Gorące źródła

[Suzu]

Nic nie szło zgodnie z planem, od momentu przekroczenia progu szatni Suzka miała ochotę po prostu zakląć parszywie pod nosem. Tyle dobrego może, że jej podopieczny zdołał uciec, rozprute ramię lepsze niż przedziurawione płuco, zagoi się. Okaleczony mężczyzna uciekł, otwierając przejście ku basenom. To była droga, której Suzka potrzebowała dla swojego piasku, przesączonego jej chakrą i oczekującego tylko na impuls, który to natychmiast został doń wysłany.
Piach musiał jeszcze pokonać kawałek przestrzeni, a i Suzia ciągnęła go trochę na ślepo, z przyjemnością więc przyjęła możliwość pogadania z przeciwnikiem. Oby tylko się nie okazało, że i on próbuje zyskać na czasie... Wyciągnęła z kabury dwa kunaie, ale nie atakowała jeszcze.
- Wy to zaczęliście. Myślisz, że w Sachū no Senjō nie zginęły samotne matki ani dzieci? Teraz robicie z siebie ofiary, ale nic by się nie wydarzyło, gdybyście trzymali swoje łapska z daleka od mojego klanu - jej zielone oczy błysnęły wrogo, przeciwnik nie budził jej litości, przeciwnie, wydawał jej się wstrętny - Zabawne, wiesz? Bo to wy pierwsi zamordowaliście rodzinę Ichirou
Dziewczyna wciąż przesuwała się wzdłuż ściany pomieszczenia, nie chcąc pozostać w jednym miejscu. Niosła piasek, ale gdyby wróg nagle wystrzelił kośćmi w jej stronę, porzuciłaby go, by wykonać identyczną technikę jak Kaguya wcześniej - połowa pieczęci, by wiatrem odbić nadlatującą broń.
Jeżeli jednak nie atakował, w końcu z pewnością doszło do chwili, gdy mogła pochłonąć go i otulić falą piachu wlewającego się do środka przez otwarte drzwi. Może i niskopoziomowe fuutony dobre były na drobne ilości pustynnego surowca, teraz jednak Suzka wykorzystała pełnię możliwości swojego reberu by pochwycić oponenta. I, bogowie, nareszcie go zasłonić! Pierwszy goły facet jakiego w swym życiu zobaczyła był wrogo nastawionym Kaguyą, coś takiego mogło ją prześladować latami.
- A wiesz, co jest najzabawniejsze? Ten demon, jak to nazywasz Ichirou, ma ostatnią żyjącą siostrę. I właśnie masz ją przed oczami - dodała z szelmowskim uśmiechem na ustach.

  Ukryty tekst

[Kaiso]

Misja rangi C: "Detektyw Zielona"
25/30

Gra na czas opłacała się, co prawda piasek troszeczkę się gubił, ale sukcesywnie zbliżał się do otwartych drzwi, jeszcze kilka metrów brakowało, ale momencik i już go zobaczysz. W międzyczasie wasza rozmowa trwała w najlepsze, ale co zabawne, on dalej trzymał dłoń przy ustach.

-My? Moja rodzina trzymała się z dala od tych wydarzeń! Kaguya nas nie akceptowali bo raz pomogliśmy rannemu Sabaku! I co z tego miałem? Mojego brata zabił Ichorou, bo liczył, że uda mu się wybłagać wody! Dostał coś innego śmierć! Ale ty tego nie zrozumiesz, dla ciebie wszyscy jesteśmy ścierwem. Mam nadzieję, że kiedyś zrozumiesz, że każde ludzkie życie jest cenne. W tym momencie twój przeciwnik się odwrócił, pewnie chciał gonić swoją ofiarę, ale zobaczył coś innego, piasek. Wtedy też szybko spojrzał na ciebie, a z jego ust wyleciało małe tornado i... zaczęło się. Potężna jak na swój poziom technika fuutonu zmierzała prosto na ciebie. Czasu na działanie jest naprawdę bardzo mało. Twój piasek jest dość szybki, widzisz go, więc możesz w pełni nim sterować, do czego go wykorzystasz? Do obrony czy do ataku? Zaraz za swoją techniką Kaguya ruszył w twoją stronę, wcześniej uzbrajając swoje ciało w kości.

Techniki przeciwnika:

Nazwa

Fūton: Komakai Butokai Tatsumaki

Pieczęci

Brak

Zasięg Max.

15 metrów

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Użytkownik tej dosyć silnej techniki musi najpierw przyłożyć rozwartą dłoń kantem do policzka. Następnie wypuszcza on z ust nasączone chakrą powietrze, które zostaje prowadzone po dłoni i wprowadzone w ruch wirowy. Efektem jest stworzenie niewielkiego tornada w kształcie kuli wielkości dwóch pięści. Następnie wypuszcza się je w kierunku przeciwnika. Technika jest w stanie bez problemu zniszczyć spore skały, nie mówiąc o uszkodzeniu przeciwnika. Bardzo silne jak na tą rangę.

Nazwa

Yanagi no Mai

Pieczęci

Brak

Zasięg

Długość kości

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 8 wysunięć)
Koszt naliczany jest tylko za wysuwanie kości, "chowanie" ich jest darmowe.

Dodatkowe

+10 szybkość

Opis Pierwszy z tańców bojowych Kaguya, stanowiący preludium do kolejnych, coraz potężniejszych ruchów. Yanagi no Mai pozwala na gwałtowne wysuwanie ostro zakończonych kości z niektórych punktów ciała - dłoni, łokci, barków i ud. Maksymalnie wychodzi więc osiem szpikulców służących do ataku jak i obrony. Co więcej, technika pozwala też na równie gwałtowne wsunięcie ich z powrotem bez śladu. Dzięki temu jutsu Kaguya staje się niezwykle nieprzewidywalnym przeciwnikiem, którego ciężko jest zaatakować bez ryzyka nadziania się na kolce. Długość tych nietypowych broni oscyluje w okolicach czterdziestu centymetrów. Oczywiście, w przypadku posiadania kolców z dłoni nie można składać pieczęci.

Chakra przeciwnika

93-25=68

[Suzu]

Co za hipokryta... Przestępca wychwalający znaczenie życia. Morderca. Wszystkie jego słowa docierały do dziewczyny jak przez specyficzny filtr, kolejne informacje w ogóle jej nie poruszały. Później, gdy emocje już opadną, zapewne wrócą do niej zasłyszane teraz słowa i przyjdzie czas na zadumę. Nie za długą jednak. Suzia nie lubiła roztrząsać i się martwić, a sama sprawa z Kaguyami była po prostu trudna. Jednego dnia jedzą z tobą ramen i zapraszają do przyjaźni, drugiego mordują ludzi w Shigashi i próbują wrobić cię w winę. Mogliby się chociaż zdecydować zamiast robić niewinnej kunoichi wodę z mózgu! Nie mówiąc już o oczach, które w tej chwili miała ochotę sobie wyrwać.
Niestety teraz wzrok był bardzo potrzebny i nie mogła wysłać swych oczu gdzieś indziej. Oczywiście wcześniej już dostrzegła specyficzne przygotowanie do techniki wiatru, sama też potrafiła korzystać z tego jutsu. Co zabawne, przez chwilę rozważała wykorzystanie go, porzuciła jednak ten pomysł by - uwaga! - nie zniszczyć pomieszczenia. Haha... ha... Przynajmniej zdawała sobie sprawę, że nie wolno brać czegoś takiego na klatę. Nim jednak on wykonał swą technikę do końca, ona zrobiła to samo, kolejny raz naśladując jego technikę. Z przyłożoną do twarzy dłonią uczyniła miniaturowe tornado i kiedy wróg wyprowadził swój atak, chwilę później uczyniła to również ona, dążąc do zderzenia obu kul, co też mogło trochę popsuć szyki Kaguyi szarżującemu w jej stronę. A niech mu dzyndzla urwie!
Kunoichi zaraz po wypuszczeniu swej techniki rzuciła się w bok, na wypadek, gdyby nie wszystko poszło po jej myśli. Swą chakrą natomiast znowu sięgnęła do piasku, który chwilę temu opadł ciężko na ziemię. Już znów był pod jej kontrolą i mogła kontynuować pojedynek, polegając na jego nieprzeciętnej szybkości. Cel miała jeden - pochwycić przebrzydłego golasa w objęcia piachu i otulić go nim bardzo dokładnie, pozostawiając widoczną jedynie twarz. No i trochę przy tym przycisnąć, nie dość by zrobić krzywdę, ale niech tam nie ma zbyt lekko.

  Ukryty tekst

[Kaiso]

Misja rangi C: "Detektyw Zielona"
27/30

Co tu dużo mówić skoro i wy nic nie mówiliście? Ot rzuciliście się w wir walki, a jak wiadomo, w uniwersum Naruto trwały one zazwyczaj kilkanaście-kilkadziesiąt sekund, wasza już teraz jest ewenementem. Sama akcja była dynamiczna, wszystko działo się tak szybko, decydowały ułamki sekund, ale na nieszczęście dla Kaguyi, był on dużo wolniejszy niż Suzu, jej techniki czy piasku. Dodajmy do tego fakt, że jego percepcja nie była... najlepsza, a otrzymamy wynik tego starcia.
Ty Pani Detektyw Zielona, a może raczej Egzekutor, zachowałaś się całkiem inteligentnie; skontrowałaś jego technikę i odskoczyłaś, zdradzę już teraz, że ci się udało. Twój przeciwnik natomiast nie miał tyle szczęścia(i prędkości), oberwał z podwójną siłą. Normalnie to jutsu było potężne, a co otrzymamy gdy połączymy dwie takie? Ogrom mocy. Na szczęście nie zniszczyło to fundamentów pomieszczenia w którym byliście, ani nie zrzuciło na was sufitu. Natomiast twój przeciwnik poleciał w stronę ściany, przebił ją i wylądował w baseniku z gorącą wodą. Nie wylądował jednak zbyt lekko, przywalił głową w ziemię tak mocno, że stracił przytomność, a z jego głowy zaczęła wypływać krew. Po chwili zaczął osuwać się do wody. Wygląda na to, że twój piasek na nic się tutaj zda.

[Suzu]

Za dużo chakry jak na takie małe pomieszczenie... Suzka, wykonując swój unik, obserwowała jak Kaguya nadziewa się na skumulowaną siłę obu technik. Wyrwał jej się nawet krótki okrzyk radości, choć za wcześnie było na prawdziwy tryumf. Golasa wyrzuciło przez ścianę na zewnątrz, cóż za delikatne budownictwo. Suzka wzięła głęboki wdech i z piaskiem gotowym do dalszej walki ruszyła ku przejściu, nie było czasu do stracenia, raniony wcześniej w ramię mężczyzna był teraz łatwym celem ataku. Był jej najważniejszą linią obrony, nie mogła pozwolić na jego śmierć.
- O... - wydusiła z siebie z zaskoczeniem.
Chyba nie symulował braku przytomności, nie? Woda barwiła się jego krwią, sam zaś nie miał żadnych ubrań by wyciągnąć go za szmaty. Wieczne problemy z tymi Kaguya, naprawdę... I niby co, powinna objąć tego golasa by go jakoś z basenu wytaszczyć? Gdy emocje związane z walką powoli opadały, puste miejsce po nich wypełniało się obrzydzeniem. A gdyby tak pozwolić mu się utopić...? Niestety nie było to w jej stylu. Co innego walka na śmierć i życie, co innego zimne obserwowanie niepotrzebnej śmierci. Suzka bywała bezlitosna i miała wielki uraz do Kaguya. Ale, wbrew temu o co ją dziś oskarżano, nie była potworem.
- Szlag z nimi, i tak pewnie cię stracą za karę - prychnęła ze złością, weszła jednak do wody i spróbowała chwycić go jakoś od tyłu, pod ramionami.
Raczej nie była to pułapka, bo musiałby być niespełna rozumu by po tych wszystkich pełnych jadu działaniach i słowach sądzić, że dziewczyna będzie go ratować. Chociaż, może był. Suzia wytargała go z basenu, bolejąc nad bezsensem całej tej sytuacji. Teraz udało się jej. Następnym razem może zginie jakiś Sabaku. I przez takich ludzi właśnie jej matce odpierdzielało gdy słyszała o pomysłach Suzi na opuszczenie Kinkotsu. Mieli z Kaguyami problem i wypadało zrobić coś, by go ostatecznie rozwiązać, choć nie była jeszcze pewna co do metody. Z pewnością jednak obecna sytuacja nie mogła być pozostawiona sama sobie.
Wypadało jeszcze sprawdzić, czy Kaguya w ogóle wciąż żyje, dziewczyna spróbowała posłuchać jego oddechu, przyłożyła też palec do tętnicy jak ją kiedyś Ichirou uczył. Niezależnie od wyniku zdjęła z siebie płaszcz i narzuciła go na golasa, trzeba będzie wkrótce udać się na zakupy, bo tego już nie będzie chciała z powrotem.
- Trzyma się pan? Zaraz dostarczę pana do szpitala! - zawołała do mafioza, który powinien chyba przeżyć po nieudanym zamachu na swe życie.
Miała nadzieję, że nikt już nie będzie robić problemów i bez dalszej zwłoki weźmie obu na swą piaskową chmurę, by jednego podrzucić do szpitala, drugiego zaś na posterunek. Niby Kaguya potrzebował też pomocy medycznej, aż tak miłosierna jednak Suzia nie była.

[Kaiso]

Misja rangi C: "Detektyw Zielona"
29/30

Pozwolę sobie podzielić wydarzenia ze względu na osoby.

-Kaguya: kiedy zbliżyłaś się do baseniku z kościstym w środku okazało się, że twój przeciwnik faktycznie był nieprzytomny, z jego głowy naprawdę lała się krew, nie oszukiwał cię. I mogłabyś go tak zostawić żeby sobie odszedł w spokoju, ale wolałaś go wyciągnąć. Na twoje szczęście, Iguk Kaguya(bo tak się nazywał) nie poszedł na samo dno, a nawet jeśliby to zrobił, to ten basenik i tak był płytki, podsumowując nie musiałaś tam wskakiwać i się moczyć. I kiedy jego życiu nie zagrażało utopienie się, to przykryłaś jego przyrodzenie ręczniczkiem, który walał się gdzieś z boku i skierowałaś się w stronę mafioza.

-Mafiozo: i tutaj zaczyna się prawdziwa zabawa. Otóż ranny mafiozo był już załatany, uspokojony, a obok niego stał... Danzo. Na twój widok tylko chrząknął i powiedział. -Myliłem się co do ciebie. To nie ty byłaś odpowiedzialna za te zabójstwa. Chwila, chwila. Odpowiedzialna? Zabójstwa? Co tu się? I zapewne mogłabyś długi czas się zastanawiać czy to kolejne przejęzyczenie albo inna prowokacja, ale twój zleceniodawca kontynuował. -Widzisz, od twojego przybycia do Shigashi zaczęły się dziać dziwne sytuacje w które były zamieszane rządzące rodziny. Jakiś chłopak pod ciebie się podszył, wcześniej atakując szeregowych pracowników familii, potem ty, albo znowu ktoś inny, pomógł tym dzieciakom, a teraz pojawiły się zabójstwa, a wraz z nimi anonimowe informacje i poszlaki, że zabójcą jest członek rodziny Sabaku. Westchnął głęboko. - Tylko dlatego skonfrontowałem cię na początku, musiałem sprawdzić czy stracisz nad sobą panowanie. Gdyby tak się stało, miałbym jakąś pewność, że faktycznie jesteście w to zamieszani. Mimo to nie ufałem ci do końca dlatego też asekurowałem tego oto pana. Nie wiem czy pamiętasz, ale przy recepcji była pewna kobieta, to byłem ja. Ostatni fragment swojej wypowiedzi zwieńczył uśmiechem. Na koniec dodał. -Oto twoja zapłata, winnym się zajmiemy, a za to wszystko co cię spotkało z mojej strony, mogę tylko przeprosić.

Mężczyzna wezwał do siebie poukrywanych w okolicy strażników, którzy to od razu przystąpili do udzielenia pomocy rannemu Kaguyi. Co się tyczy ciebie, możesz porozmawiać z Dano, możesz wziąć pieniądze i odjeść, możesz nawet skorzystać z gorących źródeł, decyzja należy do ciebie.

//jeśli odchodzisz, to wrzuć proszę misję do rozliczeń //

[Suzu]

Ech no, Ichirou nie będzie dumny, Suzka postanowiła nie dobijać przebrzydłego Kaguyi. Niemal słyszała w swej głowie jego głos, pełen wyrzutu "nie tak cię uczyłem!". Inna sprawa, że obecny tu kościak i tak z pewnością zginie w ramach kary, po prostu inna ręka wykona wyrok. Nie zginie jednak z powodu swego pochodzenia, będzie to konsekwencja jego własnych win. Czy to coś zmieniało? Dla większości pewnie nic, dla Suzi jednak bardzo wiele. Mały, może nawet niezauważalny kroczek, by przełamać w końcu krąg nienawiści między dwoma zwaśnionymi klanami, najpierw w jej własnej świadomości. Jeżeli nie uda im się pogodzić, prędzej czy później pustynia znów spłynie krwią. Piasek zawsze jest spragniony, piasek wszystko przyjmie.
- Huh, co... - ostatnim chyba, czego się tutaj kunoichi spodziewała, była obecność Danzo.
Połowa jego słów nie miała dla niego sensu. Ktoś obserwował ją od chwili przybycia do Shigashi? Ktoś się pod nią podszywał? W miarę, jak mężczyzna tłumaczył sytuację, ona paradoksalnie rozumiała coraz mniej. Słusznie przypuszczała, że ktoś tu próbuje ją wrobić, przynajmniej tutaj się zorientowała w miarę sprawnie. Prowokacja szefa była dziwna, właściwie jej zdaniem bezcelowa, ale i ona miała trochę za uszami, postanowiła mu więc wybaczyć. Takich głupot nagadała w gabinecie... Zdecydowanie musi się podszkolić w tej całej dyplomacji, ewentualnie nauczyć się trzymać buzię na kłódkę, co jednak w jej przypadku było jeszcze trudniejsze.
Uśmiechnęła się szeroko.
- Czułam, że to jakaś podpucha, dlatego sama też nagadałam głupot, przecież musiałabym być niespełna rozumu by szukać konfliktu z Shigashi - zaśmiała się cicho, lider obdarłby ją za to żywcem ze skóry - Oboje nie mówiliśmy poważnie, więc nie ma co rozpamiętywać, cieszę się natomiast, że mogłam pomóc w ujęciu przestępcy, nawet jeśli okazało się, że było to przede wszystkim w moim własnym interesie...
Przyjęła sakiewkę, z zadowoleniem ważąc w dłoni jej ciężar. Pieniądze nie były jednak takie ważne, największą nagrodą była właściwie świadomość, że ta dziwna sytuacja ma już swój koniec, w dodatku szczęśliwy - przynajmniej dla niej. Pozostało wrócić do domu i jakoś wyprzeć z pamięci widoki, na które jej niewinne serduszko zdecydowanie nie było jeszcze gotowe. Bogowie zapłaciłaby teraz majątek za możliwość wycięcia tego wspomnienia ze swojej głowy. Podniosła gurdę i jeśli Danzo się zgodził, do końca pomogła mu ze sprzątaniem bałaganu po ostatnich zajściach. Potem zaś nie pozostało nic innego jak wrócić do karczmy i uspokoić Arashiego. A potem zbierać się w dalszą drogę, po ostatnich wydarzeniach miała już pewność, że zdecydowanie zbyt wiele czasu spędzili w Shigashi no Kibu.

[zt]

[Shins]

Poprzedni temat: Szlak transportowy

Pierwszym przystankiem w Shigashi no Kibu dla młodych Kaguya i Dōhito okazały się gorące źródła. GORĄCE są tutaj słowem-kluczem. W obliczu chłodu panującego wszędzie dookoła i kilku dni podróży pobyt w tym miejscu znacząco umilił dwójce shinobi dzień.

Dodatkowym profitem okazało się możliwość zakupu czegoś cieplejszego do ubioru, dzięki czemu Shins nie musiał poginać już w zakrwawionym kaftanie. Którego i tak musiał się pozbyć przed przybyciem do źródeł. No i nie był to nowy kaftan - w końcu Gorące Źródła to nie sklep z ubraniami - a jedynie odkupiony kubrak, który przynajmniej wyglądał po ludzku i pasował na chłopaka.

A i tak musiał się nasłuchać mało śmiesznych żartów na temat swojej sytuacji od kościanego towarzysza. Ale jeszcze mu się odgryzie - ten się śmieje, kto się śmieje ostatni!

Po dniu spędzonym na odpoczynku dwójka ninja wyszła przed budynek z zamiarem znalezienia sobie nowego zadania. Niby dążyli na jakiś mur, do którego chciał udać się Kaguya, ale nie zaszkodzi rozerwać się... rozerwać kogoś po drodze.

Nazwa

C1: Shī Wan

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 5 małych / 2 średnie/ 1 duży)

Dodatkowe

20g gliny za małego, 100g za średniego, 200g za dużego.

Opis Najsłabsze wybuchowe twory, którym można nadać rangę C1. Twory charakteryzują się tym, że przypominają wyglądem zwierzęta. Wyróżnić możemy kilka kategorii:

• owady, pająki – lądowe typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej.
• ptaki – powietrzne typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej i średniej.
• ptaki transportowe – bomby charakteryzujące się znikomą siłą, która jest w stanie zaszkodzić jedynie w przypadku bezpośredniego kontaktu. Nie jest to jednak ich przeznaczeniem, a transport jak wskazuje nazwa. Dostępne jedynie w dużej wersji.
• ryby, meduzy – morskie typy bomb, wykorzystywane do atakowania celów podwodnych bądź znajdujących się na powierzchni wody. Bomby mogą być także w tym przypadku wykorzystywane jako miny wodne. Dostępne we wszystkich wersjach.
• węże, stonogi – podziemne typy bomb, które mogą zostać wykorzystane do unieruchomienia przeciwnika. Charakteryzują się one większymi rozmiarami, a przez to i siłą wybuchu. Dostępne jedynie w wersji średniej i dużej.

Twory C1 spełniają najczęściej rolę przeszkadzajki. Ich siłę można porównać bardziej do petard niż bomb. Bez trudu mogą urwać palce, gdy wybuchną komuś w dłoni, a także zostawić paskudne rany na ciele. Groźne dla życia są jednak w większej ilości.

  Ukryty tekst

[Yoshimitsu]

Słaba pogoda, oczywiście jak dla mieszkańców pustyni przyzwyczajonych do ogromnych upałów. Dohito zakupił jakiś wiejski kubrak, ale trzeba przyznać. Wyglądał w nim zdecydowanie lepiej niż w tym pokrwawionym kaftanie. Spędzając czas w gorących źródłach obaj skupili się bardziej na ogrzaniu się i odpoczynku po podróży niż rozmowach. Nadszedł czas żeby ruszać w dalszą drogę, tylko sami nie wiedzieli gdzie teraz ruszyć. Wyszli przed budynek, oczywiście Shins wyskoczył jak poparzony rozglądając się na wszystkie strony. Znowu kogoś zabije? Uśmiechał się patrząc na swojego kompana bo już miał małe podejrzenia co się tutaj może wydarzyć. -Shins, poczekaj chwile. Gdzie teraz? Masz jakieś swoje plany? Kaguya poprawił rękaw swojej koszuli patrząc w niebo. Wszystko takie inne...

[Shins]

"W sumie to nawet i bym miał jakiś pomysł... chciałbym trochę potrenować moje Kekkei Genkai. Moje umiejętności skupiają się głównie na Dotonie, a wypadałoby jednak trochę rozwinąć władanie wybuchową gliną... bo póki co poza transportem na zbyt wiele to się nie zdaje w moim wypadki..." - powiedział Shins sam zaskoczony swoją szczerością. W tej chwili nie widział zbyt dużego zastosowania swojej sztuki, gdyż nie znał zbyt wielu technik na niej opartych. A i to, co znał nie dawało jeszcze spektakularnych efektów... - "Masz jakiś pomysł, gdzie można by urządzić sobie jakiś trening?" - spytał na koniec swojego towarzysza.

Zmiana tematu: Wypalona polana na wzgórzu

Nazwa

C1: Shī Wan

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 5 małych / 2 średnie/ 1 duży)

Dodatkowe

20g gliny za małego, 100g za średniego, 200g za dużego.

Opis Najsłabsze wybuchowe twory, którym można nadać rangę C1. Twory charakteryzują się tym, że przypominają wyglądem zwierzęta. Wyróżnić możemy kilka kategorii:

• owady, pająki – lądowe typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej.
• ptaki – powietrzne typy bomb. Dostępne jedynie w wersji małej i średniej.
• ptaki transportowe – bomby charakteryzujące się znikomą siłą, która jest w stanie zaszkodzić jedynie w przypadku bezpośredniego kontaktu. Nie jest to jednak ich przeznaczeniem, a transport jak wskazuje nazwa. Dostępne jedynie w dużej wersji.
• ryby, meduzy – morskie typy bomb, wykorzystywane do atakowania celów podwodnych bądź znajdujących się na powierzchni wody. Bomby mogą być także w tym przypadku wykorzystywane jako miny wodne. Dostępne we wszystkich wersjach.
• węże, stonogi – podziemne typy bomb, które mogą zostać wykorzystane do unieruchomienia przeciwnika. Charakteryzują się one większymi rozmiarami, a przez to i siłą wybuchu. Dostępne jedynie w wersji średniej i dużej.

Twory C1 spełniają najczęściej rolę przeszkadzajki. Ich siłę można porównać bardziej do petard niż bomb. Bez trudu mogą urwać palce, gdy wybuchną komuś w dłoni, a także zostawić paskudne rany na ciele. Groźne dla życia są jednak w większej ilości.

  Ukryty tekst

[Yoshimitsu]

Shins chciał trenować, kościany chłopak nie miał z tym problemu. Dobrze będzie dowiedzieć się czegoś więcej o umiejętnościach towarzysza co by lepiej się dopasować w razie walki, do tego Dohito to ród pochodzący z pustyni, więc mogło to przynieść korzyści dla wszystkich Kaguya. -Musimy pewnie udać się w okolice samej osady. Widziałem trochę zniszczonej ziemi więc może tam się uda. Shins nie rozglądał się dokładnie wypatrując chyba tylko ofiary kiedy tutaj przylatywali, dobrze że miał ze sobą Yoshiego. -Ruszamy? Przy okazji Twojego treningu, sam się trochę rozprostuje. Yoshi poprawił rękaw koszuli pod płaszczem, wrzucił kaptur na głowę i był gotów do drogi.

  Ukryty tekst

[Etsuya]

Słońce na niebie było jeszcze wysoko nad horyzontem, więc Etsuya postanowił przespacerować się po Shigashi no Kibu. Wszystko wskazywało na to, że zostanie tutaj na dłużej, co nie było w jego zwyczaju odkąd opuścił rodzinne strony. Miasto jednak w zupełności mu odpowiadało i mimo ciepłego klimatu żyło mu się tutaj dobrze. Ponadto zbliżała się powoli zima, a prowincja granicząca z pustynią była idealnym miejscem do jej spędzenia.
Spacerując sobie w zamyśleniu po osadzie, Nakiri natknął się na odchodzącą nieco na bok ścieżkę, która otoczona była zielenią i paroma drzewkami. Z daleka mógł dostrzec ulatniającą się za drewnianym płotem parę, co szybko dało mu do zrozumienia, że prowadziła do tutejszych gorących źródeł. Etsuya nie był pewien czy to jedyny tego rodzaju przybytek w mieście, jednakże w jego mniemaniu nic nie stało mu przeszkodzie ku temu, aby przetestować jeden z nich.
Dotarł do drzwi, po których otwarciu przed jego oczami pojawiła się recepcja, a za nią człowiek ją obsługujący. Bez zbędnych ceregieli młodzieniec wykupił dostęp do środka, a następnie rozebrał się w szatni. Wypożyczył też ręcznik, którym owinął się w pasie zasłaniając części intymne, po czym udał się do sektora dla mężczyzn, mając nadzieję że nie będzie tam dziś zbyt wiele osób, a on sam będzie mógł odpocząć w samotności.

[Kana Yuki]

1/30

„Lojalny poddany służy tylko jednemu panu”
Etsuya — misja C

Onsen, do którego trafił Etsuya, był klasycznym przykładem gorących źródeł; posiadał trzy strefy podziału, prymitywną szatnię i część wydzieloną w celu pre-kąpieli. Różnił się jednak paroma szczegółami, które dostrzegało jedynie wprawne oko, a które normalnie byłby szeroko krytykowane. Choćby to, iż nie wymagano zakrywania tatuaży.
Po uiszczeniu odpowiedniej zapłaty, która swoją drogą była naprawdę niewielka w porównaniu do typowego dla Shigashi cennika, mężczyzna został skierowany do szatni. Tam też mógł pozostawić swoje rzeczy, co było jak najbardziej wskazane. Bowiem niezwykłym faux-pas byłoby pokazać się z osprzętowieniem. Miejsce to było traktowanie nieomal jak świątynia. Ludzie, niezależnie od stanu majątkowego, przychodzili tu w celach relaksacyjnych, zatem daremno było doszukiwać się okazji do walki.
Następnie, przeszedłszy z szatni, wprost do odpowiedniego pomieszczenia, oczom Etsuyi ukazał się kwadratowy pokój o dużej powierzchni, cały z drewna. Naprzeciw luster, przy niskich stołeczkach znajdowały się bale z wychłodzoną, żeby nie powiedzieć lodowatą, wodą. Tremo było zawieszone niezwykle nisko tak, że nawet ktoś o wzroście karła mógłby bez problemu oglądać w nim swoje nagie ciało. Leżące przy balach mydło wymuszało, tak samo jak regulamin widoczny przy recepcji, na kliencie obmycie się. Raz, drugi, trzeci, czwarty... I po piątym można było w końcu wejść do źródeł.
Onsen był kategoryzowany jako roten-buro*, w związku z tym, iż nie były to sztuczne gorące źródła cechowały się bogactwem minerałów i niezwykle ciepłą wodą. Temperatura była, rzec by można, idealna by mięśnie wypoczęły, a głowa uwolniła się od zbędnych myśli.
Parująca woda otwierała pory w skórze, a gorąc otulał ciało Etsuyi. No i nie tylko Etsuyi, gdyż niedaleko niego w wodzie byli również dwaj mężczyźni z ciałami pokrytymi w różnorakie bóstwa i wzory. Zdali się zupełnie nie zwracać uwagi na blondyna, bowiem nie przerwali swojej szeptanej rozmowy ani wtedy, gdy wszedł na teren źródeł, ani wtedy, gdy zamoczył się w wodzie.
Ciche pomruki były słyszalne, w końcu nie chcieli niczego zataić. Ów zabieg wynikał z kultury i odpowiedzialności społecznej. W końcu nikt nie chciał nikomu przeszkadzać, prawda?
— To już poszło za daleko, bracie — mruknął zirytowany, starszy, podobny olbrzymom, mężczyzna oparłszy głowę na jednym z kamieni okalających źródło. Z pewnością z niejednego pieca chleb jadł, bowiem mimo pokrycia nieomal całego ciała tuszem, spod niektórych wystawały długie rany cięte. Młodszy, jakieś nie mniej, nie więcej dekadę chłopak kiwnął nerwowo głową, jednak z jakiegoś powodu unikał choćby spojrzenia w stronę pobliźniałego kolosa.
— Tak czy tak... Gdy ktoś dosiadł tygrysa, to już z niego nie zejdzie — dodał po chwili. Gdyby nie to, że Etsuya znajdował się dość blisko mężczyzn, z pewnością nie słyszałby ani słowa. Tym jednak razem nawet i znajomość słów nie pomagała. Starszy wydał się mówić enigmatycznie, jakby kodem. Choć wyglądało na to, że oboje doskonale się rozumieją.

Słownik
*roten-buro — źródła znajdujące się na zewnątrz budynku.

Postacie
1) Starszy mężczyzna

Mapa
*klik*

Inne

[Etsuya]

Młodzieniec posłusznie dopełnił wszystkich czynności, które wymagane były, aby wejść do głównej części gorących źródeł. Cały obmyty i opłukany, Etsuya owinął swoje części intymne ręcznikiem, a następnie ruszył w kierunku wyjścia na zewnątrz, gdzie znajdywało się roten-buro. Znajdując już w najważniejszej części przybytku, czując ciepłą, wydobywającą się z wody parę, Nakiri odetchnął cicho z ulgą. Gdzieś dalej mrużąc oczy zauważył dwójkę rozmawiających ze sobą mężczyzn, jednakże taka liczba nieznajonych nie przeszkadzała mu aż nadto. Jedyne czego się w gruncie obawiał to tłumów, albo nieokiełznanych dzieciaków, pluskających dookoła wodą.
Bez zbędnych ceregieli, Etsuya przestąpił przez linię "brzegu" i po schodkach zszedł do głównej części basenu, czując już jak ciepła woda otacza jego ciało, przyjemnie głaszcząc skórę. Młodzieniec znalazł sobie dogodne miejsce pod jedną ze ścianek, tak aby nie przeszkadzać innym klientom, rozłożył ręce ponad swoje ramiona, opierając je na kafelkach powyżej, a następnie rozluźnił mięśnie, dając im się w pełni zrelaksować. Mógłby robić to częściej, w szczególności po treningach, aby rozbolałe ciało dostało nieco wytchnienia, na które zasługuje. Na szczęście wstęp również nie należał do przesadnie drogich, więc Nakiri zadowolony był z faktu, że poznał to miejsce.
Do uszu młodzieńca dobiegały od czasu do czasu urywki z rozmowy nieznajomej dwójki, jednak z początku nie skupiał na nich zbytniej uwagi. Oddawał się relaksowi, wyłączając umysł na bodźce zewnętrzne, które jednak mimo jego woli wciąż do niego docierały. W którymś momencie zorientował się, w tym że rozmowa jest całkiem... intrygująca. Nie ulegało wątpliwości, że coś jest na rzeczy, a pomiędzy wierszami rozgrywa się znacząca dyskusja. Otwierając jedno oko, Etsuya przyjrzał się badawczo każdemu z mężczyzn, wyciągając odpowiednie wnioski. Tygrysa? - zastanowił się nad użytym przez starszego gościa określeniem.
Ostatecznie, nie zwracając na siebie uwagi, postanowił nieco nastawić ucho, chcąc wyłapać z konwersacji jak najwięcej. O ile nie interesowały go błahe sprawy, tak posłuchać o czymś istotnym zawsze było miło. A nuż dowie się czegoś istotnego? Ulotne okazje trzeba było łapać i wyciskać z nich jak najwięcej. Na tym zresztą polegała jego praca... poszukiwaniu okazji do zarobku.

[Kana Yuki]

3/30

„Lojalny poddany służy tylko jednemu panu”
Etsuya — misja C

Dyskusja toczyła się swoim torem. Część słów zagłuszały ruchy wody, a część była mówiona bardzo niewyraźnie. Jedynie pomniejsze, często zupełnie nieistotne dla całości, dało się usłyszeć. Jak choćby enigmatyczny zwrot "tygrys". W tym kontekście bardzo dwuznaczny. O czym Etsuya mógł wkrótce się dowiedzieć.
Starszy mężczyzna przybrał nieco obojętny wyraz twarzy i jednym ruchem dłoni wydał młodszemu polecenie. Niezwykle jasne, bowiem natychmiastowo wyjął zza kamienia coś na wzór papierosa i przyłożył go do ust zwierzchnika jednocześnie podpalając. Pozornie nieistotna czynność, choć z małym, kuszącym motywem. Młody pozbawiony był palców, od małego, aż do serdecznego. Najprawdopodobniej pozbawione zostały za pomocą tanto.
— Zbierajmy się, Oyabun nas wyczekuje — mruknął ochryple. — Tygrys musi ruszyć. — Kolejne enigmatyczne zdanie. Doprawdy interesujące nawet, jeśli nie znało się ichniego znaczenia.
Obaj mężczyźni zaczęli sunąć nagimi ciałami w kierunku wyjścia ze źródeł. Jedynie młody spojrzał w kierunku blondyna jakby upewniając się, czy nie przeszkodzili mu swoim zachowaniem. Gdy woda odkryła całe ich sylwetki oczom Nakiriego ukazały się wzory wszelakie, ciągnące się wzdłuż pleców, brzuchów, pośladków, a nawet miejsc intymnych.
Po chwili zniknęli za zasłoną części wydzielonej na obmycie ciała. Starszy nie przestał tlić papierosa, co było niezwykle zaskakujące, biorąc pod uwagę zwyczaje szablonowych źródeł. Zastanawiające było to, kim był, jeśli mógł pozwolić sobie na podobne czyny.

Słownik
*oyabun — (po japońsku "ojciec") - odpowiednik "ojca chrzestnego" w zachodniej mafii.

Postacie
1) Starszy mężczyzna

Mapa
*klik*

Inne