Budka Ramen

[Mairi]

3/15+
"Ogrom garnków!"
Misja D dla Asuki

Kunoichi siedząc sobie wygodnie na krześle przeglądała kartę dań, z których miała zamiar wybrać to jedno by mogło napełnić swój żołądek aż po same brzegi. Wszystko by poszło całkiem szybko gdyby nie fakt, że niedługo po tym jak Asuka wzięła do obu dłoni kartę dań pewien mężczyzna postanowił przemówić do niej, tym samym przerywając jej wykonywaną do tej pory czynność. Pomimo odczuwalnego głodu dziewczyna zwróciła głowę w stronę nieznajomego, niedługo po tym odpowiadając na jego wcześniejsze pytanie. Chwilę po tym Kunoichi miała możliwość usłyszenia odpowiedzi, która brzmiała następująco.
-Wszyscy dzisiaj pozwalniali się wcześniej, a ja sam zostałem ze stertą garnków oraz tależy.-oznajmił, zaś kilka sekund później dodał mówiąc.
-Gdybyś miała ochotę to mogłabyś jeszcze dzisiaj zarobić trochę ryo i zjeść coś za darmo. Co ty na to?-kolejne lecz tym razem o wiele bardziej ciekawsze pytanie padło z ust pracownika. Wszystko wskazywało na to, że mężczyzna miał dobre intencje. Tylko jak zareaguje nasza młoda bohaterkana te jakże ciekawą ofertę pracy?

[Ayako]

Misja D dla Yoshito
1/15
Był piękny a przede wszystkim słoneczny dzień. Promienie słońca ogrzewały twoje ciało a ciepły przytulny wiatr sprawiał, że czułeś się jakbyś znajdował się w raju. Jedynym minusem który psuł dosłownie tą całą miłą atmosferę, było to że nie dało się zbytnio oddychać. Straszna duchota! Postanowiłeś się więc zatrzymać przy jednej z budek. Następnie usiadłeś na krześle, aby wypocząć. Obok ciebie siedziała jakaś postać, której głowa spoczywała na jej rękach. Była ona widocznie smutna i czymś zmartwiona. Nagle zaczęła podnosić wolno głowę i popatrzyła na kucharza.
- Poproszę jedną porcję ramen.
Po wyglądzie twarzy można było stwierdzić, że jest chłopcem wieku średniego z brunatną stojącą grzywą. Kiedy wypowiedział swoje zdanie zaś wrócił do pozy, w której ostatnio go widziałeś.
- Ho, ho! Czym się tak martwisz chłopie. Jest dzisiaj przecież taki ładny dzień, trzeba się nim cieszyć.
Odpowiedział kucharz i wziął się do przygotowania porcji ramen zamówioną przez tego chłopaka.
- Jak mam się cieszyć, skoro nikt mi nie chce pomóc!
Chłopak jak widać już się nieco zdenerwował i zirytował. Musiało się coś stać poważnego skoro tak się zachowuje.
- Widzisz ja również Ci nie pomogę. Mam za dużo do roboty.
Brunatno włosy odwrócił się od niego a jego twarz była już cała czerwona z nerwów. Nie była to zapewne byle jak sprawa. Może należało by się tym zająć?

[Yoshito]

Yoshito zmęczony upałem na dworze postanowił usiąść pod budką z ramen na jednym z krzesełek. Po chwili ulgi w cieniu w budce dostrzegł on chłopaka wściekłego od rozmowy z kucharzem .Yoshoshito przypatrzył sie przez dłuższą chwilę . I pomyślał sobie
-Dlaczego ten chłopak jest tak wkurzony i smutny.
Jego umysł zadawał sobie pytania pomóc czy nie pomóc. Po chwili namysłu postanowił pomóc chłopakowi. Poczekał aż zje swoje ramen. Trwało to przez dłuższą chwile. Ale ostatecznie Yoshito powiedział.
-Hej jestem Yoshito potrzebujesz pomocy ?

[Ayako]

Misja D dla Yoshito
3/15
Chłopak popatrzył na yoshito z niedowierzaniem. Pewnie przez cały dzień próbował kogoś namówić, ale nikt nie chciał mu pomóc.
- Ty tak naprawdę mówisz, czy dla żartów?
Odpowiedziałeś mu przytakując głową. W końcu jak już się zgodziłeś to odwrotu nie ma. Chyba, że chce się zrobić przykrość, ale wtedy trzeba być okrutnym.
- Nie mogę uwierzyć, wreszcie ktoś się zgodził!
Chłopiec był w szoku. Kiedy dostał porcje ramen zaczął ja jeść z niebywałą szybkością. Jak można było ją zobaczyć to po upływie kilku sekund zniknęła całkowicie z oczu. Chyba się strasznie cieszył. Podziękował za jedzenie i powiedział abyś poszedł za nim.
- Wybacz za moje maniery. Nazywam się Testu. Nie ma czasu do stracenia więc choć że mną. Jednak nie obawiaj się wszystko Ci wyjaśnię po drodze.
Chłopak zaczął iść szybkim krokiem i trudno Ci było nadążyć za nim. Nie minęło zbyt wiele czasu i ten zaś zaczął rozmowę.
- Dobra. Chodzi o to że mojemu bratu zgubił się pies. Teraz cały czas wrzeszczy i się mazgai. Nie da się z nim wytrzymać. Po śladach łap można powiedzieć że poszedł w stronę lasu. Niestety mama zabroniła nam tam pójść, ponieważ podobno grasują tam stada wilków. Jest to więc dla nas zbyt niebezpieczne. Aaa i dla ciebie pewnie też... Wybacz że cię tak daleko zaciągnąłem. Pewnie nie chcesz się mieszać w tego typu sprawy...

Jeśli masz problem z rozpisaniem się określ jakie uczucia Tobą kierują, czy podoba Ci się otoczenie, co odczuwasz kiedy ktoś proponuje Ci poczęstunek czy pracę itd. Dodatkowo możesz użyć koloru przy kwestiach w których się wypowiadasz, żeby łatwiej mi było się ogarnąć w tym co napiszesz.

[Yoshito]

Kiedy chłopak usłyszał odpowiedź yoshito nie wierzył jego słowom. Nawet się zapytał czy to wszystko to żarty.
Biało włosy na to przytaknął głową. Nie chciał rezygnować z chęci pomocy chłopcu. Ten jak było widać strasznie się ucieszył. Natychmiast wziął się za swoją porcje ramen. Yoshito nigdy nie widział żeby ktoś tak szybko jadł. W mgnieniu oka z miski zniknęła potrawa. Najwidoczniej zależało mu na czasie. Chłopak z nim od razu pobiegł i wyjaśnił całą sytuację. Jednak obawiał się że biało włosy z powodu niebezpieczeństwa mu nie pomoże. Yoshito był w lekkim szoku i niedowieżaniu.
-Czyli chodziło o psa .
Yoshito zamyślał się przez dłuższą chwilę . Był troszkę zdyszany po ,,biegu" . Poza tym podobało mu ssię strasznie otoczenie .Towarzyszyło także uczucie lekkiego niepokoju jeśli chodzi o las. Przypomniał mu się ojciec jak kiedyś zgubił psa. W końcu Yoshito znalazł się na odwagę i powiedział.
-A więc znajdę go.

[Ayako]

Misja D dla Yoshito
5/15
Chłopak po raz kolejny się zdziwił.
- Naprawdę? Ale dziś szczęśliwy dzień.
Tetsu był bardzo uradowany z powodu zgody biało-włosego. Jednak wili mogły się okazać nie lada wyzwaniem dla Yoshito. Nie wiadomo jak mogą być groźnymi przeciwnikami. W końcu tylko silni ninja, oraz do tego zawodu osoby wyznaczone potrafią poradzić sobie z taką zwierzyną. Jednak nie należało by się tym zbytnio zamartwiać. Jedyne co trzeba to być strasznie ostrożnym.
-To ja cię jeszcze odprowadzę do lasu, a potem będziesz musiał działać sam.
Tetsu był bardzo zadowolony. Jednak nie było pewne czy to przez to że kocha tego psiaka, czy możne nie mógł wytrzymać wrzasków brata. Nie było to tak czy siak istotne najważniejsze jest teraz skupienie się na swoim celu. Niestety duchota cały czas nie ustępowała. Słońce was bardzo raziło i dłużej nie można było już wytrzymać. Tetsu miał przy sobie butelkę z wodą. Chciał się jej napić, ale widział, że ty jesteś również spragniony. Nie chciał być nie miły więc ją ci podał.
- Napij się pierwszy.
Dodał uśmiechając się do ciebie. Czyżby już zdążył go polubić? Jednak trudno się temu dziwić, skoro cały dzień sterczał na dworze i tylko on zechciał mu pomóc. Teraz starał się być jak najlepszy i przyjacielski, aby Yoshito wykonał jego prośbę.


z/t = http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=57&t=402&start=45

[Osamu]

Przygotowania 15 Osamu całkiem już nieźle uzbrojony przyszedł do baru. Gdy usiadł wzdłuż długiej lady zauważył, że na zewnątrz jest już naprawdę ciemno. Zamówił swoje ramen i grzecznie poczekał. Musiał czekać z około 10 min. Osamu był zdziwiony, że w tak szybkim tempie dali mu jedzenie, ponieważ było w barze pełno ludzi. Kelnerka powiedziała jeszcze Osamiemu, że skoro jest tu pierwszy raz to pierwsze ramen ma a darmo. Bardzo to pozytywnie zaskoczyło Yamanake. Po chwili przeszedł do spożywania posiłku. Kiedy jadł koło niego przysiadli się inni. Było naprawdę tłoczno. Osamu niestety nie widzail u żadnego człowieka chakry. Pomimo tego zapytał się pierwszą lepszą osobę:
- Witaj, jak twoje ramen?
- Dobrze, a mogłoby być inaczej he he he he!!!!
- Wiesz może coś o przedziwnych stworzeniach, czarnych i strasznych nie przypominających człowieka?
- Czy dobrze słyszę??? Hej patrzcie ten tutaj szuka jakiegoś potwora he he he he he!!!!!
Zebrało się kilka osób wokół Osamiego i zaczęli się śmiać. W sumie nie wiadomo z czego, przecież nic z tym śmiesznego nie było. Ale można było się tego spodziewać, był wieczór w barze.
- Jak chcesz się czegoś dowiedzieć to jest biblioteka, poszukiwaczu!!! He, he he he!!!!
Osamu słysząc jak inni się z niego naśmiewają na początku się zdenerwował, chciał już wyciągnąć z torby shuriken, ale się uspokoił. Osamu ma bardzo specyficzne harakter. Praktycznie nie da się go zdenerwować. W końcu Masuko zjadł swój posiłęk i udał się do domu, kiedy szedł ścieżką pomyślał: faktycznie, ci faceci z baru moga mieć rację, jak chcę się czegoś dowiedzieć to muszę pójść do biblioteki, może tak znajdę jakieś księgi na temat demonów.

z/t Domek Osamu

[Osamu]

Misja rangi D dla Yoshito
3/15 Po kilku minutach Yoshito dotarł do budki z ramen. Podróż okazała się bardzo przyjemna, spokojna. Tłoku na ulicach nie było. Czasem można było spotkać ludzi, którzy sprzedawali swoje własne wyroby. Wioska handlowa najwyraźniej o tej godzinie nie pokazała swego prawdziwego oblicza handlu. Gdy Yoshito dotarł na miejsce otworzył drzwi i wszedł do baru. Nie zdziwił się wyglądem, atmosferą owego miejsca. Był to już drugi raz. Porozglądał się po budce, ale niestety nie znalazł zguby. Zresztą kto by całymi dniami przesiadywałby w barze. Może Yoshito pójdzie do kuchni i zapyta się kucharza o Tetsu? Jak chce znaleźć swojego wybawiciela musi wszystko dobrze przemyśleć i udać się w odpowiednią stronę.

[Yoshito]

Yoshito przeszedł do budki bez rzadnych problemów związanych z atakami chuliganów . Kiedy przyszedł do budki zobaczył on że trochę się tam zmieniło .Stoły są inaczej postawione krzesła zostały zakupione w nowym sklepie w centrum miasta .Lecz jedna rzecz się nie zmieniła był to tak samo wyglądający kucharz .
Yoshito zapytał się kucharza który widział już raz chłopaka
- Znasz może płaczliwego chłopaka który raz już tu
Yoshito nie był pewny czy od razu tak wyskakiwać ze swoją prośbą czy może powiedzieć dzień dobry . A więc póżniej od razu zamówił porcje ramen na które zresztą miał wielką ochote gdyż nawet nie był jeszcze w domu odkąd wrócił z czarnego jak szatan lasu.

[Osamu]

Misja rangi D dla Yoshito
5/15 Faktycznie zachowanie Yoshito mogło zdziwić kucharza. Wyskakiwanie z takim pytaniem nie należało do zwyczajnych. Chłopak po zamówieniu ramen usiadł przy stoliku z widokiem na kuchnie. Zauważył, że kucharz właśnie przechodzi do niego. Przyniósł mu danie oraz usiadł koło niego i powiedział:
- Witam, mam nadzieję, że smakuje ramen. Bardzo mnie pan zdziwił swoim pytaniem tak prosto z mostu. Mam nadzieję, że będę mógł panu w jakikolwiek sposób pomóc. Chyba wiem o kogo może panu chodzić. Pamiętam owego pana,
ale niestety nie znam go. Jednak wydaje mi się, że mieszka na zachód od mojego baru, przynajmniej widziałem go w tamtej dzielnicy miasta. Mam nadzieję, że ci pomogłem w jakikolwiek sposób. Może teraz ty pomożesz mi? Potrzebuje pewnej osoby,
która by przez 4 godziny zastąpiła mojego kelnera. Ma teraz bardzo ważne sprawy na głowie i dopiero zjawi się właśnie za 4h.
Spokojnie zapłacę za pracę.

[Yoshito]

Kucharz mocno zdziwił się pytaniem tak prosto z mostu .Yoshito dziekawiła jednak reakcja kucharza dlatego usiadł na krześle z widokiem na kuchnie . Po krótkiej chwili kucharz ze zdziwioną miną przyszedł do niego do stoliku podał porcje ramen ze szczerym uśmiechem i miłym wyrazem twarzy i powiedział do Yoshita że chętnie powie mu co wie i powiedział mu że ma dla niego dziekawą i płatną propozycje. Powiedział mu że ie wie dokłądie gdzie mieszka poszukiwany przez niego chłopak słyszał tylko że chba mieszka na zachód od jego budki widział go w tej dzielnicy nie jeden raz a więc może tam mieszka . Drugą rzeczą należącej do rozmowy była właśnie propozycja a brzmiała ona tak .
- Co byś powiedział puki może tu nie przyjdzie popracujesz troche u mnie oczywiście zapłace .
Póżniej wytłumaczył mu że kelner musi coś załatwić i że on przyjdzie dopiero za 4 h
Oczywiście Yoshto według charakterku nie mógł odmówic a więc chętnie przyjął propozycje i na sam koniec sapytał się
- A więc kiedy zaczynam .
Zapytał z uśmiechem i wziął się do pracy.

[Osamu]

Misja rangi D dla Yoshito
7/15 Yoshito bardzo chętnie przyjął propozycję od kucharza. Zresztą nic dziwnego. Yoshito bardzo lubi pomagać innym. Gdy zjadł soczyste ramen poszedł za kucharzem do kuchni. Szef owego miejsca wręczył mu strój kelnerski, w który ma się przebrać i powiedział:
- Proszę, możesz przebrać się w toaletach, tutaj za rogiem. Potem przyjdź do mnie i powiem ci dokładniej co i jak. Mam nadzieję, że będzie nam się fantastycznie pracowało. - powiedział z życzliwością i wziął się do dalszego gotowania ramen dla następnych gości lokalu. Praca kelnera była czymś zapewne nowym dla Yoshito, nigdy tego nie robił. Nowe doświadczenie jest zawsze czymś wyjątkowym, czymś czego nigdy się nie zapomni. Teraz tylko musiał się przebrać w toaletach, które nie należały do najpiękniejszych. Widać było, że były tylko po to by być. Trzeba było uważać gdzie daje się nogę, ale na szczęście Yoshito jest shinobim, jakąś zwinność posiada.

[Yoshito]

Yoshito już palił się do pracy lecz musiał przecież zjeść swoje ramen. Yoshito naprawdę lubi pomagać innym dlatego tak bardzo szybko zjadł swoje ramen chociaż było bardzo gorące. Po skończeniu posiłku kelner podszedł do chłopaka i wręczył strój kelnerski powiedział także gdzie może się przebrać , była to łazienka tuż za za budką kucharza na koniec powiedział że jak Yoshito skończy się przebierać to żeby przyszedł do niego gdyż wtedy da mu dodatkowe indormacje jak obsługiwać gości jak np. obsłużyć kilku gości naraz albo chociaż gdzie dać później talerze po czym kucharz wrócił do przygotowania następnych porcji ramen dla inny gości bo dziś Yoshitowi zdawało się że było ich jakoś tak jakby więcej niż zazwyczaj . Po czym Yoshito poszedł do wskazanej przez kucharza łazienki. Gdy tam wszedł musiał patrzeć gdzie stawia stopy ale jako że jest shinobim szybko to załatwił i wrócił do kucharza .Popatrzył jescze przez chwile jak wygłada i lekko się uśmiechnął gdyż zawsze chciał pomagać innym osobom . Jak wszedłdo kuchni gdzie był zresztą pierwszy raz zobaczył z bliska jak tam naprawdę jest kucharz popatrzzył na niego i zapytał się z uśmiechem .
- To co chłopcze bierzemy się do pracy .

[Osamu]

Misja rangi D dla Yoshito
9/15 Yoshito bardzo szybko wrócił przebrany w strój kelnerski z toalet. Właściwie mówiąc ten strój to było tak naprawdę fartuch i specjalna koszula z logiem. Nic specjalnego. Kiedy Yoshito podszedł do kucharza on od razu zaczął mu wszystko tłumaczyć co i jak:
- Widzę, że jesteś już przebrany, bardzo dobrze. Teraz nadszedł czas na małą naukę. Jak wiesz ja z żona obsługujemy ten lokal z powodu dość sporej ilości osób zatrudniliśmy kelnera, którego dzisiaj nie ma. Ale co robi kelner w takim barze? Więc tak podchodzisz do gości, mamy tutaj jedną ladę z widokiem na kuchnię oraz tam w kącie stoi stolik. Podchodzisz do gości i się pytasz o zamówienie. Najczęściej będzie to ramen oraz może coś do picia. Podajemy wodę i soki. Później mówisz mi ile czego zrobić i gdy ja wszystko naszykuje bierzesz ode mnie gotowe danie i dajesz gościom. Gdy klienci zjedzą sprzątasz talerze, szklanki, które zanosisz do zlewu tutaj obok. Jak będziesz miał czas także pozmywaj naczynia. Oczywiście także musisz umył blat po gościach tutaj zaraz na lewo w pomieszczeniu gospodarczym masz wszystkie ścierki. Miłej zabawy. Zapłata za pracę będzie zależała od twojej pracy.
Jak można było się spodziewać praca kelnera nie należała do trudnych, ale także mogła sprawić problemy. Teraz Yoshito tylko musiał się przygotować, porozglądać po kuchni gdzie, co jak i czekać na gości, którzy już powoli przybywali.

[Yoshito]

Chłopak dość szybko uporał się z przebraniem w dość trudnych warunkach chociaż bał się czy nie będzie odstraszał klientów swoim dosyć nieprzyjemnym zapachem od łazienki ale na razie nie przejmował się tym zbyt długo gdyż maiał przecież podejść do kucharza i dopytać się o zadanie jakie miał wykonywać. A był to między innymi instrukcje jak poustawiać stoliki ,gdzie później przekazać zamówwienia lub chociaż co ma do zaoferowania interes kucharza oraz powiedział że im ciężej będzie pracować tym więcej dostanie od niego. Yoshito nudził a zarazem ekscytował się że to już za chwilę przyjdą do niego goście i będzie musiał z wszystkim się uporać . Kiedy było mu już bardzo ale to bardzo nudno zobaczył tłum gości zbliżającej się do budki gdzie ,,Pracował" i pędem poszedł poustawiać krzesła dla gości . Gdy tylko weszli do środka Yoshito powiedział od razu do pierwszego klienta siedzącego tuż w narożniku baru.
- Dzień Dobry budka ramen ciś podać ?
Powiedział to ze szczerym zachwytem a zarazem podekscytowaniem jakien niosło pierwsze zamuwienie.