Shinobi War PBF Naruto

DANE PERSONALNE
IMIĘ: Chiaki
NAZWISKO: Manano
KLAN: Gazo
WIEK [DATA URODZENIA]: 39 lat - 346
PŁEĆ: M
WZROST | WAGA: 186cm | 75kg
RANGA: Doko

APARYCJA
WYGLĄD:

Jestem dość wysoki
Do szkoły już za stary
O popatrzcie nosze okulary.
Tym miłym akcentem mogę zacząć opowiadać o sobie, a dokładniej o mojej posturze? O moim wyglądzie? O tym co każdy widzi? Tak! to lepiej brzmi. Opowiem wam o tym co każdy może zobaczyć. Na początku muszę napomknąć, że jestem już stary. Trzydzieści dziewięć lata minęły jak jeden dzień, a wraz z tym moja młodzieńcza piękność oraz dbałość o mój wygląd. Chyba dobrze to napisałem. „dbałość o wygląd”, to chyba jest zrozumiałe i poprawnie napisane, co nie? Ah! Nienawidzę pisać o sobie, widzę więcej wad niż zalet wtedy, no ale jak mus to mus. Wraz z tym moim wiekiem można wiedzieć, że mam zmarszczki już pod oczami. Wraz do tego dochodzą moje szare włosy, chociaż je miałem od zawsze, ale dobrze się kombinują z moim wiekiem. Tak, wiem, że ta trzydziestka to nie emerytura, ale co zrobię jak czuje oraz wyglądam się staro, bardzo źle wypadam względem młodych jak i moich rówieśników. Moje włosy są w wiecznym nieładzie, od małego tak miałem, ale teraz to po prostu koszmar, jakby każdy włosek się zbuntował za to że mało co je czesałem czy pielęgnowałem. Sterczą mi na wszystkie strony, chociaż na całe szczęście włosy z przodu nie sterczą na boki, a po prostu normalnie opadają na czoło i niekiedy wchodzą mi w oczy. Jak nie piasek w oczy to twoje rodzone włosy. Mam zwykłe brązowe oczy, nic ciekawego. Zarost, no taki sobie, próbuje wyhodować jakąś pokaźną brodę czy wąsy, ale jakoś mi się nie udaje. Eh, to też mi się nie udaje w życiu. No wysoki jestem, ale nie jakimś olbrzymem, chociaż jakbym był takim to bym może wreszcie się czymś wyróżniał. No i nie jestem jakiś muskularny. Takie zwykłe, chociaż brzuszek mi trochę wystaje, przydało by się poćwiczyć, chociaż kogo ja się oszukuje i tak mi to nie potrzebne.

UBIÓR:

Ubieram to co zwykle nosze
Choć tysiąc ubrań w szafie
Oh zaraz czy zmieniłem gacie.
Nie jestem mistrzem mody. Chociaż próbowałem za młodu czegoś nowego, to nigdy mi to nie podchodziło i wracałem do zwyczajnego dla mnie ubioru, które nosze przez prawie dwadzieścia lat. Sandały na nogach, no takie co zakrywają wszystko ale odkrywają palce, to co każdy nosi, bo czemu nie. Zwykłe workowate spodnie koloru czarnego, co łączą się z bucikami. Na tyłku oczywiście torba, bo każdy „Shinobi” tam nosi, więc przydałoby się żebym ja też. Wyżej trochę przy dłuża koszulka o długich rękawach, która czasami zakrywa mi dłonie i musze podwijać rękawki, ona o dziwo jest tego samego koloru co reszta. Zszokowani? Bo ja nie. Zwykły kolor, żadnych jaskrawych które by zwracały na mnie uwagę. No i okulary na nosie, wzrok nie ten sam co kiedyś.

ZNAKI SZCZEGÓLNE:
Szare włosy

Okulary

OSOBOWOŚĆ
CHARAKTER:
Stary niczym spróchniały pień
Nudny jak woda
Wy to jeszcze czytacie?
Mówiłem że nie lubie gadać o sobie, co nie? To tutaj krótko, bo wyjdzie że jestem nudnym dziadem, chociaż nim jestem, to warto zachować pozory, co nie? Od razu chce uprzedzić, jestem artystą. Nie jakimś specjalnym, takim sobie zwykłym albo nawet poniżej tego poziomu zwykłego. Nie mi oceniać, czy mi oceniać? Bo kto lepiej o mnie wie niż ja sam? To jest za ciężkie. Zróbmy to szybko i idźmy dalej. Oh, zaraz, to ładnie pokazuje, że jestem niezdecydowany oraz takim leniem, który chce mieć nerwowe rzeczy szybko odbębnione, zbijać bąki i marudzić na wszystko.
Zrobione! HA!
Zaraz? Mam jeszcze coś o sobie opowiedzieć?
Eh, dobra.
Nigdy nie miałem jakiegoś wielkiego celu w życiu. No tak mi mówiła rodzina, jak jeszcze żyła, no dobra, mama jeszcze żyje ale to już staruszka i zajmują się nią moja przyrodnią siostra z jej mężem i dziećmi. Pije do tego, że według nich bycie artystą to nie jest jakiś cel, że się marnowałem. No i jestem nim, bez dalszego celu w życiu i tak sobie wegetuje. Chociaż nowym marzeniem bym nie pogardził, bo wtedy bym mógł znowu do czegoś dążyć. Spróbuje to może znaleźć.
Można zobaczyć, że stronie od walki, na pierwszy rzut oka, proszę się nie wprowadzić w błąd jak się na kogoś wkurzę to napisze na niego takiego wiersza bądź narysuje jego karykaturę, że się obrazi na mnie. Poza tym umiem dać w mordę, ale nie zawsze wychodzę z szarpaniny zwycięsko.
Jestem dość przyjacielski, tylko nie zawsze udaje mi się nawiązać pierwszego kontaktu, jakoś tak mam, że się czasami zacinam przy ludziach, którzy wyglądają jakby nie chcieli mieć z nikim żadnej interakcji. Wtedy odsuwam się i obserwuje. Tak, to kolejna moja cecha? Chyba można to tak ująć. Obserwuje ludzi, to jeden z artystycznych atutów. Obserwacja otoczenia, ludzi i dzięki temu mogę przełożyć ich myśli, uczynki, piękno, brzydotę na papier. Dlatego czasami zobaczę więcej od innych, nawet w najmniejszej rzeczy, która na pierwszy rzut oka wydaje się niepozorna, bez przesłania dla świata.
Dobra, to koniec tego. Po prostu jestem nudnym śmierdzącym leniem, który obserwuje ludzi, chce trochę się socjalizować z innymi, ale ma niekiedy blokadę. No i miało być krótko, a się rozgadałem.

NAWYKI:
Ciagle wspomina że jest stary
NINDO: Jestem nudny i stary
HISTORIA:

Historia zaczęła się Sogen
Tam gdzie czerwone oczy
A mur rzuca cień niczym parasolka.
Urodziłem się w Sogen, w zwykłej rodzinie kupieckiej, która miała swój sklep. Nic wielkiego. Zwyczajni ludzie, mieli zwyczaje plan dla dziecka, a ja byłem buntownikiem. Nie chciałem zostać Shinobi jak chcieli mnie posłać do nauki. Potem dawali mi kolejną szansę bym przejął ich sklep, żeby mi się chociaż dobrze powodziło. To też odrzuciłem. Wolałem latać w chmurach, iść tam gdzie nikogo przede mną w mojej rodzinie nie było. Chciałem zostać artystą. A miałem do tego talent. No miałem lepsze rysunki od moich rówieśników. Przez co skupiłem na siebie wzrok pewnego starego artysty w naszej wiosce. Brzmi to jak historia co się źle skończy dla młodzieńca. A tutaj zaskoczenie, dobrze się skończyła. No w jego mniemaniu kilkanaście lat temu.
Artysta mówił że zobaczył we mnie potencjał. Postanowił dać mi kilka wskazówek, zaraził mnie chęcią do tworzenia, co nie spodobało się rodzinie. Były wielkie dramaty z tym związane. Nie pozwalali mi przychodzić do starego Satoshiego. Nie słuchałem się ich. Po kryjomu wymykałem się do niego, patrzyłem na jego pracę, czytałem wiersze oraz podziwiałem rysunki. Próbowałem być jak On. Cóż, nie wychodziło mi to tak dobrze, a wręcz źle, ale nie byłem jakiś do dupy. A mój „mistrz”, miał w cholerę dobre serce, nawet jak zrobiłem coś debilnego to sprawdzał to dokładnie i próbował mi pomóc to zmienić, bo było lepsze. Pomagał mi poszerzyć moją wyobraźnie. Chociaż jak teraz patrzę, to nigdy jej nie miałem za dużo.
Siedziałem tak z nim, uczyłem się od niego, tworzyłem z nim. Zrodziła się między nami więź niczym Ojciec z Synem, Mistrz i Uczeń. No tak było, dopóki nie umarł. Był stary, ale nie umarł śmiercią naturalną. Satoshi uwielbiał podróżować po prowincji. Raz wyszedł i nie wracał przez kilka miesięcy. Zacząłem się martwić, ponieważ maksymalnie nie było go dwa miesiące, a wtedy wracał z wielką ilością krótkich powieści. Tak też, po kilku miesiącach nieobecności wreszcie pojawił się jakiś powóz, gdzie pewien stary wieśniak wiózł jego martwe ciało. Znalazł go gdzieś w lesie z wbitymi kunaiami w piersi. Okradziony, ale za to z pogniecioną książką. To była jego ostatnia książka powieści, którą napisał podczas swojej małej wędrówki.
Byłem przejęty tą stratą. Znienawidziłem Shinobi na ten moment. Postanowiłem zostań artystą i dokończyć jego dzieła. Tworzyć jak on, żyć, rysować oraz pisać świat jak on. No i tutaj się zaczęła kompletna wojna z moją rodziną. Nienawidziliśmy się, oni uważali to co ja robię za kompletną głupotę, próbowali mnie przyuczyć do prowadzenia sklepu, ale ja się nie dawałem. Wolałem pójść własną ścieżką, która została mi pokazana przez drogą mi osobę. Odszedłem z domu, zamieszkałem sam i robiłem to co chciałem. W tym czasie umarł mój ojciec, moja matka znowu się ożeniła i urodziła córke. Czyli moją siostrę z którą nie miałem nigdy za dużego kontaktu. Nie obchodziła mnie ona, jak cała moja rodzina, która nie próbowała mnie wspierać w moich marzeniach.
No i żyłem tak w cholerę długo. Ledwo co trzymałem jeden koniec z drugim końcem. Tworzyłem, ale też pracowałem gdzie się da. Wpadłem w monotonie. Przestałem widzieć wielką uciechę z tego co robiłem. Po prostu żyłem sobie, robiłem to co zawsze, ale nie czułem szczęścia, ekscytacji. Po prostu czułem się martwy w środku.

Zapraszają na rozmowę o prace
Uchiha każą ożywić rysunki
Gratulacje zostałeś przyjęty na stanowisko Shinobi?
To jest najnowsza część mojej historii, która ukazała się nie tak dawno. Przez walki na murze coś się zmieniło. Nie wiedziałem co, nie obchodziło mnie to wtedy, po prostu pracowałem, jadłem, spałem, srałem i tworzyłem. Zwykła nudna codzienność. Aż nagle do moich drzwi zapukali Uchiha. Miałem z nimi wiele razy do czynienia w pracy, kiedy ich obsługiwałem, ale nigdy nie pukali do moich drzwi. Prosili bym wstawił się w ich siedzibie. Nie powiedzieli za dużo, byłem zdziwiony, ale tez poczułem coś czego nie czułem od dawna. Zainteresowanie czymś. Poczułem jakby moje życie zaczęło się zmieniać. Może chcieli jakiegoś pisarza u siebie, wreszcie docenili moją pracę i dadzą mi dobrze płatną pracę jako artysta. Takie przypuszczenia miałem.
Oczywiście stawiłem się tam w wyznaczonym terminie. Założyłem czyste ciuchy, umyłem się, a nawet ogoliłem. Jak na rozmowę o prace. A oni kazali mi gdzieś zejść. W jakimś pokoju siedział facet ze zwojami. Bez gruszki ni pitruszki zaczął mnie uczyć. Dobra, ale czego? Kontroli chakry, jak to powiadali. Byłem zdziwiony, ale na moje pytania nie za bardzo odpowiadał oraz wyglądał tak strasznie, że wolałem się nie sprzeciwiać i się nauczyć tego co mi każą.
Musze wam powiedzieć, że mam talent do tego. Myślałem, że mam tylko jakieś zadatki do bycia artystą, ale wychodziło na to że mogłem używać chakry jak mało kto. Miałem to we krwi. Moi rodzice wiedzieli, że mogę coś osiągnąć za młodu jak zacznę naukę na Shinobi, ale ja to odrzuciłem bo chciałem pójść własnymi marzeniami. Mój nowy nauczyciel, który wydawał się ode mnie trochę młodszy był lekko zdziwiony, że nigdy nie próbowałem zostać wojownikiem. No cóż. Wtedy miałem w głowie, że po prostu nie nadaje się do tego, po prostu. Prze następne dni przychodziłem tam do nich, uczyłem się kontrolować chakre, aż wreszcie według nich przeszliśmy do następnego etapu. Postawili przede mną rozwinięty zwój, atrament i pędzel. Kazali mi narysować jakieś zwierzątko, a następnie skupić energię i złożyć pieczęć o nazwie „tygrys”. Za pierwszym razem mi to nie wyszło, ale po dwóch dniach wreszcie coś się stało. Mój rysunek ożył. Byłem w szoku. Na początku pojawiło się przerażenie, a potem fascynacja i podniecenie. Mogłem ożywić moje twory. Mogłem dać życie temu co mogłem stworzyć. Chciałem więcej. Zaproponowali mi dalszą naukę, ale jeżeli zostanę Shinobi, który będzie podlegał tylko Uchiha. Nie wiem co we mnie wstąpiło ale od razu się na to zgodziłem, jakbym wyczekiwał na to wszystko większość mojego życia kiedy to wpadłem w monotonny wir.
I tak nudnym ale zmieniającym dla mnie życie akcentem zostałem Shinobi.
Witam. Jestem Chiaki Manano, zostałem Shinobi w wieku trzydziestu dziewięć lat.

Zostałem Shinobi na starość
Moje rysunki są groźne
Proszę nie zabijaj mnie.

WIEDZA

INFORMACJE:
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:

W tej prowincji znajduję się osada klanu Uchiha - członkowie tego klanu, oprócz wiedzy o charakterystycznych cechach przypisanych każdemu Uchiha, posiadają również informacje o umiejętnościach klanowych
Osoby niezwiązane z klanem wiedzą, iż Uchiha są w większości przypadków ciemnowłosy przedstawiciele tego klanu, posiadają wyjątkowe oczy, które przy aktywacji stają się czerwone, zazwyczaj posługują się katonem, specjalizują w genjutsu i ninjutsu

W Sogen zamieszkują również osoby, pochodzące ze Szczepu Gazo - członkowie tego klanu, oprócz wiedzy o charakterystycznych cechach przypisanych każdemu Gazo, posiadają również informacje o umiejętnościach klanowych.

Osoby niezawiązane ze szczepem wiedzą, iż Gazo posiadają wyjątkowy zmysł artystyczny i wrażliwość na otaczający świat. Oprócz tego zawsze noszą ze sobą zwoje i walczą za pomocą atramentu.

Wiedza o Aburame – ich ubranie zasłania praktycznie całe ich ciało, a oczy przysłonięte są przez ciemne okulary, potrafią manipulować robactwem, używając go w walce, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Kaigan

Wiedza o Akimichi – charakteryzują się nieco większą masą tłuszczową, często spożywają posiłki, jednak potrafią zaskoczyć i są dobrymi wojownikami mimo pozornej nieprzydatności, wyspecjalizowani w taijutsu, potrafią manipulować swoim ciałem, zamieszkują tereny tereny Sakai

Wiedza o Hōzuki – charakterystyczne, ostro zakończone uzębienie, lubią przebywać blisko wody, którą świetnie manipulują i potrafią się w nią zmienić, nie mają określonego typu walki, są w niej mało oczywiści i nieprzewidywalni, zamieszkują tereny Kantai

Wiedza o Jashin – wyjątkowi na swój sposób, mają zdecydowanie dziwny styl walki, ranią siebie, jednocześnie raniąc przeciwnika, sprawiają wrażenie nieśmiertelnych, specjalizują się w walce dużymi ostrzami, niekoniecznie katanami, ich siedzibą jest Ryuzaku no Taki

Wiedza o Kakuzu – żywi truposze, ich ciało wygląda, jakby było całe pozszywane, a poza tym mówi się o nich, że mogą mieć więcej niż jedno życie, brak źrenic, charakterystyczne, czarne białka oczu, mieszkają na terenach Sakai

Wiedza o Kami - dosyć chłodni w obyciu, zamknięci w sobie, ale z niezwykłymi umiejętnościami, dzięki którym potrafią panować i manipulować dowolnie papierem, ulokowali się na terenach Antai

Wiedza o Kaminari – członkowie tego klanu w większości przypadków charakteryzują się ciemniejszą karnacją, z natury spokojni, specjalizują się w manipulacji raitonem, wytwarzając go w innej, znanej sobie wersji, stawiają na ninjutsu, zamieszkują tereny Antai

Wiedza o Nara – przeważnie nie wykazują chęci do walki, nie lubują się w bezpośrednich starciach, potrafią manipulować cieniem, używając go w walce, posiadają niesamowitą inteligencje, z natury są raczej strategami, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Midori

Wiedza o Senju – młody wygląd i stosunkowo długi żywot, często wyśmienici w konkretnie jednej dziedzinie, manipulują drewnem, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Shinrin
POSTACIE:

ZDOLNOŚCI

KEKKEI GENKAI: Chōjūjutsu - Gazo
NATURA CHAKRY: Katon
STYLE WALKI: Seido
UMIEJĘTNOŚCI:
Wrodzona -

Nabyta -
PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:
SIŁA 1
WYTRZYMAŁOŚĆ 1
SZYBKOŚĆ 1
PERCEPCJA 5
PSYCHIKA 1
KONSEKWENCJA 1

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 8
KONTROLA CHAKRY C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:
NINJUTSU D
GENJUTSU
STYLE WALKI 0 (dziedzina E)
---

---

---
IRYōJUTSU
FūINJUTSU
ELEMENTARNE
KATON
SUITON
FUUTON
DOTON
RAITON
KLANOWE B
JUTSU:
Ninjutsu:
[E] Bunshin no Jutsu

[E] Henge no Jutsu

[E] Kai

[E]Kawarimi no Jutsu

[E]Kinobori no Waza

[E]Suimen Hoko no Waza

[E] Nawanuke no Jutsu
[D] Suienzou no Jutsu

[D] Utsusemi no Jutsu

[D] Hikari no gijutsu-kyu

Fūinjutsu:
[E]Fūin no Jutsu

Chōjūjutsu:
[D] Chōjū Giga
[C] Sumi Bunshin no Jutsu
Chōshin Giga

EKWIPUNEK
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
Torba

Przy pasie pojemnik z atramentem

Pędzel

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Torba:
Pojemnik z atramentem

Pędzel

Mały czerwony zwój

Mały niebieski zwój

Mały zielony zwój

Mały żółty zwój

Mały szary zwój

Mały różowy zwój

5 Kunai

5 Shurikenow

ROZLICZENIA
PIENIĄDZE: Konto Bankowe
PH: Moje PH
MISJE:
D - 1
C -
B -
A -
S -

PREZENT OD ADMINISTRACJI:

Nie mam do czego się przyczepić, aż szok. Akcept.

Ukryty tekst

Shinobi War PBF Naruto

Chiaki Manano

Chiaki Manano

Re: Chiaki Manano