Re: Ryu Senju - gotowa

[Ryu]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Ryu
NAZWISKO: Senju
KLAN: Senju
WIEK [DATA URODZENIA]: 20
PŁEĆ: mężczyzna
WZROST | WAGA:186|80
RANGA: Dōkō

---

APARYCJA

---

WYGLĄD: Ryu miał śnieżnobiałe, średniej długości włosy, które były z pewnością cechą wyróżniającą go z tłumu. W bliższej odległości natomiast jedyne, co mogło przykuwać uwagę jego rozmówcy to oczy koloru lodowo-błękitnego, niewyrażające przeważnie żadnych emocji. Nos miał lekko garbaty, proporcjonalny rozmiarem do reszty facjaty – komponujący się zresztą idealnie z męskimi jak na swój wiek rysami twarzy. Dużą uwagę zwracał na swoje ciało, a konkretnie na jego budowę. Mozolne treningi dały efekt w postaci dobrze wypracowanych mięśni. Nie były one potężnej masy (pomiar w bicepsie wskazywał na ok. 40 cm), aczkolwiek każdy z nich był wypieszczony i wyrzeźbiony, co mogło przyprawić płeć piękną o motyle w brzuchu. Nie były one jednak wypracowane wyłącznie na pokaz – praca nad nimi miała dać Białowłosemu dynamikę i szybkość. Siła schodziła na drugi plan. Nogi miał lekko krzywe – nie typu „x” a typu „o”. Uda i łydki były mocno zbudowane, i potężnie owłosione jasnymi kędziorami jak na faceta przystało – podobnie zresztą jak i tors. Zdarza mu się nieraz chodzić z trzydniowym zarostem.
UBIÓR:Ryu preferował praktyczność i stonowane kolory nie rzucające się w oczy. Czarny, ciepły, nieprzemakalny i chroniący przed wiatrem, aczkolwiek oddychający płaszcz, którego rękawy były zawsze podwinięte do łokci. Pod płaszczem nosił przeważnie czarną koszulę z długim rękawem. Do tego nosił również czarne, luźne spodnie o identycznych właściwościach, co płaszcz. Buty natomiast miał wysokie, z grubą podeszwą, wykonane ze skóry – wychodził, bowiem z założenia, że są one cieplejsze, lepiej chronią stopę i trudniej w nich o urazy w postaci skręcenia kostki.

ZNAKI SZCZEGÓLNE:
- Niespotykany kolor oczu.
- Blizna na lewym ramieniu

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER: Oczywistą rzeczą jest, że w zależności o sytuacji, zachowanie człowieka może być zgoła inne niż to jakie go cechowało w przeszłości, a co za tym idzie - nie można jednoznacznie stwierdzić, że ktoś jest konkretnie „taki i taki”. Niemniej są pewne wartości, które poczynaniami jednostki kierują. Dla Ryu bez wątpienia najważniejszy w życiu jest honor. Wyznawał zasadę, że na szacunek i godne traktowanie zasługują wyłącznie ludzie honorowi. Co za tym idzie – danego słowa nigdy nie złamał, i nie kłamał – chyba, że zadanie, jakie mu powierzono tego wymagało. Uważał, że kłamstwo w żywe oczy to automatyczna dyskwalifikacja w jakichkolwiek relacjach międzyludzkich. Ponadto Białowłosy był człowiekiem dumnym – ale czy może być inaczej, będąc reprezentantem takiego klanu, i posiadając tym samym w swojej krwi taki potencjał? – oczywiście to było pytanie retoryczne… Doskonale znał swoją wartość, i nie musiał jej udowadniać krzykami, przekleństwami – to nie było w jego stylu, choć oczywiście miał momenty słabości. Uważał, bowiem, że jest ponad tym. Zadufanie? – może lekkie, niemniej Senju w życiu kierował się zasadą (jedną z wielu zresztą), iż „człowieka nie poznasz po słowach, lecz po jego czynach”. Potencjał, talent, słowa… – „to wszystko jest nieważne, jeśli zawalisz test, jaki rzucony Ci zostanie przez życie”.
Ryu zdecydowanie nie był sztywniakiem – po prostu doskonale wiedział, kiedy się śmiać, a kiedy nie. Nie interesowali go inni ludzie, stąd też zachowywał się tak jak miał w zwyczaju - nie przywiązując uwagi do tego czy ktoś go polubi czy znienawidzi w myśl zasady „bierzesz wszystko albo nic”. Sam też nikogo nie starał się polubić na siłę – uznawał to za stratę czasu, bowiem na świecie chodzi tyle pięknych dusz, że jakaś z pewnością zyska jego sympatię. Odnośnie wątku relacji z ludźmi, Senju miał dwie dosyć istotne słabości. Bezwarunkowo kochał piękne i inteligentne kobiety – ich wdzięk, zapach, kobiecość, swego rodzaju niedostępność… Eh – działało to na niego jak płachta na byka. Mężczyźni nie mogli liczyć na takie względy – jego słabość względem innych samców objawiała się tylko i wyłącznie w rywalizacji na każdej płaszczyźnie – rozmowa, walka, zmagania sportowe – nieistotne, byleby pokazać swoją wyższość i dominację. Stąd też Senju nienawidził porażki – jak to mówi – „bardziej nienawidzę przegrywać niż kocham wygrywać”.
W rozmowie cechował go czarny humor, ironie i cięte riposty. No i oczywiście szczerość. Przeważnie się nie unosi, jest wyważony i spokojny… Oczywiście do momentu, w którym ktoś nie wyprowadzi go z równowagi - a gdy ewentualnie już to zrobi, to Białowłosy ciężki jest do udobruchania, i robi się porywczy – coś w stylu tykającej bomby. Nie jest za to pamiętliwy, więc ewentualna konfrontacja może zakończyć się „podaniem ręki”. Należałoby zadać sobie pytanie, czy Ryu jest dobrym człowiekiem? Bez wątpienia w stosunku do zwierząt i natury jest nieskazitelny – kocha i szanuje bezwarunkowo, nie dając zrobić krzywdy. W stosunku do ludzi natomiast wyznaje zasadę, „każdemu według zasług” – a co za tym idzie: szanuje tych, którzy na szacunek zasługują… chroni tych, którzy na ochronę zasługują… a tym złym z przyjemnością wymierza karę po stokroć gorszę, niż ich czyny – z pewnością nie mogą oczekiwać litości z jego strony – Lethos, bowiem nie umie sobie odmawiać przyjemności, a wymierzenie kary, pod kątem własnego poczucia sprawiedliwości z pewnością się do owych przyjemności zalicza. Bardzo ważną cechą z pewnością jest fakt, że jeśli już za coś się bierze, i coś robi – robi to jak najsolidniej umie, tak by nie mieć sobie nic do zarzucenia przy ewentualnym fiasku. Ponadto jest człowiekiem odpowiedzialnym, godnym zaufania i taktownym – nie chciałby przynieść wstydu rodzinie, a zachowanie wynosi się w końcu z domu.
Z pewnością jedną z największych wad jest to, iż nienawidzi działać w grupie - woli po prostu od A do Z mieć nad wszystkim kontrolę. Jest to człowiek zagadka z pewnością – na pozór spokojny, aczkolwiek potrafi być porywczy – żołnierz gotowy wypełnić każdy rozkaz… taktowny brutal… zimny drań, co ubolewa nad losem bezdomnego psa... Nikt tak naprawdę nie wie, jaki Ryu jest – nawet on sam – ten chłopak ma w sobie coś tajemniczego.

NAWYKI:
- Ryu uwielbiał kawę – mocną, czarną, słodką. Każdy dzień musiał zacząć od jej picia – był to swego rodzaju rytuał wejścia w kolejne 24 godziny życia. Podczas jej picia Senju nie robił absolutnie nic, relaksując się z rana.
- Zawsze patrzył rozmówcy głęboko w oczy nie unikając spojrzenia.
NINDO: Po co żyć, skoro nie czujesz, że żyjesz?
HISTORIA: Jaką historię miał Ryu? Z pewnością „nudną”. Nie był on ani sierotą, ani jedynakiem - nie miał też ojca tyrana. Miał to szczęście, że mógł dojrzewać, jako człowiek w kochającej się rodzinie. Zaczęło się to jak w bajce – rodzice poznali się, jeszcze, jako dzieciaki. Początkowe koleżeństwo przekształciło się w przyjaźń, zakochanie i finalnym efektem była miłość, – która spadła na nich w wieku nastoletnim. Owocami tak wspaniałego uczucia mogły być jedynie równie wspaniałe dzieci. Ryu był pierworodnym, a dwa lata później przyszedł na świat jego brat - Atsu. Wracając do tych wspaniałych dzieci… Ryu był wspanialszy niż można było tego oczekiwać – został mu, bowiem przekazany w genach jeden z największych darów, jaki można było otrzymać w świecie Shinobi – posiadł Kekkei Genkai rodu Senju. Co, ciekawe ani ojciec, ani matka nie zdołali odkryć w sobie tej jakże elitarnej i nietuzinkowej zdolności, pożądanej przez wielu Shinobi. U młodszego brata również owe zdolności się nie wykształciły. Pewnie niejeden na miejscu Atsu kipiałby zawiścią i nienawiścią, iż to nie jego los obdarował tak hojnie…, ale nie on. Ryu miał niesamowicie mocne relacje z młodszym bratem. Wszystko robili wspólnie i uzupełniali się wzajemnie. Oczywiście talent bojowy był po stronie Białowłosego, niemniej Atsu podobnie jak ojciec był niesamowicie inteligentny, i posiadał duży talent do matematyki i logiki – typowy umysł analityczny. Dla przykładu, Ryu nigdy nie wygrał ani z ojcem, ani z nim w Shogi. Ogólnie relacje braci z ojcem polegały na partnerstwie – nie było odgórnego traktowania, czy jakiś wymagań szczególnych. Wystarczyło, że tata powiedział – „w przyszłości będziesz miał to, co sobie wypracujesz”, i chłopcy wiedzieli, co mieli robić. Rodzice przychyliliby im nieba, pilnowali by niczego im nie zabrakło. Bracia musieli tylko wykorzystać okazję i chwycić życie we własne ręce. Z pewnością nie była to typowa rodzina w świecie Shinobi – nie było tego sztywnego obycia, jakiegoś wywyższania się i odgrywania woskowych figur. Niemniej, gdy w pewnych momentach trzeba było ustawić kogoś do pionu – natychmiast pojawiała się mama. Ryu nie dziwił się, że tata jej nie wypuścił z rąk, bowiem była naprawdę piękną i inteligentną kobietą – prawdziwą damą.
Niemniej dzieciństwo Ryu można było podzielić na dwie skrajne części, które miały miejsce w tym samym czasie – przenikając się. Pierwsza część to sielanka, brak jakichkolwiek obowiązków, ciepło domowego ogniska i bardzo bliskie relacje rodzinne – część ta związana była z domem rodzinnym, w którym to Ryu spędzał większość dnia… Kluczowy jednak dla jego rozwoju - pod względem mentalnym, w kontekście przyszłości związanej z byciem Shinobi, miały codzienne, wieczorne, kilkugodzinne wizyty u dziadka o imieniu Hanzou. Hanzou również posiadał zdolność Makuton, i był bardzo doświadczonym Shinobi, posiadającym ogromną wiedzę zarówno z zakresu działań praktycznych jak i historii klanu Senju. Hanzou doskonale wiedział, iż jego syn jest wspaniałym ojcem dbającym o dom i rodzinę, aczkolwiek zdawał sobie sprawę, że to on musi wpoić pewne postawy swojemu wnuczkowi, nakierunkowując go twardą ręką na pewną wizję świata – surową i bezwzględną, zapewniającą przetrwanie i szacunek, a przede wszystkim wizę, która jasno wytyczy Ryu drogę Shinobi. Hanzou nie był „ciepłym dziadziusiem, co posadzi na kolanku i da cukierka” – czasem się uśmiechał, i niewątpliwie kochał swojego wnuczka, podobnie jak jego młodszego brata, niemniej jego oschły wyraz twarzy, gruby i doniosły głos, niejednego bachora mogły wystraszyć i ustawić do pionu. Ale kogoś takiego Ryu potrzebował do ukształtowania jego charakteru. Dziadek Hanzou był dla niego autorytetem, mentorem, patronem i sensejem w jednej osobie. Niewątpliwie to on miał największy wpływ na kształt osobowości Ryu.
Lekcja pierwsza… - „Historia klanu Senju…”
Gdy Ryu był jeszcze dzieckiem – w okolicach szóstego roku życia – chodził do dziadka, a dziadek opowiadał mu historię klanu. Codziennie, po kawałeczkach, poczynając od tego skąd w ogóle klan Senju się wywodził, przez legendarnego Osumo Senju, wojny z innymi rodami, aż do czasów współczesnych. Gdy opowiedział już całą historię, zaczynał opowiadać na prośbę Ryu owe wydarzenia od nowa, od nowa i od nowa… Białowłosy nie tylko zakodował sobie dziesiątki lat dziejów jego przodków, ale przede wszystkim wykształtowały się u niego pierwsze - jeśli można by tak rzec mimowolne antypatie – przede wszystkim względem klanu Uchiha, którego nie dało się w jakikolwiek pozytywny sposób ukazać w historii rodu Senju. Hanzou zresztą nie miał zamiaru ocieplać wizerunku odwiecznych wrogów – chcąc pobudzić w Ryu nie tyle nienawiść, co rządzę samodoskonalenia, które to samodoskonalenie miałoby - w przyszłości, przy ewentualnym nastaniu złych czasów – pozwolić pokonać każdego wroga zagrażającemu klanowi Senju… Im Ryu był starszy, tym powtarzana od nowa przez dziadka historia, była brutalniejsza, bardziej krwawa, wywołując u chłopca większe emocje zarówno te złe – typu wrogość, jak i te dobre – typu duma i budząca się bezgraniczna miłość, wierność i patriotyzm względem swego rodu. Czy była to manipulacja Hanzou? W pewnym sensie na pewno tak, bowiem dzięki tym opowieściom, Ryu miał głęboko zakorzenione poglądy i wizję świata, jak również pewne cele, do których chciał dążyć, a to z kolei dawało możliwość na przejście do kolejnego etapu kształtowania osobowości chłopca…
Lekcja druga – „Kilka życiowych zasad…”
„ZASADA I - Pamiętaj Ryu… Władzę i szacunek ma ten, kto ma SIŁĘ. Tylko i wyłącznie twoja siła, twoje umiejętności, rozwinięcie do maksimum twojego potencjału, – dzięki któremu będziesz w stanie pokonać każdego – daje Ci pełną wolność, swobodę w działaniu i podejmowanie decyzji tylko i wyłącznie w zgodzie z własnym sumieniem. Jeśli będziesz silny – nikt Ci nie narzuci swojego zdania, ani nie podważy twojego, ponieważ zwyczajnie w świecie będą się Ciebie bać, a jak się będą bać – będą Cię szanować i Cię słuchać. Nie zaprzepaść tego, co dał Ci los i trenuj do granic możliwości, stając się coraz potężniejszym, ponieważ potęga to jedyna gwarancja bezpieczeństwa dla Ciebie i twoich bliskich.” – Hanzou notorycznie powtarzał wnuczkowi te słowa, by ten nie ważył się spocząć na laurach, i by nic nie odciągało go od samodoskonalenia się. O ile ojciec Ryu kompletnie nie wywierał na nim presji, tak dziadek wbijał chłopakowi pewną ideologię, która miała uczynić z niego wielkiego wojownika. Ryu wierzy w te słowa, a setki razy powtarzania tej samej mantry przez dziadka, sprawiało, że chłopak pragnął tylko i wyłącznie tego by być coraz potężniejszym. Czy chciał tego, po to by osiągnąć władzę nad światem? Skądże znowu – chciał potęgi tylko po to, by być panem swojego losu, by robić wyłącznie to, co uważał za słuszne, i miał możliwość do tępienia tego, co uważał za niesłuszne – być wyłącznym i jedynym panem i władcą swojego życia.
„ZASADA II - Nie obnoś się z tym, kim jesteś, dopóki nie będziesz wystarczająco potężny by o tym mówić. Wielu zaryzykowałoby życie by posiąść twoje geny, wielu zaryzykowałoby życie, by Cię zgładzić póki jesteś słaby i niegroźny. Przyjdzie czas, w którym będziesz mógł z podniesioną głową, dumą i brakiem jakiejkolwiek obawy przedstawiać się, jako „Ryu Senju”, ale jeszcze nie teraz…
„ZASADA III – 1. Nie zgrywaj bohatera, nie ryzykuj i pamiętaj, że człowiek przezorny to człowiek bezpieczniejszy. 2. Nie lekceważ leżącego – może udawać, więc dobijaj na odległość. 3. Po pokonaniu wroga nie stawaj tuż przed nim i nie patrz mu w oczy wygłaszając patetyczne przemowy – jest tysiące technik, które w takim momencie mogą Cię zabić, więc tego typu zabawy zostaw pisarzom powieści, a sam zabijaj z bezpiecznej odległości, lub od tyłu. 4. Jeśli masz przeczucie, że coś jest pułapką to na pewno nią jest – nie pchaj się w nią. Nie wykonasz zadania – trudno. Twoim celem nadrzędnym jest bycie najpotężniejszym Shinobi na świecie, co zagwarantuje bezpieczeństwo zarówno Tobie jak i twojej rodzinie.”
„ZASADA IV - W życiu prywatnym kieruj się dumą i honorem – będąc Shinobi, odstaw te cechy na bok – zapomnij o nich, ponieważ one Cię osłabią. Zapomnij o humanitaryzmie i sprawiedliwości, bo one też wpływają negatywnie. Jako Shinobi kłam, używaj brudnych zagrań, manipulacji – bylebyś zrealizował zadanie po najmniejszej linii oporu, w jak najbezpieczniejszy dla siebie sposób. A gdy najdą Cię wyrzuty sumienia – przypomnij sobie o celu nadrzędnym, czyli: PRZEŻYĆ -> DĄŻYĆ DO POTĘGI, KTÓRA ZAPEWNI BEZPIECZEŃSTWO TOBIE I TWOIM BLISKIM.”
„ZASADA V – Nie ufaj nikomu. Trzymaj język za zębami i bądź świadom tego, co mówisz i co czynisz. Pamiętaj – kobieta życia, przyjaciele… Możesz być im wierny, ale przede wszystkim masz być wierny wobec swojego klanu i swojej rodziny – to jest największe dobro i w szerszej perspektywie tylko ono się liczy. Wbij to sobie do głowy i nie zapominaj o tym!”
„ZASADA VI…”
„ZASADA VII… VIII… IX… (…) XV…”
Nie było dnia, w którym Hanzou nie kazałby powtarzać Ryu tych zasad. Powtarzać aż do znudzenia, dopóki mu się nie utrwali i nie wykształci w sobie pewnego automatyzmu związanego z zakodowaniem tych drogowskazów na jego drodze Shinobi. Miał się ich trzymać niezależnie od wszystkiego, bowiem tylko one - zdaniem Hanzou - miały zapewnić Ryu potęgę i przetrwanie – i dziadek chciał, by Białowłosy też w to wierzył całym sercem i nie zboczył z obranego kursu, stąd też wpajał je wnuczkowi notorycznie.
Lekcja trzecia… - „Teoria…”
Gdy Ryu był już dużo starszy - w wieku może dwunastu lat – Hanzou postanowił przekazać mu pewną wiedzę… Nie chodziło jednak o rzeczy stricte związane z nauką jutsu, kontrolą chakry, i zagadnieniami związanymi z walką – tego typu rzeczy mówił Ryu od momentu, gdy przychodził do niego, jako sześciolatek, a w późniejszym okresie trenował z nim różne ciekawe manewry pozwalające na uniknięcie ataku wroga, czy zaskakujące go w ofensywie. Tego typu nauki Ryu miał za sobą, i powtarzał je notorycznie z dziadkiem od najmłodszych lat. Wiedza, którą Hanzou chciał przekazać wnuczkowi w tym okresie jego życia, miała dać mu pewną przewagę w przyszłości – wiedza ta dotyczyła mianowicie innych klanów… „Ryu… To co Ci teraz powiem będzie szczególnie ważne, i w przyszłości może uratować Ci życie lub dać potężną przewagę na polu walki. Słuchaj, zanotuj, i wbij to sobie do głowy, bowiem przekażę Ci wiedzę odnośnie kilku klanów… Pierwszy z nich to klan Aburame – ich ubranie zasłania praktycznie całe ich ciało, a oczy przysłonięte są przez ciemne okulary. Członkowie tego klanu potrafią manipulować robactwem, używając go w walce. Specjalizują się w ninjutsu. Zamieszkują tereny Kaigan… Drugi to klan Haretsu – porywa ich wir walki. Nie posiadają charakterystycznych cech wyglądu, zaś ich zdolności to panowanie i manipulacja wybuchem. Preferują walkę bezpośrednią. Zamieszkują tereny Tsurai. Trzeci klan, to klan Hōzuki - charakterystyczne, ostro zakończone uzębienie, lubią przebywać blisko wody, którą świetnie manipulują i potrafią się w nią zmienić, nie mają określonego typu walki, są w niej nieprzewidywalni, zamieszkują tereny Kantai. Nara – przeważnie jego członkowie nie wykazują chęci do walki. Nie lubują się również w bezpośrednich starciach. Charakteryzuje ich umiejętność manipulowaniem cieniem, używając go w walce. Ponadto posiadają niesamowitą inteligencje - z natury są raczej strategami. Specjalizują się w ninjutsu. Zamieszkują tereny Midori. Shabondama – nie mają charakterystycznych cech wyglądu, ale potrafią tworzyć bańki – które wykorzystują w walce. Zamieszkują tereny wysp. I wreszcie wisienka na torcie… klan Uchiha... Przedstawiciele tego klanu są w większości przypadków ciemnowłosy. Posiadają wyjątkowe oczy, które przy aktywacji stają się czerwone. Zazwyczaj posługują się katonem, a ponadto specjalizują się przeważnie w genjutsu i ninjutsu. Zamieszkują tereny Sogen… – Ryu słuchając uważnie dziadka, nie spuszczał wzroku z jego twarzy. Przy pierwszych klanach, Hanzou miał beznamiętny wyraz twarzy, a wręcz obojętny…, Lecz gdy wypowiedział nazwisko „Uchiha”, można było dostrzec w jego wzroku swego rodzaju agresję, a być może nawet rządzę krwi. Rysy twarzy również się wyostrzyły, a ton był ozięblejszy niż kiedykolwiek wcześniej. Ryu w każdym razie po raz kolejny odczuł skutki burzliwej historii między tymi dwoma klanami – czy sam nienawidził Uchiha? Nic z tych rzeczy. Białowłosy doskonale wiedział, że każdy człowiek jest inny niezależnie od tego, jaką miał krew i jakich przodków, choć jego dziadek zapewne miał odmienne zdanie, uważając, iż „Lew nigdy nie sprzymierzy się z hieną…” – co wielokrotnie powtarzał swojemu wnuczkowi w tym kontekście. Oczywiście to Senju byli tym majestatycznym, dumnym lwem, a Uchihy to takie „zawszone” hieny.
Gdy Hanzou skończył mówić o klanie Uchiha, nagle upadł na ziemię – dostał wylewu. Przeżył, aczkolwiek z dumnego, postawnego, silnego, staruszka – w ciągu kilku sekund zmienił się w przykurczonego, osiwiałego, dziadygę bez sił, który całymi dniami siedział na tarasie wpatrując się beznamiętnie przed siebie. Nie mówił, a jego twarz była obrazem człowieka chorego i bezwładnego. Po wielu miesiącach zaczął mówić, czy raczej „mamrotać” pod nosem, aczkolwiek nie sposób było go zrozumieć w rozmowie, stąd wszystko zapisywał na małej tablicy zawieszonej na szyi. Ryu odwiedzał go kilka razy dziennie, siadając przy nim na fotelu, i wpatrując się tak samo beznamiętnie przed siebie, opowiadał mu, co robił każdego dnia, co robił jego brat i rodzice, z nadzieją, że stan dziadka Hanzou z czasem się polepszy…
Pewnie nadal odwiedzałby dziadka, lecz nadszedł czas na opuszczenie siedziby klanu. Ryu przygotowywany przez Hanzou, gotów był wypełnić postanowienia, i opuścić rodzinny dom, udając się do Ryuzaku. Była to dla niego ciężka chwila, ponieważ był niesamowicie zżyty z rodziną. Niemniej doskonale wiedział, że piękne lata dzieciństwa miał już za sobą, i nadszedł ten czas by stać się mężczyzną – a chwilę tę namaściły i przypieczętowały słowa ojca, który będąc poważnym jak nigdy odrzekł zdecydowanie, przejmując rolę dziadka Hanzou… „Synu… Dostałeś dar, o którym marzy każdy człowiek stąpający po ziemi. Masz szansę na to, by być kimś, kim ja nigdy być nie mogłem – nie zmarnuj tego i nie zawiedź, bowiem wtedy pokażesz, że te wszystkie lata naszego wychowywania nie poszły na marne. Udowodnij nam, że nie jesteś już dzieckiem i stałeś się świadomym, twardo stąpającym po ziemi, odpowiedzialnym, mężczyzną”. Ruszaj! – Ryu nie odpowiedział słowem… ukłonił głowę, na znak tego, iż dokładnie zrozumiał, czego się od niego oczekuje. Uściskał rodziców, uściskał brata, którego poprosił o odwiedzanie dziadka, po czym odwrócił się i ruszył przed siebie, pisać historię swojego życia…

---

WIEDZA

---

INFORMACJE:

1. „(…)To prawda, że dzięki wam, a w zasadzie temu na glinianym smoku, zdołaliśmy odkryć, kto stał za zabójstwem księżniczki (…) Poza tym dowiedzieliśmy się też, że nie zdołamy go ukarać (…) Całe to wydarzenie to wina wielu osób. Mizuno, Mao, byłego kapitana straży, tego wybuchowego, poniekąd i was ” – wyrażenie to padło w namiocie medycznym na koniec eventu z ust starszego mężczyzny. Ryu nie wie nic o Sohu ani o Douhito (nie widział go w akcji), ale zapamiętał słowa o glinianym smoku.

2. Rinsari jest siostrą Ichirou – dialog w namocie na koniec eventu (cytaty):

Ichirou – „Poobijało mną trochę, ale to nie mogą być zwidy. Rini! (…) co ty tutaj robisz, siostrzyczko?”
Rinsari – „Ichirou? (…) Powinnam się domyśleć, że gdzie jest zabawa będziesz i ty, braciszku...”

3.
- Wiedza o tym co wydarzyło się w Antai - po części z monologu starszego mężczyzny, a po części z dialogu Kaiena z Mei
- Rinsari posługuje się piachem
- Murai (Ryu nie wie, który to) posługuje się jakimiś nićmi
- Kaien jest z klanu Kaguya
- Mizuno był z klanu Uchiha i zginął poprzez wybuch
- doświadczeń Kaiena odnośnie klanu Kaguya i Uchiha:

Kaien – „Księzniczkę, córke Kaminari zabił jej patologiczny mąż Mizuno. To całkiem w stylu Uchiha. Ale zrobił boom i rozleciał się na zbyt wiele kawałków by był sens robić pogrzeb. (…) Muraia nici nas uratowały, razem z piachem Rinsari. (…) Mów Kaien. Yammarashi to tylko ksywka. Oznacza Jeżozwierz, wiesz, do klanu Kaguya pasuje aż nadto (…) Spotkałem kilku. I Kaguya i Uchiha w większości to nie są sympatyczni ludzie. Zabijaki takie. Wojny i konflikty. Ja się w to na szczęście i niestety na raz nie wliczam. Nic prócz krwi nie łączy mnie z moim klanem.

4. Ichirou pochodzi z rejonów pustynnych więc Rinsari zapewne też. - „Drobny sentyment do pustyń pozostał, ale reszta świata jest nie mniej ciekawa...”

5. „Drugi natomiast o dziwo nawet nie uchylał się przed kunaiem. Ten metalowy obiekt zwyczajnie odbił się od jego łysej głowy, która na ułamek sekundy stała się czarna, niczym najgęstsza smoła. (…) Białowłosy mógł jeszcze zobaczyć jak ta sama ręka, która zaraz miała mu wymierzyć cios, po raz kolejny staje się całkowicie czarna. Dodatkowo lekko uchylone poła kimona sprawiły, że Senju dostrzegł dokąd rozpościera się dziwna, czarna substancja potrafiąca odbić nawet kunai - do połowy klatki piersiowej mężczyzny, czyli tak, że cała prawa strona napastnika była zabezpieczona. (…) przeciwnik uderzył swoją wzmocnioną pięścią jedynie w kawałek drewna, który rozłupał się teraz na drobne wykałaczki. Siła uderzenia była jednak na tyle wielka, że podłoga na piętrze zaczęła powoli pękać. ” – z taką oto dziwną zdolnością Ryu miał do czynienia na evencie (str 13/14 – posty Toru)


KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI: Ryu wie oczywiście wszystko na temat swojego klanu, poczynając od historii, przez wiedzę na temat możliwości swojego rodu związanych z Kekkei Genkai, a kończą na bliższej lub dalszej znajomości pozostałych Senju, którzy znajdowali się w Siedzibie Klanu w momencie jego dorastania. Niektórych znał z widzenia, innych nieco bliżej.

• Wiedza Senju:
• Aburame – ich ubranie zasłania praktycznie całe ich ciało, a oczy przysłonięte są przez ciemne okulary, potrafią manipulować robactwem, używając go w walce, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Kaigan
• Haretsu – porywa ich wir walki, ale nie posiadają charakterystycznych cech wyglądu, panują i manipulują wybuchem, lubią walkę bezpośrednią, zamieszkują tereny Tsurai
• Hōzuki - charakterystyczne, ostro zakończone uzębienie, lubią przebywać blisko wody, którą świetnie manipulują i potrafią się w nią zmienić, nie mają określonego typu walki, są w niej mało oczywiści i nieprzewidywalni, zamieszkują tereny Kantai
• Nara – przeważnie nie wykazują chęci do walki, nie lubują się w bezpośrednich starciach, potrafią manipulować cieniem, używając go w walce, posiadają niesamowitą inteligencje, z natury są raczej strategami, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Midori
• Shabondama – nie mają charakterystycznych cech wyglądu, ale potrafią tworzyć bańki, które potrafią być niebezpieczne, zamieszkują tereny wysp
• Uchiha – w większości przypadków ciemnowłosy przedstawiciele tego klanu, posiadają wyjątkowe oczy, które przy aktywacji stają się czerwone, zazwyczaj posługują się katonem, specjalizują w genjutsu i ninjutsu, zamieszkują tereny Sogen
  Wiedza o Sabaku Techniki rangi D:
  - Suna Kanri (Teichi): Reberu Di
  - Suna Kanri (Kogane): Reberu Di
  - Sabaku Fuyū
  - Daisan no Me
  - Suna no Kanchi
  
  Techniki rangi C:
  - Suna Kanri (Teichi): Reberu Shi
  - Suna Kanri (Kogane): Reberu Shi
  - Suna Shuriken
  - Suna Bunshin no Jutsu
  - Suna Shigure
  - Suna no Tate
  - Sabaku Kyū
  
  Opis Szczepu: Jest to jeden z najbardziej tajemniczych klanów zamieszkujący Samotne Wydmy. Legendy głoszą, że jego członkowie potrafią kontrolować piasek i wykorzystywać go w trakcie walki, co wydaje się wręcz nieprawdopodobne. Każdy przedstawiciel owego klanu swoją postawą budzi lęk i trwogę, jednakże nie jest to bezpodstawne, ponieważ ludzie reprezentujący ten szczep są brutalni, wręcz wypruci z jakichkolwiek emocji. Większość z nich dąży do perfekcji, kosztem innych. "Po trupach do celu" idealnie pasuje do tych osobników. Bez wahania zabiją, jeżeli zauważą w tym korzyść dla swojej persony. Może kontrolować złoty piasek lub zwykły piach (wynika z wiedzy o technikach D i C)
  Cechy charakterystyczne:
  • Włosy w odcieniu czerwieni
  • Brak okazywanych emocji
  
  POSTACIE:
  Mei – wygląd + imię / żadnych informacji o technikach ani o klanie.
  Kaien – wygląd + imię/ klan Kaguya – żadnych informacji o zdolnościach.
  Rinsari – wygląd + imię / siostra Ichirou / posługuje się piachem, (Ryu nie widział, lecz słyszał w rozmowie) / najpewniej pochodzi z rejonów pustynnych.
  Murai – Ryu zna tylko imię, lecz nie wie, który to (widział go w namiocie, więc wie jak wygląda, ale nie wie czy to Murai) / posługuje się nićmi (Ryu tego nie widział i nie wie czy to zdolność, klan czy co).
  Ichirou – brat Rinsari / najpewniej pochodzi z rejonów pustynnych / brak informacji o zdolnościach.

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Makuton
NATURA CHAKRY: Suiton i Doton
STYLE WALKI: Bukijutsu
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
• Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 10
  WYTRZYMAŁOŚĆ 20
  SZYBKOŚĆ 56
  PERCEPCJA 5 | 25
  PSYCHIKA 4
  KONSEKWENCJA

15
KONTROLA CHAKRY C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI:
• Shurikenjutsu (Seido) - percepcja +20
• Dodatkowa dziedzina na randze C
• Dwie Darmowe technika rangi C
• Dodatkowe 40 punktów atrybutu do rozdania
• 400 ryo
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU
  GENJUTSU
  TAIJUTSU
  BUKIJUTSU
  • KENJUTSU
    SHURIKENJUTSU
    KUSARIJUTSU
    KIJUTSU
  IRYōJUTSU
  FūINJUTSU
  ELEMENTARNE
  • KATON
    SUITON D
    FUUTON
    DOTON C
    RAITON
  KLANOWE

B JUTSU:
E: Bunshin no Jutsu | Henge no Jutsu | Kai | Kawarimi no Jutsu | Kinobori no Waza | Suimen Hokō no Waza | Nawanuke no Jutsu
D: Suiton: Kirigakure no Jutsu | Mokuton no Jutsu: Reberu Di | Mokuton: Henge no Jutsu | Doton no Jutsu | Doton: Doryūsō | Doton: Shinjū Zanshu no Jutsu | Mokuton: Kawarimi no Jutsu | Mokusei Hiketsu no Jutsu
C: Doton: Retsudo Tenshō | Doton: Dochū Senkō | Doton: Dochū Eigyo no Jutsu | Mokuton no Jutsu: Reberu Shi | Mokuton: Kouskou | Doton: Moguragakure no Jutsu
B: Mokuton no Jutsu: Reberu Bi | Moku Bunshin no Jutsu | Mokuton: Daijurin no Jutsu | Mokuton: Chakra Shizu | Mokuton: Jukai Heki | Mokuton: Mokusatsu Shibari no Jutsu

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE): Torba (niewidoczna - umieszczona na pośladku pod płaszczem, a w niej) - 8 kunai, 3 granaty dymne, 1 shuriken, 10 wybuchowych notek + 2 bojowe pigułki żywnościowe

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Konto
PH: PH
MISJE:

• D - 1
  C - 2
  B -
  A -
  S -
  
  + udział w evencie
  Ilość zabitych osób: 1

[/list]

PREZENT OD ADMINISTRACJI: "W bibliotece znajdujesz starą księgę, jeżeli zapłacisz bibliotekarzowi 300 ryo otrzymasz informacje o wybranym klanie (Techniki tylko i wyłącznie do rangi C)"

[Defrevin]

  Ukryty tekst

[Ryu]

Poprawione - jeśli oczywiście tak to ma wyglądać.

[Rokuramen Sennin]

Dobra, chyba już jest ok.

  Ukryty tekst

Akcept~