Las Pamięci

[Murai]

Chłopiec cały czas był uśmiechnięty. Kiedy mówił o swoich martwych rodzicach, kiedy zlecał mu zabicie kogoś. Bez przerwy był radosny. Murai co prawda rozumiał tego przyczynę, którą najpewniej było uszkodzenie psychiki na skutek traumatycznych widoków, ale nadal nie był w stanie do końca oswoić się z faktem, że taki niestabilny chłopiec zlecał mu zabicie całkiem sporej grupy bandytów. Około 15 osób wraz z samuraiem. Nie wątpił, że odpowiednio silna technika obszarowa zdejmie większość pionków, a pozostawi tylko tych najsilniejszych. Miał już gotową strategię w kilku przypadkach, głównie z wykorzystaniem klona. Mimo swojej wiary we własne umiejętności walki wręcz nie chciał ścierać się z wyszkolonym wojownikiem, dodatkowo korzystającego z miecza. Chłopiec wspomniał coś o Lesie Pamięci. Kojarzył to miejsce chociaż nigdy tam nie był. Znał jedynie położenie tego lasu. Czy miało to jakikolwiek wpływ na przebieg zabójstwa? Oczywiście tak, las doskonale chronił jego pozycję i ukrywał przed niechcianym wzrokiem podczas ataku z zaskoczenia.
- Wiem gdzie to jest. I nie mam zamiaru cię niańczyć czy pilnować, idziesz na własną odpowiedzialność. - powiedział do chłopca Murai. Jego zadaniem była eliminacja celów, chronienie chłopca który z własnych pobudek chce mu towarzyszyć to nie jego broszka. I tak dostanie wynagrodzenie i tak, różnicą będzie sposób jego odebrania. Albo sam odda, albo też Murai będzie musiał przeszukiwać trupa. Natychmiastowo skierował się do Lasu Pamięci wraz z chłopcem. Starał się nie zwracać na siebie uwagi - ot zwyczajny przechodzień, do którego doczepił się jakiś dzieciak. Oddzielał się od niego lekkim dystansem pomiędzy nimi. On zdecydowanie nie był Kirą, którą na razie trzeba było się opiekować do czasu wzrostu jej samodzielności. On był dla niego całkowicie obojętny. W końcu dotarł do rzeczonego lasu. Nie wyróżniał się niczym specjalnym, las jak las. Mnóstwo drzew, krzaki i ograniczone światło słoneczne, kolejny ważny czynnik pomagający mu podczas ataku z zaskoczenia. Bez słowa wszedł do lasu. Teraz musiał być bardzo cicho, zachować szczególną ostrożność podczas poruszania się w tym obszarze.

[Hikari]

~ Misja rangi C
13/30
Murai ~
Przechadzka do lasu pamięci nie była żadnym problemem, ale jak już tutaj się znaleźliście to trzeba jeszcze znaleźć tych bandytów. Chłopak wesoło sobie coś podśpiewywał pod nosem, jednak nie na tyle głośno abyś słyszał. Widocznie miał dobry humor, przecież dzisiaj jest dzień kiedy dopadnie tych co ściga... A przynajmniej on jest święcie o tym przekonany. Na to, że wchodzi na swoją odpowiedzialność nie zareagował, to nie było dla niego istotne w żadnym stopniu, po prostu chciał zobaczyć taką walkę na własne oczy. Ich krew i śmierć, zdecydowanie nie było to normalne, ale... W jego wypadku nic nie jest normalne, więc jedna rzecz w tą, czy w tamtą nie zrobi nam różnicy prawda? Robiło się już chłodniej, przecież jesień mamy w rozkwicie, więc temperatura zmniejsza się co raz, to normalne, pewnie większości osób by to przeszkadzało, ale nie tej dwójce. Murai no... Po prostu nie zwraca na to uwagi, a chłopiec... Ten pewnie żyje w swoim świecie. Czy odczuwa cokolwiek? Nie jest to wiadome, do tej pory nie wykazywał tego.
- Teraz tylko musimy ich znaleźć, nie wiem gdzie są tutaj dokładnie. Niestety moje informacje nie są aż tak dokładne, może Pan ma jakiś pomysł?
W sumie to dobre pytanie, a co wymyśli Murai?

[Murai]

Chłopak nie wiedział dokładnie, gdzie oni są. Znał tylko nazwę lokalizacji i jej położenie, resztę musiał sobie znaleźć sam. Murai miał do przetrząśnięcia cały las w poszukiwaniu odpowiedniego miejsca. Genialnie wprost. Musiał jakoś się zorientować gdzie są, w przeciwnym razie będą skazani na chodzenie w kółko. Wpadła mu do głowy jedna myśl, a właściwie pytanie. Kim byli jego rodzice, skoro dzieciak miał swoich informatorów? Musieli być kimś bardzo ważnym, może jacyś radni? Ważne osobistości we władzach? Albo królowali w świadku przestępczym. Tylko czy w jakiś sposób zmienia to postać rzeczy? Zlecenie jest zleceniem, a zabicie kilka elementów przestępczych nie sprowadzi ja niego kłopotów. Rozmyślał, rozglądał się wokoło. Szukał jakiejś wskazówki. W jego oczy rzucił się obiekt dość niepozorny, aczkolwiek mogący wskazywać na położenie ich kryjówki. Jedno z drzew miało plamę koloru szarej zieleni. Nie był to mech czy inne zielsko, a prawdziwa farba. Po co ktoś miałby malować drzewa? Może bandyci w celu znalezienia swojej kryjówki w gąszczu drzew? Przyjrzał się bliżej drzewu i dostrzegł małą strzałkę w korze. Skierowana była w lewo, ku innemu drzewu. Zaintrygowany podszedł do drzewa wskazanego strzałką i dostrzegł kolejną plamę i kolejną strzałkę, tym razem w dół. Murai schylił się ku ściółce i zobaczył linę. Lina była zagrzebana w ziemi. Shinobi pociągnął ją, a ta zaczęła się wysuwać. Intrygujące. Postanowił pójść tym tropem, ciągnąc linę i kierując się za nią przez cały czas. Ile mogli tak iść? Pięć minut? Stracił rachubę, lina ciągnęła się wgłąb lasu. W końcu się skończyła, zawiązana solidnie na korzeniu jednego z większych drzew. Dokładnie je obszukał i znalazł dość osobliwą dziuplę. Była na tyle głęboka, że bez problemu można było wsadzić rękę. Tak też uczynił, chociaż nie należało pchać ręki do nieznanych dziur. Jego palce wymacały małe pudełeczko, które wyciągnął. Coraz więcej tajemnic? Ostrożnie go otworzył i znalazł kartkę. Wyglądała na dość starą. Tego zdecydowanie się nie spodziewał. Wczytał się w jej treść, uważając na swoje otoczenie w stopniu najwyższym.

[Rokuramen Sennin]

Kartka w rzeczy samej była niezwykle stara - tak bardzo, że ledwo się trzymała, najmniejszy ruch palcami byłby w stanie ją skruszyć. Co jednak było ciekawe, atrament którym napisano litery był doskonale widoczny, tak jakby wiadomość ta powstała całkiem niedawno...

  Ukryty tekst

[Murai]

Początkowo miał nadzieję, że dziwaczne znaki to jedynie wskazówka dla co bardziej nieogarniętych osobników z paczki bandytów która w tym lesie miała siedzibę. I tak byłoby fantastycznie, oszczędziły sobie szukania ich. Nie tak źle byłoby też w przypadku, gdyby spotkał jeden z ich patroli, albo od razu całą gromadę. Mógłby co prawda przypadkowo spowodować pożar całego lasu, jednak to tylko niewielka komplikacja. Okazało się, iż tropy prowadzą do miejsca ukrycia dość osobliwej kartki. Wydawała się dość stara, a na pewno podniszczona. Informacje na niej zawarte może nie wywołały mętliku czy nie zmieniły całkowicie jego podejścia do czegokolwiek. Była tam ogromna ilość informacji, które może i przetworzył odpowiednio szybko, ale nie znaczy to, że całkowicie pojął sens przekazu.

Sharingan i klan Uchiha. Kalejdoskop. Potomkowie Indry. Ogromna ilość wiadomości nie do ogarnięcia. Oczy które zyskują moc w zależności od negatywnych emocji ich posiadacza. Wydawało się nieprawdopodobne, uczucia nie mogą zmienić czyjejś siły jako takiej. Chociaż czy powinien wierzyć pierwszej lepszej kartce znalezionej w drzewie. Mowa była o łezkach. Czyżby ilość łezek świadczyła o potędze? Cholera, nic z tego nie rozumiał, mimo że praktycznie wszystko pojmował. Techniki czasoprzestrzenne na skutek szoku psychicznego? Czy była to prawda czy tylko fantazja piszącego? Jednak fakt, że ukrył tą wiadomość w lesie, w dziupli drzewa, które w sumie wyglądało na wiekowe, dawało jakieś potwierdzenie. Ta osoba nie chciała, by ten skrawek papieru trafił w niepowołane ręce i dobrze go schowała. No, może nie aż tak dobrze. Coś go zastanowiło. Ślady były całkowicie nowe. Co o tym myśleć?

- Czekaj tutaj, rozejrzę się. - powiedział do dzieciaka i wskoczył na drzewo. Następnie za pomocą prostej techniki zaczął spokojnie wchodzić na szczyt tego drzewa. A jeśli nie na szczyt, to bardzo wysoko. Myślał, że może z góry uzyska lepszy widok na okolicę. Przykładowo zobaczy jakiś dym na niebie i właśnie w tamtą stronę się uda. Ogólnie potrzebował się rozglądnąć.

[Hikari]

~ Misja rangi C
17/30
Murai ~
Tajemnicza notatka została znaleziona, jej treść poznana, a potem? Przyszedł czas na działania oczywiście jego i chłopca. W trakcie odnajdywania tej skomplikowanej zagadki wpadli na pewne rzeczy, które mogły ich zaprowadzić do bandytów, ale... Okazało się, że to tylko podpucha, a nagrodą były informacje tam zawarte... Ile w tym prawdy? Kto wie, nie jest to aż tak istotne w tym momencie, bo są ważniejsze rzeczy do zrobienia prawda? Jedna z nich to znalezienie obozowiska, aby wykonać zlecenie, przecież to jest sprawa podstawowa. Chłopiec kiwnął Tobie głową, wbiegłeś po drzewie do samego szczytu w celu rozglądania się po okolicy, a ta była zaprawdę ładna, ale co z tego mogłeś tylko wyniknąć? Robi się ciemno, nie wiedzieć kiedy minął cały dzień. Mimo wszystko treningi, potem rozmowy, poszukiwanie rodziców i dotarcie aż tutaj trochę zajmuje, a wraz z nocą mogą pojawić się różne zwierzęta polujące na łowy, a także widoczne z góry światła pochodni. Murai ma za to dwa wyjścia, albo błąkać się po lesie dalej, albo po prostu poczekać, odpocząć aż nadejdzie noc i spróbowanie podobnie, przecież nikt po ciemku nie siedzi mimo wszystko. Z pewnością przynajmniej ognisko, a jak jest to obóz na 15 osób to zapewne i pochodnie, a może coś innego wymyśli? Spojrzałeś jeszcze raz na horyzont i w jednym miejscu znalazłeś... Puste kółko z wyciętych drzew, dziwnie nienaturalne aby było to z powodów naturalnych. Oddalone od was na północ czyli wgłąb lasu, bo obecnie byliście przy południowo - wschodnim krańcu lasu. Aż tak was wyciągnęło daleko szukanie tej notki. Może w środku tego kółka mieli bazę? Gdy tam dotrzesz zapadnie już zmrok, chwila do przejścia jest, ale chyba można zaryzykować, jak nie ma się lepszego pomysłu? No cóż teraz wszystko zależy od naszego bohatera.

[Murai]

Musiał na chwilę odrzucić dziwne informacje przeczytane z kartki i skupić się na czekającym go zadaniu. Zadaniu które zapowiadało się ciekawie, jednak przez utrudnione ustalenie położenia bandytów było bardzo komplikujące. Las był duży i musiał trochę przyśpieszyć proces jego przeszukiwania. Zwiady z góry wydawały się pomysłem dobrym, ale mógł skończyć się fiaskiem. Dużo by dał byleby posiąść jakieś sensoryczne umiejętności, niestety takowych nie miał. W tej materii był bezbronny. Czy będzie próbował tą lukę w jego umiejętnościach załatać? Wątpił, próba bycia zbyt rozwiniętym w każdej dziedzinie może tylko zaszkodzić jego rozwojowi. Wolał wyspecjalizować się, a dopiero potem powoli rozwijać się w innych dziedzinach. Siedząc na drzewie, Muraiowi udało się zauważyć dziwną polanę. A właściwie to koło bez drzew. To wyglądało zdecydowanie zbyt sztucznie i zdecydowanie nie była to naturalna formacja. Ktoś musiał to stworzyć, a jedynym powodem ku temu mogło być stworzenie wolnej przestrzeni pod zabudowę. Było to zbyt podejrzane, by tak po prostu to zignorować. Zwłaszcza, że nie mili na ten moment żadnego innego tropu. Murai zszedł z drzewa, pod którym stał jego pracodawca. Mały, niestabilnie psychicznie chłopiec.
- Chyba ich znalazłem. Idziemy, trzymaj się blisko by nie zabłądzić. - powiedział do chłopca i skierował się w kierunku dziwnej anomalii terenowej. Przedtem jednak postanowił podjąć środki zapobiegawcze i stworzył swoją wierną kopię. Na zwiady. Ta powinna iść przed nim i obserwować otoczenie w obawie przed obstawą czy patrolami. Teraz zaczynają się schody.

Nazwa Jutsu: Jiongu Esa
Dziedzina: Klanowe (Kakuzu)
Ranga Jutsu: B
Zasięg Jutsu: Nici
Koszt chakry: Wybrany przez użytkownika.
Opis: Technika bardzo prosta i zainspirowana technikami polegającymi na stworzeniu swojej idealnej kopii. W tym przypadku jednak budulcem nie są elementy natury pokroju wody czy skał, a naszych własnych nici. Przedstawiciel klanu Kakuzu w oka mgnieniu (3s + 1s dla każdego kolejnego Bunshina jednocześnie) potrafi stworzyć swój idealny wzorzec (bądź kilka ich sztuk) składając jedynie pieczęć barana. Wtedy to ogromne ilości nici wychodzą z wybranego przez użytkownika miejsca i formują w bliskim jego sąsiedztwie jego doskonałe kopie. Od innych klonów różnią się przede wszystkim swoją ogromną wytrzymałością (130 - czwarty próg wytrzymałości) a także faktem, że są bardzo ciężkie do zniszczenia. Ciosy gołymi pięściami nie przyniosą rezultatu - klon odkształca się lekko, po chwili wracając do normy - podobnie jak cięcia bronią białą, chyba że klon odłączony zostanie od oryginału. Każdy klon musi być bowiem podłączony do wykonawcy/innego klona nićmi, chociażby jedną, pojedynczą. Co za tym idzie zasięg klonów jest ściśle powiązany z zasięgiem nici. W przypadku zniszczenia klona, cała jego chakra przepada i użytkownik musi wchłonąć odcięte nici swoimi, by ją odzyskać. Technika nie pobiera ona bezpośredniej, ustalonej ilości chakry, tylko rozdziela ją pomiędzy stworzone klony. Używając 20% i tworząc dwa klony, każdy z nich otrzymuje po 10%, co pozwala im na używanie technik klanowych i tych niewymagających chakry, w tym Taijutsu. Mimo, że fizycznie klony wyglądają dokładnie tak samo, jak użytkownik, sensoryczne umiejętności będą w stanie wychwycić różnicę w poziomach chakry.

Daję klonowi 20%

WIEM TECHNIKA NIEZAKTUALIZOWANA DO KLONOWEGO REWORKA. Jak tylko będą modzi to to wstawię, teraz możesz koszt tworzenia policzyć w sumie jak za normalnego klona : )

[Hikari]

~ Misja rangi C
19/30
Murai ~
Las ten jest wielki, zapewne przez czas jaki powstał i brak przeszkód z strony ludzi w rozwoju. Jakoś nikt nie wycinał z niego drzew, ponieważ do niego trzeba się trochę przejść od osady, ale może kiedyś i ona się na tyle rozwinie, aby korzystać z tych zasobów naturalnych? Prawdopodobnie tak jak widać, jak się rozwija Ryuzaku, ale pod warunkiem, że nie zostanie spalona, albo zniszczona, bo wiadomo co teraz się stanie? Nadchodzą niepewne czasy... Szli, szli a czas mijał, młodzieniec cały czas się Ciebie wiernie trzymał, przecież to miejsce gdzie mogłaby go zaatakować jakakolwiek zwierzyna, a on nie chciał być przez nią pożarty, przecież nawet zemsty jeszcze nie wykonał prawda? No właśnie dlatego też nie odstępował Ciebie nawet na krok. Twoja wierna kopia szła przed wami i obserwowała otoczenie, ale większość drogi było spokojnej, aż nie zbliżyliście się dość blisko. Jak się okazało patrolów było brak, gdyż te puste miejsce prowadziło do czegoś innego niż szajki przeciwników. Był tam stary zaginiony cmentarz, z starymi grobami. Były one podniszczone, większość nawet prawie się nie porozpadała, albo potrzebowała bardzo niewiele do tego. Na tym cmentarzu dało się dostrzec jedną osobę modlącą się do nagrobka, który był zadbany, wyczyszczony. Z takiej odległości nie dało się jej ocenić, ani wyglądu ani niczego, a jak wyjdziesz na cmentarz to z pewnością się zorientuje. Ogólnie cmentarz ma jakieś 400 metrów długości i 750 szerokości. On stoi w okolicach jego środka, a Ty masz do niego dokładniej ok. 300 metrów. Tak blisko i tak daleko...

[Murai]

Polana zdecydowanie była duża, to można było powiedzieć. Oczywiście Murai rozważał wiele opcji. Być może obszar został zrównany z ziemią po jakimś pożarze. Być może z tej okolicy drwale wycinali surowiec pod rozbudowy infrastruktury, też miało to sens. Jednak z braku jakiś większych możliwości postanowił właśnie temu miejscu poświęcić więcej uwagi. Oczywiście mógł dalej chodzić po lesie i nic z tego tytułu nie zyskać, wolał jednak możliwie szybko załatwić całą sprawę. Nie, żeby martwił się o Kirę bądź swój dom. Miał jeszcze dużo rzeczy do zrobienia, na czele z kontynuowaniem treningów. Być może wizyta w sklepie również byłaby mądrą decyzją? Miał czas na odrobinę zamyślenia, odległość dzieląca Muraia od granicy polany była nadal duża. Szybko się jednak zmniejszyła, a widok jaki zastał Murai był bardzo zastanawiający. Nie było żadnych zabudowań pokroju chatek czy prowizorycznych obozów. Jedynym obszarem zabudowanym był cmentarz. Wyglądał na dość stary, można to było stwierdzić po stanie niektórych grobów. Był daleko, jednak widok miał bardzo dobry i zobaczenie wielu rzeczy nie było wymagające. Natychmiast rzucił mu się w oczy jeden z grobów, bardzo zadbany i przez to wyróżniający się na tle innych. Ktoś przy nim klęczał. Cholera, to mógł być samurai. Albo zwyczajny człowiek dbający o swojego przodka. Murai nie za bardzo chciał podejmować ryzyka, jednak nie było innego wyboru. Musieli wyjść z ukrycia i stanąć naprzeciwko tego kogoś. Możliwym było, że gdzieś pośród nagrobków czaiła się cała banda. Ruszył przed siebie, z chłopcem obok. Murai się nie patyczkował. Poszedł na otwartą konfrontację. Co prawda na razie nie widział jak przebiegnie potyczka, ale miał pewność, jak się skończy. Na razie obserwował dokładnie cmentarz i okolice, starając się znaleźć kolejne szczegóły niewidoczne dla jego oczu wcześniej.

[Hikari]

~ Misja rangi C
21/30
Murai ~
Ponury żniwiarz wybrał już los dla tej osoby, która dba o ten grób, ale czy był on właściwy? Warto powiedzieć, że już się ściemniało, ale do ciemności jeszcze była chwila. Od przybyliście szybciej niż wcześniej przewidywałem. Głównie dlatego, że to Murai dyktował tempo tym razem, a nie młodzieniec, który musiał go doganiać. Tak czy siak wraz z klonem wyszliście z ukrycia i powoli się zbliżaliście, a chłopiec został w swoim miejscu co wcześniej oznajmił. Mężczyzna wstał, miał długie czarne włosy spięte w koka z tyłu, które dosięgały mu aż do pasa. Musiał ich długo nie obcinać, a jego wzrok mógł zamrozić normalnego człowieka. Głęboko niebieskie oczy które miały w sobie wiele nienawiści. Co do reszty twarzy to zwyczajna, owalna twarz, lekko przykrótki może nos i uszy. Usta koloru jasno-czerwonego. Jeżeli miałbym mówić o jego ubiorze to ciężko byłoby to opisać, dlatego też posłużę się zdjęciem, ale uwaga! Nie posiadał przy sobie żadnej broni, ani obok niego nie leżała żadna. Był nieuzbrojony, co jest dziwne jak na samuraja. Dookoła rozglądając się nie zauważyłeś nikogo, kto mógłby go wesprzeć. Ogólnie cmentarz pusty poza tą jedną osobą, która odezwała się do Ciebie:
- Witam czy mogę w czymś pomóc?
Dzieliło was około 40 metrów stałeś, a klon obok Ciebie. Wiatr lekko powiewał, nosił w sobie może parę już żółtych liści.

Jak jest ubrany itd. Wizualizacja. (powtarzam, nie ma miecza, ani nic)

[Murai]

Ciemność gęstniała, zaczynał widzieć coraz to mniej. Wkrótce jego oczy powinny przywyknąć do nowego poziomu oświetlenia. Musiało się to stać możliwiej jak najszybciej, konfrontacja może nadejść w każdej chwili i musi być do niej gotowy. Powoli i nieśpiesznie kroczył w kierunku cmentarza, Murai i jego klon dokładnie przeczesywali teren wzrokiem szukając zasadzek. Przeciwnik mógł znać teren znacznie lepiej i wykorzystać to na swoją korzyść, a nie chciał zostać nagle otoczonym przez chmarę przeciwników. Nawet gdyby byli oni zwyczajnymi pionkami mogą poważnie zaszkodzić poprzez zmniejszenie mobilności i możliwości uników przed bardziej niebezpiecznymi atakami. Osobiście preferował starcia jeden na jednego, by móc pełną uwagę poświęcić swojemu przeciwnikowi. Życie jednak nie jest na tyle proste, by zawsze walczyć tylko z jednym. Murai doskonale znał problemy walki z wieloma oponentami jednocześnie, jego umiejętności pozwalały mu na jednoczesną obronę i atak bez zbytniego eksploatowania swojej chakry. W końcu doszedł do cmentarza. Pozszywany mężczyzna i jego klon rozglądnęli się po nim uważnie, szukając ukrytych za nagrobkami przeciwników którzy mogliby chcieć zajść go podczas walki. W końcu Murai miał widok na tajemniczego osobnika stojącego przy grobie. Wyglądał jak samurai, aczkolwiek nie musiał być to ten. Nigdy nie wiadomo, samuraiów może być wielu, to niekoniecznie musi być ten którego poszukiwali. I gdzie podziała się jego gromada przydupasów? Murai bezzwłocznie przystąpił do wypytania samego podejrzanego.
- Poszukujemy grupki bandytów, na czele z jakimś samuraiem. Masz może pojęcie, o kogo chodzi? - spytał się go całkowicie neutralnym tonem. Jak gdyby pytał się o pogodę czy coś równie obojętnego. Jednocześnie zaczął powoli wypuszczać swoje nici trochę pod ziemię, by nie były widoczne a by można je było szybko wystrzelić. Nici wysuwały się zza pleców, nie były więc widoczne dla niego. Murai był w pełnej gotowości bojowej. Klon natomiast stanął obok niego, czekając na rozkazy.

Nazwa

Jiongu

Pieczęci

Brak

Wytrzymałość

0,3 x wytrzymałość shinobi

Szybkość

0,4 x szybkość shinobi

Zasięg Max.

5 metrów

Koszt

• Drobne wykorzystanie
  KC E - 5%, KC D - 4%, KC C - 3%, KC B - 2%, KC A - 1% , KC S - niezauważalne koszty, KC S+ - niezauważalne koszty (na turę)
• Znaczące wykorzystanie
  E: 6% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: 1% (na turę) - rośnie wraz z reberu

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jiongu jest niezwykłą umiejętnością, która zmienia ciało użytkownika w swoistą, szmacianą lalkę. Zdolność, którą uzyskuje się poprzez poddanie swojego ciała eksperymentom, pozwala na dowolne manipulowanie czarnymi nićmi znajdującymi się w naszym organizmie. Wprowadza się je w trakcie eksperymentu i po jego przyjęciu przez organizm następuje jego gwałtowny rozrost w wyniku czego już po niedługim czasie, nici znajdują się w każdym niemalże mięśniu naszego ciała. Ze względu na to, że nasze ciało składa się w głównej mierze jedynie z tych nici, jesteśmy w stanie także wykonywać dość poważne zabiegi na swoim organizmie, a także bez obaw je otwierać, a także zamykać.

Nazwa

Jiongu: Reberu Ei

Przedostatni poziom Jiongu. Wprowadza on szereg różnych zmian. Udoskonala zdolności nici, co jest oczywiste, lecz warto o tym wspomnieć. Idąc dalej, pozostają już tylko dwa narządy wewnętrzne: serce i mózg. Dochodzi również bardzo ważna dla Kakuzu rzecz. Zostaje wprowadzona możliwość aplikacji nowych serc. Aktualnie ich limit to trzy, lecz z czasem da się to zmieniać. Schemat zdobywania serc opisany jest poniżej.

Wytrzymałość

0,9 x wytrzymałość shinobi

Zasięg

25 metrów

Szybkość

0,8 x szybkość shinobi

Koszt Chakry KC E - 25%, KC D - 20%, KC C - 15%, KC B - 10%, KC A - 8%, KC S - 5%, KC S+ - 2% (na turę)

[/akap]

[Hikari]

~ Misja rangi C
23/30
Murai ~
Nastała ciemność, a zarówno ten człowiek jak i Ty musieliście przywyknąć wzrokiem do nowego światła... A raczej jego braku czyli prościej mówiąc do ciemności. Nie było to trudne i jednemu jak i drugiemu udało się to zrobić. Słysząc twoje pytanie delikatnie westchnął, a następnie powiedział:
- Wiem o wszystkim co znajduje się w tym lesie, wiem także gdzie przebywają, ale jeżeli chodzi o samuraja, muszę Ciebie rozczarować, gdyż on zniknął. Z tego co słyszałem jak ich ostatnio podsłuchiwałem to mieli zlecenie zabójstwa dwójki dorosłych osób, którego on nie przyjął, a oni to zrobili i sami je wykonali. Zamiast ich pozabijać odszedł bez słowa i więcej nie wrócił. Zaprowadzić waszą dwójkę do nich?
Machnął ręką do Ciebie i twojego klona abyś poszedł za nim, następnie szybko wybrał kierunek wgłąb lasu. Nie czekał na twoją odpowiedź, skoro ich szukasz było to pewne, że udasz się za nim prawda? Właśnie też niektóre informacje się nie zgadzały czy w takim wypadku samuraj dalej będzie celem czy tylko ta grupka bandytów? Tak czy siak idąc już w swoim kierunku człowiek samurajo-podobny zapytał się Ciebie:
- A tak z ciekawości można wiedzieć co od nich potrzebujesz?

Jak jest ubrany itd. Wizualizacja. (powtarzam, nie ma miecza, ani nic)

[Murai]

Ponownie otrzymał dość niespodziewaną informację. Chyba powinien się do tego przyzwyczaić, ostatnie dni były bardzo obfite w niespodzianki i niespodziewane wieści. Zawsze mówiono mu, by był gotowy na wszystko i spodziewał się niespodziewanego. Najwyraźniej zapomniał o niektórych naukach, być może stał się też mniej ostrożny przez życie w zorganizowanym społeczeństwie. Jako że teoretycznie bezpieczeństwo powinna mu zapewniać osada, on sam zapomniał elementarnych nauk. A może to przez brak realnego zagrożenia ostatnimi czasy? Zmienił się, to było pewne. Jednak czy w tym momencie mógł sobie pozwolić na takie zachowanie? O dziwo tak, mężczyzna był nieuzbrojony i dodatkowo nie posiadał żadnej broni. Mimo że na samuraia wyglądał. Mówił zaskakująco dziwne rzeczy i to samo w sobie wydało mu się podejrzane. Skąd wiedział on o tym, co się dzieje w tym lesie? Czy powinien profilaktycznie go zabić tylko za to, że BYĆ MOŻE jest poszukiwanym przez niego samuraiem? Przypomniał sobie, żeby "w miarę możliwości eliminować wyłącznie określony cel". Może zanim podejmie decyzje powinien lepiej zorientować się w tym, kim jest ta osoba.
- Dziękuję za pomoc, sam szukam niemalże na ślepo, nie znam dobrze tego lasu. Z kim mam przyjemność? - spytał się tajemniczego mężczyzny. Był ciekaw kim on jest, czemu siedzi w lesie i wielu innych rzeczy dotyczących jego osoby. Musiał też znaleźć odpowiednią odpowiedź na pytanie przez niego zadane. Po co chce ich szukać? By zabić, to oczywiste. Ale czy mu o tym powiedzieć? Nie ufał mu, przecież przed chwilą go poznał. Postanowił więc uciec się do podstępu, mała manipulacja faktów.
- Muszę coś od nich odzyskać. Napadli na kogoś i ten ktoś chce odzyskać swoją należność. - powiedział unikając podawania szczegółów. Poszedł wraz z nim, był prowadzony przez nieznajomego, samuraiopodobnego osobnika. Zwinął nici do swojego organizmu, klon szedł przed nim na wypadek niespodziewanego ataku. Zachował wszelkie środki ostrożności włącznie z maksymalną czujnością. To mogła być pułapka, ale nie da się w nią zwabić tak łatwo.

[Hikari]

~ Misja rangi C
25/30
Murai ~
Ciemność towarzyszyła wam przec cały czas drogi, a trwało to może z trzydzieści minut jak nie lepiej. Ciężko jest zliczyć czas w takich warunkach, ciemno, las, ponura cisza przerwana czasem paroma zdaniami osobników podróżujących tutaj. Murai zadał ciekawe pytanie odnośnie jego imienia, które zaraz wypowiedział od razu po twojej odpowiedzi czego od nich chcesz:
- Tomio. Jestem można powiedzieć opiekunem tego lasu, spędziłem tutaj większość życia i do Ryuzaku chodzę tylko w celu uzupełnienia zapasów. Niektórzy mówią, że jestem duszkiem tego miejsca zabawne co? Swoją drogą miałem nadzieję, że zemścić się za zabicie tamtej dwójki czy coś. Nie to, abym narzekał, ale nie lubię mieć takich sąsiadów. Zrobili się niesforni od czasu odejścia tego samuraja, krzyczą, czasem się awanturują i niszczą przyrodę zamiast żyć z nią w zgodzie. Przydałaby im się przynajmniej relokacja, albo lepiej aby zostali nawozem dla tych pięknych drzew. Dla moich przyjaciół. Chociaż pewnie jak się im pokażesz to i tak nie będą nawet słuchać tylko rzucą się od razu na Ciebie tak jak na mnie i musiałem im uciekać potem.
Mówił zagadkowo, zapewne niezrozumiale w pewnych aspektach dla Murai'a. Ostatnio miał przyjemność spotkać ciekawe osoby. Swoją drogą do tego miejsca doszła was tylko trójka i jak przystanąłeś w za krzakami wraz z klonem i przewodnikiem waszym zauważyłeś, że nie ma dzieciaka. Może warto było go przypilnować aby szedł z wami? Zresztą zapomniałeś o nim chyba i za tempem chodu narzuconym przez Tomio nie byłby w stanie nadążyć. Do Tego strażnika miałeś około 50 metrów, a z tamtej okolicy słychać wrzaski i krzyki na co Tomio zareagował:
- Słyszysz to? Dawniej się tak nie zachowywali, mówiłem, że to jest karygodne. Płoszą wszystkie zwierzęta tutaj obecne, niszczą zanieczyszczeniami ekosystem. Dranie jedne.
Dodatkowo widziałeś w oddali jakieś 80-100 metrów od siebie dom na drzewie, dosyć potężny. Ciężko dokładnie w lesie było Tobie podać taką odległość, a pod nim niedaleko biło światło i rzucało cień paru osób. Były one zbyt chaotyczne by policzyć te cienie. Tak czy siak punkt kulminacyjny misji osiągnięty, reszta w twoich rękach... Chociaż może powinienem powiedzieć mackach? Tomio nie uciekał ani nic jeszcze, po prostu czekał na twoją reakcję.

Jak jest ubrany itd. Wizualizacja. (powtarzam, nie ma miecza, ani nic)

Mapka po której każdy kto to zobaczy skiśnie

[Murai]

Niestety nic nie wskazywało na to, że sprawa rozwiąże się szybko. Marsz z pewnością trochę zajmie, ale przynajmniej miał o czym rozmyślać. Mężczyzna bowiem zdradził swoje imię, jak również kilka informacji o sobie. Tomio był więc pustelnikiem, który egzystuje z dala od społeczeństwa, jedynie czasami uzupełniając zapasy. Strażnik lasu? Nigdy o czymś takim nie słyszał, aczkolwiek nie przywykł do słuchania plotek miejscowych. A nawet jeśli miał wątpliwą przyjemność takową usłyszeć, już o niej zapomniał z uwagi na brak jakiejkolwiek wartości. Ale teraz Murai miał przed sobą całkowicie prawdziwego strażnika lasu, który chyba nie miał nic przeciwko wyrznięciu całej bandy w pień. Więc lepiej oni niż drzewa, interesujące podejście. Ciągle spotyka nowych ludzi, o własnych tokach myślenia i podejmowania decyzji, ale takiego jeszcze nie miał wątpliwej przyjemności spotkać. Dla Muraia mężczyzna zwany Tomio był niczym innym, jak tylko tymczasowym środkiem do celu, czyli wybiciu co do jednego grupki bandytów. Przynajmniej samurai nie brał w tym udziału, jeśli wierzyć słowom "opiekuna lasu".
- Czyli nie masz nic przeciwko ich śmierci. To bardzo ułatwia sprawę. - odpowiedział mężczyźnie. Klon Muraia nadal szedł obok swojego oryginału, połączony jedynie kilkoma nitkami. Wcześniej skłamał odnośnie prawdziwego celu swojego spotkania z grupą rabusiów, skoro jednak mężczyzna nie miał nic przeciwko temu, to nie musiał dłużej ukrywać swoich celów. Zakładając, że mężczyzna faktycznie jest niegroźny i nastawiony neutralnie do jego osoby. Na wszelki wypadek to właśnie klon stał bliżej nieznajomego, a oryginał Muraia obok klona. Tym sposobem klon miałby wystarczająco dużo czasu na jakąkolwiek reakcję. Wtedy też zauważył, że obok Muraia nie było dziecka. Cóż, skoro potrafił poradzić sobie sam w domu z martwymi rodzicami, to chyba lekka wycieczka do lasu w samotności nie zrobi mu problemu. W końcu udało im się dotrzeć do miejsca z którego widoczny był pierwszy przedstawiciel zorganizowanej grupki przestępczej.
- Możesz to oglądać z bezpiecznej odległości, Tomio-san? - zapytał się mężczyzny i bez względu na odpowiedź popędził w kierunku mężczyzny, jak najszybciej i jak najciszej mógł. Unikał jego wzroku jak tylko mógł, musiał pozostać niezauważonym, w przeciwnym wypadku reszta zostanie ostrzeżona. Nie mógł znaleźć się w jego polu widzenia. Wraz ze swoim klonem, Murai chciał zdjąć go z bezpiecznej odległości. Kiedy był wystarczająco blisko, czyli około 20m od mężczyzny, Murai wysunął swoje nici. Ich dość gruby strumień miał za zadanie i unieruchomić ręce przeciwnika, i sięgnąć do jego ust, gdzie następnie wejdą. Zablokują możliwość oddychania i wydawania odgłosów. Wejdą do gardła i sprawią, że padnie na ziemię bez życia. Kiedy wszystko się skończy, Murai wraz z klonem podejdą do mężczyzny i profilaktycznie wbije mu kunai w gardło, jednak by nie zostać pobrudzonym przez tryskającą krew. Następnie oryginalny Murai użyje Henge no Jutsu i przyjmie postać zabitego mężczyzny i weźmie dla niepoznaki jego broń. Z takim kamufarzem będzie mógł bezpiecznie zbliżyć się do domku. Klon upozoruje osobę złapaną - ręce skręcone do tyłu i pozornie związane. Murai z wyciągniętą bronią zabraną ofierze będzie wyglądał, jak gdyby złapał jakiegoś szkodnika i teraz prowadził go do ich bazy. Wcześniej jednak wsadzi jedną notkę wybuchową do środka klona. Tak na wszelki wypadek.

Nazwa

Jiongu

Pieczęci

Brak

Wytrzymałość

0,3 x wytrzymałość shinobi

Szybkość

0,4 x szybkość shinobi

Zasięg Max.

5 metrów

Koszt

• Drobne wykorzystanie
  KC E - 5%, KC D - 4%, KC C - 3%, KC B - 2%, KC A - 1% , KC S - niezauważalne koszty, KC S+ - niezauważalne koszty (na turę)
• Znaczące wykorzystanie
  E: 6% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: 1% (na turę) - rośnie wraz z reberu

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jiongu jest niezwykłą umiejętnością, która zmienia ciało użytkownika w swoistą, szmacianą lalkę. Zdolność, którą uzyskuje się poprzez poddanie swojego ciała eksperymentom, pozwala na dowolne manipulowanie czarnymi nićmi znajdującymi się w naszym organizmie. Wprowadza się je w trakcie eksperymentu i po jego przyjęciu przez organizm następuje jego gwałtowny rozrost w wyniku czego już po niedługim czasie, nici znajdują się w każdym niemalże mięśniu naszego ciała. Ze względu na to, że nasze ciało składa się w głównej mierze jedynie z tych nici, jesteśmy w stanie także wykonywać dość poważne zabiegi na swoim organizmie, a także bez obaw je otwierać, a także zamykać.

Nazwa

Jiongu: Reberu Bi

Trzeci z poziomów tego Hijutsu. Następują kolejne modyfikacje ciała. Przede wszystkim, pozostają tylko trzy narządy: serce, mózg i płuca. Dodatkowo wzmacniają się możliwości nici. Są one o wiele dłuższe niż wcześniej, a także można nimi wykonywać lepsze manewry. Daje to pole do popisu wszystkim użytkownikom Jiongu. Warto dodać, że od tego momentu zostają wzmocnione czynności życiowe Kakuzu. Do czego to potrzebne? Dowiemy się tego na następnej randze.

Wytrzymałość

0,7 x wytrzymałość shinobi

Zasięg

20 metrów

Szybkość

0,6 x szybkość shinobi

Koszt Chakry KC E - 15%, KC D - 12%, KC C - 8%, KC B - 5%, KC A - 4%, KC S - 2%, KC S+ - 1% (na turę)

Nazwa

Henge no Jutsu

Pieczęci

Pies → Świnia → Baran

Zasięg

Na ciało

Koszt

E: 5% | D: 4% | C: 3% | B: 2% | A: 1% | S: 1% | S+: 1%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Pomocna technika przy pomocy której użytkownik może przybrać wygląd innej osoby bądź obiektu. Co za tym idzie jeśli zmieniamy się w personę, to wygląd, a także ubranie zostaje zmienione. Również i głos pozostanie zmutowany do pewnego stopnia przypominający ten osoby w którą to się zamieniliśmy. Jednak jest to tylko zmiana aparycji, tak więc nie przejmujemy zdolności fizycznych czy też innych. Możemy zmienić się w każdą osobę, a także w przedmiot. Jednak nie może on być zbyt mały. Więc nie możemy zmienić się w Kunai czy zwykłego Shurikena. Dodatkowo nasza chakra pozostaje bez zmian. Tak więc, jeśli ktoś wykryje naszą niebieską energię, może bez problemu odkryć oszustwo, również i wszystkie Doujutsu bezproblemowo sobie z tym radzą.