Rynek

[Kaori]

Z każdą chwilą cała ta sytuacja coraz bardziej śmierdziała. To, że staruszka nie od razu zrozumiała pytanie było jej pierwszym potknięciem, ale za to dość istotnym. Białowłosa była już niemal pewna, że coś jest na rzeczy, ale nie zamierzała się wycofywać. Nawet jeśli handlarka była jakoś związana z tajemniczymi bandytami (co de facto było najmniej prawdopodobną opcją), to Kaori była pewna swoich umiejętności i wiedziała, że byle zasadzka jej nie zagrozi, przynajmniej w teorii.
Powieka niezauważalnie drgnęła, gdy zobaczyła uśmieszek i z trudem powstrzymała się przed zwrotnym grymasem. Gdzie się podziała kulturalna, ostrożna kobieta? Nie było czasu się nad tym zastanawiać. Trzeba było wytężyć słuch, by ewentualnie wyłapać kolejne wskazówki.
Wzrok i dłoń kunoichi odruchowo powędrowały w stronę zawiniątka. Chwyciła je, zlustrowała pospiesznie, odnotowała w umyśle dziwne symbole i przeniosła oczy z powrotem na staruszkę, zajętą konsumpcją jabłka. Uniosła pytająco brwi, gdyż wciąż nie wiedziała gdzie i kogo ma szukać, ale odpowiedź nadeszła prędko. Zapowiadało się na powrót do Yusetsu, co niespecjalnie jej przeszkadzało, choć i wzbudzało podejrzenia. No bo dlaczego ktokolwiek w tym wieku miałby handlować w Shigashi no Kibu, zamiast pozostać w rodzinnej prowincji? Kolejna niewiadoma, kolejna potencjalna pułapka. Można by stwierdzić, że Kaori była nieco przewrażliwiona, ale jej obawy były jak najbardziej uzasadnione. Kilkanaście minut, które przewidziała na wykonanie zadania, zmieniło się w kilka godzin, może kilkanaście godzin. No ale mimo wszystko przyznała w duchu, że chętnie wyniesie się z tej wioski chociaż na chwilę. Może to przez godziny szczytu, ale ilość ludzi, szczególnie tych bezużytecznych dla jej sprawy, zaczynała działać na nerwy.
Wysłuchała ostatnich wskazówek babuszki, wsunęła figurkę do torby i skłoniła się lekko, raz jeszcze błyszcząc kulturą.
- Do widzenia, Nagano-san. - Kaori odwzajemniła uśmiech, bynajmniej tak tajemniczy jak jej rozmówczyni. - Postaram się wrócić jak najszybciej. - Po tym obróciła się na pięcie i podreptała w stronę pana Murakai, profilaktycznie sprawdzając czy cały ekwipunek jest na swoim miejscu.
Dotarłszy do wspomnianego mężczyzny i uzyskawszy jego uwagę, znów skłoniła się delikatnie.
- Dzień dobry, nazywam się Kaori Nakamura - przedstawiła się, wracając do pionu. - Nie chcę być natrętna, ale doszły mnie słuchy, że wyrusza pan dzisiaj do Yusetsu. Tak się składa, że potrzebuję transportu w tym kierunku. Mogę posłużyć jako ochrona - wyjaśniła bez owijania w bawełnę, po czym szturchnęła wymownie dłonią torbę na pośladku.

[Rindou Arashi]

17 / ...

---

[/center]
W okolicy pojawiało się coraz więcej ludzi, których celem było dorwanie energicznego młodzieńca, dlatego też postanowił on schować się w ziemi. Kiedy tylko wylądował w swoim tunelu, kilka kolców zagrodziło wejście do kryjówki, a on mógł dalej kopać swoją techniką. Nie było to jakieś szczególnie szybkie przemieszczanie, gdyż technika należała do tych podstawowych, jednak na pewno było to lepsze niż wyjście na powierzchnię. Po około 50 metrach, kiedy minęło kilka minut od wejścia pod ziemię, nagle dostrzegł światło dochodzącego z początku tunelu oraz echo odpijających się od ścian rozmów. Nie mógł stwierdzić ile osób i o czym rozmawiają, jednak słyszał dźwięk ocierających się elementów zbroi oraz oraz uderzenia, prawdopodobnie o kolce, które stworzył. Nie był to jednak jedyny problem jaki go napotkał, otóż w pewnej chwili natrafił na kamienną ścianę przed sobą, która jak się domyślał, musiała być fundamentem jakiegoś budynku. Było kilka dróg do wyboru, jednak na którą z nich padnie? Zobaczymy...

Dwójka strażników próbuje przeciąć ziemne kolce swoimi mieczami. Za 2 rundy dostaną się do tunelu. Ostatni z nich mniej więcej namierzył kierunek tunelu, po czym udał się wzdłuż niego. Po drodze zgarnął nadciągające wsparcie (razem jest ich 3) Jeżeli Karran postanowi wyjść na powierzchnię to go zobaczą. Jeśli ominie budynek w jakąś stronę to stracą jego trop.

[Harran]

Cała ta sytuacja przypomina mi nieco zabawę w kotka i myszkę. Strażnicy za wszelką cenę chcą mnie złapać, ale robią to na tyle przewidywalne i opieszale, że nie stanowią żadnego problemu. Po za tym bądźmy szczerzy. Nie bez powodu to shinobi rządzą tym światem i go kontrolują. Shinobi, nawet ci początkujący są zdecydowanie silniejsi od jakiegokolwiek innego człowieka, w związku z czym nawet spora grupa takich strażników będzie stanowiła marne zagrożenie dla członka tak elitarnego klanu Haretsu, jakim jestem ja. Trzeba im jednak przyznać. Są dosyć uparci, ale przez to zabawa z nimi jest tylko tym bardziej przyjemniejsza.
Używam Henge no Jutsu, aby zmienić się w jakiegoś shinobi, którego poznałem w dzieciństwie, po czym wiedząc, że jestem nie do rozpoznania dla zwykłego człowieka, wyskakuję na powierzchnię i szybkim krokiem oddalam się od wytworzonego przed chwilą tunelu.

Nie opisałeś w swoim poście, że używam Henge no Jutsu, więc ja opisuję to ponownie. Jeśli jednak wcześniej już zmieniłem postać, to teraz naturalnie tego nie robię.

[Misae]

Kaori
Misja D
9/...

---

Wszystko układało się po myśli kobiety, która kończyła właśnie swój owoc. Widać było, że jest bardzo zadowolona z takiego obrotu spraw. Białowłosa miała prawo czuć się zagrożona i niepewnie. Działo się tyle rzeczy, a kobieta na którą trafiła nie wygrałaby w plebiscycie na osobę godną zaufania. Widać było, że wiele ukrywa, a życie na pewno nie raz i nie dwa ją doświadczyło. Wiadomo było, że z nie jednego pieca chleb jadła, a jej opowieści mogłoby nie raz, nie dwa sprowadzić rumieńce na twarz kunoichi, ale nie było na to teraz czasu. Może kiedy uda jej się wrócić z towarem?
-Do widzenia, owocnej podróży, Nakamura-san - odparłą machając jej uroczo rączką. To było, aż niesamowite jak przez tak krótki moment w kobiecie zmieniło się tyle emocji na raz. Czyżby menopauza? Niby wydawała się być na to... hm... żeby nie zabrzmieć źle - zdawać by się mogło, ze w jej wieku już raczej pokonała ten problem.
Nie przedłużając jednak, młoda kunoichi udała się w kierunku poleconego mężczyzny. Był to pogodnie wyglądający staruszek o długich siwych włosach, brodzie i wąsach, a te drugie spięte były sznurkiem - zapewne aby nie przeszkadzały mu przy obsłudze klientów. Murakai sprzedawał śliczne tkaniny, które mieniły się w słońcu. Widać było jednak, że stragan powoli zaczyna świecić pustkami, a pod nogami mężczyzny stoją skrzynki. Z spokojem wysłuchał tego co miała do powiedzenia dziewczyna nie kryjąc zdziwienia, że obca mu niewiasta wie o jego podróży.
-Natsu Murakai, ale skąd panienka wie o... - zdawał się przez chwilę rozglądać po pozostałych stoiskach, aż jego wzrok spoczął na starej Nagano, która ze złośliwym uśmieszkiem pomachała mu rączką,można by powiedzieć, że nawet zalotnie. Mężczyzna wyszczerzył się pogodnie i zaczął się śmiać całą piersią - A to stare, sprytne babsko! Haha! - skwitował między atakami śmiechu kręcąc głową z dezaprobatą. Dopiero po chwili kiedy udało mu się uspokoić przetarł łzę, która skrzyła się w kąciku jego oka. Odetchnął głęboko i uśmiechnął się pogodnie
-Tak, wyruszam tam za jakieś dwie godziny, kiedy tylko uda mi się spakować wszystko do powozu, jeśli mi pomożesz pójdzie szybciej - powiedział wskazując kartony. Jeśli Kaori przystanie na jego słowa przyjdzie jej przynosić kartony do powozu.

---

[Kaori]

Kaori postanowiła nie zastanawiać się zbyt dużo. Miała już wystarczająco dużo zmartwień na głowie, paranoidalne myśli na pewno by nie pomogły. Fakt, mogła się postarać, by rozszyfrować kobietę i jej dziwaczne wahania nastroju, ale po co? Już i tak zobowiązała się pomóc i nawet ruszyła prosto do wskazanego mężczyzny.
Śmiech skwitowała tylko delikatnym uśmiechem. Można by się pokusić o stwierdzenie, że była dość spięta tego dnia, ale po prostu jej się spieszyło. No i na dodatek okazało się, że pan Murakai nie może wyruszyć od zaraz i że on również potrzebuje pomocy. Cóż, w tym wypadku bycie kunoichi było dość wygodne. Jak na standardy swojej profesji nie była zbyt silna, ale na pewno silniejsza od zwyczajnych ludzi, tym bardziej tych w kwiecie wieku.
- Dobrze, pomogę panu - odpowiedziała krótko, tłumiąc niecierpliwość po części wyuczoną, po części wymuszoną uprzejmością. - Które towary, który wóz? - zapytała jeszcze, rzuciwszy okiem na całą gamę różnych pudeł i straganów kotłujących się za mężczyzną. Rynek po raz kolejny okazał się nieprzyjemnie tłoczny.
Otrzymawszy informacje wychwyciła ten karton, który wydawał się najcięższy i zaniosła do wozu, najpewniej zaskakując tymczasowego "pracodawcę". Powtarzała proces, co jakiś czas strzepując kropelkę potu nieuchronnie wstępującą na czoło. Jeśli jakieś pudło miało okazać się zbyt ciężkie dla pojedynczej osoby, pomagała je wnieść panu Murakai. Słowem - praca mozolna, ale konieczna. Miała nadzieję jak najszybciej się z tym wszystkim uwinąć.

Siła: 20

[Rindou Arashi]

19 / ...

---

" Zlekceważony kot staje się lwem "[/i]
[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=q6LDwWSQd4A[/youtube][/center]

---

Nasz uciekający bohater drążył tunel, powoli oddalając się od miejsca, w którym strażnicy próbowali się przebić przez jego kolce. Po drodze postanowił on przemienić się w kogoś ze swojej przeszłości, aby zmylić pościg. Po kilku krokach dotarł do wkopanego fundamentu, który oznaczał przeszkodę. Chłopak nie zastanawiając się, postanowił opuścić ziemię w tym miejscu. Ziemia nad nim rozszerzyła się, wpuszczając kilka kamieni do tunelu, po czym droga była wolna. Ten zebrał chakrę w stopach i wybił się, lądując na powierzchni.
Pierwszym co ujrzał był średniej wielkości budynek wykonany z kamienia. Jak się mógł domyślić, to właśnie na jego fundament natrafił. Wejście do niego znajdowało się kilka metrów na prawo, jednak nie mógł on dostrzec żadnego szyldu, który mówił by coś o jego zawartości. Z jego jednego boku na drugi ciągnęła się droga, która aktualnie była pusta. Jednak nie tym powinien się przejmować. Otóż za swoimi plecami słyszał dźwięk, który nie pierwszy raz docierał do jego ucha. Kiedy odwrócił się, dostrzegł 3 strażników, którym brakowało do niego około 10 metrów. Jeden z nich zatrzymał się i zaczął naciągać łuk, pozostałych dwóch dobyło swoich katan, przyśpieszając biegu.
- Poddaj się a nic ci się nie stanie!! - krzyknął jeden z nich, licząc, że obejdzie się dzisiaj bez zgonów i szybko będzie mógł wrócić do swojej nudnej pracy...

Przypominam o podtrzymywanym koszcie techniki Dotonu.[/ghide]

Budynek za plecami chłopaka to zwykły magazyn portowy. Jeśli się podda strażnicy odeskortują go w stronę strażnicy.

[Misae]

Kaori
Misja D
11/...

---

Mężczyzna ucieszył się, gdy dziewczyna przystała na jego słowa. Był już starszy. Ręce nie te, oczy nie te, siła nie ta - co tu dużo mówić, był już w tym wieku kiedy władza nad ciałem i sprawność wykonywania różnorakich czynności znacząco spadała. No ale co się dziwić. Na szczęście teraz nie był zupełnie sam.
Teraz na szczęście miałmłodą krew do pomocy. Skinął z wdzięcznością głową i wskazał jej wszystkie skrzynki oraz niewieki, skromny powóz ustawiony nieopodal. Jeden koń, niewielka powierzchnia i miejsce dla dwóch, może maksymalnie trzech osób. Skrzynie nie były wyjątkowo ciężkie - widać było, że mężczyna pakował je biorąc pod uwagę swoje drżące dłonie. To były dobre wieści dla Kaori tak samo jak to, że poszło jej szybciej niż zakładał Murakai i mogli wyruszyć już po godzinie. Wskoczyli do powozu i molgi ruszać...

---

Przeskok -> KLIK

[Harran]

Jak widzę strażników, pomimo pogoni i niebezpiecznej akcji trzyma się poczuci humoru. Poddać się? Przecież to najprzedniejszy żart, jaki kiedykolwiek słyszałem. W dodatku ponoć jeszcze mam wyjść na tym lepiej. Bzdura. Poddając się udowodniłbym tym patałachom, że są ode mnie lepsi, a przecież to oczywista bzdura. Gdyby nie to, że zabijając tutaj tych wszystkich strażników z pewnością czułbym ich pogoń w każdym momencie swojego życia, to już dawno bym ich uśmiercił i to bez żadnego problemu. W dodatku jestem pewien, że te słowa o tym, że nic mi się nie stanie w przypadku poddania oznaczają, że stracę wszystkie swoje pieniądze i najprawdopodobniej trafię do lochu. Nie chcę trafiać do żadnego lochu.
Ignorując strażników momentalnie wbiegam do budynku, który wcześniej stanął mi na drodze.

[Rindou Arashi]

21 / ...

---

" [/i][youtube]https://www.youtube.com/watch?v=3CwfIJg7rFg[/youtube]

---

[/center]
Do tajemniczych drzwi nie było daleko, zaledwie kilka metrów, jednak były one wystarczająco odległe aby na tym odcinku wydarzyło się kilka nieciekawych dla naszego bohatera rzeczy. Chłopak całkowicie olał strażników, kierując swój wzrok na wejście do budynku. Wykonał krok przed siebie, chwilę później kolejny. Wtedy także usłyszał syk cięciwy jednego ze strażników a w następnej sekundzie poczuł nieprzyjemny ból w prawym ramieniu. Strzała wbiła się, zahaczając o kość, upuszczając przy okazji trochę gotującej się krwi.
- To twoja ostatnia szansa!! - Dwóje strażników ciągle zmniejszało dystans do chłopaka, ten planował otworzyć drzwi i schować się w budynku, jednak kiedy położył dłoń na gałce i pchnął je, te ani drgnęły. Zapewne były zamknięte. Niestety nie był to koniec problemów. Otóż ta chwila wystarczyła, aby dwoje szermierzy skróciło dystans. Pierwszy z nich wziął zamach z prawej strony, tak aby wykończyć go w ostatnim kroku, a drugi biegł o krok za nim po lewej, ubezpieczając jego odsłoniętą sylwetkę. Czasu było coraz miej a trzeba było działać. Tylko jak?

proszę, abyś podał swoją wytrzymałość.[/ghide]

Gracz całkowicie zlekceważył stojącego i mierzącego w niego łucznika, więc ten nie miał żadnego problemu z trafieniem go.

[Harran]

Pieprzone, cholerne, zawszone drzwi. Oby temu frajerowi, co je zamknął kość w gardle podczas obiadu stanęła, oby mu w dzień stawał, a w nocy leżał, niech mu się sufit na głowę zawali i niech spotkają go wszelkie inne nieszczęścia. Człowiek potrzebuje tutaj minimalnej pomocy w ucieczce, a okazuje się, ze na swojej drodze napotka jedynie przeszkody. Nie ma jednak czasu na rzucanie klątw i obelg, ani na biadolenie jaki to przykry spotkał mnie los. Biorę udział w ciekawej walce i powinienem się z tego cieszyć. Nieczęsto zdarza się spotkać na swojej drodze kilku strażników tak silnych i tak zgranych, jak ci tutaj. Trzeba się więc cieszyć nowym wyzwaniem i z jeszcze większą przyjemnością je przezwyciężyć.
Jak najszybciej składam pieczęcie, aby użyć Kawarimi no Jutsu i podmienić się z jakimś przedmiotem leżącym na ulicy, lub ostatecznie łukiem strażnika, który postrzelił mnie w rękę. Jeśli dzięki tej technice będę wystarczająco blisko strzelającego strażnika, to powalam go za pomocą Konoha Reppū, po czym natychmiast składam pieczęcie aby za pomocą Doton: Doryūsō przebić kolcami pozostałych strażników z katanami.
Jeśli po użyciu Kawarimi no Jutsu bdę zbyt daleko, aby móc zaatakować strażnika, wbiegam po ścianie na budynek i uciekam po dachach chroniąc się przed strzałami i wszelkimi lecącymi w moją stronę przedmiotami za pomocą Bakuton: Bakuhatsu.

Nazwa

Kawarimi no Jutsu

Pieczęci

Tygrys › Świnia › Wół › Pies › Wąż

Zasięg Max.

30 metrów

Koszt

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny

Dodatkowe

W pobliżu musi się znajdować przedmiot możliwy do podmienienia

Opis Kolejna pomocna technika, która niejednokrotnie może uratować życie. Otóż jest to technika podmiany która pozwala w momencie ataku podmienić nasze ciało z zawczasu przygotowaną podmianą z beczką, kłodą bądź innym przedmiotem który znajduje się luźno na powierzchni oraz rozmiarami jak i wagą nie przekracza 1 naszego ciała. Kolejnym ograniczeniem techniki jest świadomość nadchodzącego ciosu. Użytkownik może podmienić się tylko w momencie gdy widzi nadchodzący atak. Wtedy tuż przed zadaniem ciosu następuje podmiana i nasze ciało zajmuje przedmiot wcześniej przez nas wybrany do podmiany.

Nazwa

Konoha Reppū

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Brak

Dodatkowe

Podczas wykonywania techniki: +10 Szybkości.

Opis Proste uderzenie, zwalające przeciwnika z nóg. Gdy ktoś się zbliży na odległość nogi, użytkownik obraca się, uginając jedną nogę, zaś drugą wyprowadzając low kick na stopy przeciwnika. Poprawnie wykonana sprawia, że oponent ląduje na ziemi, wystawiony na dalsze uderzenia. Technika jest prosta do opanowania, wymaga ona jednak trochę doświadczenia, by móc wybrać idealny moment na jej wyprowadzenie.

Nazwa

Doton: Doryūsō

Pieczęci

Ptak

Zasięg Max.

10 metrów

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 2 kolce)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Ofensywna technika Dotonu niskiej rangi. Polega ona na wytworzeniu włóczni/kolców z ziemi, które wbijają się w ciało przeciwnika. Choć techniki można stosować ofensywnie, można też czasem się nią bronić. Dużym plusem tego Jutsu jest to, że kolce mogą wyrastać ze ścian, ziemi, skał. W zasadzie ze wszystkiego, wystarczy, żeby miało to kontakt z ziemią. Wystarczy jednak uderzenie o sile 40 bądź Jutsu D i z naszych kolców zostanie tylko proch...

Nazwa

Bakuton: Bakuhatsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

20cm

Koszt

E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Technika polega na utworzeniu niedużej eksplozji w swojej dłoni. Odpowiednio ukierunkowana siła wybuchu pozwala na przykładowe odbicie rzuconej w nas broni na przeciwnika. Technikę można również wykorzystać do choćby przecięcia czegoś co nie cechuje się większą wytrzymałością (tkaniny, zwoje), a także do podpalania łatwopalnych obiektów. Trafienie nią przeciwnika nie zadaje wielkich obrażeń, chyba że bezpośrednio przyłoży się dłoń do ciała celu.

Nazwa

Kinobori no Waza

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis <span style="display: block; margin: 0; padding: 0; text-align: justify;">Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody.
Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.</span>

Wytrzymałość, tak jak wcześniej pisałem: 15

Czakra (w przypadku ataku na strażników): 67%-5% (Kawarimi no Jutsu) - 12% (Doton: Doryūsō) = 50%
Czakra (w przypadku ucieczki) 67% - 5% (Kawarimi no Jutsu) - 10% (Bakuton: Bakuhatsu) = 52%

[Rindou Arashi]

23 / ...

---

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=l67aFNaMR3s[/youtube][/i][/center]

---

Pomimo prośby strażników, chłopak postanowił, że będzie dalej stawiał opór. Dystans między nimi nie był jakiś szczególnie wielki, dodatkowo widok zbliżającego się ostrza zachęcił go do zaczęcia składania pieczęci, w celu ewakuacji. Niestety, 5 symboli wymagało zbyt wiele czasu, co zakończyło się uderzeniem płazem w głowę. Było ono na tyle mocne, aby zwalić go z nóg na ziemię. Kiedy zaczął się podnosić, poczuł jak ląduje na nim coś ciężkiego. Był to drugi ze strażników, który klęknął na nim, dociskając mu kolanami ręce aby się nie ruszył, w tym czasie jego towarzysz przyłożył ostrze do szyi Harran'a chcąc przekonać go do grzecznego zachowania.
- Zaprowadzimy Cię do strażnicy, tam odpowiesz za swoje czyny. - Powiedział, cały czas skupiając swój wzrok i zmysły na chłopaku. Jeden niespodziewany ruch mógł go sprowokować do zadania kolejnej rany, a skoro o nich mowa, to adrenalina, która powoli opuszczała ciało uciekiniera, ustępowała miejsce bólowi. Ten promieniście rozchodził się od dwóch ciągle krwawiących ran po pociskach. Tym musiał zająć się specjalista, inaczej nie wróżę temu nic dobrego. Ostatni ze strażników, stał kilka metrów od tego wydarzenia, mając cały czas napięty łuk skierowany w stronę ciemnowłosego.
-Ręka!! - odezwał się siedzący na jego plecach strażnik, który właśnie zakończył nakładać pętlę na jedną z dłoni chłopaka i chcąc aby ten podał mu drugą. Jeżeli nie będzie stawiał oporu to po prostu zabezpieczy jego drugą rękę i podniesie go zakładając dźwignię transportową, chcąc we trójkę odprowadzić go do strażnicy. Jednak czy nasz bohater będzie grzecznie oczekiwał na sprawiedliwość??

[Harran]

Cholerni, pieprzeni strażnicy. Myślą pewnie, że są tacy super silni i fajni, a prawda jest taka, że żyją tylko dlatego, że nie chciałem ich zabijać. Zabijając ich tylko mógłbym zwiększyć pościg za sobą. Teraz jednak to przestaje mieć znaczenie. Skoro i tak mnie próbują aresztować, to bez żadnego powstrzymywania się mogę ich po prostu najzwyczajniej w świecie pozabijać. Trzeba im przyznać, wygrali wyścig, jednak na pewno nie dam im wygrać walki. Niech sobie nikt nie wyobraża, że jakiś zwykły człowiek, zwykły zjadacz chleba, jest w stanie pokonać pełnoprawnego shinobi, z tak wielkiego klanu jak Haretsu.
Używam Doton no Jutsu, żeby wskoczyć do ziemi i zaskoczyć strażników, po czym używam Doton: Doryūsō (4 kolce), aby przebić strażników.

Nazwa

Doton no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (1/2 na turę)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedna z prostych technik Dotonu. Polega ona na wytworzeniu dziury w ziemi, do której szybko wskakujemy, a następnie przemieszczamy się pod ziemią. W ten sposób można uniknąć ataku i zarazem zaatakować niespodziewanie przeciwnika. Dzięki temu można zadać ostateczny cios, albo oszałamiający na tyle, że dalsza walka będzie problemem dla ofiary.

Nazwa

Doton: Doryūsō

Pieczęci

Ptak

Zasięg Max.

10 metrów

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 2 kolce)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Ofensywna technika Dotonu niskiej rangi. Polega ona na wytworzeniu włóczni/kolców z ziemi, które wbijają się w ciało przeciwnika. Choć techniki można stosować ofensywnie, można też czasem się nią bronić. Dużym plusem tego Jutsu jest to, że kolce mogą wyrastać ze ścian, ziemi, skał. W zasadzie ze wszystkiego, wystarczy, żeby miało to kontakt z ziemią. Wystarczy jednak uderzenie o sile 40 bądź Jutsu D i z naszych kolców zostanie tylko proch...

Chakra: 67% - 12% (Doton no Jutsu) - 24% (Doton: Doryūsō) = 31%

[Misae]

Kaori
Misja D
22/22

---

Droga, na szczęście dla naszej młodej Kunoichi minęła bezpiecznie. Nie spotkała po drodze żadnego bandyty, a także dzikie zwierzęta skryły się gdzieś szukając się na zimowy sen, który zbliżał się wielkimi krokami. W drodze dziewczynie towarzyszył przyjemny, kojący wręcz spokój. Wszystko zdawało się być skryte w jesiennej zadumie. Nawet ptaki, które jeszcze nie zdecydowały się uciec że względu na ciepłą aurę teraz dziwacznie milczały. Chociaż ta piękna, jesienna sceneria pozwalała się na chwilę wyłączyć.
Niestety nasza bohaterka daleka była od takiego wyłączenia. Jej serce rozdzierała nadzieja poznania odpowiedzi na nurtujące ją już od tak dawna pytanie. Nadzieja, że dziwna staruszka ze straganu będzie nim kamień milowy tej tajemnej sprawy.
Dziewczyna z pędem trafiła na targ. Była późna pora i ludzie zbierali już swój dobytek. Miało to swoje zalety, bo przynajmniej nie musiała długo czekać by zostać zauważona przez Saeko... No i co tu dużo ukrywać - tym razem udało jej się uniknąć przepychanek. Tyle z tępo dobrego. Saeko stała w towarzystwie chłopaka z psem, który pomagał jej z towarem. Zamachała białowłosej ręką.
-Witaj Kaori, widziałam że mój wnuk nie popisał się i zapomniał ci zapłacić, eh... Aż wstyd za niego bierze... - mówiąc to spojrzała na niego w sposób bardzo, bardzo krytyczny. Ten jedynie wzruszył ramionami jak gdyby nigdy nic i pracował dalej. Staruszka wyjela woreczek z pieniędzmi i podała dziewczynie - Trzymaj! Zasłużyłaś... A co do tajemnego jegomościa w pomarańczowej bandamie... - sciszyla głos gestem dłoni pokazując by się zbliżyła jakby to była wielka tajemnica - Hayori czasem takie ubiera... A może czerwone? Zawsze miałam problem z kolorami... - wskazała palcem starszego faceta w krwistej huście pakującego stragan. Saeko zaśmiała się tylko i ruszyła do powozu. Kaori mogła ją oczywiście zatrzymać... Ale chłopak o trójkątach na twarzy patrzył na nią poważnie i z uwagą a pies leżący pod ich nogami uniósł ostrzegawczo fafel...

---

Koniec misji

[Rindou Arashi]

25 / ...

---

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=4A8EwRGfCI4[/youtube][/center]

---

Wszystko działo się bardzo szybko, strażnicy, którzy zapewne nie jedną taką akcję mają za sobą, starali się pochwycić chłopaka, jednak ten także nie pozostawał dłużny. Kiedy tylko został powalony, nie czekał aż ostrze znajdzie się przy jego szyi. Zebrał chakrę w sobie i otworzył pod sobą ziemny tunel, w który momentalnie wpadł wraz ze swoim przeciwnikiem. Chwilę później wysunęły się ziemne kolce, który wbiły się w jego pancerz. Część z nich trochę się ukruszyła, jednak dostrzegł on jak spod munduru wycieka mu stróżka krwi a on stracił przytomność, bezwładnie opadając na niego. Niestety nie był to koniec nieprzyjemności. Drugi ze strażników stał przy ziemi, sięgając po coś do pasa i zrzucając w dół tunelu. Po chwili widać było błysk a cały on zapełnił się pomarańczowym dymem, który drażnił skórę, oczy i płuca. Osłabiony przez rany organizm Karran'a oraz te kilka porcji, które zdążył wchłonąć nim uwolnił się spod bezwładnego ciała spowodowały, że powoli zaczął tracić czucie w swoim organizmie. Strata przytomności była tylko kwestią czasu i to niezbyt odległego. Zostało mu najwyżej kilka minut...

Do dziury strażnik wrzucił bombkę chili.

[Harran]

Teraz pewnie już te patałachy przekonały się, że żywcem mnie nie wezmą. Prędzej zginę, zabierając ich marne żywoty razem ze sobą niż pozwolę na to, aby okazało się, że zwykli śmiertelnicy mogą pokonać shinobi. W najlepszym wypadku ci strażnicy mogą liczyć na przegrany dla nich remis, gdy ja ich pozabijam, ale nie uda mi się stąd uciec, przez te pieprzone rany, które zadał mi jeden z nich. Teraz nie ma jednak czasu na myślenie o takich rzeczach. Teraz trzeba myśleć o śmierci i zabijaniu, bo zanim stracę przytomność to będą właśnie rzeczy, które mam zamiar zrobić. Niech każdy później wie, że walczyłem do końca o honor wszystkich shinobich i klanu Haretsu.
Wyskakuję jak najszybciej z dziury w ziemi i rzucam się na pozostałych strażników tak, żeby wysadzić i podpalić im ubrania za pomocą Bakutonu.

Nazwa

Bakuton no Jutsu: Reberu Di

Początkowy poziom Bakutonu. To tutaj użytkownik odkrywa, jak tworzy się jego żywioł, bazując na dwóch innych. Chociaż aktualnie Bakuton nie jest najsilniejszy, to z pewnością jego możliwości są już zadowalające. Wybuchy prawie dorównują tym tworzonym przez notki, przez co są bardzo niebezpieczne. W rękach wprawnego shinobiego jest w stanie nawet zranić, i to dość poważnie - jeżeli uda się odpowiednio trafić, co jest trudne w przypadku szybszych od nas celów. Podczas wybuchu użytkownik czuje lekki ból, jednak nie przeszkadza on zbytnio w efektywnym korzystaniu ze swoich umiejętności. Jesteśmy w stanie tworzyć wybuch na jednej, konkretnej części ciała - ręka, szyja, głowa, stopa, itd.

Zasięg Wybuchu

Dotykowy

Siła Wybuchu

Słabsza od notki wybuchowej.

Koszt Chakry E: 6% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: niezauważalne (na turę)

Chakra: 31% - 5% = 26%