu na kogoś wpadł.
Napotkany strażnik zdawał się w ogóle nie dostrzegać shinobiego, zamyślony niósł w dłoniach jakieś dokumenty i najpewniej jak gdyby nic przeszedłby obok, gdyby Keion go nie zaczepił. Całe szczęście choć zabiegany strażnik wydawał się ogarnięty i rzeczowy, na zaczepkę Hayakawy zareagował początkowym zmieszaniem, ale bardzo szybko przeszedł do konkretów.
-Zwę się Keion Hayakawa i chętnie zrobię coś dla dobra osady.-Przedstawił się, sądząc że w siedzibie straży mają gdzieś jakiś prowizoryczny spis osób, które mają się za ninja i wiedzą czego po kim mogą się spodziewać. Po mimo chęci i ambicji młody medyk wolałby nie godzić się na misję wykraczającą daleko poza jego kompetencję. Na śmierci nie zyskałby ani on, ani osada, więc musiał mierzyć siły na zamiary i w razie czego powiedzieć że zadanie jest poza jego zasięgiem.

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
3/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"
         
Tak, to prawda... Mężczyzna był dość sporo zamyślony, jego głową znajdowała się w zupełnie innym miejscu co on. Tak czy inaczej pomimo początkowych komplikacji ten szybko zareagował i zaczął szukać odpowiedniego zadania dla naszego młodego bohatera. Dodatkowo chłopak przedstawił się dzięki czemu ten mógł łatwiej dobrać coś dobrego dla niego.
-Keion...-powiedział jego imię spokojnym tonem głosu przeglądając w dłoniach dokumenty. Co prawda to nie było proste zadanie, ponieważ trzymał wszytkie papiery w dłoniach... Dochodziło do tego jeszcze czytanie, a i kartki nie chciały z nim za bardzo współpracować bo co chwilę któraś z nich chciała wylecieć bokiem i spaść na podłogę. Tak czy inaczej w pewnym momencie powiedział nieco zadowolonym tonem głosu mówiąc.
-Znalazłem...-nie długo po tej wypowiedzi dodał następne słowa, które przedstawiały zadanie...
-Jakiś czas temu dostaliśmy zgłoszenie o pewnych zamieszkach... Zginęło tam kilka osób, niestety sprawcy zbiegli z miejsca walki. Grupa wywiadowcza uzyskała głębsze informacje co do ich tożsamości oraz chwilowego miejsca pobytu. Do zespołu brakuje jednej osoby, ty świetnie byś się tam nadawał...-powiedział wprowadzając chłopaka w zadanie.
-Misja polega na ich zatrzymaniu. Lepiej żeby byli żywi, ale martwych nie wykluczamy z planu. W każdym bądź razie mają być zatrzymani i sprowadzeni przed oblicze sprawiedliwości. Muszą zapłacić za swoje postępowanie...-powiedział tym samym kończąc swą wypowiedź stanowczym tonem głosu.
-To jak... Zgadzasz się? To przedstawię cię pozostałym...-zapytał... Najwyraźniej nasz młody bohater przyszedł tutaj w samą porę. W końcu skoro posiadał jakieś medyczne umiejętności to mógł się bardzo przydać w takiej drużynie. Prawda? Tylko co na to Keion, jak zareaguje...
  

[Keion]

Keion był nieco zaliczony widząc szybkość z jaką się ogarnął strażnik i zręczność z jaką sobie radził z papierami. Shinobi spodziewał się że zostanie zaprowadzony do biura czy coś gdzie mężczyzna na spokojnie przejrzy co ma, a tym czasem wszystko odbywało się na stojąco na korytarzu. Co prawda urzędnikowi chwilę zajęło odnalezienie odpowiedniej kartki, ale gdy tylko mu się to udało z entuzjazmem przeszedł do konkretów.
Hayakawa uważnie słuchał co ten ma mu do powiedzenia i nie przerywał. - Brzmi zupełnie jak moja poprzednia misja, z tym że tym razem będę częścią jakieś grupy i nie chyba nie będę musiał sam wszystkiego robić. Nie ma nawet mad czym się zastanawiać nic lepszego raczej się nie trafi. -Pomyślał nie ukrywając entuzjazmu i postanowił zgodzić się od zaraz.
-Jasne że się zgadzam. Niedawno wykonałem podobne zadanie, więc myślę że i tym razem dam sobie radę. -Odparł gotowy by iść dalej i poznać resztę grupy. Oczywiście cieszył się na myśl o konfrontacji mogącej przetestować jego umiejętności, ale jednocześnie pamiętał że nawet na najłatwiejszej misji mogą wyniknąć jakieś problemy i musi uważać.

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
5/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"
           Nasz młody bohater szukał zadania i go znalazł. Młodzieniec długo nie musiał czekać, aż urzednik znajdzie coś odpowiedniego do zrobienia. W pewnym momencie ten zaczął mówić, a kiedy skończył nadszedł typowy czas, w którym musiała zostać podjęta decyzja. Tak też było w tej sytuacji. Prawda? Urzednik znalazł zadanie, przedstawił je po krótce, opowiedział co wiedział, następnie zadał pytanie, na które Keion odpowiedział zgodnie. Chłopak zgodził się z entuzjazmem w głosie, zaś chwilę po tym mężczyzna przemówił mówiąc.
-Dobrze, w takim razie ruszajmy...-powiedział spokojnym głosem, chwilę po tym ruszył przed siebie, zaś nasz bohater za nim. Po przejściu na inne piętro dwójka weszła do pewnego pomieszczenia by tam kontynuować dalej rozmowy. Po wejściu do pomieszczenia Keion ujrzał dwójkę innych podobnych do niego. Blondyn i brunet, oboje wysokiego wzrostu, koło stu osiemdziesięciu centymetrów. Ubrani dosyć podobnie. Czarne spodnie, koszulki również czarne, a na nich kamizelki zielone.
-Huo, Goto... To Keion. Pomoże wam w zadaniu, dostaliście potrzebne dokumenty, możecie ruszać... -przedstawił wszystkich sobie, chwilę po tym wyszedł pozostawiając ich samych.
-To może ruszajmy już, droga jest dosyć długa będzie czas na rozmowy...-powiedział Goto, niedługo po tym nastała cisza... Wszytko wskazywało na to, że czekali na odpowiedź Keiona...
 

[Keion]

Keion nie miał wątpliwości co do tego czy chce się podjąć owej misji czy też nie, dlatego zgodził się praktycznie bez zastanowienie, a urzędnik widocznie nie miał z tym problemu. Mężczyzna po chwili ruszył, a Keion poszedł za nim na inne piętro, aż dotarli do pokoju w którym czekały na nich już dwie osoby. -A więc to pewnie z nimi będę współpracował.-Pomyślał przyglądając się raz blondynowi, a raz brunetowi, którzy nie licząc koloru włosów byli do siebie bardzo podobni.
Oczywiście tak jak można było się spodziewać strażnik szybko wszystkich sobie przedstawił i zostawił ich samych sobie równie szybko, widocznie spiesząc się by kontynuować obowiązki, w których najwidoczniej przerwał mu Hayakawa. Chwilę później odezwał się Goto rzeczowo proponując przejście do działania, bez straty czasu na uprzejmości, które mogły poczekać.
-Jasne nie ma na co czekać, im szybciej zaczniemy tym szybciej skończymy.-odparł Keion, a że jako przybysz był najbliżej drzwi to też jako pierwszy opuścił pomieszczenie. Co prawda był ciekaw wielu rzeczy, na przykład tego w czym specjalizuje się dwójka i jaki mają styl walki, szczegółów odnośnie misji i wielu innych, ale wszystko to były rzeczy, które mogły chwilę poczekać.
-A więc może chociaż wy powiecie mi coś więcej o naszej misji? Dokąd zmierzamy i co wiemy o osobach które mamy unieszkodliwić.-Dopiero gdy znaleźli się poza obszarem siedziby straży Keion postanowił się ponownie odezwać do towarzyszy. Nie znał nawet celu podróży, więc w tym momencie był od nich całkowicie zależny i nie mógł się od nich oddalić właściwie nawet na krok.

[Shi]

~z/t~

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
31/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"           
                 Chłopak miał całkiem spory problem. Młodzieniec był zmęczony, trochę poobijany i ledwo co mówił. W odpowiedzi na zadane pytanie przez strażników powiedział co wiedział, następnie kiedy skończył mówić spojrzał na Huo zupełnie tak jak by chciał, aby ten załatwił za niego całą sprawę. W końcu ktoś musiał powiedzieć wszystko by strażnicy dali im spokój.
-Tak, mieliśmy ich pojmać i doprowadzić przed oblicze sprawiedliwości. Chcieliśmy z nimi rozmawiać, po dobroci wszytko załatwić, ale oni zaatakowali. Wywiązała się walka i jeden z naszych zginął. Dobrze, że przybyliście.-powiedział Huo nie mówiąc do końca prawdy. W końcu nie powinni odrazu atakować, czy powinni? Nie wiadomo, w każdym bądź razie strażnicy po wysłuchaniu wszytkiego postanowili pomóc przetransportować wszytkich do miejsca skąd to wszytko wyszło. Tak też się stało, po kilkudziesięciu minutach wszyscy byli już na miejscu, gdzie reszta się potwierdziła. Pozostali przy życiu sprawcy ataków zostali zatrzymani, zaś Huo oraz Keion otrzymali swoje wynagrodzenie i mogli pójść w kierunkach wyznaczonych przez siebie...
-Dzięki za pomoc, gdyby nie ty mógł bym tam zginąć. Trzymaj się, do następnego-powiedział Huo na odchodne. Tylko gdyby on wiedział jak wyglądała rzeczywista prawda, ciekawe co by wtedy mówił...

KONIEC

[Keion]

Keion zmęczony powiedział nieco od siebie i oczekująco spojrzał na Huo. Całe szczęście ten wytłumaczył wszystko strażnikom i zrobił to bardzo dobrze. Dwójka została przetransportowana do siedziby straży, czyli tam gdzie zaczęła się ich podróż. Niestety podróż ukończyły dwie z trzech osób, a winę ponosił za to właśnie Hayakawa. Oczywiście zarówno medyk, jak i Huo otrzymali należne im wynagrodzenie za trudy misji. -Te pieniądze ociekają krwią, krwią osoby, której nie mogłem uratować, a nawet do której śmierci się przyczyniłem.-Pomyślał trzymając sakiewkę z pieniędzmi. Jednakże nie mógł z nich zrezygnować, potrzebował ich i jedynie mógł się tłumaczyć tym że postara się je wydać tak by mógł w przyszłości komuś pomóc. Nim ruszył dalej jeszcze zatrzymał go Huo, a jego słowa boleśnie trafiły w serce Keiona. Chłopak nie zdawał sobie sprawy że osoba, która go uratowała była również tą samą osobą, przez którą został sparaliżowany. Hayakawa chciał mu przerwać, wytłumaczyć i przyznać się do winy, ale brakło mu sił by przyznać się do winy. Wiedział że poczucie winy jeszcze długo będzie o sobie przypominać, tak samo jak ból w ramieniu, który tak szybko nie minie.
W końcu jednak się pożegnali i Keion jeszcze przez chwilę obserwował, jak Huo idzie w swoim kierunku, po czym odwrócił się i ruszył w swoim. Nie zaszedł jednak daleko i zobaczył na ścianie ogłoszenie, które przykuło jego uwagę, a szczególnie nagłówek do wszystkich shinobi świata, dlatego podszedł niespiesznie i zaczął czytać artykuł.

Do wszystkich shinobi świata.
Przez ostatnie lata balans świata został drastycznie uszkodzony przez jednego człowieka. Człowieka, którego wszyscy uniwersalnie znają jako Han Sozo, lub inaczej - Antykreator. Człowiek ten, wraz ze swoimi przybocznymi, doprowadził do wielu wojen i katastrof, wliczając w to wypuszczenie Jednoogoniastego do Sachu no Senjo, pośrednie wywołanie kilku konfliktów na skalę światową, oraz jego najbardziej drastyczną zbrodnię: zniszczenie Kami no Hikage i wymordowanie Zgromadzenia Możnowładców, posyłając tym samym świat w chaos. Przez fakt, że niewiele jest wiadomo o jego celach i o nim samym, na ten moment jest praktycznie nieuchwytny.
Jest jednak sposób by to zmienić.
I my wiemy jaki to sposób.
Pośród gór Daishi odnaleźliśmy sekret, który Antykreator próbował ukryć przed światem. Miejsce, które jest mu na tyle bliskie, że nie śmiał go zniszczyć, a tylko zmazać z map. Wioskę, której historyczna nazwa brzmi "Oniniwa". Ogród Diabła. Podejrzewamy, że istnieje powiązanie z Hanem Sozo i tym miejscem. Dlatego też nawołujemy wszystkich shinobi, którzy chcą poznać prawdę o tym szczególnym Diable, aby zjawili się w wiosce Akatori w Daishi w terminie przedstawionym na dole tegoż ogłoszenia.
Nie możemy obiecać wynagrodzenia, misja ta może również okazać się śmiertelnie niebezpieczna. Prawda jest jednak warta tego ryzyka.
Niech łaska bogów będzie z wami wszystkimi.

-Ki czort, że ktoś taki chodzi po tym świecie i że nocą może chociaż na chwilę zmrużyć oczy, nie budząc się z wrzaskiem.-Powiedział do siebie i stwierdził, że nie może przejść obok tego obojęnie. Wiedział że jego siłą może na nie wiele się przydać, ale liczył że jego umiejętności medyczne znajdą tam jakieś zastosowanie.
-Trzeba się szykować do drogi.-Stwierdził i ruszył w kierunku sklepów z artykułami shinobi.

z/t