Plaża

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
11/15
Kierowałaś się w stronę Tory, ale spotkałaś innego psa. Czy to był łut szczęścia, czy może jednak umiejętności, to wszystko było nieznane nikomu, jednak efekt był ważny. Co do czystości to może akurat przesadzałaś - w końcu biegał po lesie, no ale nie wyglądał jak jakiś przybłęda. Gdy tylko usłyszał Twój głos podniósł łeb do góry i spojrzał przekręcając głowę na bok. Jeż chyba był zadowolony z faktu, że przyszłaś go obronić, a tym bardziej, że kucnęłaś nad nim. Gdy tylko mógł, wykorzystał sytuację, podskoczył do góry i odbiegł jak tylko szybko mógł. Niestety w efekcie tego delikatnie ukłuł cię w tyłek - ledwo poczułaś. Ach te zboczone jeże, jak mogły. Pies natomiast był ucieszony, lecz niegroźny jak to było wspominane przez dziewczynkę. Od razu wpadł na Ciebie i zaczął się łasić - na szczęście Cię nie wywrócił i tylko ocierał się i mruczał zadowolony. Bez problemu założyłaś mu obrożne na głowę. Widać był przyzwyczajony, bo zaraz się uspokoił, usadowił się na ziemi i zaczął ziajać radośnie.
Wszystko układało się po Twej myśli, bo na dźwięk gwizdka wcześniej zareagowała inna psina. Teraz biegła sobie szybko do miejsca, od którego rozchodził się dźwięk gwizdka. Rozglądała się w poszukiwaniu jakiejś znajomej twarzy, dlatego nieśmiało podeszła do Tsu i usiadła obok. Pozostało tylko założyć smycz i do boju. Niestety, pozostawała jeszcze dwójka zaginiona. Byłaś na niewielkiej polance, od której rozchodziły się 4 drogi. Jedna do punktu wyjścia - do tyłu, druga tam, skąd przybiegła Mini - w prawo. Pozostałe dwie były niezbadane, lecz widziałaś, że droga na lewo delikatnie zakręcała w stronę morza. Pamiętasz, jak dziewczynka wspominała, że Tora była leniwa i zwykle wolała pozostawać obserwatorem, a znajdowaliście się niedaleko plaży (ptaki, delfiny, mamuty - nie wiadomo co jeszcze tam się lęgło). Do tego została Aya - niepisany przywódca innych. Czy to mogło się jakoś łączyć?

[Reika]

Obrona jeża zakończyła się pełnym sukcesem, który w podziękowaniu ukuł Reikę w tyłek. Kunoichi już kilka razy miała jeża na rękach, więc zbytnio nie przejęła się jego kolcami, zaś całą uwagę skupiła na czarnym demonie, którego słodka morda sprawiała, że dziewczyna miała ochotę go wyściskać i wycałować. Psisko radośnie rzuciło się w jej stronę i zaczęło się łasić, na co Reika odpowiedziała śmiechem i poczochrała go troch, po czym objęła za szyję i przytuliła Tsu do siebie.
- Dobry piesek. - Pochwaliła zwierzę, głaszcząc po puchatym łebku. - Dobry.
Kurcze, takiego słodziaka to sama by chciała. Gdy tylko nacieszyła się tym czarnym pieszczochem, założyła mu odpowiednią obrożę i odetchnęła. Jednego już miała. Teraz spróbuje z jego pomocą odnaleźć inne. O dziwo daleko nie musiała szukać, bo na jej wcześniejszy gwizdek zareagowała druga psina, która niepewnie wyszła z krzaków i usiadła obok Tsu. Reika stwierdziła, że ta płochliwa, brązowa istota to Mini. Założyła jej obrożę, zanim postanowi ponownie spierniczyć i nagrodziła ją przyjaznym głaskaniem, żeby tak się jej nie obawiała. No dobrze. Miała teraz dwa psy i rozejrzała się po otaczającym ją lesie. Wcześniej chciała się kierować na lewo, w stronę Tory, a przynajmniej tam słyszała jej szczekanie, jednak nie będzie biegać po lesie ze wszystkimi psami na smyczy. Chwyciła więc stanowczo obie smycze z psiakami i nakazała pupilom pójście za sobą. Reika postanowiła cofnąć się do Midori i przekazać jej chociaż Mini, zaś Tsu chciała zatrzymać, żeby pomógł jej przekonać inne psiaki do powrotu. Z resztą ten czarny demon był taki energiczny, że porządny spacerek mu się przyda. Taki psiak potrzebuje sporo ruchu. Tak więc cofając się drogą, którą tu przyszła, już po chwili znalazła się na skraju lasu, prowadząc oba psiaki. Dostrzegła Midori i pomachała dziewczynce, po czym podeszła do niej i podała jej smycz z Mini.
- Chyba wiem, gdzie jest Tora, ale zatrzymam Tsu, żeby pomógł mi ją i Ayę przekonać do siebie. - Powiedziała dziewczynce. - Przyda mu się trochę ruchu, bo męczył jeża, żeby się z nim pobawił.
Uśmiechnęła się do dziewczynki, że wszystko w porządku i gdy wszystko będzie ustalone, Reika wróci do lasu, prowadząc Tsu na smyczy i wybierając drogę w lewą stronę. Dla pewności zagwizdała jeszcze gwizdkiem.

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
13/15
Cóż, Tsu widocznie zdobył Twoje serduszko, ale należał do kogoś innego, więc chyba trochę się spóźniłaś. Ups - takie życie Halinka. Ciekawe tylko, jak rozpoznałaś odpowiednią smycz, lecz kto by wątpił w kobiecą logikę i instynkt. Jednak coś te psiaki ciągnęło, do godnej zaufania osoby, dlatego właśnie zebrałaś dwa z nich. Gratulacje misj... a nie jednak nie. Przeczucie Cie jednak nie myliło, bo Mini miała na sobie malutką opaskę z zapisanym tym właśnie imieniem. Może dla estetyki, może dla wyróżnienia tego szkraba, jednak wszystko to miało swój większy cel urojony w czyjejś głowie. Suczka z początku nie wiedziała jak odpowiedzieć na ten gest, po prostu się trzęsła pod Twoim dotykiem, jednak potem się przyzwyczaiła i merdała wesoło przez chwilę, zaraz powracając do postury bojaźliwej. Tak wygodniej po prostu. Czy to dobrze, że nie pobiegłaś w lewo - to się okaże, jednak faktycznie pozbycie się jednego psa, było nie najgłupsze (nawet prowadzący pewnie o tym nie pomyślał). Kierowana myślą bardziej chyba pobieganiem sobie z Tsu, niż wyszpiegowaniem pozostałych ruszyłaś więc do Midori. Dziewczynka bawiła się ze szczeniakiem na skałce, tak jak jej kazałaś. Także Cię zobaczyła, odmachała poczekała chwilę jak podejdziesz.
-To już dwa z głowy! Dziękuję Ci raz jeszcze Reika-chan - uśmiechnęła się i zabrała od Ciebie smycz wracając do swoich poprzednich obowiązków. Wzięłaś więc psisko na smyczy i ruszyłaś przez las. Na spokojnie doszłaś do poprzedniego miejsca, w którym Tsu zaczął mocniej węszyć, lecz nie zobaczył swojego przyjaciela jeża i szedł dalej podskakując od czasu do czasu. Gdy poszłaś drogą w lewo dotarłaś do plaży i prowadziłaś wzdłuż niej. Tsu oczywiście zadowolony z tej okazji biegał przy brzegu zadowolony. Po jakichś stu metrach zobaczyłaś grupkę mew, które oblegały pozostałą dwójkę psów. Wielki rozłożony na piasku ze wzrokiem wbitym w resztę, oraz drugiego - Ayę poznaną po charakterystycznym wyglądzie husky'ego. Ta szczekała na mewy, a mewy skakały niespokojnie. Cóz, Tsu wyglądał na zadowolonego, więc wyrwał się ze smyczy, którą trzymałaś i puścił się biegiem w stronę ułożonego na ziemi psiska, po czym rozgonił mewy wbiegając w nie raz po raz, gdy te wracały na ziemię.

[Reika]

Z rozróżnieniem obroży ze smyczą nie było żadnych problemów, skoro pan prowadzący zaznaczył, że jedna jest większa od drugiej, a skoro podano dokładnie rysopis piesków, kunoichi mogła spokojnie stwierdzić, że największa należy do Tory, a druga w kolejce jeśli chodzi o wielkość zapewne była Tsu. Teraz miała już tylko dwie obroże i bez trudu mogła ocenić, która należy do Tory, a która do Ayi. Tak więc gdy tylko zostawiła Mini z ucieszoną Midori i słodkim Gru, poprowadziła Tsu ścieżką w lewo, by wyjść w końcu z drugiej strony plaży i kierować się wzdłuż niej. Czarny demon najwyraźniej był zadowolony spacerem, bo radośnie biegał po piasku i od czasu do czasu dawał podmywać falom swoje łapy. Ten widok sprawił, że Reika zaczęła coraz poważniej zastanawiać się nad posiadaniem psa. Ciekawe co by na to powiedział Shigeru. Shigeru...gdzie też on jest tak długo i czy wszystko z nim dobrze? Dalsze rozmyślania o bracie przerwał jej krzyk grupy mew, która najwyraźniej nie była zbyt zadowolona z faktu, że jakiś pies je obszczekuje. Tym psem była Aya, a tuż obok, wyłożona na piasku leżała Tora. Reika odetchnęła z ulgą i puściła Tsu, który wyrywał się do swoich koleżanek i rozgonił skrzeczące mewy. Kunoichi nie pozostało już nic innego, jak podejść do psów i przyjrzeć się im uważnie.
- No dobra. A teraz ładnie zbiórka! - Zakomunikowała i zagwizdała tym psim gwizdkiem. - Tora, Aya, Tsu! No chodźcie.
Zacmokała na nie i czekała na ich reakcję. Tsu pewnie od razu przybiegnie, żeby znowu go czochrać, co też Reika zrobi z przyjemnością, zaś nie miała pojęcia jak dwa pozostałe psy zareagują. Może obecność Tsu ośmieli je tak jak wcześniej Mini i dadzą się bez problemu zakuć w obroże. W każdym razie słońce powoli chyliło się ku zachodowi i lepiej się z tym szybko uporać i mieć z głowy. Midori też powinna wrócić przed nocą do domu. No to jak psiaki? Chodźcie do cioci Rei <3

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
15/15+
Gdy podeszłaś bliżej mew, te rozgoniły się na lewo i prawo odlatując równocześnie do góry. Widocznie nie byłaś tam przez nie mile widziana, no i poczuły pewien dyskomfort, bo jakiś człowiek musiał zepsuć ich zabawę. Tak więc wszystkie niedobitki, nierozgonione przez Tsu właśnie uciekły przed Tobą. Ciekawe czemu, może jakieś złe skojarzenia? Co do zbiórki, psy nie były tak chętne - prócz Tsu oczywiście, który zaraz szczekał i biegł dookoła Twej osoby jakby mu słońce przygrzało - nie po raz pierwszy i nie ostatni zapewne. Z głaskaniem był ten problem, że Tsu był na tyle podekscytowany, że nie mógł usiedzieć w miejscu, dlatego zajmował się dalej gonitwą po okrągłym torze. Tora podniosła łeb, spojrzała na Ciebie swoimi zmęczonymi oczyma i ziewnęła przeciągle podnosząc swe cielsko do góry i otrzepując z piachu. Nie trzeba oczywiście mówić, że Ci się oberwało i byłaś teraz cała malutkich ziarenkach. Jednak w końcu podeszła i ustawiła się do Ciebie bokiem unosząc głowę do góry. Można powiedzieć, że pozwalała założyć sobie obrożę, ale takiej wielkości pies nie miałby problemów, by przeciągnąć Cię przez całą plażę, nawet gdybyś stawiała opór. Pod masywnym cielskiem kryły się rzędy całkiem sporych mięśni - zupełnie, jakby ten pies był zaprzęgany do czegoś. Największy problem był z Ayą, bo ta nie dawała się zbytnio i nie była tak posłuszna, jak pozostałe psy. Nie pozwalała się dotknąć, jednak przy każdej próbie bliższego kontaktu unosiła do góry zęby. Nie rzucała się - to była postawa obronna, może nawet przejawiała przerażenie. W pewnym momencie nastawiła uszy do góry i okrążyła Cie biegnąc wzdłuż plaży - w tą stronę, gdzie miała być dziewczynka. Ta o dziwo biegła w Twoją stronę trzymając Gru na rękach i biegnąc co sił w nogach. Piesek widocznie się wiercił zdenerwowany, nie wiedział co się dzieje.
-Pomocy, oni chcą mi zrobić krzywdę! Ja naprawdę nic Reika-chan! - krzyczała prosząc o pomoc Midori. Była widocznie zmęczona, kłaniała się prawie na nogach, a za nią biegło dwóch mężczyzn - jeden z cepem, drugi z czymś w ręku. Przykładał to do ust - tyle było widoczne. Pod pachą natomiast trzymał małą Mini.
-Jak Cię tylko dorwiemy, to nogi z dupy powyrywamy! - krzyczeli tylko utrzymując się z piętnaście metrów za dziewczynką. Aya widocznie biegła w ich stronę, jednak prosto na dziewczynkę, nie w stronę mężczyzn. O co tu mogło chodzić?

[Naguri]

Zignorowałem tekst dziwaka na temat mojego sprzętu, a mnie to zwyczajnie odprężało, popatrzyłem na dziwne zjawisko które objawiało się tuż koło mnie i odpowiedziałem. -Dobra mów co potrzebujesz, choć normalnie nie zajmuje się takimi pierdołami... To tym razem to zrobię, bo to lepsze niż zabicie go dla spokoju. Wstałem z ziemi i wyciągnąłem rękę do dziwaka. -Dobra dobra, jeszcze forsa na zakupy. Pojawiła się myśl że w sumie mógł bym wziąć pieniądze i uciec, bo i tak kto uwierzy temu, czemuś. Gdy tylko Bond dał mi pieniądze i powiedział czego sobie tam życzy, ruszyłem w stronę sklepów.
-Cholera za bardzo mi go żal, żeby go okraść, zresztą robić sobie wrogów dla kilku ryo.

[Shirokaze]

Misja rangi D 7/15

- Jesteś taki kochany. - powiedział zauroczony mężczyzna. Kiedy chłopak powiedział, by dał mu pieniądze na zakupy, bez chwili zastanowienia dał mu 50 ryo. Wbrew pozorom, Bond jest dosyć bogaty, ponieważ mieszkał jeszcze z zamążną mamusią, więc nie musiał pracować, ani płacić za nic. Zdawał sobię sprawę, iż nastolatek, może go okraść, ale w glębi serca czuł, że tego nie zrobi. Dlatego też, zaczął mówić mu, co ma kupić.
- Dobra, kup krem do opalania, dziesiątkę, nie chcę się przecież spalić... Dwie butelki wody... Jedno ramen w puszcze... No i chyba tyle. Aaaaa i jeszcze jedno, prawie bym zapomniał, kup mi okulary przeciwsłoneczne, mam zamiar wyruszyć w podryw. - odpowiedział Bond. Między każdymi zachciankami ze sklepu była długa przerwa, mniej więcej dziesięć sekund, co mogło zirytować chłopaka.
- Pieniądze za to dam ci, gdy przyniesiesz wszystkie zakupy. Gdzie pójdziesz? Nie interesuje mnie to. Ważne byś zdążył w godzinę. - takie miał wymagania James.

[Reika]

Reika nie zwróciła uwagi na mewy, którym najwyraźniej nie spodobała się jej obecność, bo szybko poderwały się do lotu, przeraźliwie skrzecząc. Kunoichi koncentrowała się na trzech psach, które miała przed sobą. Tsu oczywiście od razu przyleciał uradowany i zaczął wokół niej biegać jak porąbany, więc Reika zaczęła się za nim okręcać i ostatecznie udało jej się przypiąć mu do obroży jego smycz. Zostawiła go tak, żeby wlókł smycz za sobą i zajęła się Torą, która łaskawie podniosła swoje wielkie cielsko po tym, jak szeroko sobie ziewnęła. Oczywiście musiała się otrzepać z piachu i ją ubrudzić. Nie robiła problemów z założeniem obroży, więc już po chwili miała ją na szyi wraz ze smyczą, która teraz leżała na piasku. Reika w nagrodę pogłaskała ją i spojrzała na trzeciego psa. Pozostała już tylko Aya, która okazała się trudnym orzechem do zgryzienia, bo najwyraźniej nie miała zamiaru dać się uwiązać. Co kunoichi próbowała do niej podejść, ta odsuwała się i szczerzyła zęby w obronnym geście. Może jak weźmie oba psy, to Aya pójdzie za nimi? Miała taką nadzieję, bo inaczej będzie musiała sprowadzić tu Midori. Nagle Aya wyminęła ją i pomknęła przez plażę, w stronę, gdzie zostawiła dziewczynkę. Okazało się, że ta biegnie do niej ile sił w nogach, trzymając na rękach Gru. Za nią zaś biegło dwóch mężczyzn, wymachując cepem i czymś innym. Jeden z nich miał pod pachą Mini. Reika rzuciła się za Aya, aby jak najszybciej dopaść do Midori, która najwyraźniej traciła powoli siły. Gdy już się z nią zrównała, przekazała jej obrożę Ayi i gwizdek.
- Zbierz psy, zajmę się nimi. - Syknęła gniewnie, składając jedną pieczęć.
Midori musiała już tylko założyć obrożę Ayi, a u reszty po prostu chwycić za zwisającą z obroży smycz. Mężczyźni szybko się zbliżali, lecz Reika była szybsza.

  Ukryty tekst

- Na drugi raz wyceluję prosto w wasze brzuchy. - Warknęła gniewnie. - Mogę wiedzieć dlaczego ścigacie to biedne dziecko i grozicie mu?

[Kuroi Kuma]

Misja rangi D
17/15+
Aya biegła, jednak co było dziwne... nie zatrzymała się przy dziewczynę i przebiegła dalej w stronę mężczyzn. Była jednak szybsza od Ciebie. Raz, że zauważyła to jako pierwsza, a dwa że widok ten nie był codzienny i trochę był jednak zaskoczeniem. Pędziła więc wzdłuż wody i zostawiała ślady łapek. Nie mogłaś oczywiście pozwolić, by dziewczynce stała się krzywda, dlatego też ruszyłaś dzielnie do boju i chwała Ci za to, bo nigdy nei wiesz, co może zrobić chłop z cepem! Aya minęła dziewczynkę i zaczęła merdać ogonem biegnąc ku dwójce. Twój gniew wstrzymał tą dwójkę i psinę, która teraz wiernie stała u boku jednego z nich. Mini stała już sobie na ziemi, jednak jako jedyna pozostawała spokojna. Atak zaskoczył wszystkich, nawet dziewczynkę - można powiedzieć, że zwłaszcza ją.
-Nie! - krzyknęła z przejęciem w głosie - Nie rób im krzywdy... To moja wina - skuliła głowę i pociągnęła Cię za ubranie. Mężczyźni podeszli bliżej widząc, że sytuacja się uspokoiła. Dziewczynka wypuściła smycze, a psy pobiegły do... ich prawowitych właścicieli.
-Midori, to już drugi raz w tym tygodniu... Nie możesz zabierać psów od tak - rzucił ten z cepem.
-Nosz cholera. W końcu zgłoszę to do kogoś, bo wygląda to jak kradzież! - drugi dorzucił swoje, a w ręku trzymał gwizdek. Kątem oka mogłaś zauważyć, że były tam wyryte imiona Gru i Ayi.
-Dobrze już spokojnie, wszystko się zakończyło dobrze. Dziękujemy Ci, że je znalazłaś. Ta mała uwielbia psy i ostatnio zabiera je bez słowa daleko od domu. Masz to w nagrodę. - rzucił Ci woreczek pieniędzy i już mieli odchodzić, bo zarzucił sobie swój cep na plecy, gdy jednak odwrócił się i spojrzał w Twoją stronę. Popatrzył na Midori i skinął doń. Ta lekko zszokowana uniosła Gru w Twoją stronę
-Jeżeli chcesz, to możesz zając się tym maluchem. Chyba Cię polubił, a i tak miał iść do kogoś. Jeszcz tak nie reaguje dobrze na swoje imię, dlatego możesz je zmienić. - piesek mając we wspomnieniu wasze pierwsze spotkanie niby rozumiejąc co się dzieje zaczął merdać wesoło i wystawiać główkę do pieszczot. Niezależnie od tego, czy weźmiesz Gru czy nie pozostali poszli w swoją stronę, a ten bardziej rozmowny z cepem pogłaskał małą po głowie.


Misja zakończona!

[Reika]

Reika uważnie obserwowała całe zajście, łącznie z Ayą, które pobiegła prosto do obu mężczyzn i stanęła u ich boku zadowolona z ich obecności. Dziwne, kunoichi przez chwilę miała wrażenie, że pies biegnie na pomoc Midori. W każdym razie jej sygnał ostrzegawczy zadziałał i obaj panowie zatrzymali się, nie chcą dalej prowokować młodej ninja, która teraz uważnie wpatrywała się w Ayę i Mini, które nie wyglądały raczej na przestraszone, wręcz przeciwnie. Najwyraźniej Reika miała przed sobą prawowitych właścicieli psów, którzy chyba wkurzyli się na Midori, że je zgubiła. Dziewczyna zaś zaczęła ją ciągnąć za ubranie, prosząc żeby nie robiła im krzywdy i że to wszystko to jej wina. Reika więc spojrzała na dziewczynkę, po czym pogłaskała ją pocieszająco po głowie, by ponownie spojrzeć na nieznajomych mężczyzn.
- Już dobrze. - Odpowiedziała małej. - A teraz chcę wiedzieć, o co w tym wszystkim chodzi.
Uważnie przysłuchiwała się wymianie zdań, a raczej słowom mężczyzn, kierowanymi do Midori, która najwyraźniej wzięła psy bez pozwolenia. No cóż, zdarza się. Dzieci lubią zwierzęta i trudno im jest trzymać się z daleka, dlatego mie dziwiła się Midori, że chciała je wziąć na spacer i nacieszyć się ich towarzystwem. Najważniejsze, że wszystko dobrze się skończyło i wszystkie psy były całe i zdrowe, no i do tego w jednym miejscu. Reika złapała w locie mieszek z pieniędzmi, przyjmując wynagrodzenie i skinęła głową. Dobrze, że to oni zapłacili za jej trud, bo od dziecka nigdy by nie wzięła ani grosza za pomoc. Taka już była. Dostrzegła porozumiewawcze skinienie mężczyzny w stronę Midori i spojrzała pytająco na dziewczynkę, zaś ta wyciągnęła w jej stronę małego Gru, który zaczął radośnie merdać na nią ogonkiem. Reika zamrugała ze zdumieniem, słysząc jej słowa. Kompletnie odebrało jej mowę.
- Ale, ale... - Wyjąkała niepewnie.
Mimo wszystko wzięła czarnego malucha na ręce i przyjrzała się mu uważnie. Sądząc po łapach, wyrośnie z niego całkiem spore bydle, może nawet będzie podobny do Tsu? Shigeru ją zabije. Jak nic ją zabije! No ale z drugiej strony mając takiego wiernego towarzysza czułaby się mniej samotna, gdy brata nie było w domu. W końcu kunoichi uśmiechnęła się do Midori.
- Dziękuję. - Odpowiedziała, drapiąc malucha za uchem. - Obiecuję dobrze się nim opiekować.
Pożegnała się z całą trójką, która zabrała resztę psów i wróciła do domu. Reika zaś została z małym szczenięciem na rękach, głaszcząc ucieszoną psinę i zastanawiając się nad nowym imieniem dla niego. Skoro nie był przyzwyczajony do swojego obecnego, to mogła mu wymyślić jakie tylko chciała. Ruszyła więc w stronę domu, chcąc jeszcze po drodze zajść do sklepu, aby kupić dla szczeniaka parę potrzebnych rzeczy.
- Jakby Cię tu nazwać. - Popatrzyła na malucha. - Możliwe, że wyrośniesz na takiego demona, jak Tsu. Właśnie! Demon! Tak więc będziesz się wabił Akuma.
Uradowany szczeniak oblizał jej pół twarzy i energicznie merdał ogonem. O rany, w co ona się wpakowała. Jak nic Shigeru ją zabije.

[zt]

  Ukryty tekst

[Naguri]

Już chciałem rzucić tekstem typu "to za co ja mam ci to kupić", ale stwierdziłem że daruje to sobie i skoro mam tylko godzinę to czym prędzej wyruszę do osady. W osadzie Ryuzaku no Taki, na pewno wszystko znajdę, a mieszkam tu wystarczająco długo by wiedzieć gdzie co jest, dodając do tego drogę w dwie strony...Jeśli nie będzie żadnych niespodzianek to powinienem na spokojnie zdążyć. Schowałem sprzęt, przytaknąłem dziwakowi i popędziłem prosto do celu, większość miałem zamiar załatwić u jednego kupca, tylko ramen w puszce nie byłem pewny czy u niego będzie, bo nigdy nie jadłem z puszki.
Za jakie grzechy muszę usługiwać takim idiotom, aha...no tak...za to że zostałem shinobi, i muszę zaczynać od podstaw, muszę zebrać szybko jakąś drużynę żeby nie musieć robić takich banałów.

[Shirokaze]

Misja rangi D 9/15
Młodzieniec wyruszył, więc dziwny mężczyzna miał sporo czasu na zajęcie się sobą. Bał się jednak, że sparzy się jak rak i będzie wyglądał jak debil. Z drugiej strony, musiał, przecież nie chce być tak blady jak ten nienormalny młodzieniec? Mógłby się sobą zająć. No cóż, dziwacy chodzą po świecie. To były słowa z nowej książki Bonda, czyli "Rozmyślenia nad wodospadem", gdzie krytykuje ludzkość.

Młody Kaguya nie miał łatwego zadania, ze względu na to ramen, które było bardzo ciężko znaleźć. Lecz co miał zrobić? Jamesowi zachciało się zupki, a on? On musiał ją dostarczyć w jedną godzinę, wraz z innymi zakupami, które były raczej łatwo dostępne. Teraz zostało tylko czekać, aż przyjdzie z zakupionymi przedmiotami.

[Naguri]

Wpadłem do pierwszego lepszego sklepu dla wczasowiczów, których raczej w okolicy nie brakowało ze względu na tutejszą okolice i szybkim krokiem przemierzyłem cały zbierając rzeczy zlecone przez dziwaka. Zaraz, co on tam chciał? Na pewno krem dziesiątkę, dwie butelki wody...ahh już myślałem że tu nie dostane, okularki przeciwsłoneczne, w sumie, nie powiedział jak mają wyglądać, wybiorę coś pod niego. Bardzo nie spodobały mi się różowa para z fioletowymi wzorkami, więc stwierdziłem że dla niego będą idealne. O karteczka z opisem? "Męskie"? hahah a to ci dobre, ale mają dwieście procent uv to przynajmniej oczy mu nie po pali, biorę. Ruszyłem do lady z całym towarem do lady by zapłacić za wszystko, gdzie czekała mnie ogromna niespodzianka albowiem cała półka przy ladzie była wypełniona ramen w puszce. To jaja? Cud? Szczęście? Czy ja jestem tylko tak nieogarnięty że nie jadam potraw na ciepło w puszce? A mniejsza... -Biorę jeszcze jedno ramen w puszce, a niech mu tam będzie, najlepsze jakie pani ma. Rzuciłem z uśmiechem do sprzedawczyni za ladą, po czym obserwowałem jak na kartce, podlicza cały towar, grzecznie zapłaciłem i z całym pakunkiem ruszyłem z powrotem, narzucając sobie niezłe tempo.

[Shirokaze]

Misja rangi D 11/15
Chłopak miał wiele szczęścia, ponieważ trafił za pierwszym razem do sklepu, gdzie sprzedają ramen w puszcze. Co jak co, ale jest to ciężko dostępny produkt, który jest dostępny w wybranych punktach. Yukiko nie za żałował dziwakowi, i wziął mu najlepsze ramen, jakie mogło być. To było miłe, ponieważ młody Kaguya nie darzył miłością Jamesa, tak jak on, jego. Po drodze, nastolatek spotkał pewną kobietę. Co prawda, wpadła na niego, i porwała w ślepy zaułek. Położyła na krześle, który leżał obok stołu. Siadła na przeciw niego i powiedziała:
- Papier, kamień, nożyce. Gramy, do trzech. O ten kamień. JUŻ! - była bardzo przerażającą kobietą. Ważyła ze sto kilogramów. Jej włosy, krótkie, obcięte na chłopaka, koloru czarnego, bardzo tłuste. Brwi zarośnięte, a uszy, tak bardzo odstające, że zamykały się jak muszelka. Ciężko było jej odmówić, ponieważ jej męski głos przerażał wszystkich. Kto wie co by się stało, gdyby Genin z nią nie zagrał. Bój się boga.

[Naguri]

Leciałem na złamanie karku żeby jednemu dziwakowi dostarczyć zakupy, kiedy już myślałem że nie spotka mnie nic dziwniejszego, pojawiła się dziwna kobieta która mnie wręcz porwała, nie stawiałem oporu bo myślałem że to znowu jakaś misja, ale ta zechciała grać ze mną w jakąś dziecinną grę. Co się do cholery dzieje z tym światem?! Spojrzałem na babsztyla przenikliwym wzrokiem po czym wstałem i się otrzepałem. -Wybacz nie słucham rozkazów, poproś lub jeszcze lepiej, zapłać to pogadamy. Wziąłem ze sobą zakupy i ruszyłem dalej, jeśli będzie chciała mnie dotknąć/złapać wyceluje w nią kunaiem i grzecznie poproszę, żeby dała mi spokój jeśli nie chce mi złożyć sensownej oferty, w innym wypadku ruszę przed siebie gdyż i tak mi się śpieszy. Nie sprawiaj kłopotów kobieto, nie chce mi się z tobą bawić.