Siedziba Władzy Południowego Shigashi

[Arii]

---

Siedziba Władzy po Północnej Władzy z samej budowli była bardzo rozbudowana i pokazywała bohactwo poprzednich ludzi nią władających, szczególnie tych z rodzin mafijnych. Jednak sama Hibiki własny budynek władz stworzyła inaczej... Nie była to zwykła siedziba administracyjna. W samym centrum, poza placem z potężnym, ośmiometrowym posągiem, złotego smoka postawiła mały park ze sporymi drzewami i kwiatami, który prowadził do budynku przypominającego bardziej świątynie, aniżeli administracyjne sprawy. Przed stało kilka posągów smoków. Wokół chodziło dużo osób o granatowych kimonach - osoby odpowiedzialne za sprawy bieżące i zbierające odpowiednie zapytania do odpowiedzi.

Nie było nigdzie biurek, ani dodatkowych pomieszczeń. Po wejściu do "świątyni" szło się przez trzy różne przejścia, w każdym załatwiało się coś innego i albo wychodziło się od razu lub można było przejść dalej. W trzecim punkcie odbywały się audiencję z samą Sagakurą Hibiki. Tylko nieliczni dostąpić mogli tego zaszczytu.

[Arii]

1/x

Zaufanie
Zlecenie Specjalne "Wojna O Shigashi " x (Akiyama)- Kubomi

---

Czas leciał nieubłaganie a białowłosa shinobi, która prowadziła coś w rodzaju szpiegowskiej, ukrytej, agencji teraz mogła pochwalić się pracą dla byłego przeciwnika - Smoka. Nie wiadomo czy jej to odpowiadało czy nie, ale życie było takie pyszne, dlatego nie wyszło najgorzej prawda? Dostała nową szansę po "dobrej" stronie. Styl życia trochę musiał się zmienić, bo już nie było czegoś takiego jak mafia. Były gdzieś ukryte te wszystkie mechanizmy i po odłączeniu dwóch cześci od siebie osady wszystko nabrało dużego tempa po południowej strony. Budynki wyglądały olśniewająco i nowocześnie, drewno do każdego budynku, nieważne kim ktoś był, było najwyższej jakości. Przekazywane ciągle było, że Namiestnik nie chciała, aby ktokolwiek cierpiał z powodu braku domu. Dlatego zapewniała każdemu schronienie i uwagę. Nie o każdym dałoby się powiedzieć, coś tak miłego w tych czasach. Dodatkowo bogactwo wylewało się z jej rękawów, nowe udogodnienia, brak przestoju sprzedaży, wszystko się skupiało na tym, aby każdemu żyło się tutaj komfortowo.

I tak o to Kubomi otrzymała wezwanie do Siedziby Władz, od razu do trzeciej części. I kiedy tylko się wstawiła, bramy za nią zostały zamknięte i została skierowana w kierunku trzeciej najważniejszej przesuwanej ścianki. Widziała, że przez biały materiał drzwiczek robi się małe przygotowanie przed jej wejściem, aż nagle klaśnięci dłoni i otworzyło się przed nią okno na nowy świat. Nie miała okazji od początku całej nowej sytuacji widzieć się z głową rodziny Akiyamy, Sagakurą Hibiki. A teraz widziała ją w pełnej okazałości. W czarnej sukni zrobionej z podstaw kimono, faliście leżała wokół jej potężnego tronu, z którego patrzyła na nią oparta o łokieć siedzenia. Na czerni wybijały się wyszyte złota nicią ornamenty w smoki. Miała dość długie, pomalowane na czarno paznokcie i wna głowie, coś co przypominać mogło smocze rogi. -Kubomi-san. Miło mi ciebie w końcu poznać.- przemówiła do niej. Jak teraz zareagować? Czego będzie wymagać od niej?

Dialogi:
Sakagure Hibiki - klik!

[Kubomi]

Czy jej odpowiadała nowa sytuacja, w której się odnalazła? Niespecjalnie. Ze stabilnego gruntu, który miała służąc wiernie rodzinie Ekibyo i rozwijając swoje aktywa dzięki temu, czuła, że stąpa po kruchym lodzie u nowych mocodawców. Jednakże… nauczyła się doceniać swoje życie i nie miała zamiaru narzekać i wychylać swojej pięknej główki, by wyrazić swoje niezadowolenie i w ten sposób nie mieć swojej pięknej główki. W nowej sytuacji Południowego Shigashi skupiła się na organizacji swojej… jakby to ujął, agencji wywiadowczej? Chciała zachować sobie płynność finansową, a także pokazać, że nie planuje niczego „głupiego”, stąd ograniczyła ilość działań do minimum, eliminując całkowicie własną samowolkę, nie mówiąc także o cięciu kadrowym – wcześniej jako Czarna Tygrysica miała trochę zakapiorów pod sobą, teraz było ich tylko tyle, by pełnili rolę ochrony przybytku, jeżeli będzie uzupełniała szeregi to już nową krwią. A jak się angażowała w nowe inwestycje Shigashi? Drewno potrzebuje obróbki, a kto byłby lepszy do luksusowych akcentów na tym wspaniałym materiale niż wykwalifikowani kuglarze z cechu rzemieślniczego? W końcu jednak przyszło wezwanie do siedziby władz…
Nie było co ukrywać, białowłosa była przestraszona. Nie była pewna, czy nie miała odroczonej egzekucji i właśnie przychodził czas, by dojść do jej terminu? Na wezwanie do trzeciej części nowej siedziby władzy, wiedziała co to oznacza, spotkanie z samą Głową. Ubrała się więc adekwatnie, w swoje drogie i jakościowe, ale przy tym proste czarne kimono, wraz z fioletowym pasem obi. Umyta, uczesana i wyperfumowana zadbała o siebie jak to tylko możliwe, ruszyła na spotkanie. Zezowała nerwowo na zamknięcie bram za swoimi plecami, ale była to mała zmiana w ogólnym rozrachunku – już i tak metaforycznie takowe były. Dotarwszy do odpowiednich drzwi, zgodnie z ceremoniałem padła na kolana i obniżyła głowę do podłogi, wykonując tradycyjny ukłon – pełen szacunku do w tej chwili władczyni tej części miasta. Gdy usłyszała jej słowa poczuła dreszcze na swoich plecach, ale szczęśliwie dla siebie nie była już tą nerwową, bojącą się wszystkiego dziewczynką, która w tej chwili jąkała by się przy każdym słowie.
- Sakagure Hibiki-sama. To dla mnie zaszczyt się znaleźć tutaj i przed twoim majestatem, Pierwsza Naczelnik Południowego Shigashi. – na niemalże jednym wydechu rozpoczęła od należytego przywitania, traktując ją niemalże jak monarchę, bo tym i tak w praktyce byli wcześniej głowy rodzinne. Z perspektywy czasu śmiesznym było, że wpierw spotkała głowę tej mafii, a nie swojej. – Jestem Kubomi Kurayami, dawna Czarna Tygrys Ekibyo i jestem tutaj gotowa, aby służyć. Jak mogę to zrobić? – nie do końca była pewna, czy przyjęła odpowiednią taktykę do rozmowy, ale z perspektywy białowłosej, ta była… po prostu najbezpieczniejsza.

[Arii]

2/17

Zaufanie
Zlecenie Specjalne "Wojna O Shigashi " B (Akiyama)- Kubomi

---

Kobieta taksowała ją wzrokiem, kiedy przechodziła przez długą drogę po kamiennych posadzkach, aby ceremonialnie przed nią uklęknąć i z pełnym oddaniem ją przywitać. Hibiki stuknęła paznokciami drugiej dłoni o podłokietnik. -Czarny Pazur...- powtórzyła za nią i z uśmiechem na twarzy westchnęła. -Możesz powstać.- jej głos był nieco bardziej ostry i chłodny. Kiedy Kubomi powstała i spojrzała w jej stronę spotkał ją ten chłodny wzrok. -Posiadasz coś w rodzaju wywiadu, prawda? Cech Kuglarzy? Bardzo lubię wasze twory.- pokazała jej kiwnięciem głowy, że mogła podejść bliżej. Jej suknia płynąca wokół tronu robiła wrażenie. Wszystko do siebie idealnie było dobrane, nawet ozdoby we włosach. -Ale nie wezwałam po ciebie, aby aż tak ciebie wypytywać. Mam pewne zlecenie odnalezienia czegoś w pewnym przybytku... a raczej terenie. Czy byłabyś chętna na niemały zarobek?- w pytaniu nie było czuć tonu na to wskazującego. To w tym momencie był rozkaz. Pewność siebie w głosie i jej aura mówiły białowłosej wiele o jej osobie. Nie znosiła sprzeciwu. -Zadanie polega na odnalezieniu pewnego dziennika w starej bazie Ekibyo Ryuuichiego. W miejscu, gdzie został pokonany przez mojego człowieka, Soueia... Aktualnie nie mam zbytnio ludzi do tego a jest potrzebny do następnej operacji, którą planuję.- wzrok miała, jakby znudzony, ale nie spuszczała go z niej ani razu. Obserwowała każdy jej ruch. Dopiero teraz dziewczyna mogła zauważyć, że w sali tronowej nikt nie stał, ani nie siedział. Były tutaj same.

Dialogi:
Sakagure Hibiki - klik!

[Kubomi]

Posłusznie, minimalnymi ruchami kolan, praktycznie podpełzła – utrzymując pozycję uklęknięcia, gotowa jedynie do przysiąścia już na swoich kolanach, z dłońmi ułożonymi na nich. Gdy tylko to zrobiła przyjęła na twarzy spokojny, ale uniżony wyraz twarzy, świadoma na tyle rozmów salonowych, że pokazywanie swoich emocji było jak pokazanie krwi rekinowi.
- Owszem Sakagure Hibiki-sama. Jest gotowy do wznowienia swoich działań na twój rozkaz. – odezwała się ponownie uniżonym tonem, delikatnie pochylając głowę do przodu na pokaz prawdomówności. – Jestem gotowa wypełniać twoją wolę, więc oczywiście. – nie minęła chwila, zanim nie dała odpowiedzi na główne pytanie, zastanawiając się co też takiego ma do zrobienia. Wolała nie odpowiedzieć wprost, że bardzo lubi zarabiać, więc lepiej podkreślać nową lojalność. – Zajmę się tym Sakagure Hibiki-sama, czekam na szczegóły operacji. Miejsce tej bazy, jak i wygląd dziennika, bym mogła go rozpoznać i możliwie szybko go przynieść. – delikatnie jej jednak brew drgnęła na imie Soueia, nie w sposób negatywny, po prostu kojarzyła go z jego… milszej strony, gdy upita w trzy dupy żaliła mu się po jej pierwszym… okaleczeniu kogoś. Kto by pomyślał, że tamten kucharz osobiście będzie katem jej dotychczasowej mafii?

[Arii]

3/17

Zaufanie
Zlecenie Specjalne "Wojna O Shigashi " B (Akiyama)- Kubomi

---

-Ziemię, na które chcę ciebie wysłać są po Północnej Części a właściwie kilometry poza osadą, dlatego bez problemów dotrzesz tam z naszej strony obchodząc całkowicie Shigashi. Baza ta mieści się około dwudziestu kilometrów od bram. Cały teren jest zapadnięty przez zastawioną pułapkę Ryuichiego i zakopanie wszelkich dowodów na temat jego eksperymentów. Będą na pewno walać tam się wszędzie kości. Najważniejsze jednak będzie znalezienie podziemnej sali tronowej z posągami dwóch złotych tygrysów. Podejrzewam, że gdzieś tam musi znajdować się tajne przejście, gdzie mógł trzymać swoje zapiski.- dopowiedziała jej, ale widać, że chciała przejść, gdzieś dalej, lecz się powstrzymywała. -Dziennika... Nie powiem ci jak wyglądał. Bo sama nie wiem. Wiem, że może istnieć.- jej wypow

-Zanim jednak wyruszysz, Kubomi-san. Powiedz mi, co myślisz o tym, co się aktualnie dzieje w Shigashi. Szczególnie po naszej stronie?- pytanie z kategorii odpowiedź jest tylko jedna, powiedz drugą a twój łeb będzie na mojej tacy. Tak właśnie mogły wyglądać rozgrywki stogi, gdyby były graczami i posiadały pionki. Co powinno się odpowiedzieć w takiej sytuacji? W każdej chwili mogła stracić głowę. Nie była na swoim terenie i dobrze zdawała sobie z tego sprawę. Życie powinna zakończyć tak jak ona chciała a nie jak inni rozdawali jej karty.

Dialogi:
Sakagure Hibiki - klik!

[Kubomi]

Kuglarka jedynie kiwnęła głową przytakująco na informacje, które usłyszała. Zapowiadała się mała praca w agenta i detektywa zarazem, patrząc na to, że będzie przed nią eksploracja zawalonej placówki. Ciekawiło ją tylko jedno… co jest w tych zapiskach? Może powinna zajrzeć, gdy tylko położy swoje ręce na nim? Co mógł jej dawny lider tam pisać? W tej chwili pokręciła by głową, aby odgonić te nagłe myśli, ale nie miała komfortu by zdradzać swoje emocje i przemyślenia w tak łatwy sposób. Ale gdy usłyszała pytanie, które nastąpiło po otrzymaniu instrukcji, poczuła, że na moment minęła uderzenie serca. Tyle dobrego, że już wyrobiła sobie w głowie odpowiedź na to pytanie, które prędzej czy później musiało się pojawić.
- To proste Sakagure Hibiki-sama. Nigdy bym się nie spodziewała takiej bezpośredniej konfrontacji z Radą i w ten sposób budowy nowego Shigashi. Nie była bym tak odważna... – zaczęła, łapiąc mały oddech, zanim nie będzie kontynuować, wiedząc, że tak zdawkowe słowa nie były by zadowalającą odpowiedzią. – Ostatnie wydarzenia pokazały, że to Ty jesteś najpotężniejszą i najsprytniejszą osobą pośród Rodzin Mafijnych, Moja Pani. Słabi słuchają się Silnych. Samurajowie słuchają swojego Pana Feudalnego. A tacy jak Ja i inni gangsterzy, słuchają nowej władzy Shigashi pod twoją postacią. Nie mogę się doczekać, aż zwyciężymy, by miasto znalazło się pod jedną władzą. I kto wie, może uda mi się tutaj coś osiągnąć, a sytuacja w mieście temu sprzyja. – w końcu skończyła, według niektórych zbyt „lizodupski” monolog, ale w praktyce wiedziała, że ten sort słów najlepiej trafiał. Jednocześnie z nutką filozofii brzmiało to przyjemniej dla ucha niż typowe burknięcie osiłka, który chce po prostu pieniądze i tyle.

[Arii]

4/17

Zaufanie
Zlecenie Specjalne "Wojna O Shigashi " B (Akiyama)- Kubomi

---

Hibiki przyglądała się dziewczynie i nie zareagowała w żaden sposób, chociaż ewidentnie coś kalkulowała między słowami. Pokiwała głową. -Zastanawiające, dlaczego Ryuichi chował takie perełki. Jakby sam nie wiedział, że je posiada. Bycie rodziną Antykreatora najwyraźniej zobowiązywało, aby być całkowicie zaślepionym idiotą.- rzuciła chłodno -Muszę przyznać przed tobą, że zostawienie kilkoro z was przy życiu było hazardem. Albo się dopasujecie do nowej sytuacji bez rodzin mafijnych, albo w pełni zaakceptujecie to co się wydarzyło. Niezmiernie mnie cieszy, że postanowiłaś poświęcić się sprawie odbudowy Shigashi z podwalin tych durniów z Rady. Stara Rada czy nowa... może ta Piątka jest inna przez tego starca Shimoyę, ale nic to nie zmieni w tym momencie. Jedynie czego nie da się zrobić to ich przekupić, każdy ma historię z mafią. Bardzo nieprzychylną. Dlatego trzeba ich zgnieść po kolei... Mam nadzieję, że ten dziennik będzie posiadał jakieś potrzebne informacje.- rozwinęła się trochę w swoim wyjaśnieniu. Widać też było, że jest swobodniej i Sagakura nie patrzy już, aż tak taksująco. Zaufanie? -Oby nie były to zapiski o tym, jak tęsknił za swoim bratem Yoshidą... bo się zerzygam na samą myśl tych ckliwych momentów z ich życia... Ale jeżeli to wszystko to możesz ruszać. Po wykonaniu zadania będę na ciebie oczekiwać. Wpuszczą ciebie bez mojego wezwania.- machnęła do niej dłonią na znak, żeby nie zabierała już więcej powietrza stąd. A kiedy Kubomi się odwróciła do wyjścia zauważyła, że na prawym boku na ścianie wisi szklana witryny z widocznym ciałem podpisanym złotą tabliczką Ekibyo Ryuuichi jego ciało było delikatnie mówiąc... zmasakrowane walką. Po jej lewicy jednak była podobna witryna a w niej ciało oddzielone od głowy. Głowa miała twarz Ryuichiego, ale podpisana była Yoshida Arata. Czy był to pokaz siły? Czy wygranej? A może przypomnienie z kim miało się tak naprawdę poczynienia?

Z/T możesz zrobić do swojej siedziby/biura albo opisać swoje wyjście z Południowego Shigashi na szlak transportowy.

Dialogi:
Sakagure Hibiki - klik!