Post
autor: Hōzuki Wakana » 8 maja 2020, o 21:07
DANE PERSONALNE
IMIĘ: Wakana
NAZWISKO: Hōzuki
KLAN: Hōzuki
PRZYNALEŻNOŚĆ: Hōzuki
WIEK [DATA URODZENIA]: 10 grudnia 372r.
Start - 16 lat
16.06.20 - 17 lat
PŁEĆ: Kunoichi
WZROST | WAGA: 165/52
RANGA: Dōkō
APARYCJA
WYGLĄD:
Można powiedzieć, że z Wakany jest całkiem ładna dziewczyna. Jej największym atutem są zdecydowanie włosy, do których kunoichi przykłada sporo uwagi. Są długie, sięgają jej do połowy pleców i mają rzadko spotykaną jasnorudą barwę. Mają tendencję do kręcenia się, ale przez większość czasu pozostają proste. Rudowłosa jest posiadaczką dużych brązowych oczu, z których dobrze patrzy. Ma długie rzęsy i ciemne brwi. Jeśli chodzi o jej nos, to trudno mówić o czymś nadzwyczajnym; jest krótki i lekko haczykowaty. Ma małe, malinowe wargi, które często przygryza, kiedy się denerwuje. Jej skóra jest blada, a policzki delikatnie zaróżowione. Jak każdy Hōzuki, posiada zmodyfikowane zęby przypominające uzębienie rekina. Z tego powodu rzadko się uśmiecha. Jej figura jest właściwie idealna; jest typowym przykładem klepsydry z dużym wcięciem w talii i szerokimi biodrami. Natura obdarzyła ją sporym biustem, który jest zarazem jej największym kompleksem. Jest dosyć drobna, ale dzięki temu, że wyćwiczona, w niektórych miejscach na ciele ma widoczne wyrobione mięśnie. Może poszczycić się płaskim brzuchem i dużymi, jędrnymi pośladkami.
UBIÓR:
Charakterystyczną cechą strojów Wakany jest to, że zawsze mają w sobie coś z niebieskiego, który jest jej ulubionym kolorem. Dziewczyna stawia przede wszystkim na jasne, delikatne barwy. Lubi eleganckie stroje. Kiedy tylko jest okazja, zakłada długie kimona z wzorami kwiatów, w których czuje się najlepiej. Na co dzień wybiera jednak krótkie, obcisłe sukienki uwydatniające jej figurę. Z powodu wszechobecnych mrozów dobiera ciepłe, skórzane płaszcze, których ma pełno w swojej garderobie. Okryciem dla jej nóg są grube podkolanówki i wysokie buty. Uwielbia wszelkiego rodzaju błyskotki i zawsze można zauważyć u niej różne pierścionki, bransoletki i naszyjniki, które w chłodniejsze dni zamienia na szale, najczęściej beżowe.
Na misjach stawia zdecydowanie na wygodę. Najczęściej można ją zobaczyć w topie z długim rękawem i ciemnych spodniach nie krępujących jej ruchów. Na nogi zakłada wygodne, sznurowane buty. Na biodrze nosi torbę, w której trzyma najbardziej potrzebne rzeczy typu bandaże, jakaś broń itp, a na plecach nosi dumnie kij, którym posługuje się w walce.
ZNAKI SZCZEGÓLNE: Uzębienie przypominające zęby rekina
OSOBOWOŚĆ
CHARAKTER:
Jaka właściwie jest Wakana? Na pierwszy rzut oka, niezbyt sympatyczna. Jej lekceważące podejście do innych potrafi wyprowadzić z równowagi nawet najspokojniejszych ludzi. Jeśli dodać do tego szczerość i brak umiejętności ukrywania swoich prawdziwych emocji, wychodzi z tego wybuchowa mieszanka, od której większość trzyma się z daleka. Z tego powodu dziewczyna nigdy nie miała wielu znajomych i zawsze czuła się trochę osamotniona.
Wystarczy jednak porozmawiać z nią dłużej, żeby przekonać się, że wcale nie jest złą osobą. Dla swoich towarzyszy zrobiłaby wszystko i często przekłada ich dobro ponad swoje. Jest świetną słuchaczką i zawsze można na niej polegać. Cechuje ją również bezinteresowność; nie potrzebuje odnosić żadnych korzyści, jeśli tylko będzie mogła komuś pomóc. Jest bardzo pracowita i uparcie dąży do wyznaczonych celów.
Od dziecka marzyła o pójściu w ślady siostry i zostaniu iryoninem. Niesieniu pomocy słabszym, opatrywaniu rannych i bronieniu innych. Już od małego spędzała całe dnie wertując różne medyczne księgi, choć niewiele z nich wtedy rozumiała. Na przestrzeni lat jej entuzjazm trochę opadł, zniechęciły ją kpiny ze strony środowiska i skupiła się na rozwoju innych dziedzin.
W momentach zagrażających życiu staje się kompletnie inną osobą. Choć chce ratować ludzkie byty, w starciu z wrogiem jest bezwzględna. Nie zawaha się ani przez chwilę jeśli będzie musiała kogoś zranić albo nawet zabić. Nie zna słowa litość. Uwielbia walczyć i czuje się wtedy jak ryba w wodzie. Nie straszna jest jej śmierć, którą traktuje jako swój obowiązek jako kunoichi.
W starciu z innymi kieruje się przede wszystkim instynktem, ale w codziennych sytuacjach wykazuje się inteligencją i chłodną kalkulacją. Przed podjęciem decyzji, zawsze musi się kilka razy zastanowić, przeanalizować wszystkie za i przeciw. Jest bardzo ostrożna i do wszystkiego podchodzi z dystansem. Bardzo trudno jej komuś zaufać, we wszystkich widzi ewentualnych wrogów, z którymi będzie musiała się rozprawić w przyszłości. Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że jest paranoiczką.
Ma wysoką samoocenę i nie brakuje jej pewności siebie. Jest nastawiona do życia optymistycznie i stara się wyciągnąć z niego co tylko się da. Chciałaby zwiedzić resztę świata i poznać odmienne kultury. Nie brakuje jej ciekawości i chęci zdobywania wiedzy. Najważniejszy jest dla niej samorozwój, szczególnie fizyczny, ale również psychiczny.
NAWYKI: Picie dużej ilości wody, poprawianie włosów, przygryzanie wargi
NINDO: Do wszystkiego można dojść ciężką pracą
HISTORIA:
Dziesiątego grudnia 372 roku na świat przyszła Wakana, dziewczyna będąca drugim owocem małżeństwa Akihiro z Miyuki. Po pierwszym dziecku małżonka przez kilka lat miała problem z zajściem w ciąże i już straciła nadzieję, że urodzi kolejną córkę. Z tego powodu między parą często dochodziło do kłótni, które z czasem przerodziły się w kilkudniowe awantury. Narodziny rudowłosej niejako uratowały ich związek. Małżonkom udało się dojść do porozumienia i zająć się wychowaniem młodszej córki. Szkoda tylko, że nie pomyśleli o starszej, która przez osiem lat musiała wysłuchiwać tych wszystkich krzyków. Stała się przez to bardzo skryta i trudno było nawiązać z nią dłuższy kontakt.
Dzieciństwo Wakany było teoretycznie idealne. Dorastała w kochającym domu, jej rodzina miała dużo pieniędzy i dziewczyna miała wszystko o czym mogła zamarzyć. Najlepsze ubrania, zabawki i prywatnego nauczyciela, który nauczył ją pisać i czytać. Niestety za pieniądze nie dało się kupić przyjaciół. Nie zdawała sobie sprawy z tego, jak wielu ludzi odtrącała ze względu na swój charakter i została zupełnie sama. Przyjaźniła się tylko z siostrą, Yoko, która szkoliła się na medycznego ninję. To właśnie ona obudziła w niej marzenie o zostaniu iryoninem i pomaganiu potrzebującym.
Świat zawalił jej się na głowę, gdy jej matka – wzorowa kunoichi – nie wróciła z misji, a kilka dni później rodzina dostała jej głowę. Wakana miała wtedy zaledwie dwanaście lat i był to jej pierwszy kontakt ze śmiercią. Bardzo przeżyła rozstanie z rodzicielką.W tamtym momencie zakończyło się jej dzieciństwo i zaczęło prawdziwe życie.
Bez pieniędzy, które przynosiła Miyuki było ciężko. Przychody Akihiro były niższe i nie mogli już sobie pozwolić na to, co kiedyś. Z tego wszystkiego wdowiec zaczął pić i ich budżet przeznaczał albo na alkohol albo na hazard. W ciągu kilku tygodni pozbył się wszystkich oszczędności. Gdyby nie praca Yoko, nie miałyby co jeść. Ich stosunki z ojcem znacznie się pogorszyły, mężczyzna często krzyczał na nie i bezpodstawnie obwiniał je o to, co się stało. Ludzie zaczęli szeptać i wytykać ich palcami. Pomimo tego, że ich matka była bohaterką, stały się wyrzutkami i mało kto odnosił się do nich życzliwie.
Po dwóch miesiącach od śmierci rodzicielki, gdy Wakana zaczęła przyzwyczajać się do nowej sytuacji, Yoko nagle zniknęła. Dziewczyna szukała jej wszędzie, ale ona jakby rozpłynęła się w powietrzu. Rudowowłosa pytała mieszkańców, ale nic z tego nie wyniosła. Nogi poniosły ją aż do Hanamury, ale i tam nie znalazła odpowiedzi na swoje pytanie. W Nami-Shin czekała na nią niespodzianka; ojciec wytrzeźwiał i nawet było jedzenie. To dało jej nadzieję, że może coś się w końcu zmieni.
Niestety, parę dni później Akihiro wrócił do domu jeszcze bardziej pijany niż zazwyczaj. Wpadł w jakiś dziwny szał, zaczął rzucać meblami i dziewczyna schowała się w swoim pokoju. On jednak nadal się do niej dobijał, aż w końcu wyważył drzwi. Krzyczał na nią, w gniewie wyrzucił z siebie, że sprzedał Yoko pierwszemu lepszemu kupcowi i to samo powinien był zrobić z nią. Wybiegła z pokoju, ale ten ją dogonił i rzucił się na nią. Pod wpływem instynktu popchnęła go do tyłu i spadł ze schodów, roztrzaskując sobie czaszkę. Wszędzie była krew, a ona nie wiedziała co robić. W końcu zniknęła z mieszkania i załatwiła sobie alibi u ciotki. Gdy znaleziono ciało zmarłego, ustalono, że to był nieszczęśliwy wypadek. Gdy o wszystkim dowiedzieli się mieszkańcy wioski, magicznie zmienili swoje nastawienie i zaczęli uważać ją za biedną, poszkodowaną sierotę, która straciła wszystkich członków najbliższej rodziny.
To nie miało już dla niej żadnego znaczenia. Zaczęła trenować, żeby stać się silniejszą. Obiecała sobie, że za wszelką cenę odnajdzie swoją siostrę. Przeszukując stary dom, znalazła wskazówki dotyczące jej pobytu w Hyuo, dzięki którym na nowo obudziła się w niej iskierka nadziei. Niestety nigdy jej tam nie znalazła. Robiła co tylko mogła, ale żadne poszukiwania nie szły po jej myśli. Mijały lata i powoli dochodziło do niej, że Yoko już nie ma i musiała żyć dalej. Nigdy jednak nie zrezygnowała na dobre z planu jej odnalezienia.
WIEDZA
Ukryty tekst
ZDOLNOŚCI
Ukryty tekst
EKWIPUNEK
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Kij Bō, torba na biodrze
Ukryty tekst
ROZLICZENIA
PIENIĄDZE: $$$
PH: Punkty
MISJE (dla klanu / inne):
D - 0/1
C - 0/0
B - 0/0
A - 0/0
S - 0/0
WYPRAWY:
C - 0/0
B - 0/0
A - 0/0
S - 0/0
EVENTY:
PREZENT OD ADMINISTRACJI:
0 x