Czerwony Smok - Restauracja

[Seinaru]

Ciężko było znaleźć coś, gdy nie wie się czego dokładnie się szuka. Droga stąd gdzie był, aż do końcowego celu była długa i wyboista. Nie dało się tak po prostu wejść do odpowiedniego domu i dźgnąć gościa siedzącego na fotelu. Kei obawiał się, że przy jego subtelności może szybko ściągnąć na siebie niepotrzebną, zbyt dużą uwagę i mieć przez to spore problemy. Oczywiście wiedział, że nic podczas tej misji pójść gładko nie może, ale nie trzeba chyba było nierozważnie zwiększać ryzyka, prawda?
Obserwując gości Czerwonego Smoka łatwo można było odnieść wrażenie, że wszyscy tutaj mogą być podejrzani i mieć niejedno za paznokciami. Nie było tutaj typowych miłych bogatych kupców z wąsem, lecz większość to podejrzane typy z jeszcze bardziej podejrzanymi twarzami. Kei nie zamierzał więc uderzać bezpośrednio do nich w poszukiwaniu informacji. Oczywiście niezawodnym źródłem informacji jest barman. Neutralni plotkarze w miejscu takim jak to było szansą i pewną furteczką do dotarcia do innych ludzi wokoło. Seinaru po skończeniu swojego obiadku wstał od swojego stolika i podszedł do kontuaru, aby tam zagadnąć to stojącego lub stojącej za barem i nieco się spoufalić.
- Przepraszam... - Miał nadzieję, że zwrócił na siebie uwagę nie tylko osoby, do której mówił.
- Jestem tu od niedawna i szukam czegoś... - W ogóle nie zniżał głosu, czuł się i brzmiał zupełnie swobodnie.
- Szukam jakiejś okazji, żeby szybko się wzbogacić. Mam kilka długów i przydałby się zastrzyk gotówki. Nie szuka nikt tutaj wojaka do wynajęcia? - Zapytał bezpośrednio, bo chyba zlecenia na różne siłowe usługi nie były nielegalne. Przynajmniej na pewno nie wszystkie. Oprócz okradania staruszek pod pocztą i zabójstw na zlecenie był również przecież ochrony karawan i polowanie na dzikie bestie. Nic nie szkodziło więc zapytać, chociaż samuraj miał nadzieję, że ktoś zwróci się do niego z ofertą, która będzie nie do końca po tej jasnej stronie mocy.

[Kyoushi]

Misja rangi B
- Dorwać Mafię -
3/45

---

Niestety, to zadanie wydawało się wyjątkowo ciekawe. Szczególnie dlatego, że musiałeś do niego podejść znacznie bardziej przebiegle niż do zadań, które wykonywałeś dotychczas. Wyglądało na to, że ruszenie umysłem jest znacznie cięższe niż dźganie dzidą. Byłeś znaną tu osobistością. Każdy niemal kojarzył twoją twarz i dzidę, stąd mało osób miało w planie w Czerwonym Smoku nawiązywać z tobą konwersację, a szczególnie ci, którzy wyglądali na mafiozów - a było tu ich pełno. Ryzyko było, ale czy nie było warto?
Obserwowałeś ludzi, pijąc herbatę, ewentualnie jedząc rybę z ryżem, klasyczne i ulubione danie Sejnara na wyjeździe. Start do barmana był klasykiem, który mógł miło zaskoczyć lub przykro rozczarować. Kończąc posiłek, ruszyłeś prosto do baru, próbując zagadać. Szybko zwróciłeś na siebie uwagę, barman też cię znał, to było widać jak na ciebie patrzy. On spokojnie przecierał ręcznikiem kolejną szklankę, kiwając głową w twoim kierunku byś kontynuował co ci leży na duszy. Ale czego jak czego, tego się kompletnie po tobie nie spodziewał. Był niemal gotowy by cię zbyć, gdybyś szukał jakichkolwiek informacji, ale to... To było niezłe.
- Nie mogłeś trafić lepiej. Oczywiście, że ktoś zawsze czegoś szuka, jednak chyba jesteś zbyt sławy. Zbyt sławny by móc ot tak wziąć udział, bez dowodu na to, że rzeczywiście jesteś tu w takim, a nie innym celu. - powiedział, kładąc dwie ręce na blat, by się nieco przechylić. - Ale spróbować zawsze warto. Zakręć się tu bliżej wieczora, późnego wieczora. Może spotkasz kogoś, kto byłby zainteresowany usługami takiej sławy. To byłby rarytas. - powiedział, jednocześnie niewiele się dowiedziałeś, bo kogo miałeś spotkać i gdzie? W Czerwonym Smoku? Trochę spore miejsce i niezbyt przyjazne na takie spotkania.

[Seinaru]

Seinaru nie spodziewał aż tak dobrych efektów rozmowy z barmanem. Nie podał mu on jednak wszystkiego na tacy, co było jednak słabą wizytówką jak na kogoś w tym zawodzie, ale udzielił przydatnych informacji. Kto wie, być może barmani przydzielali ludziom na świecie w sumie więcej misji niż oficjalne siedziby miejscowych władz i tablice ogłoszeń? Pewnie coś w tym było, jednak póki co sprawa została nieco odłożona w czasie, lecz na szczęście nie przeniesiona gdzieś indziej. Okej, nie miał z tym żadnego problemu.
- No to fantastycznie. Do zobaczenia wieczorem. - Odpowiedział z entuzjazmem, po czym wyszedł z knajpy, żeby pokręcić się trochę po okolicy i zażyć świeżego powietrza. Oczywiście w głowie cały czas miał to, żeby jak najszybciej wrócić wieczorem, gdy Słońce będzie już w sporej części poniżej horyzontu.

---

Nie jadł niczego przed kolacją, brzuszek wciąż był pełny po obiadku, a głowa i ręce gotowe do działania. Zawitał do Czerwonego Smoka ponownie wieczorem. Tym razem jednak nie usiadł przy stoliku, a skierował swe kroki prosto do baru. Gdy rozmyślał nad propozycją mężczyzny wcześniej, przyszło mu do głowy, że to może on jest celem czyjegoś zlecenia i będzie tu na niego czekała jakaś banda do obicia. Ostatecznie jednak Kei takie myśli zrzucił na swoje zboczenie zawodowe i nie przejmował się tym, że może zostać znienacka zaatakowany, gdy wróci ponownie do restauracji. Rozglądnął się jednak wcześniej po lokalu, ciekawy czy profil klienta zmieniał się zależnie od pory dnia. Nie spodziewał się jednak, że nagle zawitają tu profesorowie i artyści, a typy spod ciemnej gwiazdy staną się mniejszością. Niemniej jednak, zawsze dobrze jest wiedzieć kto i co znajduje się tuż obok nas.
- Hej. No więc, co to za robótka? - Zawrócił się do swojego najlepszego przyjaciela barmana, gdy ten miał chwilę na pogaduszki pomiędzy obsługiwaniem kolejnych spragnionych.

[Kyoushi]

Misja rangi B
- Dorwać Mafię -
5/45

---

Byłeś zaskoczony, ale potrafiłeś to ukryć. Nie wiedziałeś jednak czy barman nie jest w to wplątany, a na to wyglądało ze względu na to jak mówił i jak się patrzył uśmiechając. To nie było takie oczywiste. Nie miałeś czasu się nad tym zastanawiać, więc musiałeś przejść do jakichś działań, bliżej określonych na pewno. Podziękowałeś pośrednio, lecz bardzo miło. Barman skinął głową z uśmiechem. Twoje nogi natomiast poniosły cię gdzieś dalej, opuszczając dobytek. Po prostu poszedłeś na jakiś spacerek, dotlenić mózg by wrócić wieczorem.
Tak też się stało. Bliżej wieczora po prostu tu wróciłeś. Jednocześnie wchodząc nie widziałeś niczego niezwykłego - jakby zupełnie nic się nie zmieniło, a ludzie jakby ci sami, podejrzani. Jednak postarałeś się o to by trochę powęszyć, więc od razu ruszyłeś do baru dowiedzieć się więcej szczegółów. Zagadałeś do barmana, a że był to ten sam co wcześniej to szybko mogliście nawiązać kontakt:
- Słuchaj, widzisz tego faceta w czerwonej koszuli pod ciemnoszarym kimonem? Z blizną na twarzy. To mój szef. Gdy dowiedział się o tobie chciałby to wykorzystać jak najlepiej. Jednak musisz poczekać aż sam cię do siebie wezwie - miałeś teraz okazję by spojrzeć na całkiem krępego faceta, a wokół niego siedziało trzech innych, z kokami na głowie i katanami obok siebie. Wyglądali na ochroniarzy gościa, który raczył się prawdopodobnie sake. Nie wyglądał zbyt przyjaźnie. - Pamiętaj tylko, wchodząc w ten biznes już go nie opuścisz... - powiedział, wiedząc co mówi. W końcu raz trafiając do mafii, nigdy z niej nie odejdziesz. Jak się okazało niedługo później, facet jednym ruchem ręki przywołał cię, ten ruch odczytał barman, który ci przekazał ruchem głowy, że powinieneś ruszyć...

[Seinaru]

Było w tym wszystkim troszkę dreszczyku. Umówione spotkanie, łącznik między nim a pracodawcą, a tajemne sygnały i aparycja tego, dla którego Kei miał pracować.
- Uhm... widzę. - Odparł już troszkę ciszej barmanowi, gdy ten zapytał, czy Seinaru dostrzegł siedzących przy stoliku czterech mężczyzn. Wyglądali bardzo groźnie, a dla kogoś pochodzącego z Yinzin może nawet znajomo. Widocznie niejeden samuraj wędrował po kontynencie, co w ogóle go nie dziwiło. Teraz pozostawało tylko poddać się tokowi wydarzeń, rozszyfrować z której konkretnie Mafii pochodzą tamci mężczyźni, jeśli w ogóle mają do czynienia z półświatkiem. Wskazywałoby na to ostrzeżenie barmana, które Keiowi jednym uchem wpadło, a drugim wypadło. Był zbyt pewny siebie i swoich umiejętności aby słuchać dobrych rad tego typu. Poza tym, przecież nie wycofa się z akcji tylko dlatego, że ktoś mu powiedział że może być groźnie. Wiedział o tym doskonale, domyślał się jak działają grupy przestępcze, więc te wszystkie banały znał i mimo wszystko ignorował.
Kiedy tamten dał znać barmanowi, a barman dał znać Pastuszkowi, ten nie mając już komu kiwnąć dalej odbił się od baru i skierował swe kroki w kierunku obserwowanego stolika. Faktycznie, z bliska katany wyglądały rzeczywiście jak prawdziwe, ale Kei nie przyszedł tu po to, aby oglądać je z jeszcze większego bliska. Był w interesach, a tutaj potrzebna była elokwencja i finezja.
- No hej... Wygląda na to, że byliśmy tutaj umówieni. Chciałem trochę zarobić, może nawet więcej niż trochę. Barman powiedział, że możesz mi pomóc. Co by to miało być? - Zwracał się bezpośrednio do faceta, którego wskazano mu wcześniej. Domyślił się, że pozostali są tu bardziej dla ozdoby i efektu, dlatego póki co nie podawał ręki każdemu po kolei.

[Kyoushi]

Misja rangi B
- Dorwać Mafię -
7/45

---

Nie wiedziałeś co myśleć. Ta sytuacja wyglądała na obcą dla ciebie, jednocześnie czułeś delikatne, takie malutkie podekscytowanie. Nie brałeś często udziału w takich sytuacjach jak ta. Raczej od razu wchodziłeś w bój, by później nawet nie zadawać pytań. Tu należało pracować o wiele bardziej dystyngowanie. Nie miałeś pojęcia kim byli ci ludzie, ani co potrafili. Samo to, że posiadali broń nie napawało optymizmem. Twoim pierwszym i głównym pytaniem było to, dla kogo pracują. Która mafia ciągnie tu za sznurki, komu liżą buty. Mogłeś mieć nadzieję, że to właśnie goście od lidera, którego ścigałeś. Jednak nic o tym nie świadczyło, przynajmniej nie obnosili się swoimi herbami lub ich po prostu nie widziałeś. Wiedziałeś z czym się je takich ludzi i jak silny byłeś - nie bałeś się tego, że spróbują cię zatrzymać lub powstrzymać. Byłeś znany, jednocześnie troska barmana była zrozumiała. Szkoda tracić kogoś o rozpoznawalnej buźce. Czy tam dzidzie.
Ruszyłeś, całkiem pewny siebie, do przodu w kierunku stolika do którego byłeś zaproszony. Zdążyłeś przyglądnąć się katanom niezauważenie, w końcu twoja percepcja pozwalała na niemal niemożliwe orientowanie się w terenie, a przez to nie miałeś z tym najmniejszego problemu by oni tego nie zauważyli. Byłeś najzwyczajniej w świecie zainteresowany rozmową. Zwróciłeś się bezpośrednio, a gdy zacząłeś mówić tak nonszalancko zauważyłeś jak cała czwórka niemal natychmiast wstała z zamiarem dobycia katany, aż jegomość naprzeciw ciebie, nie otwierając nawet oczu podniósł lewą dłoń nad stół. Wtem usiedli.
- Więc nawet taka sława jaką jest sam Kei potrzebuje gotówki? Niebywałe. - uśmiechnął się, wciąż nie otwierając oczu. W sumie może był ślepy, cholera go wie. Byłeś bardzo bezpośredni, jednak on nie odpowiadał aż tak bezpośrednio. - Zamówić ci coś? Usiądź, porozmawiajmy więc. - dodał, wskazując miejsce na przeciw siebie. Niczym na piedestale, obserwowany przez całą czwórkę. - Jestem zainteresowany twoimi usługami, ale muszę się dowiedzieć czy to prawda, że brakuje ci gotówki i to właśnie o to chodzi, a nie chcesz infiltrować mojej rodziny? - dodał. W sumie nie wiedziałeś kim jest, nie przedstawił się i nie powiedział skąd. Trochę ciężka sytuacja, ale przynajmniej miałeś o czym zagaić, co nie?

Gonbao

[Seinaru]

Po tym chłodnym i ostrożnym powitaniu Kei nie miał już wątpliwości, że ma do czynienia z ważną osobistością. Być może był to nawet ktoś z półświatka, do którego tak bardzo chciał się dostać? Byłoby super, a wszystko na to wskazywało. Wszystko, to znaczy trójka zakapiorów, która natychmiast była gotowa rozpocząć rzeź tu i teraz. Seinaru od razu wyczuł ten niegościnny vibe, zresztą o to chyba im chodziło. Nie miało jednak dojść tutaj do żadnego rozlewu krwi, bo panowie mieli zamiar omawiać interesy, a nie rzucać się sobie do gardeł.
- Heh, dodatkowa kaska zawsze się przydaje. - Odpowiedział na pierwsze pytanie i grzecznie przysiadł się do stolika.
- Nah, niczego mi nie trzeba. - Odpowiedział na drugie i chociaż gest był miły, to Kei nie zamierzał być za bardzo ufny i z miejsca spoufalać się z (wciąż) nieznajomym.
Tym bardziej, że nieznajomy był równie nieufny i jakoś wyjątkowo się z tym nie krył. Szybko więc przeszli do konkretów i to samurajowi się podobało. Widocznie tacy jak oni byli ludźmi czynu, co bardzo ułatwiało komunikację. Wyzwaniem zawsze powinna być akcja, a nie czcza gadanina!
Kei popatrzył przez chwilę na mężczyznę, potem rzucił okiem na jego świtę. Tak naprawdę nie wiedział co może dać mu gra w kotka i myszkę, ukrywanie się i fałszywa dyplomacja. Prostolinijny Pastuszek nie grał w szpiegowskie gierki, dlatego jak zwykle był szczery do bólu. Poza tym, użycie słowa "rodzina" sprawiło, że Seinaru zatrzepotał uszmi. Tego słowa szukał. Teraz tylko pozostało dokładnie wyniuchać, z której to "rodziny" wywodzi się jego rozmówca i praktycznie będzie można uznać to spotkanie za bardzo udane.
- Po co się ograniczać? Nie można jednocześnie zarabiać i infiltrować? - Rozluźnił atmosferę żartem, chociaż nie miał zielonego pojęcia, czy trafi w poczucie humoru mężczyzny. Szybko jednak dodał resztę.
- Pieniążki nigdy się mnie nie trzymały. Obecnie na koncie rzeczywiście mam okrągłe zero, ale nie mam żadnych długów, to akurat trochę podkoloryzowałem... - Ale to chyba jeszcze żadna zbrodnia?
- A co do infiltracji... to rozumuję z tego, że nie jesteście rodziną kupiecką? Cóż, na pewno nie wyglądacie na taką... - Zerknął jeszcze raz na ich katany, aby dać im do zrozumienia co naprowadziło go na tą światłą dedukcję.
- Szukanie sojuszników w mieście pełnym wrogów nie jest łatwym zadaniem, wiesz... Tak zupełnie prywatnie i między nami, to mam tutaj swoje sprawy, oczywiście. Nie przyszedłbym przecież do tutejszych... rodzin... tylko po to żeby zarobić. - To chyba wiedzieli obaj i powiedzenie tego głośno było tylko... powiedzeniem tego głośno. Poza tym Seinaru czuł, że jego rozmówca nie jest głupi ani naiwny, lecz ostrożny i badawczy.
- Jeśli tutaj i teraz z wami się nie uda, to poszukam przyjaciół gdzieś indziej. Nie jestem zdesperowany. Którą konkretnie rodzinę reprezentujecie? - Zapytał wprost, bo chowanie tej informacji w tajemnicy z ich strony też nie miało sensu, a było to kluczowe dla planu Keia, który póki co wystartował bardzo obiecująco.

[Kyoushi]

Misja rangi B
- Dorwać Mafię -
9/45

---

To było widać na pierwszy rzut oka, że nie był to byle kto. Dzięki temu wiedziałeś, że mogłeś się wkręcić w lepszą ekipę niż mogłoby ci się wydawać. A może to jeden z mafii, którą ścigasz? Łatwy cel dla ciebie, nawet z trzema strażnikami, prawdopodobnie do zgaszenia przez ciebie jak pet. Kto go tam wie. Widziałeś, że nie byli gotowi na to co miało się zaraz wydarzyć ze względu na to, że 'szef' tej bandy wcale nie zamierzał cię pacyfikować. Ty byłeś dla niego łakomym kąskiem, a ty dla niego, jeśli mieliście nawiązać jakąkolwiek współpracę. Nawiązałeś więc ze swoim rozmówcą dialog, niezbyt wykwintny, ale zawsze, wspominając na temat pieniędzy, których ciągle ci było mało, pomijając, że byłeś goły i wesoły. Na odmowę dotyczącą jedzenia kiwnął głową, ale jakoś to przełknął, skoro nie chciałeś to znaczyło, że nie zamierzasz zabawić tu długo. Może to i dobrze nie tylko dla niego, ale i dla ciebie. Po co z takimi typami spod ciemnej gwiazdy spędzać za dużo czasu. W końcu ty byłeś promykiem słońca, nieskazitelnym niemal.
Miałeś wiele zarzutów, ale równie wiele pozytywów doświadczyłeś w rozmowie, ponieważ działali tak jak lubisz, czynem nie gadką. Nie rozumiałeś tej gry, w którą zostałeś wciągnięty, ale co z tego? Musiałeś się przyzwyczaić, że nie będzie tak prosto jak mogłoby się wydawać. Widocznie czekałeś na pewne słowa hasła i się go doczekałeś, a była to 'rodzina'. Nie żałowałeś przyjścia tutaj.
- Całkiem zabawny jesteś. Zatrzymajmy się jednak na tym, że planujesz zarobić, a ja mógłbym to zorganizować, jednocześnie będziesz działał jako najemnik, więc nie pozwolę na infiltrację, co ty na to? - zapytał wprost, nieco przekręcając temat, w końcu zależało mu jak widać na dyskrecji. - Doskonale wiesz o jakiej rodzinie mowa. Jestem... Kupcem wyższego szczebla. - powiedział z uśmieszkiem na twarzy, wciąż mając zamknięte oczy.
- A więc z którą z rodzin? Na pewno nie z moją, bo nie mamy o tobie złego mniemania. Nie mam żadnych informacji o słynnym Keiu, który miałby do nas problem. W takim razie będziesz miał okazję uszczuplić szeregi moich i jeśli się zgodzisz - także i twoich przeciwników. Może nawet coś więcej, bo może dojść do pewnych nieprzewidzianych wydarzeń, na które liczę. Mam pewne informacje, które mogę sprzedać, jeśli dobrze się spiszesz. - powiedział spokojnie, splatając dłonie po posiłku, który w międzyczasie dokończył. Miał na pewno wiele na myśli. - Nie mogę ci powiedzieć tak wprost. Ale mogę podpowiedzieć, czy to coś ci mówi? - zapytał, podciągając nieco rękaw. Na przedramieniu zauważyłeś wytatuowanego smoka. Wyglądało jak Akiyama o ile wiedziałeś jakie logo posiadali. Teraz musiałeś połączyć wątki.

Gonbao

[Seinaru]

Świetnie się składało, że zarówno Kei jak i jego rozmówca byli ludźmi interesu. Szybko doszli do porozumienia, a wynikało to przede wszystkim z tego, że jakikolwiek nie byłby ten układ, prawie zawsze korzystali na nim oboje. O ile tylko mafiozi będą słowni i honorowi chociażby na tyle, ile można spodziewać się po przestępcach, to wszystko będzie dobrze. Kei nie do końca domyślał się, jakie zadanie zgotował mu jego nowy pracodawca, ale obecnie mało było takich zajęć, którymi nie chciałby ubrudzić sobie rąk. Nie spodziewał, że w drodze do lidera Ekibyo będzie czynił samo dobro i nie wzbudzi tym niczyich podejrzeń. Może powinien się zaopatrzyć w jakąś maskę na czas tych mafijnych zleceń? W sumie to i tak nie stać go było nawet na mokrą szmatę, więc chyba ten pomysł musiał na chwilę odejść na bok. Ciekawe tylko jak te wszystkie robótki wpłyną na reputacje całej Klepsydry?
- Może być i bez infiltracji. - Odpowiedział półżartem na propozycję pracy jako najemnik, chociaż od samego początku nie chciał infiltrować innych mafii, oprócz tej jednej.
- Z całym szacunkiem, ale nie ufamy chyba sobie jeszcze na tyle, żeby wykładać wszystkie karty na stół. Zacznijmy powoli, jak bardziej się polubimy to zacieśnimy współpracę. - Wycofał się lekko, bo nie zamierzał paplać wszystkim o wszystkim. Tym bardziej, że smok na przedramieniu wciąż niewiele mu mówił. Seinaru podrapał się po głowie.
- No nie za wiele szczerze mówiąc. - Widać był, że trochę się zatroskał, bo ewidentnie nie wiedział w tym momencie czegoś, co powinien.
- To może chociaż pierwsza literka? Po niej już wszystko będzie jasne. - Mam nadzieję..., bo chyba nie było w jednym mieście dwóch mafii na "E", prawda?
- No ale już do rzeczy. Co by to miało być, ta robótka na zarobek?

[Kyoushi]

Misja rangi B
- Dorwać Mafię -
11/45

---

W historii tego kontynentu nikt tak szybko nie doszedł do konsensusu jak ty z tym typkiem. Chociaż jeszcze nic nie zaszło, mogliście odnaleźć wspólny język, jednak na przód weszły nietypowe sprawy, które musiały ujrzeć światło dzienne. Chociażby znaki mafijne, których po prostu nie znałeś, bo skąd. Byłeś totalny laikiem o sporej sile fizycznej i tylko tyle. Wolałeś jeść chleb niż ćwiczyć ducha. Cóż, każdy robi co lubi lub co umie. Nie wiedziałeś na ile możesz zaufać domniemanym przestępcom, bo dopóki nie ujrzałeś pewnego znaku nawet nie wiedziałeś, że są z mafii. Chociaż mogłeś się domyślać, przecież była już o tym mowa wcześniej. Teraz musiałeś jedynie zasięgnąć języka i dojść do porozumienia z szefem tej partii. Oczywiście, nie był on szefem całej mafii - to było więcej niż logiczne, ale nie był na pewno jakimś pachołkiem. Byłeś gotowy by wyrządzić komuś krzywdę dla wyższego celu. Znalazłeś się nawet w miejscu, w którym miałbyś wykonywać zadania dla mafii, która była przeciwnikiem Ekibyo. Niestety, nie był to najlepszy ruch, ponieważ osłabiając jedną z trzech, wzmocnisz pozostałe - a dokładnie jedną z pozostałych. Równowaga zostanie zachwiana.
- Więc jeden warunek mamy za sobą. Nie zadajesz pytań, a wykonujesz zlecenia. - powiedział, ochoczo splatając ręce ponownie. To był wyraźny znak tego, że przyjąłeś pierwsze co zaproponował. Niczego się nie dowiesz od jegomościa, ale za to będziesz mógł się wdrożyć do tegoż tajemniczego systemu. - Mądrze mówisz, jednak nie mogę pracować na niekorzyść mojej rodziny panie Kei. Stąd muszę wiedzieć, że nie zamierzasz przeciwstawiać się tym, którzy cię karmią, rozumiesz? - zapytał, czekając na potwierdzenie z twojej strony. Było to o tyle intrygujące, że wciąż nie zdawał sobie sprawy czy ty wiesz o której mafii mowa. - Ciekawym jest, że nie wiesz z kim rozmawiasz, ale może to i dobrze. Będzie jeszcze ciekawiej. Należymy do Akiyamy. A twoja robota będzie ciekawsza niż myślisz. - powiedział, spoglądając na ciebie ze szczerym uśmiechem.
- Udasz się do pewnego miejsca rozładunkowego by zablokować pewną dostawę. Jest to nam na rękę, ze względu na to, że nasz towar jest opóźniony o jeden dzień, a z naszych informacji wynika, że nasi konkurenci we wpływach posiadają dokładnie ten sam towar, z chuj wie jakiego źródła, ale wprowadzając go wcześniej, wygryzą nas na starcie. To nowość, o której nie chcę mówić, ale niezbędnym jest by przejąć rynek i klienta. Dostarczenie towaru nastąpi jutrzejszego wieczora, jednak musisz po drodze odnaleźć miejsce gdzie dokładnie się to odbędzie, ponieważ do takich informacji już nie dotarliśmy. Wykonasz zadanie - otrzymasz informacje oraz zapłatę, a także błogosławieństwo naszej rodziny.

Gonbao

[Seinaru]

Oh, Akiyama brzmiała już znajomo... coś zaświtało mu w głowie, a potem się uśmiechnął. Ale nie cwaniacko i szelmowsko, tylko serdecznie i nawet trochę jak stary przyjaciel. Jakby znali się od dawna. Bo nareszcie Kei znalazł jakiś punkt zaczepienia.
- Akiyama... czy to nie wam przypadkiem dokopał ostatnio Hikari? Terumi? Nie wiem czy jesteś na czasie, ostatnio w Watarimono na Yinzin był taki turniej. Strasznie się tam przechwalał jakich to on wam tam problemów nie narobił. Śmieszny facet nawet. Ale bez obaw, my też rozstaliśmy się w nie najlepszych okolicznościach. Rozumiem, dlaczego można go nie lubić. - No cóż, nazwa mafii przyniosła ze sobą wiele dobrego, nawet większą chęć do współpracy i nawet nadzieję, że pierwszy trop mógł okazać się naprawdę słuszną i fajną inwestycją na przyszłość.
Zadanie, które wyłożył przed nim mężczyzna było dość złożone, ale w sumie zapowiadało się bardzo ciekawie. Było jednak wciąż wiele rzeczy, których Kei nie był pewien i których wolał się dopytać. Praca w formie mafioza była dla niego pierwszyzną, zatem musiał bardziej wczuć się w rolę, a do tego były mu potrzebne schematy, którymi mógł podążać, aby na koniec wszyscy byli zadowoleni.
- Rozumiem, że "zablokowanie" to może być również "zniszczenie", nie tylko "przejęcie". I że podczas tego "blokowania" nie trzeba się "powstrzymywać" i "uśmiercanie" jest "dozwolone"? - Na każdy cudzysłów robił ten gest palcami, jakby wkładał w niego każde kolejne słowo. Mówił szyfrem, dokładnie tak jak robią to prawdziwi mafiozi. Tamtemu na pewno się to spodoba, nawet jeśli było to trochę zbyt oczywiste i szyfr wcale nie był taki trudny do odszyfrowania.
- Ah no i jeszcze dwie sprawy. Oczywiście że nie dotarliście do żadnych informacji na temat przerzutu, ale na pewno wiecie kogo zapytać? Ja mogę zapytać w waszym imieniu jutro, żeby za bardzo nie uprzedzać przeciwnika. Lepiej żeby wiedzieli za późno, niż zdążyli zmienić czas i miejsce. - Wymyślił ten argument na szybko, ale i tak wiedział, że pan samuraj na pewno będzie znał kolegę kolegi, któremu ten wisi kasę i od którego będzie można zacząć to małe dochodzenie.
- No i ten... a tamta "rodzina"... jak się nazywają? Nie chciałbym wyjść na głupka jak mnie ktoś zapyta. I te ich... - Tutaj wskazał ręką na przedramię rozmówcy, na którym niedawno widział smoka. -... jakie tamci mają stempelki? - Zapytał na koniec, bo może dowie się już konkretnie jak wyglądają i czym legitymują się poszukiwani Ekibyo.

[Kyoushi]

Misja rangi B
- Dorwać Mafię -
13/45

---

W końcu wiedziałeś o czym jest mowa. Pierwszy raz od dawien dawna mogłeś pochwalić się jakąkolwiek wiedzą, ale niestety zrobiłeś to w baaaaardzo nieodpowiedni sposób. Zamiast się wkupić w łaski, właśnie podsyciłeś ogień dolewając oliwy. Widziałeś jak na wieść o Hikarim twój rozmówca mocniej zacisnął pięść, a jego twarz z miłej zamieniła się w bardzo agresywną, jakby zacisnął szczęki.
- Znasz tego skurwiela?! - zapytał całkiem poważnie. Widać na nim było nie tylko złość, ale i stres. Chyba wiedział o kogo chodzi i nie był z tego powodu zbyt zadowolony. - Rozumiem.... Ale jeśli wiesz gdzie go szukać to dostaniesz dodatki, ta informacja jest dla nas niezwykle ważna. - zakończył szybko, gdy usłyszał, że też nie za bardzo się kochacie. Oho, czyżby Seinar mógł teraz narobić wokół portków Terumiego? Może, ale nie musi. W końcu nikt na niego nie naciska aktualnie. W końcu jednak przeszli do konkretów, które zostały przedstawione przez członka klanu Akiyama. Klanu - rodziny. Z drugiej zaś strony, twoja misja wyglądała z twojego punktu widzenia na ciekawą. Nie spodziewałeś się, że może to być skomplikowane, z drugiej zaś strony nie była to kolejna misja - idź i wyeliminuj, coś miało się dziać, a twoim celem było coś o wiele, wiele większego.
- Jeśli musisz, zniszcz to kurestwo wpizdu. Nie zależy nam, to nie nasz przewoźnik. Dobrze byłoby jednak przejąć towar, ale jeśli trzeba, niech go zeżrą robaki. - powiedział, z wielką pewnością siebie. Miał w dupie konwenanse, widać, że to konkretny gość. - Wyrżnij w pień. - to było proste. - A przy okazji dobrze by było byś pozostawił na miejscu jakiś znak Akiyamy. Niech wiedzą, że w miejscu wymiany z nami więcej nie mogą konkurować. - powiedział, paskudnie się uśmiechając. To zostawało w twojej kwestii jak miałoby to wyglądać. - Pytaj w starej zajezdni "Pod rozpiętymi skrzydłami" starych przewoźników. Oni wiedzą wszystko. Stempelki, hah. Jesteś rzeczywiście zabawnym lekkoduchem Kei-kun. Pysk tygrysa, Ekibyo. Nie daj się zabić, a pogadamy o nagrodzie... - zakończył, spoglądając na ciebie, nie wiedząc co zamierzasz teraz zrobić, mając już wszelakie informacje.

Gonbao

[Seinaru]

- No to w porządeczku. - Oznajmił otaczającym go mafiozom, gdy okazało się, że swoboda działania jest w zasadzie nieograniczona. W sumie było to do przewidzenia. Przestępcy zazwyczaj nie mają rąk związanych przepisami prawa, dzięki czemu mogą wybierać z całej biblioteki dostępnych środków. Seinaru bardzo to odpowiadało, bo dawało o wiele większe szanse powodzenia zlecenia. Poza tym widać było, że jego zleceniodawcy chodzi przede wszystkim o końcowy efekt i skuteczność, a nie jakieś głupie zasady co wypada.
- A co to za towar? Wybuchowy? Toksyczny? Nie muszę wiedzieć wszystkiego, tylko żeby nie zrobić sobie krzywdy. - W sumie to naprawdę go nie interesowało czy będą to narkotyki, broń czy może ubrania i leki dla najbiedniejszych. Dobrze jednak, gdyby jakaś zabłąkana notka nie trafiła w wozy pełne innych notek, albo co gorsza czystego alkoholu. Głupia byłaby to śmierć, zwłaszcza jeśli wszystko inne by się udało.
- No i jeszcze jedno. Co po wszystkim? Do kogoś się zgłosić, kogoś szukać? Przydałoby się jakieś imię. Oczywiście nie musi być prawdziwe, heh... - No tak, siedzący przed nim jegomość wciąż mu się nie przedstawił, a Seinaru miał nadzieję, że nie usłyszy tego gównianego zwrotu "sami cię znajdziemy". Nie lubił być poszukiwany, bo to powodowało uczucie trzeciej pary oczu, która ciągle go śledziła. Trochę to deprymujące.

[Kyoushi]

Misja rangi B
- Dorwać Mafię -
15/45

---

Przyjąłeś warunki umowy. W zasadzie była ona niemal idealnie skonstruowana dla ciebie ze względu na to, iż miałeś pełną swobodę w działaniu. Mogłeś pozbyć się każdego, byle nie swojego - czyli członka rodziny Akiyama. Teraz pozostało tylko wywiązać się z pozostałych części i dowiedzieć się nieco więcej, w końcu zostałeś poinstruowany co powinieneś i jak, kaszka z mleczkiem. Wiedziałeś o tym odgórnie, jednocześnie zapaliła się zielona lampka, dzięki której pozwolić mogłeś sobie na dosłownie wszystko. Chyba nawet mogło ci się to spodobać, że nie mieli zasad ani moralności, przez co nie musiałeś się ograniczać, dosłownie w niczym.
- Powiedzmy, że dość sypki, przypominający mąkę. Nic nadzwyczajnego i nie wybucha. Lepiej jednak go nie próbuj w żaden sposób. Zaufaj mi. - powiedział z uśmiechem na ustach. Nie wiadomo co to było i do czego służyło. Może to zaprawa dla budynków - nie było to bliżej określone, więc nie powinieneś się tym zbytnio przejmować. W końcu to tylko jakiś towar. Wyglądało na to, że nie jest to ani łatwopalne ani wybuchowe, więc mogły się dziać cuda na tymże wozie lub w samym miejscu rozładunku, do którego niedługo powinieneś wyruszyć w celu pozyskania większej ilości informacji. Na twoje pytanie odpowiedział po prostu:
- Wróć tutaj i pytaj o Gonbao. Wtedy znów się spotkamy, a zapłata będzie należeć do ciebie. - zakończył swój wywód i oparł się o lożę. Teraz wszystko pozostawało w twoich rękach, posiadając doze informacji i mniej więcej wiedząc co masz zrobić.

Gonbao

[Seinaru]

- Ah, pewnie jakaś trucizna... - Przeszło mu przez myśl po opisie towaru w formie białego proszku. Musieli mieć sporo wrogów, skoro trucizny kupują na całe karawany, a nie tak jak się to powinno robić, czyli na sztuki osób do zabicia. Cóż, być może Akiyama miała zasięg większy niż Shigashi no Kibu, dlatego Kei nie zadawał więcej pytań żeby nie wyjść na głupka. Do rozpoczęcia zlecenia w zupełności wystarczała mu już zdobyta wiedza i nawet gdyby chciał dalej ciągnąć tą rozmowę to wyczerpał już pulę pytań.
Fajnym smaczkiem do całej tej sytuacji były kulinarne pseudonimy. Gdy Kei usłyszał o gonbao szybko zorientował się, że musi na poczekaniu wymyślić kryptonim dla siebie, aby nie odstawać od konwencji.
- Rozumiem, Gonbao... - Powiedział poważnie, gdy wstawał już od stołu. Ich spotkanie dobiegło końca, więc nawet niezręcznie byłoby je sztucznie przedłużać.
- W takim razie... - Założył na głowę kaptur płaszcza, ukrywając swoją twarz przed ciekawskimi w lokalu (nie żeby przez cały ten czas każdy mógł mu się dokładnie przyjrzeć).
- Od teraz... mów mi Dango. - I wyszedł.

---

Uffff... co to było za spotkanie! Kei czuł sporą ulgę, gdy wyszedł w końcu na zewnątrz i zaczerpnął nieco świeżego powietrza. Mimo że spotkanie z panem Gonbao przebiegło pomyślnie i chyba nawet się polubili, to i tak w powietrzu cały czas wisiało napięcie, które trudno było znieść na dłuższą metę. Może to przez jego obstawę, która tylko czekała na sygnał aby skoczyć i ciąć?
Seinaru nie opracował jeszcze sobie planu na najbliższe dwadzieścia cztery godziny, ale oczywistym było, że informacje trzeba zdobyć jak najpóźniej, albo jak najdyskretniej. Albo dzisiaj w nocy, albo jutro w biały dzień, ryzykując narażenie się strażom, konkurencyjnej mafii, albo w ogóle przegraną z powodu braku czasu. Samuraj podjął więc decyzję, że odwiedzi wspomniany zajazd jeszcze dzisiejszej nocy, próbując znaleźć, złapać i przesłuchać kogoś, kogo uda mu się znaleźć. Stary przewoźnik, hm? Tych na pewno tutaj nie brakowało, ale jak poznać, czy ktoś jest akurat przewoźnikiem, czy tylko zwykłym... kimś innym?
Kei nie marnował czasu, zwłaszcza że był już wieczór. Planował znaleźć wspomniany zajazd, pytając o drogę wspomniane osoby, jeśli będzie trzeba. Gdy już do niego dotrze, nie zamierzał od razu wchodzić do środka, lecz przyczaić się na zewnątrz, poznać dobrze otoczenie, a także przez jakiś czas przyjrzeć się, kto wchodzi i wychodzi z lokalu.

zt.