Pola uprawne Shigashi no Kibu

[Tenshi]

Rok 395 Tenshi nie miała żadnych trudności z dogonieniem tamtych mężczyzn. W cale nie uciekali i nawet - o dziwo - posłucha/li się jej i zatrzymali powóz. Dobiegła lekkim truchtem i od razu została "zaatakowana" pytaniem. Oczywiście, że ją pytali. Czego innego mogła się spodziewać? Oczywiście, że pytania... Kim jest? Dokąd zmierza? I po co tu przybyła? Brzmiało to jak jakaś filozofia prostego chłopa, ale ona była jeszcze głupsza, a do tego nie potrafiła dobrze kłamać. Wyjątkowo paskudne wady jak na mafijne narządzie do zabijania...
Mimo wszystko czasami potrafiła dość logicznie podejść do problemu - nawet jeśli jej logika była pokręcona. Nie, Tenshi nie stworzyła z tego kolejnej historii. Dla niej mężczyźni wyglądali jak rolnicy wracający do domu po ciężkim dniu pracy. Grabie na wozie, kilka worków związanych linami - prawdopodobnie zawierałī warzywa i owoce - lecz piach był trochę niecodziennym "odkryciem". Bardziej spodziewałaby się ziemi, która odpadła z butów jak mężczyźni chodzili po wozie. Mimo wszystko nie wyglądali na przeciwników. Ba! Nie wyglądali nawet na wojowników albo osoby niebezpieczne. Ich sposób mówienia był na tyle chłopski, że nawet gdyby potrafili za pomocą chakry niszczyć całe miasta w mrugnięciu oka, to nikt by ich o to nie podejrzewał. Może zabójczyni powinna przybrać maskę farmerki? Może powinna się nauczyć tak mówić? Może byłaby to idealna przykrywka? Dogu nie spodziewała się po nich niczego co mogłoby w jakikolwiek sposób zagrozić jej zadaniu, jednak ciągle utrzymywała swoją włosową technikę[1] w pogotowiu na wszelki wypadek - by się bronić lub atakować.

Zabicie ich wydawało się aż zbyt proste. Wystarczyło tylko wydać swoim włosom odpowiedni rozkaz i mężczyźni byliby martwi. Tak - być może naiwnie - sądziła. Jednak dwa trupy w żaden sposób by jej nie pomogły. Tenshi nie potrzebowała rozlewu krwi i pięknych pól uprawnych splamionych krwią i oszpeconych górą trupów, które przyciągałyby w ten sposób dodatkową uwagę innych rolników, a być może i strażników. Tenshi potrzebowała przede wszystkim informacji.
- Pro... prosz... proszę mi wyba... czyć - zaczęła się jąkać lekko. Kłamanie jej nie wychodziło, ale by zdobyć informacje, musiała się uciec do kłamstwa. Lub chociaż półprawdy. - Mój... - Jakie było dobre słowo? Oczywiście "właściciel", ale to słowo sprawiłoby, że... nie wyszłaby na osobę normalną. Nie była normalna, ale musiała to ukryć. "Szef"? To słowo zbytnio kojarzyło się mafią. - ... pracodawca zle... clecił mi... zadanie. Wy... koppać... coś spod czerwonej... wstążki... - Wzięła głęboki oddech. Powiedziała prawdę, a mimo wszystko słowa te brzmiały jak kłamstwo. A teraz musiała skłamać. Stresując się i jąkając, intensywnie myślała nad tym co powinna powiedzieć. Jeśli chciała mieć jakąś szansę w tym całym kłamaniu, to musiała to przemyśleć. Jeśli mężczyźni zapytają co takiego kazał wykopać... Tenshi miała zamiar odpowiedzieć: "najlepsze warzywa na tym polu". A jeśli zapytają dlaczego tak późno, to odpowiedź była prosta: "chciał zjeść je na śniadanie, a mi się przypadkowo zasnęło. Spałam zamiast kopać". - Widzieli Panowie tą wstążkę?

Jeśli miała okazję, to postanowiła także wypytać o Panią Hibiki.
- Wspominali Panowie coś o Hibiki? - Musiała tak powiedzieć. Chociaż nazywanie Władczyni Smoków z imienia bez żadnych określeń tytularnych, bez szacunku... nie mieściło jej się w głowie. Teraz jednak grała głupią idiotkę, która dostała zadanie do wykonania. Miała na nie cały dzień, lecz zamiast pracować, to sobie smacznie spała. Idiotkę, która nie wiedziała co się w mieście działo. - Taka głupia posługaczka jak ja niezbyt to rozumie, ale to ta... himmm... nowa władczyni naszego miasta?

---

KP i Informacje

  Ukryty tekst

- Barman Yao

Kopiuj

[b][color=#BFFFFF]- Barman Yao[/color][/b]

[Arii]

5/17

Nowa Akiyama
Zlecenie Specjalne "Wojna o Shigashi" (Akiyama) B - Tenshi

---

Tenshi podjęła się ogromnego ryzyka wychodząc ze swojej techniki kamuflażu, aby dojść do powozu, który mogła ot tak ominąć. Jednak coś ją tchnęło… Czy była to jakaś siła wyższa czy głupota nie można było tego stwierdzić. Kiedy tylko ujawniła się mężczyznom, jeden z nich zatrzymał powóz mocnym pociągnięciem lejców. Spojrzeli się niepewnie na nią. -Panienka nie powinna chodzić tymi drogami samej. Dużo niebezpieczeństw w tych okolicach ostatnio…- powiedział siedzący tuż przed nią. I wydarzyło się nagle coś lepszego. Dogu ostatecznie wspomniała o swoim dziwnym zleceniu. Nie całościowo, ale wystarczająco, aby jeden z nich zaczął się kręcić nieswojo na siedzeniu. -W tych miejscach nie powinna niczego Panienka szukać. Te pola są przeklęte przez mafię. Uważałbym szukając tutaj czegokolwiek. Ta przeklęta Hibiki wysyła tutaj cały czas swoich ludzi… nie wolno być nigdy nieprzygotowanym. Niech Panienka wraca z nami do osady. Jeszcze stanie się coś i nie będzie szans odwrotu.- gdyby tylko wiedzieli z kim rozmawiają…

Chochuro - klik!

[Tenshi]

Rok 395 Tenshi była w pełni świadoma ryzyka. Całe jej życie było jednym wielkim ryzykiem i bezsensem. Mimo wszystko żyła i służyła Akiyamie. A jedyne niebezpieczeństwo na jakie się natknęła, to niebezpieczeństwo całkowitej straty czasu. Zawsze uważała się za bezużyteczne narzędzie, ale ci mężczyźni bili ją na głowę. Do tego stopnia, że zaczęła się zastanawiać:
- "Jak można być tak bezużytecznym?" - pomyślała i zacisnęła pięści.
Pola przeklęte przez mafię. Przeklęta Hibiki. Nie potrafiła zdzierżyć takiej potwarzy w stosunku do jej właścicieli. Dziewczyna była wściekła. Nie dość, że traciła cenny czas, to jeszcze traciła go na wysłuchiwanie takich plugawych słów. A mężczyźni? Całkowicie bezużyteczne i nieszanujące Akiyamy śmieci.

Było takie powiedzenie: "nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło" i w większości przypadków się nie sprawdzało. Ale skoro istniało, to może czasem złe rzeczy magicznie przeistaczały się w te dobre. Warto było z tego korzystać, jeśli już była taka szansa. Dogu nie miała niczego do stracenia. Jej plan był prosty. Zamierzała im jasno dać do zrozumienia kto jest jej właścicielem. Zastraszyć ich, zmuszając do pomocy w szukaniu czerwonej wstążki. A potem zabić, pozbywając się świadków. A gdyby jednak nie zgodzili się jej "pomóc", to zamierzała wysłać ich na tamten świat szybciej. W takiej sytuacji najlepiej byłoby umrzeć wcześniej, ale "nadzieja była matką głupich", zwłaszcza "nadzieja na przeżycie".

Dobrze było wiedzieć, że inni mafiozi również przeszukiwali te tereny. Oznaczało to, że szansa na to, że strażnicy miejscy odnajdą czerwoną wstążkę była mniejsza. Oczywiście to było jej zadanie, ale ostatecznie liczyło się tylko to, by Pani Hibiki dostała to czego poszukiwała.
- Pani Hibiki-o-kami-no-kami-sama pragnie skarbu zakopanego pod czerwoną wstążką - oznajmiła chłodno i nienawistnie, tym razem odpowiednio tytułując liderkę mafii. - A czy Panowie są przygotowani? - zapytała, parafrazując zdanie "nie wolno być nigdy nieprzygotowanym". Skoczyła[1] i stanęła na wozie.
Jej włosy momentalnie się rozrosły i uformowały dwie 10-metrowe włócznie[2], które wycelowała w stronę mężczyzn.
- Zawracać wózek i szukać czerwonej wstążki! - wrzasnęła. - Albo nie dojedziecie do domu!

---

KP i Informacje

  Ukryty tekst

- Barman Yao

Kopiuj

[b][color=#BFFFFF]- Barman Yao[/color][/b]

[Arii]

6/17

Nowa Akiyama
Zlecenie Specjalne "Wojna o Shigashi" (Akiyama) B - Tenshi

---

Ryzykowne zagrania były często jedynymi możliwymi do wykonania, aby przejść dalej. Służalcza natura Tenshi wygrywała cały czas, mimo spotkania z Chochuro nie mogła tak szybko dostrzec, że życie mogło wyglądać inaczej i im mniej pokazywania do kogo należy jako przedmiot, mogło jej ułatwić życie i zadania. Jednak w tym momencie było trochę za późno, kiedy stanęła na ich wozie z wystawionymi kolcami stworzonymi za pomocą chakry z jej włosów. Mężczyźni w przerażeniu zeskoczyli z wozów, klepiąc tyłki zwierząt, które walnęły kopytami o ziemię i ruszyły w przerażeniu, razem z nią, do przodu. Jeden z woźniców biegł w stronę lasku i odpasał małe ostrze zza pazuchy. Trochę z nim walczył. Nie byli to wojownicy, zwykli mężczyźni, którzy chcieli wrócić po prostu do domu, do rodzin... Drugi zaś biegnąć rzucił czymś do góry, powyżej drzew. Bombka dymna wypuściła z siebie kłęby czerwonego dymu. Mężczyzna wpadł pomiędzy drzewa i zaczął się drzeć. -AKIYAAAAMA!!!! AKIYAMAAAAA! AKIYAAAAAAMA!- a ona jechała na trzęsącym się powozie i kątem oka zauważyła, że. niektórych miejscach na wozie znajduje się kilka notek przyczepionych o podłoże i ścianki, zakryte były workami z ryżem i zbożem. Ale teraz, kiedy wóz jechał z zawrotną szybkością i wszystko się przesuwało widziała to bardzo dobrze. Wpadła w zasadzkę i gdzieś tutaj był shinobi albo grupa shinobich.

Chochuro - klik!

[Tenshi]

Lato, Rok 395 Mogło się wydawać, że Tenshi była głupim narzędziem. Narzędzia niczego nie czuły. Nie odczuwały bólu i emocji. I chociaż bardzo chciała, by w jej przypadku również była to prawda, to nie było to takie proste. Dogu była narzędziem zamkniętym w wyjątkowo ludzkiej powłoce. Wyjątkowo często zdarzało jej się kierować emocjami. Wyjątkowy przejaw narzędziowej głupoty. Ale w tej głupocie była metoda.
Tak było też i w tym przypadku. Wszystko stało się bardzo szybko. Gdy tylko spróbowała ich zastraszyć, mężczyźni zeskoczyli z wozu i klepnęli zwierzęta w tyłki. A wóz ruszył z miejsca. Tenshi mogłaby ich zabić prawdopodobnie, gdyby zaatakowała, ale całe zdarzenie wywołało w niej taki szok, że jedyne co zrobiła, to skupiła chakrę w stopach[1]. Nie chciała spaść z pędzącego wozu.
Chciała szybko zakończyć to zadanie. Chciała, by jej poszukiwania ruszyły z kopyta i posuwały się szybko do przodu. Ale niekoniecznie zależało jej na urzeczywistnieniu dosłownej interpretacji, dodatkowo w przeciwnym kierunku i w towarzystwie notek wybuchowych!
Głupia wpadła w pułapkę, a odpowiedź na pytanie "A czy Panowie są przygotowani?" niestety była twierdząca. Mimo wszystko bardzo dobrze się złożyło. Jej głupota przyniosła nieoczekiwany przełom. Z oddali mogła zaobserwować zachowanie mężczyzn. Nie dostrzegła, że jeden z nich wyciągnął nóż. Natomiast bez najmniejszego problemu dostrzegła bombę dymną wyrzuconą w powietrze. Jasny znak. Krzyczał niczym herald zapowiadający przybycie Akiyamy. I gdzie w tym wszystkim przełom? Ano w tym, że poprzez swoje głupie zachowanie Tenshi zmusiła wroga do ujawnienia się. Dowiedziała się też, że prawdopodobnie w pobliżu czają się wrodzy ninja. Zmieniło jej to trochę priorytety. Nie zamierzała już wyeliminować tylko farmerów. Teraz zamierzała zabić wszystkich wrogów, którzy czaili się w pobliżu. Każdego, bez wyjątku. Miała w zanadrzu kilka mocnych kart.

Jednak w chwili obecnej najważniejsze było uniknięcie wybuchowej pułapki. Doskonale znała te narzędzia. Były powszechnie dostępne i bardzo popularne. Miały jednak kilka wad. Jedną z nich było to, że przeciwko jej włosowej technice wybuchowe notki nie miały najmniejszych szans. Jej włosy przestały być dwiema włóczniami, a stały się płaszczem, który szczelnie otulił jej ciało[2]. Płaszcz ten mógł bez najmniejszego problemu przyjąć na siebie wybuch i zamortyzować potencjalny upadek.
Po zabezpieczeniu swojej osoby, Tenshi postanowiła użyć techniki teleportacji i pojawić się w pobliżu lasku do którego uciekli mężczyźni[3]. Zaletą tej techniki był jej zasięg. 150 metrów powinno być wystarczająco, nawet jeśli ciągle znajdowała się w poruszającym się wozie. Problemem jednak była szybkość teleportacji. Zniknięcie i pojawienie się w miejscu docelowym trochę trwało i w teorii była wtedy narażona na atak. W praktyce jednak otulona była włosowym płaszczem, który ją chronił.

Miała bardzo prosty plan, chociaż nie wiedziała czy była w stanie go wykonać. Zranić dotkliwie dwóch farmerów albo chociaż jednego. Nie tak, żeby zginął, ale tak, by przykuł uwagę pobliskich shinobich. W tym czasie Tenshi zamierzała się ukryć i zaatakować z zaskoczenia gdy tamci będą udzielali pomocy poszkodowanym. A potem?
- "ZABIĆ ICH WSZYSTKICH!!!"
Nikt nie wróci do domu i rodziny... I w końcu odnaleźć skarb dla Pani Hibiki...

---

KP i Informacje

  Ukryty tekst

- Barman Yao

Kopiuj

[b][color=#BFFFFF]- Barman Yao[/color][/b]