Skromny domek na tyłach posiadłości Rokudo

[Rokudo Gaika]

Posiadłość rodu Rokudo jest jednym z bardziej imponujących budynków w najbliższej okolicy. Zbudowana zgodnie z modłą Shigashi, gdzie każdą posiadłość musi otaczać wysoki mur, który świadczyć ma o niesamowitej gościnności domowników. Tutaj jednak skupmy się na drobnym domku, stoi przed murem. Jest to budynek parterowy o niezbyt wielkich gabarytach. Wszystkie trzy pokoje są na planie prostokąta.

Drapieżnik był gotowy do skoku. Wszystkie jego zmysły znajdowały się w absolutnej gotowości. Lekko zgięte kolana. Pochylona głowa. Przymrużone oczy, które obserwowały najmniejszy ruch. Ogon uderzał lekko w tatami, wystukując rytm do wojennej pieśni. Gotowy by zabić. Więc skoczył.
Poranki bywają bolesne. Niekiedy bardziej niż zwykle. Czasem nawet dosłownie bolesne, jak w przypadku Gaiki, kiedy na jego twarzy pojawiły się ostro zakończone futrzane łapy jego kota. Było duszno. Pozasłaniane okna pomieszczenia wpuszczały niewiele światła, ale to co było w zupełności wystarczało, aby móc rozejrzeć się dookoła. Podniósł się więc do góry, pozwalając by czworonóg zrezygnował z dalszych ataków na tą właśnie część i przeciągnął się mocno. Pewnie napawałby się ciszą poranka jeszcze przez chwilę, gdyby nie pełne wyrzutu miauknięcia stworzenia, które niedawno dokonało desantu na jego facjatę.
Pokonany przez wyuczoną obowiązkowość i czarnego kota, który stał na jej straży Rokudo podniósł się ze swojej pościeli i zrolował szybko ten futon, aby zrobić miejsce w tym dość ciasnym pomieszczeniu. Warunki miał iście spartańskie. Na ziemi ułożone były maty tatami. W szeregu jedna obok drugiej, jakby wypraszając zły omen z tego domostwa. Konkretnie chodziło o niego. On jednak miał nieco inne plany i te wszystkie pasywno-agresywne przytyki nie przynosiły najmniejszego nawet efektu.
Dźwięk wsypywanej karmy z suszonego mięsa do miski uspokoił futrzanego drapieżnika na tyle, że mógł wreszcie cieszyć się ciszą. Znaczy prawie. Teraz jednak panowały dźwięki chrupania i rozrzucania chrupek poza miskę. Za oknem ptaszki śpiewały. Rozsunął więc kotarę, pozwalając na to, by więcej blasku tego poranka wpadło do pomieszczenia. Niezbyt dużego pomieszczenia, dodajmy.

Potem było śniadanie. Głównie mięsiwo z ryżem. Proste, ale pożywne. Smak nie miał takiego wielkiego znaczenia, ale ilość wręcz przerażała.

- Teraz to się przychodzić przymilać Oprawco, a co było rano? – Powiedział z lekkim wyrzutem, gdy futrzana kulka wskoczyła mu na kolana i zaczęła domagać się głaskania. Taka właśnie była natura kotów. Po to właśnie nas oswoili wiele tysięcy lat temu, by móc naginać do swoich wygórowanych oczekiwań. W starciu z taką siłą niewielu by podołało. On się poddał. Zaczął głaskać kota, aż z jego gardziołka zaczął wydobywać się mruczący dźwięk.

[Kyohei]

MISJA 1/?
Rokudo Gaika: Szemrane Interesy cz.: I

---

Poranek, posiłek, a także zabawa z kotem wydawała się dla Rokudo puki co jedyną dzisiejszą atrakcją, wszak było jeszcze wcześnie, a ten nie miał wielkich planów co do dnia dzisiejszego. Poranna sielanka miała jednak zostać niedługo zburzona. W jego sąsiedztwie, całkiem niedaleko, słychać było całkiem spory harmider. Latały wszędzie brzęczące naczynia, ogień pieklił się pod garnkami, a krzykom nie było końca. Sąsiad Rokudo wydawał właśnie przyjęcie, które było organizowane z uwagi na awans mafijny jednego z członków Yoshidy, o imieniu Lami, posiadającego długie, blond włosy i oczy pozbawione źrenic. Uroczysty bankiet był na tyle huczny, że przygotowania do niego było prawie słychać w salonie Rokudo. Był natomiast pewien problem, którego rozwiązania, dziwnym trafem sąsiad próbował znaleźć właśnie u Gaiki. Zdecydowany na poszukiwanie pomocy, jak najszybciej, aby tylko wszystko poszło z planem, Yuo, bo tak zwał się ów sąsiad, zapukał nerwowo do drzwi rezydencji, z nadzieją w oczach i gotówką w ręce. Jego zmarznięcie potęgowało siłę włożoną w dobijanie się do drzwi.

---

Yuo
Lami

[Rokudo Gaika]

Mawiają „Szanuj sąsiada swego, bo możesz mieć gorszego”. Kotek wygłaskany, śniadanie zjedzone. Można teraz było się mierzyć z tym co nieznane oraz tym co nieprzyjemne. Co czekało go po drugiej stronie drzwi wejściowych? To już chyba zależało tylko od niego samego.

Rozsunął drzwi wejściowe jednym ruchem na oścież spoglądając na zmarzniętego sąsiada. Wzrokiem szybko przebiegł po jego ubraniu i gotówce, w końcu zatrzymując się na jego spojrzeniu. Całkiem to wygodne, gdy okazja do zarobku dosłownie puka sama do twych drzwi, tuż po obfitym śniadaniu.

- Witam panie Yuo. Zapraszam do środka. – Ręką zaprosił mężczyznę do środka samemu wchodząc i zbierając resztki naczyń z niskiego stołu. Niestety stosunkowo gościnnego zachowania Rokudo nie podzielał jego czarny, czworonożny przyjaciel, który wydał z siebie ostry syk i kilkoma susami odbijając się od ścianek wyskoczył przez uchylone okno na podwórze. - Napije się pan czegoś? – Zapytał stojąc przy palenisku, na którym jeszcze tlił się żar na weglikach po porannym posiłku.

[Kyohei]

MISJA 3/?
Rokudo Gaika: Szemrane Interesy cz.: I

---

Udało się. Pomyślał sobie sąsiad Rokudo gdy tylko drzwi się otworzyły. Otrzymał on także zaproszenie do środka, a sam gospodarz był całkiem uprzejmą osobą, ale Yuo nie miał czasu nawet skorzystać z jego uprzejmości. Gonił go czas, a czas to pieniądz, jak to mawiają w kupieckim mieście. Pieniądz miał także w ręce, który prawdopodobnie był ofertą i kartą przetargową, mającą na celu przekonanie Gaiki do prośby, która właśnie miała zostać wystosowana.

- Szanowny sąsiedzie mój. Na gwałt pomocy potrzebuje, na gwałt! Zapłacę hojnie, obsypię złotem. Ale potrzebuje pomocy, błagam. Organizuje dzisiaj zebranie rodzinne u mnie, potrzeba mi kogoś do pomocy w przygotowaniu. Mogę liczyć na Ciebie? Będzie parę rzeczy do wykonania.

Patrzył na niego błagalnym wzrokiem, a pieniędzmi machał mu podczas wypowiadania sentencji namiętnie, aby dodać swoim słowom mocy.

---

Yuo
Lami

[Rokudo Gaika]

Rokudo nie słynął z bycia najbardziej społeczną jednostką w „swoim” domostwie. Możliwe, że przede wszystkim nie miał statusu pełnoprawnego członka rodziny, tylko kundla, przybłędy. Złego wspomnienia po ciężkich czasach. Tak, czy inaczej oficjalnie nim był, pomimo nie mieszkania w głównej posiadłości, a w swoistej przybudówce w pobliżu muru. W związku z tym jego postępowanie rzutowało potem na rodzinie, a jemu dość było utrapienia już z tym związanym. Tak więc z tych przyczyn praktycznych musiał wyrobić sobie kilka nawyków.

- Hmm, rozumiem. Chyba będę mógł pomóc. – Spoczął przy stoliku po czym pogładził się po s swym chropowatym licu, odkrywając że już szczecina niedługo będzie potrzebowała kolejnego zgolenia. – O jakich zadaniach mówimy dokładnie? – Skoro gość chciał jak najbardziej przejść do meritum sprawy, to niegrzecznie by było dłużej z nim bawić się tradycyjne grzeczności, które jemu samemu często wydawały się niedorzeczne.

[Kyohei]

MISJA 5/?
Rokudo Gaika: Szemrane Interesy cz.: I

---

Yuo był już praktycznie w domu. Wyszedł w celu znalezienia ratunku, dodatkowej pary rąk do pracy, bez której przyjęcie nie miałoby wystarczającej jakości. W tym dniu, dla Yuo liczyło się tylko to, żeby ta impreza była perfekcyjna. Pieniądze, czas, trudy pracy, a nawet własne przyjemności nie miały dla niego żadnego znaczenia, wszak był to dzień wyjątkowy, a i goście mieli być wyjątkowi. Gdy tylko usłyszał, że Rokudo pomoże mu w pracy, przytulił go serdecznie wsuwając mu pieniądze do kieszeni. W ten sposób chciał sobie zapewnić, że po odpowiedzi na pytanie, które zadał mu jego sąsiad, nie będzie już odwrotu. Nic jednak nie zapowiadało, żeby taki odwrót miał nastąpić

- Tutaj mam listę zadań, które potrzebuję, żebyś zrobił.

A następnie wyciągnął ze swojej kieszeni kawałek papieru, na którym nabazgrane jak kura pazurem było:

1. Znaleźć największą rybę, jaką będziesz w stanie unieść
2. Zakupić piękne ozdoby *niewyraźne*
3. Przygotować łódź Pana Tamaki na prezent, ważne: *niewyraźne, niewyraźne niewyraźne*

A gdy tylko Rokudo zaczął karteczkę czytać, ten trzasnął przed nim drzwiami i pospieszył w kierunku swojej chaty, nie dając sąsiadowi czasu na zastanowienie się. Musiał przecież kontynuować gotowanie potraw i doglądania spraw, zajęty człowiek.

Yuo
Lami
Pana Tamaki

[Rokudo Gaika]

Jego sąsiad był jednym z tych ludzi, którzy bardzo sobie do serca wzięli „czas to pieniądz”. Gdy ten chwilkę po wciśnięciu karteczki z zakupami opuścił jego posesje, młodzieniec ledwo skończył czytać te najbardziej zrozumiałe słowa z karteczki. Miał w planach zadać kilka pomocniczych pytań związanych z tymi nieco bardziej skomplikowanymi formami zapisu, ale wyglądało na to, że niestety będzie musiał sobie poradzić w inny sposób.

Pierwsza część zadania, na jego szczęście, była całkowicie zrozumiała. Nie pozostało nic innego jak zająć się właśnie nią, a resztę problemów przekazać komuś bardziej kompetentnemu. Na przykład takiemu przyszłemu Gaiko. Bo ten teraźniejszy właśnie zabierał ze sobą torby, by udać się w miejsce, gdzie może zakupić wodnego kurczaka, który przez laików bywa nazywany rybą. Tym miejscem, co było oczywiste był wielki targ.

W Shigashi wyznawano wielu bogów, gdyż napływ ludności powodował przenikanie się kultur i ideologii, ale jedna rzecz była wspólna dla wszystkich przyjezdnych. Chęć powiększania swoich majątków i nastawienie na zysk. Targi były swoistymi świątyniami zysku, gdzie kupcy zgodnie z filozofią „tanio kupić, drogo sprzedać” pomnażali swoje pieniążki przy pomocy zainteresowanych ich towarami. Tego rodzaju myślenie było obce u młodziana, który miał nieco inny zestaw zainteresowań i gdyby nie pewne okoliczności, to pewnie by opuścił miasto już dość dawno. Kierując się swoim nosem obrał on trasę do części rynku, która zajmowała się sprzedażą potrzebnego mu produktu. W końcu nic tak nie śmierdzi jak ryba!

z/t do -> KLIK

[Kyohei]

Rynek

[Kyohei]

MISJA 15/?
Rokudo Gaika: Szemrane Interesy cz.: I: Gruba Ryba

---

Pan Tamaki wziął do ręki zapiski, zaśmiał się pod nosem i machnął ręką. Bez problemu rozszyfrował on hieroglificzne znaki pana Yuo.

- Tutaj, wskazał na drugie zadanie z ozdobami - jest napisane "błyszczące". Trzeciej linijki mój drogi przyjacielu Ci nie przeczytam. Im mniej wiesz, tym lepiej śpisz. Powodzenia w przyjęciu, pozdrów wszystkich i proszę, dopilnuj aby twój sąsiad nie spóźniał się z opłatą.

Rokudo nie miał już więcej interesów do biznespartnera swojego sąsiada, więc pożegnał go zwięźle i udał się w drogę, spiesząc się, bo przecież nie tylko czas to pieniądz, ale także wiedział, że Yuo musi załatwić wszystkie swoje sprawy do wieczora.

Ogłuszenie ryby było mądrym posunięciem. Jej gabaryty jak i śliskość wystarczająco utrudniały transport, nie mówiąc już o tym, że przytomna dusiłaby się i wierzgała. Te dwadzieścia minut jednak była oszołomiona, co pozwoliło Rokudo dotrzeć do domu swojego sąsiada bez większych problemów. Co prawda przyciągał wzrok każdego, kto go mijał, a także przyciągał uwagę chyba każdego pobliskiego bezdomnego kota, ale cóż to był za problem dla wyćwiczonego shinobi.

Miał już więc załatwiony plan rybny, plan łodzi, ale nadal pozostawała kwestia ozdób. Niosąc rybę w samotności, spoglądając na jej piękne, mieniące się łuski wpadł jednak na genialny plan - który pozwoli mu jednocześnie oszczędzić na czasie! Jakby nie było, ryba była ogromna, a z jej łusek można było stworzyć parę metrów ozdób, które spełniały także wymaganie sąsiada - były błyszczące niczym diamenty.

Planem tym miał się dopiero podzielić z Yuo, gdy zakołatał do jego drzwi. Słychać było harmider, który trwał tak od wczesnego poranku. Mężczyzna, którego nigdy nie widział, otworzył mu przed nosem drzwi i zaprosił do środka. Po chwili czekania w przedpokoju, Gaika zauważył jak z kuchni, w pocie czoła, wybiega do niego Yuo. Wziął od niego rybę i wrzasnął z zachwytu.

- Przepiękna! O coś takiego chodziło!

Następnie zaniósł ją do kuchni i wrócił do Rokudo, poganiając po drodze paru współpracowników dbających o przyszykowanie wieczoru.

- Rozumiem, że z łodzią wszystko w porządku i będzie do odbioru? Co natomiast z ozdobami, mam nadzieję, że gdzieś je dla mnie masz?

Zapytał podejrzliwym głosem, przeszywając równie podejrzliwym wzrokiem swojego sąsiada gospodarz domu.

Yuo
Lami
Pan Tamaki
Handlarz

[Rokudo Gaika]

Im mniej wiesz, tym lepiej śpisz. To zdanie było szczególnie prawdziwe w mieście kupieckim kontrolowanym przez mafie. Bardzo ciężko było często określić, gdzie kończyły się uczciwe interesy. W dobrym więc tonie było nie zadawanie pytań ponad te, które były konieczne do dalszej komunikacji. Mając więc jako-takie potwierdzenie, że wszystko jest zrobione poprawnie z lżejszym sercem zaszedł do swojego sąsiada.

- Rybka z ukłonami od Pana Tamakiego. Łódź będzie o północy na jeziorze, godzina na odebranie. – Wydał z siebie głośne "hmmm". – Jeśli chodzi o ozdoby, to te błyszczące łuski będą chyba idealnie pasowały. Trzeba tylko je zdjąć przed filetowaniem. Zaraz się tym zajmę. – Ręką sięgnął po kuchenny nóż i zaczął je zdejmować odkładając na bok. Gdy już udało mu się zdjąć wystarczająco dużo na potrzebne ozdoby zasięgnął rady jednego ze służących jaką formę mają mieć te ozdoby i czy wymagana była dalsza praca z jego strony.

[Kyohei]

MISJA 17/17 - ZAKOŃCZONA SUKCESEM
Rokudo Gaika: Szemrane Interesy cz.: I: Gruba Ryba

---

Rybka dostarczona, gotowa do filetowania. Informacja o łodzi przekazana. Ozdoby - w nowatorski sposób wynalezione. Plan popołudnia Yuo został wykonany. Sąsiad stał zadowolony i patrzał na piękne skubanie karpia koi. Szlachetne mięsko było już gotowe do przygotowania, a i ozdoby zdawały się być niemal gotowe. Przewiązać łuski sznurkiem, popostawiać w półmiskach - sposobów było wiele. Wiadomo jednak było, że gospodarz poświęcił czas i pracę w przygotowaniu takiej uczty, a to się ceni, szczególnie w rodzinach mafijnych. Niewątpliwie Lami Yamanaka będzie pełen podziwu, gdy tylko zjawi się świętować swój awans.

Na propozycje młodzieńca o łuskach Yuo przytaknął znakiem głowy. Czas gonił, a na ten moment była to sensowna opcja. Z resztą, rybę i tak trzeba by było oskubać, po co więc wyrzucać takie piękne łuski, skoro mogą jeszcze posłużyć. Gdy tylko Rokudo skończył, Yuo rzucił mu się do rąk, łapiąc je w podzięce.

- Drogi sąsiedzie. Wielce mi dzisiaj pomogłeś. Dziękuję serdecznie, w ramach moich najszczerszych podzięk, zapraszam i Ciebie na dzisiejszą kolację, a pieniądze przeznaczone na zakupy możesz sobie zatrzymać.

Yuo
Lami
Pan Tamaki
Handlarz

Dziękuję bardzo za misję ^>^

[Rokudo Gaika]

Jedną chwilkę robótek ręcznych później ozdoby z łusek prezentowały się nadspodziewanie dobrze. Może to był znak od losu, by zamiast czas poświęcać na sztuki walki przeznaczyć go na rękodzieło? Jakby była to jego pasja, to kto wie…

Wtem padła propozycja, by dołączył do dzisiejszego świętowania, co mogło zakończyć się co najmniej nieprzyjemnie. Osoba, która ma więcej instynktu samozachowawczego zapewne by odmówiła wykręcając się jakąś zgrabną wymówką. Imprezy z mafią rzadko kiedy bywały spokojne. Niewiele brakowało przecież, by przerodziły się w coś znacznie bardziej krwawego. Jakby liczył na spokojny wieczór, to wszystkie znaki na ziemi nakazywały mu to odmówić.

Nie liczył na to. Właściwie był trochę znudzony.

- Dziękuje za zaproszenie, to o której się zaczyna impreza? – Przesypał pieniądze na zakupy do swojej sakiewki. Po wymienieniu uprzejmości i uzyskaniu ostatniej informacji młodzieniec wrócił w swoje skromne cztery ściany, które przywitały go wywietrzoną komnatą oraz czarnym kotem, który zaraz zaczął się do niego łasić. W końcu jego przyjaciel pachniał niesamowicie smacznie dla czworonoga.

[Kyohei]

MISJA 1/?
Rokudo Gaika: Szemrane Interesy cz.: II: Drobna przysługa!

---

Rokudo wiedział już od swojego sąsiada, że uroczysta kolacja rozpocznie się o godzinie siedemnastej. Dostał również polecenie, aby się ubrać w najbardziej dostojne ubrania jakie posiadał. Zadowolony nie tylko z pomocy swojemu sąsiadowi, ale także z sowitej zapłaty jaką otrzymał za pomoc, udał się do domu.

Czas był najwyższy przygotować się do kolacji. W Shigashi mafie miały duży wpływ na życie obywateli, nie było więc mowy o popełnieniu jakiegoś nietaktu. Rokudo musiał jak najlepiej przygotować nie tylko swój ubiór, ale także zachowanie czy plany, tak, aby nie urazić ani gospodarza, ani najważniejszej dzisiaj osoby Lamiego.

Miał jeszcze niespełna godzinę do wyjścia, a przez okno mógł już powoli usłyszeć jak harmider w kuchni jego sąsiada ustaje, a ten dopina na ostatni guzik wszelkie przygotowania.

Yuo
Lami

[Rokudo Gaika]

Właściwy ubiór był koniecznością na tego typu spotkanie. Nie było to do końca po myśli młodzieńca, bo ten cenił sobie prostotę i wygodę stroju ponad blichtr i splendor bogatych strojów, jakże typowych dla miejscowej śmietanki. On, jako członek całkiem znamienitej rodzinki posiadał przyzwoity strój, ale nie za często miewał okazje do noszenia go. Wszak fakt, że mieszkał poza murami głównej posiadłości dawał mu status podobny do Polski względem Związku Radzieckiego. Niby wchodził w skład, ale był odrębnym bytem. Przynajmniej pozornie.

Sięgnął więc do swojej szafki, gdzie mnóstwo identycznie wyglądających, prostych strojów wisiało na drewnianych wieszakach, aby odsłonić swoje lekko zakurzone kimono, które zakładał na oficjalniejsze wydarzenia. Sam fakt, że było na samym dnie szafy mógł wiele powiedzieć o częstotliwości brania udziału w takich wydarzeniach.

Wystawił je przez otwarte okno i mocno je wytrzepał. Już po tym jakże prymitywnym odświeżeniu, wygładził materiał i przygotował go na wieczorną zabawę.

Gdy nastała odpowiednia pora, ten pojawił się przywdziany w szykownym stroju rodziny Rokudo pukając do drzwi swego sąsiada. Oczywiście nie spóźnił się, daleko przecież nie miał.

[Kyohei]

MISJA 3/?
Rokudo Gaika: Szemrane Interesy cz.: II: Drobna przysługa!

---

Nastała ta godzina w której pora już było wyruszyć na kolację. Już w progu pana Yuo pachniało przepięknie nie tylko rybą, ale całą mnogością strawy przygotowanej na dzisiaj. Sąsiad zaprosił go serdecznie, otwierając mu drzwi. Wskazał gestem, aby ten poszedł do salonu, a następnie skomplementował jego dobór stroju. Widać było, że robi tak z każdym gościem, a Rokudo wcale nie był pierwszy. Parę osób siedziało już przy stole, jednak wszyscy czekali z posiłkiem, aby nie urazić gospodarza.


Stół był przebogato wypełniony. Widać było, że Yuo wykonał kawał solidnej roboty. Oprócz ryby koi był także ryż, filety z kurczaka, wołowina na ostro, śledź, indyk, pulpeciki, żebra wieprzowe, a także cała masa warzyw i owoców. Niektóre z nich Rokudo widział po raz pierwszy. Usadowiony został niemal na końcu stołu, ale nie był przecież najważniejszym gościem. Gdy wszyscy się zebrali, służba podała czarki i nalała sakę każdemu z gości, stawiając co metr butelkę. Osób na kolacji było około dziesięciu. Najcharakterystyczniej wyglądał, ubrany w złoto-fioletową szatę Lami, mężczyzna o długich białych włosach siedzący w honorowym miejscu. On także wzniósł pierwszy toast czy zaprosił resztę do spożywania posiłku, a nie siedzący po jego prawej gospodarz.

Po trzecim toaście mężczyzna siedzący po prawej od Rokudo, zadał mu dosyć osobiste pytanie: - A kim Ty właściwie jesteś? Na co nie szczędząc czasu, niemal natychmiast odpowiedział Yuo.

To mój sąsiad, Rokudo Gaika. Zaprosiłem go na dzisiejszą kolację, ponieważ wielce pomógł mi w przygotowaniach do dzisiejszej uroczystości.

Wszyscy mieli na twarzy podziw, bo widzieli, że uczta faktycznie była solidna. Nie tylko posiłki, ale także ozdoby bardzo podobały się towarzystwu. Napili się więc zdrowie sąsiada i kontynuowali biesiadę.

Po paru głębszych, do Rokudo przemówił niespodziewanie Lami, dzisiejszy najważniejszy gość.
- Yuo wypowiada się o Tobie w samych superlatywach. My jednak mamy jeszcze jeden interes dzisiaj do załatwienia, a właściwie nawet dwa. Nie pomógłbyś mi? Byłbym niezmiernie wdzięczny.

Rzekł do niego tonem, który sugerował, że to propozycja nie do odmówienia. Yoshida rzadko słyszała odmowę.

Yuo
Lami