Matsu

[Matsu]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Matsu
NAZWISKO: Hatakeyama
KLAN: brak
PRZYNALEŻNOŚĆ: Shinrin
WIEK [DATA URODZENIA]: 18lat| 373
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 188cm | 78kg
RANGA: Doko

---

APARYCJA

---

WYGLĄD: Matsu jest przystojnym młodzieńcem. Przypomina bardzo swojego ojca. Można tu idealnie dopasować stwierdzenie, że jabłko niedaleko pada od jabłoni. Smukła postura, dość proporcjonalne rozłożone kończyny. Mięśnie zaczynają zarysowywać się na ramionach, łydkach, udach i brzuchu. Jest wysoki, gdyż mierzy sobie ponad sto siedemdziesiąt centymetrów, czyli jak na piętnasto-latka całkiem sporo. Ma jeszcze cztery lata, żeby przewyższyć swojego starszego i urosnąć.
Jego twarz nie jest całkiem odsłonięta, jednak widać dokładnie podłużny układ jego twarzy. Dość wyraźna szczęka bez zarostu. Nastolatek zaczął już swoją przygodę z zarostem, ale woli go elegancko przygolić, by nie pocić się, ani również by nie wystawał on zza swojego golfu. Tak samo depiluje pachy, by nie przyczepiła się do niego opinia flejtucha czy śmierdziela. Nos również jest zakryty, aczkolwiek można dostrzec, że nie jest on zbyt duży. Raczej smukły i lekko wykrzywiony ku górze, tak zwany zadarty nosek. Uszy małe, nie odstające od czaszki, często przykryte długimi włosami, lecz czasem zaczesuje je tak by widać było także uszy. Jego policzki są wklęsłe i uwydatniają kości policzkowe, co dodaje mu na pewno opinii przystojniaka.
Oczy koloru czarnego jak smoła idealnie kontrastują z jego brwiami i włosami, które są srebrne. Tak, ta cecha sama wyróżnia Matsu z pewnością. Jendak jest to kolejna cecha, którą odziedziczył po ojcu. Są one średniej długości, zazwyczaj zaczesane do góry, lub na bok. Czasami niesforne i nie do okiełznania, mienią się odcieniami srebra i szarości. I ot mamy cały wygląd młodzieńca, który na przestrzeni lat może jeszcze się lekko zmienić. Na pewno zmężnieje bardziej i nabawi się zmarszczek, to nieuniknione.

UBIÓR: Bohater zamieszkujący prastary las zawsze przywiązywał dużą uwagę do swojego ubioru. Nie obchodziła go zbytnio moda i nie podążał jej tropem. Jego własnymi słowami: "Moda nie obchodzi mnie wcale. Fason swój dobieram sam jak staruszka korale. Mam typ personalny i osobisty powód by czuć się wygodnie, swobodnie" Więc wygoda ponad wszystko u tego nadzwyczajnego młodzieńca. Ale na pewno nie pogardzi dobrym materiałem, szczególnie gdy jest on wytrzymały i potrafi znieść ciężkie treningi na jakie wystawiał go ojciec.
Głównie preferuje kolor czarny, szary i jego odcienie, chociaż nie pogardzi jaskrawym dodatkiem. Matsu posiada kilka zestawów ubrań. Najbardziej do treningu pasują mu luźne czarne spodnie, które są dość rozciągliwe i potrafią znieść kilka dni intensywnych ćwiczeń bez prania. Do tego oczywiście buty, czy też jak kto woli nazywać, sandały shinobi, które dokładnie chronią kostkę i ścięgno achillesowe, a odsłaniają palce. Buty wykonane są z takiego materiału, który nie drażni stóp, nawet przy dłuższych wyprawach, czy zdobywaniu górskich szczytów. Na okrycie klatki piersiowej preferuje golf. Nie wie dlaczego, czy to z przyzwyczajenia, czy po prostu jego ojciec nosił taki sam. Czarny prosty golf z długimi rękawami, który nanosi na same usta i nos. Nie jest on bardzo ciepły czy termiczny. Nie ustrzeże go przed ostrą zimą, ale wygląda elegancko. Czasami, zamiast owego golfu zakłada koszulkę na ramiączka, jednak ona również jest wydłużana na szyi, dzięki czemu może on zakrywać swoje usta i nos. Tak to już ma nasz nastolatek. Jeśli chodzi o dodatki, to do swojego normalnego ubioru, zazwyczaj na wyprawy lub w zimie ubiera do tego wszystkiego czerwony, długi szal. Szal ów można zarzucić kilka razy na szyję by nie zmarznąć w czasie długich przechadzek.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Ślad, szrama czy też pozostałości po cięciu zadanym przez kunai najemnika. Nie pozbawiła go wzroku, lecz na zawsze pozostawiła go z brzydkim śladem na policzku i czole. Dziwny tatuaż na ramieniu, koloru czerwonego, ukazujący niby ślimaka, którego ogon ucieka ku górze i linie zakrzywioną obok niego uciekającą w dół. Matsu nie zna jego pochodzenia, ojciec nigdy nic o nim nie chciał powiedzieć.

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER: Budowanie charakteru tego chłopaka zajęło całe jego dzieciństwo, a i również wpłw jego ojca miał tutaj bardzo duże znaczenie. I mimo, że w przyszłości na pewno jego ideały ulegną zmianie, niektóre rzeczy pozostaną takie same. Na pewno jest bardzo zdyscyplinowany. Tą cechę przekazał mu ojciec, który już od wczesnych lat męczących chłopaka treningami. Strata żony nie najlepiej wpłnęła na Tohaku, który nie miał pojęcia jak zająć się noworodkiem. Z czasem nabierał praktyki, lecz Matsu ciągle brakowało ciepłego dotyku matki. Tata starał się jak mógł. Brał przykład z innych, patrzył na różne klany i szczepy, które odwiedzał podczas swoich misji i podróży. One hartowały swoich synów treningami. Sam nie będąc w żadnym z nich postanowił, że stanie się najlepszy by dobrze zaająć się potomkiem. Jego marzeniem stało się by taki był jego syn. Niedościgniony i z ogromnym potencjałem, by kreować swoją własną drogę ninja i przy okazaji nie zginąć po drodze. Wszak ten świat skrywał wiele niebezpieczeństw, na każdym kroku stało niebezieczeństwo i z dnia na dzień stawał się on bardziej mroczny. Tak więc szkolił chłopaka codziennie i wpajał mu do głowy, że bez samozaparcia, nie odniesie sukcesu. Mówił mu, że musi stawiać sobie nowe poprzeczki, nowe zadania do osiągnięcia.

Chłopak traktował go jak boga i wziął sobie to do serca. Chłonął każde jego mądrości życiowe i dokładnie słuchał wszystkich poleceń. Nie pomyślcie sobie że był traktowany źle, czy bestialsko. Wręcz przeciwnie. Sprawiedliwość i rozwaga w wydwaniu kar czy zadań zawsze stanowiła pierwszeństwo w domu Hatakeyama. Tata też wielokrotnie robił pięćset przysiadów za karę, bo nie stawił się o czasie z wyprawy. Wyjątkowość w kształceniu młodego chłopca sprowadzała się do takich właśnie technik. Bardziej na zasadzie przyjaźni, zrozumienia i ojcowskiej miłości, której nigdy nie szczędził. Brak matki kompensował wspólnymi treningami i wyprawami. Zawsze były one bardzo kształcące. Nauczyły młodego Matsu jak odróżniać dobrych ludzi od złodziei i oszustów. Starał się nie ufać nikomu, kogo nie znał, lub nie był bardziej związany. Unikał nieznajomych, lecz wiedział, że na swojej drodze będzie musiał stawiać im czoła. By rozwijać się trzeba odwiedzać coraz to nowe rejony i krainy. Jego planem było zwiedzić je wszystkich i poznać wszystkie kultury i ludzi.

Był wściekle ambitny, lecz dążył do swoich celów stopniowo. Wiedział, że nie można osiągnąć wszystkiego w jeden dzień. Budował swoje doświadczenia z dnia na dzień. Jak treningi dawały efekt po miesiącach starania, wiedział, że zycie polega na tym samym. Jest łagodny w rozmowie i lubi żartować. Nie przepada za rozmawianiem o innych ludziach, którzy akurat nie znajdują się w towarzystwie. Obgadywanie nie było jego ulubionym zajęciem. Wolał rozmawiać o swoich przeżyciach, to co zjadł, doświadczył, dotknął czy zobaczył. Lubił przebywać na łonie natury, szanował zwierzęta i rośliny, do tego stopnia, że nigdy nie zabijał pająków, czy innych owadów. Uwielbiał wodę i mógł kąpać się w rzece cały dzień, jeśli tylko czas by mu pozwolił. Przede wszystkim jednak lubił spacerować, chodzić po lesie czy wzgórzach. Od czasu do czasu lubił po prostu sobie odpocząć czy medytować. Jednak czasem brakowało mu do tego cierpliwości. Nabierał dużo wiedzy o świecie shinobi i zawsze był ciekawski. Chciał wiedzieć więcej, przeczytać co się dało. Jednak nie wszystko było dla niego niedostępne. Bardzo dużo wiedzy ze świata ninja znajdowały się w klanach, do których nie miał dostępu. Brakowało mu bardzo dużego wachlarza umiejętności, ale ma jeszcze dużo czasu by się wszystkiego nauczyć. Wszak to dopiero początek jego drogi.

NAWYKI: Młodzieniec lubi drapać się po czubku głowy, gdy jest zakłopotany, lub się zastanawia.

NINDO: "Szlifowanie swoich umiejętności do doskonałości", "Shinobi działa w cieniu, w ukryciu, nocą. Nie potrzebuje chwały, liczy się jedynie wykonać zadanie".

HISTORIA: Historia Matsu jest skomplikowana. Wiadomo nie od dziś, że każdy w świecie shinobi przeżył sporo. Jednak młodzieniec bez klanu miał wyjątkowo ciężko. Zacznijmy więc od początku. Urodził się roku 373 i był wszystkim dla swoich rodziców, którzy nie szukali wiele. Żyli sobie prostym życiem lecz takim, które dawało im prawdziwe szczęście. Nie szukali chwały, pieniędzy czy władzy. Nie mieli też za bardzo do tego możliwości. Nie należali do żadnego klanu i nie byli uprzywilejowani jak inni. Na świecie jest dużo takich rodzin, które nie mogą znaczyć wiele. Hatakeyama jednak nie byli tak bardzo przeciętni. Byli oni rodzinom shinobi i pomimo tego, że nie należali do żadnego z dużych klanów, zawsze starali się nie spadać za bardzo w tył. Interesowali się sytuacją polityczną, ale nigdy w nią nie wchodzili. Starali się być neutralni, żyli w przyjaźni ze wszystkimi i nie robili sobie wrogów. Z chęcią pomagali potrzebującym i nie odwracali się do nikogo plecami. Nie palili za sobą mostów i zawsze uchodzili za dobrych gospodarzy i gości. Matsu przyszedł na świat w czasach wojny i jego narodziny były prawdziwą ulga dla jego rodziców, którzy cieszyli się niesamowicie. Oznaczało to przerwę od misji i chwilę odetchnięcia od całego mrocznego świata, który ich otaczał. Szczęście jednak nie trwało długo. Mama zapadła w ciężką odmianę zpalenia płuc. Zaczęła gorączkować, dusić się krwią i miesiąc później, niestety zmarła. Był to niesamowity cios dla Tohaku, jego ojca. Najpierw nie mógł uwierzyć, faza wyparcia trwała około tygodnia. Później dotarło do niego, że ma syna i musi się nim zajmować. Młody na szczęśćie był spokojnym dzieckiem. Nigdy dużo nie płakał i zawsze odbijało mu się po posiłkach. Tyle ile zdążył się nauczyć od jego żony to robił. Nie wiedział czy robi to dobrze, ale chłopak rósł i w miarę jego rozwoju przychodziło co raz kolejne wyzwania.

Ojciec musiał zarabiać, podejmować się misji. Młody zostawał długo sam w domu. W wieku lat pięciu to było już dla niego codziennością. Zajmował się domem, zmywał naczynia, sprzatał, robił sobie podstawowe jedzenie. Podczas misji jego ojca odwiedzał go przyjaciel ojca, stary Jiyama, który pomagał chłopcu i gotował dla niego pod nieobecność starszego. Nie oznacza to że był jego niańką, co to to nie. Pełnił bardziej funkcję strażnika, który mógł ustrzec go od napastników czy złodziei, którzy czasem nawiedzali las by żerować na złych ludziach. Podczas nieobecności swojego taty, młody Matsu trenował. Jego ojciec wyznaczał mu serie ćwiczeń codziennych i na całą jego nieobecność. Na przykład dzienna porcja pompek, brzuszków, okrążeń wokół polany, nieopodal domu. Gdy młody wykonał wszystkie ćwieczenia, zapisywał je na kartce. Od czasu do czasu był sprawdzany przez starego Jiyamę, więc nie był w stanie oszukiwać, gdyby chciał. Na szczęście chłopak był na tyle uczciwy by zawsze robić wszystko co mu ojciec polecił. Tata również musiał wyrobić się w czasie. Żadna wymówka nie była dobra. Pewnego razu Tohaku spóźnił się, bo kupował ryby na markecie w drodze powrotnej. Matsu już na niego czekał z listą zadań do wykonania. Sprawiedliwość towarzyszyła im w życiu codziennym.

W pewnym momenie mieli już sporo odłożone i mogli zająć się wspólnymi treningami. Mógł poświęcić czas młodemu i zająć siętym co w życiu powinno być najważniejsze- rodziną. To właśnie wtedy zacieśnili więzy ojciec-syn. Chłopak ukończył dwunasty rok życia i był na prawdę świetnie zapowiadającym się shinobi. Potrafił obchodzić się z kunaiami i miał niesamowity talent do Ninjutsu. Potrafił kontrolować chakrę i odkrył swój żywioł, którym była błyskawica.

  Ukryty tekst

Chłopak dorastał coraz to bardziej. Kolejne lata spędzał na treningach to z ojcem, to samotnie. Czasy zmieniały się, a w raz z nimi ceny produktów. Rodzina Hatakeyama nie mogła już być samowystarczalna. Młody Matsu nie był jeszcze w sile wieku by ruszyć na misje sam. Chociaż w duchu pragnął już wyruszyć. Wielu jego rówieśników dawno wracało z najprostszych zadań. Jednak jego zadanie również było ważne. Trenował, by być odpowiednio silny. By przewyższyć wszystkich, którzy staną na jego drodze. Zdawał sobie sprawę, że jego ojciec chciał by nie tylko wykonywał zadania, ale również zdobywał reputację człowieka na którym można polegać, który nie zawiedzie pomimo różnych niesprzyjających czynników. Matsu dążył do doskonałości, ponieważ jego samozaparcie nie pozwalało mu odpoczywać. Im dłużej siedział w domu, tym więcej czasu postanowił poświęcić na trening. W wieku piętnastu lat nadeszło jednak to czego nikt nigdy nie chce przeżyć za jego czasów. Wojna, która objęła Prastary Las. Nie walczono jednak na terenie jego domu. Walki odbywały się na pomiędzy klanami Nara i Aburame. On mieszkał na terenie klanu Senju. Z dala od wszelkich potyczek. Jednak jego ojciec, jako zdolny wojownik został poproszony o udział w potyczkach. Oczywiście nie za darmo. Skorzystał z okazji, by móc zarobić trochę pieniędzy. Ostatnie słowa jakimi podzielił się z synem dotyczyły opieki nad domem i treningów. Wiedział, że nastolatek poradzi sobie w życiu w razie jego śmierci. Jednak sam nie był gotowy jeszcze odchodzić. Chciał wrócić. Matsu żegnał się z nim długo, ale do życia sam był już przyzwyczajony. Czekał na niego długo, czekał, bo wojna wydawała się nie mieć końca. Czekał tak już kolejny rok...

---

WIEDZA

---

  Ukryty tekst

---

ZDOLNOŚCI

---

  Ukryty tekst

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Kabura na broń na prawej nodze. Torba na prawym pośladku, Torba na lewym pośladku.

  Ukryty tekst

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Bank
PH: PH
MISJE (dla klanu / inne):

• D - 2
  C - 1
  B -
  A -
  S -

WYPRAWY:

• C -
  B -
  A -
  S -

EVENTY:
PREZENT OD ADMINISTRACJI: 55 PH na KC i 1 medalion sławy

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Matsu]

  Ukryty tekst

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Matsu]

  Ukryty tekst

[Papyrus]

Okej, no to akcept. Miłej gry życzę.

  Ukryty tekst