Szlak transportowy

[Kisuke]

Jego wcześniejszy plan nie wypalił za dobrze. Przeciwnik zniknął mu z oczu, kobieta wpadła do wody i wszystkie z owadów nie zaliczyły do udanych kontaktu z wodą. Nigdy ich w sumie nie wystawiał bezpośrednio na działanie tego żywiołu i otrzymał teraz bardzo cenną lekcję. Lekcję pływania i mokrych skrzydeł, które nie potrafią wzbić się ponownie do lotu. Jakby tego było mało ogromny wieloryb wyskoczył nad jego głowę i swoim cielskiem planował zniszczyć statek piratów. Cóż, bardzo samobójczy pomysł Monoshiego. Widać, że jest już zdesperowany, skoro postanowił w taki sposób walczyć. To dobrze. Przeciwnik Aburame wiedział, że nie jest to łatwa walka i musi łapać się każdej sztuczki, żeby tylko to przeżyć.

I coś trzeba było zrobić. Kisuke uniósł broń nad głowę, ponownie. Tym razem także skumulował tam swoją chakrę, ale oczywiście drugi raz nie musiał się pokrywać piorunami. Zamiast tego uformował z nich kulę błyskawic, którą następnie miotnął w kierunku opadającego wieloryba. Celować nie trzeba było specjalnie dobrze, ale bystre oko Kisuke nigdy w tej kwestii się nie myliło. Pocisk swoje zrobi, co nie znaczy, że warto stać w miejscu. Aburame wymierzył kopnięcie w wilka, niezbyt mocne, zdecydowanie było widać, że postawił na szybkość. To nie siłą jego mięśni, lecz moc raitonu miała zająć się wilkiem. Zaraz potem ewakuował się z tego statku. Wieloryb w całości, czy w kawałkach, zapewne w jakimś stopniu nadal może stanowić zagrożenie, więc lepiej być na tym bezpieczniejszym ze statków. Gdy tylko przeskoczył, podrzucił swoje kunaie w powietrze, żeby móc swobodnie złożyć pieczęć. Tylko jedną. Nie powinno to sprawić problemów i po chwili zamiast jednego Kisuke, było dwóch. Jeden, ten ciągle pokryty zbroją z piorunów, ruszył dalej z zamiarem zaatakowania pirata, który pozbył się swojej jedynej szansy aby przeżyć, czyli kobiety, którą wrzucił do wody. Podobnie jak wcześniej, tak i tym razem shinobi stawiał na swoją szybkość i możliwości rażenia przeciwnika samym dotykiem. W tym czasie drugi Kisuke, pozbawiony takiej fajnej i widowiskowej otoczki z raitonu, skoczył, aby wyciągnąć z wody wrzuconą tam niewiastę. Nawet najlepszy pływak długo nie wytrzyma w zimnej, morskiej wodzie. Ninja mieli tą przewagę, że pływać nie musieli, bo skoncentrowanie chakry w stopach pozwoli utrzymać mu się na powierzchni, wyciągnąć kobietę z wody i wrócić z nią na statek.

TLDR:
1. Technika w wieloryba
2. Kopnięcie w wilka
3. Przeskok na drugi statek
4. Klon
5A. Atak na pirata
5B. Skok do kobiety i wyciągnięcie jej z wody

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Wyprawa rangi A
Kolejka 15/19 PÓŁ na PÓŁ

Cień zwiększał się z każdą chwilą, jednakże Ty nie zamierzałes przestraszyć się ogromu wieloryba. Uniosłeś bronie i kumulując chakrę wystrzeliłeś raitonową kulką w kierunku giganta. Gdy tylko techniki się ze sobą zderzyły, wieloryb niczym zaczarowany...rozpadł się na tysiące elementów z lodu, robiąc prysznic z odłamków w kierunku ludzi na statku pasażerskim.

No ale lepszy taki prysznic z kawałków lodu, niż gigantyczne cielsko potwora, które miało zniszczyć cały statek. Tak to ludzie tylko wpadli ponownie w panikę i zaczeli biegać po pokładzie jak oszaleni, szukając miejsca do schowania się przed nadciągającym zagrożeniem.

Ty jednak miałeś inne zagrożenie - wilk, który z bliska okazał się być chyba bardziej tygrysem, chociaż chuj go wiedział, bo najważniejsze było to, że jedno i drugie miało pazury i chciało Cię skrzywdzić. No i ten tygrys podczas Twojej zabawy z wielorybem skoczył Ci na plecy i próbując staranować, wpadł z impetem na Kisuke.

  Ukryty tekst

Jednakże gdy tylko wilk zetknął się z ciałem i powłoką z elektryczności, potężny prąd poraził stworzenie i ten rozpadł się na mniejsze części, zostawiając po wilkotygrysie jedynie wspomnienie w postaci lodowych odłamków.

Zacząłeś biec do burty i przeskoczyłeś na następny statek (piracki). Wrogi pirat dobiegł w tym czasie do zwoju i podniósł go z ziemi. Zaś z wody wyskoczył w powietrze Twój stary zleceniodawca, który składał pieczęci w locie. Ty również zrobiłeś pieczęć i tym samym stworzyłeś klona, który posłusznie wskoczył do wody, po Twoją koleżankę przewodniczkę.

Przeciwnik w locie leciał w Twoim kierunku i z jego ust wystrzelił grad lodowych pocisków. Były dość szybkie.

Mapka

Czerwone - pirat z zwojem
Różowe - Zleceniodawca
Zielone - Ty (i drugi zielony w wodzie klon)
Zółte - 10% Twoich robali

Niebieskie - woda

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Wszystko podzieliło się na pół. Techniki klonowania zawsze były niezwykle przydatne. Pozwalały na stworzenie sobie dodatkowych rąk do pracy. Możliwość bycia w dwóch miejscach na raz mogła fascynować, choć oczywiście miało to swoje ograniczenia. Klon zwykle wymagał kontroli, panowania nad nim i wydawania mu poleceń. Na całe szczęście niewerbalnych, ale i tak bardzo często wymagało sporej uwagi shinobich. Czy tutaj konieczność zajmowania się aż tyloma sprawami na raz wystarczy, aby uratować kobietę przed utonięciem, uratować statek przed zniszczeniem i jednocześnie pokonać piratów?

Nie trzeba sie było głowić nad tym, tylko działać. Nie próbować, tylko zrobić. I Kisuke miał zamiar robić. Klon, który wyciągnął kobietę z wody, podniósł ją, aby razem z nią znaleźć się ponownie na pokładzie statku wycieczkowego, gdzie będzie mógł ją bezpiecznie odstawić.
-Wszyscy pod pokład!- Zakrzyknął, próbując się swoim głosem przebić przez panikujący tłum. Ktoś, kto zachowa spokój może mieć jakąś szansę wpłynięcia na tych, którzy nie mają pojęcia co robić. Oczywiście istniała bardzo duża szansa, że nadal nic to nie da. Panowanie nad rozemocjonowanym tłumem to wręcz codzienność dla shinobich, więc Kisuke był gotowy aby ich bronić, nawt jeśli sami wepchają się pod kolejny atak. Na samych słowach się jednak nie skończyło. Gdy tylko odstawił kobietę, dobył dwóch kuaniów i wystawił je nad głowę. Bardzo często powtarzany dziś motyw, ale jak widać, kumulowanie chakry Raitonu w ten sposób wychodziło najlepiej. Wystrzelił on wiązkę prosto w niebo. Na właściwy efekt zapewne przyjdzie poczekać, ale pierwsze pojawiające się burzowe chmury zapewne będą widoczne niemalże odrazu.

W tym samym czasie drugi Kisuke zamiast bezpośrednim ratowaniem, musiał zająć się ochroną, czyli pozbyciem się największego zagrożenia. Mężczyzna, który wyskoczyłz wody, tym razem już bez płaszczyka z owadów, zapewne nadal chciał walczyć. Posłał solidną salwe lodowyk odłamków, na które młody Aburame raczej nie chciał czekać. Dla niewprawnego oka po prostu zniknął. Jeśli ktoś miał na tyle bystry wzrok, by go zobaczyć, to wiedział, że ten po prostu przeskoczył w swoje lewo, nieco zbliżając się do bakburty. Przeskok niemalże natychmiastowy i zapewne każdemu zajmie trochę czasu, zanim będzie mógł zareagować. A Aburame jak tylko mógł, to zabrał się za złożenie pieczęci i wykonanie techniki. Wiązka błyskawic która wydostała się z jego ręki powinna polecieć prosto prze niego, trafiając zarówno "kupca" jak i pirata za jego plecami, bo byli teraz niemalże w jednej linii.

TLDR:
Klon:
1. Wyciąga kobietę
2. Wskakuje na statek pasażerski, każe się wszystkim schować
3. Używa techniki

Kisuke:
1. Shunshin
2. Technika

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Wyprawa rangi A
Kolejka 16/19 PÓŁ na PÓŁ

Klon, który wskoczył do wody, nie musiał długo szukać dziewczyny, bo ta samoistnie płynęła w kierunku góry - była przecież przeszkolona z podstaw ratownictwa na statku. Jednakże wypłynięcie z zimnej wody, a wyjście z niej na pokład dużego statku to dwie różne sprawy. Gdy tylko spotkali się, Kisuke złapał ją i używając chakry w stopach, w kilku susach wniosł ją na pokład.

Ta oczywiście zrobiła kilka kaszlnięć, by wypluć wodę, a tłum na krzyk drugiego Kisuke zaczął się chować w statku. To znaczy, oni już się wcześniej chowali, więc trudno powiedzieć, czy krzyk Kisuke coś tutaj pomógł. Klon wystawił kunaie do góry i zaczął gromadzić chakrę, po czym wystrzelił wiązki w niebo.

Na drugim zaś statku technika Kisuke miała być kontrą na wystrzelone pociski. Momentalna zmiana pozycji sprawiła, że pociski przecięły powietrze i wbiły sie w pokład statku. Kisuke wylądował zaś obok mężczyzny i zaczął składać kolejne pieczęci. Facet odwrócił się w Twoim kierunku i również złożył pieczęć...takiej jednak nigdy wcześniej nie widziałeś.

Ty byłeś jednak szybszy. Wystrzeliłeś wiązką centralnie w chłopa przed Tobą i tego za nim. Technika przebiła się przez bark mężczyzny i jednocześnie przez głowę pirata za nim. Krew trysknęła dookoła.

Przeciwnik jednak mimo przebitego ciała patrzył na Ciebie złowrogo trzymając ciągle pieczęć. A za Tobą pojawił się cień. Obróciłeś odruchowo głowę i zobaczyłeś dziwne lustra, które tworzyły się wokół Twojej pozycji.

I nagle lustra były stworzone dookoła Ciebie.
- Mam Cię. - usłyszałeś głos mężczyzny. Wszedł on do jednego z luster i jego kopia była teraz dookoła Ciebie.
- Poddaj się, to Cię oszczędzę. - powiedział Ci mężczyzna.

Ale dzięki swojej percepcji widziałeś, że jego bark obficie krwawi, tak samo jak z jego ust.

  Ukryty tekst

Mapka
Zielone - Ty (i drugi zielony w wodzie klon)
Zółte - 10% Twoich robali
Niebieskie - woda

  Ukryty tekst

[Kisuke]

Ludzie uratowani, przynajmniej w większości. Nie było aż tak źle i Kisuke mógł spokojnie uznać, że ludzie zajmą się sobą na wystarczającym poziomie, żeby nie trzeba było ich za rączkę prowadzić. Najwyraźniej w tym tłumie chociaż jedna osoba zachowała się w miarę sensownie, a reszta poszła za nim. To nieco upraszcza sprawę, choć nadal trzeba pamiętać, że bez pozbycia się piratów nie będzie można mówić o końcu zagrożenia. Kobieta wykaszlała sporą ilość wody. Kisuke kątem oka sprawdzał, czy nie potrzeba jej pomocy, ale jednocześnie składał następnie pieczęci. Walka dalej trwała i nie mógł marnować czasu. W tym samym czasie, w przeciwnika mógł puścić wyładowanie, które wypuścił wcześniej. Chmury zebrały się i uderzenie pioruna spadło z nieba prosto w przeciwnika, którego zapewne mógł jeszcze widzieć, bez różnicy czy ten będzie planował uciekać w jedną bądź drugą stronę albo w ogóle będzie stał przy kopule z lodu. Nie mógł zakładać, że jakaś inna opcja jest możliwa, ale celowanie w ruchomy obiekt nie stanowiło przecież problemu. Zaraz za piorunem do akcji wkroczyła technika. Klon skończył składać pieczęci i wykonał technikę, której dawno nie wykorzystywał, a która przydała mu się w pamiętnej walce z Sabaku, który rzucił kunaiem. Z burzowych chmur zleciały kolejne błyskawice. Tym razem w liczbie trzech i spadły prosto na klona, jednak zamiast go zranić uformowały się w ogromnego elektrycznego smoka, który poleciał w kierunku przeciwnika, o ile ten nadal żył.

Skryty pod lodową półkulą Kisuke miał te same problemy (zapewnienie bezpieczeństwa oraz pozbycie się piratów) i swoje próby rozwiązania ich. Wszędzie wokół niego były lustra, a odbijający się w nich widok przyprawiał o zawroty głowy. Uwięzienie w czymś takim z całą pewnością mogło zdekoncentrować wielu. Ale dla Kisuke to była szansa. Nikt go nie widział. Nikt poza przeciwnikiem, którego zaraz się pozbędzie. Oko Aburame zapłonęło czerwienią, a widoczne na nim trzy czarne łezki natychmiastowo zaczęły uważnie analizować wszystkie odbicia. W przypadku jakiegoś ataku trzeba było reagować i wykonywać uniki. Ograniczona przestrzeń, ale nie w takich pomieszczeniach się już walczyło. Na całe szczęście ręce nie czekały, tylko zajęły się wyciągnięciem czegoś z małego schowka pod zbroją. Bojowa pigułka żywnościowa. Walka się przedłużała, a chakra kurczyła. Trzeba było uzupełnić zasoby. Zaraz po połknięciu jej dłonie złożyły trzy pieczęci i uderzył dłonią o podłoże. Wybuch elektryczności powinien skąpać cały statek w niesamowitym pokazie świateł i wiązek.

TLDR:
Klon:
1A. Pieczęci
1B. Jebnięcie piorunem
2. Zrobienie smoka
3. Atak na przeciwnika

Kisuke:
1. Aktywacja Sharka + bojowa pigułka żywnościowa
2. Technika

  Ukryty tekst

[Ario]

Kisuke
Wyprawa rangi A
Kolejka 17/19 PÓŁ na PÓŁ

Odbicia luster mogły zawrócić w głowie, ale były niczym w momencie przebudzenia kolejnej mocy. Czy to było wsparcie, o którym mógł mówić Ario? "Musimy znaleźć nowe źródło mocy". Nic lepiej nie pasowało do tego stwierdzenia niż fakt pojawienia się czerwonego oka u Aburame. Nie używał go jeszcze w innych warunkach niż treningowych, więc i odrazu poczuł ubytek chakry, który wiązał się z korzystaniem z doujutsu.
- O? Macie w tej organizacji Uchihów? Nieźle. Zaraz to oko będzie moje, tak samo jak ten zwój co go zajebałem od tego durnia. - powiedział zadowolony, chociaż mogłeś widzieć, że facet słabnie.

Wyjął coś z kieszeni i rzucił w Twoim kierunku, wyzwalając oślepiający błysk. Potem poczułeś serię obrażeń z senbonów, które trafiały z każdej strony.

Jednak do tego co planowałeś, miałeś jedną przewagę. Nie potrzebowałeś widzieć przeciwnika. Zrobiłeś trzy pieczęci i nie zważając na obrażenia, zgromadziłeś chakrę w dłoni i uderzyłeś w podłogę, uwalniając najsilniejsze wyładowanie raitonowe jakie miałeś w swoim arsenale. Teraz to od Ciebie błysnęło dookoła i potężna fala poleciała we wszystkie strony.

W tym samym momencie, z drugiego końca statku nadlatywał smok stworzony z burzy przez Twojego klona. Wszystkie lustra pękły jednocześnie, a przeciwnik ukrywający się w jednym z nich, wyleciał w powietrze. Smok, który nadlatywał złapał go do paszczy i z impetem uderzył w wodę, tworząc kolejne widowiskowe wyładowanie. Statek pod wypływem uderzenia pękł w pół, a prawdziwy Kisuke wpadł odrazu pod pokład. Obrażenia na statku były jednak tak silne, że deski popękały i okręt niemalże złamał się w pół. Oprócz tego, prysznic z lodowych odłamków wystrzelił na wszystkie strony świata. Była to istna katastrofa wodna, ponieważ po chwili byłeś już po kostkach w wodzie, a jeszcze potem już po szyi. Statek pękał i nagle rozpadł się na wiele różnych części. Kisuke był pod wodą i musiał wydostać się z pod pokładu, który był aktualnie pod wodą.

Klon Kisuke zobaczył, jak zwój trafia do wody i tonie gdzieś między deskami.

A na horyzoncie pojawił się statek, którego wcześniej nie widziałeś. Dopiero teraz zauważyłeś, że zbliżał się dość szybko. Na banderze miał oznaczenie Ryuzaku.

[Kisuke]

Założenie, że Aburame był Uchihą było... Kiepskie. Chyba już zapomniał jak Kikaichu napsuły mu sporo krwi i tak podjarał się wizją zdobycia tego oka, że całkowicie wyłączyło mu się rozsądne myślenie. Albo jego pozycja w walce była już na tyle kiepska, że nie łączył faktów w prawidłowy sposób. Ale to wszystko nie miało znaczenia. Nawet ból i oślepienie, które Kisuke odczuł na własnej skórze nie miały znaczenia. To był już praktycznie koniec. Odnowienie własnych sił, aby zaprezentować ten jeden, ostatni atak.

Potężne uderzenie rozniosło kopułę w drobny pył. Fragmenty lodu, niczym fragmenty szkła mieniły się w całej okolicy. Przeciwnik wybity z własnej techniki wpadł prosto w kolejną technikę. Smok dokończył dzieła zniszczenia. Wydawało się, że już koniec. Ale dźwięk pękającego drewna sugerował, że zaraz zacznie się kolejna walka. Potężne uderzenie zniszczyło nie tylko lód Yukiego, ale także konstrukcję statku, który nie był w stanie utrzymać się już na powierzchni i zaczął tonąć. Aburame wpadł pod powierzchnię wody, zanim zdążył się zorientować. Trzeba było przez te fragmenty i odłamki jakoś przepłynąć, żeby wydostać się na powierzchnię. Wody się nie bał, choć nie było to środowisko do którego przywykł. W tym samym czasie drugi Kisuke, klon, dostrzegł, że do wody wpadło coś jeszcze. Czym prędzej wyskoczył z pokładu, przebiegł po wodzie i zanurkował w miejscu, gdzie zaczął tonąć zwój. Kupcowi bardzo na nim zależało i dobrze byłoby się przekonać, z jakiegoż to powodu.

[Ario]

Kisuke
Wyprawa rangi A
Kolejka 18/19 PÓŁ na PÓŁ

Prawdziwy Kisuke poradził sobie z przeciwnikiem w idealny sposób, a klon Kisuke zanurkował po zwój. Finalnie cała historia kończyła się prawie dobrze, bo wszyscy wyszli z wody i znaleźli się na pokładzie statku, na którym zaczynali swoją przygodę. Do statku dobił kolejny statek, tym razem z banderą Ryuzaku. Był to zdecydowanie statek wojskowy, a na pokładzie, na którym był potężny zamęt, wkroczyli wojskowi w umundurowaniu.
- Ninshi Awamura, oficer wojsk morskich Ryuzaku. Widzieliśmy wystrzał znaki na niebie, więc przypłynęliśmy z patrolu, co tu się...on nie żyje? - zapytał nagle spoglądając na jednego z trupów na pokładzie. Był ugodzony na wylot dużym odłamkiem lodu.

Na czoło Waszej "gromadki" w którą wchodziły osoby z wycieczki, załoga no i Ty z klonem, wyszła Twoja dobrze znana przewodniczka. Dopiero teraz mogłeś przyjrzeć się jej twarzy. Makijaż, który jej spłynął w związku z kontaktem z wodą, a także fakt, że prawie uniknęła gwałtu i ogólnie złego losu, pokazały Ci twarz dziewczyny zdecydowanie starszej niż wyglądała na pierwszy rzut oka.
- Tak. To był kapitan statku. - odparła cicho. - Druga Kapitan statku, Azami Kuni. - przedstawiła się. - Teraz ja dowodzę... - powiedziała cicho.

Cicho kaszlnęła i otarła brodę.
- Zostaliśmy zaatakowani przez piratów. Ten tutaj shinobi ocalił nie tylko cały statek, ale uratował niemalże wszystkich pasażerów. Przepraszam, nie wiem nawet jak ma Pan na imię...a powinnam... - widać w jej oczach było żal.
- Rozumiem. Zapraszam wszystkich na nasz pokład, przygotujemy Wam ciepłe koce i napoje, a także odholujemy do portu. Potem zajmiemy się formalnościami.
*** Podróż powrotna zajęła zdecydowanie dużo dłużej, niż mogło Ci się wydawać. Zwój przechwyciło wojsko, a klona kazali Ci odesłać. Samo podpinanie statku pod hol, a także sprawdzanie, czy kto przeżył, czy są jakieś niedobitki. Ogólnie zaczęliście płynąc dopiero w nocy, a mieliście trochę trasy. Wszyscy zostali napojeni, mogli się wykąpać w ciepłej wodzie, a także w spokoju odpocząć. Ty byłeś przetrzymywany w oddzielnym pomieszczeniu od wszystkich, jednakże nie wiedziałeś dlaczego. Nie byłeś więźniem, ale trochę się tak czułeś. Dopiero późnym popołudniem przybiliście do portu. Zostałeś odprowadzony na posterunek straży, gdzie również długo czekałeś. Wkońcu zostałeś wpuszczony do pokoju przesłuchań, który chyba...pokojem przesłuchań do końcu nie był.

To był bardziej gabinet.
- Witam ponownie, Ninshi Awamura. Przepraszamy za niedogodności, ale takie niestety mamy procedury. Napijesz się czegoś? - wiedziałeś po nim, że to mężczyzna może ciut starszy od Ciebie, ale na kamizelce miał kilka zwojów shinobi, co mogło świadczyć o tym, że jest ninja. - Dużo się wydarzyło. Ciebie przesłuchuje ostatniego, więc mam już pewien obraz sytuacji. Opowiedz mi proszę z Twojej perspektywy, co tam się stało?
W rogu widziałeś swój zwój, stojący oparty o ścianę.

[Kisuke]

Wypłynął na powierzchnię, już bez aktywnego oka. Sharingan nadal pozostanie jego tajemnicą, choć w głębi duszy musiał podziękować temu Yukiemu za możliwość przetestowania tego w boju. Test był co prawda krótki i zakończony oślepieniem, ale dobre i tyle. Nadal musiał pracować nad poprawą swoich zdolności, które otrzymał dzięki pomocy swojego przyjaciela Ario. To kontroli takich niesamowitych technik, o których wspominał Kyoushi zapewne jeszcze daleko, bo póki co oko pożerało ogromne ilości chakry, nawet za samą aktywację, a co tu dopiero mówić o czymś więcej.

-Kisuke. Hiroe Kisuke- Przedstawił się zarówno drugiej pani kapitan, jak i wojskowemu. Uśmiechnął się delikatnie, ale było to uśmiech goryczy. Za bardzo skoncentrował się na walce i zniszczeniu. I poniósł porażkę. Śmierć byłą nieodłącznym elementem. Ale powinna dotykać jedynie tych, którzy podnoszą rękę na innych. Mężczyzna ugodzony lodem zachował się tak jak kapitan powinien. Ale to w całości wina Kisuke, że taki los go spotkał. Gdyby postarał się bardziej. Gdyby wcześniej wykorzystał klona i potrafił być w kilku miejscach na raz, może sprawy potoczyłyby się inaczej. Dużo przemyśleń przed Aburame. Będzie on musiał dokładnie przeanalizować swoje błędy i znaleźć rozwiązanie, żeby taka sytuacja nigdy nie miała już miejsca. Klon przekazał swój, ukłonił się i puffnął. Kisuke westchnął w lekkiej zadumie.

-Odpowiadałem za ochronę kupca imieniem Ryouji Shinji. W trakcie podróży statek został zaatakowany przez piratów. Kupiec, którego miałem chronić, okazał się współpracować z grupą piratów. Doszło do rabunku na pasażerach statku oraz próbie porwania drugiej kapitan. Musiałem zainterweniować. Wywiązała się walka pomiędzy mną a piratami, dowodzonymi przez tego, którego miałem ochraniać. Piraci zwracali się do niego imieniem Monoshi. On używał Uwolnienia Lodu, typowego dla klanu Yuki i zapewne często spotykanego na tych wodach. Walka miała burzliwy przebieg. Próbował zatopić statek swoimi jutsu. Robiłem co byłem w stanie, w ostateczności swoim atakiem całkowicie zniszczyłem statek piratów. Zwój, który wyłowiłem, należał do niego. Od początku bardzo go pilnował.- Miał trochę czasu aby dokładniej przemyśleć wszystko co się wydarzyło i gdy przyszedł czas na jego zeznania, po prostu mówił. Nie trzymał się idealnie swojego planu, ale było widać, że tego typu raporty składał często. Był shinobim, to część jego pracy. A przynajmniej za czasów, gdy służył każdego dnia klanowi Aburame. W Ryuzaku jego obowiązki wyglądały odrobinę inaczej.

[Ario]

Kisuke
Wyprawa rangi A
Kolejka 19/19 PÓŁ na PÓŁ

Mężczyzna patrzył na Ciebie i nic nie mówiąc wstał i podszedł do okna. Otworzył je i wyciągnął jakiś skręt, który rozpalił nie patrząc w Twoją stronę.
- Wiesz...generalnie gdybym usłyszał tę historię tylko od Ciebie, to bym odrazu Cię zamknął. - powiedział stanowczo, będąc ciągle odwrócony plecami.
Zapadła głucha cisza. Dopiero po chwili, w rytm wydychanego dymu, Ninshi przerwał ją kolejną częścią wypowiedzi.
- I to byłby generalnie mój błąd. Zacząłem się zastanawiać, kiedy straciłem zaufanie w społeczeństwo i to, że dobrzy shinobi jeszcze istnieją. Chyba za dużo lat spędziłem zamykając piratów i przestępców, że zatraciłem się w tym co robię... - cicho westchnął i wyrzucił papierosa na zewnątrz, po czym zamknął okno i powoli wrócił do Ciebie.
- Ocaliłeś ten statek Kisuke. I wszystkich pasażerów. Wszyscy jednogłośnie potwierdzili Twoje bohaterstwo. Nie byłeś zobligowany do tego, by kogokolwiek tam chronić, a jednak zrobiłeś to. Los tej dziewczyny byłby bardzo...zły. Wyłowiliśmy jeszcze 3 inne kobiety, po tym jak statek się rozpadł. Już są bezpieczne.

Oficer otworzył szufladę i wyjął kilka papierów. Przysunął jeden w Twoim kierunku.
- To oficjalne podziękowanie ze spółki, która posiadała statek. Zostałeś mianowany dożywotnio wyjątkowym gościem i możesz bezpłatnie korzystać z ich statków, a także wszystkich dogodności, jakie posiadają. - powiedział, przekazując Ci ładny kolorowy papirus. Następnie sięgnął po kolejny zwój, tym razem bardziej oficjalny i również Ci go podał.
- To podziękowanie za zasługi od straży Ryuzaku dla Ciebie i Twojej organizacji za przeprowadzone działania militarne przeciwko piractwu. Napewno będziemy chcieli skorzystać z Waszych usług częściej. - wyjaśnił.
Kolejny był mniejszy list. Zapieczętowany. Również został Ci przekazany. Był tam odcisk czerwonych ust na samym dole.
- To jest od drugiej kapitan statku. Niestety nie mogła przekazać go osobiście, ale nalegała byś go otrzymał. - widziałęś w jego oczach, że chyba nawet Ci trochę zazdrościł.

Następnie cicho westchnął i podszedł do ściany, biorąc zmoczony zwój. Położył go na stole.
- Teraz najważniejsze. Dzięki szybkiemu śledztwu ustaliliśmy, że mężczyzna, który podawał się za Ryouji Shinji to nie był on. To był ścigany listem gończym osobnik, który specjalizował się w konkretnych kradzieżach. Dowodził szajką piracką, którą udało Ci się jednym ruchem zniszczyć. Prawdziwy Ryouji jest znany w Ryuzaku i na szczęście przeżył napad. Bardzo nalegał byś przyszedł do niego w związku z misją. Co prawda on tej misji nie zlecał, tylko ten złoczyńca, ale to już wyjaśnicie sobie sami. Powiem tylko tyle, że dobrze mieć w Ryoujim partnera, a Wy ocaliliście rzecz, która należy do niego.
Mężczyzna skinął głową.
- To wszystko. Dobra robota, Kisuke z Kropli.

Następnie odprowadził Cię do drzwi. Na zewnątrz czekał na Ciebie wystawny powóz, jeden z lepszych jakich widziałeś. Przed nim stał ubrany w eleganckie szaty dorożkarz, który otworzył Ci drzwi.
- Mają rozmach, mówiłem. - powiedział zza Twoimi plecami oficer, który rozpalał następnego papierosa.

Podróż minęła Ci w spokoju. Miałeś czas by poukładać sobie to wszystko w głowie. Gdy dojechaliście na miejsce, zobaczyłeś niemalże Willę. Bardzo duży teren upchnięty gdzieś na uboczu miasta, ale jednak była to ciągle część industrialna. Widziałeś masę ludzi pracujących przy ogrodzie, czy zwierzętach, wśród któych były takie okazy jak krowy czy owce.

Podjechaliście pod same drzwi. Drzwi zostały otwarte przez chłopaka, który ubrany był jak lokaj.
- Kisuke-sama, witamy. Zapraszam, Ryouji-dono już czeka. - powiedział, wprowadzając Cię do środka willi.
Gdy wszedłeś do środka widziałeś kilka osób z obsługi. Na samym środku schody biegły na antresolę, na której stały mężczyzna przy kości z pokaźną brodą.
- To on!? - krzyknął, a jego głos odbił się echem po całej salce. - Kisuke-san, jakże się cieszę, że Cie widzie. Chodź, siadaj, nie spodziewałem się, że przyjdziesz, kazałbym tutaj trochę posprzątać! - krzyknął zapraszając Cię gestem ręki na górę, gdzie miał znajdywać się chyba główny gabinet. Oczywiście nic nie trzeba było sprzątać, bo pałac lśnił od czystości.

[Kisuke]

Były inne. Sam siebie w myslach skarcił, że całkowicie wypadł mu z głowy ten detal. Druga kapitan miała przecież być zaniesiona do ładowani i dołączyć do innych. Oczywiście, że musiały być inne. A Kisuke prawie je wszystkie potopił, niszcząc statek. Dobrze, że przynajmniej większość siły uderzenia poszła w kadłub, bo inaczej zabiłby je na miejscu. Na zewnątrz zachował jednak swoją standardową minę i nie dawał po sobie poznać, że przemyślał sobie swoje zachowanie. Był uratowane, więc uśmiechnął się, wykonując delikatny ukłon. Każdy wykonał swoje zadanie i były bezpieczne. Nawet jeśli Kisuke miał na koncie kolejny błąd. Musiał jednak uważać. Stał się zbyt pewny siebie i zbyt nonszalancki od czasów zyskania nowego oka. To ma wpływ na jego podejście oraz podejmowane decyzje. Jak widać, także w negatywnym znaczeniu.

-Dziękuję. To bardzo miłe. Ale ja po prostu wykonywałem swoją pracę- Przyjmowanie tych wszystkich podziękowań i nagród zaskoczyło go. Mimo popełnionych błędów, zrobił przecież coś wielkiego. Uratował bardzo dużą ilość osób. Ważnych osób. Nic dziwnego, że właściciele statki byli mu wdzięczni. Uratował ich spore źródło zarobku i potężną inwestycję, która pewnie jeszcze się nie zwróciła. Gdyby atak piratów się powiódł, byliby skończeni. Podziękowania od Ryuzaku były równie istotne, szczególnie pod względem Kropli. I tych dwóch podziękowań należało się spodziewać, może mniej wielkości tych podziękowań. To co jednak zaskoczyło go najbardziej to był najmniejszy z listów, z odciśniętymi ustami. Otworzył usta, żeby coś powiedzieć, ale nie znalazł odpowiednich słów. Znów poczuł się onieśmielony, jak za dawnych czasów. Nie wiedział, jak na to zareagować. Schował więc listy za pazuchę, w wolnej chwili sobie je przeczyta.

Widok karocny, niczym z bajki, także wprawiał w zdumienie. Pożegnał się skinieniem głowy z mężczyzną, który go przesłuchiwał i mógł wejść do powozu, która zabrała go na miejsce. Przepych, który go uderzył był niesamowity. Nawet w porównaniu do statku, którym nie tak dawno podróżował. Może to kwestia tego, że na wystawne życie nigdy nie było go stać, a w czasie pracy dla Kropli miał kontakt z osobami najbiedniejszymi. Tym razem przyszło mu nawiązać kontakt z drugim skrajem społeczeństwa. Kimś naprawdę bogatym. Tym właśnie kupcem, którego rzekomo miał Kisuke ochraniać.

-Ryouji-dono, miło pana poznać. Szkoda, że w takich warunkach. Ale cieszę się, że problem z podszywającym się pod pana osobnikiem został rozwiązany. Czy mógłbym w czymś jeszcze pomóc?- Zgiął się w pasie, kłaniając się przed kupcem. W wielu społeczeństwach to ninja stanowili tą ważniejszą część. W Ryuzaku było całkowicie odwrotnie. To pieniądze, a nie chakra, stanowiły wyznacznik prestiżu oraz możliwości. I właśnie te możliwości były potrzebne Kropli. Mieli przysłużyć się Ryoujiemu, aby mieć nieco łatwiejszy dostęp do jego środków. Czy to poprzez dobrowolną pomoc, czy też poprzez regularniejsze misje wykonywane dla niego. Jeśli była okazja, aby tym razem przysłużyć mu się bezpośrednio, Kisuke chciał o niej wiedzieć natychmiast.

[Ario]

Kisuke
Wyprawa rangi A
Kolejka 20/19 PÓŁ na PÓŁ

Nie czekając usiadłeś w pokoju, który przygotowany był do przyjmowania osób...no, powiedzmy, że takich jak Ty. To co rzuciło Ci się w oczy, to przede wszystkim fakt, że na ścianach wisiało dużo różnych portretów. Oprócz tego, zaraz do pokoju wszedł jakiś kolejny lokaj (inny niż ostatnio) i wniósł zastawę, zapewne zrobiona z czystego złota. Wykwintna karafka, w której błyszczał się biały płyn, momentalnie znalazł się w posiadaniu Ryoujiego. Rozlał Tobie i sobie po sporym napitku. Zapewne Sake.
- Dobrze, że jesteś, mamy dużo do omówienia. - powiedział, rozlewając. - Przede wszystkim - bardzo dziękuję. Dziękuję po stokroć, za wszystko. Przede wszystkim, że oszczędziłeś mi kosztów naprawy statku. Odnowić pokład to pół biedy, ale jakbym miał od nowa kolejny taki statek wytworzyć, to bym był mocno pod kreską. Zarobiłem na Tobie sporo, więc i dlatego zostałeś moim partnerem biznesowym. Ty i Twoja organizacja. - powiedział, biorąc łyk Sake. - Twoje zdrowie, Kisuke z Kropli.

Następnie "zawąchał" rękawem i nalał odrazu następne.
- Teraz tak. Mogę być z Tobą szczery? A co mi tam, będę. Odkąd mam kupę kasy, to zawsze jestem szczery. - powiedział i uśmiechnął się w taki sposób, że naprawdę nie chciałbyś być jego wrogiem. Nie chodziło o żadne tam zdolności bitewne, ale czułeś, że facet potrafi naprzykrzyć w życiu.
- To wszystko co mam, to tak naprawdę...wielki chuj Ci powiem. Wiesz co się w życiu liczy? - zapytał dość poważnie. - Rodzina. A Ty mój przyjacielu, ocaliłeś moją siostrzenicę. Aż mnie mierzi, jak pomyślę, że tyle czasu pływali bez obstawy. Przecież oni by ją tam...ah, siostra by my jaja urwała. W każdym razie, to jest drugi temat. Chciałem, żeby ta Twoja organizacja podpisała kontrakt na obstawianie statków. Potrzebuje rzetelnej ochrony i ludzi z jajami, teraz wszyscy to takie ciapaki, co boją się podjąć decyzję. Patrz na mnie, co widzisz? Co widzisz? - zapytał patrząc na Ciebie poważnie.
- Powiem Ci co widzisz. Chama Pan widzisz. Chama z chamów Pan widzisz. Myślisz, że dostałem to wszystko na tacy? Ja Ci coś powiem. Ojciec pił, matka piła, brat pił, wszyscy pili. To jak ja miałem wyjść na ludzi? A widzisz, wyszedłem. Co żeś robił 20 lat temu w zimę? Powiem Ci co robiłeś. Srałeś w pieluchy. A ja dorożką, którą zrobiłem sam, za zbieranie i sprzedawanie butelek woziłem tych kurwa bogaczy. A na szpital. A na targ. A do znajomej. A do siedziby. Zima lato wiosna, butów nie miałem a i tak zapierdalałem. - wziął głęboki oddech i wypił kolejną lufę.
- Potem przesiadłeś się na powóz. Mój pierwszy osioł. Schorowana biedna Gwiazda. Odkupiłem ją z rzeźni wiesz. Mówili, ona pochodzi 3 miesiące, a ja na to TAKIEGO WAŁA JAK RYUZAKU CAŁE! - wykonał gest rękoma.
- Potem zatrudniłem dwóch chłopaków, do wożenia, a z trzema innymi zajmowaliśmy najlepsze miejsca. Tyle razy co mi straż wpierdoliła to nie zlicze. Ale kiedyś to było, wpierdol dostałeś i się rozeszliśmy, a teraz jakieś protokoły sroły, nawet boją się zapanować nad tym wszystkim. I teraz ta wojna. Myślisz, że mogą mnie powstrzymać? Nie handluj z Cesarstwem. Kiedy ja kurwa nie miałem co jeść, ktoś mi pomógł? Mogą mi obciągnąć pedały, jedne i drugie - z Ryuzaku i Cesarstwa. Będę handlować z kim chcę. - i myk, kolejna Lufa.
- Dobra, bo się rozgadałem. Konkretnie - chcę, by Twoja organizacja podpisała ze mną kontrakt. Dam Wam...a chuj, dam Wam takie stawki, jakich nikt nie ma. Bo masz jaja i to mi się podoba. Narazie flota liczy 5 statków, ale będziemy się rozbudowywać. Mam też dużo innych biznesów, ile tam Wam jest? Ja Was wszystkich wezmę przygarnę, tylko to już spotka się moja podwładna z Wami i dopracuje szczegóły.

Mężczyzna polał kolejną lufę i ponownie wypił.
- A siostrzenica Cię chwaliła. Chyba jej w oko wpadłeś. Dobra dziewczyna, nie takie kurwiszcze jak moja siostra. Nie wiem skąd ona wzięła wzorce, może ode mnie hehe. Pracowita. Zawsze mi pomagała, od dzieciaka. Tamta zachlana leżała, to pomagała mi koła wymieniać. Albo nawet jeździć. Wiesz jaką ma smykałkę do handlu? Słuchaj, nie wiem jak tam ten, ale jak coś to ona nie ma męża. Bierz ją na żonę, nim ktoś Cię uprzedzi, hehe. No, więc chciałem jej dać jakąś pracę tutaj, przy mnie. Ale ona twardo, że będzie dowodzić flotą morską. No i dziewczę szkoli się na kapitana. Rozumiesz, pierwsza dziewczyna, która będzie dowodzić taką flotą. Żeby jej zaraz do wojska nie wciągnęli. W każdym razie, no zrobisz jak uważasz. Nie ma jej bo jest w porcie, dogląda statku, ale to ją odwiedź. Tylko kurwa, skrzywdź ją, a wyrwę Ci małego. Kocham ją bardziej niż kogokolwiek! - zrobił na chwilę groźną minę.
- Dobra, do meritum, bo się rozgadałem. Pokaż mi ten zwój. - powiedział i wziął zwój. Rozpieczętował i rozwinął na stole. Zawartość Cię zdziwiła bo...był tam rzeczywiście obrazek jakichś dzielących się ludzi, ale jak się wczytywałeś to...
- Mój największy skarb. Drzewo genealogiczne mojego rodu. Trochę podniszczony, ale to się przepisze. Bardzo długo nad tym pracowałem. Ten debil złodziej, wziął największy zwój jaki był i myślał pewnie, że to jakieś ninjutsu czy inne te Wasze shinobijskie techniki. Przecież na tym się biznesu nie buduje. Jeszcze idiota zabił mojego lokaja...ehhh. - powiedział i zwinął zwój.
- Słuchaj, chciałem Ci coś jeszcze dać. I tak nie bardzo miałem co z tym zrobić, ale może przyda Wam się w organizacji. Jak to opatentujecie, to będziecie mogli ochraniać więcej moich statków, hehe. - powiedział i wyszedł z pokoju. Wrócił po chwili z dużym zwojem.
- Masz, kiedyś ściągnąłem to w formie długu. Trzymałem to, bo może siostrzenica by została kunoichi, ale woli biznes. A teraz wietrzę biznes i ufam, że się dogadamy. - powiedział.

A następnie podał Ci zwój.

Wyprawa Zakończona Sukcesem.

[Kisuke]

-Oraz pańskie- Odwdzięczył się swoją częścią toastu, sięgając po nalaną mu sake. Kisuke nie był typem abstynenta i gdy była okazja, chętnie napił się czegoś dobrego. Zazwyczaj było to jedynie szybkie piwo wieczorem, gdy mógł chociaż na chwilkę usiąść i odpocząć. Przy tak napiętym grafiku, zajętym albo pracą przy Kropli albo ciągłymi treningami, ciężko było znaleźć chwilę wyłącznie dla siebie. Przyjemnie więc było usiąść w tak spokojnych warunkach i skosztować ciekawego trunku. Zaoczył usta i wziął małego łyka. Nie przyszedł tutaj przecież się upijać, a przedyskutować pewną sprawę, którą miał dla niego kupiec. Przyjemności zostaną na później, najpierw sprawy biznesowe.

A trzeba było przyznać, że spotkanie przybrało bardzo nieoczekiwany obrót. Pojawiło się sporo faktów, których do tej pory Kisuke nie powiązał. Może mu umknęły, może nie dostał wystarczająco informacji. Bez znaczenia. W każdym razie. Zarówno statek jak i uratowana druga kapitan byli powiązani z kupcem. I to bardziej niż można by było przypuszczać. I gdy wydawało się, że zaczną po prostu ustalać dokładniejsze szczegóły związane z ochroną statków, zaczęło się przedstawienie. Ryouji rozgadał się. Rzeczywiście był osobnikiem szczerym do bólu. Nie owijał w bawełnę i było widać, że sporo spraw leżało mu na wątrobie. Historia, którą przedstawił w bardzo grubiański sposób, była przy tym bardzo inspirująca. Sam do wszystkiego doszedł.

-Obecnie pięć osób. Ale nadal się rozwijamy. Przekażę wszelkie nasze ustalenia oraz kontrakt na ręce Hoshi, naszej zarządczyni.- Zbieżność ilości statków oraz liczebności Kropli była tutaj bardzo na rękę. Trzeba było jednak pamiętać, że eskortowanie takich statków to trudne i czasochłonne zajęcie. Ale będzie tego warte. Kropla zdecydowanie na tym zyska, choć pewnie będą musieli dwoić się i troić, żeby utrzymać pomoc ubogim na podobnym co teraz poziomie, jednocześnie zbierając środki za ochronę floty kupieckiej.

-Mieliśmy okazję dłużej porozmawiać. Niezwykle miłą i pomocna młoda dama. Zadbam o to, żeby nigdy jej się nic nie stało- Nie zadeklarował się z próbą wzięcia ją na swoją żonę. To były BARDZO daleko wychodzące plany, których Aburame nie mógł obecnie zakładać. Brakłoby mu dnia, żeby się zajmować jeszcze tą kwestią. Ustatkuje się na starość, obecnie ma ambitne plany, które kolidowałyby ze zwykłym, rodzinnym życiem. I nie chciałby dziecku zapewnić powtórki ze swojego życia. Utrata rodziców w młodym wieku wielu mogła załamać.

-To... To niezwykły prezent. Jestem zaszczycony, że przekazuje to pan w moje ręce. Współpraca pomiędzy panem oraz Kroplą to początek czegoś wspaniałego, czego świat jeszcze nie widział. Dziękuję raz jeszcze. Za te wszystkie miłe słowa, za podarunek oraz za możliwość dalszej współpracy- Ukłonił się, gdy zostało mu przekazany zwój. Oparł go o podłogę, przytrzymując jedną ręką, a drugą wzniósł toast i ponownie upił łyka Sake. Tym razem nieco większego, bo zarówno język jak i gardło przyzwyczaiły się już odrobinkę do posmaku alkoholu. Spotkanie trwało jeszcze chwilę, dogadywane były niektóre szczegóły, część formalności pozostawiono na później, głównie przez potrzebę przedyskutowania ich z Hoshi. To ona ostatecznie odpowiadała za całokształt Kropli, więc tego typu decyzje zawsze musiały przejść przez jej ręce.
[z/t]

[Ario]

Ario zamknął siedzibę władzy, a także matulę w pokoju, zakładając jej coś na styl improwizowanej pieluchy z materiałów i gąbki, a następnie w spokoju mógł ruszyć na kolejną przygodę związaną z robieniem misji dla jego organizacji. Tym razem na czele wyprawy miało stać dwóch dziwnych archeologów, chociaż nie wiadomo, czy dziwny to przy nich nie był sam Ario. W każdym razie mężczyzni podzielili się z nim informacjami, które według nich były istotne w kwestii powodzenia tej wyprawy.
- To idziemy do świątyni? - zapytał Ario trochę zdziwiony. Według niego wyprawa archeologiczna kojarzyła się z tym, że bierze się łopatki i pędzelki i kopie w ziemii, a nie że idziesz do jakiejś światyni i tam co. Oglądasz ściany? - A jak się robi archeologie w świątyni? Chcecie bazować na tym, co jest zapisane na ścianach, czy szukać tajnych przejść? Czy to i to? - zapytał.

No, jeżeli chłopaki myśleli, że Ario to sobie będzie szedł i oglądał tak o, jak sobie Ci dwaj bawią się w szukanie przeszłości, to się grubo mylili. Ario zamierzał był tam częścią ekipy wydobywczej i napewno nie zamierzał się ociągać. Cała kwestia powstania chakry zaczynała wydywać się intrygująca.
- Kult Kaguyi? - zapytał. - A jak się ma jedna rzecz. Widziałem...pewnego osobnika, który nazywał się Kultem Jashina. Oni mają zdolności regenerujące wykraczające poza rozumienie medyczne. Wiecie na czym polega ta sztuczka? - korzystając z sytuacji, Ario zamierzał podpytać swoich towarzyszy o to, co wiedzą na temat tego...klanu? To co Azuma pokazał Ario było rzeczywiście iście intrygujące, więc kto ma nie wiedzieć na ten temat więcej, niż osobniki, którzy poświęcili całe swoje życie na badaniu poszlak i legend?

[Kisuke]

Ario
Wyprawa rangi A
17/38

-Taaa... Raczej do tego co z niej zostało- Ario się zdziwił, a na swoje pytanie usłyszał gromki śmiech obydwu mężczyzn. Nie mieli w planach wyśmiać jego pytania czy nieznajomości tematu. Po prostu rozbawił ich fakt, że mogliby trafić na coś naprawdę niezwykłego, co wciąż jeszcze jest w całości. Zwykle nieużytkowane budowle szybko niszczeją. A im dalej w las, tym więcej drzew. Korzenie, zmiana terenu, dzikie zwierzęta. Tyle różnych możliwości, żeby z monumentalnych struktur ostało się kilka kamieni. Ale to wciąż wystarczająco żeby spróbować się czegoś dowiedzieć. I może nawet coś znaleźć.

-Będziemy szukać wszystkiego co się ostało po tych ponad 300 latach. Pewnie trzeba będzie trochę pokopać w ziemi, bo spora część mogła się zawalić albo zapaść. Jak tam dotrzemy to zobaczymy od czego będziemy mogli zacząć.- Ciekawość lalkarza chyba nie miała granic i nadal dopytywał o kolejne szczegóły. Ale tych dwóch zdawało się mieć wyraźny podział na to co mają bardzo dobrze zaplanowane i przemyślane oraz to co będą dopiero obmyślać. Procesy archeologiczne, które trzeba będzie przedsięwziąć jeszcze nie zostały ustalone, więc Ario nie dowiedział się niczego.

-Przed wielkim nadejściem Mędrca, jego matka Kaguya opiekowała się wszystkimi. Potrafiła korzystać z chakry, więc miała ogromne możliwości. Ludzie uznali ją za bóstwo, które zeszło z nieba. Ale jak wiadomo to absurdalne. Chakrę jednak posiadała. Ludzie poszli za nią. Do czasu aż na scenę nie wkroczył Mędrzec. Ludzie zapomnieli o Kaguyi, nazywając Mędrca Bogiem Shinobi. Ale nie wszyscy za tym poszli. Niektórzy nadal trwali przy jego matce. Z czasem kult ten słabł, a do obecnych czasów praktycznie nic się po nich nie zachowało- Choć nie o to dokładnie było pytanie, to Arikage postanowił udzielić nieco dokładniejszych informacji, rozwodząc się na tematy historyczne.

-Mają swoją świątynię gdzieś w Ryuzaku i bardzo dobrze pilnują swojej wiary. Lepiej z nimi nie zadzierać. To banda chorych zwyrodnialców- Nagai wszedł więc w słowo swojemu towarzyszowi i uczulił Ario, aby ten nie interesował się tą tematyką. Po ich minach było widać, że oni raczej też się tego wystrzegają jak ognia. Temat był grząski, więc starali się go nie kontynuować. A tym bardziej nie wchodzili w niepotrzebne dyskusje i dopytywania po co jest mu wiedza o tym.

-Koniec przygody. Rączki na widoku, plecaki odłożyć na bok- Podróż zakłócił czyjś głos. Mężczyzna zeskoczył z gałęzi drzewa, które rosło przy drodze. Na ustach miał maskę, na głowie zaś kaptur. Ciężko więc było powiedzieć coś dokładnie o jego wyglądzie, jak tylko o jego złotych oczach. Postura wskazywała na dobrze zbudowanego trzydziestolatka. Jego strój był całkowicie czarny. Długie spodnie ze śladami użytkowania sugerowały, że raczej nie był to ktoś kto dbałby o swój wygląd. Na koszulkę narzucony miał płaszcz z wysokim kołnierzem, postrzępionym na końcach. Przy udzie prawej nogi widoczna była kabura, a przy pasku wisiała mu torba. To co mogło rzucać się w oczy to wysłużone kastety, które miał założone na obu dłoniach. Arikage i Nagai zrobili pół kroku w tył, momentalnie spoglądając na znajdującego się pomiędzy nimi Ario. Rabuś to dostrzegł i uniósł wyżej jedną brew, mrużąc przy tym oczy. Jeden zły ruch i rozpętać się tutaj może piekło. Albo po dobroci wszyscy odłożą swoje rzeczy i rozejdą się w przyjaznych stosunkach. Brzmi jak dobra opcja!