Pola uprawne Shigashi no Kibu

[Hakai]

Pola uprawne Shigashi no Kibu Tam gdzie dzielnice mieszkalne się kończą a drogi stają się mniej widoczne rozciągają się pola uprawne Shigashi. To właśnie one zaopatrują całą wioskę w świeże warzywa pszenicę i resztę darów uprawy ziemi. Krajobraz przepiękny. Wiatr czeszący rozchodzące się po horyzont pola pszenicy i kukurydzy na pewno jest zjawiskiem który wzbudza w ludziach myśl "Kurwa jak tu pięknie". Można tu znaleźć wszystko od arbuzów po truskawki i nawet nie są te skarby specjalnie chronione. Kiedy przejdziemy się dalej znajdziemy nawet sad pełny czerwonych soczystych jabłek. No kurwa raj.

[Kari]

Misja D 8/15 "Czerwona plantacja" A więc dotarł na miejsce. Młody ninja, lecz doświadczony już w kwestiach straty, odnalazł dom osoby, od której miał odebrać pieniądze. Sama podróż minęła bez żadnych incydentów, to już plus. W końcu co z tego, że odzyskałby czyjeś pieniądze, gdyby został po drodze obrabowany? Tak czy siak nic takiego się nie stało, a nie trzeba się martwić o możliwe sytuacje, tylko o te, które się już zdarzyły.

Samo przybycie na miejsce nie oznaczało jednak ukończenia misji. Gdyby to było tak proste... wtedy wiele rzeczy byłoby prostszych. A Komatsu nie zostałby zamordowany... To jednak Kari postanowił zostawić za sobą. Musiał skupić się na chwili obecnej. Jako że nie widać było żadnej kobiety, wypadałoby poszukać dłużniczki. Tak też i zrobił młody marionetkarz.

[Hakai]

"Czerwona plantacja" Półmetrowy płot rozciągał się wzdłuż niewielkiego ale mocno zagęszczonego pola pomidorów. Gdzieś w niedalekiej oddali widać było otwartą bramę przy której bawiły się dwa w podobnym do czerwonowłosego wieku urwisy. Mieli w rękach drewniane pałki i udając, że są to miecze spędzali beztrosko popołudnie. Po środku pola był też i wyszukiwany drewniany o różowym odcieniu dom. Trzymał się kupy ale nie wyglądał na zadbany. Farba zmoczona przez deszcz odpadała w niektórych miejscach a jedno okno było ułamane i leżało oparte o ścianę. Jednak paradoksalnie cały ogród był przepiękny. Idealnie zadbany a czerwoniutkie pomidory pomiędzy zielonymi liśćmi tylko nadawały mu dodatkowego charakteru. 8/15

[Kari]

Misja D 9/15 "Czerwona plantacja" 'Radość.' - pomyślał Kari - 'Ci ludzie odczuwają radość. Jak mogą odczuwać radość, nie wiedząc nawet, po co się cieszyć? Jak mogą odczuwać radość, gdy inni cierpią? Jak mogą odczuwać radość... gdy Komatsu zginął?'. Targało nim wiele pytań. Pytań dotyczących sensu wszystkiego dookoła. O ile cokolwiek z rzeczy dookoła miało jakikolwiek sens - w co Kari zaczynał wątpić. Niezależnie od sensu wszystkiego, musiał się jednak skupić na misji. 'Jestem zbyt słaby, by poznać Odpowiedź' - skwitował krytycznie w myślach. Odpowiedź... na pytanie, jaki jest tego wszystkiego sens. 'Skoro jestem zbyt słaby, muszę stać się silniejszy'.

Aby stać się silniejszym, musiał wykonywać misje. Nie mógł poświęcać się szukaniu Odpowiedzi, skoro i tak jej ni pojmie. Musi najpierw stać się dość silny, by ją zrozumieć. I wtedy będzie mógł szukać. Na razie jednak musiał skupić się na chwili obecnej, na "tu i teraz" wszechświata. 'Proste z pozoru zadanie, jakie przede mną postawiono, może się skomplikować. Więc trzeba być czujnym.' - Kari ostrożnie podszedł do różowego domu, szukając właścicielki.

[Hakai]

"Czerwona plantacja" Kiedy czerwonowłosy zbliżył się do drewnianego domu usłyszał śpiew i poczuł zapach zupy pomidorowej. Śpiew jednak nie trwał długo. W pewnym momencie ucichł a główne drzwi domu uchyliły się wydając głośny skrzypiący odgłos. Z domu wyszła kobieta. Wysoka około 175cm o pięknej ciepłej buzi. Była młoda. Miała około 23 lata . Zawołała patrząc na bramę melodyjnym kobiecym głosem.
-Dzieciaki dawajcie skończyłam zupę.
Bawiące się przed bramą dzieci nagle rzuciły swoje patyki i radośnie pobiegły w stronę budynku. Kobieta uśmiechnęła się. Oczywiście nie umknął jej i też chłopiec ze zwojem na plecach. Odwróciła się delikatnie do czerwonowłosego i z emanującą dobrocią powiedziała.
-Jesteś tu nowy? Choć starczy zupy dla wszystkich. Karmię wszystkie bezdomne dzieci bez wyjątków.
Uśmiechnęła się jeszcze raz i powoli odwróciła by skierować się ponownie do domu. 10/15

[Kari]

Misja D 11/15 "Czerwona plantacja" Kari westchnął cicho. No tak, był w końcu w wieku przeciętnego bachora. A to, że był ninja jakoś nie rzucało się najwyraźniej w oczy. A może się rzucało, ale nikt nie dopuszczał do siebie myśli, że tak młody dzieciak może być shinobi? 'Znowu to samo' - pomyślał czerwonowłosy. Nie znosił, gdy ludzie lekceważyli go ze względu na młody wiek. 'Co z tego, że jestem młody?' - to pytanie Kari zadawał sobie dzień w dzień, lecz nie mógł oczekiwać, że ktoś mu na to pytanie odpowie.

- Źle mnie pani zrozumiała - powiedział marionetkarz w stronę odwróconej do niego tyłem kobiety. - Nie przyszedłem tu spożyć jakąkolwiek zupę. Jestem shinobi pomimo mojego wieku - i radzę w to nie wątpić. Przysłała mnie pewna osoba... może wie pani, o kim mówię?

[Hakai]

"Czerwona plantacja" -chymm?
Kobieta westchnęła ze zastanowieniem i spojrzała jeszcze raz na czerwonowłosego. Wydawała się zaskoczona i trochę zagubiona. Zanim nawet zdążyła pomyśleć o tajemniczym kimś powiedziała.
-To by tłumaczyło ten zwój. Oh! Przypali mi się zupa. Wejdź do środka i pogadamy.
Kobieta ponownie się odwróciła i szybkim krokiem ruszyła zagłębiając się w różowym domu. Minęła wąski korytarz który skręcając w prawo doprowadził ją do niewielkiej kuchni. Mały stół był podsunięty do ściany a przy nim cztery krzesła gdzie przy dwóch siedziały już wcześniej bawiące się wygłodniałe dzieciaki. Dziewczę wyciągnęło talerze i po kolei napełniła je zupą z dużego garnka. Po jednym na każde miejsce siedzące. Wyciągnęła łyżki i sama usiadła na jednym krześle.
Ponownie serdecznie się uśmiechnęła i spojrzała jak sieroty ze smakiem jedzą pomidorową. 12/15

[Kari]

Całkiem miła kobieta. Dawała jedzenie sierotom i w ogóle. Ale... to nie zmienia faktu, że Kari miał misję do wykonania. Poza tym chyba nie wybaczył jej jeszcze tego, jak wzięła go za zwykłego dzieciaka, a nie pełnoprawnego ninja. Najwyraźniej był bardzo wrażliwy na tym punkcie. Ale mniejsza z tym.
- Proszę pani, mam do pani sprawę - zaczął Kari, starając się nie zwracać uwagi na jedzące dzieci. Nie mógł sobie pozwolić na rozproszenie w trakcie wykonywania misji. Nie chciał znów obserwować cierpiących przyjaciół. 'Kiedy Komatsu stał się dla mnie przyjacielem' - czerwonowłosy zadał sobie pytanie w myślach. Chyba dopiero w momencie śmierci - wcześniej był tylko towarzyszem. Sojusznikiem.
- Otóż przysłał mnie niejaki Hans. Podobno jest mu pani winna pieniądze.

[Hakai]

"Czerwona plantacja" Kobieta otworzyła szeroko oczy słysząc dziwne imię. Odsuwane krzesło zaskrzypiało ocierając się własnym ciężarem o podłogę. Skierowała się do szuflady niedaleko zlewu. Metaliczny dźwięk szczućców zabrzmiał w pomieszczeniu. Wzrok czerwonowłosego zauważył też coś równie niepokojącego. Jedna z sierot uśmiechnęła się kierując powoli drewnianą łyżkę do swojej buzi. A a na ... ludzkie oko które chlopak ze smakiem pogryzł wydając przy tym specyficzny odgłos. Czerwono włosy głupi nie był. Działo się tu coś mocno niepokojącego. Kobieta powoli odwróciła się z dużym nożem kuchennym. Jej głos mocno się zmienił wyraz twarzy również.
-Nie powinieneś tu przychodzić chłopcze. 13/15

[Kari]

Pff.. nóż może i duży, ale to przecież nie wszystko. Pół punktu. Kobieta zaskoczyła Kari'ego, to prawda. Punkt dla niej za zaskoczenie. Choć to wejście na scenę... masakra. Zero. Techniki? Nie da się określić. Ofiary? Jak na razie żadne. No, poza tym czymś w pomidorówce. W takim razie pół punktu - na zachętę. W sumie w Kari'owym rankingu przeciwników uzyskała jak na razie 2 punkty. Aczkolwiek ma szanse na więcej. Mimo wszystko...

- A dlaczego Pani tak twierdzi? - zapytał się Kari, pozbawionym emocji głosem. Swoim wyćwiczonym okiem starał się dostrzec jak najwięcej szczegółów, co mogło się przydać w przypadku konfrontacji. Choć, jak na razie, mało wskazywało na takową. Wielkie mi co, oko w pomidorówce. Każdemu może się zdarzyć. Ale warto pozostawać czujnym.

[Hakai]

"Czerwona plantacja" Kobieta wydawała się mocno zaskoczona całą sytuacją. Oczekiwała jakiegoś "Aaaaa wiać" a jedyne co dostała to "A dlaczego Pani tak twierdzi? ". Stała chwilę z maindfackiem ale po chwili odzyskała jakieś myśli pobudzając z powrotem szaleńczą mimikę twarzy. Nie chciało się jej już rozmawiać z czerwono włosom. Zamachnęła się na niego z nożem choć może było to trochę dziwne bo powinna bardziej dźgać ale co tam może się nie znam. Dzieci z uśmiechem na twarzy dalej pałaszowały zupę lekko spoglądając w stronę chłopca tak jakby miał by być ich posiłkiem na kolejny miesiąc choć nie. Poprzedni dzieciak był trochę grubszy. 15/15

[Kari]

Kari odskoczył do tyłu. Choć był mały, był też ninja. A to dawało mu pewną przewagę. Natomiast jego przeciwniczka... zero finezji. Prosty zamach nożem, jakby przygotowała jakąś świnię do zjedzenia. Okrąglutkie zero punktów. 'Jak ktoś taki może się nazywać przestępcą?' - zachodził w głowę Kari. Jednocześnie poluzował paski mocujące zwój do jego pleców, by rozwinąć go po wylądowaniu na ziemi. A wtedy już tylko odpieczętować i mamy fajną marionetkę. Z fajną bronią i fajnym sposobem na pokonywanie fajnych kobiet z fajnymi nożami.
- Niech Pani pozna moją koleżankę. Przedstawiam: Sunō. Z pewnością miło jej Panią poznać. - rzucił Kari w stronę kobiety. Nie zamierzał marnować czasu na drobnych przestępców, więc wysunął z lewej ręki marionetki 20-centymetrowe ostrze.

Nazwa marionetki: Sunō (スノー)

Ranga: D

Materiały (części kukły): Drewno + ubranie

Wygląd: Marionetka ta ma wygląd i wymiary podobne do człowieka. Jest raczej smukła, ma czarne włosy sięgające do łopatek, zaplecione z przodu w dwa loki a z tyłu ułożone w kok. Marionetka jest wykonana z nieco jaśniejszego niż powszechnie występujące drewno. Sunō odziana jest w zielony sweter z żółtym paskiem, dekoltem i spódnicę w tym samym kolorze, która sięga do kolan. Na zewnątrz nosi zielono-niebieskie, krótkie kimono z białymi krawędziami, a wokół bioder zielono-brązowe obi, z tego samego materiału. Wysokość marionetki to około 150 cm.
Marionetka nie ma ochraniacza na czoło!

[Hakai]

"Czerwona plantacja" To nie była trudna walka. Kobieta rozpędzona nadziała się na wystające ostrze. Zsunęła się na podłogę i chwytając się za ranę krzyknęła.
-Dzieci uciekajcie!
Sieroty siedziały jak wryte. Nagle wstały i szybko wyskoczyły przez okno. Gdzieś z oddali było słychać ich głosy "Haha widziałeś to! Też będę shinobi zobaczysz" Kobieta drugą ręką złapała coś na swojej szyi. Był to złoty wisiorek. Jej jeszcze nie pojmujący sytuacji głos wydarł się ponownie.
-Wyjdź stąd! Wyjdź bo Cie zabije!
Upadła całkowicie. Ostrze trafiło w pechowy dla niej punkt. Nie było już ratunku. Leżąc na plecach spoglądała w sufit pustymi oczami. Z ust spłynęła kropla krwi. Jednak tuż przed ucichnięciem jej ciężkiego oddechu wyszeptała cicho.
-Jashinie przyjmij mnie w swe ramiona.... 18/15

[Kari]

Kari niemal nie zwracał uwagi na to, co się dzieje przed nim. Już raz widział śmierć z podobnej odległości, z tym, że wtedy była to osoba, którą w jakiś sposób znał i która była mu przychylna. 'Kogo natomiast obchodzi los takiej kobiety?' - zapytał sam siebie Kari. Wbrew pozorom odpowiedzią raczej nie było "nikogo". Choćby tamte dziwne, ludożercze dzieci - one z pewnością odczują brak swojego... kucharza. No i może są jeszcze inni, tacy, jak ta kobieta.

Tym, co mimo wszystko przykuło uwagę Kari'ego był wisiorek na szyi kobiety. Gdy owa tajemnicza osoba wyzionęła ducha, Kari podszedł i zdjął jej go z szyi, by się mu przyjrzeć. Rozejrzał się też w poszukiwaniu czegoś cennego, jednak wątpił, by coś takiego znalazł. Szczególnie, że trzeba się było spieszyć. Co prawda nie zabił tamtej kobiety celowo, jednak niektórzy mogliby mu nie uwierzyć. Jak najszybciej zwinął się więc i odszedł z miejsca zbrodni, pieczętując kukłę z powrotem w zwoju.

Byłaby możliwość zachowania tego wisiorka?

19/15

[Hakai]

"Czerwona plantacja" Dom był bardzo skąpy w jakiekolwiek rzeczy przykuwające uwagę. Większość znajdujących się tam rzeczy było ściśle powiązanych z uprawianiem roli i obróbką pomidorów. Wątpię by chłopak szukał słoików marynowanych pomidorów, kiszonych pomidorów, pomidorów małosolnych ,Pomidorów w sosie pomidorowym ITD. Przeszukując pomieszczenie po pomieszczeniu powoli tracił nadzieję. Spoglądał na złoty wisiorek trójkąta wpisanego w okrąg ze zastanowieniem. W pewnym momencie spotkał jedno pomieszczenie. Było pełne szkieletów. Zakrwawione siekiery też nie wydały mu się cenne. Chodził dalej. Szperał po szufladach i nagle coś znalazł. Był to zdobiony kolorowymi kamieniami sierp. Miał pozłacane wzorki i wyglądał jak nówka. Po chuj taki sierp komuś to nikt nie ma pojęcia. Farmerzy z wyższych swer? Nie wiadomo. Ale wydawał się coś cenny. 20/15